ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!! ΑΛΚΗΣΤΗ, ΑΡΚΑΣ ΚΑΙ ΟΔΥΣΣΕΑΣ τρία επίλεκτα μέλη της ΟΚΡΑ στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί πεφωτισμένοι!!!!!!!!!!! και αφώτιστοι!!!!!! καλημέρα σήμερα που σας γράφω αυτό το σημείωμα είναι των Φώτων, θα κάνω μια εμβόλιμη ανάρτηση γιατί η σημερινή μέρα είχε δυο απρόοπτα, το πρώτο έχει να κάνει με τον εκδοτικό οίκο ο οποίος μου απαγόρευσε τη συνέχεια της Π.Σ.Ι. και έως ότου διευθετηθεί αυτό το θέμα δεν θα μπορεί ο αφηγητής να συνεχίσει την αφήγηση. Ελπίζω σύντομα να έχω καλά νέα γιατί  η ιστορία αρχίζει να έλκει πολλούς επισκέπτες. Το δεύτερο απρόοπτο είναι η συνάντηση του ΚΟΥΑΡΤΕΤΟΥ!!!!!!!!!! προς θεού καμία σχέση με το κουαρτέτο των δανειστών, αυτούς ντε που έδιωξε ο κ. Τσίπρας με τις κλωτσιές τότε που τους ονομάζαμε Τρόϊκα; Ένυ γουέι που λέει και ο απίστευτος Γκοτζιό ο οποίος κάθε απόγευμα κάνει τις ασκήσεις στα δάχτυλα με ασκήσεις μπιρίμπας ενώ ο διευθυντής φυλάει σκοπιά στα δίκτυα της ΔΕΗ για να μην κοπεί το ρεύμα και δεν θα βλέπει ο Γκοτζιό να κάνει τις ασκήσεις. Αναρωτιέμαι πότε θα πάρει καμία σανίδα βρεγμένη η ηγουμένη για να τον τακτοποιήσει, εγώ σας μιλάω για το ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ της ΟΚΡΑ ΑΛΚΗΣΤΗ, ΑΡΚΑΣ, ΟΔΥΣΣΕΑΣ-ΓΙΩΡΓΟΣ και στα λίγα υπόλοιπα ο Επικούρειος Πέπος.

Φίλες και Φίλοι κλείστε άμεσα σας παρακαλώ το χαζοκούτι γιατί το μόνο που μας παρουσιάζουν κάθε μέρα είναι ΦΟΒΟΣ, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΕΙΑ, ΕΙΚΟΝΙΚΉ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και πολλά ακόμα αρνητικά, κι όμως αγαπητοί συν ολίγον φιλέλληνες υπάρχει Ελπίδα και η Ελπίδα είναι, -στην προκειμένη περίπτωση- τρία φοβερά και τρομερά ταλέντα, τρία φοβερά και τρομερά παιδιά που παρακαλάς να μην τελειώσει ο χρόνος που περνάς μαζί τους γιατί λένε τόσο σημαντικά πράγματα που δεν χορταίνεις να τους ακούς, τρία φοβερά και τρομερά παιδιά που αν σας παρουσιάσουν τα τυπικά τους προσόντα δεν θα πιστεύουν τα μάτια σας, τρία φοβερά και τρομερά παιδιά που αν υπήρχε ΟΣΚΑΡ ήθους, αξιοπρέπειας, συνέπειας, υπευθυνότητας θα έπρεπε να τους είχε απονεμηθεί εδώ και καιρό. Από την παρέα έλειπαν επίσης πολύ εκλεκτά μέλη όπως η Διώνη, η Μυρτώ, η Περσεφόνη, η Ηρωϊδα, η Άντζυ, η Σαπφώ, ο Ασκληπιός, ο Γ. Μαραντόνα, ο Ερμής-Μιχάλης, η Αγγελική, η Ζαν Ντ' Άρκ, η Τερψιχόρη, και η Υπατία.

Θα σας μιλήσω όμως για τα τρία πρώτα παιδιά που ήταν σήμερα στη συνάντηση, η πολυτάλαντη Άλκηστη είναι στο β' έτος της Ψυχολογίας, κάνει μαθήματα ορθοφωνίας, έχει πάρει το πτυχίο στο Πιάνο, στην Αρμονία, στ' Αγγλικά, διδάσκει Πιάνο, γράφει ποιήματα, γράφει μουσική και παρ' αυτά όπως θα διαπιστώσετε παραμένει γλυκύτατη και νομίζεις πως τώρα τελείωσε το λύκειο. Τυχεροί και άξιοι οι γονείς που έχουν τέτοια παιδιά, και φυσικά εμείς στην ΟΚΡΑ που έχουμε τέτοια μέλη. Για τον Αρκά τι να σας πω; Άπταιστα Αγγλικά, Γαλλικά, Τελειόφοιτος της ΑΣΣΟΕ, δυο μεταπτυχιακά, και από τους καλύτερους που πέτυχαν gmat; 700 για το LSI, πτυχίο για τους υπολογιστές ISDL , άφησα τελευταίο τον Οδυσσέα-Γιώργο γιατί πρόκειται για τις περιπτώσεις που λες, μακάρι να ήταν γιος μου, αυτό το υπέροχο Ελληνόπουλο ζει στην Αμερική και ανήκει στην μικρή δημιουργική Ελλάδα του εξωτερικού, ανήκει σ' εκείνα τα παιδιά που εμάς εδώ στην Ελλάδα μας κάνουν υπερήφανους, μακάρι να σας δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσετε αυτό το καταπληκτικό Ελληνόπουλο που ελπίζω το ερχόμενο καλοκαίρι να τον έχουμε κοντά μας. Για μια ακόμα φορά διαπίστωσα πως οι Έλληνες του εξωτερικού αγαπούν πραγματικά την πατρίδα. Φίλε Γιώργο σου εύχομαι ολόψυχα καλό ταξίδι, και καλή επάνοδο. Αν έπρεπε να αξιολογήσω το σημερινό ''σεμινάριο'' θα το τοποθετούσα στην παράλληλη θέση ενός πανεπιστημίου όπως το ΜΙΤ ειλικρινά φίλες και φίλοι σας προσκαλώ στην επόμενη συνάντηση που θα γίνει ξανά στον δεύτερο όροφο του Μουσείου Ακρόπολης, αυτός ο χώρος έχει γίνει το στέκι για τα μέλη της ΟΚΡΑ-ΛΟΓ+Κ. Άλκηστη, Αρκά σας ευχαριστώ. Υ.Γ. Τα ποιήματα που ακολουθούν είναι αφιερωμένα στην Άλκηστη. ΥΓ. Ο ΓΚΟΤΖΙΟ είναι μεν μέγιστος καλλιτέχνης αλλά δεν έχει καμία σχέση με τον αδερφό του τον διευθυντή ο οποίος έχει ένα τσουβάλι πτυχία με πολύχρονες σπουδές εντός και εκτός χωριού. Επομένως λίγος σεβασμός στον διευθυντή δεν βλάπτει, το ίδιο ισχύει και για την Φαίη την αδερφή του.

ΤΑΣΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη :
Ειρήνη
σα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ΄ την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν΄ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ

Ὅλα τὰ ποιήματά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
ἀτέλειωτα μένουν.
Φταίει ποὺ πάντα βιάζεται ἡ ἄνοιξη,
φταίει ποὺ πάντα ἀργεῖ ἡ διάθεσή μου.
Γι᾿ αὐτὸ ἀναγκάζομαι
κάθε σχεδὸν ποίημά μου γιὰ τὴν ἄνοιξη
μὲ μιὰ ἐποχὴ φθινοπώρου
ν᾿ ἀποτελειώνω.

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ

Καλὰ τὰ βγάζει πέρα ἡ μοναξιὰ
φτωχικὰ ἀλλὰ τίμια.
Ἀλλοῦ κοιμᾶται αὐτὴ
κι ἀλλοῦ τὸ ἐγκρατὲς σκεπτικὸ ἐάν.
Μόνο καμιὰ φορὰ
σὲ πειραματισμοὺς τὴν παρασύρει
ἡ περιέργεια
- ὄφις προγενέστερος
καὶ πιὸ φανατικὸς
ἀπ᾿ τὸν νερόβραστον ἐκεῖνον τῆς μηλέας.
Δοκίμασε τῆς λέει, μὴ φοβᾶσαι
δὲν ἔχεις τί νὰ χάσεις
καὶ τὴν πείθει
νὰ κουλουριάζεται πνιχτὰ
νὰ τρίβεται σὰ γάτα ἀνεπαίσθητη
πάνω στὸν διαθέσιμο ἀέρα
ποῦ ἀφήνεις προσπερνώντας.
Ἀπόλαυση πολὺ μοναχικότερη
ἀπὸ τὴ στέρησή της.

WITH LOVE EPIKOURIOS PEPOS