Πάντων Κτημάτων Κράτιστον Έστι Φίλος Σαφής και Αγαθός.
Κυρίες και Κύριοι, Φίλες και Φίλοι σας καλησπερίζω και σας καλοσωρίζω στην Αυλή των Θαυμάτων -όπως θα έλεγε και Ιάκωβος Καμπανέλης- και στον κήπο του Επίκουρου.
Εγώ είμαι ο Επίκουρος!! για όσους δεν το γνωρίζουν έχω δύο ονόματα, Σπυρίδωνας και Επίκουρος.
Αφορμή για να βρεθούμε απόψε εδώ στον Επικούρειο κήπο ήταν ένα άρθρο του κ. Σταύρου Φαλαγκάρα που είχα διαβάσει στο site Trikala news stiw 4 MA'I'OY του 2018
Όταν διάβασα εκείνο το άρθρο το οποίο θα σας το διαβάσω αμέσως μετά, είπα μέσα μου:
Του χρόνου Θεού Θέλοντος θα είμαι κι εγώ εκεί.
Πράγματι μαζί με την Λαμπρινή παρακολουθήσαμε την φετινή παράσταση οφείλω να ομολογήσω πως ήταν μία καταπληκτική παράσταση, οι ερασιτέχνες ηθοποιοί δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τους επαγγελματίες συναδέλφους τους. Αντιθέτως πολλοί επαγγελματίες θα είχαν να ζηλέψουν από τα μέλη αυτής της θεατρικής ομάδας.
Ηθοποιός Σημαίνει Φως!!
Όταν τελείωσε η παράσταση άκουσα την ''άτακτη'' εσωτερική μου φωνή - Αυτό που ο Σωκράτης ονόμαζε Δαιμόνιο - να μου λέει: Επικούρειε κάτι πρέπει να κάνεις!!
Αυτό το κάτι μου φανερώθηκε 2 βδομάδες αργότερα όταν τελείωσα το υπέροχο βιβλίο του κ. Θανάση Παπαδημητρίου. Το μήνυμα ήταν σαφές: Επίκουρε, κάλεσε στην αυλή σου τα μέλη αυτής της δημιουργικής ομάδας και φρόντισε να τους τιμήσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο διοργανώνοντας μια γιορτή προς τιμήν τους.
Κυρίες και Κύριοι, Φίλες και Φίλοι βρισκόμαστε απόψε εδώ για να τιμήσουμε όλα τα μέλη αυτής της ομάδας και ειδικότερα τους δύο πυλώνες της, τον κ. Θανάση Παπαδημητρίου και τον κ. Βασίλειο Μπιλιάλη, δηλαδή, τους διόσκουρους Κάστωρ και Πλυδεύκη.
Σας ευχαριστώ που αποδεχτήκατε την πρόσκληση και ευελπιστώ πως η βραδιά θα είναι όμορφη μιας και μας συντροφεύει και ένα λαμπερό φεγγάρι που βρίσκεται λίγες μέρες πριν την πανσέληνό του.
Θα μου επιτρέψετε τώρα να σας διαβάσω το κείμενο του κ. Φαλαγκάρα.
''Στη σημερινή εποχή της πολύπλευρης κρίσης και της παρακμής, που η συλλογική έκφραση ζωής έχει ξεθωριάσει και ο καθένας περιχαρακώνεται στο εγώ του, είναι παρήγορο και ενθαρρυντικό το γεγονός, ότι υπάρχουν ακόμα αυτοί που θεωρούν τον εαυτό τους μέλος μιας συλλογικότητας και χωρίς να αποβλέπουν σε οφέλη, έχουν τη διάθεση και το κουράγιο να προσφέρουν και να ψυχαγωγήσουν του συνανθρώπους τους.
Στο Ξυλοπάροικο, όπου η παράδοση του λαϊκού θεάτρου καλά κρατεί, και η συλλογική οργάνωση βρίσκει απήχηση και γόνιμο έδαφος, μας δόθηκε η ευκαιρία προχτές Πρωτομαγιά, στο κατάμεστο ανοιχτό θέατρο του χωριού, να απολαύσουμε μια σημαντική εκδήλωση και ως αντίδοτο στη μνημονιακή μας μιζέρια.
Ο Θανάσης Παπαδημητρίου κι ο Βασίλης Μπιλιάλης ψυχές του λαϊκού θεάτρου, στα θεατρικά "Ούζο-καφενείο-παντοπωλείο ο Σωκράτης" και "Η Γκόλφω τα λέει όπως τα βλέπει", με τους Καρατάσο Ιωάννη, Βασιλική Φόλια, Παπακώστα Βασίλη, Καλατζή Θωμά, Ρέμπελο Κων/νο, Κατσικογιάννη Γεώργιο, Μόκα Γεώργιο, Συκομάνη Μαρία, Σταμούλη Μαρία, Πανάγο Νικόλαο και Παπαβασιλείου Δημήτριο, ξεπέρασαν και επαγγελματίες ηθοποιούς και μας χάρισαν πολύ γέλιο, που τόσο ανάγκη τόχουμε.
Αξίζουν συγχαρητήρια και επαίνους όλοι οι συντελεστές της σπουδαίας εκδήλωσης, ο καλλιτέχνης Βαγγέλης Παπαδημητρίου για τα σκηνικά, οι μουσικοί, τα παιδιά του δημοτικού σχολείου κι όλοι όσοι μόχθησαν στην οργάνωση και την παρουσίαση της παράστασης.''
Μπράβο στο Ξυλοπάροικο!
Σταύρος Φαλαγκάρας
Εκπαιδευτικός
Και τώρα ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε στο κυρίως μενού της βραδιάς που είναι οι βραβεύσεις.
Οι Ξυλοπαροικιώτες, -προς τιμήν τους- σε όλες τις εκδηλώσεις που κάνουν ξεκινούν πάντα με το ποίημα για το Ξυλοπάροικο που έχει γράψει ο δάσκαλος κ. Θωμάς Τρίτας.
Ειλικρινά τους ζηλεύω και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Ελπίζω πως κι εμείς οι Γοργογυραίοι κάποια στιγμή θα το εφαρμόσουμε. Για όσους δεν το γνωρίζουν υπάρχουν τρία ποιήματα για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Απόψε θ' ακούσουμε τό ένα.
Θέλω λοιπόν να καλέσω κοντά μου την μικρή Μαργαρίτα Παπαδημητρίου, είναι εγγονή του κ. Θανάση Ππαδημητρίου, για να μας απαγγείλει το ποίημα για το ωραίο Ξυλοπάροικο γιατί οι φιλοξενούμενοι έχουν πάντα τον πρώτο λόγο.
Ο ΥΜΝΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΞΥΛΟΠΑΡ0ΙΚΙΩΤΏΝ
Ωραίο Ξυλοπάρικο!!
Του Κερκέτιου μπαλκόνι
Με τον ευρύ ορίζοντα
που λησμονιούνται οι πόνοι
Με μύλους με Νεροτριβές
Με απείρου κάλλους κοπελιές
Και με πολλά πλατάνια.
Με δυο κεφαλοπόταμους
που αν τους είχαν στη Γαλλία
Θα πότιζαν ολημερίς
Μπαστιά και Βερσαλία.
Μα όσο κι αν βρίσκομαι μακριά
Μακριά από φίλους και δικούς μου
Μακριά από την μαγική χαράδρα
Με τα τρεχούμενα νερά και με την πρασινάδα
Εγώ εσένα νοσταλγώ
Εσένα θα λατρεύω και πάντα θ' αγαπώ.
Με έργα και με ποιήματα
μόνο για σένα θα μιλώ
Ωραίο Ξυλοπάροικο!!
Φίλες και Φίλοι το πιο πάνω ποίημα το
είχε γράψει το 1936 ο δάσκαλος
Τρίτας Θωμάς όταν είχε επισκεφθεί το χωριό.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ σ' ευχαριστούμε.
Και τώρα ήρθε η σειρά ν' ακούσουμε το ποίημα για το Γοργογύρι το οποίο έγραψε ο φιλόλογος Παναγιώτης Λαδιάς το 2009 όταν επισκέφτηκε το χωριό μας και θα μας το απαγγείλει η Νικολέτα Ραρρά.
Ένα ποίημα για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.
Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Κερκέτιου τα μέρη.
Πρόβαλε η ροδοδάχτυλη νυφούλα τ’ ουρανού
και άπλωνε το φέγγος της μαγεύοντας το νου.
Η πρώτη αχτίδα του ηλιού με βρίσκει στο ανηφόρι,
της αύρας νιώθω το κρυφό το μίλημα: «Προχώρει».
Νιώθω της αυγικής δροσιάς το τρυφερό το χάδι,
νιώθω τη γλύκα της ζωής μες στην καρδιά να στάζει.
Φτάνω σε τόπον όμορφο που’ χει περίσσεια χάρη,
όπου η φύση σκόρπισε απλόχερα τα κάλλη.
Ξεπέζεψα και έγειρα σε ριζιμιό λιθάρι,
σε ξάγναντο κι ευώδιαζε δίπλα μου το θυμάρι.
Ματιά και νους απλώθηκαν τα δυο μαζί παρέα
κι όλο περιεργάζονταν την όμορφη τη θέα.
Βλέπω χαλκόμαβες κορφές με γειτονιά τ’ αστέρια,
των αετών βασίλειο, των πετριτών λημέρια.
Γοργόφτερα γροικώ πουλιά μες στα γαλάζια πλάτη,
γυροβολιές και παιχνιδίσματα χορταίνουνε το μάτι.
Και με τη μελωδία του γλυκά, τερπνά με υψώνει
του λόγκου η πετροπέρδικα, της ρεματιάς τ ’αηδόνι.
Πλαγιές κατάφυτες φορούν σμαράγδινη στολή
με των σπιτιών τα κόκκινα πετράδια ταιριαστή.
Πεύκα κι ελάτια ολόισια και πλάτανους αιώνιους θωρώ,
και τ ΄ αγεριού τους ψίθυρους ακούω μες στους κλώνους.
Τ ‘ αγριολούλουδα κι αυτά πανώρια, μυροβόλα,
η μαργαρίτα, το γιοφύλλι, ο κρίνος κι η γλαδιόλα.
Θαρρείς πως ντύθηκε η γης, μυριοχρωματισμένη,
σοφής υφάντρας φορεσιά με ξόμπλια πλουμισμένη.
Κι εκεί που τέτοια λόγιαζα κι άλλα πολλά δροσάτα,
βλέπω μια κόρη ρόδινη που πρόβαλε στη στράτα.
Μια κόρη κρινοπρόσωπη, λιγνή σγουρομαλλούσα
που ‘ ρίξε γύρω ολόγυρα ματιά γοργοπετούσα.
Στέκω και τη θιαμαίνομαι, θέλω να της μιλήσω,
προσεκτικά και ευγενικά μην την κακοκαρδίσω.
-"Καλή σου ώρα, κόρη μου, και να ‘ σαι ευτυχισμένη,
καλότυχοι που σ’ έχουνε κόρη καμαρωμένη.
Πες μου ποιος είν ’ ο τόπος σου θέλω να σε ρωτήσω."
-"Ξένε, αφού με ρώτησες, εγώ θα σου απαντήσω.
Μάθε, εδώ που βρίσκεσαι, σ’ αυτή την πανδαισία,
όπου η αγάπη φύτρωσε, όπου ανθεί η φιλία,
όπου της φύσης γίνεται γιορτάσι, πανηγύρι,
εδώ ' ναι τ ' όμορφο χωριό, είναι το Γοργογύρι."
Το Γοργογύρι αγάπησα, το’ βαλα στην καρδιά μου
θα το’ χω μες στη μνήμη μου κι ας είναι μακριά μου.
Παναγιώτης Λαδιάς - Φιλόλογος
Νικολέτα σ' ευχαριστούμε.
Και να που επιτέλους έφτασε η ώρα των απονομών, θα ήθελα να παρακαλέσω την Αντιδήμαρχο κ. Σοφία Αλεστά, -ή οποία είναι Γοργογυρέ'ι'σσα- προκειμένου να απονείμει την τιμητική πλακέτα στον κ. Θανάση Παπαδημτρίου.
Τον καλλιτέχνη κ. Άγγελο-Φειδία Πατσιατζή, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του εσωτερικό ερωτικό μετανάστη!! για να απονείμει την τιμητική πλακέτα στον κ. Βασίλειο Μπιλιάλη.
Και τον δάσκαλο της Πιαλείας κ. Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο προκειμένου να απονείμει την τιμητική πλακέτα στον εκπρόσωπο την θεατρικής ομάδας -προς τιμήν όλων των μελών- στον κ. Βασίλη Μπιλιάλη.
Κυρίες και Κύριοι, Φίλες και Φίλοι αφού σας ευχαριστήσω για μία ακόμα φορά για την παρουσία σας σας πληροφορώ πως στη συνέχεια υπάρχουν μεζεδάκια, οίνος, και παγωμένες μπύρες.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Θερμές ευχαριστίες οφείλω σε όσους βοήθησαν να ολοκληρωθεί αυτή η υπέροχη βραδιά, στους εκλεκτούς φίλους για τα διάφορα καλούδια που προσκόμισαν, στον κ. Θανάση Τρικαλιώτη για τον υπέροχο και γεμάτο αρώματα οίνο, τα 'Χασαπάκια' για την καλή ποιότητα των κρεάτων, τους ψήστες Γεώργιο Ραρρά και Πανούλη Ντακούλα, Θεόφραστε ο γιος σου έγινε τέλειος ψήστης, τις κυρίες: Ελένη Λάμπρου, Χαρούλα Ντακούλα, και όσες κυρίες ακόμα βοήθησαν, τον καλλιτέχνη Φειδία, τον Μαίτρ Λαμπρακιά για την γενικότερη επιμέλεια, και φυσικά την οικοδέσποινα που είχε την επιμέλεια όλης της γαστρονομίας και όχι μόνο, την υπομονετική Λαμπρινή, και τέλος την τεχνικό μας, την γλυκιά μας Μελισσάνθη για την μικροφωνική, για τα ηλεκτρολογικά, για τις μουσικές και για πολλά ακόμα.
Επίσης ευχαριστώ την πρώτη πρόεδρο την Λ.Ο.Γ. που παραβρέθηκε στην εκδήλωση παρ' ό,τι ήταν σχεδόν με τον μπέμπη προ των πυλών.
Στα λίγα υπόλοιπα ήταν ο Επικούρειος Πέπος.
Τελικά κατά γενική ομολογία ήταν μια υπέροχη βραδιά που έκλεισε με τις γυναίκες να δίνουν ρεσιτάλ χορού. Στις ζε'ι'μπεκές δεινοί χορευτές ήταν οι: Γιάννης Γιαννακόπουλος, Βασίλης Μπιλιάλης και Θανάσης Τρικαλιώτης και η ανεπανάληπτη Αλίκη των θαυμάτων!!
Κάπου εδώ τελείωσε το ρεπορτάζ για την μαγική βραδιά, στην συνέχεια θα σας παρουσιάσω κάποιες φωτογραφίες από την εκδήλωση.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
ΥΓ. Για τις όποιες ατέλειες υπήρξαν υπεύθυνος είμαι εγώ ο Επικούρειος Πέπος και ζητώ την κατανόησή σας.
Ας κρατήσουν οι χοροί!!!!! στην τελευταία φωτογραφία αριστερά μου, όπως κοιτάζουμε είναι η Μαργαρίτα και δεξιά μου η Νικολέτα. Αν σταματήσουμε να τα περιμένουμε όλα από την εκάστοτε δημοτική, ή κοινοτική αρχή, τίποτα δεν θα πάει μπροστά, αν όμως εμείς γίνουμε δημιουργικοί και ενεργοί πολίτες τότε σίγουρα θα βρούμε δίπλα μας και τον Δήμαρχο, και τον Πρόεδρο. Ας με συγχωρέσουν όσοι και όσες ξέχασα για την βοήθεια τους.
