ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΥ ΠΕΠΟΥ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙΟΥ. Έρρωσθε και ευδαιμονείτε με Σανατατί ντι άπου και εύ πράττειν.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συν-παρατηρητές καλησπέρα και χρόνια καλά για την αυριανή μέρα, 25 ΜΑΡΤΙΟΥ αύριο, και, ως συνήθως θα παρακολουθήσουμε τις κορώνες των πολιτικών για την ομοψυχία και των ηρωισμό των Ελλήνων κ.λπ. κ.λπ. Το γεγονός πως πολλά παιδιά όταν ρωτηθούν το τι γιορτάζουμε αύριο απαντούν άλλος το πολυτεχνείο, άλλος τα Χριστούγεννα κ.λπ. κ.λπ. αυτό δεν μας απασχολεί καθόλου και κυρίως δεν απασχολεί τους καθ' ύλην αρμόδιους, τους πολιτικούς και τους εκπαιδευτικούς, ούτε το γεγονός πως χρωστάμε 400 δισεκατομμύρια τους απασχολεί, αυτοί, τις παράτες και τις φανφάρες έχουν στο μυαλό τους, για τα υπόλοιπα υπάρχουν τα υποζύγια. Αυτά και άλλα πολλά παρατήρησα και σκέφτηκα να τα καταγράψω ώστε αυτές τις παρατηρήσεις μου να τις βρει ο ιστορικός του μέλλοντος και να αντλήσει τις απαραίτητες πληροφορίες για την εποχή μας. Ως τότε σας παρακαλώ να διαβάσετε τις πιο κάτω παρατηρήσεις και γιατί όχι να ξεκινήσετε κι εσείς να γράφετε τις δικές σας παρατηρήσεις, ίσως σταθείτε τυχεροί και βρεθεί κάποιος στιχουργός που να θέλει να μελοποιήσει αυτούς τους στίχους όπως συνέβη με μένα, έχω ήδη δεχθεί πρόταση μελοποίησης των πιο κάτω στίχων.

Παρατήρησα: Τις όμορφες βραδιές ΠΟΙΗΣΗΣ, και την κάθοδο των αστεριών στην αυλή των θαυμάτων, τότε που όλα ήταν μαγικά.

Παρατήρησα: Τις μέλισσες και τα μυρμήγκια με δέος για το λειτούργημα τους και αναρωτήθηκα γιατί οι άνθρωποι δεν μιμούνται τη σοφία αυτών των εντόμων;

Παρατήρησα: Τα χελιδόνια να κτίζουν τις φωλιές τους και υιοθέτησα δυο, ΤΗΝ DENICE KAI TON DERRICK

Παρατήρησα: Τον Ορφέα και νόμισα πως είναι μετεμψύχωση του μέγιστου Παππουλάκου.

Παρατήρησα: Την υποχώρηση ηθικών αξιών στην ελληνική κοινωνία, ειδικά την τελευταία δεκαετία, και με μεγάλη λύπη διαπίστωσα πως δεν υπάρχει σωτηρία.

Παρατήρησα: Tην πτώση εκείνων των συναισθημάτων που μας ξεχώριζαν από τις αγέλες των λύκων και με τρόμο σκέφτηκα πως έχουμε το είδος μας έχει ξεπεράσει κατά πολύ τους τετράποδους λύκους.

Παρατήρησα: Την άγνοια της μαγικής λέξης σ’ αγαπώ. 

Παρατήρησα: Το ουράνιο τόξο σε αγαθές ψυχές.  

 

Παρατήρησα: Τους τάχαμ και τους δήθεν πιστούς χριστιανούς με τους μεγάλους σταυρούς να θρέφουν ασύστολα την εγωπάθειά τους και τον Ναρκισισμό τους.

 
Παρατήρησα: Την άγνοια της ρήσης ''Αγαπάτε Αλλήλους'' από αυτούς που κάνουν μεγάλες μετάνοιες  και που δεν γνωρίζουν τη φράση ''ο έχων δύο χειτώνας μεταδότω τω μη έχοντι και ο έχων τροφάς ομοίως''.

Παρατήρησα: την χρησιμοθηρία  και την αλλοτρίωση του υπέρτατου αγαθού της φιλίας γιατί οι πιο πολλοί δεν γνωρίζουν το: Πάντων Κτημάτων Κράτιστον Εστί Φίλος Σαφής και Αγαθός.

 
Παρατήρησα: Τα χρώματα της άνοιξης στην πιο όμορφη ζωγραφιά της φύσης και έγινα ζωγράφος απλά και μόνο για να μπορώ να ζωγραφίζω τα χείλη της και τα μάτια της.

Παρατήρησα: Tη δημιουργική σιωπή του χειμώνα την περίοδο που βρισκόμουν στο Μαγευτικό και ένιωσα πιο κοντά στη μητέρα φύση.

Παρατήρησα: Τις μαγικές νότες του έρωτα!!!!! κάθε φορά που για κάποιον λόγω ερωτευόμουν και είχα πολλούς λόγους να είμαι ερωτευμένος.

Παρατήρησα: Tην έλξη των χαρισματικών πλασμάτων και θεωρώ ευλογία την ύπαρξή τους γιατί μας οδηγούν εκεί που δεν μπορούμε να πετάξουμε μόνοι μας.

Παρατήρησα: Το σπινθήρα στους οφθαλμούς των ερωτευμένων και την άσβεστη πυρκαγιά στις καρδιές τους.

Παρατήρησα: Τα χείλη πολλών γυναικών χωρίς αισθησιασμό.

Παρατήρησα: Τον ομιχλώδη ουρανό στα όνειρα πολλών νέων.

Παρατήρησα: To χαμόγελο, ως έκφραση άσκησης των μυών.

 
Παρατήρησα: Tις τυπικές σχέσεις πολλών ανθρώπων, νιώθεις πως είναι σε κάποιο θέατρο υποκριτές και όχι πραγματικοί άνθρωποι.

Παρατήρησα: Το σήμερα στο μέλλον και είδα το χθες. 

Παρατήρησα: Το ήθος και το σεβασμό στους αξεπέραστους Ιάπωνες που για μία ακόμη φορά στο μουντιάλ που έγινε στο Κατάρ δίδαξαν Παιδεία και Πολιτισμό με τις συμπεριφορές τους. 

Παρατήρησα: Tην ασέβεια και τον ωχαδερφισμό μεγάλης μερίδας της Ελληνικής κοινωνίας. 

Παρατήρησα: Τους αχάριστους αμνήμονες χωρίς όριο ηλικίας. 

Παρατήρησα: Την Γκάιντα, τα Τύμπανα, Τα πνευστά, τις Μελωδίες, τα Πουλιά, τ' Αστέρια Δίας και Αφροδίτη στην αγκαλιά της Αρμονίας. 

Παρατήρησα: Tην υπέρτατη αγάπη της Μελισσάνθης για τον παππού της και κατάλαβα το νόημα της αγάπης. 

Παρατήρησα: Τον Τζιμ Άνταμς-Αστροτόμ να ''ανασταίνει'' τον Παππουλάκο και βίωσα τη στοργή και την αφοσίωση.

Παρατήρησα: Την εγκατάλειψη των αδέσποτων και των γερόντων και αναρωτήθηκα που πήγαν εκείνοι οι υπέροχοι άνθρωποι της συμπόνιας και της φροντίδας;

 
Παρατήρησα: Tα άνθη της αμυγδαλιάς και της δαμασκηνιάς στο βάζο της  Μελισσάνθης και είπα μέσα μου μία προσευχή που ελπίζω σύντομα να εισακουσθεί. 

Παρατήρησα: Tους τρεις λόφους που περικλείουν το χωριό μου ως τρεις Σωματοφύλακες και θυμήθηκα τον Αλέξανδρο Δουμά. 

Παρατήρησα: Tην συγκινητική αλληλεγγύη από ανθρώπους του χωριού μου στην μεγάλη πράξη εθελοντισμού που κάναμε για τους πληγέντες πλημμυροπαθείς, και είπα μέσα μου: ευτυχώς υπάρχουν ακόμα άνθρωποι.

Παρατήρησα: Tην κρούστα ασάφειας στις σχέσεις των ανθρώπων και αναρωτήθηκα: σε ποια κοινωνία θα ζήσουν τα σημερινά παιδιά;

 
Παρατήρησα: Tις πέτρες στο ποτάμι να παίρνουν το μπάνιο τους και τις ρίζες των δένδρων να τις χα'ι'δεύουν προστατευτικά με μεγάλο σεβασμό. 

 

Παρατήρησα: Toν χωματόδρομο που οδηγεί στη μοναξιά που δυστυχώς πολλοί νέοι νομίζουν πως είναι η λεωφόρος της επιτυχίας.

Παρατήρησα: Tα νήπια στους παιδικούς σταθμούς ''παρκαρισμένα'' γιατί οι γονείς δεν έχουν χρόνο να αφιερώσουν στα παιδιά τους, άραγε αυτό πόσο συμβάλει στην κακή ψυχολογία των παιδιών; 

Παρατήρησα: με λύπη μου τ' αεροπλάνα που φεύγουν πια χωρίς εμένα και νοερά έκανα πάλι εκείνο το μαγικό ταξίδι με to  JUMBO 747 προς Ιαπωνία, το είχα ανάγκη.

Παρατήρησα: Tο φόβο την τελευταία περίοδο στα μάτια των συνανθρώπων μου.

Παρατήρησα: Το τεράστιο μέγεθος της αχαριστίας.

Παρατήρησα: Τους κτήτορες και τους εγωπαθείς ως κακοήθεια στη φύση.

Παρατήρησα: Την κατακόρυφη αύξηση των ανέραστων, και των κρυόκωλων. 

Παρατήρησα: Τη φοβία πολλών νέων στο να ερωτευθούν. 

Παρατήρησα: Τους εξαρτημένους του διαδικτύου και των κινητών. 

Παρατήρησα: Την νέα μητέρα = χαζοκούτι να έχει αντικαταστήσει τη βιολογική μητέρα. 

Παρατήρησα: Tην παρότρυνση των γονιών προς τα παιδιά τους για να ΧΑΖΕΨΟΥΝ!!! στην Tουβούλα. 

Παρατήρησα: Tους γονείς με παιδιά, αλλά χωρίς  παιδεία. 

Παρατήρησα: Tην PATTY SMITH να απαγγέλει KINGSMPERG, την Kαραμπέτη ΕΛΥΤΗ, την Λαμπέτη Καβάφη και ερωτεύτηκα παντοτινά την ποίηση τους.

Παρατήρησα: Τα καλά λόγια ενός σοφού δασκάλου για τις ''Φαντασίες'' του Επικούρειου Πέπου και σκέφτηκα το πόσο τυχερός υπήρξε που είχε την ευλογία να συναντήσει στη ζωή του τόσο σημαντικούς ανθρώπους που τον τίμησαν με την φιλία τους. 

Παρατήρησα: Tην απαράδεκτη-αποτρόπαια πράξη της κλειστής βιβλιοθήκης στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι εδώ και πολλά χρόνια και συνειδητοποίησα πως στην ελληνική κοινωνία η δύναμη της αδράνειας και της βλακείας έχουν τεράστια δύναμη.

Παρατήρησα: Τις ψηλές κορυφές του Κόζιακα που βρήκα και θ' αφήσω έστω και λαβωμένες από το μίσος των ανθρώπων για τη φύση γενικότερα.

Παρατήρησα: Tις μεταξένιες κλωστές των μαλλιών σου σαν γραμμές του Ουράνιου τόξου και κράτησα δύο για φύλαχτό.

Παρατήρησα: Tα κοσμήματα που στόλιζαν τα βλέφαρα των ματιών σου τότε που μ'ένα βλέμμα σου πνιγόμουν στους ωκεανούς των ματιών σου.

Παρατήρησα: Την προσκόλληση της μνήμης στο ερωτικό Παρίσι για ευνόητους λόγους.

Παρατήρησα: Tην αφοσίωση εκλεκτών φίλων, εντός και εκτός συνόρων. 

Παρατήρησα: Tη γενναιοδωρία συναισθημάτων ξεχωριστών ανθρώπων όπως οι φίλοι μου από την Πιάλεια, από την Λήμνο, από την Φλώρινα, από την Βέροια, από το Κορωπί, από την Μάνδρα, από την Κρήτη, από την Κοζάνη, από τα Γιάννενα, από την συνοικία των Θεών, [ΠΛΑΚΑ] από την Λευκάδα, από την Εύβοια και από πολλά σημεία του πλανήτη και με ταπεινότητα αναρωτήθηκα αν άξιζα τόσο μεγάλης εύνοιας.

Παρατήρησα: Tις πληγές σε σώματα από αχάριστες  καρδιές. 

Παρατήρησα: Το πόσο όμορφα συναισθήματα με κατακλύζουν όταν ακούω κλασική μουσική και ειδικότερα το πέμπτο κονσέρτο του ΜΠΕΤΟΒΕΝ και του Έρικ Σατι.

Παρατήρησα: Τον κότσυφα με την κίτρινη μύτη που κατοικεί στην ελιά του κήπου μας μαζί με την οικογένειά του και κρατάει παρέα στον Μάκο, στο καναρίνι μας.

Παρατήρησα: Τον ερχομό των χελιδονιών ως προάγγελοι του ερχομού της Περσεφόνης.

Παρατήρησα: Την έλλειψη της πιο ζεστής αγκαλιάς  από την 13^η /02/08

Παρατήρησα: Το παράπονο στις μορφές των αδικημένων.

Παρατήρησα: Το κεχριμπαρένιο δάκρυ στις πλαγιές των μάγουλών σου, και την έκπληξή σου όταν αυτό μετατράπηκε σε πολύτιμο λίθο.

Παρατήρησα: Τη μελωδία στον ήχο της καμπάνας τη Μεγ. Παρασκεύης και την περιφορά του Επιτάφιου πόσο, μα πόσο γλυκιά ήσουν.

Παρατήρησα: Τις αγγελικές φωνές των: Ειρήνης Παππά,

 Φλέρης Νταντωνάκη, Χαρούλας Αλεξίου, Βίκυς Μοσχολιού, και

 υποκλίθηκα στη γλυκολαλιά τους.

Παρατήρησα: Το πόσο αλλάζει η όψη των ανθρώπων όταν χαμογελούν από καρδιάς.

Παρατήρησα: Το πως και πόσο οι ίδιοι καταστρέφουμε την  υγεία μας

Παρατήρησα: Τη γαλήνη και την πραότητα δυστυχώς σε ελάχιστους. 

Παρατήρησα: Τα ποιήματα των: Νερούδα, Λειβαδίτη, Καββαδία, Γουίτμαν, Ελύτη, Πολυδούρη, Ντίκινσον, Γκανά, Σεφέρη, Σολωμού, Παλαμά, Καλπούζου, Γκαίτε, Καβάφη, Πούσκιν, Ρίτσου, Λόρκα, Έλιοτ, Πλάθ, Κορνάρου, Χορτάτση, Μπλέηκ, Μαγιακόβσκι, Καρυωτάκη, Κάλβου, Ρεμπώ, Σαραντάρη, Βαρβέρη, Οκτάβιο Πας, Χάυντεν, Μπωντλαίρ, Κίνγκσμπεργκ, Γκάτσου, Δάντη, Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Βάρναλη, Δημουλά, Κήτς, Κόλεριτζ, Ελυάρ, Πίντερ, Έλιοτ, Χικμέτ, και σκέφτηκα τα λόγια του Λεύτερη Παπαδόπουλου, ( ο συγγραφέας σ' ένα βιβλίο λέει αυτά που ο ποιητής θα πει σε μια λέξη!!!) 

Παρατήρησα: Τη γυμνόστηθη στο Λούβρο με τους Μαστούς των Μουσών!!!!!

Παρατήρησα: Τα έργα του Αισχύλου, του Ευριπίδη, του Σοφοκλή, του Αριστοφάνη, του 
Αριστοτέλη, του Πλάτωνα, του ‘Ομηρου, του Θουκυδίδη, του Ηρόδοτου, του Επίκουρου, του Ντίκενς, του Θερβάντες, του Κίπλινγκ, του Βερν, του Σαίξπηρ, του Καμπανέλη, του Μαρκές, του Τσέχωφ, του Σκούρτη, του Αναγνωστάκη, του Μουρσελά, του Γκολντόνι, του Γκογκολ, του Μπρεχτ, του Τ. Ουίλιαμς, του Λόρκα, του Πίντερ, του Ουγκό, του  Ίψεν, του Νίτσε, του Ντοστογιέφσκι, του Κάφκα του Ρουσώ, του Βολταίρου, του Λουντέμη, και ένιωσα την ανάγκη να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ.

Παρατήρησα: Τους πίνακες ζωγραφικής και τα γλυπτά του Ροντέν, του Πικάσο, του Μόραλη, του Επικούρειου Πέπου, του Μποτιτσέλι, Τζιορτζόνε, του Ντεκά,  του Ρενουάρ, και όλων των Φλαμανδών, του Νταβίντσι, του Μονέ, του Ρούμπενς, του Κλίμτ, του Κουρμπέ, του Ντίρερ, του Μπος, του Τέρνερ, του Καραβάτζιο,του Μοντιλιάνι, του Νταλί, του Βερμέερ, του Καντίνσκι, του Λύτρα, του Ελ Γκρέκο, του Μυταρά, του Εγγονόπουλου, του Βελάσκεζ, του Γύζη, του Βαν Κόνγκ, του Σαββάκη, του Αλταμούρα, του Μιχαήλ Άγγελου, του Γκογκέν, τους 

Ιμπρεσιονιστές,  και οραματίστηκα έναν κόσμο χωρίς τυφλούς.

Παρατήρησα: την Πιετά του Μιχαήλ Άγγελου και κατάλαβα με πιο βλέμμα βλέπουν οι μητέρες τα παιδιά τους. 

Παρατήρησα: τα σβησμένα κεριά ως σβησμένες ψυχές.

Παρατήρησα: το ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα.

Παρατήρησα: τις καμπύλες, και τις κοιλάδες  του γυναικείου σώματος, ως Εξερευνητής του πλανήτη Αφροδίτη.

Παρατήρησα: τους αιώνιους απαίδευτους φοιτητές, χωρίς παιδεία.
Παρατήρησα: τον δίκαιο αγώνα των αδικημένων.

Παρατήρησα: τις φλόγες που καίνε τα εσώψυχα των δημιουργών.

Παρατήρησα: τις φλόγες αρνητικότητας και καχυποψίας να καίνε αγνά συναισθήματα, και δημιουργικές ιδέες.

Παρατήρησα: τα μυρμήγκια και κατάλαβα την έννοια της συνεργασίας.

Παρατήρησα: τα μαγικά σου δάχτυλα να δίνουν ζωή στα πλήκτρα του πιάνου.

Παρατήρησα: τις μελωδίες της φύσης, των πουλιών, των

 παιδιών και τα υπέροχα συναισθήματα που με κατακλύζουν όταν

 ακούω τις θεσπέσιες: του Χατζιδάκι, του Θεοδωράκη, του

 Ξαρχάκου, του Λοϊζου, του Τσιτσάνη, του Λεοντή, του Βασιλείου,

 του Πλέσσα, του Μάρκου, του Καλδάρα, της Καραϊνδρου, του

 Κουγιουμτζή, του Μπάχ, του Μπετόβεν, του Μότσαρτ, του

 Σούμαν, του Βέρντι, του Σοπέν, του Στράους, του Μέντελσον, του

 Πουτσίνι, του Μπιζέ, του Σούμπερτ, του Βιβάλντι και

 αφουγκράστηκα την αγωνία του μέλλοντος δημιουργού μπροστά

 στο δίλλημα, όραση ή ακοή;

Παρατήρησα: τους συγγραφείς του Μέλλοντος, του Παρόντος και του Μέλλοντος, με δέος για το έργο τους.

Παρατήρησα: τα κύματα της θάλασσας να χορεύουν σε μουσική της φύσης.

Παρατήρησα: τα κύματα του αέρα να μεταφέρουν – χρόνια τώρα – τις μουσικές του κόσμου.

Παρατήρησα: τη μυσταγωγία του Ηρωδείου και της Επιδαύρου.

Παρατήρησα: τις υπέροχες συμπεριφορές – δυστυχώς λίγων – 

ευγενικών συνανθρώπων.

Παρατήρησα: την απληστία να κυριαρχεί στη σκέψη πολλών ανθρώπων.  

Παρατήρησα: τα λαμπερά αγαπημένα πρόσωπα από το μαγικό ταξίδι στη Ρώμη. 

Παρατήρησα: το προσποιητό ενδιαφέρον από υποκριτές μη ηθοποιούς.

Παρατήρησα: το ευεργετικό αποτέλεσμα μιας αληθινά ζεστής αγκαλιάς.

Παρατήρησα: τα μεγάλα σπίτια άδεια από συναισθήματα χαράς και αγάπης.

Παρατήρησα: τις άψυχες κούκλες στα μπαλκόνια χωρίς κανάτες.

Παρατήρησα: τις ακτές γεμάτες από φθαρμένα υλικά από δήθεν πολιτισμένους.

Παρατήρησα: τους βράχους να δέχονται αδιαμαρτύρητα το μένος των κυμάτων.

Παρατήρησα: την μαγική τέχνη στη μαγειρική της Λόλας με τα αξεπέραστα ντολμαδάκια με τρυφερά φύλλα και τους νόστιμους - γευστικότατους λαχανοντολμάδες που ετοιμάζει ειδικά για τον Πεπέ και για εκλεκτούς φίλους.

Παρατήρησα: την αγάπη, την καλοσύνη, την ευγένεια, το φιλότιμο τη στοργή, την αφοσίωση  να κατοικούν στην καρδιά της Denice του Derrick, της Mie και του Μako. 

Παρατήρησα: τη ρηχότητα στα νερά της φιλίας, αλλά και την πλημύρα συναισθημάτων από διαχρονικές φιλίες.

Παρατήρησα: τη διαφορά του ερωτεύομαι, από το επιθυμώ τη σάρκα σου και την κτητικότητα.

Παρατήρησα: τη μανιέρα στην καθημερινότητα μας χωρίς ίχνος δημιουργικότητας.

Παρατήρησα: την περιφρόνηση και την επέκταση του εγωιστικού μας κύκλου.

Παρατήρησα: την εκτόξευση λάσπης  από λασπολόγους, σε

ευγενικές, και φιλότιμες πράξεις, καθώς επίσης και σε καλοπροαίρετους ανθρώπους. 

Παρατήρησα: το δροσερό αεράκι που στέλνει το ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων σου.

Παρατήρησα: την εκτόξευση μας γλυκόφθαλμης, λυτρωτικής-λατρευτικής ματιάς.

Παρατήρησα: τη σεμνότητα της Πορτοκαλιάς , της Λεμονιάς, της Δαμασκηνιάς, της Αμυγδαλιάς, της Ροδιάς, της Βερύκοκιάς. της νεραντζιάς απέναντι στη μητέρα φύση.

Παρατήρησα: τις ανεξήγητες σκηνές των ονείρων.

Παρατήρησα: τα αγόρια της Ο.ΚΡ.Α να έχουν κλείσει στην καρδιά τους τη χρυσή περίοδο 1999-2004

Παρατήρησα: την απουσία των δασκάλων ζωής π.χ Θάνος Καρράς. 

Παρατήρησα: τα καχύποπτα βλέμματα να διψούν για αίμα.

Παρατήρησα: την αρνητικότητα να γίνεται μόνιμη κάτοικος στις σκέψεις των πολλών.

Παρατήρησα: τα αγκαθωτά σύρματα ως πανωφόρι προστασίας.

Παρατήρησα: την έλλειψη – έκλειψη φωτεινών μορφών.

Παρατήρησα: τον ουρανό, τον ήλιο, τη σελήνη, τον Δία, την

Αφροδίτη να είναι πάντα εκεί με τη γυμνή τους αγαθή όψη.

Παρατήρησα: την τεράστια απόσταση λόγων και πράξεων. 

Παρατήρησα: τους εθελοντές ‘’πυροσβέστες’’ να κατασβήνουν φλόγες δημιουργίας. 

Παρατήρησα: το πόσο εύκολα μερικοί κατουράνε μέσα στο πηγάδι που πίνουν νερό.

Παρατήρησα: τις διψασμένες – άνυδρες καρδιές να κρατάνε 

ομπρέλα.

Παρατήρησα: την τυφλότητα ανθρώπων που υποτίθεται πως βλέπουν.

Παρατήρησα: την κώφωση ανθρώπων χωρίς προβλήματα ακοής.

Παρατήρησα: ανθρώπους  να μην μπορούν να αγαπήσουν κάτι έξω από το τομάρι τους.

Παρατήρησα: τον έρωτα να ρίχνει το βλέμμα του και οι αποδέκτες να βγάζουν φτερά

Παρατήρησα: το ξεχωριστό άρωμα της τριανταφυλλιάς όταν μπήκα στον κήπο της Λόλας και κατάλαβα τον έρωτα των μελισσών για τα ροδοπέταλά της.

Παρατήρησα: τους ακατάστατους χτύπους της αιώνιας ερωτευμένης καρδιάς μου.

Παρατήρησα: τα λάθη που νόμιζα σωστά, και είμαι έτοιμος για τα επόμενα.

Παρατήρησα: τα πουλιά και τα παιδιά και άκουσα τον αγέρα να μου λέει: τα αγαπημένα πλάσματα του Θεού.

Παρατήρησα: το μαρτύριο της Μοναξιάς και της Κατάθλιψης να τσακίζει τις ψυχές συνανθρώπων μας ειδικά μετά την περίοδο του covid και αναρωτήθηκα το τι έχουμε ακόμα να δούμε.

Παρατήρησα: τον συγχρονισμό της αναπνοής και του σύμπαντος.

Παρατήρησα: την έλλειψη βαρύτητας σε πολλούς ενώ δεν πήγαν ποτέ στο διάστημα.

Παρατήρησα: την έλλειψη καθαρών πηγών γνώσης και συναισθημάτων.

Παρατήρησα: τη μνημειώδη απουσία αισθητικής.

Παρατήρησα: το ένδοξο τέλος μιας υπέροχης φιλίας που ίσως τελικά να μην ήταν και τόσο υπέροχη αφού δεν είχε καλά θεμέλια.

Παρατήρησα: την άδεια κούπα των συναισθημάτων της καλοπροαιροσύνης.

Παρατήρησα: την απέραντη μοναξιά των όντων του διαστήματος.

Παρατήρησα: την αδράνεια του χρόνου στα έτη φωτός.

Παρατήρησα: την υποκρισία των ανθρώπων εκτός θεατρική σκηνής.

Παρατήρησα: τις λυτρωτικές σταγόνες βροχής στις άνυδρες καρδιές.

Παρατήρησα: την Περσεφόνη να επιστρέφει ξανά και ξανά.

Παρατήρησα: τη χαμηλή κοστολόγηση της ζωής από τους τοκογλύφους.

Παρατήρησα: το μαγικό τοπίο με τις παπαρούνες που εσύ είχες ανακαλύψει.

Παρατήρησα: το ερωτικό τραγούδι των νυμφών στο παλκοσένικο της φύσης.

Παρατήρησα: το ερωτικό κελάρυσμα των υδάτων του Κεφαλοπόταμου. 

Παρατήρησα: το ερωτικό μπαλέτο των φύλλων στα δέντρα σε χορογραφία της φύσης.

Παρατήρησα: το ερωτικό τιτίβισμα των πουλιών, και την 

αρχιτεκτονική των σπιτιών τους.

Παρατήρησα: την ανατολή και τη δύση ιδεών, πράξεων, συμπεριφορών, φιλίας, ονείρων, δημιουργίας, και ζωών.

Παρατήρησα: την αγάπη στο νησί των συναισθημάτων και αποφάσισα να μείνω εκεί.

Παρατήρησα: τα έργα του Επικούρειου Πέπου και αναρωτήθηκα, μήπως τελικά πολλοί από μας κρύβουμε μέσα μας έναν καλλιτέχνη?

Παρατήρησα: το παιδί που κρύβω μέσα μου να με κοιτάζει λυπημένο γιατί τόσο καιρό το είχα αφήσει μόνο του, και αποφάσισα να επιστρέψω στον κήπο των ονείρων.

Παρατήρησα: Τα υπέροχα φιλολογικά – φιλοσοφικά άρθρα του Ηλία Γιαννακόπουλου και σκέφτηκα το πόσο τυχερός είμαι που με θεωρεί φίλο του.

Παρατήρησα: Το πως κάνει η μητέρα μου όταν επιστρέφω στο σπίτι μετά από αρκετές ώρες απουσίας και ένιωσα την ανάγκη να πω ένα ευχαριστώ στον δημιουργό μας που μας έδωσε

την ευκαιρία να την απολαύσουμε αυτά τα 4 χρόνια μετά το εγκεφαλικό.

Παρατήρησα: πως την ευτυχία αν την ψάχνεις στην απληστία, δεν θα την συναντήσεις ποτέ.

Παρατήρησα: Ξανά τους παρτάκηδες και για μια φορά ακόμα τους σιχάθηκε η ψυχή μου.

Παρατήρησα: πως η αγαμία και η ατεκνία των νέων οδηγούν την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού.

Παρατήρησα: Πως οι λέξεις παιδεία, πολιτισμός, μουσείο, βιβλίο, λογοτεχνία, ποίηση, εικαστικά, ζωγραφική, σεβασμός, δημιουργία, προσφορά, βιβλιοθήκες, σε μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας δεν είναι και τόσο γνωστές.

Παρατήρησα: Το θε’ι’κό χαμόγελο και την θετική αύρα της 

Αφροδίτης και κατάλαβα γιατί ο φίλος μου  ο Ηλίας έγινε σοφός, 

χάρη στο άγγιγμα της Μούσας του. Χαίρε Αφροδίτη της Πιαλείας.

Παρατήρησα: Και διάβασα το εκπληκτικό – διδακτικό ιστορικό βιβλίο του κ. ΜΟΡΓΚΕΝΤΑΟΥ με τίτλο΄΄Τα μυστικά του Βοσπόρου΄΄ και έμεινα άφωνος από τις γενοκτονίες που έκαναν οι τουρκαλάδες στους Αρμένιους και στους Έλληνες.

Παρατήρησα: Την έλλειψη συνοχής στην Ελληνική κοινωνία και μου λύθηκαν οι όποιες απορίες είχα σχετικά με τον εμφύλιο του 40 και τρόμαξα στο ενδεχόμενο της επανάληψης.

Παρατήρησα: Τον καταπληκτικό άνθρωπο Ζήνωνα τον Ελεάτη, της ευαισθησίας και της προσφοράς να δημιουργεί το Μουσείο Ελληνικής Παιδείας στην γενέτειρά του και φούσκωσα από περηφάνια που με αποκαλεί καλό του φίλο.

Παρατήρησα: Την έλλειψη κρίσεις δικαίου σε ανθρώπους που θεωρούσα σημαντικούς και αυτό με πλήγωσε υπερβολικά.

Παρατήρησα: Η αχαριστία, η κτητικότητα, ο εαυτουλισμός, η υποκρισία, η κακή προαίρεση κ.ο.μ. έχουν εγκατασταθεί στις καρδιές πολλών ανθρώπων με αποτέλεσμα να σε αναγκάζουν να κρατάς μέρα μεσημέρι το φανάρι όπως ο Διογένης και να ψάχνεις για άνθρωπο.

Παρατήρησα: Πως τα χωριά έχουν αρχίσει ξανά ν’ αδειάζουν λόγω μετανάστευσης, αρκετοί άνθρωποι

φεύγουν ξανά για την Γερμανία κυρίως, αλλά και για άλλες χώρες. Όπως π.χ τα γειτονάκια μου Θωμάς, Ειρήνη, Μίχος, Τζίνα, Ελένη, Ραφ, Γιώργος κ.π.α.

Παρατήρησα: Πως δεν έχει νόημα να θυσιάζεσαι για ανθρώπους που δεν αξίζουν, απλά απομακρύνσου από κοντά τους.

Παρατήρησα: Τους κήπους της Θείας Ελένης, της Θείας Γιαννούλας και της Θείας Αγορίτσας και αναρωτήθηκα, τι θα γίνει μετά; Μιλάμε για πίνακες ζωγραφικής. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και στις τρεις, προφανώς θα υπάρχουν κι άλλες αλλά εγώ γνωρίζω το έργο αυτών των τριών.

Y.Γ. POOF στη γλώσσα των Σουαχι-λογ-ιτών σημαίνει ονειροπόλος. Την επιμέλεια της ανάρτησης την είχε ο Fuji Tomo Kazu