ΟΤΑΝ Η ΟΚΡΑ ΒΡΑΒΕΥΣΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΜΑΡΘΑ ΤΖΑΝΕΑ - ΚΑΡΔΟΥΛΑ δηλαδή την αγαπημένη μας δασκάλα το 2013 και από την συνάντηση που έγινε τον ΑΥΓΟΥΣΤΟ του 2022 στον κήπο του ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.

Η δασκάλα μας

Στους γονείς μου οφείλω το ζην
Στους δασκάλους μου το ευ ζην.

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, θα συμπληρώσω σήμερα 27/09/2022 λίγα λόγια για την δασκάλα μου την Κυρία Μάρθα, λίγο πριν φύγουμε από το χωριό, δηλαδή προς το τέλος Αυγούστου έκανα μία πολύ ωραία σκέψη την οποία και υλοποίησα άμεσα. Κάλεσα ένα απόγευμα την δασκάλα μου στο σπίτι, και χωρίς να της έχω αναφέρει κάτι, είχα προσκαλέσει και κάποιες κοπέλες που ήταν μαθήτριές της και έναν μαθητή της. 

Παραβρέθηκαν οι: Χριστίνα Βερβέρα - Ντακούλα, κορυφαία μαθήτρια με ειδική αποστολή, η Μαρία Γκοβίνα - Τσιούνη, κι αυτή κορυφαία, ο πατέρας της την προόριζε για το πολυτεχνέιο αλλά ο έρωτας την κράτησε στο χωριό, η Φαίη Γκοβίνα -Τσίρκα, δεν ήταν κορυφαία αλλά ήταν εύστροφη και ειδικότερα στα μαθηματικά ήταν το κάτι άλλο, όλοι οι μαθητές όταν είχαν δυσκολία στα μαθήματα πήγαιναν στην Φαίη για να τους λύσει τις ασκήσεις, η Βαγγελιώ Τσίρκα - Γιαννιού ήταν όντως πάρα πολύ καλή, και φυσικά η οικοδέσποινα Λαμπρινή, η οποία μαζί με τον Γκοτζιό ήταν τα φαινόμενα του σχολείου, και ο μαθητής της Θωμάς Ντακούλας ο αγαπημένος μαθητής της κυρίας Μάρθας γιατί ήταν πολύ σεμνός και υπάκουος.

BOYΛΑ,ΠΕΠΟΣ,Κ. ΜΑΡΘΑ,ΛΟΛΑ

Ήταν πολύ συγκινητικές οι στιγμές που ζήσαμε, όλοι μας είχαμε πολλά να θυμηθούμε από τα μαθητικά μας χρόνια που ζήσαμε κοντά σ' αυτή την υπέροχη δασκάλα. Το χάρηκε ιδιαίτερα η κ. Μάρθα και γι' αυτό όταν την μετέφερα στο σπίτι της με το αυτοκίνητο μου είπε: Σπύρο, εγώ θα σε αποκαλώ Σπύρο γιατί μ' αυτό το όνομα σε είχα γνωρίσει, σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό που έκανες σήμερα. Σ' ευχαριστώ επίσης και για τα βιβλία που μου δανείζεις κάθε φορά που έρχεσαι στο χωριό. ΥΓ. Επειδή η δασκάλα μας είναι βιβλιοφάγος -το μετέδωσε και σε μένα αυτό- λίγο πριν φύγω από το χωριό της αφήνω 10 βιβλία για την χειμερινή περίοδο.

Κάντζα 24-06-13 όταν ο μαθητής mr pepos μετά από σαρανταεννιά χρόνια συνάντησε τη δασκάλα του, την Κυρία Μάρθα Τζανέα-Καρδούλα. Την αγαπημέ του του δασκάλα.
Θα επιστρέψω λίγα χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στο 1964, σ’ ένα χωριό των Τρικάλων το μαγευτικό και πανέμορφο Γοργογύρι έφτασε μια νεράιδα από την Μάνη. Όταν πληροφορηθήκαμε από τον κύριο Καραμίτζιο πως αυτή θα είναι η νέα μας δασκάλα πετάξαμε από τη χαρά μας.

Αριστούχες όλες.

Ήταν Ιανουάριος του 1964 και η νέα μας δασκάλα ήταν μόλις 24 ετών πανέμορφη και ψηλή,[φέρτε στη μνήμη σας την Ειρήνη Παππά για να καταλάβετε τι εννοώ] ήταν ένα λουλούδι μέσα στον χειμώνα, σ’ έναν βαρύ χειμώνα που ο ερχομός όμως της νέας δασκάλας-νεράιδας ήταν για εμάς τα παιδιά όπως οι αλκυονίδες μέρες που περιμέναμε και που με τον ερχομό της ήρθαν πιο νωρίς. Η δασκάλα – νεράιδα με το μαγικό της ραβδάκι άγγιξε όλα τα παιδιά και ενώ ήμασταν στην αδράνεια και στην αμάθεια ξαφνικά το κλίμα άλλαξε για αρκετά παιδιά και γίναμε ενεργοί και φιλομαθείς.
Είχαμε βρει την δασκάλα των ονείρων μας, στο δικό μας σχολείο έτυχε να έρθει η εκπαιδευτικός που θα κοσμούσε την εκπαιδευτική κοινότητα. Αν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα η πλειονότητα ήταν όπως η κυρία Μάρθα Τζανέα ο τόπος μας δεν θα είχε τα χάλια που έχει σήμερα, η παιδεία μας θα ήταν πολύ διαφορετική. Πόσους αντίστοιχους εκπαιδευτικούς είχαμε και έχουμε? Πολύ φοβάμαι ελάχιστους, σίγουρα πάντως είναι μειονότητα.

Μελλοντικοί επιστήμονες.

Ας επιστρέψω όμως πίσω στο 1964, πλησιάζοντας το καλοκαίρι είχε αρχίσει να φωλιάζει μέσα μας ο φόβος μήπως στην επόμενη σεζόν δεν θα είχαμε ξανά μαζί μας την δασκάλα μας. Την αγωνία μας αυτή την έλυσε ο έρωτας!!! Ναι καλά διαβάσατε ο έρωτας, αυτός ο μικρός φτερωτός θεός με τα βέλη του «πλήγωσε» την καρδιά της δασκάλας μας και ενός συγχωριανού μας του Βασίλη Καρδούλα. Σε έξι μήνες έγινε ο γάμος, τώρα πια ο φόβος έφυγε από την ψυχή μας ήμασταν ευτυχείς που θα ήταν για πάντα κοντά μας.
Η δασκάλα μας ήταν από τους Γαργαλιάνους και είχε άλλα τρία αδέρφια αγόρια και τα τρία. Η μητέρα της μετά το θάνατο της μητέρας της, δηλαδή τη γιαγιά της δασκάλας μας είχε αναγκαστεί να διακόψει τις σπουδές της και να επιστρέψει στην οικογένεια. Το ανεκπλήρωτο όνειρο της μητέρας της δασκάλας μας ήταν που συνέδραμε και παρότρυνε την κόρη της να σπουδάσει και να γίνει δασκάλα, ευτυχώς για μας τα παιδιά του Γοργογυρίου.

ΣΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΑΣ.

Θα μου επιτρέψετε να παραθέσω εδώ τα λόγια του L. Wittgenstein «τα έργα των μεγάλων δασκάλων είναι ήλιοι που δύουν και ανατέλλουν ολόγυρά μας. Θά ‘ρθει καιρός για κάθε μεγάλο έργο, που τώρα βρίσκεται στη δύση του, να ανατείλει ξανά». Αυτό ήταν για μας η νέα δασκάλα μας, ήταν ο ανατέλλων ήλιος. Και θα μου ξαναεπιτρέψετε αυτή τη φορά να παραθέσω τα λόγια ενός πολύ φωτισμένου δασκάλου του Αλέξανδρου Δελμούζου «μορφώνω ένα άτομο θα πει δίνω μορφή στον ψυχικό του κόσμο, σε κάτι άμορφο ακόμα. Στο άτομο όμως δεν μπορούμε να δώσουμε αυθαίρετα όποια μορφή εμείς θέλουμε, παρά μόνο να το βοηθήσουμε να πάρει με τον καιρό την μορφή που ορίζουν, όσα ζωντανά και διαλεχτά στοιχεία κλείνει μέσα του. Αυτά με τη συστηματική ανάπτυξη και καλλιέργεια δίνουν στον καθένα τον ατομικό του τύπο». Αυτό ξεκίνησε να κάνει η νέα μας δασκάλα, το κατά πόσο θα την άφηναν οι δυνάμεις της αδράνειας και της αντίδρασης ήταν ένα ζητούμενο.

ΛΟΛΑ, ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ, Κ. ΜΑΡΘΑ

Αυτή λοιπόν την καταπληκτική δασκάλα, τη δασκάλα μας είχαμε αποφασίσει να την τιμήσουμε το 2007 στην ανεπανάληπτη εκδήλωση που είχαμε διοργανώσει ως Λ.Ο.Γ στην αυλή των θαυμάτων αλλά που δυστυχώς δεν μπόρεσε να παραβρεθεί. Κάλλιο αργά λοιπόν παρά ποτέ γι’ αυτό χθές 23-06 που είχαμε πανσέληνο [ το πιο μεγάλο φεγγάρι εδώ και πενήντα χρόνια] μαζευτήκαμε στην Κάντζα κάποιοι από τους μαθητές της και με πολύ συγκίνηση της απονέμαμε μια αναμνηστική πλακέτα ως ένδειξη ευγνωμοσύνης στην εκπαιδευτικό της καρδιά μας.

DONNA, TAKHΣ, Κ. ΜΑΡΘΑ.

Παρόντες ήταν η Βούλα Λιατίφη, η καλύτερη μαθήτριά της, ο Αριστοτέλης, η Ράνια, ο Αλέκος, η Βασιλική-Μελισσάνθη, η Λαμπρινή, η Ντόνα καθώς επίσης και ο «κορυφαίος» Χρήστος-Μποράτος και στα λίγα υπόλοιπα ο mr pepos. Ήταν μία πολύ ξεχωριστή μέρα γεμάτη από μνήμες και συγκίνηση. Κυρία Μάρθα σας ευχαριστούμε γιατί χάρη σ' εσάς αρκετά παιδιά μπόρεσαν να ξετρυπώσουν τα γράμματα. Σας ευχόμαστε να συνεχίσετε να έχετε σωματική και πνευματική υγεία.

ΠΕΠΟΣ, Κ. ΜΑΡΘΑ ΚΑΙ ΛΟΛΑ.

ΥΓ. Αληθινός δείκτης του πολιτισμού δεν είναι το επίπεδο του πλούτου ή της μόρφωσης, το μέγεθος των πόλεων και ούτε η αφθονία των συγκομιδών αλλά το ήθος των ανθρώπων που ανατρέφει η χώρα. Έμερσον
Με αγάπη οι μαθητές σας.
Γραμματειακή υποστήριξη κειμένου Ερατώ της Κορίνθου.

Επιμέλεια κειμένου και ανάρτησης από τον mr pepos.

Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε όσο είναι ακόμα νωρίς και να μην ξεχνάτε τις δασκάλες σας και τους δασκάλους σας.

Δασκάλα μου τη γνώση σου εμπιστεύομαι,
αφήνομαι να με διδάξεις.
Και τον κόσμο της ψυχής μου
με τη γνώση σου να αλλάξεις.

Δασκάλα μου τα μάτια σου κοιτάζω
και γαληνεύω εντός μου.
Κάθε μου φόβος φεύγει
γιατί είσαι ένας άνθρωπος δικός μου.

Δασκάλα μου πολλές φορές
με αγαπάς πιο πολύ από παιδί σου.
Πολλές φορές θέλω μαμά να σε φωνάξω,
όταν αντικρίζω το μεγαλείο της ψυχής σου.

Δασκάλα μου πολλές φορές
την αγάπη σου περιμένω.
Πόσο δακρύζεις για εμένα!
για καθετί που πετυχαίνω.

Τα μάτια σου δασκάλα μου
ήλιος είναι και ουρανός.
Όπου όταν τα κοιτάζω
μέσα μου γεμίζω από φως.

Δασκάλα μου μαζί σου
τα πρώτα μου βήματα έκανα στη γνώση.
Σε ευχαριστώ για όλα,
από πόσους φόβους την ψυχή μου έχεις λυτρώσει!

Η μορφή σου αγγελική
και τα μάτια σου γαλάζια.
Όσες φορές στην αγκαλιά σου έχω κλάψει,
κάθε μου πόνος φεύγει μακριά.
ΜΑΡΙΑ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ