ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΑ'Ι'ΡΗΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ

Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί επισκέπτες του filomatheia.blogspot.com καλημέρα. Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη σ' έναν από τους μεγαλύτερους, αν όχι ο μεγαλύτερος, Διδάσκαλος του Γένους, που δοκίμασε στο πετσί του και πλήρωσε με τη ζωή του τον φανατισμό και τη μισαλοδοξία του κλήρου και της επίσημης Εκκλησίας, σας μιλάω για τον Θεόφιλο Καϊρη. Δυστυχώς εγώ τον ανακάλυψα αργά, κάλλιο αργά παρά ποτέ που λένε και στα Τρίκαλα, αναζητήστε πληροφορίες γι'αυτόν τον ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ γιατί αξίζει αυτούς τους υπέροχους Έλληνες να τους μνημονεύουμε παντού και πάντα. Άραγε πόσοι από εμάς που λέμε πως είμαστε Έλληνες έχουμε στο εικονοστάσι μας τον Άγιο Κολοκοτρώνη, τον Άγιο Νικηταρά, τον Άγιο θεόφιλο Καϊρη; και όσους ακόμα ΗΡΩΕΣ-ΑΓΙΟΥΣ θυσιάστηκαν για να μπορούμε εμείς σήμερα να λέμε πως είμαστε Έλληνες; Γιατί δεν μας μαθαίνουν την αληθινή Ιστορία στα σχολεία; Όσοι από σας επιθυμείτε να μάθετε αλήθειες κυκλοφορεί ένα σημαντικό Ιστορικό βιβλίο με τίτλο ''Τα ψιλά Γράμματα της Ιστορίας'' ελπίζω πως η Ιστορικός της ΛΟΓ η Κωνσταντίνα Ντακούλα (Ζαν Ντ' Αρκ) όταν το διαβάσει να μας κάνει μια ομιλία σχετικά μ'αυτό το βιβλίο, και γενικότερα για την νεότερη Ιστορία. Η φανταστική συνάντηση του Θεόφιλου Καϊρη με τον συγγραφέα Χρήστο Χωμενίδη, είναι μια ευκαιρία για να ψάξουμε να βρούμε κείμενα που αναφέροντε στη ζωή και το έργο αυτού του ΥΠΕΡΟΧΟΥ ΕΛΛΗΝΑ που για μία ακόμα φορά ισχύει το γνωστό: ''Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της.'' Σας εύχομαι καλή άσκηση, καλή διατροφή και καλή αυτογνωσία. Με σεβασμό και εκτίμηση Επικούρειος Πέπος.

Συνομιλώντας με τον Θεόφιλο Καΐρη

Ενα εκ των πλέον ελληνικών αιρετικών πνευµάτων, αυτό του Θεόφιλου Καΐρη, επιστρέφει 159 χρόνια µετά τον θάνατό του για µια εκ βαθέων συνέντευξη στον Χρήστο Χωµενίδη

πηγή www tovima.gr

emailεκτύπωση  

Το να συζητήσεις µε έναν άνθρωπο 228 ετών δεν είναι δα και το πιο εύκολο πράγµα στον κόσµο. Τον πρώτο καιρό µετά τον θάνατό τους οι πιο πολλοί λαχταρούν να µιλήσουν. Για να διαλύσουν τις ψευδαισθήσεις που τρέφουν οι ζωντανοί σχετικά µε το επέκεινα. Για να εκφράσουν την αγάπη τους σε πρόσωπα που εγκατέλειψαν όταν απεβίωσαν. Για να αποκαταστήσουν αδικίες εις βάρος τους, οι οποίες διαπράττονται εξαιτίας της απουσίας τους. Οι φρεσκοπεθαµένοι κάνουν ό,τι µπορούν για να δώσουν κάποιο σινιάλο. Εµφανίζονται σε όνειρα, κολλητεύουν µε µέντιουµ, µετακινούν  έπιπλα ή αναβοσβήνουν φώτα... Οσο περνούν, όµως, τα χρόνια τόσο η έγνοια τους για τα γήινα φθίνει. Ολοι οι δικοί τους πηγαίνουν να τους συναντήσουν. Τα σπίτια τους γκρεµίζονται, οι γειτονιές τους γίνονται αγνώριστες. Ακόµη και τα τοπία µεταµορφώνονται. Ελάχιστων η ανάµνηση επιζεί του βιολογικού τέλους τους για περισσότερο από έναν αιώνα.

Η λήθη – η παράδοση στην απόλυτη ανυπαρξία – πρέπει να ’ναι ανακουφιστική. Ετσι τουλάχιστον κατάλαβα, πασχίζοντας να «ξυπνήσω» τον Θεόφιλο Καΐρη και να τον κάνω να ασχοληθεί µαζί µου για µόλις µισή ωρίτσα. Μου κόπηκαν τα γόνατα προκειµένου να τον σηκώσω από το χώµα και να τον καθίσω σε µια πολυθρόνα απέναντί µου. Ο τριπλός εσπρέσο που του έφτιαξα – κι ας ήταν παρθένος στην καφεΐνη οργανισµός – κατάφερε να του διεγείρει τα νεύρα και το ενδιαφέρον µετά βίας για πέντε λεπτά. Στη συνέχεια, βλέποντάς τον διαρκώς να αφαιρείται ή να γλαρώνει, αναγκαζόµουν πότε να τον τσιγκλάω µε προκλητικές ερωτήσεις, πότε να καταντώ ακόµη πιο βλάσφηµος: να του φυσάω τον καπνό µου στο πρόσωπο. Οµολογώ πως ο Καΐρης στιγµή δεν έδειξε να ενοχλείται. Επρόκειτο για παπαδίστικη πραότητα; Για νεκρική απάθεια; Ενιωθε δικαιωµένος από την Ιστορία; Ή αδιάφορος για εκείνη; Μου απάντησε, πάντως, σε όλα µε σαφήνεια, δίχως υπεκφυγές και ρητορείες. Στα λόγια του διακρινόταν φλέγµα, αυτοσαρκασµός, που µακάρι να τον διέθεταν στο ελάχιστο όσοι στις µέρες µας περνιούνται για «∆άσκαλοι του Γένους». Η πρώτη απορία του ήταν πώς και τον θυµηθήκαµε.

Οι Ελληνες δεν σας ξέχασαν ποτέ. ∆εν κερδίσατε την υστεροφηµία ενός Κολοκοτρώνη, µα κάθε λίγα χρόνια κάποιος σας ανακαλύπτει µε ενθουσιασµό. «Να ’ναι καλά! Ο καθένας, ξέρετε, “διαβάζει” τους πεθαµένους µε τον δικό του τρόπο και για τις δικές του ανάγκες. Οι ταφόπλακες γίνονται συχνά καθρέφτες...».

«Τι υπήρξατε, Θεόφιλε, πάνω από όλα; Εθνεγέρτης και πολέµαρχος στην Επανάσταση του ’21; Εκπαιδευτικός, διευθυντής των δύο πιο φηµισµένων σχολείων του καιρού σας στα Βαλκάνια, στο Αϊβαλί και στην Ανδρο; Πολιτικός, τρεις φορές βουλευτής; Ιερέας; Ιδρυτής θρησκείας; Γιατί οφείλω να διαλέξω µία ιδιότητα; Μανία που έχετε οι σηµερινοί µε την εξειδίκευση! Με ενδιέφεραν, από παιδάκι, τα πάντα: η βοτανολογία και η λογοτεχνία. Ο πόλεµος και η θρησκεία. Η τεχνολογία. Εγώ, όπως θα ξέρετε, έφερα πρώτος στην Ελλάδα τηλεσκόπιο και έστησα το πρώτο υποτυπώδες εργαστήριο φυσικοχηµείας. Εζησα στον λεγόµενο “Αιώνα των Φώτων”. Και είχα την τύχη να βρεθώ στο επίκεντρο των εξελίξεων, στο κέντρο της Ευρώπης: το Παρίσι».

Προερχόσασταν από επιφανή οικογένεια. «Είναι αλήθεια. Συχνά συλλογιζόµουν πόσο διαφορετική θα ήταν η πορεία µου αν είχα γεννηθεί από αγρότες. Γι’ αυτό και το σχολείο που ίδρυσα στην Ανδρο το προόριζα κατ’αρχήν για τα ορφανά των πολεµιστών του ’21».

Τους οποίους διδάσκατε όπως εσείς θέλατε. «Εγώ διηύθυνα και ήµουν υπεύθυνος για την εκπαιδευτική διαδικασία».

Αγνοώντας τις αντιλήψεις – ακόµη και τη θρησκευτική πίστη – των γονέων τους;«Οταν γεννήθηκα, η ιδέα της εθνικής µας απελευθέρωσης δεν υπήρχε παρά µονάχα στα δηµοτικά τραγούδια, στις πολεµικές κραυγές των κλεφτών – που συχνά άλλαζαν στάση και γίνονταν αρµατολοί, δηλαδή µισθοφόροι της οθωµανικής εξουσίας – και στα µυαλά µερικών φωτισµένων Ρωµιών που είχαν κουραστεί να σταδιοδροµούν ως δραγουµάνοι του Σουλτάνου ή εντεταλµένοι ηγεµόνες του στις όχθες του ∆ούναβη. Καθένας εξ αυτών έτρεφε το δικό του όραµα σχετικά µε τη νέα Ελλάδα. Οι παπάδες – ακόµη και εκείνοι που πήραν εξαρχής τα όπλα – ονειρεύονταν µια χριστιανική επικράτεια, όπου θα κυβερνούσε ο λόγος του Θεού τους. Ο Ρήγας Φεραίος τραγουδούσε την ανατροπή της τυραννίας και τη δηµιουργία µιας πολυφυλετικής βαλκανικής οµοσπονδίας, µε χριστιανούς και Τούρκους αντάµα, άσπρους και “αράπηδες”. Ο Μακρυγιάννης, πάλι, το λέει ξεκάθαρα: “... Ας καθίσωµεν τώρα και ηµείς...”, οι αυτόχθονες αποκλειστικά ορθόδοξοι, Πελοποννήσιοι και Ρουµελιώτες, “να φάγωµεν ψωµί...”. Και ο λόρδος Μπάιρον, εκείνος ο άθεος προικισµένος ποιητής, δεν θα είχε – λέει – αντίρρηση, εφόσον η Επανάσταση ευοδωνόταν, να στεφθεί βασιλιάς των Ελλήνων...».

Και εσείς τι ήσασταν; «Εγώ έζησα πολλά – για τον καιρό µου – χρόνια και πέρασα από πολλά στάδια. Μεγαλωµένος σε εκκλησιαστικό περιβάλλον, δεν ήταν παράξενο που στα 18 µου χειροτονήθηκα διάκος. Τότε άλλαξα και το όνοµά µου, από Θωµάς σε Θεόφιλο. Στο βάθος, όµως, παρέµεινα Θωµάς – για όλα αµφέβαλλα, είχα ανάγκη να τα αγγίζω, να τα δοκιµάζω. Οι πλούσιοι προστάτες µου µε έστειλαν να σπουδάσω στη ∆ύση: Ελβετία, Ιταλία, Γαλλία. Στο Παρίσι, το 1807, γνωρίστηκα µε τον Αδαµάντιο Κοραή και µπολιάστηκα µε το πνεύµα της Γαλλικής Επανάστασης. Τότε άρχισαν να κλονίζονται µέσα µου οι χριστιανικές πεποιθήσεις...».

Παραµείνατε, όµως, παπάς... «∆εν θα µπορούσα να απαρνηθώ την πίστη µου αν δεν έβαζα στη θέση της µια καινούργια. Η ανάγκη να θρησκεύοµαι, να επικοινωνώ µε τον Θεό, ήταν ριζωµένη στον πυρήνα της ύπαρξής µου».

Είχατε πει ότι αποφασίσατε να προαχθείτε σε όλους τους ιερατικούς βαθµούς µε τη µάταιη ελπίδα ότι θα σας ξαναφώτιζε κάποια στιγµή το Αγιο Πνεύµα. Φαντάζεστε να σας έκαναν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και να σας ταλάνιζε ακόµη η δίνη της αµφιβολίας; «Πρώτη φορά θα συνέβαινε; Η “Πάπισσα Ιωάννα” του Ροΐδη, η ιστορία της γυναίκας που ανεβαίνει στον θρόνο του Βατικανού, είναι µια υπερβολή που απηχεί ωστόσο αληθινές καταστάσεις... Τουλάχιστον εµένα δεν µε κίνησε ποτέ το στενό ατοµικό συµφέρον. Ούτε και λούφαξα για να διαφυλάξω τα κεκτηµένα µου»

Αυτό να λέγεται. Σηκώσατε από τους πρώτους µπαϊράκι το 1821. «Εβραζε το αίµα µου. ∆εν ήµουν τόσο καλός πολεµιστής όσο ρήτορας. Τους ξεσήκωνα µε τα λόγια, τους έπειθα πως αξίζει να ρισκάρουν τα πάντα... Ορισµένοι ίσως να µε κοίταζαν στραβά, να µε έβρισκαν υπερβολικά γραµµατισµένο για τα γούστα τους. Οταν, όµως, λαβώθηκα τρεις φορές στη µάχη, τους κόπηκε ο βήχας. Μετά κατηφόρισα από τον Ολυµπο στην Κόρινθο κι από εκεί στην Επίδαυρο για την Α΄ Εθνοσυνέλευση».

Είχατε γίνει πλέον πολιτικός. «Πολιτικός; Μεγάλη κουβέντα. Για να είσαι πολιτικός πρέπει να µπορείς να αγιάζεις, για το χατίρι του σκοπού σου, τα µέσα. Εγώ δεν είχα τέτοια στόφα. Ούτε και οι περισσότεροι από τους αντιπροσώπους στις Εθνοσυνελεύσεις της Επανάστασης. Γι’ αυτό και νοµοθετήσαµε τόσο φιλελεύθερα, υπερακοντίζοντας σε δηµοκρατικότητα όλα τα πολιτεύµατα της Ευρώπης. Γι’ αυτό και το Σύνταγµα της Επιδαύρου δεν τέθηκε ποτέ σε ισχύ...».

Ούτε και ο Καποδίστριας είχε πρόθεση να εφαρµόσει το Σύνταγµά σας. Εσείς,ωστόσο, τον υποδεχθήκατε µε ενθουσιασµό και εκφωνήσατε τον «χαιρετιστήριο» λόγο εκ µέρους των Ελλήνων. «Τον προϋπάντησα, µα τον προειδοποίησα κιόλας, αρκετά αυστηρά: “Ου συ, ουδέ ο υιός σου, ουδέ ο οικείος σου, ουδέ ο φίλος σου, ουδέ πνεύµα φατρίας, αλλά οι θεσµοί κυβερνώσι την Ελλάδα διά σου...”. Ο Καποδίστριας είχε ειλικρινή πρόθεση να στήσει ένα κράτος δικαίου, να οικοδοµήσει θεσµούς αδιάβλητους. Οι κοτζαµπάσηδες, που λαχταρούσαν να γίνουν πασάδες στη θέση των πασάδων, φυσικά τον εξόντωσαν».

Και εσείς αποσυρθήκατε στην Ανδρο... «Τι σηµαίνει “αποσύρθηκα”; Θαρρείτε πως η καρδιά του νεογέννητου κράτους µας χτυπούσε στην Αθήνα; Ενα χωριό παρέµενε η Αθήνα, που στο κέντρο του είχανε χτίσει το Παλάτι για να πηγαίνουν οι προύχοντες να συναγελάζονται µε τους Βαυαρούς και να χτυπούν µε τα τσαρούχια τους τον πολυέλαιο στις φιγούρες του τσάµικου. Εξού και η έκφραση “σιγά τον πολυέλαιο”... Εάν αρνήθηκα τη θέση του καθηγητή στο Πανεπιστήµιο ήταν επειδή πίστευα πως ο άνθρωπος διαµορφώνεται στα πρώτα στάδια της εκπαίδευσής του, ως παιδί. Εκεί πρέπει να ευτυχήσει από δασκάλους».

Αρνηθήκατε, όµως, και το παράσηµο που σας προσέφερε ο Οθωνας... «Αυτό ίσως και να ήταν λάθος µου. Η ταπεινοφροσύνη µου – ή µάλλον η πεποίθησή µου πως σε µια πάµπτωχη χώρα δεν µοιράζουµε παράσηµα, αλλά ψωµί και βιβλία – θεωρήθηκε προσβολή προς τον βασιλιά. Μου το φύλαγαν και µόλις βρήκαν αφορµή...».

Για αφορµή επρόκειτο; Εδώ σας κατηγόρησαν ότι είχατε ιδρύσει καινούργια θρησκεία. «Απάντησα ευθύς, ρητά και κατηγορηµατικά: Θρησκείες δεν ιδρύουν οι άνθρωποι, αλλά µονάχα ο Θεός. Η Θεοσέβεια “έγδυνε” την πίστη στον ∆ηµιουργό από τα παγανιστικά χαρακτηριστικά της και της προσέδιδε φιλοσοφικό, παγκόσµιο και διαχρονικό χαρακτήρα...».

Τον Χριστό πάντως Τον αποκαθηλώσατε... «∆εν τον λατρεύαµε ως Υιό του Θεού – πώς µπορείς να είσαι γιος ενός πνεύµατος; – τον τιµούσαµε ωστόσο ως φωτισµένο, ενάρετο άνθρωπο».

Είχατε, πάντως, δοµή κανονικής θρησκείας: τι ναοί, τι γιορτές, τι ιερείς! «∆ιέθετα πράγµατι οργανωτικό οίστρο. Τους ναούς τους είχα σχεδιάσει µε το χέρι µου – κάηκαν φυσικά τα σχέδια εκείνα από τους διώκτες µου. Τις προσευχές, στη δωρική διάλεκτο, τις είχα συνθέσει επίσης εγώ. Οσο για τους λειτουργούς της Θεοσέβειας, γυναίκες και άντρες, τους είχα ιεραρχήσει σε πέντε τάξεις».

Εδώ θελήσατε να αλλάξετε το ηµερολόγιο... «Επηρεάστηκα, το οµολογώ, από τη Γαλλική Επανάσταση. Χώρισα τους µήνες σε τρία δεκαήµερα αντί για εβδοµάδες και τοποθέτησα την Πρωτοχρονιά στις 24 Σεπτεµβρίου, όπως ήταν στην αρχαιότητα. Ως έτος 1 όρισα το 1801. Με συκοφάντησαν ακόµη και για αυτό, πως τάχα το επέλεξα από εγωπάθεια, επειδή τότε είχα ξεκινήσει τις σπουδές µου. ∆εν καταλάβαιναν ότι τιµούσα απλώς την έναρξη του Αιώνα των Φώτων...».

∆ιέδωσαν επίσης ότι ανήκατε στη µασονία ή σε κάποια άλλη µυστική εταιρεία... «Στον καιρό µου οι µυστικές εταιρείες γνώριζαν µεγάλη άνθηση από τον φόβο των τυράννων. Και η Φιλική µια µυστική εταιρεία δεν ήταν; Εν πάση περιπτώσει, τη Θεοσέβεια εγώ ποτέ δεν την έκρυψα ούτε την αρνήθηκα. Την υπερασπίστηκα ως τη µόνη ταιριαστή θρησκεία σε µια ελεύθερη κοινωνία». 

Είχατε πολλούς οπαδούς; «∆εν ήθελα οπαδούς, µα ισότιµους συνοµιλητές. Ο διάλογος µε ενδιέφερε. Αρκετοί άνθρωποι συγκινήθηκαν από τη Θεοσέβεια. Και ακόµη περισσότεροι µε υποστήριξαν όταν η Ορθόδοξη Εκκλησία και η βασιλική εξουσία αποφάσισαν την καταστροφή µου. Το 1839, ο πυρπολητής Κανάρης διετάχθη ως αρχηγός του στόλου να µε απαγάγει από την Ανδρο και να µε οδηγήσει στην Αίγινα και µετά στην Αθήνα. Η προσωπική του συντριβή ήταν ολοφάνερη. Οι συντοπίτες µου µε συνόδευσαν κλαίγοντας ως την αποβάθρα. Στην πρωτεύουσα, ο κόσµος ήθελε να ζευτεί και να τραβήξει την άµαξα που θα µε πήγαινε στην Ιερά Σύνοδο για να δικαστώ. Οι εφηµερίδες είχαν διχαστεί. Οι µισές µε υποστήριζαν µε πάθος».

Επικράτησε η γνώµη των άλλων µισών. «Αφού µε κατακεραύνωσε µέχρι και το Πατριαρχείο, αφού µου έκλεισαν τη Σχολή, αφού µε ταλαιπωρούσαν µε δίκες και εξορίες επί δέκα και πλέον χρόνια, µε φυλάκισαν σε δύο µοναστήρια, σε απόλυτη αποµόνωση, για να επανέλθω δήθεν στον ορθό δρόµο. Επεδίωκαν όµως τον θάνατό µου. Οταν ο εισαγγελέας έστειλε αναφορά στον υπουργό ∆ικαιοσύνης για την άθλια κατάσταση της υγείας µου, εκείνος απάντησε: “Εφόσον είναι έτσι κι αλλιώς άρρωστος, γιατί να του αλλάξουµε κελί;”. Ο θάνατος επήλθε σαν λύτρωση στις αρχές του 1853...».

Η έσχατη ταπείνωση ήρθε µετά. Ξέθαψαν το σώµα σας, σας άνοιξαν τα σπλάχνα και τα περιέχυσαν µε ασβέστη... «Ισχυρίστηκαν ότι το έκαναν για υγειονοµικούς λόγους. ∆εν τους κρατάω κακία. Απλοί άνθρωποι ήταν, σε µόνιµη σύγχυση...».

Σχεδόν ό,τι είχατε σπείρει σαρώθηκε. Η εκπαίδευση παρέµεινε προσηλωµένη στους τύπους. Το ιδεολόγηµα του ελληνοχριστιανισµού καλά κρατεί. Οι επίγονοι των κοτζαµπάσηδων εξακολουθούν να κάνουν σε µεγάλο βαθµό κουµάντο... «Η Ιστορία δεν προχωρά µε ευθύγραµµο τρόπο ούτε όµως και επαναλαµβάνεται µονότονα. Ακολουθεί σπειροειδή, ανοδική πορεία. Οπως µε πληροφορήσατε κι εσείς στην αρχή της κουβέντας µας, όλο και κάποιοι µεταγενέστεροι µε ανακαλύπτουν. Θα επιθυµούσα να συγκρατούν από τον βίο µου όχι τόσο εκείνα που επαγγέλθηκα όσο εκείνα που αµφισβήτησα. Κάθε κρίσιµη περίοδος, όπως αυτή που τώρα περνάτε στην Ελλάδα, µπορεί να γίνει εφαλτήριο για ένα νέο ξεκίνηµα. Προσωπικά, παραµένω αισιόδοξος. Βρίσκω τον εαυτό µου στους στίχους του µέγιστου ποιητή µας, του Κωνσταντίνου Καβάφη: “... Κατόπι – στην τελειοτέρα κοινωνία – κανένας άλλος καµωµένος σαν εµένα βέβαια θα φανεί κ’ ελεύθερα θα κάµει”».

Επιμέλεια Ανάρτησης: Eπικούρειος Πέπος.

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΦΟΥΚΟΣΙΜΑ, ΤΟΥ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΙΡΟΣΙΜΑ.

Φουκοσίμα 2011 Μάρτιος ώρα μηδέν... OHAYO Φίλες και Φίλοι, η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στα θύματα του τσουνάμι που έπληξε την Φουκοσίμα το 2011 ημέρα μνήμης η σημερινή και όπως πάντα, κάποια μέλη της ΟΚΡΑ θα επισκεφθούν την πρεσβεία της Ιαπωνίας για να καταθέσουν λίγα λουλούδια στη μνήμη των θυμάτων. Με σεβασμό και αγάπη: Eπικούρειος Πέπος-Fuji Tomo Kazu.

(Ατομική βόμβα Χιροσίμα - Ναγκασάκι)

Kανείς δε φανταζόταν, ούτε ο ίδιος ο Λήο Ζίλαρντ, ο εφευρέτης της πυρηνικής ενέργειας, την καταστροφή που θα προκαλούσε στην ανθρωπότητα η σύλληψη μιας ιδέας. Ότι δηλαδή, ήταν δυνατό να βρεθεί ένα στοιχείο που να διασπάται ο πυρήνας του, καθώς βομβαρδίζεται από νετρόνια, έτσι ώστε να συντηρήσει μια αλυσωτή πυρηνική αντίδραση.
Αρχικά η λαμπρή κατά τ’ άλλα επιστημονική ανακάλυψη του Ζίλαρντ έμεινε σε πειραματικό στάδιο. Παράλληλα ο ναζισμός άπλωνε τις μαύρες φτερούγες του απειλητικά πάνω απ’ την Ευρώπη. Τα πάντα όμως άλλαξαν, όταν στις 7 Δεκεμβρίου 1941 εκατοντάδες ιαπωνικά αεροπλάνα κατέστρεψαν τ’ αμερικανικά πλοία που ήταν αγκυροβολημένα στο Περλ Χάρμπορ. Σύντομα οι εργασίες πάνω στις πυρηνικές αντιδράσεις χρηματοδοτήθηκαν γενναία από την αμερικανική κυβέρνηση και το σχέδιο κατασκευής της ατομικής βόμβας χαρακτηρίστηκε πρώτης προτεραιότητας.
Από την κατασκευή της βόμβας μέχρι τη ρίψη της μεσολάβησαν διάφορα γνωστά και μη πολιτικά γεγονότα. Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι τον Απρίλιο του 1945 οι μυστικές δυνάμεις των Συμμάχων απέσπασαν από Γερμανούς επιστήμονες την πληροφορία ότι το ατομικό πρόγραμμα του Χίτλερ είχε μείνει πολύ πίσω. H απειλή της ναζιστικής ατομικής βόμβας είχε πάψει να υφίσταται. Παρόλα αυτά λίγο αργότερα, η Ιαπωνία άρχισε ν’αναφέρεται ως πιθανός στόχος, ενώ στην πραγματικότητα η χρήση της βόμβας δεν πρόσφερε καμιά βοήθεια στον πόλεμο εναντίον της Ιαπωνίας, επειδή οι Ιάπωνες είχαν ήδη ηττηθεί και ήταν έτοιμοι να παραδοθούν εξαιτίας του ναυτικού αποκλεισμού και των συμβατικών βομβαρδισμών.
Ο πόλεμος όμως, όπως κάθε πόλεμος άλλωστε, δε βρισκόταν στα χέρια “φυσιολογικών” ανθρώπων. Στην Ιαπωνία η εξουσία ήταν στα χέρια αξιωματικών από παλιές οικογένειες σαμουράι μ’ ένα κώδικα τιμής που τους επέβαλλε να πεθάνουν μαχόμενοι. Αλλά και οι Αμερικάνοι στρατιωτικοί ηγέτες δεν ήταν όλοι εξίσου ισορροπημένοι. Έτσι τα εργοστάσια παραγωγής πυρηνικών υλικών παρήγαγαν πολύ περισσότερο πλουτώνιο παρά ουράνιο και για να δοκιμαστεί η λειτουργία του πυροδοτικού μηχανισμού της βόμβας, αποφασίστηκε η πρώτη δοκιμή στο Αλαμαγκόρντο, μια έρημη έκταση της νοτιοδυτικής πολιτείας Νέο Μεξικό. Η δοκιμαστική βόμβα πλουτωνίου εξερράγη στις 5. 29’ την 16^η Ιουλίου 1945 με μια λάμψη που έγινε ορατή από 400 χιλιόμετρα και ωστικό κύμα που έσπασε τζάμια σε απόσταση 200 χιλιομέτρων. Η τεράστια θερμοκρασία έλιωσε το αμμώδες έδαφος και σχημάτισε τραχύ πράσινο γυαλί. Από τον ψηλό χαλύβδινο πύργο πάνω στον οποίο ήταν τοποθετημένη η βόμβα έμεινε μόνο ένα μικροσκοπικό κομμάτι της βάσης. Οι μετρήσεις που έγιναν, έδειξαν εκρηκτική ισχύ αντίστοιχη προς 21 χιλιάδες τόνους ΤΝΤ(τρινιτροτολουόλη).
Οι έντονες διαμαρτυρίες των επιστημόνων που είχαν αντιληφθεί πως η βόμβα δεν είναι ένα απλό στρατιωτικό όπλο αλλά μέσο ολοκληρωτικής καταστροφής, αντιμετώπισαν τους πανηγυρισμούς των στρατιωτικών που είχαν επιτέλους στα χέρια τους το υπέρτατο όπλο. Τρεις βδομάδες αργότερα, η Χιροσίμα είχε σβήσει από το χάρτη της Γης και λίγο μετά ακολούθησε το Ναγκασάκι.
Ήδη από τον Αύγουστο του 1944 είχε οργανωθεί μια επίλεκτη αεροπορική μονάδα με βομβαρδιστικά Β-29, ειδικά διαμορφωμένα για να ρίξουν τη βόμβα. Διοικητής της ορκίστηκε ο σμήναρχος Πωλ Τίμπετς κι η εκπαίδευση περιλάμβανε ειδικές τεχνικές πτήσης για το μεγάλο βάρος και την τεράστια εκρηκτική ισχύ της ατομικής βόμβας. Οι περισσότεροι αεροπόροι δε γνώριζαν για ποιο λόγο εκπαιδεύονταν.
Στις 6 Αυγούστου 1945 τα τρία Β-29 πλησίαζαν τις ακτές της Ιαπωνίας. Η πυκνή νέφωση ανάγκασε το σμήναρχο Τίμπετς ν’ αναζητήσει κάποια κενά στα σύννεφα στην περιοχή της Χιροσίμα. Στη γη οι άνθρωποι που είχαν ήδη ξυπνήσει βρίσκονταν στις δουλειές τους. Η 6^η Αυγούστου έμοιαζε να’ναι μια μέρα ίδια με τις άλλες ίσως λίγο πιο ηλιόλουστη απ’ ο,τι συνήθως. Κανείς δεν έδωσε σημασία στον αδύναμο βόμβο που έκαναν πετώντας τα τρία βομβαρδιστικά. Στις 8. 15’ το πρωί η ατομική βόμβα εξερράγη 580 μέτρα πάνω από το κέντρο της Χιροσίμα με εκρηκτική δύναμη που πλησίαζε τους 20 χιλιάδες τόνους ΤΝΤ. Όταν το βομβαρδιστικό πλησίασε ως την άκρη της πόλης για να εκτιμήσει τις ζημιές, o δεύτερος πιλότος Ρόμπερτ Λούις αναφώνησε: “Θεέ μου, τι είναι αυτό που κάναμε!”
Ήταν όμως αργά για τη Χιροσίμα και τους κατοίκους της. Σε μια στιγμή η βόμβα σκότωσε τουλάχιστον εκατόν πενήντα χιλιάδες ανθρώπους. Σκόνη και στάχτη απλώθηκε σ’όλη την έκταση όπου άλλοτε βρισκόταν η πόλη της Χιροσίμα. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, καταφθάνει ο καθηγητής Νισίνα και ο επιφανής ραδιολόγος Οχάσι. Επισκέπτονται όσους έχουν επιζήσει και νεκροτομούν τα πτώματα, συναντώντας και στις δυο περιπτώσεις αυθεντικές οργανικές και κυτταρικές αλλοιώσεις. Τα εγκαύματα είναι ενός ιδιαίτερου είδους, το ίδιο και οι βλάβες στο μυελό των οστών και στους λεμφαδένες. Οι μαρτυρίες όσων επέζησαν από την καταστροφή αποδίδουν τη φρικιαστική εικόνα του θανάτου που εξαφάνισε τη Χιροσίμα. Η Στόμου Καγιάμα, 49 χρονών νοικοκυρά: “. . . Ξαφνικά ένιωσα μια ριπή ανυπόφορης ζέστης που ερχόταν από το κέντρο. Βγήκα αμέσως έξω περισσότερο απορημένη παρά τρομοκρατημένη και αντίκρισα κάτι το απίστευτο, άντρες και γυναίκες κατάμαυρους, καψαλισμένους, μισόγυμνους, χωρίς μαλλιά. Έβλεπες πρόσωπα να λιώνουν σαν κερί. Κι ούτε μπορούσαμε να βοηθήσουμε τους δυστυχισμένους ν’ ανέβουν στα κάρα, γιατί ήταν χωρίς δέρμα. Μόνο που τους αγγίζαμε, ούρλιαζαν σαν τρελοί.” Ο Τακεχίντε Γιοκόο, φοιτητής: "Ήμουν στο κρεβάτι βυθισμένος σ’ ένα χαυνωτικό μισούπνι. Ξαφνικά απόκτησα συνείδηση του τι γινόταν γύρω μου και είδα με κατάπληξη ότι το δωμάτιο μου ήταν πλημμυρισμένο με φως. Αλλά το σπίτι γκρεμίστηκε σχεδόν αμέσως κι ένιωσα πως λουζόμουν στο αίμα. Έτσι Θαμμένος σκέφτηκα τους συντρόφους μου στο Πανεπιστήμιο και τους φίλους μου. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί αλλά διαισθανόμουν ότι γύρω μου όλα είχαν πεθάνει. Με ξέθαψαν κατά τις 4 το απόγευμα. Μόλις βρέθηκα σε ανοιχτό χώρο, έμεινα εμβρόντητος από το Θέαμα μιας απέραντης φωτιάς που στριφογύριζε σαν ερπετό σφυρίζοντας τρομακτικά. Σκέφτηκα ότι κοντά στη Χιροσίμα θα έπρεπε να είχε πέσει ένας γιγαντιαίος μετεωρίτης. Όλα ήταν φωτιά, μόνο φωτιά και οι άνθρωποι καίγονταν σαν σπίρτα. Οι ανθρώπινες αυτές λαμπάδες τρέχανε ουρλιάζοντας κι έτρεξα κι εγώ προς ένα δάσος μπαμπού. Τα πτώματα ήταν σκόρπια παντού, κοντά μου τρέκλιζαν ετοιμοθάνατοι σαν μούμιες δίχως μάτια. Το βράδυ αντάμωσα φίλους που με πήγανε σ’ ένα σπίτι έξω από την πόλη, απείραχτο. Κανένας δεν κατόρθωνε να δώσει μιαν εξήγηση για την αιτία της καταστροφής, αλλά ήταν φανερό ότι η Χιροσίμα είχε πάψει να υπάρχει. Στα προάστια, άνθρωποι βάδιζαν ψηλαφητά άλλα σε κάθε βήμα κάποιος έπεφτε στο χώμα νεκρός. Μαζί με τους φίλους μου αρχίσαμε να σωριάζουμε πτώματα και να τα καιμε πάνω σε αυτοσχέδιες πυρές. ‘Ηταν το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε. Ανάμεσα στα ερείπια του Πανεπιστημίου δε βρήκα, την άλλη μέρα, παρά μόνο κράνη στρατιωτών γεμάτα στάχτες και κομμάτια κόκαλα. “
Υπάρχει όμως κάτι που περισσότερο απ’ όλα αφήνει κατάπληκτους τους πρώτους επισκέπτες της νεκρής πολιτείας. Η εντύπωση του παμπάλαιου. Η Χιροσίμα μοιάζει με πόλη πετρωμένη, απολιθωμένη. Η βόμβα προκάλεσε μια ακαριαία φθορά, μια διαδικασία γεράσματος από την οποία δεν ξέφυγε τίποτα και κανένας. Βρέθηκε ένας κινητήρας αυτοκινήτου λιωμένος μαζί με τα κόκαλα του οδηγού που ταίριαζαν με τα ιζηματογενή στρώματα της τριτογενούς περιόδου. Άμορφοι σωροί από λιωμένες μποτίλιες, πέτρες, πλάκες, κολόνες, διαλυμένα όλα στη μοριακή τους δομή. Οπτασίες που οπτικοποιούν την ιδέα που έχουν οι άνθρωποι για την κόλαση. Μια διμοιρία στρατιωτών στημένοι σε στάση προσοχής άψογοι μέσα στις στολές τους από τη μέση και πάνω. Ένα παιδί δεκατεσσάρων χρονών σχεδόν άθικτο μ’ ένα γάντι στο χέρι. Δεν είναι γάντι, αλλά το δέρμα του δεξιού του χεριού που κόλλησε ολόκληρο, καθώς βγαίνει ένα γάντι. Οι γυναίκες ολότελα γυμνές, φαίνονται σαν να είναι ντυμένες, γιατί τα πολύχρωμα και πολύτροπα σχήματα των κατεστραμμένων κιμονό τους αποτυπώ0ηκαν στα σώματά τους. Περούκες σκόρπιες παντού, μαλλιά πεσμένα όλα μαζί από πολλά κεφάλια. Φαίνεται όμως πως η φρίκη της Χιροσίμα δεν ήταν αρκετή για ν’ αποτρέψει μια νέα καταστροφή.
Στο Τινιάν, βάση της 509^ης Μεικτής Μοίρας των U. S. Α. Α. F., έτοιμη κιόλας η δεύτερη επιχειρησιακή πυρηνική βόμβα. Διαφέρει από εκείνη που κατέστρεψε τη Χιροσίμα, η καταστρεπτική της όμως δύναμη είναι σχεδόν ίδια. Έτσι στις 1 1.01’ της 9^ης Αυγούστου 1945 η βόμβα πλήττει το Ναγκασάκι. Τα θύματα υπολογίστηκαν μεταξύ 60. 000 και 80. 000. Το Ναγκασάκι, όπως ακριβώς και η Χιροσίμα, “σβήνονται” από το χάρτη μέσα σε δευτερόλεπτα. Οι μαρτυρίες και τα ντοκουμέντα της εποχής έμοιαζαν ν’ αποκλείουν το μέλλον γι’ αυτές τις πόλεις. Παρόλ’ αυτά, σήμερα, πενήντα χρόνια μετά, η ζωή συνεχίζεται πάνω στα ερείπια του ολέθρου. Το αναμνηστικό κενοτάφιο στη Χιροσίμα, γνωστό και ως Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα, αποκαλύφθηκε στις 6 Αυγούστου 1952. _ Κάτω από την αψιδωτή του στέγη βρίσκεται ένα πέτρινο φέρετρο μέσα στο οποίο φυλάγεται ο κατάλογος με τα ονόματα των θυμάτων της ατομικής βόμβας.
Κάθε χρονιά, στις 6 Αυγούστου, μια επιτροπή επιζώντων κατεβαίνει στο κενοτάφιο και προσθέτει μερικά ακόμα ονόματα στο μεγάλο κατάλογο των θυμάτων, αυτών που εξακολουθούν να πεθαίνουν από τις συνέπειες της ατομικής βόμβας. Κι αυτό γιατί ‘ φαίνεται πως μια κατάρα βαραίνει τους επιζώντες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Το 1960 γεννήθηκε στο Ναγκασάκι και έζησε 20 ώρες ένα κοριτσάκι με την κρανιακή κοιλότητα εντελώς άδεια. Οι γονείς του την ημέρα της καταστροφής ήταν 15 και 13 χρονών αντίστοιχα. Μεταξύ του 1945 και 1954 είχαν γεννηθεί στο Ναγκασάκι 25 παιδιά χωρίς καθόλου εγκέφαλο.
Στα πρώτα εννέα χρόνια υπήρξαν 471 περιπτώσεις νεκρογέννητων παιδιών ασφαλώς εξαιτίας των μεταγενέστερων επιδράσεων της ραδιενέργειας, 181 αποβολές, 3630 περιπτώσεις με σοβαρές παθολογικές ανωμαλίες ή τερατογενέσεις. Διαπιστώθηκε ότι από τα 70 χιλιάδες περίπου άτομα που είχαν βρεθεί σε απόσταση 3 ως 5 χιλιομέτρων από το επίκεντρο της έκρηξης σχεδόν όλα είχαν χάσει μεγάλο μέρος της ζωικής τους δύναμης και ότι η Θνησιμότητα _ ανέβηκε αισθητά στην πόλη. Το ποσοστό των φοβερότερων ασθενειών όπως ο καρκίνος και η λευχαιμία ήταν τρεις φορές υψηλότερες από άλλες περιοχές.’Έρευνες που έγιναν επί σειρά ετών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δυστυχώς η επιστήμη δεν είναι σε Θέση να αποφανθεί για το αν τα άτομα που εκτέθηκαν στη ραδιενεργό ακτινοβολία Θα φέρουν πάντοτε μέσα τους τα σπέρματα _ των αλλοιώσεων που Θα πλήξουν τα παιδιά τα εγγόνια ή τα δισέγγονά τους. Σήμερα, 51 χρόνια μετά, ο εφιάλτης ξυπνά στις συνειδήσεις όλων, αφού πριν από λίγες μέρες η Γαλλία πραγματοποίησε την έκτη κατά σειρά πυρηνική δοκιμή στη Μουρουρόα, αγνοώντας τις παγκόσμιες αντιδράσεις της κοινής γνώμης. N πυρηνική απειλή κρέμεται σαν τη Δαμόκλειο σπάθη πάνω απ’ τα _ κεφάλια μας και δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο τις συνθήκες ζωής του σύγχρονου ανθρώπου που αδιαφορεί για το φυσικό του περιβάλλον. Είναι γνωστό πως η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά σ’ αυτήν την περίπτωση πρέπει να γίνει οτιδήποτε είναι δυνατό για ν’ ανατραπεί η επανάληψη των γεγονότων. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.
Επιμέλεια Ανάρτησης Επικούρειος Πέπος.

Το τραγούδι της Χιροσίμα
Ήταν ένα όμορφο πρωινό
στην πόλη της Χιροσίμα,
ένα καλοκαιρινό πρωινό του 1945.
Ο ήλιος έλαμπε
σ' ένα γαλάζιο ανέφελο ουρανό
εκείνο το καλοκαιρινό πρωί του 1945.

Τα κοριτσόπουλα παίζανε
ανάμεσα στα δέντρα και στους κήπους
κάνοντας ό,τι κάνουν κι οι μεγάλοι.
Στολίζαν τις κουκλίτσες τους,
χτένιζαν με φροντίδα τα μαλλιά τους.
Οι γυναίκες κόβαν το ψωμί στις κουζίνες.

Και πολλά μικρά παιδιά
κοιμόνταν ακόμα στα κρεβατάκια τους
γιατί ήταν νωρίς το πρωί.
Ο ήλιος ήταν όμορφος και ζεστός,
η δροσιά απλωνόταν στα λιβάδια
και τα λουλούδια ανοίγανε τα φύλλα τους.

Ήταν ένα όμορφο πρωινό
στην πόλη της Χιροσίμα
εκείνο το καιλοκαιρινό πρωί του 1945.
Κι ο ήλιος έλαμπε
στον γαλάζιο και ανέφελο ουρανό
το καλοκαιρινό πρωινό του 1945.
Γενς Μπιέρνεμπε
Μετάφραση: Γιώργος Χριστογιάννης

''Ο ΕΛΛΗΝΟΕΛΗΝΑΣ'' ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΑΝΤΙΝΗ στο filomatheia.blogspot.com

Φίλες και Φίλοι καλημέρα και καλή βδομάδα, χθες σερφάροντας στο διαδίκτυο ανακάλυψα το πιο κάτω κείμενο που είναι απόσπασμα από το βιβλιο του ΛΙΑΝΤΙΝΗ ''ΓΚΕΜΜΑ''... Ίσως πολλοί απο σας που θα διαβάσετε το πιο κάτω απόσπασμα να στεναχωρηθείτε και να προβληματιστείτε... το μόνο σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται να εκπλαγούν πολλοί γιατί αυτά που αναφέρει το κείμενο λίγο ως πολύ τα γνωρίζουμε, απλά δεν θέλαμε να δεχθούμε την αλήθεια, δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Μια αλήθεια που πονάει μεν... αλλά που θα πρέπει να μας αφυπνίσει, και να μας κάνει να σκεφτούμε σοβαρά πόσο ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!! Ιδού η Ρόδος ιδού και η αλήθεια. Καλή ανάγνωση, και καλή αυτογνωσία.
Με σεβασμό και εκτίμηση.Επικούρειος Πέπος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ

Είμαστε ένας λαός χωρίς ταυτότητα. Με μια ιστορία που ο ίδιος τη νομίζει λαμπρή. Και απορεί, πώς και δεν πέφτουν οι ξένοι ξεροί μπροστά στο μεγαλείο της. Οι ξένοι όμως, σαν συλλογιούνται την ελληνική ιστορία, την αρχαία εννοώ, γιατί για τη νέα δεν έχουν ακούσει, και βάλουν απέναντι της εμάς τους Νεοέλληνες, φέρνουν στο μυαλό τους άλλες παραστάσεις. Φέρνουν στο μυαλό τους κάποιους καμηλιέρηδες που περπατούν στο Καρνάκ και στη Γκίζα. Τι σχέση ημπορεί να 'χουν, συλλογιούνται, ετούτοι οι φελλάχοι του Μισιριού σήμερα με τους αρχαίους Φαραώ, και το βασιλικό ήθος των πυραμίδων τους;
Την ίδια σχέση βρίσκουν οι ξένοι στους σημερινούς Έλληνες με τους αρχαίους. Οι θεωρίες των διάφορων Φαλμεράυερ έχουν περάσει στους Φράγκους. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι τους αποσβολώσαμε με τους ιστορικούς, τους γλωσσολόγους, και τους λαογράφους μας. Λάθος. Κρύβουμε το κεφάλι με το λιανό μας δάχτυλο. Και βέβαια. Πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού ο μέγας γλωσσολόγος Γ. Χατζιδάκις έλεγε αυτά που έλεγε, -ορθά- κι από την άλλη έβριζε το Σολωμό μας αγράμματο, και τη γλώσσα του σκύβαλα και μαλλιαρά μαλλιά;
Σχέση με τους αρχαίους Έλληνες έχουμε εμείς, λένε οι Γάλλοι, οι Εγγλέζοι και οι Γερμανοί. Εμείς, που τους ανακαλύψαμε, τους αναστυλώσαμε, τους εξηγήσαμε. Για τους Ευρωπαίους οι Νεοέλληνες είμαστε μια δράκα ανθρώπων απρόσωπη, ανάμεσα σε βαλκανιλίκι, τουρκολογιά και αράπηδες. Είμαστε οι ορτοντόξ. Με το ρούσικο τυπικό στη γραφή, με τους κουμπέδες και τους τρούλλους πάνω από τα σπίτια των χωριών μας, με ακτινογραφίες σωμάτων και σκουληκόμορφες φιγούρες αγίων στους τοίχους των εκκλησιών. Οι Ευρωπαίοι βλέπουνε τους πολιτικούς μας να ψηφίζουν στη Βουλή να μπει το «ορθόδοξος» στην ευρωπαϊκή μας ταυτότητα, κατά τη διαταγή των παπάδων, και κοιτάνε ανακατωμένοι και ναυτιάζοντας κατά το θεοκρατικό Ιράν και τους Αγιατολάχους. Τέτοιοι οι βουλευτές μας, ακόμη και της Αριστεράς. «Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί (sic) εκατάστρεψαν το έθνος». Έτσι γράφει ο Παπαδιαμάντης.
Θέλεις νά 'χεις πιστή την εικόνα του Νεοέλληνα; Λάβε το ράσο του γύπα και του κόρακα. Λάβε τις ασπιδωτές κοιλιές των ιερέων, το καλυμμαύκι του Μακαρίου Β' της Κύπρου. Και τα γένεια τα καλογερικά, που κρύβουν το πρόσωπο, καθώς άκοσμοι αγκαθεροί φράχτες τους αγρούς. Και τις κουκουλωμένες καλόγριες, την άλλη έκδοση του φερετζέ της Τούρκισσας, και έχεις τον Νεοέλληνα φωτογραφία στον τοίχο...
Απέναντι σε τούτη τη μελανή και γανιασμένη φοβέρα, φέρε την εικόνα του αρχαίου Έλληνα, για να μετρήσεις τη διαφορά. Φέρε τις μορφές των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές. Να ανεβαίνουν από την Ολυμπία και τους Δελφούς, καθώς λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων. Τους ωραίους χιτώνες τους χειριδωτούς, και τα λευκά ιμάτια τα πτυχωτά και τα ποδήρη. Τα πέδιλα από δέρματα μαροκινά, αρμοσμένα στις δυνατές φτέρνες. Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες, τον κυανό κεφαλόδεσμο, και το ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι Ελληνίδες του Αργούς και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες. Τρέχουνε στα όρη μαζί με την Αταλάντη. Και κοιμούνται στα κοιμητήρια σαν την Κόρη του Ευθυδίκου. Όλες και όλοι στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη, σ' ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια κρήνη λευκή της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι, και θεοί, και αγάλματα ένα.
Όλα ετούτα, για να συγκρίνεις την παλαιή και τη νέα Ελλάδα, να τα βάλεις και να τα παραβάλεις. Και στήσε τον Φράγκο από δίπλα, να τα κοιτάει και να τα αποτιμά. Με το δίκιο του θά 'χει να σου ειπεί: άλλο πράμα η μέρα και το φως, και άλλο η νύχτα και οι μαύροι βρυκολάκοι. Δε γίνεται να βάλεις στο ίδιο βάζο υάκινθους και βάτα.
Και κάπου θα αποσώσουν επιτιμητικά την κρίση τους: Ακούς αναίδεια; Να μας ζητούν κι από πάνω τα ελγίνεια μάρμαρα. Ποιοι μωρέ; Οι χριστιανοχομεΐνηδες;
Αλλά είναι καιρός από τις ασκήσεις επί χάρτου να περάσουμε στα πεδία των επιχειρήσεων. Να κοιτάξουμε την πυρκαγιά που αποτεφρώνει το σπιτάκι μας.
Γιατί είμαστε σβησμένοι από τον κατάλογο των εθνών;
Γιατί η Μακεδονία γίνεται Σκόπια, η Κύπρος γίνεται τουρκιά, το Αιγαίο διεκδικιέται ως το mare nostrum των Οθωμανών;
Γιατί ο πρόεδρος της Τουρκίας είπε πρόσφατα στην Αθήνα, ότι είμαστε μια επαρχία του παλιού οθωμανικού κράτους, που αποσχίσθηκε και πρέπει να μας ξαναπροσαρτήσουν;
Γιατί ο Μπερίσα της Αλβανίας έχει να λέει πως οι Έλληνες κάνουν διπλωματία που έρχεται από το Μεσαίωνα και τους παπάδες;
Γιατί ο Αλέξανδρος βαφτίζεται Ισκεντέρ, και ο Όμηρος Ομέρ Βρυώνης;
Γιατί οι διακόσιες χιλιάδες Έλληνες της Πόλης γίνανε χίλιοι, και οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης θρασομανούν, και γίνουνται όγκος κακοήθης που 'τοιμάζει μεταστάσεις;
Γιατί δύο από τους πιο σημαντικούς ποιητές μας, ο μέτριος Σεφέρης κι ο μεγάλος Καβάφης, καταγράφουνται στις διεθνείς ανθολογίες και τους ποιητικούς καταλόγους μισό Έλληνες μισό Τούρκοι;
Γιατί όλα τα αυτονόητα εθνικά μας δίκαια Ευρωπαίοι και Αλβανοί, Βούλγαροι και Εβραίοι, ορθόδοξοι και Ρούσοι, Τούρκοι και Βουσμανοαμερικανοί τα βλέπουν σαν ανόητες και μίζερες προκλήσεις, σαν υλακές και κλεφτοεπαιτείες; Ποια τύφλωση μας φέρνει να μη βλέπουμε ότι στα μάτια των ξένων εκαταντήσαμε πάλι οι παλαιοί εκείνοι γραικολιγούρηδες; Οι esurientes graeculi του Γιουβενάλη και του Κικέρωνα;
Το πράγμα έχει και περιγραφή και ερμηνεία. Μέσα στη χώρα, μέσα στην παιδεία δηλαδή και την παράδοση μας, εμείς περνάμε τους εαυτούς μας λιοντάρια, εκεί που οι έξω από τη χώρα μας βλέπουνε ποντίκια. Θαρρούμε πως είμαστε τα παιδόγγονα του Αριστοτέλη και του Αλέξανδρου. Οι ξένοι όμως σε μας βλέπουνε τις μούμιες που βρεθήκανε σε κάποια ασήμαντα Μασταβά.
Γιατί; Τα διότι είναι πολλά. Όλα όμως συρρέουν σε μια κοίτη. Σε μια απλή εξίσωση με δύο όρους και ένα ίσον. Είναι 'τη: Νεοέλληνες ίσον Ελληνοεβραίοι.
Αν εφαρμόσουμε αυτή την εξίσωση στα πράγματα, θα μας δώσει δύο γινόμενα. Το πρώτο είναι ότι ζούμε σε εθνική πόλωση. Το δεύτερο, ακολουθία του πρώτου, ότι ζούμε χωρίς εθνική ταυτότητα. Οι Νεοέλληνες είμαστε ένα γέννημα μπασταρδεμένο και νόθο. Ούτε ίπποι ούτε όνοι, ούτε όνισσες ούτε φοράδες. Είμαστε μούλοι. Δηλαδή μουλάρια. Και τα μουλάρια δε γεννούν.
Ότι οι Νεοέλληνες είμαστε Ελληνοεβραίοι σημαίνει το εξής: Ενώ λέμε και φωνάζουμε και κηρύχνουμε ότι είμαστε Έλληνες, στην ουσία κινιόμαστε και υπάρχουμε και μιλάμε σα να είμαστε Εβραίοι. Αυτή είναι η αντίφαση. Είναι η σύγκρουση και η αντινομία που παράγει την πόλωση. Και η πόλωση στην πράξη γίνεται απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Και το τελευταίο τούτο σημαίνει πολλά. Στην πιο απλή διατύπωση, σημαίνει νά 'σαι τουρκόγυφτας, και να ζητάς να σε βλέπουν οι άλλοι πρίγκιπα. Σημαίνει νά 'σαι η μούμια των Μασταβά, και να ζητάς από τους Ευρωπαίους να σε βλέπουν ιδιοκτήτη της Ακρόπολης. Σημαίνει να σε θωρείς λιοντάρι, και οι ξένοι να σε λογαριάζουνε πόντικα.
Είναι μεγάλη ιστορία να πιαστώ να σε πείσω, ότι οι Νεοέλληνες από τους αρχαίους έχουμε μόνο το τομάρι που κρέμεται στο τσιγκέλι του σφαγέα, θέλει κότσια το πράμα. Θέλει καιρό και κόπο. Θέλει σκύψιμο μέσα μας, και σκάψιμο βαθύ. Και κυρίως αυτό: θέλει το μεγάλο πόνο.
Θα σε καλέσω όμως σ' έναν απλό περίπατο. Θα κάνουμε ένα πείραμα, που λένε οι φυσικοί. Για νά 'χουμε αποτέλεσμα έμπεδο. Και η γνώση που θα κερδίσουμε νά 'ναι σίγουρη. Θα επιχειρήσουμε μια στατιστική έρευνα. Θα διατρέξουμε τη χώρα απ' άκρη σ' άκρη. Από το χωριό Πυρσόγιαννη της Ηπείρου ως την επαρχία Βιάνου της Κρήτης. Από τη Νίψα και τις Σάππες της Θράκης ως το Παραλίμνι της Κύπρου, κι ως την άκρη το Ταίναρο. Θα ρωτήσουμε Νεοέλληνες απ' όλες τις τάξεις και όλα τα επίπεδα. Γυναίκες και άντρες, γερόντους και παιδιά, αγράμματους και επιστήμονες, φτωχούς και πλούσιους, ακοινώνητους και αριστοκράτες, πουτάνες και καλόγριες, ξωχάρηδες και αστούς, φιλέρημους και χαροκόπους. Για νά 'ναι το δείγμα μας ευρύ και πλήρες, που λένε οι γραφειοκράτες. Όλα ετούτα τα αθώα και ανυποψίαστα πλήθη θα τα ρωτήσουμε δυό τρεις ερωτήσεις από το Ελληνικό, κι άλλες τόσες από το Εβραίικο.
Στο Ελληνικό λοιπόν. Να μας ειπούν τι γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Ζητούμε μια γνώση σοβαρή και υποψιασμένη. Όχι φολκλόρ και γραφικότητες. Γιατί γνώση της Ελλάδας είναι εκείνο που ξέρουμε να το ζούμε κιόλας. Όχι δηλαδή ο Ηρακλής μωρό έπνιξε τα φίδια· ότι ο Αρχιμήδης εχάραζε κύκλους στην άμμο, ούτε τάν ή επί τάς, μέτρον άριστον, ο Μινώταυρος στην Κρήτη και το πιθάρι του Διογένη, ούτε αν ξέρουν πως η ψωλή του Δία εγίνηκε κεραυνός και χτύπησε τους σχιστούς λειμώνες της Ολυμπιάδας, για να γεννήσει στο Φίλιππο τον Αλέξανδρο. Τέτοια γνώση της κλασικής Ελλάδας θά 'τανε τουρισμός στην Τυνησία. Η φουστανέλα και το κόκκινο φέσι στη Μελβούρνη και στην Πέμπτη Λεωφόρο κατά τις εθνικές γιορτές. Θα ζητήσουμε γνώση ουσίας. Να μας ειπούνε, δηλαδή, αν έχουνε ακουστά τα ονόματα Εμπεδοκλής, Αναξίμανδρος, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Διογένης Λαέρτιος, Αγελάδας, Λεύκιππος, Πυθαγόρας ο Ρηγίνος, Πυθέας, που στον καιρό μας αντίστοιχα σημαίνουν Αϊνστάιν, Δαρβίνος, Μπετόβεν, Έγελος, Μιχαήλ Άγγελος, Μαξ Πλανκ, Ροντέν, Κολόμβος. Να μας μιλήσουν για κάποιους όρους σειράς και βάσης, όπως σφαίρας στον Εμπεδοκλή, κενό στο Δημόκριτο, εκπύρωση στον Ηράκλειτο, μηδέν στον Παρμενίδη, κατηγορία στον Αριστοτέλη, τόνος στους Στωικούς. Να μας ειπούν οι κάθε λογής Έλληνες επιστήμονες τι τους λέει η λέξη ψυχρά φλογί στον Πίνδαρο, μεταδάλλον αναπαύεται στον Ηράκλειτο, δακρυόεν γελάσασα στον Όμηρο, χαλεπώς μετεχείρισαν στο Θουκυδίδη. Να μας ειπούνε, πόσοι φιλόλογοι, έξω από τα σχολικά κολυβογράμματα, έχουν διαβάσει στο πρωτότυπο τρεις διάλογους του Πλάτωνα, δύο Νεμεόνικους του Πινδάρου, την Ωδή στην αρετή του Αριστοτέλη, έναν Ομηρικό Ύμνο. (Και αυτό δεν είναι ραψωδία). Και για να μας πιάσει τεταρταίος και καλπάζουσα, να μας ειπεί ποιος γνωρίζει και διδάσκει από τους ειδικούς προφεσσόρους στα πανεπιστήμια ότι οι τρεις τραγικοί ποιητές μας στη βάση τους είναι φυσικοί επιστήμονες, ότι στη διάλεξη του για την αρετή ο Πλάτων έκαμε στους ακροατές του ένα μάθημα γεωμετρίας, ότι η Ακρόπολη των Αθηνών είναι δωρικό, και όχι ιωνικό καλλιτέχνημα, ότι η διδασκαλία τραγωδίας στο θέατρο ήταν κήρυγμα από άμβωνος, ότι η θρησκεία των Ελλήνων ήταν αισθητική προσέγγιση των φυσικών φαινομένων.
Δε νομίζω, αναγνώστη μου, ότι σε όλα αυτά τα επίπεδα η έρευνα μας θα δώσει ποσοστά γνώσης και κατοχής σε βάθος του κλασικού κόσμου από τους Νεοέλληνες που να υπερβαίνουν τους δύο στους χίλιους. Τι φωνάζουμε τότε, και φουσκώνουμε, και χτυπάμε το κούτελο στο μάρμαρο ότι είμαστε Έλληνες; Για το θεό δηλαδή. Παράκρουση και παραφροσύνη.
Θα μου ειπείτε:
- Μήπως και οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν σε τέτοιο βάθος την αρχαία Ελλάδα;
Θα σας ειπώ:
- Όχι. Αλλά οι Ευρωπαίοι δεν καυχιούνται ότι είναι Έλληνες, όπως εμείς. Καυχιούνται ότι είναι Γάλλοι, και Ιταλοί, και Βέλγοι. Γιατί αυτό είναι στην ουσία της η αρχαία Ελλάδα. Δεν είναι τα πασουμάκια του Ηρακλή στο παλάτι της Ομφάλης. Ούτε ο Οδυσσέας με το παλούκι του στη σπηλιά του Κύκλωπα. Η αρχαία Ελλάδα είναι ένας πολιτισμός ασύγκριτος. Μια κοσμοθεωρία πλήρης. Ένας τρόπος ζωής ολοκληρωμένος και τέλειος. Είναι η πιο κοντά στη φύση και στη φυσική ιδιότητα κοινωνία, που έσωσε να δημιουργήσει ο άνθρωπος.
Δεν είναι τυχαίο που λέξεις ελληνικές, όπως μουσική, θέατρο, οργασμός, φιλοσοφία, μαθηματικά, φυσική, δημοκρατία, γεωμετρία, πολιτική, περάσανε σε όλες τις γλώσσες των εθνών του OHE σήμερα. Και με τις λέξεις αυτές ζουν και δηλώνουν τις βαθύτερες ουσίες του ανθρώπινου βίου τα δισεκατομμύρια του πλανήτη. Δεν είναι τυχαίο, που όχι μόνο ο πλανήτης αλλά και ο ουρανός, το σύμπαν ολόκληρο είναι κατάσπαρτο με τις ελληνικές λέξεις και με τα ελληνικά γράμματα που ονομάζουν διεθνώς τους αστερισμούς, και τους φωτεινότερους αστέρες του κάθε αστερισμού. Όχι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο. Εκείνο που είναι τυχαίο, είναι πως ο λαός που κατοικεί σήμερα στη χώρα που παλαιά την εκατοίκησαν οι Έλληνες, ονομάζουνται Έλληνες. Η έρευνα μας έδειξε ότι μόνο Έλληνες δεν είναι. Γιατί τους Έλληνες ούτε τους βλέπουν ούτε τους γνωρίζουν.
Από το Ελληνικό ερχόμαστε στό Εβραίικο. Ερωτάμε το ίδιο στατιστικό δείγμα, το ευρύ και το πλήρες, αν έχουν ακουστά τα ονόματα Μωϋσής, Αβραάμ, Ησαΐας, Ηλίας με το άρμα, Νώε, Βαφτιστής, Εύα η πρωτόπλαστη, Ιώβ, ο Δαναήλ στο λάκκο, η Σάρα που γέννησε με εξωσωματική. Και όχι μόνο τα ονόματα, αλλά και τις πράξεις ή τις αξίες που εκφράζουν αυτά τα ονόματα. Υπάρχει γριά στην επικράτεια που να μην τους ξεύρει τούτους τους Εβραίους; Δεν υπάρχει ούτε γριά, ούτε ορνιθοκλόπος στις Σποράδες, ούτε κλεφτογιδάς στην Κρήτη. Εδώ τα ποσοστά αντιστρέφουνται. Στους χίλιους Νεοέλληνες τα ναι γίνουνται εννιακόσια τόσα, και τα όχι δύο. Και δεν ξεύρουν μόνο τα ονόματα, αλλά είναι έτοιμοι να σου κάνουν αναλύσεις στην ουνιβερσιτά και στην ακαντέμια για τις ηθικές και άλλες αξίες που εκφράζει το κάθε όνομα.
Το ίδιο συμβαίνει και για φράσεις όπως Προς Κολασσαεΐς, Προς Κορινθίους, Έκ τοϋ κατά Λουκάν. Εδώ μάλιστα μεγάλος αριθμός Νεοελλήνων ξεύρει απόξω ολόκληρα χωρία και περικοπές. Το ίδιο συμβαίνει, αν τους ειπείς για τόπους όπως Ιορδάνης, Γαλιλαία, Γεσθημανή (sic), Όρος Σινά, Καπερναούμ, Τιβεριάς. Αν όμως τους ειπείς για Βάσσες ή Φιγαλία, για Αργινούσες ή Πλημμύριον, για Περίπατο ή Κήπο (περιπατητικοί, επικούρειοι), σου απαντούν, όπως ο Μακρυγιάννης. Όταν είδε το Σκούρτη και τους άλλους ναυάρχους στα όρη να οδηγούν σε μάχη τους στρατιώτες του Νικηταρά με ναυτικά παραγγέλματα:
- Τι όρτζα, πότζα, και γαμώ το καυλί του μας λέει ο κερατάς;
Το ίδιο συμβαίνει, αν ζητήσεις να σου αναλύσουν την επί του Όρους Ομιλία, ή να σου τραβήξουνε διάλεξη περί νηστείας, περί προσευχής, περί του «Δεύτε οι ευλογημένοι...». Ο κάθε Νεοέλληνας εδώ είναι πτυχιούχος και ειδήμονας. Είναι κληρονόμος και καθηγητής. Ξέρει να ταΐσει άχυρα το σκυλί του, και κόκαλα το γαϊδούρι του. Γνώση και πίστη και σοφία, που να ιδούν τα μάτια σου και να μην πιστεύει ο νους σου.
Ένας παπάς, και Κρητικός μάλιστα, στη μητρόπολη Κορίνθου, με κοίταζε κάποτε γλαρωμένος.
- Τι βλέπεις παπά;
- Έχω ένα όραμα, μου λέει. Να μαζέψω κάποτες λεφτά από τους ομογενήδες. Να σηκώσω εδώ στον Ισθμό, μπαίνοντας στο Μοριά να το βλέπουν ούλος ο κόσμος, ένα άγαλμα του απόστολου Παύλου. Ίσαμε πενήντα πήχες ψήλος, και βάλε.
- Σαν το άγαλμα της Ελευθερίας ε; του κάνω.
- Έτσι, μου λέει. Κι όλο έπαιρνε φωτιά.
- Και γιατί του Παύλου, δηλαδή; Και τόσο πελώριο;
- Μα...για τις «Προς Κορινθίους» ντε!
- Τον ξέρεις τον Κολοσσό της Ρόδου; τον ερωτώ.
- Ναι. Τέτοιονε θέλω και τον Παύλο.
- Τον Κολοσσό του Μαρουσιού τον ξέρεις;
- Εννοείς το βιβλίο για τον Κατσίμπαλη; Το ξέρω.
- Τον κώλο του Μαρουσιού, παπά, τον ξέρεις;
- ...
- Άστα αυτά, του λέω. Είναι της αριστερής διανόησης.
- Εμ, λέω κι εγώ. Γι' αυτό δεν τον ξέρω, μου απαντάει.
- Γιατί, βρε αρκουδόπαπα, ξέσπασα, δε στήνεις ένα άγαλμα του Νικηταρά ή του Κολοκοτρώνη, που μας λευτερώσανε και είδαμε μοίρα στον ήλιο; Και να το κάμεις ψηλό και βαρύ ωσάν τον Ακροκόρινθο που βλέπεις αντίκρια σου; Όπως θα ταίριαζε στους παλικαράδες μας; Μόνο μου θέλεις τον Εβραίο. Δεν ξέρεις ότι με τους Εβραίους οι Έλληνες είμαστε η φωτιά με το νερό; Όχι από εθνικό μίσος, όπως με άλλους, αλλά από αντιπαράθεση κοσμοθεωριών; Δεν άκουσες ποτέ την ιερή βρισιά του λαού μας: «Γαμώ τον Εβραίο σου!». Δεν άκουσες ποτέ το δημοτικό μας τραγούδι, «Και κείνη η σκύλα η άνομη, Οβρέσσας θυγατέρα»; Άιντε, καημένε μου. Που να ζεις και νά είσαι. Κι είσαι κι από τα χωριά του Ερωτόκριτου και του Βενιζέλου.
Μ' ένα λόγο, ο μέγας και ο βαθύς εβραίικος πολιτισμός -δεν ειρωνεύομαι, κυριολεκτώ- μέσα από τη χριστιανική του μετάλλαξη, κι αυτή πια δεν είναι ούτε μεγάλη ούτε βαθιά, πέρασε ως το μυελό των οστών και στη διπλή σπείρα του DNA όλων των Νεοελλήνων. Ένα μόνο δε γνωρίζουν. Ότι ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι εντελώς αντίθετος με τον πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας. Το αρνί και ο λύκος. Ο πάμφωτος ναός της Αφαίας στην Αίγινα, και το μονύδριο της αγίας Ελεούσας στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, με την αγράμματη καλόγρια που κυνηγά τις έγκυες και τις λεχώνες, γιατί 'ναι μαγαρισμένες, λέει. Αλλά δεν είναι εδώ ο καιρός και ο τόπος για τέτοιες εξηγήσεις. Το θηρίο το καταπάλαιψα σε άλλες εκστρατείες. Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης που ξαστόχησε, λέει ο ποιητής.
Τέτοιας λογής αποτέλεσμα θα μας δώσει η στατιστική έρευνα στον πληθυσμό της χώρας αναφορικά με την απόδραση του Ελληνικού, και την επίδραση του Εβραίικου. Στην επιφάνεια και στον τύπο και στο όνομα είμαστε Έλληνες. Στο βυθό όμως και στην ουσία και στην ύλη είμαστε Εβραίοι. Και μη μας παραπλανά το απλοϊκό δικηγοριλίκι, που κανοναρχούν ιεροκήρυκες και ιερολόγοι, ότι τάχατες άλλο Εβραίοι κι άλλο χριστιανοί. Άλλο ορθόδοξοι κι άλλο ρωμαιοκαθολικοί. Ο ισχυρισμός αυτός είναι δόλιο σόφισμα, και αφέλεια ξεχειλωμένη. Όσοι λένε τούτη την παλαβομάρα, είναι σα να λένε: Άλλο εταίρα κι άλλο πουτάνα. Μα σε σεμνεία δουλεύουνε και οι δύο. Άλλο δρομέας κι άλλο δισκοβόλος. Μα αθλητές είναι και οι δύο. Άλλο λέμφωμα, άλλο λευχαιμία, κι άλλο νεοπλασία του λάρυγγα. Μα καρκίνοι είναι όλοι τους. Και κακά σπυριά, που σκοτώσανε Καβάφη και Φρόυντ.
Οι Νεοέλληνες εκρατήσαμε το σχήμα μόνο από τους Έλληνες. Η μάζα όμως, το πι που λένε οι φυσικοί, είναι καθαρά εβραίικη. Και ο χώρος, το βραύνιπι ή β που λένε οι φυσικοί, μέσα στον οποίο συντελέστηκε η αφελλήνιση των Ελλήνων είναι το χριστιανικό Βυζάντιο. Και ο χρόνος, ο Ιειτιριιβ ή το ΐ που λένε οι φυσικοί, που στη διάρκεια του συντελέστηκε ο εξεβραϊσμός των Ελλήνων είναι από τον καιρό του Θεοδόσιου μέχρι σήμερα. Ο Θεοδόσιος εγκρέμισε τους ναούς, έσπασε τα αγάλματα, έκλεισε τα στάδια, τα θέατρα, τα ελληνικά σχολεία. Όλες τις πηγές που ποτίζανε την ελληνική αντίληψη ζωής. Γι' αυτό τον εβαφτίσανε Μέγας. Όπως εβαφτίσανε Μέγας και τον προαγωγό του, με τη διπλή σημασία η λέξη, τον Κωνσταντίνο. Τον καίσαρα που έσφαξε τη γυναίκα του και το γιό του. Και τους εβάφτισαν Μέγας, εκείνοι που εβάφτισαν Μέγας και τους Αθανάσιους, τους Βασίλειους, και όσους τέτοιους. Όλοι τους γκρεμιστάδες, παραχαράκτες, αλάριχοι, βάνδαλοι της ελληνικής ιδέας.
Η άλλη φωνή, που λέει ότι τίποτα δεν εσήμαιναν ετούτες οι φρικαλεότητες των χριστιανών κατά των Ελλήνων, για όσους δεν εξεφτίσανε σε Εβραιοέλληνες αλλά έμειναν Ελληνοέλληνες, έρχεται από πολύ μακρυά και την ακούνε λίγοι:

«Γιατί τα σπάσαμε τ' αγάλματα των, γιατί τους διώξαμεν
απ' τους ναούς των, διόλου δεν πέθαναν γι' αυτό οι θεοί».
Καβάφης ειν' αυτός, αναγνώστη μου, δεν είναι σαράφης. Ούτε Βούδας και Κούδας. Και το ποίημα λέγεται Ιωνικόν. Δε λέγεται Χερουβικόν. Ο κακουργημός και η εξόντωση του κλασικού Έλληνα από τον εβραιόφρονα χριστιανό εκράτησε από το Θεοδόσιο ως την αυγούστα Ευδοξία. Ως το 843 που έγινε η επίσημη αναστύλωση των εικόνων. Η γιορτή της Ορθοδοξίας που γιορτάζεται κάθε χρόνο από τότε, στο έμπα της άνοιξης, πολύ λαμπρά και με την παρουσία όλης της επιφάνειας του κράτους, ως και οι ξένοι πρεσβευτάδες!, στο θετικό της συμβολίζει το θρίαμβο των χριστιανών. Στο αρνητικό της όμως δηλώνει την τελική κατακρεούργηση κάθε Ελληνικού. Είναι η ταφόπετρα της ελληνικής ιδέας.
Η τελευταία αντίσταση του μετρημένου «Έλληνα» στο ασιατικό τέρας ήταν ο Λέων Γ' ο Ίσαυρος. Έξυπνησε ο άνθρωπος ένα πρωί, και είδε το μισό πληθυσμό της χώρας τουρλωτούς παπάδες και παχυμουλαράτους καλόγερους. Τότε, σαν το Χριστό με το φραγγέλιο, σήκωσε αυτό που το λένε Εικονομαχία. Και ετελείωσε με το χαμό του φωτός και το σωσμό του σκότους. Με την Κυριακή της Ορθοδοξίας, ή την ταυτότητα του Νεοέλληνα.
Έλληνες λοιπόν στο δέρμα. Και Εβραίοι στα κόκαλα και στο αίμα, στην καρδιά, στα άντερα και στη χολή. Ιδού το κλειδί, η αιτία, ο λόγος της εθνικής σχιζοφρένειας.
Πίσω από τα Σκόπια, από το Αιγαίο, τις Ολυμπιάδες, την Κύπρο, πίσω από τους κατσιβελισμούς, τα δάνεια και τις ψωροκώσταινες· πίσω από Εξαρχόπουλους, Μεταξάδες και Παπαδοπουλέους· πίσω από Μαρίκες και Μιμίκες και κατσίκες, και Κοσκωτάδες και σκατάδες· πίσω από Κορυδαλλούς και κοριούς και καθάρσεις και λοιμοκαθαρτήρια· πίσω από ρουσφέτια και βιλαέτια και κασαβέτια, βρίσκεται η εθνική μας σχιζοφρένεια. Αυτή απεργάστηκε την εθνική πόλωση, και την εθνική αταυτότητα.
Στο χωριό των χιλίων κατοίκων του πλανήτη μας σήμερα οι δύο Έλληνες πηδοκοπούν κατά μπροστά, κι έχουν βιδωμένο το κεφάλι να βλέπει κατά πίσω. Τους κοιτάνε οι ξένοι, ανοίγουν διάπλατα τα μάτια, και τους προγκάνε.
- Στραβομάρα και πάλαβρα. Βρε ούστ!
Στους χρόνους της Άλωσης οι στρατιώτες του Παλαιολόγου που υπεράσπισαν τα τείχη ήσαν οχτώ χιλιάδες. Την ίδια ώρα που στα μοναστήρια του κράτους βρίσκουνταν τριακόσιες χιλιάδες καλόγεροι στην άλκιμη ηλικία του μάχιμου άντρα. Να τρώνε και να πέρδονται και να τρέφουνε πρωκτό. Και ο αρχηγός του κράτους την Κυριακή έψελνε πατριάρχης στην αγια-Σοφιά, και τη Δευτέρα γονάτιζε τσανακογλείφτης στο σαράι.
Έτσι, μιλώντας για πατριάρχη και για σουλτάνο, φτάνουμε στους πρώτους κύκλους της Κόλασης του Δάντη. Κάποτε πρέπει να ξεκλειδώσουμε το κατώγι της ιστορίας μας. Και να φέρουμε στο φως «τους όφεις και τα φίδια» που είναι μέσα κλεισμένα. Να ειπούμε, δηλαδή, ότι το πρώτο μέλημα του πορθητή της Πόλης ήτανε να θρονιάσει στο στασίδι των σκλάβων τουρκόφρονα πατριάρχη. Όχι για να προστατέψει τα νιτερέσα του δούλου γένους, όπως μας λένε αιώνες τώρα οι δάσκαλοι και τα βιβλία. Αλλά για να τον έχει δόλιο και χθόνιο συνεργάτη στο αρειμάνιο οθωμανιλίκι του. Στο να μη σηκώσουνε, δηλαδή, ποτές κεφάλι οι ραγιάδες.
- Εσύ από τη μεριά σου, παπά, είπε ο Πορθητής στον πατριάρχη Γεννάδιο, αυτόν που διάταξε να κάψουν τα βιβλία του Πλήθωνα για τον Πλάτωνα, θά' σαι το δικό μου μούτρο με τη μουστακοφόρα και τη ραγιάδικη προβοσκίδα. Ο κρυφός πολυχρονεμένος πατισάχ. Θα τους λες, μαζί με την κυρα-Δέσποινα, υπομονή και κουράγιο, και «πάλε με χρόνους με καιρούς...». Και θα τους κρατάς καλά στους χαλκάδες και τις άλυσες. Με τον καιρό θα μάθεις. Και η συμπεριφορά σου θα γενεί πολιτική σκεπαστή, και υψηλή διπλωματία. Με τους δραγομάνους και τους οσποδάρους που θα σου φτιάξω, και δίπλα στους ιδικούς μου τζοχανταραίους, τον πασά και το μουφτή, τον κατή και το βοΐβοντα, θα οργανώσουμε ένα τέλειο σύστημα διοίκησης. Τη συντήρηση, δηλαδή, και το διαιωνισμό της σκλαβιάς. Και τού 'κλεισε το μάτι.
Εγώ από τη μεριά μου, υποσχέθηκε, θα σ' έχω στα χρυσά και στην πορφύρα, Θα τρως, και θα πίνεις, και θα παχαίνεις. Όπως το λέει και το τραγούδι:

«Καρδιά μου, τι ξαλάφρωμα,
τι πρήξιμο, κοιλιά μου».
Και τα «οθωμανικά» τερτίπια μου, αν το βαστά η καρδούλα σου, και κείνα δικά σου. Παπαδάκια και γιουσουφάκια. Μόνε πρόσεχε! Στο κρυφό και στο σκεπασμένο. Θά 'χεις τις εκκλησιές σου, τις πισκοπές και τα μοναστήρια σου. Δίσκους, κεριά, λιβάνια, τάματα, διαθήκες, άσπρα και γρόσια, βακούφια και χτήματα μοναστηριακά, ούλα αφορολόγητα. Θα τα γιομίζεις με διάκους, και με καλόγερους τίγκα. Κι αμάν αμάν. Αλλά τη συμφωνία μας και τα μάτια σου. Γιατί θα σε κρεμάσω με τ' άντερα σου.
Έχεις ακουστά, τίμιε αναγνώστη, για τα μοναστηρίσια γεύματα και τα μοναστηρίσια τραπέζια; Ακόμη αποκρατά ο απόηχος. Ο Ανώνυμος της Ελληνικής Νομαρχίας διηγάται πως ο δεσπότης Ιωαννίνων είχε μια κοιλιά σαν εξάμετρο βαγένι. Και πως σαν εστρωνότανε για πρόγευμα, έτρωγε δύο οκάδες γιαούρτι σακούλας, και μισή οκά σαρδέλλα παστωμένη με το χουλιάρι την καθησιά.
Έτσι, λοιπόν, από τούτη τη συμφωνία του πατριάρχη με το σουλτάνο, πέρα από τους τέσσερες αιώνες της φοβέρας και της σκλαβιάς, τι βγήκε; Βγήκε η περίφημη ρασοφόρα διπλωματία του ραγιά και του καγιά. Σήμερα τη λέμε φανάρι και φαναριωτισμό. Είναι οι Φαναριώτες. Οι αόρατοι τουρκολάτρες. Οι πρίντζιπες και οι ηγεμόνες της Βλαχομπογδανίας που λέει ο Ρήγας. Οι Καρατζάδες, οι Μουρούζηδες, οι Σούτσοι, οι Ραγκαβήδες, οι Μαυροκορδάτοι, και οι πανάθλιοι Κωλέττηδες. Αυτή η λύμη και η συφορά. Το θρεφτάρι του πατριάρχη και του σουλτάνου. Το θρεφτάρι του ελληνοεβραίικου φυράματος, δηλαδή, στην καινούργια του μετάλλαξη, που όταν θα 'ρθεί η ώρα του μεγάλου Σηκωμού, θα παίξει τον ολέθριο ρόλο του. Θα δημιουργήσει τη μοιραία αντιπαράθεση ανάμεσα στους γνήσιους Έλληνες, τους Ελληνοέλληνες αλλιώτικα, και στους μούλους Έλληνες, τους Ελληνοεβραίους αλλιώτικα. Ανάμεσα, δηλαδή, «στα συνήθια της Ιλιάδας» που αποκρατούν ακόμη, όπως έγραφε ο Σολωμός, την ουσία, και στη δουλόφρονα και μουλωχτή πολιτική του κλήρου, τον τύπο.
Το σχήμα Ελληνοέλληνες και Ελληνοεβραίοι στο μεγάλο Σηκωμό θα λάβει τη διπλή διάταξη. Από δω οι αγωνιστές και οι αγράμματοι, από κει οι πολιτικοί και οι κοντυλοφόροι Φαναριώτες. Φιλικοί και Ρήγας και Υψηλάντες· Μαρκομπότσαρης και Κολοκοτρωναίοι· Αντρούτσος, Παπαφλέσσας, Νικηταράς και Μακρυγιάννης· ο Αθανάσης Διάκος, ο Κανάρης, ο μεγάλος Καραϊσκάκης, ο Καποδίστριας· οι Σουλιώτες και οι Μανιάτες. Αυτή είναι η κρυστάλλινη πηγή του Ελληνοέλληνα, που δεν κατεβαίνει από τα συναξάρια και το Οκτωήχι της εκκλησίας. (Μη σε ξεγελά, που ο Κολοκοτρώνης γραφή και ανάγνωση έμαθε από το Οκτωήχι). Αλλά ροβολάει από τον Όλυμπο και τον Αλφειό και την Κασταλία βρύση. Από τον Κιθαιρώνα, το Βριλησσό και τον Ευρώτα. Είναι η αρχαία αρετή και η νέα λεβεντιά. Είναι η εμορφάδα και το φιλότιμο, η μπέσα, και ο λόγος σπαθί. Το καθαρό μάτι, και το τίμιο χέρι.
Όταν η Διοίκηση, το φαναριωτιλίκι δηλαδή, μας λέει ο Σολωμός, για να διασπάσει τους οπλαρχηγούς του Βάλτου, έστειλε είκοσι διπλώματα στρατηγών, εκεί που ήταν μόνο ο Μαρκομπότσαρης, ο Μάρκος τους εκάλεσε, έσκιασε μπροστά στα μάτια τους το δίπλωμα του, και είπε:
- Ο Σκόντρα πασάς τα δίνει τα διπλώματα. Κι όποιος είναι παλικάρι, ταχιά το παίρνει από τα χέρια του.
Είπε και τράβηξε κατά το Κεφαλόβρυσο του Καρπενησίου. Εσκοτώθηκαν Τούρκοι έως οχτακόσιοι. Από τους δικούς του δεκατρείς. Και τριάντα λαβωμένοι. Τον έφεραν από το Καρπενήσι στο Μεσολόγγι στον ώμο. Και τον ταφιάσανε με μοιρολόγια και κλάηματα. Όπως παλαιά οι Αχαιοί τον Πάτροκλο.
Κι από την άλλη στο σχήμα το κηφηναριό του πατριάρχη. Οι πρίντζιπες, οι καλαμαράδες, οι σπουδαγμένοι στην Ευρώπη με τα ψαλιδοκέρια και τις βελάδες. Οι Φαναριώτες που προσφωνάζουνταν Εξοχότατε και Γενναιότατε! Κι όσες φορές πέτυχαν να ηγηθούν στις μάχες, έσπειραν στους Έλληνες το θρήνο και τη συφορά. Μαυροκορδάτος, Νέγρης, ο άθλιος Κωλέττης, κι όλη η συναφής κουλουμωτή μύγα.
Θα κατεβούν στη σηκωμένη χώρα σα θολωμένα ρέματα και λασπουριά. Θα κοιταχτούν πονηρά με τα δύο και τα τέσσερα στραβά τους. Θα συναγροικηθούν αστραπιαία στις γωνίες και στα σκοτεινά. Και θ' αμολήσουν στον τόπο τις όχεντρες. Δεκαπέντε μήνους επολέμησαν οι Έλληνες τον τύραννο. Κι αν ήθελαν βαστάξει μονιασμένοι ως το τέλος, θα τον εφτάνανε στην Κόκκινη Μηλιά. Αλλά τους άλλους πεντέμισυ χρόνους σφαξόντανε μεταξύ τους. Και το σπαθί να βυθίζεται στη λαβή. Αυτό ήταν το έργο των Φαναριωτών, των δεσποτάδων, και της ελληνοεβραίικης ανομίας.
-Τι κοιτάς, Κολοκοτρώνη μου, με το μάτι σου στυλωμένο τόση ώρα εκεί, κατά τα βουνά;
-Α! βλέπω πίσω από τα βουνά. Εκεί στην πόρτα τ' Αναπλιού. Και τους καλαμαράδες να πλέκουν ένα γαϊτανάκι. Μα ένα γαϊτανάκι!
Κι άλλη φορά σε μια σύναξη γυρίζει άγρια ο Γέρος κατά το δεσπότη της Άρτας:
-Μη μου βροντάς, παπά, το πασουμάκι στο τραπέζι, γιατί βροντώ το σπαθί, και σου κόβω το κεφάλι.
Πήρε φόρα το ράσο του δεσπότη, κι ακόμη λακάει. Από το Μοριά στην Άρτα με τα πόδια. Και με τα πασουμάκια.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε';
Είναι εκείνος που σύνταξε το κείμενο του αφορισμού στα 1799. Και η εκκλησία το βρόντηξε αργότερα στην ανθρωπιά του Καΐρη, όπως η κατάρα τον κεραυνό στο μέτωπο του Κάιν. Του φωτισμένου σοφού, και του ήρωα στους ιερούς αγώνες Καΐρη. Γιατί άρχισε να ξεμπροστιάζει τους παπάδες, και να φωτίζει τον κοσμάκη.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε';
Είναι ο ίδιος που αφόρισε τον Υψηλάντη και τους Φιλικούς. Το μεγαλείο και το μυστήριο της Εταιρείας.
Θα μου ειπείς πως τον εκρέμασε ο σουλτάνος. Θα σου ειπώ, μα πώς αλλιώς λοιπόν; Επρόδωσε την καταχθόνια συμφωνία τους. Εκοιμήθηκε. Και χωρίς να το νιώσει άφηκε να ξεσφίξει η θηλειά στο λαιμό του ραγιά. Εφούσκωσε στο σκαφίδι το προζύμι του εθνικού άρτου, και πια δεν ημπορούσε να το κρατήσει με τίποτα.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε';
Είναι αυτός που στα 1819 με πατριαρχικό φιρμάνι απαγόρεψε στους παπάδες να βαφτίζουν τα παιδιά μας με ονόματα ελληνικά. Καταλαβαίνεις τι σου λέω, τίμιε αναγνώστη;
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε';
Είναι ο πατριάρχης που έσκασε από το κακό του, γιατί τον εμπόδισαν και δεν επρόφταξε να αφορίσει το Ρήγα. Το μεγαλομάρτυρα Ρήγα.
Ποιος είναι ο Γρηγόριος ο Ε';
Είναι ο πατριάρχης που βλέπουμε τον ανδριάντα του μπροστά στο εθνικό πανεπιστήμιο. Δίπλα στο Ρήγα. Πού ξανακούστηκε τέτοιο κυλώνειο άγος! Ο Λεωνίδας κι ο Εφιάλτης αγκαλιά. Η ελληνική σχιζοφρένεια αγαλματοποιημένη μπροστά στα πόδια της ελληνικής παιδείας. Μπροστά στο αγνό βάθρο του μέλλοντος των παιδιών μας. Αυτή η συμβολική στιγμή και εικόνα, ο Γρηγόριος Ε' δίπλα στο Ρήγα μπροστά στο πανεπιστήμιο, είναι το σύμβολο παλλάδιο της μουλαροσποράς μας.
Ο καημένος ο Κολοκοτρώνης. Είπε κάποτε πως μια μέρα το πανεπιστήμιο θα γκρεμίσει το παλάτι. Λάθος, σοφέ μου γέρο. Γιατί αφόντας εστήσανε μπροστά στο πανεπιστήμιο τον πατριάρχη, η νεότερη Ελλάδα είχε παίξει πια τη ζαριά της στο Ρουβίκωνα. Είχε πάρει το δρόμο της. Τη στράτα του κακού και της ανεμοζάλης. Η Ελλαδοελλάδα αποσύρθηκε, άκρα πικραμένη και περήφανη. Και άφηκε την Εβραιοελλάδα να ξερογλείφεται σα μαϊμού απάνου στη σκηνή του Καραγκιόζη:

«Γειά σου, μάνα μου Ελλάς, είμαι κλεφτοφουκαράς».
Η σμαρδή και φαναριώτικη πολιτική στον Αγώνα, με Μαυροκορδάτο και Κωλέττη και παπάδες, θα περάσει ύστερα, και θα δώσει το ρυθμό και τον τόνο της στην πολιτική ιστορία της «νεότερης Ελλάς». Φατρίες, κομματισμός, αρριβισμός, βουλευτοτσιφλικάδικα. Εθνική αφασία, ξενοκίνητα νήματα της μαριονέττας, το αγγλόφιλο, το γαλλόφιλο, το ρωσόφιλο. Πολιτική του ρουσφετιού και της ασυδοσίας, δουλοφροσύνη, λεονταρισμοί, απαξία, ιδιοτέλεια. Ό,τι ανθίζει πια, κι ό,τι καρπίζει σήμερα στη χώρα. Νούλες και κουλούρηδες, χάχηδες και σάκηδες, ντόρες και ντορήδες. Περάστε κόσμε.
Έξω από τα λίγα αργά φωτεινά διαλείμματα. Το αγγελικό και μαύρο φως του ποιητή. Που ο ένας θα περάσει μια Κυριακή πρωί μπροστά στον αη-Σπυρίδωνα. Που ο άλλος θα ειπεί κατάδακρυς: «Ώστε λοιπόν, ανθ' ημών Γουλιμής!». Και ο τρίτος θα σημειώσει σιωπηλά στο καλεντάρι του: 1 Νοεμβρίου 1920.
Η τελευταία πράξη της τραγωδίας, η ταφόπλακα δηλαδή που σκέπασε το φονικό, ανάλογη με την ταφόπλακα του 843 που έθαψε την αρχαία Ελλάδα, ήταν το διάταγμα του ελληνικού κράτους να ονομάσει το Υπουργείο για τη μόρφωση των παιδιών μας Υπουργείο των Εκκλησιαστικών. Και λίγο αργότερα Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Και τούτο το άνομο όνομα και νόημα τέρας το φέρνει μέχρι σήμερα. Η εθνική σχιζοφρένεια υπογράφτηκε και σφραγίστηκε με τη μεγάλη του Κράτους σφραγίδα.
Ακούσατε πουθενά σε Ευρώπη ή σε Αμερική, σε Σαχαλίνη, Ταγκανίκα ή Εσκιμώους, η παιδεία ενός έθνους, η μεγάλη ελπίδα και το μυστήριο των μυστηρίων του, να μπερδεύεται με το αντερί και το ράσο; Οι Ελληνοεβραίοι πολλοί θωρούν ακίνητοι τον πατριάρχη μπροστά στο πανεπιστήμιο, και φουσκώνουν σά διάνοι. Οι Ελληνοέλληνες λίγοι μιλούν για την εθνική σχιζοφρένεια, και ψιθυρίζουν σαν το μεγάλο Σολωμό: «Αλλίμονον, η δάφνη κατεμαράνθη!». Και κλαίνε.
Αλλά πέστε να πάψουν επάνω οι φωνές των γυναικών. Και σταματήστε τα δάκρυα για τον Ορέστη. Γιατί κάπου βαθιά στον καθένα μας υπάρχουν κρυμμένοι οι Έλληνες. Και περιμένουν. Τό 'δειξε ο Θοδωράκης και ο Σολωμός. Τό 'δειξε ο Καποδίστριας και η Λιογέννητη. Τό 'δειξε το '12-'13 και ο Τρικούπης. Τό 'δειξε ο Γοργοπόταμος, ο Καβάφης, και το ύψωμα 731 κοντά στο Βεράτι.
Έλληνες θα ειπεί δύο και δύο τέσσερα στη γη. Όχι δύο και δύο είκοσι δύο στον ουρανό.
Έλληνες θα ειπεί να τελείς στους νεκρούς τις χοές της Ηλέκτρας. Όχι κεριά στους νεκρόλακκους, και δηνάρια στο σακούλι του τουρκόπαπα.
Έλληνες θα ειπεί να προσκυνάς τακτικά στους Δελφούς το γνώθι σαντόν. Όχι να κάνεις την εξομολόγηση στους αγράμματους πνευματικούς και στους μαύρους ψυχοσώστες.
Έλληνες θα ειπεί να σταθείς μπροστά στη στήλη του Κεραμεικού και να διαβάσεις το επιτύμβιο: ΣΤΑΘΙ ΚΑΙ ΟΙΚΤΙΡΟΝ. Σταμάτα, και δάκρυσε· γιατί δε ζω πια. Κι όχι να σκαλίζεις πάνω σε σταυρούς κορακίστικα λόγια και νοήματα: Προσδοκώ ανάσταση νεκρών.
Έλληνες θα ειπεί το πρωί να γελάς σαν παιδί. Το μεσημέρι να κουβεντιάζεις φρόνιμα. Και το δείλι να δακρύζεις περήφανα. Κι όχι το πρωί να κάνεις μετάνοιες στα τούβλα. Το μεσημέρι να γίνεσαι φοροφυγάς στο κράτος και επίτροπος στην ενορία σου. Και το βράδυ να κρύβεσαι στην κώχη του φόβου σου, και να ολολύζεις σα βερέμης. Ακόμη κι ο Ελύτης, καθώς εγέρασε, τό 'ριξε στους αγγέλους και στα σουδάρια. Τι απογοήτεψη...
Έλληνες θα ειπεί όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες τον ήλιο και τον άνθρωπο. Και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν πεθάνεις, να μαζεύουνται οι φίλοι γύρω από τη μνήμη σου, να πίνουνε παλιό κρασί, και να σε τραγουδάνε:

«Τρεις αντρειωμένοι εβούλησαν να βγουν από τον Άδη.
Ένας το Μάη θέλει να βγει κι άλλος τον Αλωνάρη.
Κι ο Δήμος τ' αγια-Δημητριού ν' ανοίξει γιοματάρι.
Μια λυγερή τους άκουσε, γυρεύει να την πάρουν.
Κόρη, βροντούν τ' ασήμια σου, το φελλοκάλιγό σου,
και τα χρυσά γιορντάνια σου, θα μας ακούσει ο Χάρος».
Πηγή: Αποσπάσματα από το βιβλίο «Γκέμμα» του Δημήτρη Λιαντίνη (κεφάλαιο «Ο Ελληνοέλληνας») 
Επιμέλεια Αναρτησης: Eπικούρειος Πέπος.

Αρχή Σοφίας ή των Ονομάτων Επίσκεψις ''Αφιέρωμα στις Γυναίκες''.

Φίλες και Φίλοι, Λογίτισσες και Λογίτες, Οκρίτισσες και Οκρίτες επισκέπτες του filomatheia.blogspot.com καλημέρα, η συντακτική ομάδα του ιστολογίου πήρε την απόφαση -μετά απο πρόταση της Θάλειας- να αφιερώσει τη σημερινή ανάρτηση στην ''αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις'' η αγαπημένη φίλη έκανε τη σχετική έρευνα και μας έστειλε το πιο κάτω email, Θάλεια σ'ευχαριστώ είσαι απίστευτα ευρηματική, και ποιητική απλά αναρωτιέμαι γιατί δεν συμπεριέλαβες στη λίστα και το δικό σου όνομα; θα το πω εγώ με δυό λέξεις: θάλεια=αυτά τα ολίγα για την απείρου κάλλους Θάλεια. Θα ξεκινήσω τη σημερινή ανάρτηση που είναι αφιερωμένη στις γυναίκες, και ειδικότερα σ'εκείνες τις γυναίκες που με μιά ματιά τους μπορούν να σε στείλουν στο Ωνάσειο με κολπική μαρμαρυγή λόγω της αυριανής ημέρας της γυναίκας 08/03/15 από την πολυαγαπημένη μας Κορνηλία για ευνόητους λόγους. Ήταν τότε το 2006 το πιο μικρό μέλος της ΛΟΓ και τώρα δίνει κι αυτή τη δική της μάχη των πανελλήνιων εξετάσεων της Γ' λυκείου, της ευχόμαστε καλή επιτυχία. Καλή ανάγνωση, με σεβασμό και εκτίμηση:
Επικούρειος Πέπος.
Γραμματειακή υποστήριξη και έρευνα η Μούσα Θάλεια.

Κορνηλία

Το όνομά σου προέρχεται από την λέξη cornu που είναι το κέρας, σημαίνει λοιπόν ότι είσαι μία πολύ δυνατή γυναίκα, σκληρή και με πολλές αντοχές! Τα προβλήματα δεν σε τρομάζουν, οι προκλήσεις δεν σε αποθαρρύνουν γιατί έχεις τον τρόπο να μπορείς να αντιμετωπίζεις και να ξεπερνάς τα προβλήματα της ζωής και να γίνεσαι ολοένα και καλύτερη! Από την πλευρά της αριθμολογίας, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 9 και αυτό σημαίνει ότι πίσω από αυτό το δυναμικό προφίλ που εξωτερικεύεις, κρύβεις μεγάλες ευαισθησίες τις οποίες και εκδηλώνεις στους κοντινούς σου ανθρώπους. Σε συγκινούν τα κοινωνικά προβλήματα, προσφέρεις την βοήθειά σου, σε αδύναμους ανθρώπους που έχουν ανάγκη από υποστήριξη! Σ'αρέσει να είσαι στο επίκεντρο του ανδρικού ενδιαφέροντος, λατρεύεις τον έρωτα, το φλέρτ και έχεις έντονη σεξουαλική ζωή, είσαι δραστήρια, και ποιητική. Πολλές φορές χωρίς ιδιαίτερο λόγο γίνεσαι αγχώδης, νευρικός και ανυπόμονος γιατί θέλεις πάντα να διακρίνεσαι. Κάνεις πολλά όνειρα για τη ζωή σου, και καταφέρνεις να διατηρείς πάντα τον ενθουσιασμό και την παιδικότητα, θέτεις υψηλούς στόχους, όμως καθυστερείς να κάνεις πραγματικότητα όσα βάζεις στο μυαλό σου, γιατί έχεις την τάση να παρεκτρέπεσαι από το πρόγραμμά σου!
Σπυριδούλα
Γλυκιά μας Σπυριδούλα, το όνομά σου προέρχεται από το αρχαίο ''σπυριδών'' δηλαδή το καλάθι, όπου τοποθετούνταν οι ώριμοι καρποί και από τον Άγιο Θαυματουργό, της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Άγιος Σπυρίδωνας, ήταν ένα πολύ σεβαστό και αγαπητό πρόσωπο για όλους. Ανακηρύχτηκε ο προστάτης των φτωχών, και των ποιητών των ερωτευμένων  και των πονεμένων, γιατί έδινε παρηγοριά και ανακούφιση σε κάθε άνθρωπο που είχε προβλήματα. Έτσι λοιπόν και εσύ Σπυριδούλα, είσαι μία γυναίκα που θα δώσεις την βοήθειά σου σε όποιον την έχει ανάγκη, συγκινείσαι με τα προβλήματα που συμβαίνουν γύρω σου και όλοι νιώθουν πολύ καλύτερα όταν βρίσκονται στο πλευρό σου, γιατί παίρνουν ζεστασιά και δύναμη με την παρουσία σου. Από την πλευρά της αριθμολογίας, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 7 και αυτό υποδηλώνει ότι είσαι μία ώριμη, σοβαρή αλλά και μοναχική γυναίκα που σου αρέσει κάποιες στιγμές να απομονώνεσαι και να βυθίζεσαι στις σκέψεις σου. Έχεις σοφία, εμπειρία και δεν περιορίζεις το μυαλό σου, αλλά προσπαθείς να το εξελίσσεις ακόμα περισσότερο μέσα από νέες γνώσεις. Η διαίσθησή σου είναι ισχυρή και ποτέ δεν σε βγάζει λάθος!

Σπυρίδων-Επικούρειος Πέπος
Φίλε μας Σπύρο, το όνομά σου προέρχεται από to αρχαίο ''σπυριδών'' δηλαδή το καλάθι, όπου τοποθετούνταν οι ώριμοι καρποί και από τον Άγιο Θαυματουργό, της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Άγιος Σπυρίδωνας, ήταν ένα πολύ σεβαστό και αγαπητό πρόσωπο για όλους. Ανακηρύχτηκε ο προστάτης των φτωχών, και των ποιητών των ερωτευμένων  και των πονεμένων, γιατί έδινε παρηγοριά και ανακούφιση σε κάθε άνθρωπο που είχε προβλήματα. Έτσι λοιπόν και εσύ, είσαι ένας φιλεύσπλαχνος άνδρας, με ευαισθησίες που θέλεις να βοηθάς και να υποστηρίζεις όποιον άνθρωπο το έχει ανάγκη. Δεν μένεις ποτέ με σταυρωμένα τα χέρια, αναλαμβάνεις δράση, προκειμένου να δώσεις λίγη χαρά στους ανθρώπους γύρω σου! Σύμφωνα με την αριθμολογία, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 3 και αυτό υποδηλώνει ότι λατρεύεις την επικοινωνία, τα ταξίδια, τη γνώση και θέλεις στη ζωή σου να ζεις έντονα την κάθε στιγμή! Είσαι πολυλογάς, όταν ξεκινάς να μιλάς, ξεχνάς να σταματήσεις και αναλύεις τα πάντα με απόλυτη ακρίβεια. Είσαι ένας εξωστρεφείς άνθρωπος, που θέλει πάντα να λειτουργεί συλλογικά και ποτέ αυτόνομα, εκτός και αν συναντήσεις την αδράνεια, τότε τα πέρνεις όλα πάνω σου. Διαθέτεις μία ευχάριστη και πολύ αγαπητή προσωπικότητα και κερδίζεις εύκολα το θαυμασμό και τα θετικά σχόλια απο καλοπροαίρετους ανθρώπους. Βασική προτεραιότητα στη ζωή σου είναι οι σχέσεις σου. Απεχθάνεσαι τη μοναξιά και αναζητάς πάντα ταλαντούχους συνομιλητές. Δίνεις μεγάλη αξία στη φιλία, στην παιδεία, στην ενότητα και στη συνύπαρξη, σέβεσαι απόλυτα τις ανάγκες όλων και έχεις την προθυμία να προσγέρεις απλόχερα τη φροντίδα σου, κάθε ώρα και στιγμή. Πολύ συχνά γίνεσαι υπερπροστατευτικός με τα αγαπημένα σου πρόσωπα και σε πιάνουν και οι ανασφάλειες σου όταν ''μυριστείς'' κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά αγαπημένων σου προσώπων.  Ένα από τα μεγαλύτερα ατού σου είναι τα καλλιτεχνικά σου ταλέντα. Σου αρέσει το θέατρο, η ποίηση, η μουσική, η ζωγραφική, ο χορός, η λογοτεχνία, και γενικότερα κάθε μορφή τέχνης. Να ασχολείσαι με την τεχνολογία και είσαι ο πρώτος που θα πάρει όλα τα νέα gadgets που κυκλοφορούν στην αγορά. Στον έρωτα τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν από την επικοινωνία. Σε εξιτάρουν οι έξυπνες γυναίκες που σε καθηλώνουν με το μυαλό τους, και την ελκυστικότητά τους.

Κωνσταντίνα
Αγαπητή μας Κωνσταντίνα , το όνομά σου έχει μεγάλη δυναμική και σίγουρα είσαι μία αποφασιστική γυναίκα, με μεγάλο δυναμισμό. Το όνομά σου προέρχεται ετυμολογικά από την λατινική λέξη "constans" που σημαίνει σταθερή. Αν κάνουμε μία Ιστορική αναδρομή, τότε το όνομά σου προέρχεται από την κόρη του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α' τον Μέγα, που ονομαζόταν Κωνσταντίνα. Έχουν υπάρξει αρκετοί θρύλοι που χαρακτήριζαν την Κωνσταντίνα σκληρή και ματαιόδοξη. Στον Μεσαίωνα όμως, η Κωνσταντίνα κατάφερε από θαύμα, θέληση και προσευχή, να θεραπευτεί από την νόσο της Λέπρας. Είσαι λοιπόν από τη φύση σου μία γυναίκα που δεν το βάζει κάτω, είσαι αγωνίστρια, σκληρή και αρκετά αποφασιστική! Στην αριθμολογία, το όνομά σου έχει λεξάριθμο το 6 και αυτό σημαίνει ότι διαθέτεις γοητεία, μαγνητισμό και μπορείς με τα λόγια σου όχι μόνο να πείθεις αλλά να προκαλείς και πολύ όμορφα συναισθήματα στους γύρω σου! Αρκετές στιγμές μπορεί να δίνεις την εντύπωση ότι είσαι στον κόσμο σου, ότι είσαι αμελής ή ακόμη πως δεν συγκεντρώνεσαι εύκολα. Στην πραγματικότητα όμως είσαι μία γυναίκα αρκετά παρατηρητική και διορατική! Σου αρέσει να τα μαθαίνεις όλα, να συμμετέχεις ενεργά στα πάντα και προσπαθείς με την συμπεριφορά σου να μην κακοκαρδίζεις ποτέ κανέναν. Το πείσμα είναι ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματά σου, δεν αντέχεις την ήττα, την απόρριψη ή την αποτυχία και επιμένεις μέχρι να πάρεις το «αίμα σου πίσω»! Είσαι αρκετά κοινωνική και ανοιχτόμυαλη, προσαρμόζεσαι εύκολα και γρήγορα σε κάθε περίσταση. Στην ερωτική σου ζωή, θέλεις να γεύεσαι πολλές και νέες εμπειρίες, δεν αντέχεις την πίεση ή τους απαιτητικούς δεσμούς, όμως όταν ερωτεύεσαι το ενδιαφέρον σου επικεντρώνεται στο ταίρι σου! Στα επαγγελματικά σου ζητήματα, εκδηλώνεις έναν χαρακτήρα νευρικό και γεμάτο άγχος, γιατί θέλεις πάση θυσία να πετύχεις. Ωστόσο με την εργατικότητά, την εύνοια της τύχης αλλά και τις καλές δημόσιες σχέσεις που διατηρείς θα καταφέρεις να εκτοξεύσεις την καριέρα σου στα ύψη. Προσοχή μονάχα γιατί πολλές φορές μπορεί να χάνεις σημαντικές ευκαιρίες μέσα από τα χέρια σου! Εσύ Ζαν Ντ' 'Αρκ τι λες;Ζωή
Ζωή, δεν υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο από την ίδια μας τη ζωή .δεν υπάρχουν τα κατάλληλα λόγια για να περιγράψουν όλα τα θετικά στοιχεία που σου μεταδίδει το βαπτιστικό σου όνομα! Είσαι γυναίκα ζωηρή, κεφάτη, αισιόδοξη και πολύ δημιουργική. Σου αρέσει η εξέλιξη και η αλλαγή και διψάς για περιπέτεια, γνώση και οτιδήποτε καινούριο! Λατρεύεις τα παιδιά και τα ζώα. Στην αριθμολογία, το όνομά σου έχει λεξάριθμο το 5, είσαι λοιπόν μία γυναίκα που λατρεύεις την ανεξαρτησία και απεχθάνεσαι τον περιορισμό! Σου αρέσει να ζεις έντονα να υπάρχει η περιπέτεια στη ζωή σου και είσαι άτομο μοντέρνο με ιδέες αρκετά προχωρημένες και προοδευτικές. Μπορείς να κάνεις παρέα με όλες τις ηλικίες από τον πιο μικρό έως τον πιο μεγάλο γιατί προσαρμόζεσαι γρήγορα και χωρίς κόπο. Όποια δυσκολία και να σου τύχει δεν το βάζεις κάτω ούτε και χάνεις το κέφι σου. Ένα από τα ελαττώματα σου είναι πως δεν είσαι σταθερή στις απόψεις σου με αποτέλεσμα να αφήνεις κάτι που έχεις ξεκινήσει για κάτι άλλο που θα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Εσύ Τερψιχόρη τι λες;
ΤερψιχόρηΤερψιχόρη, το όνομά σου προέρχεται από την αρχαία Μούσα την γοητευτική Μούσα που μάγευει τους πάντες με την ελκυστικοτητά της , και  ως ρόδο δεν μπορούσε  να την  προσεγγίσει εύκολα κάποιος, γιατί είχε αγκάθια . Είσαι λοιπόν μία ακριβοθώρητη, εντυπωσιακή γυναίκα, με μαγνητισμό, αισθησιασμό, όμως οι άνδρες δύσκολα μπορούν να σε προσεγγίσουν γιατί είσαι τόσο εντυπωσιακή που φοβούνται ότι θα τους απορρίψεις. Από την άποψη της αριθμολογίας, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 9, και αυτό υποδηλώνει ότι είσαι ευαίσθητη, ονειροπόλα και ιδιαίτερα ευσυγκίνητη! Είσαι της άποψης ότι η ζωή είναι το δικό μας παραμύθι, που εμείς καθορίζουμε ποια θα είναι η αρχή και το τέλος του, για αυτό και προσπαθείς να δίνεις χρώμα και συναίσθημα σε κάθε στιγμή της καθημερινότητάς σου. Είσαι πολύ εξυπηρετική, με φιλανθρωπικές ευαισθησίες και με μεγάλη επιθυμία να προσφέρεις!

Ερατώ
Ερατώ το πιο ερωτικό όνομα! Μια από τις Μούσες. Ερατώ σημαίνει μία γυναίκα πολύ ευχάριστη, και γεννημένη για έρωτα! Γελαστή, κεφάτη με πολύ χιούμορ και μοναδικό χαρισματικό ταλέντο! Στην αριθμολογία το όνομά σου βγάζει λεξάριθμο 4. Είσαι μία σοβαρή και πειθαρχημένη γυναίκα, θέλεις να επικρατεί γύρω σου καλή οργάνωση και φροντίζεις το καλύτερο για αυτό! Σου αρέσει η τάξη και η επιμέλεια, γι' αυτό και είσαι πολύ καλή νοικοκυρά! Διαθέτεις τετράγωνη λογική σκέψη και σπάνια αφήνεις το συναίσθημα να σε παρασύρει, εκτός και αν παρασυρθείς απο την επιπολαιοτητά σου, η από εξωγενείς παράγοντες. Προσπαθείς να ολοκληρώνεις με επιτυχία ότι και αν υποσχεθείς κάτι σε κάποιον δεν θα αθετήσεις ποτέ την υπόσχεση σου. Αγαπάς τα παιδιά και το όνειρο σου είναι να αποκτήσεις μια όμορφη οικογένεια. Σου αρέσει να έχεις σταθερές και μακρόχρονες σχέσεις και φιλίες δένεσαι με τους ανθρώπους και δεν μπορείς να τους βγάλεις εύκολα από τη ζωή σου έστω και αν πρέπει. Επειδή αντιμετωπίζεις τα πάντα με σοβαρότητα χάνεις πολλά πράγματα από τη ζωή γι αυτό προσπάθησε να χαλαρώνεις και να διασκεδάζεις περισσότερο γιατί όλοι δεν μπορούν να ακολουθούν το δικό σου ρυθμό.

Βασιλική
Βασιλική, η ετυμολογία του ονόματός σου είναι πως είσαι μία βασιλική γυναίκα, είσαι αυτή που ανήκεις στο βασιλιά! Στην Χριστιανική Ορθόδοξη Εκκλησία ο Μέγας Βασίλειος Καισαρίας- από όπου προέρχεται και το όνομά σου - ήταν Πατέρας της Εκκλησίας, Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας αλλά και ένας από τους τρεις Ιεράρχες! Στην αριθμολογία, το βαπτιστικό σου όνομα έχει λεξάριθμο 1 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα με δυναμική και επιβλητική παρουσία. Σου αρέσει να πρωτοστατείς και να δίνεις το προσωπικό σου στίγμα σε κάθε δραστηριότητα στην οποία συμμετέχεις. Θέλει να έχεις τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλα και είσαι αρκετά επίμονη και πεισματάρα. Καμία μάχη δεν είναι χαμένη για σένα, γιατί δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να ηττηθεί, θα δώσεις τις μάχες σου στη ζωή, για να είσαι πάντα πρώτη και σωστή σε όλα. Ο εγωισμός σου αλλά και η απότομη συμπεριφορά σου μπορεί μερικές φορές να σε κάνουν να αντιτίθεσαι με τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Εσύ Ερατώ τι λες;

Αντιόπη
Το όνομά σου προέρχεται απο τις Αμαζόνες, ίσως η πιο δυναμική Αμαζόνα και σημαίνει  μαχόμενη, και δυναμική. Πραγματικά είσαι ένα θηλυκό με τσαγανό, δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου και αρκετές στιγμές τα βάζεις με τους άνδρες, όταν δεν σου κάνουν τα κέφια σου! Στην αριθμολογία, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 9 και αυτό φανερώνει ότι πίσω από το δυναμικό χαρακτήρα που αποπνέεις κρύβεις μία ψυχή πολύ ευαίσθητη και συναισθηματική !Σε συγκινούν τα κοινωνικά προβλήματα και έχεις μία ανοιχτή αγκαλιά για όλους! Δίνεις την βοήθεια και την υποστήριξή σου σε όποιον το έχει ανάγκη και πολλές φορές μπορεί να στερηθείς εσύ, για να προσφέρεις σε έναν άνθρωπο που πραγματικά είναι αδύναμος! Δείξε μεγαλύτερή συνέπεια στο πρόγραμμά σου, γιατί έχεις την τάση να εμπλέκεσαι με πολλές δραστηριότητες μαζί και στο τέλος να μην προλαβαίνεις τίποτα!
Δήμητρα
Δήμητρα το όνομά σου προέρχεται από την λέξη «Δή» δηλαδή Γη και το μήτηρ, δηλαδή σημαίνει «Μητέρα Γη». Είσαι μία γυναίκα που θέλεις να δημιουργείς , να παράγεις , να προοδεύεις και να ομορφαίνεις κάθε τι που υπάρχει γύρω σου . Σύμφωνα με την μυθολογία, η Δήμητρα ήταν η Ολύμπια θεότητα, που συμβόλιζε την καλλιέργεια και την γεωργία. Θεωρείται η προστάτιδα του γάμου και της μητρότητας, για αυτό δεν είναι τυχαίο που και εσύ συχνά νιώθεις ότι ο προορισμός σου στη ζωή είναι να παντρευτείς, να κάνεις την δική σου οικογένεια και να γίνει μητέρα! Στην αριθμολογία το όνομά σου έχει λεξάριθμο το 9, αυτό σημαίνει ότι είσαι ευαίσθητη και πολύ εξυπηρετική σε όλους τους ανθρώπους, ιδιαίτερα όμως σε αυτούς που αγαπάς. Παλεύεις για τα ιδανικά σου και πληγώνεσαι εύκολα όταν βλέπεις να γίνονται αδικίες γύρω σου. Βοηθάς τους αδύναμους γι' αυτό και δραστηριοποιείσαι σε φιλανθρωπικές οργανώσεις ενώ τα κοινωνικά θέματα δεν σε αφήνουν ασυγκίνητη. Έχεις μεγάλη φαντασία και πολλές φορές ονειροβατείς με αποτέλεσμα να έχεις δυσκολία στα πρακτικά θέματα. Η αναβλητικότητα είναι ένα από τα κύρια ελαττώματα σου.

'ΕλεναΕλένη μπορεί το όνομά σου να είναι αρκετά συνηθισμένο, όμως σου χαρίζει μεγάλη λάμψη και γοητεία και αναμφισβήτητα έχει πολύ όμορφη ιστορία! Στην αρχαιότητα, το όνομά σου σήμαινε λαμπερή, απαστράπτουσα! Ήταν το όνομα της Ωραίας Ελένης, της ηρωίδας του Ομηρικού έπους «Ιλιάδα» , που την «έκλεψε» ο Πάρις από την Τροία και στάθηκε αφορμή για την έναρξη του Τρωικού πολέμου. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία το όνομά σου προέρχεται από την Αγία Ελένη, που ήταν η αυτοκράτειρα της Ρώμης που ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό μαζί με τον γιό της τον Μέγα Κωνσταντίνο. Από την πλευρά της αριθμολογίας, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 8 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα με έντονη προσωπικότητα και μεγάλο δυναμισμό. Βάζεις υψηλούς στόχους στη ζωή σου και δεν τα παρατάς αν δεν τους φέρεις εις πέρας. Έχεις θάρρος υπομονή και επιμονή, εργάζεσαι με μόχθο για να έχεις χρήματα και άνεση για να ζεις καλά. Στους ανθρώπους που αγαπάς είσαι γενναιόδωρη και πάντα στέκεσαι δίπλα στα προβλήματα τους. Έχεις μεγάλες φιλοδοξίες και κύριος στόχος της ζωής σου είναι η προσωπική σου ανάπτυξη! Πρόσεξε μονάχα το πείσμα σου, γιατί πολλές φορές γίνεται η αιτία να πληγώνεις τους ανθρώπους γύρω σου και μετά να το μετανιώνεις.
ΑνδρομέδαΑστερισμός που ανακαλήφθηκε στην αρχαιότητα, φανερώνει ότι είσαι μία γυναίκα που εκπέμπεις ακτινοβολία και έχεις έναν πλούσιο συναισθηματικό κόσμο. Σου αρέσει να φτάνεις στην ουσία των πραγμάτων, ποτέ δεν βλέπεις κάτι επιφανειακά, αλλά αντιμετωπίζεις τη ζωή με μεγάλη σοβαρότητα αλλά και υπευθυνότητα. Μπορεί κάποιες στιγμές να γίνεσαι απαιτητική, γκρινιάρα αλλά και υπερβολική με τους ανθρώπους που αγαπάς, όμως ποτέ και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την προσφορά σου, την αγάπη σου και φυσικά την καλή σου την καρδιά! Όταν όμως κάποιος σε αδικήσει, το παίρνεις κατάκαρδα, πληγώνεσαι, δεν ξεχνάς και δύσκολα γυρίζεις νέα σελίδα! Από την σκοπιά της Αριθμολογίας, το όνομά σου αντιπροσωπεύεται από τον λεξάριθμο 4 και αυτό φανερώνει ότι είσαι μία γυναίκα που λατρεύεις την οικογένεια αλλά και τα παιδιά. Είσαι σοβαρή, υπεύθυνη, εργατική αλλά και αρκετά συντηρητική και παραδοσιακή! Σίγουρα είσαι μία πολύ καλή μαγείρισσα και τον άντρα που έχεις δίπλα σου θέλεις πραγματικά να τον έχεις στα όπα - όπα και να τον φροντίζεις σαν να είναι μικρό παιδί! Οι σχέσεις σου στηρίζονται στην πίστη και την αφοσίωση!

Σύλβια

Το όνομά σου προέρχεται από την λατινική λέξη "Silva" που σημαίνει δάσος! Λατρεύεις τη φύση, το πράσινο, τα σπόρ, τον έρωτα  και προσπαθείς να ακολουθείς έναν υγιεινό τρόπο ζωής! Στέκεσαι στις λεπτομέρειες, γιατί είσαι της άποψης ότι η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά! Ασχολείσαι μόνο με πράγματα που σε γεμίζουν και σε ολοκληρώνουν, όταν κάτι δεν σε εκφράζει δεν μπορείς ούτε στιγμή να το ακολουθήσεις! Σύμφωνα με τις αρχές του Πυθαγόρα, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 2 και αυτό υποδηλώνει ότι είσαι μία γυναίκα που θέλεις να διατηρείς στη ζωή σου όμορφες και αρμονικές σχέσεις. Δεν αντέχεις τους καβγάδες και τις εντάσεις, θέλεις να ζεις μία ήρεμη ζωή με πολλά παιδιά, χωρίς ρίσκο και προκλήσεις! Η μοναξιά σε τρομάζει, θέλεις να είσαι διαρκώς ανάμεσα σε ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν και δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό προκειμένου να διατηρείς σταθερές φιλικές, ερωτικές, επαγγελματικές σχέσεις! Ξεχωρίζεις με την ευγένεια και την διπλωματία σου και με τους καλούς σου τρόπους καταφέρνεις να κερδίζεις τις εντυπώσεις!
Κατερίνα
Φίλη μας Κατερίνα, το όνομά σου είναι σύνθετο και προέρχεται από τις λέξεις «Αεί» και «Καθαρίνα» που σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα που παραμένεις πάντα αγνή! Είσαι τρυφερή, αθώα και οι πονηρές σκέψεις δεν έχουν καμία θέση στη ζωή σου. Με το πέρασμα των ετών καταφέρνεις να διατηρείς την αγνότητα και την αθωότητά σου! Η Αγία Αικατερίνη, καταγόταν από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ήταν πολύ μορφωμένη και θεωρείτο η προστάτιδα των μαθητών και των σπουδαστών!  Σύμφωνα με την αριθμολογία, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 8 και αυτό φανερώνει ότι είσαι μία γυναίκα φιλόδοξη, ερωτική, λάγνα  και δραστήρια. Βασική προτεραιότητα της ζωής σου είναι να αποκτήσεις οικονομική ανεξαρτησία, για αυτό και εργάζεσαι αρκετά νωρίς, προκειμένου να καταφέρεις να καταξιωθείς επαγγελματικά και να ανοίξεις τα φτερά σου χωρίς την υποστήριξη κανενός! Παράλληλα είσαι μία πολύ αισθησιακή γυναίκα, που μένεις αλησμόνητη στους άνδρες!

Άλκηστις
Φίλη μας Άλκηστις το όνομά σου προέρχεται από τον συνδυασμό των λέξεων Αλκή + Εστία, η ακριβής ερμηνεία του ονόματός σου είναι "η δύναμη του σπιτιού και της οικογένειας"! Πράγματι η οικογένειά σου είναι το Α και το Ω της ζωής σου και πάντα θέτεις ως προτεραιότητα σου τον τομεά του σπιτιού και των πολύ αγαπητών και κοντινών σου προσώπων. Υπερασπίζεσαι τα αγαπημένα σου άτομα και διατηρείς πολύ στενούς δεσμούς συναισθηματικής εξάρτησης με την μητέρα, τον πατέρα ή και τα αδέρφια! Οι δικοί σου άνθρωποι σίγουρα πολλές φορές μπορεί να σε αποκαλούν "αντράκι", όχι όμως επειδή δεν έχεις θηλυκότητα, αλλά επειδή είσαι ατρόμητη και πέρνεις τη ζωή στα χέρια σου χωρίς κανέναν φόβο και δισταγμό. πό την αριθμολογική σκοπιά, το όνομά σου αντιπροσωπεύεται από τον Λεξάριθμο 8 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γενναία, φιλόδοξη και αρκετά δραστήρια γυναίκα. Ξέρεις τις δυνατότητές σου, έχεις βαθιά πίστη στον εαυτό σου και είσαι πραγματικά μία γυναίκα που δεν καταθέτεις τα όπλα αλλά μάχεσαι για το καλύτερο! Όταν βάλεις κάτι στο μυαλό σου, δεν υπάρχει περίπτωση να μην καταφέρεις να το κάνεις πραγματικότητα. Έχεις τόσο μεγάλο πείσμα αλλά και επιμονή, που σε ωθούν να προσπαθείς με όλα σου τα "όπλα" να πετύχεις όλα όσα βάλεις στόχο. Ωστόσο πολλές φορές "κολλάς" σε υποθέσεις που σου δείχνουν ότι δεν μπορούν να εξελιχθούν, ελπίζοντας ότι θα καταφέρεις να ανατρέψεις τα δεδομένα. Το αποτέλεσμα είναι να χάνεις τον χρόνο, την διάθεσή σου αλλά και νέες ευκαιρίες που μπορεί να ήταν πιο σημαντικές!

ΈφηΕυθυμία, είσαι ένας άνθρωπος γεμάτος ευθυμία, χαίρεσαι, γελάς, απολαμβάνεις και ζεις στο έπακρο κάθε στιγμή. Ωστόσο έχεις αρκετά συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα και εκεί που όλα μπορεί να πηγαίνουν καλά, ξαφνικά να σε πιάνουν κάτι μεταπτώσεις και να αλλάζει η συμπεριφορά σου! Στην αριθμολογία, το όνομά σου έχει λεξάριθμο το 8 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα που θέλεις όλα γύρω σου να είναι στην εντέλεια! Θέλεις να προοδεύεις, να αναπτύσσεσαι, και να αποκτάς δύναμη μέσα από την γνώση αλλά και την καριέρα σου! Απεχθάνεσαι τη ρουτίνα και οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στην αυτοέκφρασή σου! Μπορεί να μην είσαι το σύμβολο του σεξ, όμως έχεις τόσο μαγνητική αύρα αλλά εκπέμπεις και τόσο ερωτισμό, που δύσκολα κάποιος μπορεί να σου αντισταθεί! Στην καριέρα σου, θέλεις να πρωτοστατείς και να κατέχεις μία πολύ καλή θέση, γιατί η προτεραιότητα της ζωής σου είναι η αυτοδυναμία και η αυτοκυριαρχία! Με την εργατικότητα αλλά και την επιμονή σου θα καταφέρεις να κάνεις ακόμα και τα πιο τρελά σου όνειρα πραγματικότητα! Ο ερωτικός σου τομέας στιγματίζεται από ισχυρούς , παθιασμένους, φλογερούς και αξέχαστους αισθηματικούς δεσμούς!

Μυρτώ
Φίλη μας Μυρτώ, το όνομά σου προέρχεται από το δέντρο μυρτιά, που στην αρχαιότητα συμβόλιζε την παρθενία. Τα άνθη της μυρτιάς αργότερα χρησιμοποιήθηκαν για τον στολισμό της νύφης. Οι αρχαίοι έλληνες φορούσαν στεφάνια από μύρτο, στις διάφορες θυσίες. Παράλληλα η μυρτιά ήταν και είναι γνωστή για τις θεραπευτικές της ιδιότητες. Από την πλευρά της αριθμολογίας το όνομά σου συμβολίζεται από τον λεξάριμο το 8 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία σύγχρονη και δραστήρια γυναίκα, με φιλελεύθερο τρόπο σκέψης. Εστιάζεις το ενδιαφέρον σου στην επαγγελματική σου εξέλιξη και στην οικονομική σου άνοδο, αφού είναι δύο από τους σημαντικότερους στόχους της ζωής σου. Το όνειρό σου είναι να καταφέρεις να σταθείς γερά στα πόδια σου, να ισχυροποιηθείς και να ανεξαρτητοποιηθείς. Οι φιλοδοξίες σου ποτέ δεν σταματούν, πάντα κάνεις μεγάλα όνειρα για τη ζωή γιατί είσαι μία γυναίκα που βάζει πολύ ψηλά τον πήχη. Στον ερωτικό τομέα διακρίνεσαι για τον απέραντο αισθησιασμό σου και την σεξουαλικότητά σου.

Μίνα
Ασημένια και γεμάτη λάμψη, αυτό σημαίνει το όνομά σου αγαπητή Ασημίνα! Σίγουρα είσαι μία καλόγουστη γυναίκα που της αρέσει να ντύνεται και να στολίζεται με την τελευταία λέξη της μόδας. Εκπέμπεις αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τον εαυτό σου, ωστόσο τα προβλήματα της ζωής σε κάνουν πολλές φορές να χάνεις κάτι από τη λάμψη και την γοητεία σου, γιατί κλείνεσαι στον εαυτό σου, απομονώνεσαι και μαυρίζεις την καρδούλα σου χωρίς να υπάρχει και πολύ σοβαρή αιτία. Στην αριθμολογία το όνομά σου έχει λεξάριθμο 3 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα πρόσχαρη, κοινωνική με πολλές φιλίες. Λατρεύεις τα ταξίδια και σου αρέσει πολύ η επικοινωνία, μάλιστα μερικές φορές παρασύρεσαι και σε κουτσομπολιά! Έχεις καλλιτεχνικά ταλέντα, σου αρέσει η μουσική, ο χορός και τα πάς πολύ καλά και με το γράψιμο!

Άρτεμις

Το όνομά σου προέρχεται από την αρχαία θεά του Ολύμπου, την Άρτεμις, που ήταν η βασίλισσα των βουνών και των δασών! Ήταν η θεά του κυνηγιού και προστάτιδα των παιδιών και των ζώων. Έτσι λοιπόν και εσύ στη ζωή σου φίλη μας Άρτεμις, είσαι μία γυναίκα που λατρεύεις την φύση, την εξοχή, τις μικρές αποδράσεις και παίρνεις χαρά και αισιοδοξία από τα παιδιά και τα ζώα. Σύμφωνα με τις αρχές του Πυθαγόρα, ο προσωπικός λεξάριθμος του ονόματός σου είναι το 5 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα κεφάτη, ζωηρή με φιλελεύθερες απόψεις για τη ζωή! Σου αρέσει να πρωτοπορείς και να γεύεσαι στο έπακρο όλες τις καθημερινές απολαύσεις της ζωής! (Αφορά την αδερφή της Αντιόπης)

Αφροδίτη=Σαβατοκύριακο, η γνωστή Κυριακή.
Γλυκιά μου Αφροδίτη, το όνομά σου προέρχεται σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία από την αρχαία θεά του Έρωτα και της ομορφιάς, που γεννήθηκε στα Κύθηρα στους αφρούς των κυμάτων που προκάλεσε ο Ουρανός. Είσαι μία αισθησιακή, τρυφερή, ρομαντική αλλά και πολύ ερωτική γυναίκα γεμάτη πάθη και έντονα συναισθήματα. Ερωτεύεσαι κεραυνοβόλα και τα δίνεις όλα, χωρίς να σκέφτεσαι το πριν και το μετά, αλλά ακολουθείς τα μονοπάτια της καρδιάς σου, έστω και αν βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι μπορεί να σε οδηγήσουν σε αδιέξοδο. Πολλοί άνθρωποι στη ζωή σου μπορεί να σε κρίνουν ως «άστατη» και αυτό θα συμβεί γιατί ενώ μπορεί να είσαι ερωτευμένη με έναν άνθρωπο, ξαφνικά να εισβάλει ένας νέος έρωτας στη ζωή σου που θα σε κάνει να αναθεωρήσεις και να αλλάξεις όλα όσα πίστευες μέχρι εκείνη τη στιγμή! Έχεις μεγάλες ευαισθησίες, ιδίως σε ζητήματα που αφορούν τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και τα ζώα και προσφέρεις την φροντίδα σου και την εξυπηρέτησή σου σε κάθε αδύναμο όν που εμφανίζεται στο δρόμο σου! Στον επαγγελματικό τομέα ξεχωρίζεις με την δημιουργικότητα και την φαντασία σου για αυτό και επιλέγεις να ακολουθήσεις μία καριέρα που θα σε εκφράζει και θα σου δίνει την ευκαιρία να παράγεις έργο που θα έχει την προσωπική σου ταυτότητα! Η αναβλητικότητα είναι ένα από τα αρνητικά στοιχεία της προσωπικότητά σου. Ροκανίζεις το χρόνο για να πάρεις μία ουσιαστική απόφαση και ελπίζεις πάντα σε μία αλλαγή, σε μία ανατροπή, που εντέλει δεν έρχεται και στο τέλος διαπιστώνεις ότι έχασες πολύτιμο χρόνο! Τα λούσα, η καλοπέραση και η πολυτελής ζωή σε κάνουν να αισθάνεσαι υπέροχα, όμως είναι και η αιτία που αδειάζει πολύ συχνά το πορτοφόλι σου!Αριάδνη-Τwiggy 1967

Αριάδνη, η ετυμολογία του ονόματός σου είναι η ακόλουθη: Αρια + αγνή = Πολύ αγνή. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, η Αριάδνη ήταν η κόρη του Μίνωα της Κρήτης. Το όνομά σου σχετίζεται με τον μύθο του Θησέα και το Μινώταυρο. Ο Θησέας, φτάνοντας στην Κρήτη, γνώρισε την Αριάδνη και την ερωτεύτηκε, το ίδιο όμως και αυτή. Του έδωσε λοιπόν ένα κουβάρι από κλωστή (από εκεί προέρχεται και η έκφραση «Ο Μίτος της Αριάδνης») ώστε μπαίνοντας ο Θησέας στο λαβύρινθο, για να σκοτώσει το Μινώταυρο, να το ξετυλίγει ώστε να μπορεί να βρει και πάλι το δρόμο της επιστροφής. Ο Θησέας με την βοήθεια του Μίτου της Αριάδνης, σκότωσε το Μινώταυρο και βγήκε από το λαβύρινθο. Στη συνέχεια ο Θησέας και η Αριάδνη, φύγανε μαζί για την Αθήνα! Είσαι λοιπόν μία γυναίκα που αγαπάς με όλη την αγνότητά σου και τα δίνεις όλα! Είσαι τρυφερή, ρομαντική και έχεις σταθερά συναισθήματα. Περιμένεις και εσύ να βρεις τον «Θησέα» σου, που θα δώσει τις μάχες του για να σε κρατήσει στο πλάι του. Στην αριθμολογία το όνομά σου έχει λεξάριθμο 9 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα, με όνειρα, φαντασία αλλά και μεγάλη δημιουργικότητα! Σου αρέσει να φροντίζεις τους ανθρώπους που αγαπάς και να τους δείχνεις τα συναισθήματά σου όχι μόνο με τα λόγια αλλά και με τις πράξεις σου. Έχεις μεγάλες ευαισθησίες και προσπαθείς για το καλύτερο! Πρόσεξε λίγο τη διαχείριση των οικονομικών σου, γιατί έχεις την τάση να ξοδεύεις αλόγιστα.( Αφορά την Βάσιαπε.)

Δέσποινα-Διώνη
Δέσποινα, έχεις ένα όνομα με μεγάλη δυναμική, που σου χαρίζει φώτιση, σοφία αλλά και προστασία, αφού είναι και το όνομα της Παναγίας! Δέσποινα σημαίνει δεσπόζω και ετυμολογικά είναι το θηλυκό του δεσπότη, σημαίνει καλή και επιβλητική νοικοκυρά! Στην αριθμολογία το όνομά σου έχει λεξάριθμο 5, για αυτό και είσαι τόσο κεφάτη και δημιουργική. Ξεχωρίζεις για τον πρωτότυπο τρόπο που σκέφτεσαι και λειτουργείς και έχεις έναν μοντέρνο και φιλελεύθερο τρόπο ζωής. Δεν σου αρέσει να πιέζεις και να πιέζεσαι, για αυτό και προτιμάς να διατηρείς στις σχέσεις του την ανεξαρτησία, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν έχεις πιστά συναισθήματα. Μία μέρα χωρίς γέλιο, κέφι και αισιοδοξία, είναι για σένα μία χαμένη μέρα. Λατρεύεις τα ζώα, τα παιδιά, αλλά και τους ηλικιωμένους ανθρώπους , τα πας καλά με όλες τις ηλικίες των ανθρώπων και συμβιβάζεσαι εύκολα. Δανάη-Zinaida Seredr Art Deco

(αφορά τη γνωστή Δανάη του Αρκά)Το όνομά σου έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελληνική μυθολογία! Η Δανάη ήταν κόρη του Βασιλιά του Άργους, του Ακρίσιου και της Ευρυδίκης. Ένας χρησμός που είχε δοθεί στον Ακρίσιο, έλεγε ότι θα τον σκότωνε ο εγγονός του. Έτσι λοιπόν για να μπορέσει να αποτρέψει το φονικό, κλείδωσε την Δανάη μαζί με την τροφό της, σε μία υπόγεια μεταλλική φυλακή. Τη Δανάη όμως την ερωτεύτηκε ο Δίας που μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή και μπήκε στη φυλακή της, έτσι και προέκυψε ο γιός τους ο Περσέας. Όταν ο Ακρίσιος έμαθε ότι απέκτησε εγγονό, σκότωσε την τροφό, έβαλε σε ένα μπαούλο την Δανάη και τον Περσέα και τους έριξε στη θάλασσα. Το μπαούλο βγήκε στα παράλια της Σέριφου και ο βασιλιάς Πολυδέκτης, έσωσε την Δανάη και τον Περσέα.  Ο Πολυδέκτης, αγάπησε την Δανάη, όμως θεωρούσε εμπόδιο τον γιό της, για αυτό και έδωσε εντολή να τον σκοτώσουν, πράγμα που δεν το κατάφεραν. Σύμφωνα με την αριθμολογία, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 1 και αυτό υποδηλώνει ότι είσαι μία γυναίκα δυναμική, αποφασιστική και δραστήρια. Σου αρέσει να πρωτοπορείς, να παίρνεις πρωτοβουλίες και να ηγείσαι! Ορισμένες φορές ο εγωισμός σου, στέκεται εμπόδιο στην προσωπική σου εξέλιξη.
Παναγιώτης-Αρκάς
Παναγιώτη, δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο από το όνομά σου που προέρχεται από την Παναγία! Είσαι ένας δραστήριος άνδρας, με λογική σκέψη αλλά και δυνατά συναισθήματα. Νιώθεις την ανάγκη να προσφέρεις, να δημιουργείς και να είσαι χρήσιμος γύρω σου. Έχεις μεγάλη εξάρτηση από την οικογένειά σου την οποία τιμάς και σέβεσαι με τον καλύτερο τρόπο. Στην αριθμολογία, το όνομά σου έχει λεξάριθμο 2 και αυτό σημαίνει ότι είσαι ένας άνδρας που επιθυμεί να λειτουργεί συλλογικά και όχι μεμονωμένα. Θέλεις να διατηρείς σταθερές σχέσεις στη ζωή σου που θα σε κάνουν να αισθάνεσαι ασφάλεια και σιγουριά. Συμβιβάζεσαι, υποχωρείς και προσπαθείς αρκετά για να διατηρείς ηρεμία και τάξη στη ζωή σου! Έχεις πιστά και αφοσιωμένα συναισθήματα και όταν είσαι σε έναν δεσμό, δεν έχεις μάτια και ενδιαφέρον για κάτι καλό! Η δειλία, η αναποφασιστικότητα και οι διχασμοί, είναι μερικά από τα αρνητικά στοιχεία της προσωπικότητάς σου, που σε φέρνουν σε μπελάδες. Ουρανία
Η Ουρανία ήταν μία από τις Εννέα Μούσες, προστάτιδα της αστρονομίας και προερχόταν από τον Ουρανό. Το όνομά σου, σου μεταδίδει δυναμισμό, μαχητικότητα αλλά και έναν απόλυτο χαρακτήρα. Μερικές φορές νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα και δεν δίνεις την ευκαιρία στους ανθρώπους γύρω σου, να σου εκφράσουν τα δικά τους πιστεύω. Από την πλευρά της αριθμολογίας, ο προσωπικός σου λεξάριθμος είναι το 9 και αυτό σημαίνει ότι πίσω από το δυναμικό σου προσωπείο, κρύβεται μία ευαίσθητη καρδιά που είναι έτοιμη ν δοθεί χωρίς όρια. Είσαι τρυφερή, ρομαντική και ονειροπόλα, συχνά θλίβεσαι με τα προβλήματα που επικρατούν γύρω σου και θα θελες πολύ να βελτιώσεις και να αλλάξεις τη ζωή γύρω σου. Έχεις ισχυρή φαντασία, όμως δυσκολεύεσαι να κάνεις πράξη όλα όσα ονειρεύεσαι γιατί πολλές από τις σκέψεις σου δεν είναι ρεαλιστικές. Έχεις την τάση να παρασύρεσαι σε αλόγιστα έξοδα και αγορές που σε κάνουν να μένεις με άδειο πορτοφόλι.

Ίρις / Ίριδα(αφορά τη γνωστή Φωτεινή.)
Ίριδα, το όνομά σου προέρχεται από τον συνδυασμό των λέξεων είρω + αγγέλω, που σημαίνει η αγγελιοφόρος των θεών. Σύμφωνα με πολλές ιστορίες της μυθολογίας, η Ίρις, ήταν μία ιδεατή, ιπτάμενη θεότητα με ανθρώπινη μορφή, που συνδεόταν με το φαινόμενο του ουράνιου τόξου. Είσαι λοιπόν ένα σπάνιο θηλυκό, που διαθέτεις ρομαντισμό και μεγάλη φαντασία! Στην αριθμολογία το όνομά σου συμβολίζεται από τον λεξάριθμο 2 και αυτό σημαίνει ότι είσαι μία γυναίκα που επιζητά την συντροφικότητα, τη δέσμευση και την συναισθηματική σταθερότητα. Έχεις αρχές και αξίες για τη ζωή και διαθέτεις μεγάλες ευαισθησίες. Δεν σου αρέσει να υπάρχουν στη ζωή σου κόντρες, καβγάδες και αντιθέσεις με τους ανθρώπους που αγαπάς, για αυτό και φροντίζεις να υποχωρείς και να κρατάς τις ισορροπίες προκειμένου να διατηρείς ένα ήρεμο κλίμα στις σχέσεις σου. Το αρνητικό σου στοιχείο είναι ότι πολλές φορές επηρεάζεσαι από την γνώμη των ανθρώπων που αγαπάς και δυσκολεύεσαι να πάρεις αποφάσεις που στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο στις δικές σου επιθυμίες.

Ηρώ-ΚοντεσίναΕίσαι μία γυναίκα που προέρχεται από καλό γένος, έχεις καλή καταγωγή, με λίγα λόγια είσαι από τζάκι! Παράλληλα το όνομά σου φανερώνει ότι είσαι ένα ευγενικό θηλυκό, γλυκομίλητη και με καλούς τρόπους! Στην αριθμολογία, ο προσωπικός αριθμός του ονόματός σου είναι το 5. Λατρεύεις την ελευθερία δεν αντέχεις την κάθε μορφή καταπίεσης και θέλεις στη ζωή σου να γεύεσαι νέες εμπειρίες, που θα σε βγάζουν από την πλήξη και τη μονοτονία της καθημερινότητας. Έχεις μεγάλο πείσμα και νευριάζεις εύκολα όταν δεν γίνονται όλα όπως τα θέλεις. Είσαι αρκετά γοητευτική, και καλοπερασάκιας,  σου αρέσει να φλερτάρεις και θέλεις να κεντρίζεις την προσοχή των γύρω σου και να στρέφεις το ενδιαφέρον πάνω σου! Αποφεύγεις όμως τη δέσμευση γιατί δεν σου αρέσει να σε βάζουν σε καλούπια. Η επιθυμία σου είναι να φοράς συνέχεια καινούρια ρούχα, να βρίσκεσαι διαρκώς σε κίνηση, σου αρέσουν τα ταξίδια να βλέπεις και να μαθαίνεις νέα πράγματα και να αποκτάς εμπειρίες. Προσαρμόζεσαι γρήγορα όπου και αν βρεθείς ,κάνεις εύκολα γνωριμίες και είσαι αγαπητή στο περιβάλλον σου. Το μειονέκτημα που έχεις είναι πως αλλάζεις εύκολα γνώμη και δεν επιμένεις στους στόχους σου. Όταν βρίσκεις εμπόδια, προτιμάς να προχωράς παρακάτω, και κυρίως απαιτείς να  σε υπηρετούν με αποτέλεσμα να γίνεσαι εσωστρεφής.

Μελισσάνθη
Το όνομά σου μπορεί να μην έχει μία μεγάλη Ιστορία, έχει όμως μέλι, έχει άνθη και ποιητικό υπόβαθρο, εκτός από όμορφο και πρωτότυπο φανερώνει ότι είσαι μία γυναίκα που διαθέτεις εξυπνάδα και σου αρέσει να αναλύεις και να επεξεργάζεσαι τα πάντα! Δεν βγάζεις ποτέ γρήγορα συμπεράσματα, πρώτα θα κάνεις την έρευνά σου και θα ψάξεις να βρεις την αλήθεια των πραγμάτων. Σου αρέσει το διάβασμα και προσπαθείς πολύ για να εξελιχθείς πνευματικά, γιατί θεωρείς ότι η μεγαλύτερη δύναμη του ανθρώπου είναι το μυαλό του! Κερδίζεις εύκολα την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που σε περιβάλλουν, γιατί διαθέτεις ωριμότητα, σοβαρότητα και συνέπεια. Πολλές φορές επιδιώκεις να μένεις μόνη σου και ασφυκτιάς όταν οι σχέσεις γύρω σου γίνονται αρκετά πιεστικές. Νιώθεις καλύτερα όταν είσαι ελεύθερη, αλλά αυτό θέλει προσοχή, και αυτογνωσία. Είσαι ευρυματική, δημιουργική και δεν διστάζεις να διεκδικείς ό,τι σου ανήκει. Αρκετές φορές είσαι κλειστή σαν μύδι με αποτέλεσμα να δημιουργείς γύρω σου αρνητικό κλίμα άνευ λόγου.
Dolenthia

 
Dolenthia, το όνομά σου σημαίνει φως, λάμψη, δόξα και διάκριση! Είσαι μία γυναίκα λαμπερή, χαμογελαστή και αρκετά αισιόδοξη. Προσπαθείς να βλέπεις τα πάντα στη ζωή από την φωτεινή τους πλευρά. Στην αριθμολογία το όνομά σου έχει λεξάριθμο το 3 και αυτό σημαίνει ότι είσαι ένα χαρωπό και επικοινωνιακό άτομο. Λατρεύεις τα ταξίδια, σου αρέσει να έρχεσαι σε επαφή με κόσμο από διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς και έχεις έναν δικό σου ξεχωριστό τρόπο να γεφυρώνεις το χάσμα που μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε ανθρώπους! Έχεις μεγάλο ταλέντο στον προφορικό και στο γραπτό σου λόγο, χρησιμοποιείς πάντα τα κατάλληλα επιχειρήματα και έχεις τον τρόπο να πείθεις και να μεταδίδεις τις ιδέες σου! Απολαμβάνεις στο έπακρο όλες τις χαρές της ζωής και καταφέρνεις να διατηρείς την αισιοδοξία σου και το χαμόγελό σου, έστω και αν κάποιες στιγμές υπάρχουν γύρω σου δυσκολίες και προβλήματα. Σε όλες τις σχέσεις σου λειτουργείς με τιμιότητα και συναίσθημα, γι΄αυτό και δύσκολα μπορεί κάποιος να σε ξεχάσει! (ως προς το τελευταίο έχω τις ενστάσεις μου, αλλά δεν έχω δικαίωμα ν'αλλαξω κάτι απο το κείμενο γιατί θα ήταν αυθαίρετο.)Επιμέλεια Ανάρτησης: Eπικούρειος Πέπος.