O Λευτέρης Παπαδόπουλος μιλάει στο filomatheia.blogspot.com

Κύριε Παπαδόπουλε μπορείτε να μας περιγράψετε με λίγα λόγια τα παιδικά σας χρόνια?
Οι γονείς μου ήταν πολύ φτωχοί άνθρωποι. Ο πατέρας μου ήταν γεννημένος στην Προύσσα (Κωνσταντινούπολη) ορφανός. Η μάνα μου ορφανή κι εκείνη γεννημένη στη Ρωσία. Στην Ελλάδα γνωρίστηκαν και παντρεύτηκαν. Ο πατέρας μου ήταν τσαγκάρης. Μέχρι τα 25 μου χρόνια μέναμε σε ένα δωμάτιο μαζί με τον αδερφό μου και τους γονείς μας, δεν είχαμε φράγκο, δεν είχαμε να φάμε. Όλοι οι άνθρωποι της γενιάς της δικής μου είχαμε σοβαρά προβλήματα. Ήμουν μόλις 6 ετών όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα. Ο κόσμος πέθαινε στους δρόμους. Προσπαθούσαμε μήπως και βρούμε κάτι φαγώσιμο στα σκουπίδια. Μετά την κατοχή ήρθαν τα χειρότερα, δηλαδή ο Εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά.
Άλλη φτώχεια και δυστυχία, ξανά σκοτώθηκαν πάρα πολλοί, άλλοι στην εξορία, άλλοι στη φυλακή. Μια πολύ ανώμαλη περίοδος για τον Ελληνισμό. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον έζησα τα παιδικά μου χρόνια, είχα όμως σπουδαίους γονείς και ειδικότερα η μάνα μου η οποία ήταν πολύ σκληρό καρύδι, που αγωνιζόταν για να μπορέσουμε να επιζήσουμε και παράλληλα με έσπρωξε να μπω και στο Πανεπιστήμιο. Στο τρίτο έτος εγκατέλειψα τη Νομική και ασχολήθηκα με τη δημοσιογραφία.
Ποια παιδιά θεωρείτε ευτυχισμένα, τα παιδιά της γενιάς σας ή τα παιδιά της δικής μας γενιάς και γιατί?
Νομίζω πως τα παιδιά της γενιάς μου είχαν μεν προβλήματα, κυρίως επιβίωσης, αλλά παρά τη δυστυχία, μέσα τους ήταν πιο ευτυχισμένα. Υπήρχε μια αλληλεγγύη στη γειτονιά, στα σπίτια, υπήρχαν φίλοι, μοιραζόμασταν πράγματα. Σήμερα τα παιδιά είναι πολύ αγχωμένα και μοναχικά. Σήμερα τελειώνεις το Πανεπιστήμιο και είσαι άνεργος. Τότε τελείωνες το Γυμνάσιο και είχες ένα χαρτί στα χέρια σου που σε βοήθαγε να βρεις δουλειά.
Κυρίως τα σημερινά παιδιά έχετε μεγάλη μοναξιά. Βέβαια έχετε κάποια άλλα συν πχ. ελευθερία στη σκέψη, στις σχέσεις. Στα χρόνια τα δικά μας ένα κορίτσι ήταν πολίτης β’ κατηγορίας.
Παλιά έλεγαν το αγόρι θα σπουδάσει, το κορίτσι θα παντρευτεί. Αυτό σήμερα έχει αλλάξει.
Ήσασταν γεννημένος, αυτό που λέμε ταλαντούχο παιδί ή διαπρέψατε μετά από σκληρή δουλειά?
Δεν ξέρω τελικά τι είναι ταλέντο· είναι μια διάθεση να κάνεις κάποια πράγματα που δεν τα κάνουν οι άλλοι; Πάντως το 90% είναι σκληρή δουλειά· τίποτα δεν κατακτάτε χωρίς προσπάθεια και μάλιστα πολύ μεγάλη. Ένα παράδειγμα θα σας φέρω μιας και μιλούσα πριν λίγο στο τηλέφωνο με την Αννούλα, την γυναίκα του Γιώργου Νταλάρα.
Ο Γιώργος Νταλάρας γεννήθηκε από μια πολύ φτωχή οικογένεια· o πατέρας του ήταν ρεμπέτης. Ο Νταλάρας είχε μια καλή φωνή αλλά υπήρχαν κι άλλοι με πολύ καλύτερη φωνή. Ο Γιώργος κατάφερε να μάθει όλα τα όργανα, τα έγχορδα, και είναι σήμερα ο καλύτερος τραγουδιστής γιατί αγωνίστηκε όσο κανείς άλλος! Τίποτα δεν κατακτάται χωρίς κόπο, αυτό να το έχετε πάντα υπόψη σας!
Σε ποια ηλικία αρχίσατε να γράφετε στίχους και αν θυμόσαστε το πρώτο σας τραγούδι.
Στίχους γράφω από νεαρός, από τότε που ήμουν στην ηλικία σας. Εκείνα τα χρόνια έγραφα για πλάκα, για κανένα κορίτσι, για τις συντροφιές. Το πρώτο τραγούδι που έγραψα και έγινε γνωστό από τη μια μέρα στην άλλη και μ’ έκανε πολύ γνωστό, ήταν το τραγούδι «Άπονη ζωή» σε μουσική του Ξαρχάκου και το τραγούδησε ο Μπιθικώτσης. Αμέσως έπιασα το Τζόκερ!
Αν θα έπρεπε να διαλέξετε μεταξύ του δημοσιογράφου και του στιχουργού ποια θα ήταν η επιλογή σας?
Δημοσιογράφος, αυτό μ’ ενδιαφέρει. Ο δημοσιογράφος παρεμβαίνει στα πράγματα, έχει τη δυνατότητα να παρέμβει εκείνη τη στιγμή που συμβαίνει το γεγονός και με τη παρέμβασή του αυτή να βοηθήσει να λυθεί κάποιο πρόβλημα. Αυτός που γράφει στίχους βοηθάει σιγά-σιγά να βελτιωθεί το πνευματικό επίπεδο του κόσμου. Αυτό όμως γίνεται αργά και σε δεκαετίες. Ο δημοσιογράφος όμως παρεμβαίνει καίρια.
Τί ρόλο έπαιξαν οι γυναίκες και ο έρωτας στη ζωή σας και στο έργο σας?
Τον πρώτο! Το παν στη ζωή μου ήταν οι γυναίκες και ο έρωτας! Έχω παντρευτεί δύο φορές και έχω ερωτευτεί καμιά δεκαριά! Ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου είναι η δεύτερη γυναίκα μου με την οποία έχουμε κάνει ένα παιδί, και έχω άλλο ένα παιδί από τον πρώτο μου γάμο.
Με τη σημερινή μου γυναίκα είμαστε 32 χρόνια μαζί και μου έδωσε μεγάλη ώθηση στη ζωή μου. Είναι σκηνοθέτης. Είμαστε πιο κοντά στις σκέψεις μας, στις προοπτικές μας, στα ενδιαφέροντά μας.
Ο έρωτας έπαιξε κυριαρχικό ρόλο στη ζωή μου και πιστεύω πως ο έρωτας είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή του ανθρώπου. Πάντως όταν είσαι ερωτευμένος, δεν γράφεις, ζεις. Όταν χωρίσεις αναπολείς αυτά που έζησες και όταν είσαι σε μεγάλη στενοχώρια, τότε γράφεις!
Τα παιδιά των 15-20 ετών πιστεύετε πως όταν ακούνε τα δικά σας τραγούδια καταλαβαίνουν το νόημα των στίχων?
Νομίζω πως δεν τα καταλαβαίνουν και πολύ. Επειδή όμως τα παιδιά έχουν μανάδες και πατεράδες οι οποίοι και τα καταλαβαίνουν και τα έζησαν, αυτά τα τραγούδια πλέον έχουν περάσει στο DNA των παιδιών και κάπου μέσα στη ψυχή σας έχουν κάποια ρίζα!
Θα θέλατε να μας πείτε ποιες ήταν και είναι οι πηγές έμπνευσης των τραγουδιών σας?
Ο έρωτας και τα βιώματα της ζωής μου! Εθνική Αντίσταση, Εμφύλιος, πείνα, φτωχοί άνθρωποι, μετανάστευση. Μη ξεχνάτε πως κάποτε στη Γερμανία ήταν 300.000 Έλληνες μετανάστες! Η γενιά η δική μου έχει ζήσει αυτό το τεράστιο πρόβλημα της μετανάστευσης. Δεν πρέπει να είμαστε ξενοφοβικοί.
Ποιους από τους σημερινούς στιχουργούς θεωρείτε αξιόλογους και ποιο τραγούδι θα θέλατε να το έχετε γράψει εσείς?
Έχουμε πάρα πολύ σπουδαίους στιχουργούς: Μάνος Ελευθερίου, Αλκαίος, Ρασούλης, Κατσούλης, Νικολακοπούλου, Τριπολίτης ……ανέφερα ήδη 5-6 και ας με συγχωρέσουν αυτοί που ξέχασα.
Το τραγούδι που θα ήθελα να είχα γράψει εγώ είναι του Μάνου Ελευθερίου και είναι η «Μαρκίζα» σε μουσική του Σπανού και το έχουν τραγουδήσει η Μοσχολιού και η Χαρούλα. Σας συνιστώ να ψάξετε και να το βρείτε αυτό το τραγούδι γιατί είναι πολύ ωραίο.
Τι γνώμη έχετε για το διαδίκτυο και για το ηλεκτρονικό βιβλίο?
Δεν έχω ιδέα απ’ αυτά τα πράγματα! Γράφω ακόμα με μολύβι. Υπάρχει έχω ακούσει ένα πρόγραμμα στους υπολογιστές που μιλάς και γράφει αυτό νομίζω (σημ. ηλεκτρονικός λογογράφος) -χωρίς να είμαι σίγουρος πως θα με ξεκούραζε- γιατί κουράζεται το χέρι μου πάρα πολύ. Επειδή όμως 40 χρόνια τώρα που γράφω, φοβάμαι πως η σκέψη μου δεν θα είναι όπως τώρα που κάθομαι και γράφω, γιατί η σκέψη μου περνάει στο χέρι μου και κατόπιν στο χαρτί. Αν αυτή η διαδικασία αλλάξει, φοβάμαι πως δεν θα είναι το ίδιο.
Το διαδίκτυο βέβαια είναι μια μεγάλη κατάκτηση της επιστήμης και της γνώσης! Είναι μια τεράστια βιβλιοθήκη που μέσα σε λίγα λεπτά έχεις όποια πληροφορία θέλεις, και παράλληλα μπορείς να ανταλλάσεις απόψεις με εκατομμύρια ανθρώπους!
Αν σας ζητούσαν θα γράφατε τους στίχους για το τραγούδι που θα στέλναμε στη Eurovision?Όχι, ποτέ! Η Eurovision δεν είναι διαγωνισμός τραγουδιού αλλά διαγωνισμός τηλεοπτικών σταθμών. Είναι ένα show με ωραία κοριτσάκια με ωραία σώματα, που χορεύουν ωραία, κουνιούνται ωραία και ντύνονται ωραία. Το τραγούδι είναι άλλο πράγμα, είναι ιερό! Εις ότι αφορά τη φετινή Eurovision, είδα αυτή που πήρε το 2ο βραβείο· ήτανε καλλονή, απίστευτης ομορφιάς γυναίκα, από την Ουκρανία. Οι Ουκρανές όλες, είναι κούκλες· γι ‘αυτό και οι Έλληνες σήμερα έχουν γκόμενες από την Ουκρανία και πολλοί χωρίζουν και παντρεύονται Ουκρανές! Αυτό λοιπόν εσείς να το έχετε υπόψη και να διεκδικείτε τους άντρες σας όταν παντρευτείτε!
Αν η παγκόσμια κοινότητα σας επέλεγε για να προτείνετε ένα τραγούδι κι ένα βιβλίο Ελλήνων δημιουργών ποια θα ήταν η πρότασή σας?
Το τραγούδι θα ήταν η «Φραγκοσυριανή» (του Μάρκου Βαμβακάρη) και η «Συννεφιασμένη Κυριακή» του συμπατριώτη σας του Βασίλη Τσιτσάνη, και ένα τρίτο πάλι από τα μέρη σας, είναι του Καλδάρα, το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι».
Βιβλίο θα έλεγα κλασικό Ελληνικό και σπουδαίο βιβλίο το «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» που έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης.
Ποιος είναι ο ρόλος του προέδρου των «Λευτεριστών»?
«Λευτεριστές» είμαστε μια παρέα «αλητεία» που μαζευόμαστε και πίνουμε ούζα, και επειδή εγώ ήμουνα ο πιο μεγάλος και έκανα και περισσότερη πλάκα, με βγάλανε Πρόεδρο! Αυτοί είναι οι «Λευτεριστές»! Είμαστε μια όμορφη παρέα!
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας προορισμός στις διακοπές? Από πληροφορίες γνωρίζουμε πως είναι η Μυτιλήνη, σωστά?
Ναι σωστά, στη Μυτιλήνη πάω. Είναι ένα χωριό εκεί, ο Μόλυβος και ζω εκεί 3 μήνες. Από τότε που εφευρέθηκε το φαξ εργάζομαι εκεί και στέλνω τα κείμενά μου στην εφημερίδα, χωρίς να χρειάζεται πια να είμαι στην Αθήνα. Ο Μόλυβος είναι για μένα το ωραιότερο μέρος του νησιού! Αυτός είναι λοιπόν ο αγαπημένος μου προορισμός!
Αν υποθέσουμε πως υπήρχε η δυνατότητα να εκπληρωθεί άμεσα μια επιθυμία σας ποια θα ήταν αυτή?
Να μην έχω διάφορα προβλήματα υγείας που με τυραννάνε γιατί στο παρελθόν έχω πάθει και έμφραγμα.
Ποια είναι η γνώμη σας για τα λεγόμενα παραδοσιακά έθιμα όπως π.χ. τα βεγγαλικά του Πάσχα?
Είναι ένα έθιμο που νομίζω πως πρέπει να καταργηθεί. Είναι πολύ επικίνδυνο και έχουν σκοτωθεί άνθρωποι. Όπως επίσης πρέπει να καταργηθεί και η οπλοχρησία την Κρήτη γιατί κι εκεί έχουν συμβεί τραγικά περιστατικά.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας και ποια βιβλία θα προτείνατε στους νέους?
Έχω πολλούς αγαπημένους συγγραφείς, Έλληνες βέβαια. Στα χρόνια της εφηβείας μου έζησα πολύ με τον Αντώνη Σαμαράκη· ήταν στενός μου φίλος. Θεωρώ πως τα βιβλία του μ’ επηρέασαν πάρα πολύ. Επίσης οι Μυριβήλης, Καραγάτσης, Θεοτοκάς, Βενέζης και από τους νεότερους ο Ταχτσής τον οποίο, κάποιος από τους νεαρούς που έπαιρνε σπίτι του τον σκότωσε πριν μερικά χρόνια.
Η Ελλάδα έχει μεγάλους ποιητές· μεγάλους πεζογράφους δεν είχε. Όλοι οι πεζογράφοι είναι μια σκάλα πιο κάτω. Έχει ποιητές καταπληκτικούς· Καβάφης, Σολωμός, Σεφέρης, Ελύτης, Ρίτσος, ο Κάλβος ……ανέφερα ήδη 5 εκ των οποίων οι δύο έχουν πάρει το Βραβείο Νόμπελ και ο Ρίτσος το Βραβείο Λένιν. Αν ζούσε σήμερα ο Καβάφης θα είχε αναστατώσει την Οικουμένη!
Οι νέοι νομίζω, εκείνο που θα τους κάνει να «πετάξουνε», είναι η μύηση στην ποίηση. Να μάθουνε να διαβάζουν ποίηση και σιγά-σιγά θα καταλάβουν πως η ποίηση τους ανεβάζει αλλού. Μέσα σε τρεις λέξεις ένας ποιητής μιλάει για όλο τον κόσμο! Χίλια βιβλία είναι ένα ποίημα, όπως χίλιες ζωές είναι ένα σ’ αγαπώ!
Η μουσική είναι μία και αδιαίρετη ή χωρίζεται σε έντεχνη, μοντέρνα, λαϊκή κλπ?
Η μουσική χωρίζεται σε δύο μέρη· ή είναι καλή ή είναι κακή. Άμα είναι καλή είναι και ρεμπέτικα, είναι και ποπ και συμφωνική, είναι τα πάντα. Άμα είναι κακή, όλα αυτά τα είδη θέλουν μια κλωτσιά και να πάνε στον Καιάδα!
Ποια συμβουλή θα δίνατε στους νέους?
Το κύριο πράγμα που λέω στους νέους, γιατί όπως σας είπα έχω δύο παιδιά και δύο εγγόνια, είναι να διαβάζουν και να μελετάνε για να αποκτήσουν παιδεία.
Τέλος θα θέλαμε να χαρακτηρίσετε με δυο λέξεις τα παρακάτω ονόματα:
Θεοδωράκης: Μέγας μουσικός, μέγας πατριώτης! Με λάθη όπως όλοι, πάντως ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα του αιώνα.
Χατζηδάκης: Το ίδιο θα έλεγα κι αυτός. Δεν χρειάστηκε να πάει φυλακή αλλά αυτά που έλεγε ήταν φιλελεύθερα πράγματα. Είχε μια γενναιότητα ο Χατζηδάκης και βέβαια ήταν πολύ μεγάλος συνθέτης!
Λοϊζος: Ο Λοϊζος δεν είχε το «καλλιτεχνικό» μπόι των δύο προηγούμενων. Είναι μια άλλη γενιά, ήξερε λιγότερα πράγματα αλλά ήταν εξαιρετικός μουσικός από την άποψη της μελωδίας. Ήταν άνθρωπος πολύ βαθυστόχαστος, εραστής, ονειροπόλος και ήξερε να γράφει καταπληκτικά τραγούδια.
Τσιτσάνης: Βασιλιάς όλων, Αρχηγός όλων! Αυτός έμαθε τους πάντες! Σ’ αυτόν στηρίζεται όλη η λαϊκή μουσική!
Νταλάρας: Νομίζω ένας από τους καλύτερους λαϊκούς τραγουδιστές. Ο μεγαλύτερος βέβαια τραγουδιστής που έβγαλε η Ελλάδα ήταν ον Καζαντζίδης!
Αλεξίου: Η μεγαλύτερη Ελληνίδα τραγουδίστρια! Είναι και κουμπάρα μου, της έχω βαφτίσει το παιδί.
Μαρινέλλα: Εξαιρετική τραγουδίστρια με μεγάλες δυνατότητες. Καθιέρωσε έναν δικό της τρόπο στο τραγούδι· έχει κίνηση που δεν έχει καμία άλλη. Η ίδια είναι μια ολόκληρη παράσταση!
Χατζηγιάννης: Θα πρέπει να περάσουν αρκετά χρόνια για να δούμε τί θ’ αφήσει στο χρόνο. Το πόσο αξίζει κάποιος αποδεικνύεται με τον καιρό. Ο πανδαμάτορας χρόνος θα μας δείξει την αξία του!
Ηλίας Κατσούλης: Εξαιρετικός στιχουργός και εξαιρετικός άνθρωπος με πηγαία έμπνευση λαϊκή, πατάει στη γη και έχει μια τρυφερότητα. Τον αγαπώ πολύ!
Μπάγιεβιτς: Ο καλύτερος προπονητής που ήρθε ποτέ στην Ελλάδα με μεγάλη διαφορά από όλους τους άλλους!
Ριβάλντο: Είναι ένας ποδοσφαιριστής παγκόσμιας κλάσης που έχει βγει και δύο φορές ο «Καλύτερος ποδοσφαιριστής του Κόσμου». Είναι ένα φαινόμενο ποδοσφαιριστού παγκόσμιας αξίας!

Kύριε Παπαδόπουλε εκ μέρους της Λ.Ο.Γ. σας ευχαριστούμε θερμά για την τιμή που μας κάνατε!!!

Pengirl, Mina, Mr Pepos