είσαι τυχερή που
έχεις τέτοιους γιους.'"
Πράγματι άτυχη, αλλά ανήκε κι αυτή στους επιμηθείς, όπως πολλές και πολλοί που με τον φόβο του γιατρού αργούν να κάνουν αυτά που πρέπει στην ώρα τους, με αποτέλεσμα όταν πια αποφασίζουν να κάνουν τις απαραίτητες εξετάσεις τις πιο πολλές φορές να είναι αργά.
Τυχεροί γιατί είχε δυο γιους που -0πως έλεγαν στο νοσοκομείο. νοσηλευτικό προσωπικό και όχι μόνο- αξίζουν όσο 20 κόρες, και που με τον πατέρα τους την φρόντιζαν όσο κανείς άλλος. Αυτό όμως δεν αρκούσε για να αναστρέψουν-ακυρώσουν τα σχέδια του καρκίνου.
Με τα πιο κάτω λόγια θα αποχαιρετήσει σήμερα την μητέρα του ο μικρός της γιος, ο μοναδικός-ανεκτίμητος Αστροτόμ-Τζιμ Άνταμς-Μάκης.
Έβαζες ψεύτικες φωνές,
γελούσες κι έκανες πως κλαις
κι εγώ παιδί, Α ρε μαμά
Πίσω μου έτρεχες μια ζωή
με ένα πιάτο και μια ευχή
Τότε με κράταγες σφιχτά
τώρα κοιτάς από μακριά.
Μέσα απ' τα δόντια να μιλάς,
σ' ακούω σαν τώρα να μου λες, μάνα είναι μόνο μία!
Εγώ σ' αγαπώ όσο κανείς,
Θα σε πικράνουν θα το δεις,
Α ρε μαμά, α ρε μαμά
Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη, γιόγκα σ' αγαπώ πολύ,
είμαι εδώ" Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες με την καρδιά,
και με νίκαγες με ζαβολιά
έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Aχ Ελένη, Αχ Ελένη.
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή
Τις πόρτες άνοιγες στο φως
να μπει ο ήλιος κι ο Θεός
να μας φυλάει, Α ρε μαμά
Τα βράδια ήσουν μια αγκαλιά
κι ανάμεσα απ' τα φιλιά
έκανες τη φωνή λαγού,
το λύκο και την αλεπού.
Και όταν γύριζα αργά μου έλεγες,
Μάκη θα σου τα πάρω τα κλειδιά,
θα βρεις τις πόρτες πιά κλειστές,
Το ξέρω μ' αγαπάς, αλλά άκου και τη μαμά. Α ρε μαμά.
Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη, γιε μου σ' αγαπώ πολύ,
Θα είμαι πάντα δίπλα σου.
Α ρε μαμά.
Ζωγράφιζες πάντα μια καρδιά,
Κι έλεγες, αυτή είναι Μάκη της μάνας η καρδιά..
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Αχ Ελένη, Αχ Ελένη.
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή,
Και τώρα μαμά που πας;
Μαμά, μ' ακούς; Πες μου μαμά
Πού πας;
Αντίο μαμά, αντίο....
Αντίο συμμαθήτρια, αντίο νύφη μου, αντίο Ελένη. Καλό ταξίδι στη μνήμη του χρόνου.
ΥΓ. Οι στίχοι ανήκουν στον Οδυσσέα Ιωάννου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου