OΤΑΝ Η ΟΚΡΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΥΠΕΡΟΧΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΡΑΞΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ.

ΚΑΝΤΖΑ 22/03/2015 ΌΤΑΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΚΡΑ-ΛΟΓ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΝ ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ.

Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί συναθλητές της Ουτοπίας και του ανέφικτου, που γίνετε όμως εφικτό όταν ακούμε την ''άτακτη φωνούλα'', σας καλημερίζω και σας προτρέπω να επιτρέπετε σ'αυτή τη φωνούλα να σας μιλάει, και εις ό,τι με αφορά όχι απλά της επιτρέπω να μου μιλάει, αλλά κυρίως κάνω πάντα αυτό που μου ζητάει. Ίσως αναρωτηθεί κάποια/ος τι θέλει να πει ο ''ποιητής;''  έκανα αυτή την εισαγωγή απλά και μόνο για να σας πω πως αυτή ή ''άτακτη φωνούλα'' ήταν η αιτία που χθες βράδυ φιλοξενήσαμε στο σπίτι μας δύο ξεχωριστούς ανθρώπους από την Γερμανία, και γιατί ξεχωριστούς; ίσως πει κάποιος άλλος. Ξεχωριστούς γιατί πήραν μια απόφαση, που κατά τη γνώμη μου έγραψαν ιστορία, γιατί το να πάς στον Δήμαρχο του ΝΑΥΠΛΙΟΥ και να του λες: είμαι Γερμανός και θέλω να πληρώσω το μεριδιό μου από τα χρήματα που έκλεψαν οι Γερμανοί από την Ελλάδα, είναι περίπου σα να έλεγες πως είμαι εξωγήϊνος. Περίπου μία βδομάδα πριν κι ενώ βρισκόμουν στην έδρα της ΟΚΡΑ δηλαδή στο ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ, λάβαμε ένα μέϊλ -παρεμπιπτόντως να πω πως σήμερα που μίλαγα με την μητέρα μου της είπα κάποια στιγμή πως έλαβα ένα μέϊλ από τον ξάδερφό μου τον Άλκη, και μου είπε, γιατί πήρες μέλι από τον Άλκη αφού σας είχα πάρει εγώ;;;;;;;;;;;;;;;;;;!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! και συνεχίζοντας, αλήθεια! που το βρήκε ο Άλκης το μέλι; τελικά της υποσχέθηκα πως δεν θα πάρω μέλι από τον Άλκη μιας και μας είχε πάρει η Μάδερ. Για να επανέλθω όμως στην υπόθεση που σας έλεγα το μέϊλ που λάβαμε στο βιβλιοπωλείο ήταν από την κ. ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΡΥΠΑΙΟΥ και

είχε ως τίτλο ''Ζευγάρι Γερμανών πλήρωσε το μερίδιο του από τις... πολεμικές αποζημιώσεις.'' Δεν πέρασαν λίγα λεπτά και η ''άτακτη φωνούλα'' έπιασε δουλειά, δεν χρειαζόταν δα και μεγάλη προσπάθεια γιατί όσες φορές στο παρελθόν έπραξα αυτό που επιθυμούσε η α.φ. πάντα, μα πάντα είχε δίκιο. Έτσι κι'αυτή τη φορά έπραξα αυτό που ζητούσε η α.φ. Επικοινώνησα με την πρόεδρο του κοινωφελή φορέα ''Πύλη Πολιτισμού'' στο Ναύπλιο και της εξήγησα το σκοπό του τηλεφωνήματος, είπα πως είχα συγκινηθεί πάρα πολύ από την κορυφαία πράξη ανθρωπιάς και ευθύνης των δύο Γερμανών, και θα επιθυμούσα εγώ και ή οικογένειά μου, όταν αυτοί οι άνθρωποι επιστρέψουν στη Αθήνα να τους φιλοξενήσουμε. Ήταν σειρά τής προέδρου να συγκινηθεί απ'αυτή την πρωτοβουλία και μου υποσχέθηκε πως θα μεταβίβαζε την επιθυμία μου στους Nina kai Ludwig. Αμέσως μετά το Ναύπλιο το ζευγάρι έφυγε για το Ηράκλειο της Κρήτης, από την Κρήτη ήταν που επικοινώνησαν

για πρώτη φορά μαζί μου για να μου πούν πως αποδέχονται την πρόσκληση, η μόνη μέρα που θα μπορούσε αυτό να συμβεί ήταν την Κυριακή το βράδυ, θα επέστρεφαν από Κρήτη στις 18.30 και θ'αναχωρούσαν το πρωί στις 06.00 που σήμαινε πως θα πρέπει να ήταν στο Αεροδρόμιο κατά τις 04.00 Πράγματι στις 18.50 υποδεχόμασταν στο Ελευθέριος Βενιζέλος τη Nina kai ton Ludwig. Eν το μεταξύ θα γυρίσω λίγες ώρες πίσω για να πω πως η DOLENTHIA είχε αρχίσει ήδη να ετοιμάζει διάφορα σπεσιαλιτέ. Με μια πολύ όμορφη ανθοδέσμη που είχε ετοιμάσει ο Προ'ι'στάμενος της ΟΚΡΑ ο ΓΙΏΡΓΟΣ ΔΗΜΑΣ ο οποίος -ειρήσθω εν παρόδω- να πω πως διατηρεί στο Κορωπί το πιο όμορφο λουλουδοπωλείο της Ανατολικής Αττικής, και αφού για μία ακόμα φορά αποφύγαμε τους ανθρώπους του Τύπου που ήταν εκεί, υποδεχθήκαμε τους φίλους μας. Την ώρα που πηγαίναμε προς το αυτοκίνητο δέχθηκα ένα συγκινητικό τηλεφώνημα απο την μητέρα της βαπτιστήρας μου, την υπέροχη Νησιώτισσα Νίκη Βαλιούτη και όταν της εξήγησα που είμαι και ποιούς φίλους περιμέναμε μου είπε πολύ όμορφα λόγια γι'αυτή την πρωτοβουλία, ευχαριστώ Νίκη. Φίλες και Φίλοι περάσαμε ένα υπέροχο βράδυ, και το κερασάκι στην τούρτα ήταν όταν ήρθε στην παρέα ο εξαίρετος και σοφός φίλος μας ο κ. Φαίδωνας ο οποίος είναι γνώστης της Γερμανικής γλώσσας με αποτέλεσμα η συζήτηση να γίνει πιο κατανοητή. Ευχαριστούμε τον κ. Φαίδωνα. 
Κάποια στιγμή ρώτησα τον Ludwig πότε πήρε την απόφαση να προβεί σ'αυτή την κορυφαία ενέργεια, ξύπνησες ένα πρωί και είπες θα πάω στη Ελλάδα να δώσω τα χρήματα; Απάντηση: Όχι δεν έγινε έτσι, εδώ και αρκετά χρόνια με απασχολούσε αυτό το θέμα, το ποτήρι ξεχείλισε όταν άκουγα τελευταία τον Σόϊμπλε να μιλάει μ'αυτόν τον τρόπο για την Ελλάδα και τους Έλληνες, τότε είπα, είναι καιρός να κάνω εγώ αυτό που δεν κάνει η επίσημη Γερμανία. 
Φίλες και Φίλοι αυτό που θα ήθελα να σας επισημάνω είναι το γεγονός πως αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι μ'αυτή τους την πράξη έγραψαν ιστορία...... ένας ακόμα λόγος που αυτή η πράξη τους γίνετε ακόμα πιο σημαντική, είναι το γεγονός πως αυτά τα χρήματα, μη φαντασθείτε πως ήταν από το πλεόνασμα τους!!! Είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι μ'ενα μέσο εισόδημα. Μας είπαν κι άλλα πολλά οι φίλοι μας που δεν θέλω να τα αναφέρω γιατί εγώ θέλω να σταθώ στην κορυφαία τους πράξη, άλλωστε ό,τι είχαν να πουν το είπαν με την πράξη τους, εξάλλου δεν θα ήταν και σωστό εκ μέρους μου να καταχρασθώ τη φιλόξενο πνεύμα μιας Ελληνικής οικογένειας. Απλά στο πίσω μέρος του μυαλού σας να έχετε το εξής: ίσως με την επιστροφή στην πατρίδα τους να αντιμετωπίσουν ένα εχθρικό κλίμα γιατί δυστυχώς εκεί υπάρχουν πολλοί Σόϊμπλε, και επειδή μ'αυτή τους την πράξη είναι σα να λένε στην κυβερνησή τους, και σε όλους τους Γερμανούς, σταματήστε να κάνετε το κορόϊδο και αναλάβετε τις ευθύνες σας, ίσως, αν και το απεύχομαι, συναντήσουν δυσκολίες από τους εκεί ανεγκέφαλους πατριδοκάπηλους που υπάρχουν παντού. Ήδη την Τρίτη είναι καλεσμένοι στο Μόναχο απο τηλεοπτικό κανάλι μεγάλης εμβέλειας. 
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από τη ''μεζεδοτράπεζα'' που έγινε στο σπίτι της οικογένειας του Επικούρειου Πέπου. Υ.Γ. Το άρθρο που ακολουθεί είναι αυτό που διάβασα και με συγκίνησε αφάνταστα, ώστε να πάρω την απόφαση να τους συναντήσω. Εκείνο επίσης που με απασχολεί είναι οι Έλληνες που δραστηριοποιούνται στην Γερμανία, και πόσο έχουν επηρεασθεί, η ζωή τους, και οι δραστηριότητες αυτών των ανθρώπων. Επίσης κάτι άλλο που με απασχολεί πολύ σοβαρά, και φαντάζομαι και πολλούς από εσάς, είναι το γεγονός της άφεσης αμαρτιών σ'αυτούς που μας οδήγησαν έως εδώ. Μήπως κάποιοι από σας γνωρίζουν ποίοι και γιατί το 2010 βράβευσαν τον λεγόμενο ΓΑΠ στην Γερμανία; το νούμερο 140.000.000.000ή 140 δισεκατομμύρια σας λέει κάτι; Ψάξτε το, έχει πολύ ενδιαφέρον. το ξαναλέω, 140 χιλιάδες εκατομμύρια(Στο τέλος του άρθρου υπάρχουν οι φωτογραφίες απο την ''τράπεζα γευσηγνωσίας όπου το βράβειο ανήκει στην κ. Λαμπρινή-Δολέντσια''.)

Ζευγάρι Γερμανών πλήρωσε το μερίδιό του από τις πολεμικές αποζημιώσεις.

 

Το αίτημα για την καταβολή των γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου στην Ελλάδα, που το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στην πολιτική επικαιρότητα, εισακούστηκε από ένα ζευγάρι Γερμανών πολιτών που έσπευσαν να δώσουν στην Ελλάδα το δικό τους μερίδιο μέσω δωρεάς σε κοινωνικό φορέα στο Ναύπλιο.

Ο Ludwig Zacaro και η Nina Lahge επηρεάστηκαν, όπως είπαν, από τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Βαρουφάκη, κατά τη συνάντηση που είχε με τον Γερμανό ομόλογό του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στο Βερολίνο, και επισκέφθηκαν, συμβολικά, το Ναύπλιο επειδή ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της χώρας, όπου ζήτησαν συνάντηση με τον δήμαρχο της πόλης, Δημήτρη Κωστούρο, στον οποίο ανέφεραν ότι θέλουν να πληρώσουν το ποσό που τους αναλογεί από το κατοχικό δάνειο.

Ο κ. Κωστούρος τούς εξήγησε ότι δεν μπορεί ο δήμος να εισπράξει χρήματα γι" αυτό τον σκοπό και τους παρότρυνε, εφόσον επιθυμούν, να δώσουν χρήματα στον κοινωφελή φορέα «Πύλη Πολιτισμού» που δραστηριοποιείται, μεταξύ άλλων, στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, με τη λειτουργία κοινωνικού παντοπωλείου το οποίο προσφέρει δωρεάν τρόφιμα σε οικονομικά αδύναμους πολίτες του Ναυπλίου.

Στη συνέχεια, το ζευγάρι προσέφερε στην «Πύλη Πολιτισμού» το ποσό των 875 ευρώ, το οποίο, όπως είπε, θεωρεί ότι αναλογεί σε κάθε Γερμανό πολίτη από το συνολικό ποσό που οφείλει η Γερμανία για το κατοχικό δάνειο. Παράλληλα, εξήγησαν ότι αυτή η κίνηση είναι συμβολική και έχει στόχο να αφυπνίσει, ενώ τόνισαν πως εάν τους ζητηθεί από τη χώρα τους να πληρώσουν για τις διεκδικήσεις της Ελλάδας, θα το πράξουν.Επίσης, δήλωσαν ότι αγαπούν την Ελλάδα και συμμερίζονται όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα, ενώ ντρέπονται για τον τρόπο συμπεριφοράς των μέσων ενημέρωσης στη Γερμανία αλλά και των Γερμανών πολιτικών.Όπως αναφέρουν σε επιστολή τους: «Ο ελληνικός πληθυσμός δεν είναι υπεύθυνος για τα κρατικά χρέη που έγιναν παλιότερα. Λόγω των τωρινών αναμενόμενων βελτιώσεων θα έπρεπε η Ελλάδα να μην μπλοκαριστεί, αλλά να υποστηριχθεί. Η σημερινή κυβέρνηση, για πρώτη φορά, εκφράζει την πρόθεση να διαπραγματευτεί υπέρ του λαού και εναντίον του μεγάλου κεφαλαίου και να εμποδίσει τη λεηλασία της οικονομίας. Εξ" αυτού και μόνο θα έπρεπε να υποστηριχθεί από την ΕΕ και να μην μπλοκάρεται. Δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο ελληνικός λαός δεν ευθύνεται για την παταγώδη αποτυχία προηγούμενων κυβερνήσεων. Η προηγούμενη κυβέρνηση δημιούργησε χρέη προς όφελος της ολιγαρχίας, αλλά ο λαός θα πρέπει να πληρώσει γι" αυτά». «Αντιθέτως η Γερμανία είναι που οφείλει στη χώρα σας. Καταβολή χρημάτων επανόρθωσης από την εποχή του Β" Παγκοσμίου Πολέμου, όπως εξ αυτών είναι ο αναγκαστικός δανεισμός του 1942, υπολογιζόμενος σε 11 δισ. ευρώ, ο οποίος ανέρχεται σήμερα με τους τόκους στα 70 δισ. ευρώ» προσθέτουν. 

Το ζευγάρι των Γερμανών υπολόγισε ότι το αναγκαστικό δάνειο είναι 70 δισ. ευρώ και το διαίρεσαν με τα 80 εκατ. του πληθυσμού της Γερμανίας. Έτσι, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ποσό που αναλογεί σε κάθε Γερμανό πολίτη είναι 875 ευρώ, χωρίς να υπολογίζει κανείς τα χρήματα για τις επανορθώσεις από τις καταστροφές του πολέμου. Θέλοντας, λοιπόν, να καταδείξουν το πρόβλημα στους υπόλοιπους πολίτες της χώρας τους, αποφάσισαν να καταβάλουν συμβολικά το ποσό που τους αναλογεί στην Ελλάδα από τα χρήματα του κατοχικού δανείου. 

Ο Ludwig Zacaro και η Nina Lahge εξήγησαν ότι δεν έχουν πολλά χρήματα, αφού ο ίδιος είναι συνταξιούχος και η σύζυγός του εργάζεται 30 ώρες την εβδομάδα, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Όμως, συγκέντρωσαν το ποσό με την ελπίδα να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και άλλοι Γερμανοί πολίτες.

Ακόμη, ανέφεραν ότι παρακολούθησαν στην τηλεόραση την κοινή συνέντευξη του κ. Βαρουφάκη και του κ. Σόιμπλε και ακούγοντας τις δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών για παραγραφή των γερμανικών υποχρεώσεων, τους κίνησε το ενδιαφέρον να μάθουν λεπτομέρειες για την υπόθεση, τις οποίες βρήκαν στο διαδίκτυο. Όπως υπογράμμισαν, θεώρησαν ντροπιαστικό το δημοσίευμα της εφημερίδας BILD, σύμφωνα με το οποίο η Γερμανία δεν χρωστάει κανένα ευρώ στην Ελλάδα.

Εκ μέρους της «Πύλης Πολιτισμού» η Βούλα Δεδέα παρέλαβε το ποσό των 875 ευρώ, δίνοντας απόδειξη στο ζευγάρι των Γερμανών, τους οποίους ευχαρίστησε για τη συμβολική κίνησή τους, υπογραμμίζοντας ότι υπάρχει φιλία μεταξύ των λαών και η πολιτική είναι αυτή που διχάζει τους ανθρώπους και υποβιβάζει τους λαούς.

Ο δήμαρχος Ναυπλιέων, Δημήτρης Κωστούρος, σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, σημείωσε: «Είναι εμφανές ότι η ηγεσία του γερμανικού λαού δεν μπορεί να εκπροσωπείται από δύο-τρία ανθελληνικά πρωτοσέλιδα, όπως και οι σχέσεις των δύο λαών πολλές φορές δεν αντικατοπτρίζονται από τις κινήσεις της πολιτικής σκακιέρας. Οι λαοί οφείλουν να αναλογιστούν ο καθένας την προσφορά του άλλου σε ιστορικό, πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο, με αποκλειστικό στόχο τη συνεργασία και την κοινή ευημερία».

ΣΧΟΛΙΑ

Ο/Η Arkas είπε...
Καλησπέρα! Θα ήθελα και γω να αφήσω ένα σχόλιο για την ανωτέρω ανάρτηση, καθώς αποτελεί κάτι το ξεχωριστό, εξέχουσας σημασίας για όποιον θέλει να χαρακτηρίζεται από ανθρωπιά, στο ένα σκέλος, και Ελληνικότητα στο άλλο σκέλος. Ξεκινώντας λοιπόν, δύο άνθρωποι από την Γερμανία, η κα. Νina και ο κ. Ludwig, αποφάσισαν να κάνουν το "μεγάλο" και "δύσκολο" ταξίδι, να έρθουν στην Ελλάδα, να δηλώσουν παρών και εν τέλει, χωρίς τυμπανοκρουσίες, αλλά με περισσή ταπεινότητα, να επισκεφθούν τον δήμαρχο Ναυπλίου και να εκφράσουν την επιθυμία τους προς αποζημίωση του ελληνικού δημοσίου για το κατοχικό δάνειο της ναζιστικής Γερμανίας εις βάρος της Ελλάδας. Αξίζει να τονίσουμε εδώ πως μεταπολεμικά κανένας Ελληνας πολιτικός δεν διεκδίκησε τις πολεμικές αποζημιώσεις και την επιστροφή του κατοχικού δανείου στην Ελλάδα. Δυστυχώς, η ιστορία θα γράψει με μελανά γράμματα ηγεσίες που προτίμησαν να προδώσουν τον Περήφανο Ελληνικό Λαό, όπου στα δύσκολα πάντοτε καταλάμβανε την πρώτη γραμμή, διδάσκοντας παγκοσμίως ήθος, φιλότιμο και λεβεντιά. Ο λόγος για τον οποίο χαρακτηρίζεται το ταξίδι των δύο Γερμανών μεγάλο και δύσκολο, είναι διότι ενέχει τα στοιχεία της μεγαλειότητας της πράξεως τους αφενός, αλλά και της αντιξοότητας υπό την οποία κατέστη εφικτό το εγχείρημα, αφετέρου. Ας μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία χρόνια το κλίμα έναντι των Ελλήνων δεν είναι και το καλύτερο. Πολλοί έχουν παρασυρθεί από την προπαγάνδα που κυριαρχεί, ταυτίζοντας τον ελληνικό λαό με κυβερνήσεις και ολιγάρχες που τον διαφεντεύουν. Το φαινόμενο αυτό μάλλον παρατηρείται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αφού διαβάζοντας την ανάρτηση βλέπουμε ότι το ζεύγος των Γερμανών που επισκέφθηκε την χώρα μας συχνά νιώθει θιγμένο από τις τοποθετήσεις εγχώριων πολιτικών παραγόντων και μέσων, κατ'επίφασην, ενημέρωσης. Όπως και να 'χει, η πράξη αυτή των δύο Γερμανών είναι ανυπέρβλητη, αποτελώντας παράλληλα δείγμα τεράστιας ανθρωπιάς, ορθής ανάγνωσης των γεγονότων, ευθύνης, ήθους, φιλότιμου, μεγαλειότητας και ανδρειοσύνης.
Εις ότι αφορά το δεύτερο σκέλος της ιστορίας, που σχετίζεται με την Ελληνικότητα ορισμένων ανθρώπων, τα συγχαρητήρια είναι μάλλον λίγα. Συγκεκριμένα, ο Μr Pepos the Great πρωτίστως και εν συνεχεία η οικογένειά του, υπό μια ευρεία διάσταση του όρου, αισθάνθηκαν την ανάγκη να φιλοξενήσουν τους δύο Γερμανούς, εκφράζοντας την τεράστια εκτίμηση και σημασία που διαδραματίζει γι'αυτούς η κίνηση του ζεύγους. Το κενό που πήγε να δημιουργηθεί από την μεγαλειώδη πρωτοβουλία των Γερμανών, βρήκε απέναντί του έναν specialίστα του είδους, τον Mr Pepos. Οφείλω να του προσάψω ότι σε θέματα επικοινωνιακής πολιτικής, φιλοξενίας και φιλότιμου είναι ασυναγώνιστος. Πολλά bravo, όπως επίσης και στην κα. Λαμπρινή, η οποία αποφεύγει τα λόγια, προτιμώντας να εκφραστεί από τα έργα. Αυτό θα πει να είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ, να έχεις ΦΙΛΟΤΙΜΟ, να λατρεύεις το ΩΡΑΙΟ!
ΥΓ: RESPECT RESPECT RESPECT

26 Μαρ 2015, 1:52:00 π.μ.

To πιο πάνω σχόλιο είναι του Αρκά και όσοι γνωρίζουν την αγάπη που έχω για τον ''γιό μου'' τον Αρκά θα καταλάβουν γιατί βάζω εδώ σ'αυτή τη θέση το δικό του σχόλιο. Επίσης θα μου επιτρέψετε να παρουσιάσω ακόμα ένα σχόλιο ενός πολύ εκλεκτού φίλου του κ. Χρήστου Δήμα, πιστέψτε με απλά και μόνο για τα συναισθήματα που ένιωσε αυτός ο υπέροχος φίλος όταν διάβασε τα της επίσκεψης των Γερμανών, και αμέσως μετά το mail που έλαβα απο την Nina.

Σπύρο, Λαμπρινή & Βάσω,

Δεχθείτε τα Ειλικρινά Συγχαρητήριά μου, για την πρωτοβουλία σας.

Με κάνατε να αισθανθώ, πραγματικά,  Εθνικά Υπερήφανος, (όχι σαν τους άλλους).

Μακάρι όλοι μας να αντιδρούμε θετικά, όπως εσείς.

Πάντα τέτοια

Hallooo,

Thank you so much for your loving kindness hosting us

and this warm-hearted letter with fotos. oh, and the great headline! My God.

We remember you for ever!!!

Talking with you all, we learnt important things. This special Greek value (we have still to learn how to print greek letters in PC)

Philotimo! - is something our con-citiziens should get to know - it will evoke respect.

We will find someone to translate, cause our Greek language skill is still weak (just about 25 words, some we understand yet)

Actually we are busy contacting people for to promote the Greek image here.

Yesterday we had to be in a studio for an interview, but the issue was changed because of the flight accident of German Wings.

So bye, we stay in contact, best and loving regards to you and all your family and friends.

Επιμέλεια φωτογραφιών: FUJI TOMO KAZU

Επιμέλεια κειμένου Επικούρειος Πέπος. Θερμές ευχαριστίες στους: κ. Χρήστο Δήμα, στον σοφό Γεώργιο, στη Νίκη, στον κ. Φαίδωνα, και στον Αρκά που με πήρε αργά το βράδυ τηλέφωνο όταν διάβασε την ανάρτηση για να μου πει -πολύ συγκινημένος- όμορφα λόγια, και φυσικά τον Δ/ντη της ΔΕΔΗΔΕ Τρικάλων κ. Άλκη επίσης για τα γλυκόλογά τους. Λόγω της ημέρας ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΝΗΜΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821.

Διαπλανητικό Ποδόσφαιρο Από του Τρικαλινούς Μάγους της Στρογγυλής Θεάς.

Φίλες και Φίλοι ποδοσφαιρόφιλοι και λάτρεις του αθλητισμού καλημέρα, το μενού σήμερα του filomatheia.blogspot.com έχει ταλαντούχους μικρούς μάγους της στρογγυλής Θεάς του ποδοσφαίρου απο την πανέμορφη πόλη των Τρικάλων. Σήμερα 22/03/2015 στις εγκαταστάσεις τους STAR FOOTBALL CLUB εγώ ο MANAGER της ΟΚΡΑ μαζί με τον αντιπρόεδρο της ΟΚΡΑ και ανιχνευτή ταλέντων Παναγιώτη Αρκά παρακολουθήσαμε τον αγώνα μεταξύ της ακαδημίας του Ολυμπιακού και της ακαδημίας Α.Ο. Δήμητρας Τρικάλων με τελικό σκορ 2-2 το ισόπαλο αποτέλεσμα σαφώς και αδικεί την ομάδα των Τρικάλων γιατί κατά διαστήματα μ' έναν μαγικό τρόπο -αυτό το μαγικό κόλπο το γνωρίζουν μόνο οι Τρικαλινοί- έκρυβαν τη μπάλα με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι παίκτες να παθαίνουν βέρτικο!!!!!!! ο ειδικός επι θεμάτων ποδοσφαίρου σκάουτερ Αρκάς έτριβε τα μάτια του απο τη διαστημική απόδοση των μικρών μάγων, διέκρινε μέγα πάθος, φοβερούς δεξιοτέχνες, και νόμιζε πως παρακολουθεί κάποια καλοκουρδισμένη ορχήστρα, σε γενικές γραμμές όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος αν δεν είχαν λάβει προφανώς εντολές απο τον προπονητή τους για να αντιμετωπίσουν την αντίπαλη ομάδα σε χαλαρό στιλ, σίγουρα θα είχαν βάλει αλλα δύο τέρματα. Μιλάμε για γητευτές της μπάλας, αυτά τα παιδιά κάτω απο τη σωστή καθοδήγησει του προπονητή τους είναι βέβαιο πως στο μέλλον θα γράψουν λαμπρή ιστορία. Ειδικότερα εγώ ο Επικούρειος Πέπος ο MANAGER, λόγω καταγωγής ως Γοργογυραϊος ήμουν διπλά υπερήφανος γιατί σ'αυτή την ομάδα όνειρο συμετείχαν και δύο διαπλανητικοί παιχταράδες που ήδη έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον μεγάλων ομάδων του εξωτερικού, σας μιλάω για τους 2 Γκοβιναίους τον Γιαννάκη και τον Αλκιβιάδη, αν και οι γονείς τους δεν είχαν και ιδιαίτερη σχέση με το τόπι, εκτος από τον πατέρα του Γιαννάκη που όταν ήταν στη Γερμανία αγόραζε μπάλες για τον γιο του και που και που έριχνε και καμιά κεφαλιά μέσα στο σπίτι, αυτή ήταν η σχέση που είχε με το τόπι, πάρ' αυτά, αυτοί οι δύο είναι φοβερά παιχτρόνια, στον ευρύτερο χώρο βέβαια των Γκοβιναίων υπήρξαν στο παρελθόν μεγάλα ταλέντα όπως ο επονομαζόμενος ''γερος'' Αλέξανδρος Γκοβίνας, όπως ο Γεώργιος Γκοβίνας και ο γιος του Δημήτρης Γκοβίνας, και φυσικά ο Μαραθωνοδρόμος Επικούρειος Πέπος-Spiros Spero Γκοβίνας που πρόσφατα είχε λάβει μέρος στον τελευταίο Μαραθώνιο όπου και διέπρεψε κατάφερε να έρθει πρώτος, στην κατηγορία από 50έως60,  ή μικρή λεπτομέρεια που αφορά το γεγονός ό,τι έτρεχε χωρίς αντίπαλο, φυσικά και είναι άνευ σημασίας.  Στην έξέδρα των επισήμων μεταξύ άλλων διακρίναμε τους: k. κ. ΡΟΤΣΑ, ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ, ΓΑΛΑΚΟ, ΝΤΕ ΜΕΛΟ, ΛΟΣΑΝΤΑ, ΣΑΡΑΒΑΚΟ, ΝΑΒΑΣ, ΚΩΣΤΕΝΟΓΛΟΥ, και φυσικά πολλούς ανθρώπους της ΜΠΑΡΤΣΑ, ΤΗΣ ΜΠΑΓΕΡΝ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΣΕΝΑΛ. Εννοείται πως οι κερκίδες ήταν κατάμεστες απο κόσμο οι οποίοι θαύμασαν τους παιχταράδες και των δύο ομάδων, και ειδικότερα τ'αστέρια της υπερομάδας των Τρικάλων. Στο τέλος του αγώνα τα δύο παιδιά από το Γοργογύρι έδωσαν μια συνέντευξη στον Αρκά για το ιστολόγιο μας.

Ερώτηση: πόσο χρονών είσαστε και απο πού είναι η καταγωγή σας;
Γιάννης: είμαι 13 και η καταγωγή μου είναι απο το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, με τα γάργαρα νερά, και τα πολύ δροσερά κορίτσια.
Αλκιβιάδης: είμαι κι εγώ στη ίδια ηλικία και απο το ίδιο χωριό, απλά θα ήθελα να προσθέσω πως στο Γοργογύρι έχει γεννηθεί και ο πολύ μεγάλος παίκτης ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΑΝΤΑΚΗΣ.
Ερώτηση: είσαστε δεξιοί ή αριστεροί, εννοώ πιο είναι το καλό σας πόδι;
Γιάννης: ως σέντερ φόρ που παίζω θα ήθελα να μπορώ να χρησιμοποιώ και τα δύο πόδια, μέχρι στιγμής δεν το έχω καταφέρει απόλυτα, αλλά ευελπιστώ πως στο μέλλον θα  το πετύχω, είμαι όμως εξίσου καλός και στις κεφαλιές, (παρ' ό,τι μικρός το δέμας είναι αλτικός όπως διαπιστώσαμε.)
Αλκιβιάδης: Εγώ βασικά χρησιμοποιώ μόνο το δεξί, και φυσικά το κεφάλι μου.
Ερώτηση: σε ποιά Ελληνική ομάδα, και σε ποιά ξένη θα θέλατε να πάρετε μεταγραφή;
Γιάννης: ΠΑΟ, ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ, ΑΡΣΕΝΑΛ
Αλκιβιάδης: OΣΦΠ, ΜΠΑΓΕΡΝ
Ερώτηση: ποιός ποδοσφαιριστής είναι το ινδαλμά σας;
Γιάννης: Μessi
Αλκιβιάδης: Ronaldo
Ερώτηση: γνωρίζετε να μας πείτε ποιοί ήταν οι πιο ταλαντούχοι παίχτες των Τρικάλων;
Γιαννακης: ο Τσιαντάκης που είναι και χωριανός μας, και όπως έχω ακούσει απο τον πατέρα μου πιο πριν ο Κατσιάκος. Εδώ θα ήθελα να σας διηγηθώ μια ιστορία σχετική με τον παππού μου που μου την είχε πει ο θείος μου ο Κώστας, την πρώτη φορά που ο παππούς ο Γιάννης αντίκρισε μπάλα την πήρε στα χέρια του με μεγάλη προσοχή και την πήγε στο δάσκαλο γιατί νόμιζε πως ήταν βόμβα!!!!!!!
Αλκιβιάδης: Εγώ γνωρίζω μόνο για τον Τσιαντάκη επειδή όπως είπε και ο Γιάννης είναι απο Γοργογύρι μεριά.
Ερώτηση: Μήπως γνωρίζετε να μας αναφέρετε δύο ονόματα μεγάλων τραγουδιστών-συνθετών απο τα Τρίκαλα;
Απάντηση: και οι δύο απάντησαν ταυτόχρονα Τσιτσάνης, Μητροπάνος και Καραφώτης!!!!!!
Ερώτηση: εσύ Γιαννάκη έχουμε μάθει πως είσαι μαθητής Μουσικού Σχολείου, ποιό όργανο σ'αρέσει πιο πολύ;
Γιάννης; το Βιολί
Ερώτηση: Έχετε μήπως κάποια σχέση με τον κορυφαίο κιθαρίστα των Τρικάλων τον Κωνσταντίνο Γκοβίνα-Γκοτζιόλα;
Γιάννης και Αλκιβιάδης γεμάτοι υπερηφάνια: ναι είναι Θείος μας και είναι μεγάλη τιμή για το Γοργογύρι.
Ερώτηση: και τώρα μιας και φθάσαμε στο τέλος της συνέντευξης θα ήθελα να σας ρωτήσω τι γνωρίζετε για την ΟΚΡΑ;
Γιάννης: Eδώ και πολλά χρόνια ο πατέρας μου, και ο θείος μου μου μιλάνε συνέχεια για την ΟΚΡΑ αυτό το καλοκαίρι σε ειδική τελετή θα γίνω και επίσημο μέλος της ΟΚΡΑ, και γι'αυτό είμαι πάρα πολύ χαρούμενος.Σίγουρα το να είσαι μέλος της ΟΚΡΑ είναι μεγάλη τιμή και ευθύνη γιατί όλα τα μέλη της έχουν λόγο και μπέσα. Έτσι θέλω να γίνω κι εγώ. Έχω μάθει πως την ΟΚΡΑ την ίδρυσαν δύο πρώτα ξαδέρφια του πατέρα μου ο Αλέξανδρος Γκουβίνας, και ο Επικούρειος Πέπος Γκοβίνας.
Αλκιβιάδης: Eγώ πρωτοάκουσα για την ΟΚΡΑ από τον φίλο μου τον Γιάννη, και σύντομα θα φροντίσω να μάθω πιο πολλά, εννοείται πως κι εγώ θέλω να γίνω επίσημο μέλος της ΟΚΡΑ.
Υ.Γ. στον MANAGER έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η ομιλία του προπονητή τους μετα το τέλος του αγώνα.

Ευχαριστούμε τους Γιαννάκη Γκοβίνα, και Αλκιβιάδη Γκοβίνα για την υπέροχη συνέντευξη και όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος στον αγώνα και που αμέσως μετά θα μνημονεύσω τα ονοματά τους,

Χρήστος Μπουρούσης
Θανάσης Αγραφιώτης
Άλκης Γκοβίνας
Γιώργος Νταϊλιανης
Θανάσης Γριζανίτης
Κωνσταντίνος Καραγκούνης
Θανάσης Τάμπος
Θανάσης Καλτσάς
Θανάσης Παπαδάκος
Θανάσης Γαντζούλας
Θοδωρής Καρακώστας
Γιάννης Γκοβίνας
Βαγγέλης Καρακώστας
Μενέλαος
Ιάσονας
Γιώργος
Χρήστος Τσιβέλης
Δημήτρης

ζητώ συγγνώμη για κάποια παιδιά που ξέχασα. Είσαστε πολύ μεγάλα ταλέντα αλλά θα πρέπει να προσέξετε να μην παραμείνετε μόνο ταλέντα γιατί και στο παρελθόν έχουν ''χαθεί'' ταλέντα λόγω χαρακτήρα και πολλών άλλων αρνητικών πραγμάτων. Γι αυτό θα πρέπει ν'ακούτε τους προπονητές σας γιατί αυτοί γνωρίζουν πως πρέπει αναπτυχθεί ένα ταλέντο, και να θυμόσαστε τις τρεις μαγικές λέξεις που ένα ταλέντο, εκτός από ταλέντο, γίνεται και εργαλείο για την ομάδα, οι λέξεις είναι: Δουλειά, Δουλειά, Δουλειά.
Τη συνέντευξη πήρε ο αντιπρόεδρος της ΟΚΡΑ Παναγιώτης Αρκας, ευχαριστώ Παναγιώτη.
Την επιμέλεια της ανάρτησης είχε ο Επικούρειος Πέπος. 
Αμέσως μετά ακολουθεί σχόλιο του Αρκά.

Arkas: Καλησπέρα!Να δώσω θερμά συγχαρητήρια στους παιχταράδες που κατέβηκαν από τα Τρίκαλα και που μας προσέφεραν ασύγκριτο θέαμα.Πραγματικά στις 2 πρώτες περιόδους τα παιδιά πέταγαν φωτιές,με καταπληκτική

επιθετική λειτουργία,φοβερό passing game και εναλλαγές της μπάλας με την μία!Απέναντί τους είχαν τις ακαδημίες του ΟΣΦΠ,που τολμώ να πω πως δεν αντεπεξήλθαν στις προσδοκίες του κοινού!

Άλλωστε στο υγιές ποδόσφαιρο δεν παίζουν μπάλα τα εκατομμύρια...μετράνε άλλα πράγματα.Βravo στους Τρικαλινούς παιχταράδες και στους γονείς τους για την υγεία και το πνεύμα ευγενούς άμιλας που επέδειξα

Να αναφερθώ εδώ στους 2 Γοργογυραίους-μέλη της ομάδας.Πρόκειται για δύο βασικούς ποδοσφαιριστές,τον Γιάννη σε θέση επιτελικού χαφ και τον Άλκη σε θέση αμυντικού.Αλάνθαστοι και οι δύο στο παιχνίδι τους

με φοβερή αίσθηση του χώρου και έμφαση στο δημιουργικό παιχνίδι.Αληθινά κατάπιαν τον ΟΣΦΠ για 2 περιόδους,προηγούμενοι μάλιστα 0-2 ως τότε.Έπειτα,λόγοι "υπεράνω",έφεραν τον αγώνα στην ισοπαλία.

Συνοψίζοντας,με πολλή δουλειά θα έρθει και η καταξίωση για αυτά τα παιδιά.Μην κολώνετε πουθενά,δεν υπάρχει κρίση,μόνο αισιοδοξία και ρεαλισμός!Από μέρους μου,έχει ήδη εξασφαλιστεί η θετική εισήγηση

προς το τμήμα scouting της OKRA GROUP για τους δύο Γοργογυραίους και κάποια ακόμα ταλέντα!

Arkas: ΥΓ:Mr Pepos,να τονίσω πως η αδυναμία του Γιάννη για το ωραίο φύλο,και δη τις τουρίστριες,πάει πακέτο με την ωραία μπάλα,φθάνει να υπάρχει μια ισορροπία πάντοτε!

Η ΕΛΛΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821 δυστυχώς 200 χρόνια μετά έχουμε ξανά τεράστια προβλήματα με τους αιώνιους εχθρούς μας.

Aγαπητές Φίλες, Αγαπητοί Φίλοι, Αγαπητοί συναθλητές της Ουτοπίας και της Ελληνικής νοοτροπίας, σας καλημερίζω και σας καλοσωρίζω στο ιστολόγιο της Λ.Ο.Γ. Μέ τη σημερινή ανάρτηση που είναι κι αυτή αφιερωμένη στους ΑΓΙΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821 θα κλείσουμε αυτόν τον κύκλο μνήμης σ'αυτούς που -κατά την ταπεινή μου γνώμη- θα έπρεπε να έχουμε στο εικονοστάσι του σπιτιού μας εφόσον, θέλουμε να λέμε πως είμαστε Έλληνες. Με το κορυφαίο έργο λοιπόν του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΒΡΥΖΑΚΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟ  ''Η ΕΛΛΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ'' θέλω να στείλω το εξής μνμα σε κάποιον ακατανόμαστο πολιτικό που είχε πει πως οι Έλληνες ξεχνούν, κύριε ''Μ'' εσείς μπορεί να θέλετε να ξεχνούν οι Έλληνες για τους λόγους που εσείς γνωρίζετε, αλλά εμείς εδώ στο filomatheia.blogspot.com δε θα σας κάνουμε τη χάρη. AΓΙΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821 σας ευγνωμονούμε. Φίλες και Φίλοι αύριο 20/03/15 θα διαβάσετε κάτι που θα σας εκπλήξει, και την 21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΟΛΟΙ ΣΤΟ BLOG του filomatheia για να υποδεχθούμε τον νέο ταλαντούχο ποιητή ΕΝΔΥΜΙΩΝΑ γιατί σε παγκόσμια  πρώτη θα παρουσιάσουμε την ποιητική του συλλογή με τίτλο ''ΑΚΟΥ'' Καλή ανάγνωση. Με σεβασμό και εκτίμηση ο CEO της ΟΚΡΑ Επικούρειος Πέπος.

---

Η Ελλάς ευγνωμονούσα,1858

- Θεόδωρος Βρυζάκης (1819 -1878). Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. Παράρτημα Ναυπλίου.

Στο έργο αυτό, που φιλοτέχνησε ο Βρυζάκης το 1858, απεικονίζεται η απελευθε­ρωμένη Ελλάδα ως αρχαία κόρη, πάνω σ' ένα σύννεφο που την κρατά υπερυ­ψωμένη και κυρίαρχη στο κέντρο του πίνακα. Φορά δάφνινο στεφάνι στα ξέπλεκα μαλλιά της, και πατά στις σπασμένες αλυσίδες των δεσμών της. Έχει τα χέρια της απλωμένα δεξιά και αριστερά, σε μία συμβολική κίνηση εναγκαλισμού αλλά και προ­στασίας πλέον όλων όσοι με θυσίες και αγώνες συνετέλεσαν στην απελευθέρωσή της, όλων όσοι εξακολουθούν να διαθέτουν τις περιουσίες τους για την ανασυγκρότησή της, όπως υποδηλώνει ο σωρός των νομισμάτων που της προσφέρεται.

Γύρω της συνωστίζονται οι γνώριμοι πρωτεργάτες της Επανάστασης, οι πρόδρομοι Ρήγας Φεραίος, Αδαμάντιος Κοραής, Αλέξανδρος Υψηλάντης, Μιχαήλ Σούτζος, οι γενναίοι αγωνιστές Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Γεώργιος Καραϊσκάκης, Οδυσσέας Ανδρούτσος, οι ήρωες των ναυτικών αγώνων Κωνσταντίνος Κανάρης, Ανδρέας Μιαούλης, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα. Για την απόδοση των αναγνωρίσιμων φυσιογνωμικών χαρακτηριστικών τους, ο Βρυζάκης χρησιμοποιεί τις προσωπογραφίες των αγωνιστών που είχε σχεδιάσει ο Krazeisen και είχαν ευρέως διαδοθεί με μία σειρά λιθογραφίων που εκδόθηκε το 1831 στο Μόναχο [1].

Ο Βρυζάκης, εκφράζοντας τα συναισθήματα των Ελλήνων που αισθάνονταν την ανάγκη να τιμήσουν όσους θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία, φιλοτεχνεί την αλληγορική αυτή σύνθεση, η οποία φέρνει κοντά τους έναν κόσμο ηρωικό και ανακαλεί στη μνήμη τους την εποχή των αγώνων, που ο απόηχος τους είναι ακόμα ζωντανός και καθορίζει από πολλές απόψεις τη ζωή τους. Η εικόνα ενεργεί συγκι­νησιακά και προβάλλει ένα ζήτημα ηθικής στάσης, την αναγνώριση της αρετής, την απόδοση τιμής, αλλά και τη συνειδητοποίηση της υποχρέωσης για μίμηση και συνέ­χεια [2]. Βασικό ρόλο σ' αυτό παίζει η δύναμη της αναπαράστασης με τα μορφολογικά της χαρακτηριστικά αλλά και οι συνειρμοί που την ακολουθούν. Δεν είναι καθόλου απίθανο να ισχύει αυτό που έχει υποστηριχθεί από πολλούς μελετητές ότι το έργο παραπέμπει στους στίχους τους αποδιδόμενους στον Ρήγα Φεραίο «Ω παιδιά μου ορφανά μου. » [3].

Επίσης οι επισημάνσεις του Goethe, σε κείμενο σχετικό με τις λιθο­γραφίες του Krazeisen με τους Αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης [4], στο οποίο αναφέρεται ότι το κοινό χρειάζεται, απαιτεί να βλέπει σε πιστές προσωπογραφίες όσους απέκτησαν ένα σημαντικό όνομα και επηρέασαν τη ζωή του, αλλά και η μακρι­νή υπόμνηση του τύπου της Παναγίας του Ισχυρού Μανδύα [5], με την οποία μπορεί να σχετισθεί η απεικόνιση της Ελλάδας, μεγαλύτερης σε μέγεθος από το πλήθος των αγωνιστών, που με την προστατευτική θέση των ανοικτών χεριών της δείχνει να τους σκεπάζει, διαμορφώνουν την αλληγορική λειτουργία του έργου και τον ιδεολογικό ρόλο που καλείται να παίξει. Άλλωστε οι διάφοροι τίτλοι που αποδίδονται στον πίνακα Η Ελλάς ευγνωμονούσα, Υπέρ Πατρίδος το Παν, Η Ελλάς συνάγουσα τα τέκνα της και η ευρεία διάδοσή του σε λιθογραφημένη απόδοση, αποδεικνύει την ταύτιση του κοινού με την απεικόνιση, καθώς η παράσταση εκπληρεί το αίτημα της «ελληνικής μετεπαναστατικής κοινωνίας που είχε ανάγκη να διαβάζει εικαστικά τις μεγάλες στιγμές του ελληνικού έθνους, να τις αναπολεί ως σημεία αναφοράς και να τα εξιδανικεύσει παρά να αντιμετωπίζει τη σκληρή πραγματικότητα» [6].

Όλγα Μεντζαφού - Πολύζου

Από το λεύκωμα, «1821 Μορφές & Θέματα του Αγώνα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας στη ζωγραφική του 19^ου αιώνα». Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. Παράρτημα Ναυπλίου. 

Επιμέλεια Ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.

Ο AΓΙΟΣ ΗΡΩΑΣ, Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Ο ΜΕΓΑΣ!!! ΟΙ 'Ελληνες αντί να έχουν στο εικονοστάσι τους τον Κορυφαίο των Κορυφαίων 'Ελληνα 'Αγιο 'Ηρωα έχουν . . . . . εσύ αναγνώστη τι λες;

Φίλες και φίλοι, συναγωνιστές και πληνάδελφοι, οραματιστές και σκοταδιστές, ωχαδερφιστές και μαχητές, ψηφοφόροι της αδικοκρατίας, πριν διαβάσετε το πιο κάτω άρθρο πάρτε τα χαπάκια σας, καθήστε στην καρέκλα και πείτε να σας δέσουν για λόγους ασφαλείας, πριν αρχίσετε να βλασθημάτε ζητήστε να φύγει η μαμά η πεθερά και τα παιδιά απο το σπίτι, τώρα μπορείτε να ξεκινήσετε να διαβάζετε.... Oλόκληρο το κείμενο θα το βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση που υπάρχει στο τέλος του άρθρου. Πρίν είκοσι χρόνια που είχα επισκεφθεί το Ναύπλιο με φίλους απο τη Νότια Αφρική ήταν μαζί μας και ο μικρός Τζόναθαν ο οποίος τότε ήταν περίπου 7 ή 8 ετών, κάποια στιγμή λοιπόν ανεβήκαμε στο φρούριο και βρεθήκαμε στο σημείο που είχαν φυλακίσει τον ΑΓΙΟ ΗΡΩΑ ΘΕΟΔΩΡΟ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ όταν τελείωσε η γραμματέας μου την ενημέρωση για την απίστευτη ιστορία του ΓΈΡΟΥ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ όλοι οι φιλοξενούμενοι μου είχαν μείνει άναυδοι απ' αυτά που άκουγαν, ο δε μικρός Τζόναθαν γύρισε προς το μέρος μου και με ρώτησε: Θείε Πέπο αφού αυτός ο άνθρωπος ήταν τόσο σημαντικός για σας τους Έλληνες γιατί τον κλείσατε στη φυλακή; 
Φίλες και Φίλοι ο μικρός Τζόναθαν είναι σήμερα 28 ετών και το καλοκαίρι -εκτος απροόπτου- θα τον έχουμε πάλι κοντά μας μήπως κάποιος/α από εσάς θα μπορέσει να του δώσει μια καλή εξήγηση; Σας ευχαριστώ. Σας εύχομαι καλή ανάγνωση, με σεβασμό και εκτίμηση.

Επικούρειος Πέπος. Υ.Γ. Ακόμα αναρωτιώσαστε γιατί φθάσαμε ως εδώ; Αχ! βρε ΛΙΑΝΤΙΝΗ πόσο δίκιο είχες για τον Ελληνοέλληνα. Όχι κύριε 'Μ' δεν έχουμε όλοι κοντή μνήμη. Φυσικά και νιώθουμε υπερήφανοι ως Τρικαλινοί για την πρωτοβουλία που πήρε ο Δήμος Τρικάλων και ζωγράφισαν τις διαβάσεις των πεζών με τα πλήκτρα του πιάνου!!!!!!!!!!!! Μιλάμε για φοβερή ιδέα, ανάμεσα στα πλήκτρα έχουν ζωγραφίσει νότες από τραγούδια του Μέγιστου Τρικαλινού Βασίλη Τσιτσάνη.

Η απολογία του Κολοκοτρώνη
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Μετά από μικρή παύση). Να αποχωρήσει της αιθούσης ο Δημήτριος Πλαπούτας για να απολογηθεί ο έτερος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.Δύο χωροφύλακες οδηγούν έΠλαπούτα, ενώ ο Κολοκοτρώνης σηκώνεται από τον πάγκο του και προχωρεί αγέρωχα προς τους δικαστές του. Τα βλέμματα όλων καρφώνονται πάνω του. Μπροστά τους, στέκεται ορθό ολόκληρο το Εικοσιένα. Φέρνουν το Ευαγγέλιο. Ο Πρόεδρος σηκώνεται, τον μιμούνται όλοι. Ο Κολοκοτρώνης απλώνει το χέρι του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορκίζομαι να είπω την αλήθεια και μόνη την αλήθεια εις ό,τι ερωτηθώ.
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Ορκίζομαι. (Κάθονται όλοι στις θέσεις τους).
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς ονομάζεσαι;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από πού κατάγεσαι;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Από το Λιμποβίσι της Καρύταινας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσων ετών είσαι;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Εξήντα τέσσερων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι επάγγελμα κάνεις;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Στρατιωτικός. Στρατιώτης ήμουνα. Κράταγα επί 49 χρόνια στο χέρι το ντουφέκι και πολεμούσα νύχτα μέρα για την πατρίδα. Πείνασα, δίψασα, δεν κοιμήθηκα μια ζωή. Είδα τους συγγενείς μου να πεθαίνουν, τ΄ αδέρφια μου να τυραννιούνται και τα παιδιά μου να ξεψυχάνε μπροστά μου. Μα δε δείλιασα. Πίστευα πως ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή του για τη λευτεριά μας και πως δεν θα την έπαιρνε πίσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι απολογείσαι για την κατηγορία που σου αποδίδεται;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Τον απερασμένο Ιούλη διάηκα στην Τριπολιτσά για να στεφανώσω εν' αντρόγενο. Από κεί τράβηξα, μαζί με τη νύφη μου, για το μοναστήρι της Άγια-Μονής. Την παραμονή της Παναγιάς ήρθε κι ο Ρώμας στην Καρύταινα όπου καθίσαμε κάνα δυο μέρες. Έπειτα ο Ρώμας έφυγε κι εγώ γύρισα στην Τριπολιτσά στις 18 τ' Αυγούστου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχες προηγουμένως άλλες συναντήσεις με το Ρώμα;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Δεν είχα πριν καμία συνάντηση μαζί του. Τον αντάμωσα για πρώτη φορά στην Τριπολιτσά. Μακριές ομιλίες δεν είχαμε. Τρώγαμε όμως μαζί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι λέγατε;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Τα συνηθισμένα όπου λένε οι άνθρωποι όταν τρώνε αντάμα ψωμί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είχες την περιέργεια να ρωτήσεις τον Ρώμα για τα όσα διέδιδε περί Αντιβασιλείας;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Καμία περιέργεια δεν έβαλα στο νου μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον άλλον καιρό τι έκανες στην Τριπολιτσά;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Πάγαινα στο παζάρι. Σύναζα τους χωριάτες και τους μίλαγα επειδής ήτανε ερεθισμένοι από κείνους τους διαβόλους τα νόμιστρα. Τους έλεγα: «Βρε τσομπάνηδες, τι πλερώνατε τον καιρό της τουρκιάς και τι πλερώνετε τώρα; Δεν πλερώνετε τώρα λιγότερα απ' τον καιρό της τουρκιάς;». Και τους τ' απόδειχνα με παραδείγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον πρίγκιπα Μπρέντ τον γνωρίζεις;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Ναι, τον γνωρίζω. Ήρθε μάλιστα στην Τριπολιτσά για να δη το Ρώμα. Σα μπατζανάκης του που είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι παράγγειλες μ' αυτόν στο γιο σου το Γενναίο στ΄ Ανάπλι;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Τίποτα. Ούτε είχα και τίποτα να του παραγγείλω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιοι άλλοι ήταν τότε στην Τριπολιτσά;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Ο Νικηταράς και Πλαπούτας που είχανε έρθει απ' τα χωριά τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι άκουσες περί μιας αναφοράς εναντίον της Αντιβασιλείας και των Βαυαρών;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Δεν άκουσα τίποτα ούτε και μου μίλησε ποτέ κανείς για καμία τέτοια ανα-φορά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν άκουσες τίποτα;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γνωρίζεις τους ληστές Κοντοβουνήσιο, Μπαλκανά και Καπογιάννη;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Τον Κοντοβουνήσιο τον γνωρίζω απ' τον εμφύλιο πόλεμο.
Ο Μπαλκανάς ήτανε γουρνοβοσκός. Τον κατάτρεχα. Δυο φορές μου 'φυγε απ' τα σίδερα. Τον Καπογιάννη δεν τον γνωρίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον γραμματικό του Κοντοβουνίσιου, Χρήστο Νικολάου, τον ξέρεις;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Ναι. Είν' ένα ξόανο παιδαρέλι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον Αλωνιστιώτη τον γνωρίζεις;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Τον γνωρίζω, είναι μάλιστα και συγγενής μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήξερες πως θα πήγαινε στη Λιβαδειά;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Όχι, δεν το ήξερα. Απ' τον κόσμο το άκουσα πως πήγε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τον είχες δει προηγουμένως;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Δείχνοντάς το). Είναι αληθινό αυτό το γράμμα του Υπουργού των Εξωτερικών της Ρωσίας προς εσένα;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Ναι, είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς πήρε αφορμή να σου γράψει ο Ρώσος υπουργός;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Ήταν απάντηση σ' ένα δικό μου γράμμα. Πήρ' αφορμή για να του γράψω από τούτο δω το περιστατικό: Άμα ήρθε ο Βασιλιάς μας, ο πρεσβευτής της Ρωσίας Ρούκμαν άφησε ένα γράμμα του στο περιβόλι μου συστήνοντάς με στους Ρώσους καπετάνιους του Αιγαίου. Γι' αυτό έκαμα κι εγώ ένα ίδιο γράμμα συστήνοντας αυτόν και το ναύαρχό τους Ρίκορντ σε δικούς μας. Δε μου πέρασε η ιδέα πως αυτό βλάφτει είτε είν' εμποδισμένο. Τόκαμα από λεπτότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι άλλο έγραφες σ' αυτό το γράμμα;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Τίποτις άλλο απ' τη σύσταση. Όσο για το γράμμα που έλαβα έλεγε ν' αγαπούμε το βασιλιά μας και τη θρησκεία μας. Άλλο δε θυμούμαι. Σ' αυτό φαίνεται τι μου γράφει ο Ρώσος υπουργός, φανερώνοντας έτσι με ποιο πνεύμα τούγραψα κι εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε έφυγες για τελευταία φορά από δω;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Δε θυμάμαι καλά. Θαρρώ στις αρχές του Ιούλη. Ήτανε η πρώτη φορά που 'φυγα από όταν ήρθε ο βασιλιάς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και γιατί έφυγες;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Η αιτία όπου μ' έκανε ν' αφήσω την εδώ ήσυχη ζωή μου είναι, πρώτο γιατί εγώ είμαι βουνίσιος και με πειράζει η ζέστη, δεύτερο για να στεφανώσω ένα αντρόγενο και τρίτο γιατί μούγραψε ο γιος μου ο Γενναίος μην αρρωστήσω και γι' αυτό καθόμουνα στην Τριπολιτσά για τον καθαρό αέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και σ' όσους ερχόντουσαν να σε ιδούν τι τους έλεγες;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Τους συμβούλευα, καθώς έκανα και στην Άγια-Μονή, όπου έβαλα λόγο γι' αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχεις άλλο τίποτα να πεις για όσα σε κατηγορούν;
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Τούτω δω μονάχα. Μετά το φόνο του Κυβερνήτη η Πατρίδα ήτανε χωρισμένη στα δύο. Εγώ άμα έμαθα το διορισμό του Βασιλιά, έκαμα τη σημαία του και σύναξα κι όλους τους φίλους μου και κάμαμε μιαν αναφορά στη Βαυαρία φανερώνοντας την αφοσίωσή μας. Όταν ήρθ' ο Βασιλιάς σκόρπισα τους ανθρώπους μου κι ησύχασα.
ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ: Τότε, γιατί αντενέργησες στο βασιλιά σου και στην Αντιβασιλεία.
ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Εγώ ν' αντενεργήσω; Μα δε ξέρετε λοιπόν κι εσείς οι ίδιοι κι όλοι οι Έλληνες πόσο πάσκισα στον καιρό του σηκωμού ν' αποχτήσει το έθνος κεφαλή και να μου λείψουν οι φροντίδες; Άμα ο Θεός μου 'δωσε Βασιλέα, εγώ είπα σ' όλους τους φίλους μου: «Τώρα είμ' ευτυχισμένος. Θα κρεμάσω την κάπα μου στον κρεμανταλά και θα πλαγιάσω στην καλύβα μου ν' αποθάνω ήσυχος κι ευχαριστημένος».
Αυτά είπε ο Γέρος και κάθισε στον πάγκο του, ενώ στην αίθουσα απλώθηκε βαθιά σιωπή και αγωνία.

Η απολογία του Δημητρίου Πλαπούτα και οι αγορεύσεις του Επιτρόπου Μάσον και των συνηγόρων υπεράσπισης
Ακολούθησε η απολογία του Δημητρίου Πλαπούτα, στο τέλος της οποίας τόνισε (μετά από ερώτηση του Προέδρου αν έχει να συμπληρώσει κάτι):
«Τούτα δω μονάχα. Κατηγορούν εμένα και τον Γέρο, πως τάχα σηκώσαμε κεφάλι ενάντια στην Αντιβασιλεία και το Βασιλιά. Μα μήπως εγώ δε συνόδεψα τη Μεγαλειότη του και μπήκα εγγυητής για να 'ρθει να καθίσει το θρονί; Μας ανακατεύουν πάλι με ληστές και κάτι ασήμαντους ανθρώπους. Εμείς το 'χουμε ψηλά και καθαρό το κούτελο και δε μηχανευόμαστε βρομοδουλειές όπως η αφεντιά εκείνων που μας κατηγορούν γι' αναρχικούς. Ό,τι έχουμε να πούμε το λέμε ντρέτα και σταράτα (ειρωνικά και υπονοώντας τον Επίτροπο). Κύριοι δικαστές, είμαστε αθώοι. Άλλοι είναι οι εχθροί και προδότες της Πατρίδας».Οι παράλογες απαιτήσεις του Επιτρόπου
Η πιο δραματική φάση της δίκης αρχίζει τώρα. Ο Μάσον, αιφνιδιαστικά, αρνείται να απαντήσει στους συνηγόρους της υπεράσπισης, κατά τα ειωθότα, με την εξήγηση ότι «κρίνει περιττόν να χάνει τον καιρόν του». Αλλά ενώ παραιτείται ο ίδιος της δευτερολογίας, απαιτεί να μη δευτερολογήσουν ούτε οι συνήγοροι. Εκείνοι διαμαρτύρονται εντονότατα. Ο πρόεδρος Πολυζωίδης επεμβαίνει. Τονίζει «είμαι της γνώμης ότι ο κ. επίτροπος χρεωστά να απαντήσει. Η ανάπτυξης της κατηγορίας υπήρξεν ελλιπής. Έχει χρέος λοιπόν να την συμπληρώσει, άλλως οι συνήγοροι έχουν χρέος να την συμπληρώσουν».
Με τη δήλωση αυτή ο Πολυζωίδης αρχίζει την ιστορική του μάχη με το Μάσον, με το Μάουερ, με το καθεστώς της αυθαιρεσίας και αδικίας. Είναι η μάχη που θα τον καταστήσει σύμβολο της ελληνικής δικαιοσύνης. Στην πραγματικότητα την είχε αρχίσει ημέρες πρωτύτερα, στα παρασκήνια.
Πριν από την έναρξη της δίκης ο Μάσον είχε καλέσει στο σπίτι του και τα πέντε μέλη του δικαστηρίου και αφού τους παρουσίασε όσα στοιχεία είχε συγκεντρώσει, τους ρώτησε αν τα έβρισκαν αρκετά για να καταδικάσουν τους δυο στρατηγούς. Ο Πολυζωίδης εξεγέρθηκε και δήλωσε αμέσως: «Θάπτω εις τους κρυψώνας της σιωπής την αντάμωσίν μας εδώ, το διατί και το πώς. Αν είναι ανάγκη να προείπομεν τι, προλέγω ότι, αν οι στρατιωτικοί Έλληνες είναι αθώοι, έχομεν τιμιότητα να τους αθωώσωμεν, αν ένοχοι, αγάπην Πατρίδος να τους καταδικάσομεν εις δεσμά, εις θάνατον».

Προσπάθησαν επίσης να εξαγοράσουν και τον Τερτσέτη ενώ η δίκη διαρκούσε ακόμη.
Αφού δεν κατόρθωσαν να τους εξαγοράσουν επιχείρησαν να τους προκαταλάβουν. Το δημοσιογραφικό όργανο του Μάουερ, ο «Σωτήρ» δημοσίευσε άρθρο ενώ συνεχιζόταν η δίκη με το οποίο προαναγγελλόταν ως βέβαια, η καταδίκη των στρατηγών. Οι συνήγοροι κατήγγειλαν δημόσια την προσπάθεια και ζήτησαν από το Μάσον να διώξει την εφημερίδα. Ο Μάσον δεν καταδέχτηκε καν να απαντήσει. Τότε ο Πολυζωίδης, όρθιος, έκανε μια κατηγορηματική δήλωση: «Το δικαστήριον, είπε, δεν έχει άλλο συμφέρον από τον νόμον. Δεν έχει άλλον σκοπόν παρά την απόδοσιν της δικαιοσύνης. Τινές δεικνύουν μιαν επίσημον εμπάθειαν και άγνοιαν των νόμων. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να προλαμβάνει την κρίσιν της δικαιοσύνης. Αποδοκιμάζω όθεν το ανόητον άρθρον και προσκαλώ τον Επίτροπον να εναγάγει τον συντάκτην της εφημερίδος». Ο Μάσσον σε απάντηση κάγχασε.
Αυτή η διπλή άρνηση του Μάσον δημιούργησε μεγάλο θέμα, διότι και οι δυο πλευρές έδειξαν ακλόνητη επιμονή, η οποία σε λίγο εξελίχτηκε σε απροκάλυπτη διαμάχη. Ο Πολυζωίδης γνώριζε ότι, οι άλλοι τρεις δικαστές ήταν αποφασισμένοι να καταδικάσουν σε θάνατο τους στρατηγούς, γι' αυτό προσπαθούσε να πείσει τον Επίτροπο να δευτερολογήσει, προκειμένου να κερδίσει χρόνο, με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να μεταπείσει έναν από τους «καταδικαστικούς» συναδέλφους του. Ο Μάσον επέμενε να επισπευτεί η έκδοση της απόφασης. Ο Πολυζωίδης παρακάλεσε θερμότατα τον Επίτροπο να δευτερολογήσει. Εκείνος, ανένδοτος, επέμενε στην άρνησή του. Επί μισή ώρα το δικαστήριο είχε πάψει ουσιαστικά να συνεδριάζει. Οι δικαστές στις έδρες τους σώπαιναν με αμηχανία. Ο Μάσον στη δική του έδρα σώπαινε και αυτός, με αλύγιστο πείσμα.
Στην αίθουσα το δικαστήριο είχε μείνει εμβρόντητο. Από κανένα δε διέφευγε ότι, εκείνη την ώρα, καταρρακωνόταν η δικαιοσύνη. Κάποια στιγμή ο Επίτροπος κατέβηκε από την έδρα του, και συνομίλησε μυστικά, με το νομάρχη Μαύρο, που βρισκόταν στην αίθουσα ως παρατηρητής του Μάουερ. Προφανώς έλαβε από αυτόν εντολές, διότι όταν επανήλθε στην έδρα του, δήλωσε ακόμη κατηγορηματικότερα ότι δεν εννοούσε να δευτερολογήσει.
Ο Πολυζωίδης συνέχισε τις εκκλήσεις του: «Σας παρακαλώ δια μιαν ακόμη φοράν, χάριν της δικαιοσύνης και της κοινωνίας να απαντήσετε!». «Δεν δύναμαι να απαντήσω», επέμενε ο Μάσον. «Πρέπει να το κάμετε», παρακαλεί εκ νέου ο Πολυζωίδης. Ο Μάσον ξαναγυρίζει στη σιωπή του. Υπάρχει μεγάλη αναταραχή στην αίθουσα. Ο νομάρχης Μαύρος φεύγει για να ζητήσει οδηγίες από τον υπουργό δικαιοσύνης Σχινά. Ο Πολυζωίδης, μετά από την κατάσταση που δημιουργήθηκε, διέκοψε τη συνεδρίαση για την επομένη, υπό τον όρο, όπως δήλωσε ρητά, «εάν δεν ομιλήσει ο Επίτροπος, να ομιλήσουν οι συνήγοροι».
Τη νύχτα εκείνη, στα παρασκήνια, πολλά διαδραματίστηκαν, που παρέμειναν όμως άγνωστα. Κινητοποιήθηκαν όλοι οι κυβερνητικοί και διπλωματικοί παράγοντες. Έγιναν διαβούλια με στόχο τη ζωή ή το θάνατο του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα. Οι υπουργοί διχασμένοι συγκρούστηκαν, αλλά επικράτησε ο Κωλέττης. Σύγκρουση επήλθε και στους κόλπους της Αντιβασιλείας, όπου όμως επικράτησε επίσης ο Μάουερ. Οι «καταδικαστικοί» επιβλήθηκαν κατά κράτος. Οι «αθωωτικοί», Άρμανσπεργκ και Μαυροκορδάτος, υποχώρησαν ή προσποιήθηκαν ότι υποχωρούν, επιφυλασσόμενοι να αντεπιτεθούν αργότερα, στην κατάλληλη ώρα.

Το αποτέλεσμα των νυχτερινών διαβουλεύσεων, φανερώθηκε την επομένη στο δικαστήριο. Όταν ο πρόεδρος Πολυζωίδης έδωσε το λόγο στην υπεράσπιση, διότι ο επίτροπος αρνήθηκε και πάλι να δευτερολογήσει, ο Μάσον, θριαμβευτικά, του εγχείρισε μια έγγραφη απόφαση της Αντιβασιλείας, η οποία ενέκρινε τη στάση του Επιτρόπου και διάταζε την έκδοση απόφασης με την απειλή μάλιστα ότι θα καταδιώκονταν τα μέλη του δικαστηρίου που δε θα ήθελαν να συμμορφωθούν. Η διαταγή είχε τις υπογραφές και των τριών Αντιβασιλέων. Ο Πολυζωίδης δεν μπορούσε πια παρά να υποκύψει. Το δικαστήριο αποσύρθηκε για διάσκεψη, ενώ σε όλους έγινε αντιληπτό ότι η ζωή του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα είχε κριθεί τελεσίδικα. Άλλωστε ο Μάουερ είχε φροντίσει να προϊδεάσει το λαό για την προαποφασισμένη θανατική καταδίκη.
Διαβάστε περισσότερα: Η δίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη | Πάρε-Δώσε http://www.pare-dose.net
ΥΓ. ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ να διαβάσετε τα βιβλία του κ. θ. Παναγόπουλου με τίτλο ΄΄τα ψιλά γράμματα της ιστορίας΄΄.
--------------------------------------------------------------------------------------

10 ερωτήσεις & απαντήσεις για το νέο βιβλίο του Θεόδωρου Παναγόπουλου

Συνέντευξη στον Μιχάλη Τζανάκη //

-Κε Παναγόπουλε, σας γνωρίσαμε κυρίως με τα Ιστορικά βιβλία σας «Τα ψιλά γράμματα της Ιστορίας» και «Όλα στο φως». Τι απήχηση είχαν στο αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα, καθώς και τα δυο χαρακτηρίστηκαν best seller;

Ομολογώ  ότι, όταν έγραψα  το πρώτο μου βιβλίο το 2009, δεν περίμενα ότι θα είχε τέτοια απήχηση και ότι θα παραμείνει εδώ και εννιά χρόνια στην επικαιρότητα.

Από τότε μέχρι σήμερα, καθημερινά, παίρνω συνεχώς δεκάδες μηνύματα και δέχομαι επαινετικά τηλεφωνήματα. Ο κόσμος διψάει ν’ ακούσει μια αλήθεια. Θεωρώ, ότι αυτός είναι ο βασικός λόγος της επιτυχίας των βιβλίων μου. Σε μια εποχή, όπου το ψεύδος γίνεται αλήθεια, το μαύρο, άσπρο, όλο και περισσότεροι υποψιάζονται ότι δεν φταίει ο γιαλός, αλλά το ότι στραβά αρμενίζουμε!

-Ο ίδιος κατάγεστε από την Πελοπόννησο, αλλά ζείτε πολλές δεκαετίες στην Κρήτη. Αλήθεια πώς βρεθήκατε στο νησί;

Ήρθα, πριν πολλά χρόνια, ως δικαστής σε μια πόλη της Κρήτης. Έγινα Δήμαρχος και επίτιμος δημότης αυτής της πόλης. Έγινα τύποις και ουσία Κρητικός. Εδώ μεγάλωσαν τα παιδιά μου, γεννήθηκε η κόρη μου, γεννήθηκαν και μεγαλώνουν τα εγγόνια μου. Η Κρήτη είναι η δεύτερη πατρίδα μου.

-Τα βιβλία σας ενώ στηρίζονται σε πλήθος ιστορικών πηγών, ωστόσο αναιρούν πολλά κεφάλαια της «επίσημης» Ιστορίας όπως τη μάθαμε από τις σελίδες των σχολικών βιβλίων. Πώς το εξηγείτε εσείς;

Όπως λέγεται, την ιστορία την γράφουν οι νικητές. Και νικητές στον Μεγάλο Αγώνα της Ανεξαρτησίας, στο τέλος, δεν αναδείχτηκαν οι ξυπόλυτοι και οι πεινασμένοι, που την ξεκίνησαν και έδωσαν το αίμα τους, αλλά η πλουτοκρατία του καιρού εκείνου, οι κοτσαμπάσηδες, συνεργάτες – όργανα της οθωμανικής εξουσίας, “εταίροι- κατά την σημερινοί ορολογία -, μαζί με τους “ετερόχθονες” Φαναριώτες και τους ομοίους τους, λακέδες της Εσπερίας. Όλοι αυτοί “από κοινού συμφέροντος κινούμενοι”, όπως λένε οι νομικοί, έβαλαν στο κάδρο (που στολίζει τις σχολικές αίθουσες και όχι μόνο) μαζί με τους πραγματικούς ήρωες και την αφεντιά τους, αυτοηρωποιούμενοι, ενώ ήσαν αντιπατριώτες και προδότες και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν το πουγκί τους! Η ιδέα αυτή έπρεπε να παγιωθεί, εξ απαλών ονύχων, μέσα από την εκπαίδευση, όπως και έγινε, και στο τέλος κατάντησε εθνική ιδεολογία, – δηλαδή εθνικός μύθος, όσον αφορά την συνεισφορά αυτών των προσώπων, στην απελευθέρωση του Γένους. Στην συλλογική μνήμη, ο μύθος ταυτίστηκε, θεωρήθηκε ως πραγματικότητα και συσκότισε την αλήθεια.

-Τελικά η 25η Μαρτίου σηματοδότησε την αρχή μιας επανάστασης μόνο, ή ένα κύκλο εμφύλιων συγκρούσεων και την απαρχή της ξενοκρατίας στη χώρα μας;

Η 25η Μαρτίου, ή για είμαστε ακριβέστεροι, λίγες μέρες νωρίτερα, 23 ή και 15- άλλωστε δεν έχει και μεγάλη σημασία- αφού η 25η είναι και αυτή ένας από τους μύθους, πράγματι ήταν η έναρξη και μαζί η απαρχή δεινών για την δόλια πατρίδα. Η δόξα και ο διχασμός!

Στην αρχή όλοι ήταν σύμφωνοι. “Είχαμε μεγάλη ομόνοια. Ο ένας επήγε εις τον πόλεμο, ο αδερφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του ζύμωνε, το παιδί του κουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα στο στρατόπεδο….” διηγείται ο Κολοκοτρώνης. Ώσπου; Ώσπου η κακή μοίρα της Ελλάδας έφερε εδώ, τον Μαυροκορδάτο και τον Κωλέτη. Αυτοί οι δυο, δεν ήρθαν για να βοηθήσουν να ελευθερωθεί η πατρίδα, αλλά για να την υποτάξουν και πάλι στα ξένα συμφέροντα, των οποίων αποδείχτηκε, ότι ήσαν πράκτορες. Ο πρώτος, υπάλληλος του Σουλτάνου, δραπέτευσε έγκαιρα από την Βλαχία, σαν κατάλαβε, ότι τον ηγεμόνα θείο του, ήταν έτοιμοι να τον αποκεφαλίσουν οι Τούρκοι. Ο δεύτερος, γιατρός του γιου του Αλή πασά, μόλις είδε τα σκούρα, το ‘σκασε από τα Γιάννενα, μόλις ο Χουρσίτ πασάς πολιόρκησε τον Αλή. Τόσο απλά και για τους δυο! Σαν τα ποντίκια, που εγκαταλείπουν πρώτα το σκάφος, που κινδυνεύει. Αν ήσαν λάτρεις της Ελλάδας και της ελευθερίας της, έπρεπε να κατέβουν νωρίτερα εδώ και να οργανώσουν τον Αγώνα. Ή όλοι μαζί θ αγωνιστούμε, ή όλοι θα πεθάνετε! Και ακριβώς, είναι αυτοί οι δυο, που οδήγησαν τον τόπο  στην ξενοκρατία.

-Γιατί πιστεύετε στρεβλώνεται η επίσημη Ιστορία μας; Ποιες είναι οι σκοπιμότητες της «Αγιοποίησης» ή της «Δαιμονοποίησης»  κάποιων πρωταγωνιστών της και πόσο αυτό επηρέασε τη σύγχρονη πορεία του Κράτους;

Εξήγησα προηγουμένως τους λόγους αγιοποίησης κάποιων και δαιμονοποίησης κάποιων άλλων. Λογικό  επακόλουθο είναι, ότι η παραχάραξη της ιστορίας, έγινε από τους δυο παραπάνω “εισβολείς” και τους παρατρεχάμενους τους, που “βασίλεψαν”στην πολιτική σκηνή, τα επόμενα περίπου πενήντα χρόνια. 

-Η δίκη του Κολοκοτρώνη από την Αντιβασιλεία και οι μεθοδεύσεις που ακολουθήθηκαν τότε είχαν στο στόχαστρο μόνο το Γέρο του Μοριά ή μήπως στόχευαν και κάτι άλλο;

Η δίκη του 1834, στο Ναύπλιο είχε τυπικό στόχο, τον πολυθρύλητο Κολοκοτρώνη, ως εκφραστή του λαϊκού αισθήματος, έναντι της αντιβασιλείας του Όθωνα. Ουσιαστικός όμως στόχος ήταν η καθυπόταξη του νέου βασιλιά και της επιτροπείας του, στα κελεύσματα της αγγλικής πολιτικής, στην οποία αντιδρούσε η πλειοψηφία της αντιβασιλείας και ο Κωλέτης, εκπρόσωποι των γαλλικών συμφερόντων. Εξιλαστήρια θύματα ο Κολοκοτρώνης και ο Πλαπούτας των ραδιουργιών αυτών των ξένων δυνάμεων.

–Βρίσκετε ομοιότητες της περιόδου εκείνης, δηλαδή της εγκαθίδρυσης της Βαυαροκρατίας με τη σημερινή, ως προς το ρόλο των πατρώνων της χώρας, αλλά και της πολιτικής ελίτ της;

Η ιστορία  επαναλαμβάνεται. Και τότε και σήμερα ως τραγωδία.  1833. Η Ελλάδα επαρχία της Βαυαρίας – Γερμανίας. Διεκδικητές της “προστασίας”, Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, Αυστρία. 1941. Γερμανική κατοχή, υποδούλωση. 1945, Απελευθέρωση. “Προστάτες”. Άγγλοι και μετά Αμερικανοί. Από πάνω και απέναντι, οι Σοβιετικοί!

2018  “Προστάτες”. Γερμανοί,  Αγγλοσάξωνες, Φράγκοι,  Αλαμανοί, Γαλάτες, Βάνδαλοι, Βησιγότθοι, Ίβηρες, Κέλτες Δανοί, Ολλανδοί κλπ. Λένε ότι είναι 27!  Όλοι φίλοι, εταίροι, αγορές, τοκογλύφοι, δανειστές. Και με μια λέξη: “Θεσμοί ” !

Και η ηγεσία της χώρας και τότε και τώρα…μουγκή! Έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες: “Οι βάρβαροι υποτάσσονται, δια το μη δύνασθαι την ου συλλαβήν λέγειν” γιατί δεν μπορούσαν να πούνε το ΟΧΙ!

-Ως πρώην δικαστής, πώς σχολιάζετε το ρόλο της Δικαιοσύνης για την αποφυγή της διαφθοράς και της αυθαιρεσίας από κρατικούς εκπροσώπους;

Ποιά δικαιοσύνη. Το 1834, ο Όθωνας διόρισε ως δικαστή, στην Χαλκίδα, ένα…. σαλπιγκτή του βαυαρικού στρατού και ο Κωλέτης στην δίκη του Κολοκοτρώνη τον ίδιο χρόνο, ένα γραφιά, του Υπουργείου Εσωτερικών. Στους καιρούς μας, την ηγεσία της δικαιοσύνης την διορίζει ο πρωθυπουργός!

Ο ίδιος νομοθετεί, κυβερνά, ελέγχει την δικαιοσύνη! Τόσο απλά! Και τι να σου κάνουν οι δικαστές; Αυτοί, μόνο τον νόμο καλούνται να εφαρμόσουν και τίποτα περισσότερο. Και σήμερα οι νόμοι έρχονται με φαξ από το Λονδίνο και το Βερολίνο και εδώ απλώς μεταφράζονται!

-Ποια είναι η συνεισφορά του νέου σας βιβλίου, «ο φυλακισμένος του Ιτς Καλέ» στη γνώση των γεγονότων της περιόδου και πώς μπορεί να αξιοποιηθεί αυτή η γνώση από όλους μας;

Με τα βιβλία μου, βάζω ένα μικρό λιθαράκι, στο Παλάτι της Γνώσης, που πρέπει να χτίσουμε όλοι μαζί. Βάλε και συ ένα σύντροφε- πατριώτη. Μπορείς! Μη λες δεν μπορώ. Αν δεν τολμάς, δεν είναι γιατί τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά είναι δύσκολα, επειδή δεν τολμάς !

-Μετά και αυτό το βιβλίο, θα συνεχίσετε την Ιστορική σας έρευνα και αν ναι, για ποια περίοδο της νεοελληνικής Ιστορίας;

Το επόμενο βιβλίο, – Θεού θέλοντας, όπως λέγεται, θ’ αναφέρεται στις δυο βασιλικές δυναστείες, που βασίλεψαν στην Ελλάδα, τα τελευταία εκατόν εικοσιπέντε χρόνια και στα δεινά που επισώρευσαν στον ελληνικό λαό, με τους συνεργάτες τους,  σφουγκοκωλάριους πολιτικούς, που τις υπηρέτησαν πιστά, με ονόματα και διευθύνσεις!

Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

Πηγή: https://www.fractalart.gr/theodoros-panagopoulos/