Πώς καταφέρνουν οι γονείς στη Δανία να μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον πλανήτη; επαναξιολόγηση από τον Επικούρειο Πέπο στις 15/02/2021

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα χάρη στην Περικτιόνη, που ξεκίνησε να μου στέλνει όλα αυτά τα καταπληκτικά κείμενα, έλαβα ένα καταπληκτικό μέιλ, από μια ομάδα κοριτσιών σχετικά με την ανάρτηση για την γλώσσα του σώματος. Ειδικά η μία είμαι σίγουρος πως από σήμερα και μπρος θα εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο. Επίσης χάρη στην Περικτιόνη έλαβα από την ισόβια πρόεδρο της ΛΟΓ το πιο κάτω μέιλ το οποίο και σας παρουσιάζω. Τελικά όταν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον υπάρχει ανταπόκριση. Και μιας και αναφέρθηκα στην ισόβιο πρόεδρο να πω πως την θαυμάζω, την αγαπώ, την σέβομαι, την καμαρώνω, της ασκώ κριτική όταν πρέπει, την παροτρύνω να τολμάει, και πάντα της λέω να πάρει αυτά που της αξίζουν. Και πιστέψτε με της αξίζουν πολλά. Αυτά τα ολίγα για την ισοβίτισσα!!!!!! πρόεδρο. Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση . και - ο Επικούρειος Πέπος.

Οι γονείς στη Δανία φαίνεται πως έχουν βρει τον τρόπο να το εξασφαλίσουν αυτό για τα παιδιά τους, αφού τα τελευταία 42 χρόνια, οι Δανοί θεωρούνται βάσει ερευνών «οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον πλανήτη».

Ποιο είναι όμως το μυστικό της επιτυχίας τους;

Η απάντηση μπορεί να κρύβεται στο βιβλίο The Danish Way of Parenting: A Guide To Raising The Happiest Kids in the World της Jessica Alexander, μιας Αμερικανίδας μαμάς που έζησε για χρόνια στη Δανία, παντρεύτηκε Δανό και ανέθρεψε την κόρη της με τα δικά τους στάνταρ για την ανατροφή και έγραψε το βιβλίο αυτό σε συνεργασία με τη Δανή ψυχοθεραπεύτρια Iben Sandahl.

Να μερικά απλά πράγματα που αναφέρονται στο βιβλίο της και κάνουν οι Δανοί γονείς -και που μπορούμε να υιοθετήσουμε κι εμείς!

Οι γονείς στη Δανία προσπαθούν με κάθε ευκαιρία να δείχνουν έμπρακτα στα παιδιά τους τι σημαίνει να εκτιμάς, να σέβεσαι και να συμπονάς τους συνανθρώπους σου. Η κοινωνία τους βασίζεται κυρίως στην ομαδική δουλειά και το ομαδικό πνεύμα και όχι στην προσπάθεια του καθενός να διακριθεί ή να γίνει αρχηγός.

Τα παιδιά εκεί ενθαρρύνονται να αναπτύξουν την αυτοεκτίμηση 

(δηλαδή να αναγνωρίσουν την αξία του εαυτού τους σε σχέση με τους άλλους) και όχι την αυτοπεποίθηση(δηλαδή την πίστη του πόσα μπορούν να πετύχουν ή πόσο σπουδαία είναι τα επιτεύγματα, τα ταλέντα ή η εμφάνισή τους).

Τα παιδιά στη Δανία δεν έχουν υπερβολικά φορτωμένο πρόγραμμα. 

 Το παιχνίδι είναι κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία και οι γονείς εκεί γνωρίζουν ότι μέσα από αυτό τα παιδιά δεν διασκεδάζουν μόνο αλλά και μαθαίνουν, γι’ αυτό φροντίζουν να έχουν αρκετό ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι, όχι μόνο όταν είναι μικρά αλλά ακόμα κι όταν πηγαίνουν στο Γυμνάσιο.

Γενικά, οι Δανοί γονείς προσπαθούν πολύ ώστε τα παιδιά τους να μη χάσουν τη χαρά του να μαθαίνουν καινούρια πράγματα.

Τα παιδιά στη Δανία δεν «προστατεύονται» υπερβολικά από τους γονείς τους, 

 οι οποίοι εκτιμούν ότι πρέπει να είναι αληθινοί απέναντί τους και να τα βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουν ότι στη ζωή δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει πάντα «happy end». Αυτή η προσπάθεια ξεκινά ήδη από το προνήπιο. Εάν παρατηρήσετε, θα διαπιστώσετε ότι και στα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν -του διάσημου Δανού παραμυθά- ο ήρωας δεν βγαίνει στο τέλος πάντα νικητής (όπως για παράδειγμα, η μικρή γοργόνα στο ομώνυμο παραμύθι που καταλήγει να πνίγεται και να μετατρέπεται μέσα στη θάλασσα σε αφρό!)

Το να δέρνεις ένα παιδί είναι παράνομο στη Δανία από το 1984. 

 Οι γονείς προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά τους να πειθαρχήσουν με βασικό όπλο τη διπλωματία και αποφεύγοντας να τους δίνουν τελεσίγραφα. Με αυτό τον τρόπο έχουν καταφέρει να φτιάξουν μια κοινωνία όπου δεν υπάρχει έντονο το στοιχείο της βίας.

Ένα από τα βασικά στοιχεία της κουλτούρας στη Δανία είναι το λεγόμενο «Hygge» (προφέρεται χιου-γκα) που σημαίνει την αίσθηση ευχαρίστησης που παίρνει κανείς από απλά πράγματα που κάνει μαζί με άλλους 

(όπως ένας καφές ή ένα γεύμα). Μια ευκαιρία να χαλαρώσουν και να περάσουν καλά επικοινωνώντας με τους οικείους τους -δίνοντας έμφαση στο «εμείς» και όχι στο «εγώ». 
WLP