ΛΟΡΙΝΑ ΜΑΚΕΝΙΤ-Loreena McKennitt για ειδικούς λόγους!!!!!!!!

Φίλες και Φίλοι η σημερινή μας ανάρτηση είναι αφιερωμένη στην αγαπητή μας Λορίνα, ποιος θα φανταζόταν πως το όνειρο θα γινόταν πραγματικότητα; κι όμως αυτό συνέβη το 2009 είχαμε στείλει ένα βιντεάκι στην Λορίνα που είχαμε γυρίσει στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι με τα κορίτσια της ΛΟΓ που τότε έκαναν θαύματα γιατί ήταν μια ωραία παρέα, και όταν οι ωραίες παρέες έχουν όνειρα και βάζουν στόχους τους πετυχαίνουν, έτσι έγινε και τότε, αχ πόσο όμορφη ήταν εκείνη η περίοδος, όλα φάνταζαν εφικτά για 'κεινη την καταπληκτική παρέα που στην πορεία δεν είχε την αναμενόμενη συνέχεια και συνοχή με αποτέλεσμα εδώ και καιρό να υπάρχει μόνο στη μνήμη μας. Ένα μεγάλο εύγε ανήκει στον αναντικατάστατο Αστροτόμ ο οποίος είχε κανονίσει να φιλοξενήσουμε την Λορίνα στο ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ αλλά αυτό τελικά δεν έγινε λόγω της ξαφνικής αρρώστιας της μητέρας της που έπρεπε να επιστρέψει άμεσα, αυτός ήταν και ο λόγος που ακύρωσε τις επόμενες συναυλίες που ήταν νομίζω στην Τουρκία και στο Ισραήλ. Λορίνα σ'ευχαριστούμε απ' την καρδιά μας. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Δόκιμος Επικούρειος Πέπος.

Dear Thomas,

Thank you for the wonderful photos! I haven't listened to the song yet (as my speakers are temporarily disconnected!) but will certainly do so when I have the chance.

I'm glad that you all had a wonderful time at the performance and enjoyed your meeting with Loreena.  I'm sure she was delighted to meet you all as well.

Just to let you know, I will be leaving my job here at Quinlan Road this month - my husband's work has transferred him to a different city, and so we're moving in a few weeks.  If you send emails to postmaster@quinlanroad.com in the future, my colleagues will certainly reply.  I hope you will keep Loreena informed of your Literary Organization's activities and progress.

It's been wonderful getting to know you and getting to know of your group.  I wish more small towns took it upon themselves to encourage their young people to be adventurers through literature and life!  Congratulations again on your achievements.  The young people of Grigogiri are very fortunate to have you and your uncle Spyros-Pepos in their lives.

Sending warm regards and best wishes,

Stacey 
 https://www.youtube.com/watch?v=oRcH4JZaveE#t=13 (δείτε το έχει την αξία του)
https://www.youtube.com/watch?v=FDw3CyOmj20
Η Λορίνα Ισαβέλλα Ειρήνη Μακένιτ (Loreena Isabel Irene McKennitt^[1], 17 Φεβρουαρίου 1957) είναι Καναδή τραγουδίστρια, συνθέτρια, αρπίστρια, ακορντεονίστρια και πιανίστρια που γράφει, ηχογραφεί και παίζει μουσικές τού κόσμου με θέματα κελτικά, καθώς και θέματα από τη Μέση Ανατολή. Η Μακένιτ είναι γνωστή για τα εκλεπτυσμένα και ευκρινή φωνητικά υψιφώνου που διαθέτει. Έχει πουλήσει περισσότερα από 14 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.

Τα πρώτα χρόνια

Η Μακένιτ γεννήθηκε στο Morden τής Manitoba τού Καναδά με ιρλανδική και σκωτσέζικη καταγωγή από τον Τζακ (πέθανε το 1992• ήταν ζωέμπορος) και την Ειρήνη Μακένιτ (1931-2011• ήταν νοσοκόμα). Μετακόμισε στο Stratford τού Ontario το 1981, όπου κατοικεί μέχρι σήμερα.
Όταν η Λορίνα ήταν μικρή, ήθελε να γίνει κτηνίατρος, αλλά ανακάλυψε ότι μάλλον η μουσική επέλεξε αυτήν παρά η ίδια τη μουσική. Έχοντας αναπτύξει ένα πάθος για την κέλτικη μουσική, έμαθε να παίζει την κέλτικη άρπα και άρχισε να δίνει υπαίθριες συναυλίες σε διάφορα μέρη, περιλαμβανομένης τής αγοράς St. Lawrence στο Τορόντο, για να συγκεντρώσει χρήματα προκειμένου να ηχογραφήσει τον πρώτο της μεγάλο δίσκο.

Σταδιοδρομία

Το πρώτο άλμπουμ τής Μακένιτ, Elemental (Στοιχειώδης Γνώση), κυκλοφόρησε το 1985 και ακολούθησαν τα To Drive the Cold Winter Away (Για να Διώξουμε τον Κρύο Χειμώνα, 1987), Parallel Dreams (Παράλληλα Όνειρα, 1989), The Visit (Η Επίσκεψη, 1991), The Mask and Mirror (Η Μάσκα και ο Καθρέφτης, 1994), A Winter Garden (Χειμωνιάτικος Κήπος, 1995), The Book of Secrets (Το Βιβλίο των Μυστικών, 1997), An Ancient Muse (Αρχαία Μούσα, 2006), A Midwinter Night’s Dream (Όνειρο Χειμωνιάτικης Νύχτας, 2008), και The Wind That Shakes the Barley (Ο Άνεμος {Που} Χορεύει το Κριθάρι, 2010). Όλα τα έργα της εκδίδονται από τη δική της εταιρεία με την επωνυμία Quinlan Road.
Το 1990 η Μακένιτ έγραψε τη μουσική για το ντοκιμαντέρ τού Εθνικού Συμβουλίου Κινηματογράφου τού Καναδά The Burning Times, μια ρεβιζιονιστική φεμινιστική αφήγηση για τις Δίκες Μαγισσών στην Ευρώπη τής Νεότερης Εποχής. Το κύριο θέμα αργότερα επανηχογραφήθηκε από την ίδια και την ορχήστρα της και τιτλοφορήθηκε Tango to Evora, ένα κομμάτι που περιέχεται στο άλμπουμ της The Visit.
Το 1993 περιόδευσε στην Ευρώπη υποστηρικτικά τού ''Μάικ Όλντφιλντ''. Το 1995 η διασκευή της τού παραδοσιακού Ιρλανδέζικου τραγουδιού Bonny Portmore παρουσιάσθηκε στη σειρά Highlander. Το σινγκλ τής Μακένιτ "The Mummers' Dance" (Ο Χορός των Θεατρίνων) είχε σημαντικές ραδιοφωνικές μεταδόσεις στις Βορειοαμερικανικές αγορές κατά την άνοιξη τού 1997, και χρησιμοποιήθηκε ως μουσικό θέμα για τη βραχύβια τηλεοπτική σειρά Legacy. Χρησιμοποιήθηκε επίσης στο ευρείας εκστρατείας διαφημιστικό τής ταινίας τής Ντριου Μπάριμορ Ever After το 1998.
Μουσική και τραγούδια της ακούστηκαν στις ταινίες The Santa Clause, Soldier, Jade, Holy Man, The Mists of Avalon και Tinkerbell, καθώς και στις τηλεοπτικές σειρές Roar, Due South, και Full Circle (Women and Spirituality)

Προσωπική ζωή

Το 1998 ο μνηστήρας τής Μακένιτ Ronald Rees, ο αδελφός του Richard και ο στενός φίλος τους Gregory Cook πνίγηκαν σε ένα ατύχημα λεμβοδρομιών στον κόλπο Georgian. Η Μακένιτ επηρεάσθηκε βαθύτατα απ’ αυτό το γεγονός και αργότερα τον ίδιο χρόνο ίδρυσε Ταμείο Αφιερωμένο Στη Μνήμη των Cook και Rees που είχε ως σκοπό την Έρευνα και την Ασφάλεια στα Θαλάσσια Ύδατα. Κατά την εποχή τού συμβάντος εργαζόταν για την παραγωγή ενός άλμπουμ από δύο ζωντανές εμφανίσεις της με τίτλο Live in Paris and Toronto. Οι εισπράξεις απ’ αυτό το άλμπουμ, που ανήλθαν στο ποσό των τριών εκατομμυρίων δολαρίων, προσφέρθηκαν στο νεοσύστατο Ταμείο Μνήμης. Μετά από την κυκλοφορία αυτού τού άλμπουμ, η Μακένιτ αποφάσισε να ελαττώσει σημαντικά τον αριθμό των δημόσιων εμφανίσεών της και δεν εξέδωσε καμία καινούργια ηχογράφησή της μέχρι την παραγωγή τού στούντιο-άλμπουμ An Ancient Muse το 2006.

Είδος τής μουσικής της

Η μουσική τής Μακένιτ έχει γενικά χαρακτηρισθεί ότι ανήκει στην κατηγορία Μουσικές του Κόσμου/Κελτική Μουσική (World / Celtic music), καθώς περιέχει μορφές και χαρακτηριστικά μουσικής από διάφορα μέρη τού κόσμου. Μερικές φορές στα καταστήματα δίσκων ταξινομείται ως φολκ (Folk Music).
Προτού η Μακένιτ συνθέσει κάποια μουσική, ασχολείται συστηματικά με ένα συγκεκριμένο θέμα, το οποίο στη συνέχεια θα αποτελέσει την κεντρική ιδέα τού άλμπουμ. Προτού δημιουργήσει το Elemental και το Parallel Dreams, ταξίδεψε στην Ιρλανδία για να αντλήσει έμπνευση από την ιστορία τής χώρας, τη λαογραφία της, τη γεωγραφία της και τον πολιτισμό της. Πριν από την έκδοση τού άλμπουμ The Mask and Mirror προηγήθηκε έρευνα στην Ισπανία, όπου η Μακένιτ ασχολήθηκε με τη μελέτη τής Γαλικίας, Κελτικού τμήματος τής Ισπανίας, και τις άφθονες αραβικές της ρίζες. Το αποτέλεσμα ήταν ένα άλμπουμ το οποίο περιλάμβανε στοιχεία κελτικής και αραβικής μουσικής. Σύμφωνα με τις σημειώσεις τού εξωφύλλου, το άλμπουμ της An Ancient Muse ήταν το αποτέλεσμα έμπνευσης από ταξίδια (και σχετικές μελέτες που έγιναν) ανάμεσα σε διάφορους πολιτισμούς κατά μήκος τού Δρόμου τού Μεταξιού.
Συχνά η Μακένιτ συγκρίνεται με την ''Ένυα'', αλλά η μουσική τής Μακένιτ έχει περισσότερο παραδοσιακές και κλασικές επιρροές, καθώς χρησιμοποιεί λογοτεχνικά έργα ως πηγές στίχων και εφαλτήρια για την ερμηνεία της, όπως το ποίημα "The Lady of Shalott" τού Lord Tennyson, τον ‘Μονόλογο τού Πρόσπερο’ από το έργο "The Tempest" τού Σαίξπηρ), το ποίημα "Snow" τού Archibald Lampman, το ποίημα "Dark Night of the Soul" τού St. John of the Cross, την "Κόλαση" τού Δάντη, το ποίημα "Lullaby" τού William Blake, το ποίημα "The Stolen Child" τού Yeats, "The English Ladye and the Knight" τού Sir Walter Scott and το ποίημα "The Highwayman" τού Alfred Noyes.

Δικαστικός αγώνας

Το 2005 η Μακένιτ ενεπλάκη σε μια οξεία δίκη στη Βρετανία, όταν η πρώην φίλη και υπάλληλός της Niema Ash εξέδωσε ένα βιβλίο που περιείχε αυστηρά προσωπικές λεπτομέρειες τής φιλίας τους. Η Μακένιτ υποστήριξε ότι μεγάλο μέρος τού βιβλίου περιείχε εμπιστευτικές προσωπικές πληροφορίες, τις οποίες η Ash δεν δικαιούνταν να δημοσιοποιήσει. Τα Βρετανικά δικαστήρια αποφάνθηκαν ότι πράγματι υπήρξε παραβίαση εμπιστευτικότητας και κατάχρηση προσωπικών πληροφοριών τής Μακένιτ, και η υπόθεση είναι πιθανόν να αποτελέσει σημαντικό δεδικασμένο στο Βρετανικό Δίκαιο σχετικά με την ιδιωτική ζωή των διασημοτήτων. Το Εφετείο επικύρωσε τις αποφάσεις τού Πρωτοδικείου το 2006.

2006 και μετέπειτα

Το Σεπτέμβριο τού 2006 η Μακένιτ έδωσε συναυλία στο ανάκτορο τής Αλάμπρας, στη Γρανάδα τής Ισπανίας. Η συναυλία μεταδόθηκε στις ΗΠΑ από το μη κερδοσκοπικό τηλεοπτικό κανάλι εθνικής εμβέλειας PBS και τον Αύγουστο τού 2007 τα τραγούδια της κυκλοφόρησαν σε ένα τριπλό DVD/CD με τίτλο Nights from the Alhambra.
Το 2008 η Μακένιτ έγραψε τους στίχους και συνέθεσε ένα τραγούδι με τον τίτλο To The Fairies They Draw Near ως θέμα για την βιντεοταινία κινουμένων σχεδίων τού Ντίσνεϋ Tinker Bell, κάνοντας επίσης και την αφήγηση. Στις αρχές τού 2008 επέστρεψε στα στούντιο για να ηχογραφήσει το άλμπουμ A Midwinter Night’s Dream, μια ευρύτερη έκδοση τού μίνι άλμπουμ A Winter Garden: Five Songs for the Season από το 1995. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο τού 2008.
Μετά την κυκλοφορία τού άλμπουμ An Ancient Muse, η Λορίνα έκανε πολλές περιοδείες, όπως στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική την άνοιξη τού 2007, μια μεγάλη περιοδεία στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες το φθινόπωρο τού 2007, μια καλοκαιρινή περιοδεία στην Ευρώπη το 2008 και μια Μεσογειακή περιοδεία το καλοκαίρι τού 2009 με στάσεις στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Κύπρο, τον Λίβανο, την Ιταλία, αλλά και την Ουγγαρία.
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2009 η Μακένιτ ανακοίνωσε ότι σχεδίαζε να εκδώσει ένα άλμπουμ δύο δίσκων με τίτλο A Mediterranean Odyssey το φθινόπωρο τού 2009. Το πρώτο CD, From Istanbul to Athens, αποτελούνταν από δέκα νέες ζωντανές ηχογραφήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια τής Μεσογειακής περιοδείας της τού 2009 και περιλάμβανε τραγούδια που δεν είχε ηχογραφήσει ποτέ σε συναυλία της στο παρελθόν. Το δεύτερο CD, The Olive and the Cedar, είχε ένα μεσογειακό θέμα που η Μακένιτ επιμελήθηκε προσωπικά. Περιείχε ηχογραφήσεις τού στούντιο που είχαν ήδη κυκλοφορήσει και είχαν δημιουργηθεί μεταξύ των ετών 1994 και 2006.
Το Νοέμβριο τού 2010 κυκλοφόρησε το τελευταίο στούντιο-άλμπουμ τής Μακένιτ "The Wind That Shakes the Barley". Ηχογραφημένο στα στούντιο Sharon Temple στο Οντάριο, αποτελείται από εννιά παραδοσιακά κελτικά τραγούδια. "Κάθε τόσο υπάρχει μια έντονη τάση να γυρίζει κανείς στις ρίζες του, με την προοπτική τού χρόνου και τής εμπειρίας, για να νιώσει τα οικεία πράγματα που κάποτε αγάπησε και αγαπά ακόμη " λέει η Λορίνα.
Συναντήσεις
Το καλοκαίρι του 2008 η Λορίνα συνάντησε τα μέλη της ΛΟΓ λίγο μετά τη συναυλία που είχε δώσει στο Θέατρο Βράχων, ήταν μια πολύ μεγάλη επιτυχία του Αστροτόμ-Τζιμ Άνταμς που είχε αναλλάβει το επικοινωνιακό μέρος και τα κατάφερε μια χαρά, Τζιμ Άνταμς μας λείπεις πάρα πολύ, επειδή όμως γνωρίζουμε πως σύντομα θα είμαστε ακόμα πιο περήφανοι για σένα, στηρίζουμε τις επιλογές σου και προσευχόμαστε να έχεις καλή υγεία, καλή τύχη, και να κάνεις σωστές επιλογές και στη συνέχεια των σπουδών σου, καλή ΝΑΣΑ λοιπόν!!!!!!!

Ντοκιμαντέρ

Προς τα τέλη τής δεκαετίας τού 1990, η Μακένιτ δημιούργησε ένα ημίωρο ντοκιμαντέρ για την Αμερικανική τηλεόραση με τίτλο No Journey's End στο οποίο αναφερόταν στις επιρροές που δέχτηκε στη μουσική της. Το ντοκιμαντέρ αυτό περιείχε αποσπάσματα από αρκετά τραγούδια που περιλαμβάνονται στα άλμπουμ Parallel Dreams, The Visit, και The Mask and Mirror καθώς και ζωντανές εκτελέσεις των τραγουδιών The Lady of Shalott, Santiago και The Dark Night of the Soul. Το ντοκιμαντέρ αυτό αργότερα κυκλοφόρησε και σε DVD που περιείχε και μουσικά βίντεο για τα τραγούδια The Mummers' Dance και The Bonny Swans.
Το 2008 η Λορίνα κυκλοφόρησε το DVD A Moveable Musical Feast, βασισμένο στην περιοδεία της τού 2007 με τίτλο An Ancient Muse. Το DVD περιλάμβανε συνεντεύξεις με τη Λορίνα, την ορχήστρα της, το προσωπικό, θαυμαστές και συναδέλφους της από την Καναδική μουσική βιομηχανία.

Διακρίσεις

Από το 1992 και μετά η Λορίνα Μακένιτ, τόσο για την επιτυχημένη εμπορική επίδοση συγκεκριμένων άλμπουμ της όσο και για τη γενικότερη συμβολή της στα πολιτιστικά δρώμενα, κέρδισε πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων τής επιτίμου διδάκτορα των γραμμάτων από το πανεπιστήμιο Wilfrid Laurier το 2002, τής επιτίμου διδάκτορα νομικής από τα πανεπιστήμια Manitoba και Queen's το 2005, τής επιτίμου συνταγματάρχου από τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία τού Καναδά το 2006, καθώς και μια υποψηφιότητα για το βραβείο Grammy στην κατηγορία Καλύτερο άλμπουμ για Σύγχρονες Μουσικές τού Κόσμου το 2007.

ΜΑΡΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΠΟΥ ΜΑΓΕΥΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ. Η κορυφαία των κορυφαίων

Κοσμοσυρροή για μαθήματα Ιστορίας, φίλες και φίλοι αγαπητοί λάτρεις της Ιστορίας είχα την τύχη μετά από παρότρυνση του φίλου Φιλοκτήτη να παρακολουθήσω την περασμένη δευτέρα στο Μέγαρο Μουσικής την ομιλία της κ. Ευθυμίου και ειλικρινά μαγεύτηκα, η κ. Ευθυμίου είναι η πιο ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ!!!!!!!!!! ιστορικός, για τρεις ώρες, περίπου 700; άτομα ήμασταν προσηλωμένοι, κυριολεκτικά κρεμόμασταν από τα χείλη της. Σας προτρέπω να παραυρεθείτε στην επόμενη ομιλία της που είναι στις 18/01 ημέρα Δευτέρα και θα πρέπει να βρίσκεστε εκεί τουλάχιστον από τις 17.30 η είσοδος είναι ελεύθερη. Μακάρι να βρεθούμε εκεί. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Δόκιμος Επικούρειος Πέπος.

ΣΕΜΙΝΑ ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Η Μαρία Ευθυμίου διδάσκει καθημερινά στην Αθήνα και τα Σαββατοκύριακα στην επαρχία. Φωτογραφία: Βαγγέλης Ζαβός.

Από όλα τα μαθήματα του σχολείου η Ιστορία είναι το απωθημένο μου - αυτό που θα ήθελα να έχω διαβάσει προκειμένου να κατανοήσω σε βάθος τη σημερινή παγκόσμια κατάσταση κρίσης και το πώς οδηγηθήκαμε έως εδώ. Θα μου πεις, τώρα που μεγάλωσα και το παραδέχτηκα, κανείς δεν με εμποδίζει να μελετήσω μόνη μου. Το πρόβλημα είναι ότι τότε, όπως και τώρα, δυσκολεύομαι να στρωθώ! Εδώ μου δίνεται η ευκαιρία να ακούσω κάποιον να τη διηγείται χωρίς να περιμένει από εμένα να αποστηθίσω ημερομηνίες και ονόματα», λέει η 65χρονη Λουκία, ελεύθερη επαγγελματίας, ενώ βγάζει από τη σάκα της ένα χάρτη, μια κασετίνα με πολύχρωμα στυλό, μια βεντάλια και τα γυαλιά πρεσβυωπίας.

Βρίσκομαι στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Λυκείου Φιλοθέης, ανάμεσα σε 600 άτομα ηλικίας 40 και άνω, που αφιερώνουν ένα απόγευμα κάθε εβδομάδα για να παρακολουθήσουν δωρεάν τον κύκλο 19 τρίωρων μαθημάτων Παγκόσμιας Ιστορίας για ενηλίκους. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της αντιδημάρχου Κατερίνας Πετρίτση-Μουράντ που διοργανώνεται από τον Δήμο Φιλοθέης-Ψυχικού σε συνεργασία με τον Τομέα Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και τη Μορφωτική και Πολιτιστική Λέσχη Φιλοθέης.

Στο αμφιθέατρο δεν πέφτει καρφίτσα. Οι καρέκλες δεν φτάνουν για όλους, ωστόσο κανείς δεν αποχωρεί. Κάποιοι στέκονται όρθιοι στην είσοδο, άλλοι στριμώχνονται μπροστά από το κυλικείο, ενώ μερικοί έχουν προνοήσει και κουβαλούν μαζί τους αναδιπλούμενα σκαμπό! Στη σκηνή ανεβαίνει η Μαρία Ευθυμίου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Σήμερα θα μιλήσουμε για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα από τα SOS της διδακτικής μας ύλης», λέει η 59χρονη Λαρισαία που σπούδασε στη Σορβόννη του Παρισιού.
Πάνε οκτώ χρόνια από τότε που ξεκίνησε να παραδίδει αφιλοκερδώς μαθήματα σε ενηλίκους. «Πολύ πριν από την κρίση, ήμουν βέβαιη πως η Ελλάδα πάει προς συντριβή. Αναρωτήθηκα πώς θα μπορούσα να βοηθήσω τον τόπο μου και μου ήρθε αυτή η ιδέα. Παρότι είμαστε φιλομαθής λαός, δεν ξέρουμε Ιστορία γιατί τη διδασκόμαστε αποσπασματικά, χωρίς συνοχή. Πιστεύω ότι η γνώση είναι ένα εργαλείο που σε κινητοποιεί να σκεφτείς, να δράσεις και να βελτιώσεις τη στάση σου απέναντι στην κοινωνία. Επειτα σε εξελίσσει σε προσωπικό επίπεδο - εγώ διαβάζω επί 20 χρόνια και ακόμα νιώθω αμαθέστατη!»

Κρίνοντας από την ανέλπιστη ανταπόκριση του κόσμου, το εγχείρημα (το οποίο έχει δοκιμαστεί σε Αθήνα, Καισαριανή, Ηλιούπολη, Λάρισα, Ελευσίνα, Θήβα, Αντίρριο, Σάμο) έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία, προσελκύοντας, όπου το επιτρέπει ο χώρος, μέχρι και 900 άτομα τη φορά. Διόλου τυχαίο, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα μαθήματα απευθύνονται σε κάθε ενδιαφερόμενο, ανεξαρτήτως ηλικίας και επιπέδου γνώσεων. Στο εικοσάλεπτο διάλειμμα δημιουργούνται πηγαδάκια στο προαύλιο και εγώ σπεύδω να μάθω πού οφείλεται η μαζική προσέλευση του κόσμου και ποια ανάγκη ώθησε τον καθένα τους σήμερα εδώ.

«Τέτοιου είδους μαθήματα θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικά, ιδιαίτερα σε περιόδους εκλογών, για να αποφεύγονται οι ακραίες ψήφοι που προέρχονται από ανιστόρητους πολίτες. Ασε που πολλά από αυτά τα οποία ελέχθησαν στα προηγούμενα τρίωρα για τη δημιουργία του ανθρώπου και τη σημασία της θρησκείας στην Ιστορία είναι χρήσιμα για την κατανόηση των περασμένων αιώνων», λέει ο 52χρονος Παναγιώτης, δάσκαλος σε δημόσιο γυμνάσιο του Χαλανδρίου.

Η 47χρονη Χαρά, ανύπαντρη μητέρα και κάτοικος Κηφισιάς, παρακολουθεί κάθε Δευτέρα μαθήματα Ελληνικής Ιστορίας στη Φιλοσοφική ώστε το καλοκαίρι να βοηθήσει τον έφηβο γιο της στην προετοιμασία των εξετάσεων. «Εγώ τρέχω να μάθω τι εστί Σοβιετική Ενωση και ο πιτσιρικάς... το γκουγκλάρει. Τι να πεις, χάσμα γενεών!»

Ο Τάκης και η Τασία, ένα ζευγάρι 70χρονων από τα Μέγαρα, είδαν τα μαθήματα ως μια αφορμή να συνδυάσουν την εκδρομή με το αγαπημένο τους χόμπι: το διάβασμα. «Πλέκουμε, κολυμπάμε, παίζουμε μπιρίμπα, αλλά τίποτα δεν μας γεμίζει όσο το να αναπολούμε τα μαθητικά μας χρόνια μέσω αυτής της παράδοσης». Δεν λείπουν και οι πιο ιδιάζουσες περιπτώσεις, όπως ο Αντρέι, μετανάστης από τη Ρωσία. Τον πετυχαίνω την ώρα που ζητά από την καθηγήτρια μια απλούστερη βιβλιογραφία, γιατί «δεν τα πάω καλά με την ανάγνωση, αλλά είμαι αποφασισμένος να γίνω καλύτερος».

Οσο κι αν ψάξω, δεν καταφέρνω να βρω κάποιον νεαρό ανάμεσα στο πλήθος. «Οι νέοι δεν ενδιαφέρονται για την Ιστορία, αλλά για την Μπιγιονσέ και τον φραπέ! Επιπλέον η Ελλάδα είναι μια γερασμένη χώρα - η πλειονότητα των κατοίκων είναι είτε ηλικιωμένοι είτε άνθρωποι που βγήκαν στη σύνταξη νωρίς και τώρα παλεύουν να καλύψουν τον ελεύθερο χρόνο τους», εξηγεί η κ. Ευθυμίου.

Εν ώρα μαθήματος, το οποίο συνοδεύεται από ανάγνωση κειμένων και μουσικά ακούσματα, δεν ενθαρρύνεται ο διάλογος διότι ο κόσμος είναι πολύς και προκαλείται αναταραχή. Ετσι, μετά τη λήξη, οι «μαθητές» πολιορκούν την καθηγήτρια με απορίες και διευκρινίσεις. «Μήπως μπορείτε να επαναλάβετε το τάδε; Ο διπλανός μου δεν μου δίνει να αντιγράψω», είναι μόνο μερικές από τις ατάκες τις οποίες συγκράτησα.

Εχει πια βραδιάσει και η κ. Ευθυμίου, που διδάσκει καθημερινά στην Αθήνα και τα Σαββατοκύριακα στην επαρχία, συνεχίζει το μάθημα με όρεξη. «Υπάρχει μια βαθύτερη ευγένεια πίσω από το προσωπείο της βαρβαρότητας που συχνά υιοθετούμε ως λαός. Είχα τη χαρά να γνωρίσω τις ωραίες πλευρές της ελληνικής κοινωνίας -του σεβασμού, του γνήσιου ενδιαφέροντος και της υπομονής- και να αντλώ δύναμη από αυτές», λέει. Ξεκίνησε κάνοντας 14 τρίωρα και με σκοπό να σταματήσει στα 6 χρόνια. Σήμερα μετράει αισίως 8 χρόνια και 19 τρίωρα. «Εχω πέσει σε μια γλυκιά παγίδα. Παραλύω μπρος στην επιθυμία του κόσμου που διψά για μάθηση. Δεν είμαι αισιόδοξη για την πορεία της χώρας - αυτό με πονάει και θέλω να διαψευσθώ. Οφείλω, λοιπόν, να συμβάλω σε αυτή την προσπάθεια. Θα είναι η ωραιότερη μέρα της ζωής μου όταν η Ελλάδα γίνει όπως της αξίζει: αξιοπρεπής, εργατική, έντιμη, γενναία και όμορφη. Ζητάω πολλά;»

Περιοδικό "Κ"

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 

Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΛΑΜΗΔΗ

Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΗ

Δύο χρόνια είχαν περάσει που οι Έλληνες βρίσκονταν στην Τρωάδα χωρίς να κάνουν την παραμικρή στρατιωτική επιχείρηση, και ως εκ της αδράνειας αυτής είχε επέλθει κάποια γκρίνια μεταξύ των στρατιωτών. Τότε ο Παλαμήδης που ποθούσε να λάβει μέρος σε μάχες, άλλωστε αυτός ήταν και ο σκοπός της συμβολής του στην εκστρατεία αυτή, ζητούσε την αρχιστρατηγία (υπήρχε και το προηγούμενο απ' την Αυλίδα, όπως πιο πάνω αναφέραμε). Ο Αχιλλέας όμως με τον οποίο ήταν πολύ φίλοι, ήταν εκείνος που πρόβαλλε την μεγαλύτερη αντίσταση, απ' τους υπόλοιπους στρατηγούς των Ελλήνων που μάλλον έβλεπαν θετικά την σκέψη να ηγηθεί ο Παλαμήδης.

Ο Οδυσσέας που είχε σταλεί από τον Αγαμέμνονα στην Θράκη προς ανεύρεση τροφών, επέστρεψε άπρακτος, κάτι που έκανε τον Παλαμήδη να τον χαρακτηρίζει ως ανάξιο. Μάλιστα ανέλαβε την πρωτοβουλία να πάει εκείνος να βρει τροφές, κάτι που πραγματικά και επέτυχε με αποτέλεσμα να προκαλέσει την μεγαλύτερη απέχθεια και μίσος για το πρόσωπό του εκ' μέρους του Οδυσσέα. Ήταν η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι»!

 Η αίσια αυτή επιχείρηση του Παλαμήδη εννοείται πως αύξησε την ήδη υψηλή εκτίμηση που του είχαν οι Έλληνες, ο οποίος, όχι για έναν, αλλά για πολλούς λόγους εκτιμάτο, αλλά έδωσε και «τροφή» στα μικρόψυχα αισθήματα του Οδυσσέα ο οποίος πήγε στον Αγαμέμνονα και άρχισε να τον διαβάλει: «.λέγει προς τον Αγαμέμνονα, ότι ο Παλαμήδης πείθει τους Έλληνες, να κηρύξωσιν Αρχιστράτηγον τον Αχιλλέα. Επίστευσε τοίνυν ο Αγαμέμνων, επειδή ο Αχιλλεύς και Παλαμήδης ήσαν φίλοι, και μάλιστα τότε δεν ήσαν εκεί, αλλ' επόρθουν τας πέριξ πόλεις, πεμφθέντες υπό του Αγαμέμνονος. Τότε επόρθησαν είκοσι τρείς πόλεις, και έλαβον άπειρα λάφυρα και αιχμαλώτους, και την Βρισηίδα και Χρυσηίδα.». (Ωγυγίας Μέρος ΣΤ', Βιβλ. Γ' κεφ. Β') .

Τότε στήθηκε το άνομο σχέδιο Οδυσσέα-Αγαμέμνονα! Οι οποίοι έπιασαν αιχμάλωτο έναν Τρώα , που  μετέφερε χρήματα προς τον Σαρπηδώνα που ήταν σύμμαχος του Πριάμου, και τον αναγκάζουν να γράψει μια πλαστή επιστολή, η οποία υποτίθεται είχε σταλεί από τον Πρίαμο προς τον Παλαμήδη, και αναφερόταν στην συμφωνία εκείνου με τον γιό του Ναυπλίου, περί προδοσίας των Ελλήνων εκ μέρους του. Την επιστολή συνόδευαν και τα χρήματα ώστε να φαίνεται ακόμη πιο πειστική η απάτη!!! Στην συνέχεια σκοτώνουν τον Τρώα και πείθουν με δώρα τον δούλο του Παλαμήδη να πάρει την επιστολή και τα χρήματα και να τα κρύψει στην σκηνή του ήρωα. Και αφού τα έκαναν όλα αυτά κατά το σχέδιο, συγκαλούν την εκκλησία των ηγετών της εκστρατείας και  «αποκαλύπτουν» την προδοσία. Έπρεπε όμως να είναι εκεί και ο Παλαμήδης για να απολογηθεί και αφού εκείνος έλειπε, ήταν στην Λέσβο ή την Λυρνησσό μάλλον μαζί με τον Αχιλλέα, με κάποιο τρόπο έπρεπε να τον καλέσουν να έρθει πίσω. Όμως σκεπτόμενοι πως αν τον καλούσαν λέγοντάς του τον πραγματικό λόγο, εκείνος επειδή ήταν πολύ στενός φίλος με τον Αχιλλέα, πιθανώς να αποστατούσε μαζί του. Έτσι του μήνυσαν ότι είχαν ανάγκη πολιορκητικών μηχανών οπότε η παρουσία του ήταν αναγκαία αφού μονάχα εκείνος μπορούσε να τις κατασκευάσει.

Όταν πράγματι επέστρεψε ο Παλαμήδης τους είπε πως δεν έχουν ανάγκη τις πολιορκητικές μηχανές αφού είχαν τους δυο Αίαντες οι οποίοι ήσαν από μόνοι τους αρκετοί για την πολιορκία. Και σαν τον ρώτησαν για το θέμα της προδοσίας, ο γιός του Ναυπλίου στο άκουσμα αυτό μένει ενεός!!! Στην συνέχεια και αφού έχει συνέλθει από το πρώτο σοκ, έξω φρενών αλλά και με έκδηλη την απορία, πώς μπορεί να έχει ειπωθεί και από ποιους τέτοιο πράγμα, διατράνωνε την αθωότητά του που όμως δεν μπορούσε να αποδειχτεί.  Τότε ο Οδυσσέας παίζοντας «θέατρο»  ότι δήθεν απέκλειε μια τέτοια περίπτωση προδοσίας εκ μέρους του Παλαμήδη και εκείνος είναι απόλυτα αθώος, είπε πως με έναν τρόπο μόνο θα  αποδειχθεί η συκοφαντία εις βάρος του. Να πάνε να ψάξουν στην σκηνή του. Όταν λοιπόν πήγαν εκεί και βρήκαν τα στοιχεία της «προδοσίας» ( επιστολή- χρήματα), αλλά και με την «μαρτυρία» του εξαγορασμένου από τους Οδυσσέα-Αγαμέμνονα, δούλου, του Παλαμήδη η καταδίκη για προδοσία του ήρωα, ήταν πια μονόδρομος. Έτσι καταδικάστηκε στον δια λιθοβολισμού θάνατον!!!

«.Τινες μεν είπον, ότι ο Οδυσσεύς και Διομήδης κατεβίβασαν αυτόν εις έν φρέαρ δολίως, λέγοντες, ότι ήτον εκεί θησαυρός, και ούτως ελιθοβόλησαν αυτόν μυστικώς. Άλλοι δε, ότι εψάρευεν ο Παλαμήδης, και αυτοί έρριψαν αυτόν εξαίφνης εις την θάλασσαν, και τον έπνιξαν. Άλλοι δε, ότι εφόνευσεν αυτόν ο Πάρις εις την μάχην. Αλλά η κοινή γνώμη βεβαιοί τον δια της κρίσεως θάνατον αυτού, τα δε άλλα έπλασαν ίσως τινές φίλοι του Οδυσσέως. Και δια τούτο λέγουσιν, ότι ωργίσθη ο Αχιλλεύς, και ουχί δια την Βρισηίδα, κατά το πλάσμα του Ομήρου.» (Ωγυγίας Μέρος ΣΤ', Βιβλ. Γ' κεφ. Β') .

Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΔΑΚΟΓΛΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, από την αγαπητή Ίριδα έλαβα σήμερα ένα e mail που αναφερόταν στον αείμνηστο πια Ιπποκράτη Δάκογλου, ειλικρινά λυπάμαι που δε γνώριζα τίποτα γι' αυτόν τον σημαντικό Έλληνα. Καλή ανάγνωση. Υ.Γ. Ίριδα σ' ευχαριστώ πολύ.
ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ

Ιπποκράτης Δάκογλου: Ο άνθρωπος που έσπασε τον κώδικα του Πυθαγόρα

Ο Ιπποκράτης Δάκογλου είναι ένας από τους... γνωστότερους-άγνωστους επιστήμονες του σύγχρονου Ελληνισμού. Μπορεί να μην τον ξέρει το πανελλήνιο αλλά ήδη τον ευγνωμονούν τουλάχιστον 20.000 άνθρωποι που έχουν πάρει από εκείνον μουσικό CD με την «αρμονία των ουρανίων σφαιρών», στο οποίο ακούγεται ο ήχος των μαθηματικών μηνυμάτων του Πυθαγόρα! 

Αυτό το παράδοξο μουσικομαθηματικό έργο που έφερε σε πέρας ο κ. Δάκογλου με τη βοήθεια του ιδρύματος του συνθέτη Ιάννη Ξενάκη άλλαξε τη ζωή πολλών συνανθρώπων μας προς το καλύτερο, βοηθώντας τους να ξεπεράσουν από αϋπνίες μέχρι κατάθλιψη και άλλα, σημαντικά προβλήματα!

Ο κ. Δάκογλου είναι ένας αεικίνητος άνθρωπος, που έχει συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής ανάμεσά μας, μελετώντας τον Πυθαγόρα και λύνοντας σύνθετα (και για πολλούς άλυτα) μαθηματικά προβλήματα, με την ευκολία και την άνεση ενός μικρού παιδιού που λύνει τα κορδόνια των παπουτσιών του. Ανήκει σ' αυτή την ειδική κατηγορία των Ελλήνων που έζησαν στην Κωνσταντινούπολη και βίωσαν το μεγαλείο της Βασιλεύουσας, αποθηκεύοντας για πάντα στον «σκληρό δίσκο» με τις αναμνήσεις τους την αυτοκρατορική αύρα ενός αλησμόνητου πολιτισμικού οικοδομήματος. Σπούδασε με στερήσεις, δυσκολίες και πείσμα. Η τύχη τον ευνόησε όποτε ακριβώς χρειάστηκε τη βοήθειά της. Εργάστηκε σκληρά. Καθ' όλη τη διάρκεια του ενήλικου βίου του συγκέντρωνε βιβλία, αναφορές και κείμενα για τον Πυθαγόρα – ένα πρόσωπο της αρχαιότητας που ετάχθη από την Ιστορία να κινείται ανάμεσα στη σφαίρα του μύθου και της πραγματικότητας.

Ο κ. Δάκογλου έχει υπογράψει μια σειρά έργων που αναφέρονται στην αποκωδικοποίηση της πυθαγόρειας διδασκαλίας και πολλές φορές έχει έλξει το ενδιαφέρον της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. Όταν αναφέρεται στους αριθμούς σε υποχρεώνει να πιστέψεις ότι πρόκειται για αληθινές οντότητες! Με χαρακτήρα, συνήθειες, προτιμήσεις και μοτίβα συμπεριφοράς, τα οποία τα υπαγορεύει η ίδια η φύση τους. Επίσης, ένα από τα προσφιλή του θέματα προς συζήτηση είναι ο «αιθέρας», η μυστηριώδης ουσία που συνέχει το σύμπαν. Ο κ. Δάκογλου ισχυρίζεται ότι στα έργα του παραθέτει όλες τις αποδείξεις για την ύπαρξη του αιθέρα.

Ο διάλογος μαζί του είναι μια ευχάριστη εμπειρία – αν και πάντοτε ο συνομιλητής του μένει με την εντύπωση ότι τα λόγια του κ. Δάκογλου είναι σαν την κορυφή παγόβουνου: όσα φαίνονται, όσα θέλει να αποκαλύψει είναι πολύ λιγότερα απ' όσα έχει γνωρίζει αυτός ο αινιγματικός και καλοσυνάτος άνθρωπος με το παιδικό χαμόγελο και τη νεανική αισιοδοξία. 

Ερ.: Ποιες είναι οι πρώτες αναμνήσεις σας από τη ζωή;

Απ.: Οι πρώτες εικόνες μου από αυτό τον κόσμο ελήφθησαν στην Κωνσταντινούπολη Γεννήθηκα εκεί. Στα χαρτιά γεννήθηκα 15 Ιουλίου 1917. Τυπικά είμαι 98 ετών. Όμως ανακάλυψα κάτι που το ήξερα, επειδή μου το είχαν πει οι γονείς μου. Ότι δεν ισχύει η «επίσημη» ηλικία μου. Έχω ήδη μπει στα 100! Έχω στα χέρια μου πιστοποιητικό γεννήσεως από τη Θεσσαλονίκη. Όταν ήρθαμε από την Πόλη στη Θεσσαλονίκη, ο πατέρας μου μας έγραψε στο εκεί ληξιαρχείο.

Έχω πιστοποιητικό γεννήσεως και βαφτίσεως 31/12/1915! Είμαι αρκετά... ηλικιωμένος αλλά ευτυχώς οι συνέπειες της ηλικία μου είναι μόνον σωματικές όχι πνευματικές. Ο πατέρας μου δούλευε σε μια βρετανική εταιρεία τηλεγραφητής. Η εταιρεία μετεγκαταστάθηκε από την Πόλη στην Ελλάδα. Πρώτα στη Θεσσαλονίκη κι ύστερα Αθήνα.

Πήγαινα σε γαλλικό σχολείο, το οποίο διοικείτο από Ιησουΐτες. Την Α' Τάξη την έβγαλα στην Πόλη, 7 ετών. Άρα, όπως συνάγεται και από τα οικογενειακά αρχεία που σώζονται, ήρθαμε στην Ελλάδα, ξαναγυρίσαμε στην Πόλη και ξαναφύγαμε.

Ερ.: Τι έχετε συγκρατήσει πιο έντονα στην μνήμη σας από την περίοδο που ζήσατε στην Βασιλεύουσα;

Απ.: Στην Πόλη είχαμε νταντά. Κάθε πρωί μας πήγαινε βόλτα στον κήπο του Ταξίμ. Μια ημέρα περάσανε τρεις τσιγγάνες μαζί. Μια μου άρπαξε το χέρι, το κοίταξε καλά-καλά και μου είπε το εξής: θα ζήσεις πολλά χρόνια, πέραν του ορίου σου. Θα πάρεις δόξα. Επίσης, στη δύση του βίου σου θα βγάλεις πολλά χρήματα. Όλα έχουν βγει αληθινά εκτός από το τρίτο – ίσως επειδή ποτέ δεν έδωσα σημασία στα χρήματα και ούτε προτίθεμαι να δώσω.

Ερ.: Αληθεύει ότι σχεδιάσατε το ιστορικό γήπεδο του ΠΑΟ στη Λεωφόρο και ότι έχει ένα «τρικ» στην κατασκευή του που το καθιστά ιδιαίτερα ανθεκτικό;

Απ.: Ισχύει. Είμαι πολιτικός μηχανικός του ΕΜΠ. Το γήπεδο του ΠΑΟ στη Λεωφόρο βασίστηκε σε δική μου μελέτη. Έγινε το 1950. Και το σχέδιο και η μελέτη μπετόν είναι δικά μου. Αυτό το γήπεδο έχει όντως ένα μυστικό: μια σειρά πεδίλων στην άκρη δεν είναι ενωμένα με την κολώνα. Στα σχέδια τα έχω κόψει και έχω προβλέψει άρθρωση εκεί. Κι προέβλεψα να μπει πλάκα 5 πόντων μολύβδου. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε υποχρεωτικός υπολογισμός σεισμού για τον σχεδιασμό των κτισμάτων. Εγώ δεν είχα κατά νου τις συνέπειες σεισμού αλλά τον ενθουσιασμό του πλήθους και τα χοροπηδητά. Υπ' όψιν ότι η συντονισμένη κίνηση πλήθους μπορεί να προκαλέσει κατάρρευση σε μεγάλες κατασκευές όπως γήπεδα, γέφυρες κ.ά. και ο σχεδιασμός αυτών των έργων θέλει προσοχή. Ένα από τα τεχνάσματα που μπορούν να δώσουν μεγάλη ανθεκτικότητα είναι στην κολώνα να υπάρχει άρθρωση και όχι πάκτωση με τα πέδιλα. Αρχικά ήθελα να σπουδάσω μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος γιατί με τραβούσε η έρευνα. Το όνειρο της ζωής μου ήταν να εγκατασταθώ στην Πάρνηθα και να κάνω πειράματα. Αυτό δεν το κατάφερα. Ζω στον Χολαργό.

Στο Μετσόβειο πέτυχα το 1934 (μηχανολόγος). Έκανα αίτηση για μετεγγραφή στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών διότι τότε οι μηχανολόγοι δεν είχαν μεγάλες επαγγελματικές προοπτικές. 

Ερ.: Πώς μπήκε στη ζωή σας ο Πυθαγόρας;

Απ.: Από μικρό παιδί μου ασκούσε μεγάλη έλξη και ενδιαφέρον η προσωπικότητα του Πυθαγόρα. Καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας μου ήταν στο νου μου αυτός ο μεγάλος μύστης, φιλόσοφος και μαθηματικός. Μάζευα οτιδήποτε είχε σχέση με αυτόν τον άνθρωπο. Η βιβλιογραφία που είχα συγκεντρώσει ήταν μεγάλη και είχα σκοπό να την διαβάσω εν καιρώ. Μου είχε κάνει δε εντύπωση και η σχέση Πυθαγόρα με τα ορφικά. Εκείνος γνώρισε στην εποχή του έναν μύστη, τον Αγλαόφαμο, ο οποίος τον μύησε στα ορφικά. Από αυτά που άκουσε από τον Αγλαόφαμο επέλεξε να ασχοληθεί με όσα μπορούσε να αποδείξει ή με πείραμα ή με μαθηματική απόδειξη. Συνεπώς, έψαξα κι εγώ τα ορφικά για να κάνω ό,τι έκανε ο Πυθαγόρας.

Ερ.: Έχετε κυκλοφορήσει σειρά βιβλίων όπου αποκαλύπτετε με μαθηματικές αποδείξεις τον κώδικα που έκρυβε ο Πυθαγόρας στις διδασκαλίες του. Ισχύουν οι φήμες για «αλλόκοτα» τεχνικά προβλήματα στην πρώτη έκδοση; 

Απ.: Ναι υπήρξαν προβλήματα στον πρώτο τόμο από τον «Μυστικό Κώδικα του Πυθαγόρα». Μιλάμε για τη δεκαετία του '80. Δεν υπήρχαν τότε τα σημερινά μέσα σελιδοποίησης και εκτύπωσης. Είχα το χειρόγραφο του πρώτου τόμου. Το παρέλαβε ο εκδοτικός οίκος. Στις εγκαταστάσεις του διέθετε ένα μεγάλο δωμάτιο με τεράστια μηχανήματα της Agfa. Σε ένα κεφάλαιο 40 σελίδων, έβγαζε λευκό χαρτί! Λες και δεν ήθελε το μηχάνημα να τυπώσει την κοσμολογία του Πυθαγόρα (σ' αυτό αναφερόταν το... προβληματικό κεφάλαιο). Δοκίμασε ο εκδοτικός οίκος να τα δώσει αλλού για εκτύπωση, σε πιεστήρια που είχαν παρεμφερή μηχανήματα. Σε κανένα δεν καθίστατο εφικτό! Υπ' όψιν ότι δεν επρόκειτο για σχέδια και διαγράμματα, αλλά για απλό κείμενο και μαθηματικούς νόμους.  

Ο γιος μου είχε την ιδέα να φωτογραφήσουμε τις «απείθαρχες» σελίδες και έτσι να μπορέσουμε να τα τυπώσουμε. Η φωτογράφηση θα γινόταν στην περίφημη «φούσκα» της Agfa, έναν ειδικό θάλαμο που είχε κατασκευάσει αυτή η εταιρεία και στην χώρα μας υπήρχαν μόνο 2 τέτοια μηχανήματα. Αυτός ο θάλαμος κάηκε! Βγήκε εκτός λειτουργίας. Υποχρεώθηκε ο γιος μου να φωνάξει ειδικό μηχανικό της Agfa από την Γερμανία για να το επισκευάσει. Όταν ήλθε ο ειδικός και το εξέτασε, δοκιμάζοντας να αποτυπώσει απόσπασμα από άλλο βιβλίο, διαπίστωσε ότι λειτουργεί μια χαρά. Όταν αποπειράθηκε να τυπώσει το δικό μου, χάλασε ξανά το μηχάνημα. Ο τεχνικός έφυγε από την Ελλάδα απορώντας για το πρόβλημα.

Ερ.: Πώς ξεπεράστηκε το πρόβλημα; Ποια ερμηνεία δίνετε;

Απ.: Ξεγελάσαμε τα μηχανήματα μπερδεύοντας το «καταραμένο» κεφάλαιο με κομμάτια από την ποιητική συλλογή μιας κυρίας. Σε άλλα σημεία έμπαιναν στροφές από τα ποιήματα και σε άλλα τμήματα από το δικό μου έργο. Το μηχάνημα... υπέκυψε και έπειτα εμείς κάναμε το απαραίτητο μοντάζ – έπειτα από έναν χρόνο άκαρπων προσπαθειών.

Αποφεύγω να μπω στα υπερφυσικά. Η μόνη εκδοχή που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι κάποιος ή... κάτι δεν ήθελε να αποκαλυφθεί η μελέτη μου για την κοσμογονία του Πυθαγόρα. Στον κομπιούτερ μου τώρα έχω ετοιμάσει μια μελέτη για την «Εικασία του Γκόλντμπαχ». Την έχω λύσει εδώ και χρόνια. Μαζί μ' έναν Έλληνα πυρηνικό φυσικό που σπούδασε στην Αμερική κάναμε αυτή το βιβλίο δίγλωσσο: ελληνικά και αγγλικά. Ο στόχος είναι να το στείλουμε στις ακαδημίες όλου του κόσμου. Σας μιλώ για αυτή τη μελέτη επειδή κρίνω πως ρίχνει φως σε μεγάλα μυστικά για κρίσιμα θέματα. 

Ερ.: Μιλούσατε πριν ξεκινήσει η συνέντευξη για αριθμούς και ο τόνος της φωνής σας ήταν σαν να αναφερόσασταν σε πρόσωπα! 

Απ.: Να μην σας κάνει εντύπωση αυτό. Οι  αριθμοί δεν είναι τα απλά... νουμεράκια που βλέπουμε. Πιστεύω ακράδαντα ότι έχουν κρίση και επιλογή! Με τον φίλο μου για τον οποίο σας μίλησα προηγουμένως το έχουμε αποδείξει αυτό και σκοπεύουμε να το βγάλουμε σε βιβλίο.

Ο Πυθαγόρας χρησιμοποίησε την περίφημη λεξαριθμική θεωρία – δικής του εμπνεύσεως. Οι αριθμοί κατά αυτόν είναι 9. Δεν είναι άπειροι. Τα περίφημα «ακούσματα» του Πυθαγόρα είναι μαθηματικά προβλήματα, τα οποία τα έλυσα και τα έχω παρουσιάσει στα έργα μου. Ειδικά η κοσμολογία του αποτελεί τον πραγματικό νόμο της δημιουργίας του σύμπαντος.

Ερ.: Και ποιο το όφελος να ασχοληθεί κάποιος με όλα τούτα; 

Απ.: Με τον Πυθαγόρα μπορεί κάποιος να ωφεληθεί πολύ στη ζωή του. Να την αλλάξει προς το καλύτερο. Να ζήσει αληθινά επειδή θα μάθει αλήθειες. Η αλήθεια, όπως και τα μαθηματικά, μπορούν να μεταμορφώσουν τη ζωή μας.

Ερ.: Ισχυρίζεστε ότι έχετε ανακαλύψει τις αποδείξεις για την ύπαρξη του «αιθέρα». Περί τίνος  πρόκειται;

Απ.: Είναι η ενέργεια, η οποία έφτιαξε τα πάντα. Η επιστήμη σήμερα τον αγνοεί αλλά είμαι βέβαιος ότι υπάρχει και τον έχω βρει κι εγώ, ακολουθώντας, αναλύοντας και ερμηνεύοντας τη διδασκαλία του Πυθαγόρα. Για να σας το πω απλά είναι κάτι σαν την... πρώτη ύλη της δημιουργίας. Συνέχει τα πάντα. Οι αρχαίοι δεν τον ανέφεραν στην τύχη ούτε ήταν προχειρολόγοι. Ήξεραν πολλά περισσότερα απ' όσα νομίζουμε.

Ερ.: Αυτό το απόθεμα γνώσεων από που το αντλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες;

Απ.: Από προηγούμενους πολιτισμούς, οι οποίοι χάθηκαν. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με κατακλυσμούς ή άλλα φαινόμενα, οι αναπτυγμένες κοινωνίες καταστρέφονταν αλλά άφηναν πίσω τους -με κωδικούς, σύμβολα, μυστικές διδασκαλίες και μεγάλα έργα- οδηγίες για τους επόμενους. Ένα από τα κατάλοιπα παλαιότερων χαμένων πολιτισμών είναι η πυραμίδα του Χέοπα. Όσο παράξενο κι αν μπορεί να σας φανεί, θεωρώ ότι η τεχνολογία για την κατασκευή της πυραμίδας προέρχεται από την Ατλαντίδα. Το νησί αυτό ήταν τεχνητό. Αυτό γίνεται και ξαναγίνεται στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Πώς φτιάχνουν τώρα οι δισεκατομμυριούχοι Άραβες τεχνητά νησιά; Έτσι και η Ατλαντίδα. Ήταν τέτοια κατασκευή. Είχε προηγμένη τεχνολογία, ατομική ενέργεια και άλλα πολλά.

 Όμως, η εξαιρετική ανάπτυξή της κατέληξε, ίσως και να προκάλεσε την καταστροφή της. Όποιος αμφιβάλλει ας μελετήσει λίγο τη βιβλιογραφία και όσες αρχαίες πηγές μαρτυρούν την ύπαρξή της.

Ερ.: Έχει αναφερθεί πως κατορθώσατε να ανασυνθέσετε τη «συμπαντική μουσική» του Πυθαγόρα. Πώς το καταφέρατε; 

Απ.: Ο Πυθαγόρας μπορούσε να θεραπεύει τις ψυχικές ασθένειες των μαθητών του με τη μουσική. Αναφέρομαι στη «μουσική αρμονία των ουρανίων σφαιρών». Αναζητώντας στις πηγές, ανακάλυψα ότι υπάρχει ολόκληρο κείμενο στον Αριστοτέλη που κατηγορεί τον Πυθαγόρα γι' αυτή τη μουσική. Εκεί, ο Αριστοτέλης αναφέρει σκωπτικά πως ο Πυθαγόρας ακούει τον «τριγμό των άστρων» και έτσι δημιουργεί μουσική. 

Είχε δε την πλάνη (ο Αριστοτέλης) ότι το σύμπαν είναι οι πλανήτες «καρφωμένοι στον ουρανό» και πως ο ουρανός κινείται. Και συνεπώς, κατά την άποψη του Αριστοτέλη δεν ήταν εφικτή η παραγωγή «μουσικής» από τα άστρα διότι ένα πράγμα -όπως ένα άστρο- που είναι καθηλωμένο κάπου δεν έχει τριβή με οτιδήποτε ώστε να παράγει ήχο.

 Ο Πυθαγόρας όμως έχει αποδείξει το αντίθετο. Σημειώνω για όλους όσοι τυχόν δεν το γνωρίζουν η NASA έχει καταγράψει τον ήχο των άστρων και το έχει δώσει στη δημοσιότητα. 

Ο Πυθαγόρας δημιούργησε τη «μουσική αρμονία των ουρανίων σφαιρών» με βάση το Φ, τον χρυσό αριθμό. Κατ' αυτόν η πιο ελληνική μουσική είναι η δωρική. Προσάρμοσε στη δωρική οκτάβα το μαθηματικό νόμο του και έτσι έφτιαξε αυτή την ιδιαίτερη μουσική. Εγώ, περί το 1987, έχοντας τα μαθηματικά της μουσικής αρμονίας ανά χείρας απευθύνθηκα στο παράρτημα του ιδρύματος Ξενάκη στην Αθήνα για να τα μετασχηματίσουν σε μουσική. Αυτό έγινε και ωφελήθηκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ακούγοντάς την. Έχω μοιράσει δωρεάν περισσότερα από 20.000 CD με αυτή τη μουσική και είναι χιλιάδες οι ευχαριστίες που έχω λάβει από ανθρώπους που ξεπέρασαν βαριά ψυχολογικά προβλήματα ακούγοντάς την.

Ερ.: Οι ξένοι σας έχουν προσεγγίσει για να τους εξηγήσετε το έργο σας;

Απ.: Μόνο οι Ρώσοι έχουν καταλάβει. Από αυτή τη χώρα έχω λάβει πάμπολλες τιμές.

Ερ.: Τι είναι οι Έλληνες κατά τη γνώμη σας;

Απ.: Θεϊκή σπορά. Ακατάβλητο έθνος. Η πατρίδα μας δεν θα πεθάνει ποτέ. Είναι ήδη ανίκητη, αλλά αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη και κάπως σύνθετη κουβέντα... 

Από την «Κυριακάτικη Δημοκρατία» 

Όταν ο Επικούρειος Πέπος άκουγε τη φωνή του Θεού!!!!!!!!!!!!! αφιέρωμα στους απανταχού ευλογημένους φίλους μας.

Φίλες και Φίλοι καλησπέρα, για όσους δεν έχουν διαβάσει τις προηγούμενες αναρτήσεις θα πω πως αυτή την περίοδο έχω εδώ και χρόνια καθιερώσει μια ιδιότυπη επικοινωνία με ευλογημένους φίλους. Πριν όμως συνεχίσω να ενημερώσω τον φίλο μου Χρήστο Δήμα πως σύντομα θα αναρτήσω σε συνέχειες την ιστορία με τη δίδυμη αδερφή μου, λίγη υπομονή  λοιπόν. Σχετικά με την ιδιότυπη επικοινωνία κάνω το εξής, κάθε 10 χρόνια αυτή την περίοδο ειδικότερα ξαναφέρνω στο προσκήνιο  φωτογραφίες από το παρελθόν με τους εκλεκτούς μου φίλους ανά τον κόσμο, και κάθε χρόνο την ίδια περίοδο βγάζω από το σεντούκι τις Χριστουγεννιάτικες κάρτες και στολίζω το δένδρο, αυτό με κάποιο μαγικό τρόπο το ''εισπράτουν'' οι φίλοι μου και στο διάστημα αυτό επικοινωνούν μαζί μου. Όλα αυτά γίνονται μ' ένα μαγικό τρόπο!!!!!!!!!!! που έλεγε και η γνωστή Σπυριδούλα, και την ώρα ας πούμε που κρατάω στα χέρια μου μια κάρτα της YUMIKO χτυπάει το τηλέφωνο και είναι η YUMIKO!!!!!!!!!!!!!! Απίστευτο;;;;;;;;; κι όμως είναι αληθινό. Την τελευταία  φωτογραφία να την προσέξετε ιδιαίτερα γιατί είναι πολύ σημαντική, ο λόγος;;; απλά εκείνη τη στιγμή επικοινωνώ με τον Θεό και ακούω τη φωνή του!!!!!!!!!! Αυτό συμβαίνει μόνο όταν βρίσκομαι σ' ένα ξεχωριστό σημείο του Κερκέτιου Όρους (Κόζιακας) Με τη σημερινή λοιπόν ανάρτηση έκανα μια βουτιά στο παρελθόν και από το πηγάδι της μνήμης ανέσυρα της πιο κάτω φωτογραφίες. Σας χαιρετώ, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Επίσης σκέφτηκα να βάλω και κάποιες φωτογραφίες από τα χθεσινά γενέθλια της μητέρας μου η οποία έκλεισε τα 86, μάδερ κράτα γερά γιατί το ερχόμενο καλοκαίρι έχουμε γάμους. Μ' αυτά και μ' αυτά έχουμε φθάσει 5 μέρες πριν το τέλος του χρόνου, ενός χρόνου που έκρυβε πολλές απαράδεκτες συμπεριφορές, ένα ΟΧΙ που μ' έναν μαγικό τρόπο έγινε ΝΑΙ!!!!! και πολλά ακόμα δυσάρεστα. Το μόνο ευχάριστο ήταν η αναχώρηση του ΑΣΤΡΟΤΟΜ για το κέντρο εκπαίδευσης φυσικοθεραπείας αστροναυτών.  Η σημερινή μέρα έκρυβε μια πολύ μεγάλη γαστρονομική έκπληξη, η Δολέντσια αποφάσισε να μαγειρέψει την πάπια που μας είχε στείλει από το χωριό ''Άγιος Πολύκαρπος'' και την έκανε όπως αναφέρει ο μεγάλος και φοβερός δάσκαλος της παγκόσμιας γαστρονομίας ο ανυπέρβλητος ΤΣΟΥ ΤΣΙΓΙΕΝ!!!!!!!!! την έκανε ''παπια του πεκίνου'' για 36 ώρες την είχε στη μαρινάτα με διαδοχικές αλλαγές, η μαρινάτα είχε οίνο, λικέρ, μέλι, μυρωδικά, και πορτοκάλια ολόκληρα και χυμό, ήταν πεντανόστιμη!!!!!!!!!!!!1 κρίμα που δεν ήταν εδώ και ο διευθυντής της ΔΕΗ από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι για να δοκιμάσει τα εδέσματα της κ. Διοικητού, ο οποίος ξέρει να εκτιμήση τις ξεχωριστές γεύσεις ενώ ο αδερφός του το μόνο που ξέρει να ξεχωρίζει είναι τα γαριδάκια, το πατατάκια, και τα πιτσίνια. Συγχαρητήρια στην Δολέντσια για την τεχνική της.

 WITH LOVE EPIKOURIOS PEPOS-FUJI TOMO KAZU