Το
αν θα μπει κάποιος στο πανεπιστήμιο στα 19 του και πόσα χρήματα θα
βγάζει στα 29 του, μπορεί να προβλεφθεί με βάση το πόσο καλούς δασκάλους
είχε στο σχολείο και τους βαθμούς του στα εννιά του.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας αμερικανικής επιστημονικής έρευνας,
που βασίζεται σε μια ειδική μαθηματική - στατιστική φόρμουλα και η οποία
αναδεικνύει τη σημασία που έχει για το μέλλον των παιδιών, το να
υπάρχουν πραγματικά καλοί δάσκαλοι στα δημοτικά σχολεία και στα
γυμνάσια.
«Οι καλοί δάσκαλοι παράγουν καλούς μαθητές»,
σύμφωνα με τη νέα μελέτη, που επιβεβαιώνει και επιστημονικά, πέρα από
κάθε αμφιβολία πλέον, αυτό που όλοι λίγο-πολύ πάντα πίστευαν.
Ο μαθηματικός Γκάρι Τσάμπερλεν του Τμήματος
Οικονομικών του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, ο οποίος έκανε τη σχετική
δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS),
ανέλυσε αρχεία από χιλιάδες τάξεις εκατοντάδων δημοτικών σχολείων,
ξεχωρίζοντας τους βαθμούς που πήραν πάνω από ένα εκατομμύριο μαθητές
ηλικίας εννέα έως 14 ετών στη γλώσσα και στα μαθηματικά και κατά πόσον
οι ίδιοι δάσκαλοι είχαν μόνιμα τάξεις που έβγαζαν καλούς μαθητές.
Η έρευνα, που κάλυψε την περίοδο 1988- 2009,
συσχέτισε τις βαθμολογικές επιδόσεις στο σχολείο με στοιχεία για τα
επόμενα χρόνια, που έδειχναν αν οι ίδιοι μαθητές είχαν μπει στο
πανεπιστήμιο και, στη συνέχεια, πόσα χρήματα έβγαζαν λίγο πριν κλείσουν
τα 30 τους. Ο ερευνητής δημιούργησε ένα μοντέλο που προβλέπει τη
μετέπειτα επιτυχία στο πανεπιστήμιο και στην αγορά εργασίας με βάση τις
επιδόσεις στο σχολείο, καθώς και με το επίπεδο της εκπαίδευσης που
παρείχαν οι δάσκαλοι στις τάξεις τους.
Όσο πιο πάνω από τον μέσο όρο ήσαν οι δάσκαλοι από
άποψη ποιοτικής εκπαίδευσης, τόσο πιο πιθανό ήταν ο μαθητής να εισαχθεί
στο πανεπιστήμιο και να κερδίζει περισσότερα χρήματα αργότερα στη ζωή
του. Η μελέτη έδειξε ότι συστηματικά ορισμένοι δάσκαλοι «έβγαζαν» από
την τάξη τους διαδοχικές γενιές πετυχημένων μαθητών στην κατοπινή ζωή
τους. Το αντίστροφο συνέβαινε με τους κακούς δασκάλους.
Η επίδραση του καλού δασκάλου στον μαθητή εκτιμάται
ότι είναι μεν οριακή (1% μεγαλύτερη πιθανότητα εισόδου στο πανεπιστήμιο
και γύρω στο 1% αύξηση στα ετήσια έσοδα ενός 28χρονου), όμως, σύμφωνα με
τον ερευνητή, αν δει κανείς συσσωρευτικά το ζήτημα, ένας μόνος καλός
δάσκαλος σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του μπορεί να προσφέρει
συνολικά ένα αξιοσημείωτο όφελος στην κοινωνία- αντίθετα με έναν κακό
δάσκαλο.
ΑΝΙΧΝΕΥΤΉΣ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου