Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

11.2.15

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΟΥΒΙΝΑΣ 1920 - 2008 από τον Επικούρειο Πέπο.

13/02/08- 13/02/2015 επτά χρόνια μετά.
Ο πατέρας, o παππούλης έφυγε από κοντά μας στις 13/02/2008
επτά χρόνια πέρασαν και δεν υπάρχει μέρα που να μη μιλάμε για
σένα Πατέρα. Ήσουν υπέροχος και γι' αυτό ήσουν τόσο πολύ
αγαπητός. Η σημερινή ανάρτηση είναι ένας μικρός φόρος τιμής
σ' έναν καταπληκτικό Πατέρα, σ' έναν Παππού μοναδικό, σ' έναν
πεθερό αξιοθαύμαστο που  οι νύφες αγάπησαν σαν δικό τους
πατέρα. Ήδη ο Πατέρας βρίσκεται στον παράδεισο της μνήμης μας.

'Ημασταν πολύ τυχεροί που είχαμε αυτούς τους υπέροχους γονείς. Μανούλα, Πατερούλη σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ για όλα όσο μας δώσατε και κυρίως για την αφοσίωση σας και την αγάπη σας.
 Στα χέρια της μητέρας μου
κοιμόταν ο πατέρας μου
και η ζωή ξημέρωνε στα παιδικά μου μάτια
και το πρωί που έφευγε
μια ακτίνα του ήλιου ξέφευγε
και χόρευε στο βήμα του αργά στα σκαλοπάτια.
Στο μεσιανό του δάχτυλο
μια φαγωμένη βέρα
κι ανάμεσα στα χείλη του μια ήσυχη γραμμή
δε μίλαγε, μα δάκρυζε
στην πρώτη καλημέρα
λόγια είναι τα δάκρυα κρυμμένα στο κορμί.
Τους δρόμους που περπάταγε
ασίκικα τους πάταγε
κι ας ήταν ο πατέρας μου σκαρί συνηθισμένο
στους ουρανούς αρμένιζε
και το σακάκι ανέμιζε
καιρός πάει που έφυγε, μα εγώ τον περιμένω

Ηλίας Κατσούλης


 Στον πατέρα μου, στον παππούλη μας!
 

























 
  







           
Κάποτε ο Πατέρας μου/
Όργωνε τη γη/
Φυτεύοντας την ελπίδα/
Σε κάθε αυλακιά/
που άνοιγε το υνί/
Οι λέξεις ξεπετιούνταν/
Όπως οι παπαρούνες την άνοιξη/
Τώρα πια
στο πλατύ χωράφι της ποίησης/
Οι λέξεις μαραίνοντε/
Όπως τα φύλλα του φθινοπώρου/
Είδα στον ύπνο μου τον Πατέρα/
περπατούσε/
ήταν χαμογελαστός/
Μπράβο Πατέρα όπως παλιά/
Λεβέντης/
Γειά σου Πατέρα, γειά σου Μαστορίκα!!!/
Επιμέλεια ανάρτησης: Eπικούρειος Πέπος.