Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

20.1.21

ΕΙΚΟΣΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΜΕΡΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ Η Μυρτώ στο Κρούγκερ Πάρκ.

 ΕΙΚΟΣΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΜΕΡΟΣ

Η Μυρτώ μετά από όλα αυτά αναρωτήθηκε αν όλα αυτά που ζούσε ήταν πραγματικότητα η απλά έβλεπε κάποιο όνειρο; Πως ήταν δυνατόν να έχουν συμβεί όλα αυτά σε μια μέρα;  Στις 7/7/77 κατά τις 11:00 ο Πέπος με την κοπέλα του επισκέπτεται τον πατέρα της στο νοσοκομείο που παρεμπιπτόντως βρέθηκε εκείνη την ημέρα εκεί αντικαθιστώντας έναν συνάδελφο του. Την ίδια μέρα ο πατέρας της της γράφει  εκείνο το γράμμα όπου της αναφέρει τα της υιοθεσίας - χωρισμού των διδύμων χωρίς οι γονείς να γνωρίζουν την αλήθεια για το δεύτερο παιδί τους. Την ίδια μέρα 7/7/77 η Denise και ο Derrick που μαζί τους είχαν και τα δύο παιδιά, τον Νίκολα και την Τζένη αποφασίζουν μετά την κάθοδο τους από την Ακρόπολη να γευματίσουν στο διεθνούς φήμης γκουρμέ φαγάδικο το PEPOS RESTAURANT όπου και για πρώτη φορά συναντούν τον Σπύρο και για πρώτη φορά συναντιούνται τυχαία; τα δίδυμα Πέπος και Διονυσία, 22 χρόνια μετά τη γέννηση τους χωρίς να το γνωρίζουν πως είναι δίδυμα και ξεκινά μεταξύ τους μια φιλία που όταν αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι θα μάθουν μετά από 55 χρόνια από τη γέννηση τους και 33 μετά την πρώτη τους συνάντηση πως δεν χρειαζόταν να γίνουν αδέρφια εξ αίματος με τον τρόπο που αυτό έγινε όταν επισκέφτηκαν το ακρωτήρι της καλής ελπίδας γιατί ήταν πραγματικά αδέρφια και μάλιστα δίδυμα!! 

Και σήμερα δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα του 77 και μια μέρα πριν αναχωρήσουν για το Κρούγκερ Παρκ μαθαίνει από την Denise για το καλοκαιρινό ταξίδι στην Ελλάδα και όλα αυτά χάρη στο γράμμα που την παρακάλεσε να γράψει στον Σπύρο - Πέπο. Έπρεπε επειγόντως να μείνει μόνη γιατί ένιωθε πως η Denise θα καταλάβαινε πως κάτι συμβαίνει και τότε δεν θα ήξερε τι να της πει. Το μυαλό της δεν ήταν σε θέση να ταξινομήσει όλα αυτά που έζησε σήμερα κοντά στην Denise. Την παρακάλεσε να επιστρέψουν στο σπίτι γιατί ένιωθε λίγο κουρασμένη. Ευχαρίστησε την Denise και ζήτησε συγγνώμη για την αναστάτωση που τους προκάλεσε στο ιατρείο. Στεναχωρέθηκε που δεν θα δειπνούσαν με τον Derrick και την παρακάλεσε αν ήταν δυνατόν αυτό να γίνει όταν θα επέστρεφαν από την εκδρομή. Της υποσχέθηκε πως θα το κανόνιζε και σε λίγο έφθασαν στο πατρικό της σπίτι. Ήταν ώρα να επιστρέψει κι αυτή στο δικό της γιατί την περίμεναν τα παιδιά.  Την επόμενη μέρα ήδη με την ανατολή ήταν όλοι έτοιμοι να ξεκινήσουν το ταξίδι για το μεγαλύτερο πάρκο της Νοτίου Αφρικής.  Οι μέρες που πέρασαν στην εκδρομή στο Κρούγκερ Παρκ ήταν για την Μυρτώ κάτι που δε μπορούσε να το φανταστεί ούτε στο πιο τρελό της όνειρο, όλα ήταν μαγικά, ήταν πολύ τυχερή που αποφάσισε να κάνει αυτό το ταξίδι αυτή την περίοδο γιατί οι συνθήκες ήταν οι πλέον ιδανικές. Ο Ίαν η Νάνα και τα κορίτσια ήταν πολύ χαρούμενοι που την έβλεπαν τόσο ενθουσιασμένη, όποιος τους έβλεπε αυτό που καταλάβαινε ήταν πως ήταν μία οικογένεια με τρία κορίτσια, τρεις αγαπημένες αδερφές. 

Εθνικό Πάρκο Kruger - Σαφάρι Νοτίου Αφρικής

Το Kruger Park είναι ο πιο συναρπαστικός προορισμός σαφάρι στην Αφρική.

Με πλούσιο μύθο και ιστορία, το εμβληματικό Εθνικό Πάρκο Kruger στη Νότια Αφρική σας περιμένει να εξερευνήσετε τα τεράστια τοπία και την εντυπωσιακή αφρικανική άγρια ​​φύση.

Προγραμματίστε το ταξίδι σας στο σαφάρι Kruger Park από τις προτεινόμενες επιλογές περιήγησης σαφάρι, οι οποίες κυμαίνονται από αποκλειστικά ιδιωτικά σαφάρι έως προσιτά γκρουπ σαφάρι. Κάντε ένα ταξίδι εξερεύνησης για να βρείτε τα Big Five της Αφρικής : Ελέφαντας, Λιοντάρι, Ρινόκερος, Λεοπάρδαλη και Μπάφαλο, θα ανακαλύψετε μοναδική άγρια ​​φύση σε ένα πραγματικό σαφάρι στην Αφρική. από τα πιο σπάνια ζώα του πλανήτη συναντά κανείς στο μεγαλύτερο καταφύγιο άγριας ζωής στη Νότια Αφρική, το Εθνικό πάρκο Κρούγκερ.

Ιδρύθηκε το 1898 για να προστατεύσει την άγρια φύση της Νότιας Αφρικής, καθώς στα μέσα του 19ου αιώνα οι κυνηγοί είχαν αποδεκατίσει τα μεγάλα θηράματα.

Εκτείνεται για εκατοντάδες χιλιόμετρα κατά μήκος των συνόρων με τη Μοζαμβίκη και είναι το σπίτι για πολλά άγρια ζώα που περιλαμβάνει σπάνια και απειλούμενα είδη.

Αποτελεί ιδανικό προορισμό για τους φυσιολάτρες, καθώς φιλοξενεί περισσότερα από 500 είδη πουλιών, 100 ερπετά, 150 θηλαστικά σε μια έκταση 19.633 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Το πάρκο περιλαμβάνει πολλούς αρχαιολογικούς χώρους και μια εντυπωσιακή ποικιλία λουλουδιών και δέντρων. Ο επισκέπτης μπορεί να εξερευνήσει το πάρκο με ένα 4×4, με τα πόδια ή πετώντας με αερόστατο και να δει ζέβρες, κοπάδια βουβαλιών, ελέφαντες και πολύχρωμα πουλιά.

Τώρα κατάλαβε γιατί ο πατέρας της είχαν αγαπήσει τόσο πολύ αυτό το ζευγάρι και γιατί ο πατέρας της είχε μεσολαβήσει να γίνει η υιοθεσία της Denise με τον τρόπο που έγινε, δεν συμφωνούσε βέβαια με τον τρόπο που έγινε αλλά αυτό ήταν μία άλλη υπόθεση που ήλπιζε πως κάποια στιγμή θα είχε την ευκαιρία να την κάνει με τον Πέπο και την Denise. Επέστρεψαν στο Τζέρμινστον αργά το απόγευμα της πέμπτης μέρας και βρήκαν την Denise να τους περιμένει. Από τον ενθουσιασμό της Μυρτούς κατάλαβε πως όλα κύλησαν ομαλά και η παραμονή τους εκεί την είχε ενθουσιάσει, αυτό της έδωσε μεγάλη χαρά γιατί είχε στο μυαλό της το περιστατικό του γραφείου και είχε έναν προβληματισμό. Κανόνισαν την επόμενη στις 09:30 να περάσει η  Denise να την πάρει. Είχε περιθώριο ακόμη μια μέρα την μεθεπόμενη αναχωρούσε γι' ΑμερικήΑς αφήσουμε την Μυρτώ στη Νότια Αφρική και ας επιστρέψουμε για λίγο στο PEPOS RESTAURANT βρισκόμαστε στις 30 Δεκεμβρίου του 1977 και ο PEPOS βρίσκει στο γραμματοκιβώτιο ένα γράμμα από τους φίλους του. Κατ' αρχάς παρατηρεί πως τα γράμματα στον φάκελο είναι διαφορετικά, νιώθει πως κάποιο ελληνικό χεράκι πρέπει να έχεις γράψει τη διεύθυνση, τα γράμματα κάνουν μπαμ πως δεν είναι από το χέρι της Denise η του Derrick, ανοίγει το γράμμα και Ω! Του θαύματος το κείμενο είναι στα Ελληνικά!! Κάθε φορά που ελάμβανε γράμμα από τους φίλους της Νοτίου Αφρικής ήταν γι' αυτόν μεγάλη η χαρά του, εκείνη την περίοδο ο PEPOS αλληλογραφούσε με πολλούς φίλους από διάφορες χώρες αλλά τα γράμματα από Νότια Αφρική είχαν γι' αυτόν ξεχωριστό ενδιαφέρον. Διαβάζοντας το γράμμα έμαθε το μυστικό της ελληνικής γραφής και τα νέα από τους φίλους ήταν καλά. Αυτό που του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το υστερόγραφο...

Αγαπητέ κύριε Γκοβίνα ζητώ συγγνώμη που σ' αυτό το γράμμα που μου εμπιστεύθηκαν οι κοινοί μας φίλοι να σας γράψω θα προσθέσω και λίγα λόγια δικά μου. Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σας πω πως οι φίλοι σας σας αγαπούν πάρα πολύ, μιλούν για σας με τα πιο θερμά λόγια, ειλικρινά είμαι περήφανη ως Ελληνίδα που υπάρχουν τόσο καλοί πρεσβευτές της πατρίδας μας όπως εσείς. Σας εσωκλείω και την δική μου αγάπη και ελπίζω κάποια στιγμή να σας γνωρίσω. Υπόψιν πως όταν η Μυρτώ είχε γράψει αυτό το κείμενο δεν γνώριζε ακόμα το τι θ' ακολουθούσε, μετά που θα διάβαζε σε ποιον απευθυνόταν το γράμμα, ήταν ήδη αργά και δεν μπορούσε να το αλλάξει και γι' αυτό το ως είχε.  Ούτε ο Πέπος βέβαια γνώριζε ποιο ακριβώς ήταν αυτό το πρόσωπο που έγραψε το γράμμα και το σχόλιο. Νοερά την ευχαρίστησε, που να φανταστεί πως αυτή ήταν η Μυρτώ; Που να φανταστεί πως η Μυρτώ είχε συναντηθεί με τους φίλους του στη Νότια Αφρική; Που να φανταστεί πως η Μυρτώ όταν αντίκρισε την δική του διεύθυνση έπαθε σοκ και έχασε τις αισθήσεις της; Που να φανταστεί πως αυτά τα γράμματα που λάμβανε από τη Νότια Αφρική ήταν γραμμένα από το χέρι της δίδυμης αδερφής του; Που να φανταστεί πως η αγαπημένη του Μυρτώ ήταν η καλλιγράφος αυτού του γράμματος; Που να φανταστεί τα παιχνίδια που σκαρώνουν οι μοίρες στους ανθρώπους  εν αγνοία τους; 

Δίπλωσε το γράμμα, το έβαλε στο τσαντάκι του και διαβίβασε στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας τους χαιρετισμούς από τους Νοτιοαφρικανούς φίλους και ξεκίνησε την καθημερινή του ασχολία με χαρούμενη  διάθεση λόγω του γράμματος. Ο μικρός Κωστάκης τον πλησίασε και τον ενημέρωσε πως στον κήπο ήταν δύο όμορφες κοπέλες που δεν φορούσαν σουτιέν!!! Τι κρίμα που ο μικρός Κωστάκης δεν σπούδασε στηθολόγος!! Θα έκανε διεθνή καριέρα, γιατί μικρός είχε κάνει διατριβή στα σφριγηλά στήθη, οι κοπέλες από τις σκανδιναβικές χώρες είχαν την προτίμηση του. Η απορία του ήταν γιατί οι Ελληνίδες φορούσαν σουτιέν και οι αλλοδαπές όχι; Μία ζωή αυτό το παιδί τον ζάλιζε τον Πέπο με τις ίδιες απορίες. Το ευτύχημα είναι πως δεν βγήκε αχάριστος γιατί ακόμα και σήμερα αναγνωρίζει το πόσο τον είχε βοηθήσει ο δάσκαλος του γι' αυτό συνεχίζει να τον αποκαλεί δάσκαλο. Όταν ο Πέπος πήγε στον κήπο διαπίστωσε πως ο Κωστάκης είχε δίκιο, ήταν και οι δύο σούπερ Ντούπερ και φυσικά ξεκίνησε το καμάκι με το φιλαράκι του τον Διόνυσο που υπηρετούσε στο Ναυτικό. Τη μία την Έλεγαν Μαγιαστίνα και την άλλη lorinna και αποδείχθηκε πως ήταν δασκάλες στο επάγγελμα αλλά στο ειδικό άθλημα, τα καβαλαράκια δεν ήταν δασκάλες αλλά είχαν μεγάλη διάθεση για περαιτέρω μαθήματα του Κάμα σούτρα κ.ο.μ. 

Σχετικά με το Κάμα σούτρα.

"Το αρχαιότερο και πλέον πολυδιαβασμένο έργο για την τέχνη του ερωτισμού αποκαλύπτει, με το ιδιαίτερο χρώμα της εποχής του, τα μυστικά για την ικανοποίηση των αισθήσεων και την κατάκτηση της ηδονής. Πάνω απ’ όλα, όμως, είναι η πρώτη επιστημονική καταγραφή περί της τέχνης της ερωτικής απόλαυσης, με θεματολογία που κυμαίνεται από την ψυχολογία και την κοινωνιολογική ανάλυση του σεξ, έως τις πρακτικές τεχνικές των επιτυχημένων εραστών ? μια λεπτομερέστατη παράθεση των αναρίθμητων τρόπων με τους οποίους άνδρες και γυναίκες μπορούν να προσφέρουν και να απολαύσουν τις χαρές του έρωτα. Η ερωτική απόλαυση ήταν ένας από τους τέσσερις στόχους ζωής των αρχαίων Ινδών, μιας κοινωνίας που δεν διακατέχονταν ούτε από σεμνοτυφία, ούτε από χυδαιότητα. Η ικανοποίηση των αισθήσεων που προσφέρει το καλό σεξ δεν μπορεί παρά να συμβάλλει θετικά στο ευ ζην του κόσμου. Και, παρόλο που η ηθική και τα κοινωνικά θέσμια έχουν αλλάξει στην πάροδο του χρόνου, η τέχνη του ερωτισμού παραμένει διαχρονική".  Στο PEPOS RESTAURANT υπήρχε μεγάλη ποικιλία φαγητών και όχι μόνο φαγητών.

Ας αφήσουμε τον Πέπο να παραδίδει μαθήματα φιλοσοφίας και Κάμα Σούτρα και ας επιστρέψουμε στη Νότια Αφρική. Η Μυρτώ είχε επιστρέψει από την εκδρομή και την επόμενη μέρα όπως είχαν συμφωνήσει πέρασε να την πάρει η Denise, μαζί τους πήγαν και οι αδερφές της που δεν ξεκολλούσαν από την Μυρτώ η οποία ήταν ευγνώμων σ' αυτός τους ανθρώπους για όλα αυτά που ζούσε. Ήταν μαζί τους μόνο 9 μέρες και της φαινόταν πως ήταν εκεί ολόκληρο χρόνο. Ζήτησε από την Denise μία χάρη, ήθελε το μεσημέρι να κάνει σε όλους το τραπέζι, ως εκ τούτου έπρεπε να ειδοποιήσουν την Μόιρα με τον σύζυγό της, τους γονείς της, τα παιδιά και την οικογένειά του αδερφού του Derrik. Έτσι και έγινε, το μεσημέρι μαζεύτηκαν όλοι και μέσα σε ένα υπέροχο κλίμα ευφορίας γεύτηκαν πολλούς και διάφορους μεζέδες στο RESTAURANT MYKONOS που ιδιοκτήτης ήταν ο Γιώργος Κριπούρης. Ο Derrik έκανε μια σύντομη αλλά πολύ συγκινητική πρόποση που αφορούσε τη φιλία διαβάζοντας ένα απόσπασμα που τους είχε στείλει ο φίλος τους από την Ελλάδα, ζήτησε μάλιστα να κάνουν και γι' αυτόν μία πρόποση. Η Μυρτώ ζήτησε το λόγο και παρακάλεσε να είναι αυτή που θα κάνει την πρόποση, --ως Ελληνίδα-- εκ μέρους του Έλληνα φίλου τους. Που να φανταστούν όλοι οι συμμετέχοντες στο τραπέζι ποια ήταν η σχέση της με τον Σπύρο, και κυρίως ποια ήταν η σχέση της Denise με τον Σπύρο. Ακολουθεί ο λόγος του Derrick.

Περί φιλίας.

"Ή τέλεια, λοιπόν, φιλία είναι συνάντηση και δεσμός δύο προσώπων απάνω στον ίδιο ηθικό άξονα, στην ίδια αξιολογική κλίμακα. Θεμέλιο και εγγύηση της αγάπης τους είναι η ‘αρετή’, και επειδή η αρετή είναι ‘κτήμα ες αεί’ του ανθρώπου, ούτε αλλοτριώνεται ούτε φθείρεται. Οι φιλίες που δημιουργούνται απάνω σ’ αυτή τη βάση είναι σταθερές και μόνιμες, αδιάλυτες”.  Αμέσως μετά τον λόγο πήρε η Μυρτώ και πολύ συγκινημένη είπε: Εκ μέρους του φίλου σας από την Ελλάδα, και από την δική μου καρδιά θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την μοναδική φιλοξενία που μου προσφέρατε. Συγκινήθηκα επίσης πάρα πολύ για την αγάπη που έχετε στην καρδιά σας για τον φίλο σας και συμπατριώτη μου και για τα πολύ καλά λόγια επίσης που άκουσα από την Denise γι' αυτόν. Ένιωσα υπερήφανη. Θέλω να γνωρίζετε πως τώρα πια όταν θα επισκέπτεστε την Ελλάδα θα είσαστε και δικοί μου φιλοξενούμενοι. Στην υγειά σας και στην υγεία του φίλου σας. Αμέσως μετά τους διάβασε ένα ποίημα για την φιλία του Μπόρχες.

Ποίημα στους φίλους», Χόρχε Λουίς Μπόρχες.

Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,

ούτε έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου

όμως μπορώ να σ’ ακούσω και να τα μοιραστώ μαζί σου.

Δεν μπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν ή το μέλλον σου.

Όμως όταν με χρειάζεσαι θα είμαι εκεί μαζί σου.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματά σου.

Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου να κρατηθείς και να μην πέσεις.

Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου δεν είναι δικές μου,

όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.

Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,

όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου

όταν κάποιες θλίψεις σου σκίζουν την καρδιά,

όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου

και να μαζέψω τα κομμάτια της

για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.

Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι

ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.

Μόνο μπορώ να σ’ αγαπώ όπως είσαι

και να είμαι φίλος σου.

Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν

τους φίλους μου και τις φίλες μου,

δεν ήσουν πάνω ή κάτω ή στη μέση.

Δεν ήσουν πρώτος

ούτε τελευταίος στη λίστα.

Δεν ήσουν το νούμερο ένα

ούτε το τελευταίο.

Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.

Να εκπέμπεις αγάπη.

Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.

Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.

Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.

Να ακούμε την καρδιά μας.

Να εκτιμούμε τη ζωή.

Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι ο πρώτος,

ο δεύτερος ή ο τρίτος στη λίστα σου.

Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.

Ευχαριστώ που είμαι.

Όταν τελείωσε δεν δέχθηκε το χειροκρότημα μόνο των δικών της  φίλων αλλά και από τα διπλανά τραπέζια. Η συγκίνηση όλων είχε φθάσει στο κατακόρυφο, τον λόγο πήρε η Denise ήθελε να κάνει κι αυτή μία πρόποση. ''Μυρτώ, το κενό που θ' αφήσεις στις καρδιές μας φεύγοντας θα είναι μεγάλο, θα είναι αυτό το κενό που γέμισες με την παρουσία σου, σ' ευχαριστούμε που μας έδωσες τη χαρά να σε φιλοξενήσουμε, είσαι ένα υπέροχο πλάσμα και όλοι σου ευχόμαστε να έχεις καλή τύχη. Να συνεχίσεις να κάνεις υπερήφανους τους γονείς σου, είμαι σίγουρη πως ο πατέρας σου με κάποιον μαγικό τρόπο συνεχίζει να παρακολουθεί την πορεία σου, εννοείται πως όταν θα επισκεπτόμαστε την Ελλάδα θα βρισκόμαστε και μαζί όταν θα είσαι εκεί. Το πιο πιθανό πάντως είναι να συναντηθούμε τον Απρίλιο που θα έρθουμε στην Αμερική'. Και τώρα θα σας διαβάσω ένα ποίημα του Γιαμαόκα Τεσού.

Αφήστε τη φιλία

να ωριμάσει φυσικά

με την πάροδο των ετών—

ο αριθμός των φίλων θα είναι μικρός

αλλά η ποιότητα η μεγίστη.

Μυρτώ στην υγειά σου και στην υγεία του Σπύρου. Όλα αυτά που συνέβησαν σ' αυτό τα τραπέζι έμειναν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη της, το ταξίδι τελείωνε με τον ιδανικότερο τρόπο, όταν αποφάσιζε να κάνει αυτό το ταξίδι δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό της πως θα έκρυβε τόση μαγεία. Την επόμενη μέρα μέσα σε κλίμα συγκίνησης αποχαιρέτησε τους ευλογημένους φίλους της.  Κάπου εδώ σταματώ την αφήγηση του εικοστού έβδομου μέρους. Σε χαιρετώ ο αφηγητής Πεπέ.

18.1.21

ΕΙΚΟΣΤΟ ΕΚΤΟ ΜΕΡΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ Η Μυρτώ επισκέπτεται το PARTHENON MANSION με την DENISE

ΕΙΚΟΣΤΟ ΈΚΤΟ ΜΕΡΟΣ.

Την επόμενη μέρα, Δευτέρα, δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα, στις 09:30 η DENISE πέρασε από το σπίτι των γονιών της να πάρει την Μυρτώ, κάθισαν λίγο στον κήπο και της εξήγησε πρόγραμμα που είχε στο μυαλό της, Αρχικά θα πήγαιναν στο ιατρείο, και μετά θα την πήγαινε βόλτα στην πόλη για να της δείξει τα διάφορα αξιοθέατα και κατόπιν να πάνε μαζί με τον DERRICK για φαγητό στο RESTAURANT MYKONOS το οποίο είχε ένας Έλληνας φίλος τους. Όταν έφθασαν κοντά στο ιατρείο διέκρινε την πινακίδα που έγραφε PARTHENON MANSION το κτίριο ένα παλιό αρχοντικό αρχαιοελληνικού Ρυθμού ήταν πολύ καλά διατηρημένο με περίφραξη από πέτρα και έναν μεγάλο κήπο. Ήταν όντως εντυπωσιακό. Στην είσοδο υποδέχθηκε τις δύο γυναίκες η κοπέλα που ήταν στη ρεσεψιόν και που σήμερα εκτελούσε και χρέη γραμματέως λόγω της απουσίας της DENISE η οποία ήταν η ψυχή αυτού του ιατρείου, όλη η οργάνωση περνούσε από τα χέρια της. Το όνομα της κοπέλας ήταν Πατρίτσια, η DENISE σύστησε στην Πατρίτσια την Μυρτώ με πολύ κολακευτικά λόγια, η  Denise ήταν πάντα μελιστάλαχτη, είχε έναν καλό λόγο για όλους. Αποχαιρέτησαν την Πατρίτσια και κατευθύνθηκαν στο εσωτερικό του κτιρίου όπου την ξενάγησε η DENISE γιατί ο DERRICK εξέταζε κάποιον ασθενή. Το ιατρείο δεν ήταν ιατρείο με την κλασική έννοια που έχουμε στο μυαλό μας, για την ακρίβεια ήταν ένα διαγνωστικό κέντρο καρδιακών παθήσεων όπου εκτός από τον DERRICK που ήταν επικεφαλής είχε ακόμα δύο βοηθούς γιατρούς, έναν καρδιολόγο, έναν αρυθμιολόγο και δύο νοσηλεύτριες. Ήταν ένα υπερσύγχρονο κέντρο με σωστή οργάνωση, ήταν πασιφανές πως όλα λειτουργούσαν σαν ελβετικό ρολόι. 

Κάθισαν αρχικά στο γραφείο της DENISE και κατόπιν πήγαν στο γραφείο του DERRICK για να τον περιμένουν, ο οποίος δεν άργησε να εμφανιστεί με ένα πλατύ χαμόγελο, άνοιξε τα χέρια του και έκλεισε την DENISE στην μεγάλη αγκαλιά του. Ήταν ένας πανέμορφος άντρας που κατέκτησε μία εξίσου πανέμορφη Νεράιδα, μετά την DENISE αγκάλιασε και την Μυρτώ την οποία πήρε από το χέρι για να τη ξεναγήσει στο γραφείο, ξεκίνησαν από τον όρκο του ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ που είχε σε περίοπτη θέση και ήταν χαραγμένος πάνω σε φύλλο χαλκού, μετά την πήγε στην βιβλιοθήκη που υπήρχε πίσω από το γραφείο και που ανάμεσα στα πολλά βιβλία υπήρχαν τρεις προτομές, η μία ήταν η υγεία, η άλλη του Ιπποκράτη και η τρίτη του Ασκληπιού. Με καμάρι της εξήγησε πως όλα αυτά ήταν δώρα από έναν εκπληκτικό Έλληνα φίλο τους. Αν δεν τους διέκοπταν χθες βράδυ αυτή την ιστορία ήθελε να της διηγηθεί. Η Μυρτώ γνωρίζοντας πως στο Γιοχάνεσμπουργκ υπήρχαν πάρα πολλοί Έλληνες υπέθεσε πως κάποιος από αυτούς θα είχε κάποια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους και τους έκανε αυτά τα δώρα τα οποία προφανώς είχε φέρει από την Ελλάδα. Είπαν πολλά και διάφορα περί ιατρικής και όχι μόνο και κάποια στιγμή ρώτησε την Μυρτώ αν θα δεχόταν να μιλήσει σε κάποια γνωστή τους κοπέλα που ήταν κόρη εκλεκτών φίλων για το θέμα της εξωσωματικής γιατί παρ' ό,τι η κόρη τους ήταν παντρεμένη δύο χρόνια περίπου δεν μπορούσε να μείνει έγκυος αν και το επιθυμούσε. 

Η Μυρτώ συμφώνησε και σε μια ώρα περίπου ήρθε στο γραφείο η Τζούντιθ με τον σύζυγό της.  Τους εξήγησε όλη την διαδικασία και προθυμοποιήθηκε μάλιστα αν αποφάσιζαν να επισκεφτούν την Αμερική και κατέληγαν στο κέντρο εξωσωματικής που εργαζόταν αυτή, αν το επιθυμούσαν μετά χαράς θα τους φιλοξενούσε στο σπίτι της, το οποίο ήταν αρκετά μεγάλο ώστε να μη νιώθουν πως την επιβαρύνουν, για όσο διάστημα χρειαζόταν να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις. Εφόσον ήταν φίλοι της οικογένειας WILTON ήταν και δικοί τους φίλοι. Το ζευγάρι χάρη στον Derrick και στην Denise άρχισε να νιώθει πως ανοιγόταν μπροστά τους ένα παράθυρο ελπίδας. Ευχαρίστησαν την Μυρτώ για τις πληροφορίες και κυρίως για την καλοσύνη της, το να δεχθεί να τους φιλοξενήσει αυτό ούτε που το φανταζόντουσαν. Η Τζούντιθ γύρισε προς το μέρος του Derrick και του είπε: μα υπάρχουν τόσο καλοί άνθρωποι; Υπάρχουν απάντησε η Denise και είναι Έλληνες!! Τα λόγια της Denise πότισαν την ψυχή της και ένιωσε να δακρύζει, που να ήξερα πως και η ίδια ήταν Ελληνίδα; 

Αυτό το ζευγάρι πήγε τελικά στην Αμερική, τους φιλοξένησε και μάλιστα ήταν αυτή που ανέλαβε την όλη διαδικασία στο κέντρο εξωσωματικής, 15 μήνες αργότερα η Τζούντιθ έφερνε στον κόσμο ένα γλυκύτατο κοριτσάκι!! Όταν το κοριτσάκι έγινε ενός έτους η Μυρτώ έλαβε ένα γράμμα από το ζευγάρι όπου την πληροφορούσαν πως σκόπευαν να της δώσουν το όνομα ΜΥΡΤΩ!! προς τιμήν της και θα ήταν μεγάλη η χαρά τους αν δεχόταν να γίνει η Νονά της!!! Η τιμή και η χαρά ήταν μεγάλη και φυσικά αποδέχτηκε την πρόταση του ζευγαριού προς μεγάλη τους χαρά. Δεν ξεχνούσαν πως χάρη σ' αυτή την κοπέλα που τους είχε συστήσει ο Derrick κατάφεραν να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα. Όταν το ζευγάρι αναχώρησε από το ιατρείο κι ενώ ο Derrick εξέταζε κάποια ασθενή η Denise παρακάλεσε την Μυρτώ αν θα μπορούσε να της γράψει ένα γράμμα στα Ελληνικά που ήθελε να στείλουν σε κάποιον φίλο τους Έλληνα για να του κάνουν έκπληξη όταν θα άνοιγε το γράμμα και θα έβλεπε το γράμμα στα Ελληνικά. Υπέθεσε πως αυτός ο Έλληνας θα πρέπει να ήταν το ίδιο πρόσωπο που τους είχε χαρίσει τα δώρα που υπήρχαν στο γραφείο του Derrick. Η Μυρτώ το αποδέχθηκε μετά χαράς γιατί κάθε φορά που της δίνουν η ευκαιρία να γράφει στη μητρική της γλώσσα ένιωθε όμορφα, δεν ήθελε να ξεχάσει τη γλώσσα της, δεν ήταν δυνατόν σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού να διδάσκουν τα Ελληνικά, αρχαία βέβαια, και η ίδια να τα ξεχάσει. Πήρε το χαρτί από την Denise και από την τσάντα της έβγαλε τον δικό της στυλό, εκείνον τον στύλο που της είχε κάνει δώρο ο Πέπος. Όταν έπιασε τον στύλο στο χέρι της κοίταξε την Denise και δεν μπόρεσε να μην σκεφτεί το ποσό παράξενα και μοναδικά ήταν όλα αυτά που ζούσε, βρισκόταν εκεί με την αδερφή τού Πέπου, είχε στα χέρια της το στυλό που της είχε χαρίσει ο Πέπος και η Denise δεν γνώριζε απολύτως τίποτα... 

Πήρε το χαρτί στα χέρια της και περίμενε την υπαγόρευση της Denise: Αγαπητέ μας Σπύρο και οικογένεια καλημέρα, όπως θα διαπιστώσεις το σημερινό μας γράμμα είναι στα Ελληνικά, μάθαμε τόσο γρήγορα τη γλώσσα σου; Όχι, απλά μία καλή φίλη από την Ελλάδα που φιλοξενούμε την παρακάλεσα να μας γράψει αυτό το γράμμα. Σπύρο, είμαστε καλά, τα παιδιά και οι γονείς μας είναι επίσης καλά, τα σημαντικά δώρα που μας έδωσες τα έχει τοποθετήσει ο Derrick στο γραφείο του σε περίοπτες θέσεις και σε κάθε επισκέπτη που έρχεται πρώτα του δείχνει τα έργα σου και μετά τον εξετάζει. Είναι πολύ ενθουσιασμένος και προσπαθεί να μάθει Ελληνικά. Αγαπητέ μας φίλε αυτά που μας έγραφες στο τελευταίο σου γράμμα είχαν μεγάλο ενδιαφέρον, κάθε φορά που λαμβάνουμε γράμμα σου η χαρά μας είναι μεγάλη, όσο για το δώρο που χάρισες σε μένα το αποχωρίζομαι σπάνια, στολίζει πάντα τον λαιμό μου. (Η Μυρτώ δεν άντεξε τον πειρασμό και σήκωσε το κεφάλι να κοιτάξει τον λαιμό της Denise, κατάλαβε την πρόθεση της και με τα δύο της χέρια το έβγαλε και της το έδειξε λέγοντας: είναι για μένα ένα πολύτιμο δώρο από έναν σπάνιο φίλο!! Την ρώτησε αν μπορεί να το αγγίξει και όταν της είπε φυσικά και μπορείς το κράτησε για λίγο στα χέρια της, ήταν πράγματι ένα ωραίο κόσμημα, απλό μεν αλλά πολύ ωραίο και ειδικότερα όταν το φορούσε η Denise γινόταν ακόμα πιο όμορφο.) 

Μετά από αυτή τη μικρή διακοπή συνέχισε την υπαγόρευση του γράμματος. Σπύρο στη Νότια Αφρική βρισκόμαστε σχεδόν στην καρδιά του καλοκαιριού και σύντομα θα αναχωρήσουμε για τις καλοκαιρινές μας διακοπές, σκοπεύουμε να πάμε με τα παιδιά στον Άγιο Μαυρίκιο. Πολλούς χαιρετισμούς έχεις από τον Νίκολα και την μεγάλη σου αγάπη την Τζένη, η Τζένη επιδεικνύει το δαχτυλίδι που τις χάρισες σε όλες της τις φίλες γεμάτη περηφάνια. Ο Derrick όπως πάντα είναι πολύ απασχολημένος κι εγώ τον βοηθάω όσο μπορώ. Από το Τζέρμινστον σου στέλνουμε την αγάπη μας. Σε παρακαλώ να διαβιβάσεις τους χαιρετισμούς μας σε όλη την οικογένεια σου και ιδιαίτερα στον κύριο Πατροκοσμά. Με αγάπη Denise και Derrick. Που να φανταστεί εκείνη τη στιγμή η Μυρτώ πως εκείνο  το γράμμα που έγραφε ήταν για τον Πέπο; Τον είχε γνωρίσει ως Πέπο και ως δάσκαλο και αγνοούσε φυσικά το Σπύρος. Στα δώρα που της είχε δώσει και αυτά που της είχε στείλει υπέγραφε ως Πέπος Γκοβίνας, στα γράμματα επίσης ως Πέπος Γκοβίνας Διονυσίου Αρεοπαγίτου 18 127 43 και ως εκ τούτου το Σπύρος δεν της έλεγα κάτι. Ολοκλήρωσε το γράμμα και το έδωσε στην Denise η οποία την ευχαρίστησε που είχε την καλοσύνη να το γράψει. Η Μυρτώ την ρώτησε αν θα ήθελε να της γράψει και την διεύθυνση του παραλήπτη. 

Η Denise πήρε έναν φάκελο με το λογότυπο του ιατρείου και τον έδωσε στην Μυρτώ, το τελευταίο γράμμα του Σπύρου το είχε στο δικό της γραφείο και έσπευσε να το φέρει για να αντιγράψει την διεύθυνση, η Μυρτώ πήρε στα χέρια της τον φάκελο και με το που αντίκρισε την διεύθυνση έπαθε σοκ!! Της έπεσε το γράμμα από τα χέρια και αισθάνθηκε μια ζαλάδα, αν δεν ήταν κοντά της η Denise να τρέξει και να την συγκρατήσει θα είχε σωριαστεί στο δάπεδο. Την ξάπλωσε στον καναπέ και φώναξε τον Derrick να έρθει γρήγορα, ευτυχώς ο Derrick ειδοποιημένος από την Πατρίτσια έφθασε άμεσα. Ο Derrick της πήρε τον σφυγμό και με το στηθοσκόπιο άκουσε την καρδιά της, είχε μεν μια ταχυκαρδία αλλά ήταν σε φυσιολογικά επίπεδα, το ίδιο και η πίεση της, ρώτησε την Denise να του πει τι είχε συμβεί πως προέκυψε όλη αυτή η αδιαθεσία, η Denise δεν μπόρεσε να τον διαφωτίσει και περίμενε να συνέλθει η Μυρτώ για να την ρωτήσει. Αυτό συνέβη λίγα λεπτά αργότερα αλλά και πάλι δεν μπόρεσε να τον διαφωτίσει ούτε η Μυρτώ γι' αυτό της πρότεινε να κάνει άμεσα ένα υπέρηχο καρδιάς.  Η Μυρτώ συμφώνησε και προχώρησαν προς το δωμάτιο που ήταν τα απαραίτητα μηχανήματα, ήταν αρκετά σαστισμένη, τα είχε χαμένα δεν ήξερα τι να πει στους ανθρώπους, ήταν στεναχωρημένη γιατί δημιούργησε άθελά της αναστάτωση στους ανθρώπους. Τι να τους έλεγε; πως ο φάκελος που της είχε δώσει η Denise με την διεύθυνση τους Σπύρου ήταν η ίδια που είχε κι αυτή και η μόνη διαφορά ήταν το Πέπος αντί του Σπύρος; Φυσικά και προτίμησε να μην πει τίποτα, μέσα της αναρωτήθηκε, μα πως είναι δυνατόν; Ένα ήταν σαφές, είχε γνωριστεί με τον Πέπο, αυτό ήταν το μόνο σίγουρο, αυτό που ήθελε να μάθει ήταν το πότε έγινε αυτό; που έγινε και κάτω από ποιες συνθήκες, το να είχε μάθει την αλήθεια η Denise το απέκλεισε γιατί τον αποκαλούσε φίλο και όχι αδερφό. 

Πάντως κάτι δεν πήγαινε καλά, δεν ήταν όμως η κατάλληλη ώρα για να κάνει περαιτέρω ερωτήσεις γιατί με όλη αυτή την κατάσταση που προηγήθηκε η Denise kai o Derrick ήταν ανήσυχοι και αναστατωμένοι. Το τρίπλεξ και το καρδιογράφημα που της έκανε ο Derrik  ήταν απολύτως φυσιολογικά και όταν επέστρεψαν στο γραφείο ζήτησε από την Denise και την Μυρτώ να μην συνεχίσουν τη βόλτα τους, αλλά να επιστρέψουν στο σπίτι γιατί η Μυρτώ χρειαζόταν ξεκούραση. Αποφάνθηκε πως το πολύωρο ταξίδι και το τζετ λάγκ την είχαν κουράσει και ο οργανισμός της δεν πρόλαβε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Δεν συνέτρεχαν λόγοι ανησυχίας γιατί οι εξετάσεις ήταν τέλειες και δεν χρειαζόταν να αναβάλουν την τετραήμερη εκδρομή που είχαν καν;oνίσει οι γονείς της Denise για να την πάνε στο ΚΡΟΥΓΚΕΡ ΠΑΡΚ. Πριν φύγουν από το ιατρείο, η Μυρτώ ζήτησε από την Denise τον φάκελο για να ολοκληρώσει την αντιγραφή της διεύθυνσης. Ολοκλήρωσε την αντιγραφή και βεβαιώθηκε για μία ακόμα φορά πως δεν είχε κάνει λάθος, η διεύθυνση ήταν του Πέπου, παρέδωσε το γράμμα στην Denise και όσο πιο αθώα μπορούσε την ρώτησε για το πότε είχαν γνωρίσει αυτόν τον φίλο τους, η Denise άρχισε να μιλάει για τον Σπύρο, δηλαδή για τον Πέπο με τα καλύτερα λόγια, ήταν συνεπαρμένη από αυτή τη γνωριμία, της ανάφερε πως τον είχαν γνωρίσει το περασμένο καλοκαίρι 7 ΙΟΥΛΙΟΥ όταν επισκέφθηκαν την Αθήνα για 4 μέρες, και μάλιστα κάτω από πολύ περίεργες συνθήκες, που αν δεν είχε αντίρρηση η Μυρτώ, μετά χαράς η Denise ήθελε να της διηγηθεί όλη την ιστορία. Η Μυρτώ συνωμοτικά είπε στην Denise αν συμφωνούσε, να συνέχιζαν την κουβέντα τους σε κάποιο καφέ αφού πρώτα έκαναν μία βόλτα στην πόλη, η Denise συμφώνησε αφού πρώτα την ρώτησε αν ένιωθε καλά, η Μυρτώ την διαβεβαίωσε πως ήταν μια χαρά, αποχαιρέτησαν τον Derrick χωρίς βέβαια να του αναφέρουν το σχέδιό τους, στην είσοδο αποχαιρέτησαν και την Patritsia και σε λίγα βρέθηκαν σε ένα υπέροχο καφέ όπου η Denise της εξιστόρησε όλο το σκηνικό της γνωριμίας τους. Είχαν γνωριστεί στις 7/7/77!!!  H Μυρτώ για μία ακόμη φορά κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να παραμείνει ψύχραιμη.


Κάπου εδώ σταματάει η αφήγηση του εικοστού έκτου μέρους.

17.1.21

ΕΙΚΟΣΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΜΕΡΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ η Μυρτώ με την DENISE και τον DERRICK επισκέπτονται την ΠΡΑΙΤΩΡΙΑ

 ΕΙΚΟΣΤΌ ΠΕΜΠΤΟ ΜΕΡΟΣ.

Οι δύο γυναίκες κατευθύνθηκαν προς το εσωτερικό του σπιτιού και συγκεκριμένα προς το σαλόνι, η DENISE ήθελε να της δείξει τη θέση που είχε τοποθετήσει την ορχιδέα. Η Μυρτώ δεν άντεξε, κάποια εσωτερική δύναμη την έσπρωξε και συγκινημένη αγκάλιασε αυτή την D τα μάτια της βούρκωσαν, εκείνη την αγκαλιά την έδινε και εκ μέρους του Πέπου, κυρίως του Πέπου, αχ πόσο θα ήθελε ν' ανοίξει την καρδιά της στην DENISE και να της πει όλη την αλήθεια, συγκρατήθηκε όμως, ξαναβρήκε την αυτοκυριαρχία της και δικαιολογήθηκε στην DENISE πως η συγκίνηση της ήταν μεγάλη με όλα αυτά που έζησε απόψε και κυρίως που το λουλούδι της άρεσε τόσο πολύ. Βγαίνοντας από το σαλόνι με την άκρη του ματιού της διέκρινε έναν μικρό πίνακα που νόμιζε πως έμοιαζε με τον πίνακα που της είχε χαρίσει ο Πέπος, σκέφτηκε πως αυτό ήταν αδύνατον και πως το πιθανότερο ήταν να σχημάτισε αυτή την εντύπωση λόγω της έντονης επιθυμίας που είχε για ό,τι είχε σχέση με τον Πέπο, ήταν πολύ έντονη η παρουσία του αυτό το βράδυ στο χώρο, πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι και διαφορετικά αφού ήταν εκεί η δίδυμη αδερφή του; Από λεπτότητα δεν επέστρεψε να τσεκάρει αν όντως ο πίνακας είχε ομοιότητες, ίσως αυτό να το έκανε στην επόμενη επίσκεψη. Επέστρεψαν στον κήπο και οι υπόλοιποι καλεσμένοι ήταν όρθιοι, ήταν ώρα να χαιρετήσουν και να αναχωρήσουν, ήταν ήδη μεσάνυχτα. 

Η Μυρτώ
αποχαιρέτησε όλους τους φίλους και τους ευχαρίστησε για την φιλοξενία, η Μό'ί'ρα της ζήτησε να βρεθούν ξανά για να την ξεναγήσει και επ' ευκαιρία ζήτησε να μάθει από τη Νana το πρόγραμμα. Την επόμενη ήταν Κυριακή, η πρόταση της ήταν να μείνουν στο σπίτι γιατί ξεκουραστεί η Μυρτώ, την Δευτέρα θα περνούσε η DENISE να την πάρει για να πάνε στο ιατρείο και το μεσημέρι για φαγητό, θα επέστρεφαν στο σπίτι το απόγευμα. Την τρίτη θα αναχωρούσαν για το Κρούγκερ Παρκ και θα επέστρεφαν την Παρασκευή, άρα η Μυρτώ ήταν ελεύθερη μόνο το ερχόμενο Σάββατο το πρωί έως το μεσημέρι γιατί το βράδυ θα έκαναν ένα αποχαιρετιστήριο δείπνο μιας και την επόμενη μέρα θα αναχωρούσε για την Αμερική. Η Μό'ι'ρα συμφώνησε να περάσει το Σάββατο το πρωί. Η DENISE πρότεινε στην μητέρα της πως αν η Μυρτώ την επόμενη μέρα ένιωθε πως είχε ξεκουραστεί αρκετά και αν είχε διάθεση να περνούσαν με τον DERRICK να την πάρουν για μια βόλτα ως την Πραιτώρια. Η Μυρτώ με το που άκουσε την πρόταση της DENISE την θεώρησε δώρο εξ ουρανού και είπε άμεσα ναι, εφόσον βέβαια δεν είχαν κάποια αντίρρηση η Nana και ο Ian, ο Ian και η Nana δεν έφεραν καμία αντίρρηση αλλά οι αδερφές της DENISE κατσούφιασαν, δεν ήθελαν να χάσουν την παρέα της Μυρτούς, η DENISE το αντιλήφθηκε και τις καθησύχασε λέγοντας τες πως θα ήταν κι αυτές στην παρέα. Στα πρόσωπα των κοριτσιών επέστρεψε η ξαστεριά. Αφού όλα τακτοποιήθηκαν αναχώρησαν για τη βάση τους. 

Όταν η Μυρτώ ξάπλωσε έκανε έναν απολογισμό της ημέρας, ουσιαστικά ήταν η πρώτη μέρα στη Νότια Αφρική και μέσα σε 24 ώρες είχαν συμβεί πάρα πολλά. Ποιος θα το περίμενε πως θα ξανασυναντούσε την Μόϊρα και τον Πήτερ και μάλιστα κάτω από αυτές τις συνθήκες; Ποιος μπορούσε να φανταστεί πως η κοπέλα που της παραχώρησε τη θέση της στο αεροπλάνο ήταν η αδερφή του DERRICK; Απίστευτα πράγματα, ποιος θα το περίμενε πως η DENISE θα την υποδεχόταν τόσο ζεστά; Για μια ακόμα φορά το μυαλό της δεν μπορούσε να ξεφύγει από την DENISE και τον DERRICK, θεέ μου τι υπέροχο ζευγάρι; Πόσο γλυκά κοίταζε ο ένας τον άλλον; Με πόση ευγένεια και καλοσύνη την είχε δεχθεί η DENISE στο σπίτι της; Πόσο αξιολάτρευτη και αγαπητή ήταν σε όλα τα μέλη της οικογένειας μικρούς και μεγάλους; Ακόμα και τα παιδιά από τον πρώτο γάμο του DERRICK την υπεραγαπούσαν, το διέκρινε κάποιος αμέσως με τον τρόπο που της μιλούσαν, με τον τρόπο που την κοιτούσαν, με την συμπεριφορά τους, αυτή η κοπέλα είχε κάτι μαγικό πάνω της που σ' έκανε να την αγαπήσεις αμέσως. Για μία στιγμή έκλεισε τα μάτια της και μονολόγησε: αχ DENISE πόσο θα ήθελα να μπορούσα να γίνω νύφη σου!! Απόρησε και η ίδια μ' αυτή της τη σκέψη, άρα είχε δίκιο ο θείος της; Ένας αναστεναγμός της ξέφυγε, αχ! Δάσκαλε γιατί να είσαι 5 χρόνια πιο μικρός από μένα; Καθ' όλη τη διάρκεια της βραδιάς η Μυρτώ παρατηρούσε διακριτικά την DENISE, αν και τον Πέπο τον είχε συναντήσει μόνο μία φορά, παρ' αυτά είχε κρατήσει καλά στη μνήμη της κάποια στοιχεία του χαρακτήρα του από τη γλώσσα του σώματος, όπως κάποιες κινήσεις, κάποιους μορφασμούς, το χαμόγελο και κυρίως εκείνα τα ιδιαίτερα μάτια που εξέπεμπαν ζεστασιά και καλοσύνη, όλα αυτά τα παρατηρούσε απόψε και στην DENISE,  αχ πόσο θα ήθελε να είναι μπροστά όταν αυτά τα δίδυμα θα μάθαιναν την αλήθεια. Κάπου εκεί δεν άντεξε άλλο και αφέθηκε στην αγκαλιά του Μορφέα. 

Την επόμενη μέρα κατά της 08:30 άκουσε κάποιον θόρυβο στην πόρτα, κατάλαβε πως θα πρέπει να ήταν ο Ορφέας, πράγματι ήταν το σκυλί που γρατσούναγε την πόρτα, ήταν σα να της έλεγε πως ήταν ώρα να σηκωθεί, αυτό το σκυλί το αγάπησε από την πρώτη στιγμή. Σε μισή ώρα ήταν στον κήπο, μαζί με τα κορίτσια ετοίμασαν το πρωινό και όλοι μαζί κάθισαν στο κιόσκι να να απολαύσουν την ομελέτα και τα υπόλοιπα εδέσματα.  H Nana την ρώτησε αν είχε κοιμηθεί αρκετά και πως αν εξακολουθούσε να επιθυμεί να συνοδεύσει την DENISE στο ιατρείο η να παραμείνει για να ξεκουραστεί περαιτέρω, την διαβεβαίωσε πως ήταν σε καλή φόρμα και πως επιθυμούσε σφόδρα να επισκεφτεί τον DERRICK στο ιατρείο. Στις 09:30 που ήρθε η DENISE και ο DERRICK η Μυρτώ και τα κορίτσια ήταν ήδη έτοιμοι. Αναχώρησαν για την Πραιτώρια. Κατά την διαδρομή ο DERRICK KAI H DENISE αναφέρθηκαν στην ιστορία της πρωτεύουσας. Η Πρετόρια (παλαιότερα Πραιτώρια) (αγγλικά: Pretoria) είναι πόλη στη Νότιο Αφρική, στην επαρχία Γκάουτενγκ στην περιοχή Τράνσβααλ. Αποτελεί μια από τις τρεις πρωτεύουσες της Ν. Αφρικής και συγκεκριμένα την εκτελεστική και de facto πρωτεύουσα της χώρας.

Η Πρετόρια ανήκει διοικητικά στον μητροπολιτικό δήμο Τσουάνε. Ιδρύθηκε το 1855 από τον Μαρτίνους Πρετόριους και το αρχικό της όνομα ήταν Πρετοριάνα Φιλαδέλφεια. Η πόλη έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του πολέμου των Μπόερς. Στην πόλη υπογράφηκε η πρώτη συνθήκη ειρήνης μεταξύ των πλευρών, με την οποία έληξε ο πρώτος από τους δύο αυτούς πολέμους, στις 3 Αυγούστου 1881, αλλά και η ειρήνη του Βερινέγκενγκ στις 31 Μαΐου 1902, με την οποία έληξε ο δεύτερος.

Σήμερα η πόλη έχει 2.345.908 κατοίκους (2007). Ανάμεσα στις διάσημες προσωπικότητες που κατάγονται από την Πρετόρια είναι και ο Ίλον Μασκ, επιχειρηματίας και μηχανικός διαστημικών τεχνολογιών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. πηγή Βικιπαίδεια. Η ολιγόωρη παραμονή τους στην Πραιτώρια έφερε πιο κοντά την Μυρτώ, την DENISE και τον DERRICK και τους αγάπησε ακόμα πιο πολύ, ο γιατρός εκτός από άριστος επιστήμων ήταν και φιλόσοφος, η Μυρτώ τους λάτρεψε και τους δύο. Ένα ακόμα στοιχείο που της έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν το δέσιμο που είχαν οι τρεις αδερφές, δεν μπόρεσε να μην σκεφτεί αυτό που χρόνια τώρα την πλήγωνε, δηλαδή η έλλειψη μιας αδερφής, ενός αδερφού, δεν ένιωθε ευχάριστο που ήταν μοναχοπαίδι, γνώριζε κάποια μοναχοπαίδια που δεν είχαν μάθει να μοιράζονται τίποτα γιατί ακριβώς δεν είχαν ένα αδερφάκι και δεν είχαν μάθει το πόσο όμορφα είναι να μοιράζεσαι πράγματα, να μοιράζεσαι την αγάπη, τον πόνο, η ίδια βέβαια δεν ανήκε σ' αυτή την κατηγορία  --ευτυχώς-- αλλά κάθε φορά που το σκεφτόταν ένιωθε πόνο. 

Κάποια στιγμή μάλιστα το είχε συζητήσει αυτό με την μητέρα της η οποία της εξήγησε πως η πρόθεσή τους δεν ήταν να μείνουν με ένα παιδί, αντιθέτως ήθελαν πολλά παιδιά αλλά κάποιο γυναικολογικό πρόβλημα δεν τους επέτρεψε να γίνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Την ευχαριστούσε πολύ που έβλεπε το πόσο αγαπημένες ήταν και κυρίως το πόσο οι πιο μικρές λάτρευαν την DENISE. Δεν μπόρεσε να αποφύγει τον πειρασμό της πιο κάτω σκέψης, άραγε αν η DENISE είχε μείνει στα Τρίκαλα ποια θα ήταν η τύχη της; Ρητορικό το ερώτημα, τουλάχιστον προς ώρας. Πολύ θα ήθελε να είχε τη δυνατότητα στο μέλλον να κάνει αυτή την ερώτηση στην DENISE και στο Πέπο. Οι ώρες πέρασαν γρήγορα και επέστρεψαν στη βάση τους, ήταν μία καταπληκτική βόλτα έτσι κι αλλιώς, αλλά με τόσο όμορφη παρέα πως θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά; Αργά το απόγευμα επέστρεψαν στο σπίτι, η DENISE ενημέρωσε την Μυρτώ πως την επόμενη μέρα θα περνούσε στις 09:00 να την πάρει για να πάνε στο ιατρείο. Το βράδυ στο τραπέζι ο Ian της μίλησε για κάποιον Έλληνα από την μεριά του πατέρα του, και της ανάφερε την ιστορία του.

Ο Έλληνας που σκότωσε τον πρωθυπουργό του Απαρτχάιντ στην Νότια Αφρική. Τον χαρακτήρισαν «τρελό» και απέκλεισαν το πολιτικό κίνητρο. Ποιος ήταν ο Δημήτρης Τσαφέντας  Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1966 πέθανε ο «Αρχιτέκτοντας του Απαρτχάιντ», ο Χέντρικ Φέρβουρντ, ο νοτιοαφρικάνος Πρωθυπουργός που ενίσχυσε όσο κανείς άλλος τον φυλετικό διαχωρισμό στη χώρα. Τον μαχαίρωσε τέσσερις φορές μέσα στη Βουλή και παρουσία όλης της κυβέρνησης, ο ελληνικής καταγωγής Δημήτρης Τσαφέντας. Μερίδα του τύπου υποστήριξε ότι ο Τσαφέντας ήθελε να τον εκδικηθεί για το απαρτχάιντ. Οι περισσότερες όμως, έγραψαν ότι ο Έλληνας έπασχε από παρανοϊκή σχιζοφρένεια και λάμβανε εντολές από ένα παράσιτο, μια ταινία που είχε αναπτυχθεί μέσα στο σώμα του… Όπως αποδείχτηκε δεκαετίες μετά, το καθεστώς τού απαρτχάιντ επέλεξε να εμφανίσει τον Τσαφέντα ψυχασθενή και να αποκρύψει όλα τα στοιχεία που αποδείκνυαν ότι είχε πολιτικό κίνητρο. Ο «μικτός» λευκός Ο Δημήτρης Τσαφέντας γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου του 1918, στη Μοζαμβίκη. Ο πατέρας του, Μιχάλης Τσαφέντας, ήταν Έλληνας και η μητέρα του, μιγάδα από τη Μοζαμβίκη. Μετά τον θάνατό της, πέρασε λίγα χρόνια στην Αίγυπτο όπου ζούσε η γιαγιά του. Στα 10, εγκαταστάθηκε στη Νότια Αφρική, όπου πήγε σχολείο. Αν και ανήκε στην κατηγορία των «λευκών», εξαιτίας του Έλληνα πατέρα του, ξεχώριζε από τους υπόλοιπους λόγω του σκούρου δέρματός του. Επειδή ήταν λευκός δεν μπορούσε σύμφωνα με τους φυλετικούς νόμους να παντρευτεί γυναίκα μη λευκή. Έτσι κάποια στιγμή ο Τσαφέντας ζήτησε να καταχωρηθεί ως «Έγχρωμος» (Coloured), μια νομική κατηγορία για μιγάδες που πρόσδιδε λιγότερα προνόμια απ’ τους λευκούς, αλλά περισσότερα απ’ τους μαύρους, προκειμένου να παντρευτεί την μιγάδα φίλη του, ωστόσο η αίτησή του απορρίφθηκε. Το 1930 γράφτηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και το 1941 μπάρκαρε στα καράβια, όπου πέρασε τις επόμενες δύο δεκαετίες της ζωής του. Σε νεαρή ηλικία, εμφάνισε ψυχολογικές διαταραχές, αλλά συνέχισε μια κανονική ζωή. Μιλούσε οχτώ γλώσσες, ανάμεσά τους και τα ελληνικά που έμαθε στα τέλη της δεκαετίας του ’40, όταν έμεινε στη χώρα για δύο χρόνια. Το 1966 επέστρεψε στη Νότιο Αφρική, όπου δούλεψε ως μεταφραστής. Δεν μπορούσε να κρατήσει μια δουλειά για πολύ καιρό και μετά από πολλές διαφορετικές ασχολίες, κατέληξε ως κλητήρας στη Βουλή. Ένα μήνα αφότου προσλήφθηκε, σκότωσε τον Πρωθυπουργό της χώρας. «Ο Αρχιτέκτονας του Απαρτχάιντ» Ο Χέντρικ Φέρβουντ ανέλαβε την πρωθυπουργία της Νότιας Αφρικής το 1958. Με δική του επίβλεψη είχαν εφαρμοστεί εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που υποχρέωναν τους μαύρους να λαμβάνουν μόρφωση κατώτερης ποιότητας. Το 1960, ο μαύρος πληθυσμός της χώρας χωρίστηκε σε φυλές για κάθε μία από τις οποίες είχε οριστεί αυθαίρετα κάποια περιοχή της χώρας, συνήθως οι φτωχότερες και λιγότερο εύφορες. Ο Φέρβουντ είχε γίνει το δημόσιο πρόσωπο του απαρτχάιντ και είχε προκαλέσει τα αρνητικά σχόλια ευρωπαίων ηγετών, χωρίς βέβαια αυτό να μειώνει τη δύναμη που ασκούσε μέσα στη χώρα. Στις 9 Απριλίου 1960 είχε σωθεί από μία άλλη απόπειρα δολοφονίας. Ένας αγρότης τον πυροβόλησε δύο φορές στο πρόσωπο, αλλά οι σφαίρες τον πέτυχαν στο αυτί. Σώθηκε ως από θαύμα, όπως δήλωσαν οι γιατροί και ο Φέρβουντ είπε ότι τον προστάτευε ο Θεός. Η δολοφονία του πρωθυπουργού του απαρχάιντ Το 1966 άρχισε να εργάζεται προσωρινά ως κλητήρας στο κοινοβούλιο της Νοτίου Αφρικής. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1966, μέσα στο χώρο του κοινοβουλίου, ο Τσαφέντας δολοφόνησε, μαχαιρώνοντάς τον τέσσερις φορές εντός του κοινοβουλίου, τον Πρωθυπουργό της χώρας, Χέντρικ Φερβούρντ. Μαχαίρωσε τον Φέρβουντ, την ώρα που ο πρωθυπουργός κατέβαινε από το βήμα. Αφοπλίστηκε αμέσως και δεν έκανε καμία προσπάθεια να διαφύγει. Έξι μέρες μετά τη σύλληψή του ο Τσαφέντας είπε στους αστυνομικούς πως δολοφόνησε τον πρωθυπουργό της χώρας επειδή «είχε σιχαθεί τη ρατσιστική του πολιτική». Ο δικαστής που ανέλαβε την υπόθεση έκρινε ότι ο Τσαφέντας δεν είχε «σώας τας φρένας». Το Ανώτατο Δικαστήριο του Κέιπ Τάουν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Τσαφέντας δεν μπορούσε να δικαστεί, διότι έπασχε από σχιζοφρένεια. Έτσι βγήκε το πόρισμα ότι ο δράστης δεν είχε πολιτικά κίνητρα. Αμέσως αποφασίστηκε να εγκλειστεί σε ψυχιατρική κλινική, αλλά στη συνέχεια ο Τσαφέντας φυλακίστηκε μαζί με τους θανατοποινίτες. Κάθε μέρα ζούσε την αγωνία της αγχόνης των συγκρατούμενων του. Έμεινε εκεί μέχρι το 1986. Πέθανε στις φυλακές από πνευμονία στις 7 Οκτωβρίου 1999, σε ηλικία 81 ετών. Η κηδεία του έγινε με έξοδα της ελληνικής κοινότητας και παρευρέθηκαν λιγότερα από 10 άτομα.... Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr

Πήγε για ύπνο κατά τις 23:00 και για μία ακόμα φορά έκανε τον απολογισμό της ημέρας, το γεγονός πως βρέθηκε τόσες πολλές ώρες κοντά στην DENISE την γέμιζε χαρά, αυτή η κοπέλα είχε κάτι μαγικό όπως έχουν οι Νεράιδες και αυτή τη μαγεία την εισέπρατταν όλοι όσοι είχαν τη τύχη να βρίσκονται κοντά της. Ειδικά αύριο που θα ήταν μόνες τους θα την γνώριζε ακόμα καλύτερα γι' αυτό αν και δεν είχε ακόμα αποκοιμηθεί ανυπομονούσε να έρθει η επόμενη μέρα. Κάπου εδώ θα σταματήσω την αφήγηση του εικοστού πέμπτου μέρους, σας χαιρετώ ο αφηγητής Πεπέ.

16.1.21

ΕΙΚΟΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ η Μυρτώ συναντιέται με την DENISE κ.ο.μ.

EIKOΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ.

Συνεχίζω σήμερα την αφήγηση του εικοστού τέταρτου μέρους, είχαμε μείνει στην διαδρομή προς το σπίτι, όταν έφθασαν στο σπίτι της έδειξαν τον δικό της χώρο, ήταν ένα ανεξάρτητο μικρό διαμέρισμα, ας πούμε κάτι σαν γκαρσονιέρα και βρισκόταν δίπλα στο ξύλινο σπίτι όπου υπήρχε η σάουνα. Λόγω της κούρασης από το πολύωρο ταξίδι την ρώτησαν αν θα προτιμούσε πριν ξαπλώσει να κάνει πρώτα σάουνα, αποδέχθηκε με χαρά την πρόταση γιατί ένιωθε πως αυτό θα την αναζωογονούσε. Πράγματι μία ώρα μετά ένιωθε να πετάει, όλα της τα μέλη είχαν ξαναβρεί τη φυσική τους ενέργεια. Αποτραβήχτηκε στο δωμάτιό της και άρχισε να τακτοποιεί τα πράγματά της, ο χώρος ήταν πολύ συμπαθητικός και είχε όλες τις ανέσεις. Ξάπλωσε, και την πήρε ο ύπνος, σε δύο ώρες μετά που σηκώθηκε και βγήκε στον κήπο είχε ανακτήσει όλες τις δυνάμεις της. Εκεί βρέθηκε παρέα με τα κορίτσια τα οποία βοηθούσαν την μητέρα τους για την ετοιμασία του δείπνου. Η Hellena ανέλαβε να την ξεναγήσει στον κήπο και στο υπόλοιπο σπίτι, από την πρώτη ματιά διέκρινε κάποιος το ωραίο και λεπτό γούστο που είχαν η Nana και ο Ιan, παρέδωσε στην Hellena το δώρο που είχε φέρει μαζί της και επέστρεψαν στον κήπο γιατί το τραπέζι ήταν έτοιμο και τις περίμεναν. Είπαν πολλά και διάφορα, από τον τρόπο που μιλούσαν για τον πατέρα της κατάλαβε πως τον αγαπούσαν υπερβολικά, μιλούσαν γι' αυτόν με μεγάλο σεβασμό και αγάπη. Της είπαν πως θα πρέπει να νιώθει σαν στο σπίτι της και πως η χαρά τους ήταν μεγάλη που τους δόθηκε η ευκαιρία να την φιλοξενήσουν, αυτό δεν ήταν σχήμα λόγου, το διέκρινε στα πρόσωπα όλων. 

Παρ' ό,τι πλησίαζαν τα Χριστούγεννα και στην Ευρώπη όπως και στην Αμερική, το χιόνι είχε σκεπάσει αρκετές περιοχές, στη Νότια Αφρική απολάμβαναν το καλοκαίρι στον όμορφο και γεμάτο λουλούδια κήπο. Μέσα στο καταχείμωνο θα επέστρεφε στην Αμερική μαυρισμένη από τον ήλιο της Αφρικής. Αργά το βράδυ που επέστρεψε στο δωμάτιό της ξάπλωσε και προσπάθησε να βάλει σε κάποια τάξη τις σκέψεις της. Α] Η Nana kai o Ian εκεί που δεν μπορούσαν να κάνουν δικό τους παιδί --άλλωστε αυτός ήταν και ο λόγος της εμπλοκής του πατέρα της στην υιοθεσία της DENISE-- μαθαίνει πως  έχουν αποκτήσει ακόμα δύο παιδιά και μάλιστα δίδυμα, άραγε αυτά τα κορίτσια ήταν βιολογικά της παιδιά ή ήταν κι αυτά υιοθετημένα; Αυτή την ερώτηση δεν μπορούσε να την κάνει, ήλπιζε πως περνώντας οι μέρες κάτι θα μάθαινε. Β] Η DENISE ήταν ήδη παντρεμένη από τις αρχές του χρόνου με τον γιατρό DERRICK WILTON και πως έμεναν πολύ κοντά τους. Γ] Ο Ian και η Nana επίσης από τις αρχές του χρόνου είχαν βγει στη σύνταξη και μπορούσαν να έχουν αρκετό ελεύθερο χρόνο για να αφιερώσουν στα παιδιά τους, στους εαυτούς τους και στους φίλους τους. Δ] Πως τα δύο κορίτσια είχαν γεννηθεί στο Παρίσι, ήταν 18 χρονών και πως ήθελαν να επισκεφτούν την Αμερική, ήταν το όνειρό τους, όταν μάλιστα είπε στα κορίτσια ως θα τις φιλοξενήσει αυτή στο διαμέρισμά της ξετρελάθηκαν από τη χαρά τους. Δεν μπόρεσε να σκεφτεί περαιτέρω γιατί ο ΜΟΡΦΕΑΣ την καλούσε στην αγκαλιά του.

Συνηθισμένη να ξυπνάει πρωί ήταν ήδη στο πόδι από της 07:30, ετοιμάστηκε και βγήκε στον κήπο, εκεί την υποδέχθηκε το σκυλί της οικογένειας ένα goldenretriver που το αποκαλούσαν ORFEA και τα δύο κορίτσια τα οποία δεν είχαν κλείσε μάτι, όλη νύχτα έκαναν σχέδια για το ταξίδι στην Αμερική. Από τη στιγμή που άκουσαν πως η Μυρτώ θα τις φιλοξενούσε ανυπομονούσαν να αναγγείλουν το νέο στην αδερφή τους την DENISE. Κατά τις 08:30 όλοι μαζί έπαιρναν το πρωινό τους στο κιόσκι. Ήταν ουσιαστικά η πρώτη μέρα στη Νότια Αφρική και ένιωθε πως σωστά αποφάσισε να κάνει αυτό το ταξίδι, ήταν η κατάλληλη στιγμή και η κατάλληλη εποχή, ένιωθε από την αύρα των φίλων τα πιο θετικά συναισθήματα. Μέχρι στιγμής την είχαν αγκαλιάσει όλοι τους με αγάπη και καλοσύνη, ήλπιζε το ίδιο να συμβεί με την DENISE και τον σύζυγό της. Η Νana ανέλαβε να της ανακοινώσει το ημερήσιο πρόγραμμα και για τις επόμενες μέρες επίσης. Το βράδυ ήταν καλεσμένοι στο σπίτι της DENISE για φαγητό, σε λίγο θα αναχωρούσαν για μία βόλτα, θα την πήγαιναν πρώτα στο πάρκο που υπήρχε στην περιοχή και μετά θα πήγαιναν στην πόλη και στο εμπορικό κέντρο για ψώνια, φαγητό και καφέ. 

Το πάρκο ήταν εντυπωσιακό γιατί είχε πολλά ζώα τα οποία ήταν ελεύθερα μεν γιατί η έκταση ήταν τεράστια, αλλά υπό περιορισμό, της έκανε μεγάλη εντύπωση τα τεράστια φίδια τα οποία ήταν σε ειδικούς χώρους καλά φυλαγμένα. Επέστρεψαν στην πόλη και κάνοντας αρκετές βόλτες κατέληξαν στην εθνική πινακοθήκη, υπήρχαν πάρα πολλά έργα κυρίως Αφρικανών ζωγράφων αλλά δεν είχαν αρκετό χρόνο και αποφάσισαν να ξαναέρθουν, κατόπιν πήγαν για ψώνια στο εμπορικό κέντρο και κατέληξαν για φαγητό στο ιταλικό εστιατόριο της MONIKAS και του RIKARNTO το οποίο βρισκόταν σε καταπληκτική τοποθεσία. Δοκίμασαν πίτσα και μακαρονάδα την οποία είχαν δώσει το παράξενο όνομα ''ζηλιαρόγατα'', σαλάτες και κανελόνια γεμιστά με λαχανικά. Όλα ήταν γευστικότατα, όταν η Μυρτώ ρώτησε αν θα μπορούσε να τους κάνει αυτή το τραπέζι δεν το συζήτησαν καν, απέρριψαν άμεσα την πρότασή τους, ο δε Ian της είπε πως θα της επέτρεπαν να κεράσει τους καφέδες στο ΚΡΟΥΓΚΕΡ ΠΑΡΚ.

Όλες αυτές τις ώρες η Μυρτώ παρατηρούσε προσεκτικά και διακριτικά τα κορίτσια, δεν υπήρχε αμφιβολία ήταν βιολογικά τους παιδιά, είχαν πολλά χαρακτηριστικά από την μητέρα τους, ήταν πασιφανές πως τα είχε γεννήσει η Nana άραγε ο πατέρας της να γνώριζε την ύπαρξη αυτών των δύο παιδιών, της φάνηκε παράξενο το να μην γνώριζε, η μητέρα της ίσως και να μην γνώριζε. Την ώρα που η Μυρτώ σκεφτόταν όλα αυτά η Nana αναρωτιόταν αν η Μυρτώ ήταν ενήμερη για την υιοθεσία της DENISE το θεωρούσε εντελώς απίθανο να γνώριζε κάτι γιατί με τον πατέρα της είχαν συμφωνήσει πως η DENISE θα έπρεπε να μάθει την αλήθεια μόνον όταν οι 4 εμπλεκόμενοι, δηλαδή ο Αριστοτέλης, ο Δευκαλίωνας, ο Ian και η ίδια δεν θα ήταν πια στη ζωή, αυτή ήταν η πρόταση του Αριστοτέλη και έπρεπε να την σεβαστούν. άλλωστε ο πατέρας της είχε πεθάνει τόσο ξαφνικά που δεν ήταν δυνατόν να της είχε αναφέρει κάτι. Επέστρεψαν στο σπίτι για να ξεκουραστούν λίγο γιατί σε 2 ώρες θα έπρεπε να βρίσκονται στο σπίτι της DENISΕ πριν πάνε στο σπίτι η Μυρτώ ζήτησε από τη Nana αν ήταν εύκολο να περάσουν από κάποιο ανθοπωλείο για να πάρει λουλούδια. Επέλεξε μία ωραία ορχιδέα με ζωηρά άνθη και εντυπωσιακά χρώματα, έφθασαν στο σπίτι στις 20:00 τους υποδέχθηκαν τρία παιδιά, ο DERRICK και η DENISE προς στιγμήν η Μυρτώ σάστισε με το που αντίκρισε τα παιδιά γιατί δεν της είχαν μιλήσει για παιδιά, η Nana αντιλήφθηκε τη σαστιμάρα της και πηγαίνοντας κοντά της της είπε θα σου εξηγήσω πιο μετά, της έκανε επίσης εντύπωση η ζεστασιά με την οποία την υποδέχθηκε το ζευγάρι και η επαφή των κοριτσιών με την DENISE και των πιο μικρών παιδιών, νόμιζες πως ήταν όλα αδέρφια. Η Nana σύστησε την Μυρτώ στον DERRICK στην DENISE και στα τρία παιδιά τα οποία ήταν δύο αγόρια και ένα κορίτσι, το μεγαλύτερο το πολύ να ήταν 11 και το πιο μικρό θα πρέπει να ήταν το κορίτσι που δεν ήταν μεγαλύτερο από 8 άρα δεν ήταν παιδιά της DENISE αυτό ήταν το μόνο σίγουρο. 

Η υπόθεση συνέχιζε να γίνεται όλο και πιο συναρπαστική, έδωσε την ορχιδέα στην DENISE η οποία έδειξε να ενθουσιάζετε, η Μυρτώ κατάλαβε πως είχε κάνει σωστή επιλογή, ήταν ως φαίνεται το αγαπημένο της λουλούδι. Πριν πάνε στον κήπο όπου υπήρχαν μερικοί ακόμα καλεσμένοι η Nana πήρε κοντά της την Μυρτώ και της εξήγησε πως τα τρία παιδιά ήταν από τον προηγούμενο γάμο του DERRICK αλλά μεγάλωναν με την DENISE την οποία αγαπούσαν πιο πολύ και από την μητέρα τους. Χρειαζόταν αυτή τη διευκρίνηση η Μυρτώ γιατί είχε αρχίσει να μπερδεύεται, από την πρώτη στιγμή όμως κατάλαβε το πόσο αγαπημένο ήταν το ζευγάρι, το πόσο αγαπημένες ήταν οι τρεις αδερφές, το πόσο τα μικρά παιδιά αγαπούσαν την DENISE και το πόσο ζεστά την αγκάλιασαν, μερικά πράγματα τα διακρίνεις από την πρώτη στιγμή η Μυρτώ είχε αυτό το χάρισμα να μπορεί να καταλάβει άμεσα τα συναισθήματα των συνομιλητών της και αυτό την είχε βοηθήσει πάρα πολύ στη ζωή της. Θυμήθηκε για μία ακόμη φορά τα λόγια του πατέρα της: ''Μυρτώ η γλώσσα του σώματος είναι ο καθρέφτης του ανθρώπου''. Είχε δίκιο ο πατέρας της. Κοντά τους ήρθε η DENISE η οποία πήρε στην αγκαλιά της την Μυρτώ για να την ευχαριστήσει για το όμορφο λουλούδι, της εξομολογήθηκε πως ήταν το αγαπημένο της και την ρώτησε αν ήταν μόνο δική της η επιλογή, η αν την είχε βοηθήσει και η μητέρα της που γνώριζε αυτή της την αδυναμία στο συγκεκριμένο λουλούδι. 

Εξεπλάγην ευχάριστα όταν άκουσε πως ήταν μόνο δική της επιλογή. Η Μυρτώ δεν μπόρεσε να μην σχολιάσει από μέσα της: μα πόσο γλυκιά ήταν αυτή η κοπέλα; και ήταν μόνο 22!! σκέφτηκε επίσης πως όταν αποφάσιζε να παντρευτεί θα το έκανε μόνον εάν έβρισκε κάποιον άντρα που να την κοιτάζει στα μάτια όπως κοίταζε ο DERRICK την DENISE θα πρέπει να ήταν ερωτευμένοι και ευτυχισμένοι, αυτό ήταν το μόνο σίγουρο, ήταν διάχυτο στην ατμόσφαιρα. Η Κάρολ και η Hellena, μέσα στην τρελή χαρά τους κάλεσαν την αδερφή τους κοντά στην Μυρτώ και της ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να επισκεφτούν την Αμερική και πως θα τις φιλοξενούσε η Μυρτώ, τις αποκάλεσε τυχερές και είπε στην Μυρτώ πως και η ίδια με τον DERRICK την επόμενη χρονιά θα βρισκόντουσαν στην Αμερική για ένα καρδιολογικό συνέδριο που θα γινόταν στην ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ και πως ήταν τόσο σημαντικό για τον DERRICK που είχαν ήδη κάνει κράτηση στο CASTELLO INN η Μυρτώ είχε ακούσει τον θείο της να αναφέρεται σ' αυτό το συνέδριο και το πόσο σημαντικό ήταν για τους καρδιολόγους, της είχε πει μάλιστα πως αυτοί που θα το παρακολουθήσουν είναι όλοι του κορυφαίοι καρδιολόγοι. άρα ο σύζυγος της DENISE ανήκε στους κορυφαίους, αυτή ήταν μία σημαντική πληροφορία που την κράτησε. 

Προχώρησαν όλοι μαζί με κατεύθυνση τον κήπο όπου υπήρχε ένα μεγάλο κιόσκι που ήταν στολισμένο Χριστουγεννιάτικα, σκέφτηκε βέβαια πως Χριστούγεννα και καλοκαίρι ήταν λίγο παράταιρο αλλά γι' αυτούς που είχαν μεγαλώσει εκεί ήταν νορμάλ. Έριξε μία ματιά γύρω της και εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά και την αισθητική όλου του χώρου, ήταν φανερό πως η DENISE είχε την αίσθηση του απλού και του απέριττου της κλασικής ομορφιάς. Η DENISE ήρθε κοντά της την πήρε από το χέρι και πλησίασαν τον χώρο όπου υπήρχαν οι υπόλοιποι καλεσμένοι για να την συστήσει. Αυτό που επακολούθησε δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με το καλύτερο σενάριο του πιο διάσημου σεναριογράφου, ακόμα κι αυτός ο Spilmperg δεν θα μπορούσε να το φανταστεί. Όταν έφθασαν κοντά στους καλεσμένους ακούστηκαν οι εξής κραυγές:  Μυρτώ!!!      Μό'ι'ρα!!! Ήταν απίστευτο!!! αυτό που δεν μπορούσαν και οι δύο γυναίκες να καταλάβουν, ήταν το πως συνέβη να βρίσκονται και οι δύο στον κήπο της DENISE, και οι δύο ταυτόχρονα έκαναν την ίδια σκέψη, μήπως δεν είμαι καλά; Εντωμεταξύ όλοι οι υπόλοιποι είχανε μουγκαθεί, δεν πίστευαν στα μάτια τους, αυτό που έβλεπαν και τις φωνές που άκουσαν δεν ήταν δυνατόν να ήταν αλήθεια. Ήταν καιρός να δοθούν κάποιες εξηγήσεις, τον ρόλο ανέλαβε ο Πήτερ που ήταν ό πιο ψύχραιμος, εξήγησε στους υπόλοιπους πως την Μυρτώ την είχαν γνωρίσει μέσα στο αεροπλάνο κατά την διάρκεια της πτήσης καθόταν δίπλα δίπλα. όταν η Μυρτώ άκουσε πως η Μό'ι'ιρα είναι αδερφή του DERRICK νόμισε πως ζούσε σε όνειρο, ήταν έτοιμη να σωριαστεί στο γκαζόν, ίσα ίσα που πρόλαβε και κάθισε σε μία καρέκλα που της έφεραν. Σε λίγο όταν άκουσε η Μό'ι'ρα την ιστορία της Μυρτούς ήταν σειρά της να ζητήσει καρέκλα. 

Αυτά που ζούσαν ήταν πρωτόγνωρα, αν και τα ζούσαν δεν το πίστευαν πως ήταν αληθινό, φοβόταν πως κάποιο παιχνίδι του μυαλού τους ήταν σε εξέλιξη. Όταν θα επέστρεφε και θα μολογούσε στην μητέρα της και στον θείο τους το τι είχε συμβεί δεν θα την πίστευαν, θα την περνούσαν για μυθομανή. Ο DERRICK φοβούμενος μη συμβεί κάτι στην Μυρτώ και στην αδερφή του τις πλησίασε και εξέτασε τους καρδιακούς παλμούς, διαπίστωσε πως υπήρχε μία ταχυκαρδία μεν αλλά όχι ανησυχητική. Σε λίγο όταν άρχισε το σερβίρισμα το κλίμα της χαράς επανήλθε και το θέμα της συζήτησης ήταν για το πόσο απρόβλεπτη, αλλά παράλληλα και συναρπαστική ήταν η ζωή. Ήταν εκεί επίσης ό αδερφός του DERRICK  O Κήθ με την γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους. Η βραδιά κυλούσε όμορφα όλοι ήθελαν να μάθουν νέα για την εξωσωματική που στη Νότια Αφρική ήταν ακόμα άγνωστη. Έγιναν πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις, κάποια στιγμή ο DERRICK την πλησίασε και ενδιαφέρθηκε να μάθει πιο πολλά για την επιστήμη της και της ζήτησε πριν φύγει να επισκεφτεί το ιατρείο με την DENISE, το ιατρείο το είχε ονομάσει ''ΠΑΡΘΕΝΩΝ'' στην ερώτησή της γιατί επέλεξε αυτό το όνομα της εξήγησε πως ήταν Ελληνολάτρης και θεωρούσε τον ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ τον Ναό των Ναών!! Γνώριζε πάρα πολλά για την αρχαία Ελλάδα, είχε διαβάσει ΠΛΑΤΩΝΑ, ΣΟΦΟΚΛΗ, ΟΜΗΡΟ κα φυσικά για την ΠΝΥΚΑ που είχε άμεση σχέση με την δημοκρατία. Και φυσικά ως γιατρός είχε δώσει τον όρκο του ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ κατάλαβε πως ο DERRICK ήταν ένας ξεχωριστός επιστήμων και ένας ξεχωριστός άνθρωπος, αυτό το ζευγάρι ήταν πολύ ξεχωριστό. Δεν μπόρεσε να αποφύγει τη σκέψη για το τι είχε συμβεί προκειμένου αυτοί οι δύο άνθρωποι να συναντηθούν, ήταν δυνατόν αυτό να ήταν τυχαίο; Δεν ήταν οπαδός των μεταφυσικών εννοιών αλλά εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσε να φανταστεί πως όλα αυτά που έγιναν έγιναν τυχαία. άρχισε να πιστεύει πως όλα έγιναν γιατί αυτοί οι δύο άνθρωποι έπρεπε να συναντηθούν για κάποιον λόγο. Και που να γνώριζε πως αυτό το ζευγάρι τυχαία; είχαν συναντήσει τον Πέπο στις 07/07/77; 

Τη στιγμή που ο DERRICK ήταν έτοιμος να της μιλήσει για το ταξίδι που είχαν κάνει στην Ελλάδα τον περασμένο ΙΟΥΛΙΟ παρενέβη η από μηχανής θεά, δηλαδή η DENISE και ζήτησε να πάρει μαζί της την Μυρτώ στο εσωτερικό του σπιτιού για να της δείξει που είχε τοποθετήσει το λουλούδι που της είχε χαρίσει. Κάπου εδώ σταματάει η αφήγηση του εικοστού τέταρτου μέρους, Σας χαιρετώ ο αφηγητής Πεπέ. Εις αύριον τα νεότερα.