Μνήμες, Μνήμες, Μνήμες και όχι Μνημοσύνη. μέρος πέμπτο. Γοργογύρι και Γοργογυραίοι.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί επισκέπτες αυτού του ιστολογίου σας καλημερίζω από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι με τα πολλά νερά και όχι μόνο. Συνεχίζω σήμερα την παρουσίαση παλιών φωτογραφιών και λόγω της ''Α.Φ.'' σας παρουσιάζω και το ποίημα του Καβάφη με τίτλο ''Κεριά''. Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος. 
ΥΓ.Στην πρώτη φωτογραφία είναι οι απόφοιτοι του κολεγίου που υπήρχε τότε στο χωριό. Σήμερα είναι όλοι τους πετυχημένοι γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, ναυπηγοί, λογιστές, συμβολαιογράφοι, και κάποιοι διαπρέπουν στο εξωτερικό ως επιχειρηματίες. Αυτή η φουρνιά ήταν τα πιο αξιόλογα στελέχη.
Κεριά.
Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα —
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων·
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.
Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

Μαθητές του κολεγίου.

Σάννα και Ηγέτης.

Βαρελάς-Χρήστος και Επικούρειος Πέπος.

Καρλάυτης-Νίκος και Επικούρειος Πέπος.

Βασίλης και Καραβίδας.

Βασιλική, Αλεξάνδρα, Βασίλης, Βαγγελή, και ο μικρός Αλέξανδος.

Βασιλική, Νικόλας, Αλέξανδρος, και Καραβίδας.

Καραβίδας και Αλέξανδρος ο μικρός.

Θεόφραστος και Επικούρειος Πέπος.

Μίχος, Πανούλης, Μελισσάνθη, Σάννα.

Έλενα και Επικούρειος Πέπος.

Μαντέψτε ποιων κοριτσιών είναι τα αυτά τα οπίσθια, είναι τρόπον τινά Γοργογυραίϊσες και οι δυο.