ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΝΙΤΣΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

1) ΣΥΝΕΣΗ

Σε τούτη την περιοχή κανείς δε ταξιδεύει με ασφάλεια:
κι αν είσαι μυαλωμένος πρόσεχε διπλά!
Σε σαγηνεύουν και σε αγαπούν μέχρι
να σε κατασπαράξουν.
Είναι φανατικοί: γι αυτό μυαλό δεν έχουν!

2) Ο ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Α. - Στέκει και αφουγκράζεται: τι τον έκανε να σαστίσει;
Τι άκουσε να αντηχεί στ' αυτιά του;
Τι ήταν αυτό που τον έκανε να τα χάσει;

Β. - Σαν όλους που κάποτε φόρεσαν αλυσίδες
έτσι κι αυτός ακούει παντού τον θόρυβό τους.

3) ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ ΠΟΙΗΤΗ

Δώστε μου κόλλα και γρήγορα
θα βρω εγώ τα ξύλα να κολλήσω.
Να δώσεις νόημα σε τέσσερις ανόητες ρίμες:
αυτό είναι αρκετό, περήφανο για να σε κάνει!

4) Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΟΥ

Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω,
έμαθα να βρίσκω.
Από τότε που ένας άνεμος μου εναντιώθηκε,
ταξιδεύω με όλους τους ανέμους.

5) ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ

Όπου κι αν βρίσκεσαι, σκάβε βαθιά!
Εκεί κάτω είναι η πηγή!
Άσε τους σκοταδιστές να ωρύονται:
«Κάτω υπάρχει μονάχα η Κόλαση!».

6) ΗΡΑΚΛΕΙΤΙΣΜΟΣ

Μονάχα η μάχη
γεννάει στη Γη την ευτυχία
και για να δημιουργηθεί η φιλία
χρειάζεται του μπαρουτιού η κάπνα!
Και οι φίλοι γίνονται σε τρεις μονάχα περιπτώσεις:
όταν είναι αδέρφια στη δυστυχία
όταν είναι ίσοι μπροστά στους εχθρούς
όταν είναι ελεύθεροι μπροστά στον θάνατο!

7) Ο ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ ΜΙΛΑΕΙ

Η μισή ζωή σου πέρασε
ο δείκτης προχωράει, η ψυχή αναρριγεί!
Πολύ καιρό γυρνάει και ψάχνει
και δε βρίσκει - κι αργοπορεί εδώ;
Η μισή ζωή σου πέρασε
και κάθε ώρα της ήταν πόνος και πλάνη!
Τι ψάχνεις τώρα; Γιατί;
Αυτό ακριβώς ψάχνω - το γιατί!

8) ΔΙΧΩΣ ΦΘΟΝΟ

Ναι, η ματιά του φθόνο δεν έχει
γι αυτό και τον τιμάτε.
Καθόλου δεν τον νοιάζουν οι τιμές σας.
Έχει το αετίσιο μάτι για το μακρινό
δε βλέπει εσάς, βλέπει μονάχα άστρα, άστρα!

9) Η ΠΕΝΝΑ ΓΡΑΤΣΟΥΝΑΕΙ

Η πέννα γρατσουνάει: τι κόλαση!
Είμαι καταδικασμένος να γρατσουνάω;
Γρήγορα τη βουτάω στο μελάνι
γράφω με ποταμούς μελάνι.
Πως κυλάει τώρα, τόσο πυκνό, τόσο πλατύ!
Πως πετυχαίνει καθετί που δοκιμάζω!
Μόνο που δε διαβάζεται η γραφή -
μα τι με νοιάζει; Και ποιος διαβάζει αυτά που γράφω;

10) Ο ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ

Απεχθάνομαι ν' ακολουθώ, απεχθάνομαι και να ηγούμε.
Να υπακούω; Όχι! Να κυβερνώ; Ούτε!
Όποιος δεν φοβάται τον εαυτό του φόβο δεν προκαλεί.
Και μόνον όποιος φόβο προκαλεί μπορεί να οδηγήσει άλλους.
Σιχαίνομαι ακόμη και να καθοδηγώ τον εαυτό μου!
Μ'  αρέσει, όπως στα ζώα του δάσους και της θάλασσας,
να χάνομαι για λίγο,
να κάθομαι ανακούρκουδα σε μια ερημιά,
και να στοχάζομαι,
να ξαναφέρνω πάλι πίσω τον εαυτό μου από μακριά,
πλανεύοντας τον για να γυρίσει ξανά σ' εμένα.

11) ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ

Μη φουσκώνεις: γιατί αλλιώς
το παραμικρό τσίμπημα θα σε κάνει να σκάσεις.

12) ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Δοκιμάστε το φαγητό μου.
Αύριο θα σας φανεί καλό.
και μεθαύριο ακόμη καλύτερο!
Κι αν τότε ζητήσετε κάτι παραπάνω
όλα τα πραγματα που έκανα παλιά
θα μου εμπνεύσουν άλλα πιο καινούργια.

13) ΠΑΓΟΣ

Ναι! Είναι φορές που φτιάχνω πάγο γιατί μας βοηθάει στη χώνεψη.
Αν έχετε πολλά να χωνέψετε σίγουρα θα σας αρέσει ο πάγος μου!

14) ΑΝΩΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Αυτός εδώ ανυψώνεται - του πρέπει, να τον επαινούμε!
Και όμως ένας άλλος έρχεται πάντα από ψηλά.
Και ζει εκεί όπου ποτε δεν φτάνει έπαινος - είναι από ψηλά.

15) Η ΠΤΩΣΗ
«Χαμηλώνει, πέφτει», Λέτε και κοροϊδεύετε.
Η αλήθεια είναι: κατεβαίνει κάτω σ' εσάς!
Η υπερβολική του ευτυχία έγινε πολύ δυνατή,
το υπερβολικό του φως ακολουθεί το σκότος σας.

16) Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ
Αν εγώ, ένα βαρέλι που κυλάει
δεν συνέχιζα να περιστρέφομαι συνεχεία
πως θα γλύτωνα απο το κάψιμο
έτσι που τρέχω πίσω απο τον φλογισμένο ηλιο;

17) ΔΥΣΚΟΛΟ ΓΟΥΣΤΟ
Αν μ' άφηναν ελεύθερο νια να διαλέξω
θα ήθελα μια θέση
στη μέση του Παραδείσου:
κι ακόμη καλύτερα, έξω από την πόρτα.

18) ΑΣΤΡΙΚΑ ΗΘΗ
Η νύχτα την τροχιά σου ακολουθεί τι σε νοιάζει αστέρι γι' αυτήν;
Διάσχισε, ευτυχισμένο, τούτη την εποχή!
Η δυστυχία της σου είναι μακρινή και ξένη!
Το φως σου ανήκει στον πιο απομακρυσμένο κόσμο
αμαρτία πρέπει να είναι για σένα ο οίκτος! Μονάχα ένας είναι ο νόμος σου: να είσαι καθαρός

19) Ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ

Καλύτερα μια έχθρα ακέραιη παρα μια φίλια ξανακολλημένη.
Είσαι βαρύθυμος και φοβισμένος,
όταν κοιτάς το παρελθόν.
Να εμπιστευτείς όμως το μέλλον, μόλις εμπιστευτείς τον εαυτό σου.
Ω! πουλί, είσαι αετός που κυνηγάει ή της Αθηνάς η αγαπημένη κουκουβάγια;

20) ΦΑΡΜΑΚΟ  ΓΙΑ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΥΣ

Παραπονιέσαι πως δεν βρίσκεις τίποτα νόστιμο; Πάντα, φίλε μου, οι ίδιες παλιές παραξενιές;
Σ' ακούω να βλάστη μας, να φτύνεις, και να θορυβείς λυγίζει η καρδιά και η υπομονή μου.
Ακολούθησε με φίλε!
Αποφάσισε ελεύθερα να καταπιείς με μιας ένα παχύ βατράχι!
Είναι ό,τι πρέπει για τη δυσπεψία!

21) ΑΝΟΔΟΣ

«Πώς θα μπορέσω να ανέβω στου βουνού την κορυφή;»
«Ανέβα Λοιπόν τώρα και μην το σκέφτεσαι πολύ».

22) ΤΟ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑ TOT ΒΑΝΑΥΣΟΥ

Ποτέ σου μη ζητάς!
Άσε τα κλαψουρίσματα! Παίρνε, σου λέω, πάντα παίρνε!

23) ΤΑ ΡΟΔΑ MOΥ

Ναι! Η απόλαυση μου θέλει να ευχαριστήσει. Κάθε απόλαυση θέλει να ευχαριστήσει.
Θέλετε να κόψετε τα ρόδα μου;
Πρέπει να σκύψετε και να χώσετε τις μύτες σας μέσα στα βραχια και τους βάτους και μη φοβάστε τις πληγές!
Γιατί η απόλαυση μου αγαπάει τ' αστεία.
Γιατί η απόλαυση μου αγαπάει τις πονηριές!
Θέλετε να κόψετε τα ρόδα μου;
*Φ.ΝΙΤΣΕ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ, Εκδ. Θεσσαλονίκης, μτφ Αλεξάνδρου Αλέξανδρος

Ετικέτες: ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΝΙΤΣΕ, ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΠΟΙΗΣΗ, ΝΙΤΣΕ
Ανιχνευτής ο Επικούρειος Πέπος.