ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΜΑΧΗΤΗ ΑΝΤΙΟ ΘΕΙΕ ΘΩΜΑ [Θωμάς Γεωργίου Γκοβίνας]

 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΙ ΘΩΜΑΣ 2021

ΘΩΜΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ  ΓΚΟΒΙΝΑΣ 01/03/1942  -  01/03/2022

3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022 Στην Εκκλησία Γεννέσιον της Θεοτόκου στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι αποχαιρετήσαμε τον θείο Θωμά Γκοβίνα.

Μετά από τετράμηνη νοσηλεία στο Λαϊκό Νοσοκομείο ο θείος Θωμάς έπεσε βαριά λαβωμένος από μια βολή του Χάροντα που τον πέτυχε στην καρδιά. Σ' αυτούς τους τέσσερις μήνες έδωσε πολλές μάχες οι οποίες ήταν αμφίρροπες, είχε πολλές λαβωματιές αλλά ήταν σκληρός μαχητής και μέχρι την τελευταία στιγμή αντιστεκόταν στις σαϊτιές του Χάροντα. Η σκέψη πως θα έβλεπε ξανά την Αγορίτσα του όταν θα επέστρεφε στο χωριό, έτσι αποκαλούσε την σύζυγό του, του έδινε δύναμη. Η αγαπημένες φωνές που άκουγε από τις αγαπημένες του κόρες όταν τον επισκέπτονταν τον εμψύχωναν να συνεχίσει τη μάχη εναντίον του Χάροντα.

Κάποια στιγμή μάλιστα φάνηκε πως έστω στα σημεία θα έβγαινε νικητής, ειδικότερα εκείνη την ημέρα που μέσω skipe συνομίλησε με την αδερφή του την Βασιλική η οποία του είπε: μην φοβάσαι αδερφούλη μου όλα θα πάνε καλά, και ο θείος της απάντησε: και ποιος σου είπε πως φοβάμαι; Πράγματι δεν φοβόταν, ποτέ δεν φοβήθηκε, ποτέ δεν δείλιασε. 

Κάπου εκεί όλοι μας νιώσαμε πως ο θείος Θωμάς θα βγει νικητής. Έλα όμως που αυτή την κουβέντα την άκουσε και η Χαρόντισσα η οποία μετέφερε τα νέα στον σύζυγό της τον Χαρούλη κι αυτός με το που άκουσε τα πήρε στο κρανίο και άρχισε να σκέφτεται το πώς θα βγάλει τον θείο Θωμά εκτός μάχης. Κάλεσε αμέσως σε συμβούλιο την Χαρόντισσα και τους βοηθούς του προκειμένου να συνδράμουν στην εξόντωση του μαχητή. Ο Χάροντας και τα τσιράκια του δημιούργησαν ένα κεραυνοβόλο χτύπημα στην καρδιά του μαχητή, ήταν τόσο αστραπιαίο το χτύπημα που οι γιατροί αναγκάστηκαν να του κάνουν ανάταξη προκειμένου να επανέλθει, απόρησαν που ο θείος Θωμάς και πάλι τα κατάφερε. Ήταν όμως μία Πύρρειος νίκη γιατί μετά από αυτή τη μάχη ο θείος Θωμάς δεν μπόρεσε να ανακάμψει, δεν μπόρεσε να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση. Κάποια μέρα που συνομίλησε με τον Πέπο έγινε μεταξύ τους ο εξής διάλογος.

Πέπος: 

Θείε μίλησα με την Νεφέλη και μου είπε πως όλα θα πάνε καλά.

Θείος Θωμάς:

Άκου να σου πω πασιάμ εσύ είσαι έξυπνος άνθρωπος όπως κι εγώ, μετά από αυτό που έπαθα δεν πρόκειται να βγω ζωντανός από εδώ...

Πέπος: . . . . .

Θείος Θωμάς:

Άκου να σου πω Πίπη θέλω από σένα μία χάρη, όταν εγώ ''φύγω'' θέλω να πεις στα κορίτσια πως έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν για μένα και τις ευχαριστώ πολύ, θα πρέπει να σταθούν δυνατές και να συμπαρασταθούν στην μητέρα τους. Στην Αγορίτσα μου να της πεις πως την ευχαριστώ για όλα και πως πρέπει να σταθεί δυνατή. Να πεις επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γαμπρούς μου και στα εγγόνια μου. Στην αδερφή μου την Βασιλική να της πεις πως δεν θα ξαναπάμε για δουλειά στον Ορχομενό.

Στον αδερφό μου τον Δημήτρη να του πεις πως όταν θα κάθεται κάτω από την Μουριά ν' αφήνει και μία καρέκλα κενή για μένα. Σε όσους στεναχώρησα άθελά μου τους ζητώ συγγνώμη. Λοιπόν Πίπη σ' αφήνω τώρα γιατί κουράστηκα. Να μου φιλήσεις την Λαμπρούλα και το κορίτσι.

Αυτή ήταν η τελευταία φορά που μίλησε ο Πέπος με τον θείο Θωμά. 

Πράγματι ήταν τυχερός ο θείος που είχε τέτοιες κόρες γιατί στάθηκαν δίπλα του ως φύλακες άγγελοι σε όλη την περιπέτεια που πέρασε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ θα πρέπει να πούμε στους γιατρούς του Λαϊκού Νοσοκομείου που έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για τον θείο Θωμά αλλά τα προβλήματα που είχε ήταν πολλά και κυρίως οι 40 μέρες που ήταν θετικός στον κορωνοϊο άλλαξαν τα πάντα προς το χειρότερο.

Όλα τα μέλη της οικογένειας έχουν πολλά και διάφορα να θυμούνται τα οποία και είχα καταγράψει αλλά από κάποιο δικό μου λάθος τα διέγραψα!!!! Ζητώ συγγνώμη. .

Επιμέλεια κειμένου Επικούρειος Πέπος.