Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

10.2.18

Αφιέρωμα στον Πλακιώτη Πατροκοσμά που είχα την τύχη να γνωρίσω στην Αρεοπαγίτου.

Το άκουσα για πρώτη φορά από τον Πλακιώτη γίγαντα τον Πατροκοσμά πριν 40 χρόνια. Καλή βδομάδα.
Τους ανθρώπους με το πεινασμένο μάτι να φοβάσαι Σπύρο παιδί μου, τους αχάριστους και τους μίζερους. Π.Κ.
Εκείνους που είναι τόσο μίζεροι που δεν κατάφεραν ποτέ να απολαύσουν τίποτα. Δεν είναι πως δεν τους δόθηκε. Είναι πως αυτό που τους δόθηκε δεν τους έφτανε. Το ήθελαν “όλο” και το ήθελαν “μόνο δικό τους”. Αντί να απολαύσουν το τώρα, την στιγμή, εκείνα που τους δινόντουσαν, εκείνοι θέλανε “κι άλλο”, “παραπάνω”. Και κανείς δεν τους έμαθε πως οι αποκλειστικότητες, είναι για τους δημοσιογράφους και τους εραστές.. όχι για τους φίλους.
Όχι για τις παρέες. Όχι για την υπόλοιπη ζωή. Είναι εκείνοι που ακόμα και το χαμόγελό τους είναι μίζερο και μετρημένο και ποτέ δεν φτάνει από τα χείλια τους στα μάτια τους. Δεν μπορούν να χαρούν με καμιά χαρά, γιατί για εκείνους η χαρά σου είναι απλά ένα “γιατί όχι εγώ”. Θα πάρουν τις λέξεις σου, τις εκφράσεις σου, θα υιοθετήσουν εκείνα που εσύ αγαπάς και στο τέλος θα προσπαθήσουν να ζήσουν την ζωή σου. Μόνο που κανείς δεν τους είπε πως η ζωή σου, δεν ήταν ποτέ στρωμένη με ροδοπέταλα. Έχεις περάσει δυσκολίες, έχεις πέσει κι έχεις γκρεμοτσακιστεί, έχεις πονέσει κι έχεις ματώσει. Δεν σου δόθηκε τίποτα απλόχερα και χωρίς κόπο. Μόνο που κάθε φορά που έπεφτες, σηκωνόσουνα και χαμογελούσες. Έκλεινες το μάτι στην ζωή και συνέχιζες.. Δεν μοιρολατρούσες. Δεν κοιτούσες δίπλα σου για να προσκοληθείς. Δεν ζήλευες την ευτυχία κανενός. Μόνος σου την έχτιζες την ζωή σου, κομματάκι κομματάκι. Κι ήταν μια ζωή που τους χώραγε όλους μέσα της! Όλους εκτός από τους μίζερους. Εκτός από εκείνους τους κισσούς που ζουν από την ζωή σου. Όλους εκτός από εκείνους τους αχάριστους που δεν έμαθαν ποτέ να δίνουν αγάπη χωρίς αντάλλαγμα. Να δίνουν χαρά χωρίς προσδοκία. Να δίνονται απλόχερα από ψυχής. Ναι ρε φίλε, αυτούς τους ανθρώπους η δική μου η ζωή, δεν τους χωράει. Απλά γιατί στην δική μου την ζωή, το “περνάω καλά”, σημαίνει μια μέρα στην θάλασσα με φίλους, μπύρες και ιστορίες. Με γέλια και δάκρυα μα πάνω από όλα με αληθινά χαμόγελα. Ένα μεσημέρι σε μια πισίνα δοκιμάζοντας τα όρια μιας αγνής ψυχής και βάζοντάς την να ξεπεράσει αναστολές, φόβους και φοβίες, κάνοντάς την να βουτήξει από την νεροτσουλήθρα. Ένα απόγευμα σχεδιάζοντας εικόνες για το μέλλον, και διαβάζοντας τις γραμμές στην παλάμη της. Ένα βράδυ με πανσέληνο με την πιο όμορφη παρέα εκλεκτών φίλων απαγγέλλοντας ποιήματα και παίζοντας νότες μέχρι το πρωί. Ένα ξημέρωμα στην αγκαλιά αγαπημένου προσώπου να μιλάμε για ταξίδια και θάλασσες.

Μήπως είναι καιρός να σταματήσουμε να ανεχόμαστε τους ανθρώπους που ζουν στην μιζέρια, την ζήλεια και την τοξικότητά τους.
Έχει σηκώσει μελτέμι σου λέω… και καθαρίζει πάλι τον ορίζοντα! Καπετάνιε όρτσα τα πανιά για νέους προορισμούς.
Καλημέρα και καλή βδομάδα. Διώξτε από κοντά σας τους μίζερους και τους αχάριστους είναι τοξικά ραδιενεργά κατάλοιπα
.🤗🌼🌷🌹😎

Μάνα, Μητέρα, Μαμά όπως και να την αποκαλούμε παραμένει το ίδιο. Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Αφιερωμένο σε όλες της μανάδες.
Το συγκλονιστικό γράμμα μιας μητέρας στο παιδί της που έχει συγκινήσει τους χρήστες στο διαδίκτυο!
Το γράμμα μιας μητέρας προς το παιδί της, έχει συγκινήσει τον κόσμο του διαδικτύου και όχι άδικα βέβαια. Το περιεχόμενό του συγκινητικό, αληθινό, βγαλμένο μέσα από την ίδια τη ζωή.
Είναι ένα γράμμα προειδοποίηση για όλα όσα πρόκειται να βιώσει το παιδί της τώρα που εκείνη μεγαλώνει και δεν θα μπορεί να φροντίζει ούτε εκείνο ούτε καν τον εαυτό της. Το γράμμα μιλά για τη δύναμη της αγάπης, για την ανταπόδοση συναισθημάτων αλλά και για το μεγαλείο της ψυχής μιας μάνας που μπορεί να κινήσει βουνά προκειμένου να βλέπει το παιδί της ευτυχισμένο. 
Διαβάστε το...

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ........
Αγαπημένο μου παιδί,
την ημέρα που θα προσέξεις ότι γέρασα
- κι αυτό φοβάμαι πως δεν θα αργήσει να γίνει -
κάνε υπομονή και προσπάθησε να καταλάβεις...
Μπορεί τα χρόνια μου να πέρασαν.
Μπορεί οι ρυτίδες να χάραξαν το πρόσωπό μου...
Όμως ούτε η καρδιά μου έχασε την τρυφερότητά της, ούτε τα μάτια μου την καλοσύνη τους...
Από την πρώτη στιγμή ήμουν δίπλα σου και με ανείπωτη λαχτάρα περίμενα τον ερχομό σου!
Και όταν το θαύμα έγινε, από την ευτυχία μου άνοιξαν οι ουρανοί και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη!
Στα χρόνια που πέρασαν ήμουν δίπλα σου με την αγάπη που σου άξιζε και την τρυφερότητα που χρειαζόσουν!
Όμως ο χρόνος είναι αδυσώπητος και οι αλλαγές επάνω μας είναι ορατές...
Γι' αυτό αν κάποια φορά λερωθώ την ώρα που τρώω ή εάν δυσκολεύομαι να ντυθώ, δείξε κατανόηση...
Θυμήσου με πόση υπομονή ξόδευα ώρες ατελείωτες να σε βοηθώ!
Όταν μιλάμε, εάν επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα δύο και τρεις φορές μην με παρεξηγείς. Άκουσέ με.
Όταν ήσουν μικρό παιδί έπρεπε να σου λέω πολλές φορές την ίδια ιστορία μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.
Όταν δε θέλω να κάνω ντους μη θυμώνεις... Θυμήσου τις χιλιάδες δικαιολογίες που έβρισκες προκειμένου να με πείσεις νη μην σε λούσω...
Όταν διαπιστώνεις την άγνοιά μου πάνω στη νέα τεχνολογία δώσε μου τον απαραίτητο χρόνο να προσαρμοστώ και μην με κοιτάς με ένα περιπαιχτικό χαμόγελο...
Όταν συζητάμε και ξεχνάω κάτι, δώσε μου χρόνο να το θυμηθώ. Και αν δεν μπορώ μην εκνευρίζεσαι.
Το πιο σημαντικό δεν είναι η ίδια η συζήτηση αλλά η χαρά να είμαστε μαζί και να συζητάμε..
Σου δίδαξα τόσα πολλά πράγματα! Να τρως σωστά... Να ντύνεσαι σωστά...
Να αντιμετωπίζεις τη ζωή με θάρρος...
Όταν δε θέλω να φάω μην με πιέζεις.
Ξέρω πολύ καλά πότε πρέπει και πότε όχι...
Και όταν τα κουρασμένα πόδια μου δεν μου επιτρέπουν να περπατώ μην στεναχωριέσαι. Φυσικό είναι! Δώσε μου το χέρι σου να κρατηθώ.
Το ίδιο έκανα κι εγώ όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα...
Το ξέρω ότι η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει να είμαι τόσο δραστήρια όσο θα ήθελα. Ωστόσο τα καταφέρνω να επιβιώνω. Κάποια μέρα θα καταλάβεις τι εννοώ...
Κάποια μέρα θα καταλάβεις ότι παρά τα λάθη μου, πάντα ήθελα το καλύτερο για σένα...
Και προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να ετοιμάσω το δρόμο σου!
Δώσε μου το χέρι σου και βοήθησέ με να τελειώσω το δρόμο μου με υπομονή, αγάπη και ειρήνη.
Κι εγώ θα σου το ξεπληρώσω με ένα χαμόγελο και με την απέραντη αγάπη που έχω μέσα μου για σένα...
Σ΄αγαπώ.....
Η μαμά σου.....

ΥΓ. Μάνα και λίγα σου δώσαμε, σ' ευχαριστούμε, σ' αγαπάμε πολύ.