Πότε, Που, Γιατί, και Πως ιδρύθηκε η Λ.Ο.Γ. [ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙΟΥ] Από τον Επικούρειο Πέπο.

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, μετά την ερώτηση που εισέπραττα από εκατοντάδες χιλιάδες φίλων και επισκεπτών του ιστολογίου για το τι είναι η ΟΚΡΑ, [έχω ήδη απαντήσει στο προηγούμενο άρθρο της προηγούμενης ανάρτησης], ήρθε και η σειρά να απαντήσω και στο ερώτημα του Καπτάν Φατούργου για το τι είναι η ΛΟΓ, εκτός από την δική του απορία υπάρχουν και αυτές των παιδιών του που διαμένουν στην Γερμανία και δέχονται πολλές σχετικές ερωτήσεις. Τι είναι η ΛΟΓ λοιπόν; Ο φίλος μου ο Διδάσκαλος από την Πιάλεια θα έλεγε πως είναι ένας Φάρος πολιτισμού, ο έτερος φίλος μου από τα Γιάννενα, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΔΙΑΣ φιλόλογος, είναι αυτός που έγραψε το κορυφαίο ποίημα για το ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ, είχε πει πως η ΛΟΓ είναι μία Όαση στην Έρημο. 

Η αγαπημένη φίλη Κατερίνα, φιλόλογος κι αυτή είχε πει πως η ΛΟΓ είναι ένα δροσερό αεράκι καταμεσής του καλοκαιριού που τόσο έχουμε ανάγκη όλοι μας. Η πολύ αγαπημένη Βασιλική από το Κορωπί, [χαίρε Βασουλίνο] είχε πει πως η ΛΟΓ είναι η ανθοφορία της άνοιξης και οι ώριμοι καρποί των οπωροφόρων δένδρων. Ο κορυφαίος ποιητής-στιχουργός κ. Λευτέρης Παπαδόπουλος είχε πει πως η ΛΟΓ είναι η μελωδία υπέροχων στίχων. Ο επίσης κορυφαίος τραγουδιστής Γιώργος Νταλάρας είχε πει πως η ΛΟΓ είναι η ανάγκη του ανθρώπου για αναπνοή. Ο κ. Γιώργος Στεφανόπουλος, καθηγητής στο ΜΙΤ είχε πει πως η ΛΟΓ είναι η γέφυρα προς την ποιητικολογοτεχνική προσέγγιση της ζωής μέσα από δημιουργικές αναγνώσεις και αναζητήσεις. Ο κ. Νικόλαος Μαζαράκης, καθηγητής μοριακής βιοϊατρικής και επικεφαλής του τομέα γονιδιακής θεραπείας στο Τμήμα Επιστημών του Εγκεφάλου της Ιατρικής Σχολής στο Imperial College του Λονδίνου, είχε πει πως η ΛΟΓ είναι η απαραίτητη πολιτισμική ντοπαμίνη του εγκεφάλου που μας παρέχει τη δυνατότητα μιας καλύτερης θεώρησης των πραγμάτων. Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί αναγνώστες αυτού του κειμένου έχω πολλές ακόμα αναφορές για το τι είναι η ΛΟΓ αλλά θα αρκεστώ μόνο σ' αυτές που έχω ήδη αναφέρει. Εγώ με δυο λόγια θα έλεγα πως ήταν μία εσωτερική ανάγκη και μία ευτυχής συγκυρία. Πάμε Λοιπόν.

ΚΑΝΤΖΑ 2006 Ιούλιος, βρισκόμουν στο ατελιέ και προσπαθούσα να ζωγραφίσω ένα θε'ι'κό κορμί, μία οπτασία, ήταν μία εθελόντρια που είχε καταλάβει πως ποζάρει σε έναν μέγιστο ζωγράφο, είχε καταλάβει πως θα έμενε μέσω αυτού του έργου στην αιωνιότητα. Απλά η συμφωνία μας ήταν η εξής: δεν θα παρουσίαζα τον πίνακα πριν περάσουν 42 χρόνια, ήταν 18 άρα στα 60της. Και όπως καταλαβαίνετε θα πρέπει να περάσουν ακόμα 24 χρόνια για να παρουσιάσω εκείνο το κορυφαίο έργο, άρα μιλάμε για το 2048. Δεν σας κρύβω πως κάποιες φορές αναρωτιέμαι: Επίκουρε θα ζεις το 2048; και αν ζεις πως θα είσαι; τι αξία θα έχει αν υποθέσουμε πως θα ζεις αν παράλληλα δεν θα υπάρχουν εν ζωή τα αγαπημένα πρόσωπα των φίλων σου που τώρα είναι σε μία ώριμη ηλικία; Μήπως πρέπει να παρουσιάσεις αυτό το κορυφαίο έργο όσο είσαι ακόμα ζωντανός; Αυτή η σκέψη κρατάει ευτυχώς μόνο λίγα δευτερόλεπτα, από τη στιγμή που έδωσα το λόγο μου δεν υπάρχει περίπτωση να τον αθετήσω. Αυτή λοιπόν η οπτασία που ονομαζόταν Λα'ί'δα μου είχε χαρίσει ένα βιβλίο και προφητικά είχε πει: Master, έτσι με αποκαλούσε, αυτό το βιβλίο θ' αλλάξει τη ζωή σου. ήταν ένα βιβλίο του ΜΗΤΣΟΥ ΚΑΣΟΛΑ που αναφερόταν στον ποιητή ΝΙΚΟ ΚΑΒΒΑΔΙΑ. Σε δύο εικοσιτετράωρα το είχα τελειώσει. 

Τότε ήταν που άκουσα την γνωστή εσωτερική - άτακτη φωνούλα να μου λέει:

"Φέτος τον Αύγουστο στο χωριό"!

Πέρασαν αρκετές μέρες ώσπου να αποκωδικοποιήσω το μήνυμα της φωνής.
Μια βραδιά ποίησης στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι με ποιήματα του Ν. Καββαδία στην Αυλή των Θαυμάτων, αυτό ήταν το μήνυμα, μου πήρε πολλές μέρες αλλά με την βοήθεια των Μουσών τα κατάφερα. Άρχισα να αγοράζω βιβλία για τη ζωή και το έργο του ποιητή.

13 Αυγούστου 2006

Βρισκόμουν στην αυλή των θαυμάτων και σκεφτόμουν το πως θα μπορούσα να διοργανώσω με τον καλύτερο τρόπο αυτή την ιδέα που είχε φυτρώσει στο μυαλό μου, αρχικά είχα στο μυαλό μου την κόρη μου τ' ανίψια μου, τις ανιψιές μου, και τις κόρες του Χρήστου Γκόπουλου, και ξαφνικά έγινε το θαύμα! Από την διπλανή αυλή ακούστηκαν τα τιτιβίσματα υπέροχων φωνών..... γύρισα προς τα εκεί και είδα καμιά δεκαριά κορίτσια που εξέπεμπαν ζωντάνια και υπέροχες μελωδίες. Κάλεσα τα κορίτσια κοντά μου και τους εξήγησα το τι έχω στο μυαλό μου και αν θα ήθελαν να συμμετέχουν σε μια βραδιά ποίησης και μουσικής, να απαγγείλουν ποιήματα του ποιητή των Θαλασσών Νίκου Καββαδία. 

Στην αρχή σάστισαν, ήταν πολύ δυστακτικές όλες τους, δεν τους είχε συμβεί ποτέ ξανά, ούτε στο σχολείο, και ήταν άτολμες και συνεσταλμένες. Όλες μαζί ήταν περίπου δέκα και αν δεν κάνω λάθος η μεγαλύτερη ήταν πρώτη λυκείου και η μικρότερη έκτη η πέμπτη δημοτικού. Είπα στα κορίτσια να πάνε στα σπίτια τους να ενημερώσουν τους γονείς τους, και να επιστρέψουν να μου πούνε αν δέχονται να συμμετάσχουν γιατί δεν είχαμε πολύ χρόνο στην διάθεσή μας. Εγώ βέβαια είχα την εναλλακτική των κοριτσιών από την Αθήνα όπως προείπα αλλά εκεί είχα άλλο πρόβλημα, ήταν ντροπαλές οι ανιψιές μου και τα κορίτσια του Τάκη. Δεν πέρασε μισή ώρα και τα κορίτσια του χωριού επέστρεψαν και μου είπαν: Mr Pepo πήραμε την άδεια από τους γονείς μας και θέλουμε να συμμετέχουμε. Αυτό ήταν ο κύβος ερρίφθη.

Πήγαμε όλοι μαζί στο αρχηγείο και τους μοίρασα τα ποιήματα του ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ και τους είπα να επιλέξουν από δύο το πολύ τρία ποιήματα. Παράλληλα έβαλα να ακούσουν και τα ποιήματα που είχαν μελοποιήσει διάφοροι συνθέτες και αφού κατέληξαν στο ποια ποιήματα θα απαγγείλουν τους έδωσα δύο ώρες περιθώριο να εξασκηθούν. Όταν επέστρεψαν μετά από δύο ώρες και τις άκουσα να απαγγέλουν, σ' αυτό είχε βοηθήσει πάρα πολύ η Βιβή που είχε αναλάβει τον συντονισμό, ένιωσα ευτυχής γιατί κατάλαβα πως ο σπόρος φύτρωσε και ήταν έτοιμος να μας δώσει και καρπούς. Εκείνο το βράδυ μείναμε ως αργά κάνοντας πρόβες ώστε να παρουσιάσουμε τον καλύτερο εαυτό μας γιατί την επόμενη που ήταν παραμονή της Παναγίας θα είχαμε πολλούς καλεσμένους. Όλα τα κορίτσια όσο περνούσε η ώρα τόσο μεγάλωνε ο ενθουσιασμός τους που για πρώτη φορά θα συμμετείχαν σε κάτι τόσο δημιουργικό και μάλιστα μπροστά σε κοινό.
Εκείνο το βράδυ του 2006 στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι γεννήθηκε η Λ.Ο.Γ.

Βήμα Πρώτο
Δειλά δειλά στις 14/8/06 έγινε στο Γοργογύρι η πρώτη βραδιά ποίησης. Στις 21.00 η αυλή των θαυμάτων είχε γεμίσει από εκλεκτούς φίλους. Ο Poof καλωσόρισε τους καλεσμένους και άνοιξε την βραδιά. Ακολούθησαν o Ηγέτης, ο Αστροτόμ, και η Μελισσάνθη. Στην συνέχεια οι Μούσες πήραν θέση για να απαγγείλουν τα ποιήματα. Τα ονόματα τους ήταν: Κορνηλία, Αντιόπη, Ερατώ, Σύλβια,Τερψιχόρη, Ανδρομέδα, Διοτίμα, Ζαν ντ’ Αρκ, η Ζωή, η Αλεξάνδρα, η Άλκηστη, η Θάλεια, η Πόπη, η Ελένη και η Όλγα. Ήταν μια υπέροχη βραδιά και αποφασίσαμε - τα μέλη της Λ.Ο.Γ.- να την επαναλάβουμε τον επόμενο Αύγουστο, με ποιήματα του Νίκου Γκάτσου. Κάποια στιγμή χρειάστηκε να βρούμε τη «μάνα του λόχου» όπως λένε και στον στρατό, εμείς θέλαμε τη «μάνα - ψυχή» της Λ.Ο.Γ. Ευτυχώς την βρήκαμε στο πρόσωπο της Βιβής.

Βήμα Δεύτερο
Η Λ.Ο.Γ. αποφάσισε να δημιουργήσει στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, Δανειστική Βιβλιοθήκη. Υπήρχαν ήδη αρκετά βιβλία στην κατοχή του Επικούρειου Πέπου.
Με ενέργειες της Ο.ΚΡ.Α, ευαισθητοποιήθηκε πάρα πολύς κόσμος και ειδικά από το Κορωπί Αττικής, όπως φυσικά και αρκετοί συγχωριανοί ετεροδημότες.
Τους ευχαριστούμε όλους.
Θα πρέπει να σταθούμε ιδιαίτερα όμως, στην άμεση παραχώρηση ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή εκ μέρους της εταιρίας ΠΛΑΙΣΙΟ, καθώς επίσης και στην δωρεά πάρα πολλών βιβλίων εκ μέρους της ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ και των ημερήσιων εφημερίδων ΤΑ ΝΕΑ, ΤΟ ΕΘΝΟΣ και Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Όταν ο Μ.Σ.Γ. έκανε πρόταση στην Λ.Ο.Γ. για να παραχωρήσει το υλικό που κατείχε, η απάντηση ήταν θετική.
Με γοργούς ρυθμούς ετοιμάστηκε η βιβλιοθήκη και ήταν το καμάρι μας. Τη δεύτερη μέρα του Πάσχα 10/4/07 κάναμε τα εγκαίνια με μια λαμπρή γιορτή. Η δανειστική βιβλιοθήκη ήταν πλέον γεγονός και ήταν η πιο πλούσια στην ευρύτερη περιοχή.
Κάποιο στιγμή στον χώρο της βιβλιοθήκης, άρχισαν και τα μαθήματα πληροφορικής, υπό την επίβλεψη και την καθοδήγηση της Βιβής. Τα παιδιά του χωριού ήταν ενθουσιασμένα, αρκετά μέλη άρχισαν να δανείζονται βιβλία και το μέλλον φάνταζε ευοίωνο. Ο χώρος αυτός θα γινόταν ένα εργαστήρι, ένας πολιτιστικός χώρος του χωριού ώστε τα παιδιά κυρίως, να περνούν τις ώρες τους δημιουργικά.

Επίσης τον Μάιο πραγματοποιήσαμε την πρώτη έκδοση της τοπικής εφημερίδας της Λ.Ο.Γ. αποτελούσε πια γεγονός. Παράλληλα η Λ.Ο.Γ. ετοιμαζόταν για τον Αύγουστο του 2007.
Τον Δεκέμβριο του 2006, 4 από τα μέλη της Λ.Ο.Γ. επισκέφτηκαν εκλεκτούς φίλους στην Ν. Αφρική. Αναφέραμε στους φίλους μας τα σχέδια μας και η πρόταση του Γιατρού ήταν να γιορτάσουμε τα 30 χρόνια φιλίας στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι και η βραδιά να περιλαμβάνει Ελληνική, Αγγλική και Αφρικανική ποίηση. Έτσι και έγινε.
Στις 17 Αυγούστου ’07, στις 20.30 το ουράνιο τόξο ήταν εκεί, οι εκλεκτοί φίλοι γέμισαν την αυλή των θαυμάτων και οι μούσες άνοιξαν την βραδιά τραγουδώντας "Αν θυμηθείς τ’ όνειρο μου". Όλα ήταν ονειρεμένα λες και κάποια νεράιδα είχε ρίξει τη μαγική της αστρόσκονη. Η νύχτα αυτή θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη όλων μας. 

Η Λ.Ο.Γ. για τον επόμενο Αύγουστο προγραμματίζει η βραδιά ποίησης να είναι αφιερωμένη στον Λευτέρη Παπαδόπουλο.
ΥΓ. Ξεκινήσαμε με πολύ μεγάλο κέφι και όρεξη, μακάρι κάτι να μείνει στις ψυχές των παιδιών που έλαβαν μέρος σε 'κείνες τις ονειρεμένες βραδιές και κυρίως να συνεχίσουν να αναζητούν τους ποιητές, τους λογοτέχνες, τους ζωγράφους, τα Μουσεία και γενικότερα τον πολιτισμό. Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Υ.Γ. 2 Στα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν πάρα πολλά, προστέθηκαν νέα μέλη, αρκετά μέλη τα φιλοξενήσαμε στο σπίτι μας στην ΚΑΝΤΖΑ και μαζί τους επισκεφθήκαμε, την ΕΠΙΔΑΥΡΟ, ΤΟ ΗΡΩΔΕΙΟ, ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ, ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ, ΤΗΝ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΟ, δημιουργήσαμε την Ερασιτεχνική Ομάδα Δημοσιογραφίας [ΕΟΔ] όπου συναντούσαμε σημαντικούς ανθρώπους, οι συνεντεύξεις υπάρχουν στο ιστολόγιο, στην πορεία δημιουργήσαμε την [ΟΜΑ.Σ] Ομάδα Στοχασμού με έδρα το Μουσείο της Ακρόπολης, και αυτές τις συνεντεύξεις θα τις βρείτε επίσης στο ιστολόγιο. Ως ΛΟΓ κάναμε αρκετά, θα μπορούσαμε να κάνουμε και περισσότερα, ας αρκεστούμε σ' αυτά και ας ελπίσουμε πως θα υπάρξει συνέχεια. Φίλες και Φίλοι αυτή είναι εν ολίγης η συναρπαστική ιστορία της ΛΟΓ, ήταν ένα ευχάριστο ταξίδι που ελπίζω στα μέλη που συμμετείχαν να έχει αφήσει κάποια ψήγματα πολιτισμού. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε όσο είναι ακόμα καιρός. Αυτά τα μαγικά συνέβησαν κάποτε στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.