Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

8.10.22

ΟΤΑΝ Ο ΑΡΚΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΥΣ: ΙΩΑΝΝΗ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ ΓΚΟΒΙΝΑ ΚΑΙ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ ΛΕΥΤΕΡΗ ΓΚΟΒΙΝΑ

 Διαπλανητικό Ποδόσφαιρο Από του Τρικαλινούς Μάγους της Στρογγυλής Θεάς.

Φίλες και Φίλοι ποδοσφαιρόφιλοι και λάτρεις του αθλητισμού καλημέρα, το μενού σήμερα του filomatheia.blogspot.com έχει ταλαντούχους μικρούς μάγους της στρογγυλής Θεάς του ποδοσφαίρου από την πανέμορφη πόλη των Τρικάλων. Σήμερα 22/03/2015 στις εγκαταστάσεις τους STAR FOOTBALL CLUB εγώ ο MANAGER της ΟΚΡΑ μαζί με τον αντιπρόεδρο της ΟΚΡΑ και ανιχνευτή ταλέντων Παναγιώτη Αρκά παρακολουθήσαμε τον αγώνα μεταξύ της ακαδημίας του Ολυμπιακού και της ακαδημίας Α.Ο. Δήμητρας Τρικάλων με τελικό σκορ 2-2 το ισόπαλο αποτέλεσμα σαφώς και αδικεί την ομάδα των Τρικάλων γιατί κατά διαστήματα μ' έναν μαγικό τρόπο -αυτό το μαγικό κόλπο το γνωρίζουν μόνο οι Τρικαλινοί- έκρυβαν τη μπάλα με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι παίκτες να παθαίνουν βέρτικο!!!!!!! ο ειδικός επι θεμάτων ποδοσφαίρου σκάουτερ Αρκάς έτριβε τα μάτια του από τη διαστημική απόδοση των μικρών μάγων, διέκρινε μέγα πάθος, φοβερούς δεξιοτέχνες, και νόμιζε πως παρακολουθεί κάποια καλοκουρδισμένη ορχήστρα, σε γενικές γραμμές όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος αν δεν είχαν λάβει προφανώς εντολές από τον προπονητή τους για να αντιμετωπίσουν την αντίπαλη ομάδα σε χαλαρό στιλ, σίγουρα θα είχαν βάλει άλλα δύο τέρματα. Μιλάμε για γητευτές της μπάλας, αυτά τα παιδιά κάτω από τη σωστή καθοδήγηση του προπονητή τους είναι βέβαιο πως στο μέλλον θα γράψουν λαμπρή ιστορία. Ειδικότερα εγώ ο Επικούρειος Πέπος ο MANAGER, λόγω καταγωγής ως Γοργογυραϊος ήμουν διπλά υπερήφανος γιατί σ' αυτή την ομάδα όνειρο συμμετείχαν και δύο διαπλανητικοί παιχταράδες που ήδη έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον μεγάλων ομάδων του εξωτερικού, σας μιλάω για τους 2 Γκοβιναίους τον Γιαννάκη και τον Αλκιβιάδη, αν και οι γονείς τους δεν είχαν και ιδιαίτερη σχέση με το τόπι, εκτος από τον πατέρα του Γιαννάκη που όταν ήταν στη Γερμανία αγόραζε μπάλες για τον γιο του και που και που έριχνε και καμιά κεφαλιά μέσα στο σπίτι, αυτή ήταν η σχέση που είχε με το τόπι, πάρ' αυτά, αυτοί οι δύο είναι φοβερά παιχτρόνια, στον ευρύτερο χώρο βέβαια των Γκοβιναίων υπήρξαν στο παρελθόν μεγάλα ταλέντα όπως ο επονομαζόμενος ''γερος'' Αλέξανδρος Γκοβίνας, όπως ο Γεώργιος Γκοβίνας και ο γιος του Δημήτρης Γκοβίνας, και φυσικά ο Μαραθωνοδρόμος Επικούρειος Πέπος-Spiros Spero Γκοβίνας που πρόσφατα είχε λάβει μέρος στον τελευταίο Μαραθώνιο όπου και διέπρεψε κατάφερε να έρθει πρώτος, στην κατηγορία από 50έως60,  ή μικρή λεπτομέρεια που αφορά το γεγονός ό,τι έτρεχε χωρίς αντίπαλο, φυσικά και είναι άνευ σημασίας.  Στην εξέδρα των επισήμων μεταξύ άλλων διακρίναμε τους: k. κ. ΡΟΤΣΑ, ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ, ΓΑΛΑΚΟ, ΝΤΕ ΜΕΛΟ, ΛΟΣΑΝΤΑ, ΣΑΡΑΒΑΚΟ, ΝΑΒΑΣ, ΚΩΣΤΕΝΟΓΛΟΥ, και φυσικά πολλούς ανθρώπους της ΜΠΑΡΤΣΑ, ΤΗΣ ΜΠΑΓΕΡΝ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΣΕΝΑΛ. Εννοείται πως οι κερκίδες ήταν κατάμεστες από κόσμο οι οποίοι θαύμασαν τους παιχταράδες και των δύο ομάδων, και ειδικότερα τ' αστέρια της υπερομάδας των Τρικάλων. Στο τέλος του αγώνα τα δύο παιδιά από το Γοργογύρι έδωσαν μια συνέντευξη στον Αρκά για το ιστολόγιο μας.

Ερώτηση: πόσο χρονών είσαστε και απο πού είναι η καταγωγή σας;
Γιάννης: είμαι 13 και η καταγωγή μου είναι απο το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι, με τα γάργαρα νερά, και τα πολύ δροσερά κορίτσια.
Αλκιβιάδης: είμαι κι εγώ στη ίδια ηλικία και απο το ίδιο χωριό, απλά θα ήθελα να προσθέσω πως στο Γοργογύρι έχει γεννηθεί και ο πολύ μεγάλος παίκτης ΝΙΚΟΣ ΤΣΙΑΝΤΑΚΗΣ.
Ερώτηση: είσαστε δεξιοί ή αριστεροί, εννοώ πιο είναι το καλό σας πόδι;
Γιάννης: ως σέντερ φόρ που παίζω θα ήθελα να μπορώ να χρησιμοποιώ και τα δύο πόδια, μέχρι στιγμής δεν το έχω καταφέρει απόλυτα, αλλά ευελπιστώ πως στο μέλλον θα  το πετύχω, είμαι όμως εξίσου καλός και στις κεφαλιές, (παρ' ό,τι μικρός το δέμας είναι αλτικός όπως διαπιστώσαμε.)
Αλκιβιάδης: Εγώ βασικά χρησιμοποιώ μόνο το δεξί, και φυσικά το κεφάλι μου.
Ερώτηση: σε ποια Ελληνική ομάδα, και σε ποιά ξένη θα θέλατε να πάρετε μεταγραφή;
Γιάννης: ΠΑΟ, ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ, ΑΡΣΕΝΑΛ
Αλκιβιάδης: OΣΦΠ, ΜΠΑΓΕΡΝ
Ερώτηση: ποιος ποδοσφαιριστής είναι το ινδαλμά σας;
Γιάννης: Μessi
Αλκιβιάδης: Ronaldo
Ερώτηση: γνωρίζετε να μας πείτε ποιοι ήταν οι πιο ταλαντούχοι παίχτες των Τρικάλων;
Γιαννακης: ο Τσιαντάκης που είναι και χωριανός μας, και όπως έχω ακούσει από τον πατέρα μου πιο πριν ο Κατσιάκος. Εδώ θα ήθελα να σας διηγηθώ μια ιστορία σχετική με τον παππού μου που μου την είχε πει ο θείος μου ο Κώστας, την πρώτη φορά που ο παππούς ο Γιάννης αντίκρισε μπάλα την πήρε στα χέρια του με μεγάλη προσοχή και την πήγε στο δάσκαλο γιατί νόμιζε πως ήταν βόμβα!!!!!!!
Αλκιβιάδης: Εγώ γνωρίζω μόνο για τον Τσιαντάκη επειδή όπως είπε και ο Γιάννης είναι από Γοργογύρι μεριά.
Ερώτηση: Μήπως γνωρίζετε να μας αναφέρετε δύο ονόματα μεγάλων τραγουδιστών-συνθετών απο τα Τρίκαλα;
Απάντηση: και οι δύο απάντησαν ταυτόχρονα Τσιτσάνης, Μητροπάνος και Καραφώτης!!!!!!
Ερώτηση: εσύ Γιαννάκη έχουμε μάθει πως είσαι μαθητής Μουσικού Σχολείου, ποιό όργανο σ'αρέσει πιο πολύ;
Γιάννης; το Βιολί.
Ερώτηση: Έχετε μήπως κάποια σχέση με τον κορυφαίο κιθαρίστα των Τρικάλων τον Κωνσταντίνο Γκοβίνα-Γκοτζιόλα;
Γιάννης και Αλκιβιάδης γεμάτοι υπερηφάνια: ναι είναι Θείος μας και είναι μεγάλη ντροπή για το Γοργογύρι!!!!!!
Ερώτηση: και τώρα μιας και φθάσαμε στο τέλος της συνέντευξης θα ήθελα να σας ρωτήσω τι γνωρίζετε για την ΟΚΡΑ;
Γιάννης: Eδώ και πολλά χρόνια ο πατέρας μου, και ο θείος μου μου μιλάνε συνέχεια για την ΟΚΡΑ αυτό το καλοκαίρι σε ειδική τελετή θα γίνω και επίσημο μέλος της ΟΚΡΑ, και γι' αυτό είμαι πάρα πολύ χαρούμενος. Σίγουρα το να είσαι μέλος της ΟΚΡΑ είναι μεγάλη τιμή και ευθύνη γιατί όλα τα μέλη της έχουν λόγο και μπέσα. Έτσι θέλω να γίνω κι εγώ. Έχω μάθει πως την ΟΚΡΑ την ίδρυσαν δύο πρώτα ξαδέρφια του πατέρα μου ο Αλέξανδρος Γκουβίνας, και ο Επικούρειος Πέπος Γκοβίνας.
Αλκιβιάδης: Eγώ πρωτοάκουσα για την ΟΚΡΑ από τον φίλο μου τον Γιάννη, και σύντομα θα φροντίσω να μάθω πιο πολλά, εννοείται πως κι εγώ θέλω να γίνω επίσημο μέλος της ΟΚΡΑ.
Υ.Γ. στον MANAGER έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η ομιλία του προπονητή τους μετά το τέλος του αγώνα.

Ευχαριστούμε τους Γιαννάκη Γκοβίνα, και Αλκιβιάδη Γκοβίνα για την υπέροχη συνέντευξη και όλα τα παιδιά που έλαβαν μέρος στον αγώνα και που αμέσως μετά θα μνημονεύσω τα ονόματά τους,
Χρήστος Μπουρούσης
Θανάσης Αγραφιώτης
Άλκης Γκοβίνας
Γιώργος Νταϊλιανης
Θανάσης Γριζανίτης
Κωνσταντίνος Καραγκούνης
Θανάσης Τάμπος
Θανάσης Καλτσάς
Θανάσης Παπαδάκος
Θανάσης Γαντζούλας
Θοδωρής Καρακώστας
Γιάννης Γκοβίνας
Βαγγέλης Καρακώστας
Μενέλαος
Ιάσονας
Γιώργος
Χρήστος Τσιβέλης
Δημήτρης
ζητώ συγγνώμη για κάποια παιδιά που ξέχασα. Είσαστε πολύ μεγάλα ταλέντα αλλά θα πρέπει να προσέξετε να μην παραμείνετε μόνο ταλέντα γιατί και στο παρελθόν έχουν ''χαθεί'' ταλέντα λόγω χαρακτήρα και πολλών άλλων αρνητικών πραγμάτων. Γι αυτό θα πρέπει ν' ακούτε τους προπονητές σας γιατί αυτοί γνωρίζουν πως πρέπει αναπτυχθεί ένα ταλέντο, και να θυμόσαστε τις τρεις μαγικές λέξεις που ένα ταλέντο, εκτός από ταλέντο, γίνεται και εργαλείο για την ομάδα, οι λέξεις είναι: Δουλειά, Δουλειά, Δουλειά.
Τη συνέντευξη πήρε ο αντιπρόεδρος της ΟΚΡΑ Παναγιώτης Αρκας, ευχαριστώ Παναγιώτη.
Την επιμέλεια της ανάρτησης είχε ο Επικούρειος Πέπος. 
Αμέσως μετά ακολουθεί σχόλιο του Αρκά.

Arkas: Καλησπέρα! Να δώσω θερμά συγχαρητήρια στους παιχταράδες που κατέβηκαν από τα Τρίκαλα και που μας προσέφεραν ασύγκριτο θέαμα. Πραγματικά στις 2 πρώτες περιόδους τα παιδιά πέταγαν φωτιές, με καταπληκτική
επιθετική λειτουργία, φοβερό passing game και εναλλαγές της μπάλας με την μία! Απέναντί τους είχαν τις ακαδημίες του ΟΣΦΠ, που τολμώ να πω πως δεν αντεπεξήλθαν στις προσδοκίες του κοινού!
Άλλωστε στο υγιές ποδόσφαιρο δεν παίζουν μπάλα τα εκατομμύρια...μετράνε άλλα πράγματα.Βravo στους Τρικαλινούς παιχταράδες και στους γονείς τους για την υγεία και το πνεύμα ευγενούς άμιλλας που επέδειξα
Να αναφερθώ εδώ στους 2 Γοργογυραίους μέλη της ομάδας. Πρόκειται για δύο βασικούς ποδοσφαιριστές, τον Γιάννη σε θέση επιτελικού χαφ και τον Άλκη σε θέση αμυντικού.Αλάνθαστοι και οι δύο στο παιχνίδι τους
με φοβερή αίσθηση του χώρου και έμφαση στο δημιουργικό παιχνίδι.Αληθινά κατάπιαν τον ΟΣΦΠ για 2 περιόδους,προηγούμενοι μάλιστα 0-2 ως τότε.Έπειτα,λόγοι "υπεράνω",έφεραν τον αγώνα στην ισοπαλία.
Συνοψίζοντας,με πολλή δουλειά θα έρθει και η καταξίωση για αυτά τα παιδιά.Μην κολώνετε πουθενά,δεν υπάρχει κρίση,μόνο αισιοδοξία και ρεαλισμός!Από μέρους μου,έχει ήδη εξασφαλιστεί η θετική εισήγηση
 προς το τμήμα scouting της OKRA GROUP για τους δύο Γοργογυραίους και κάποια ακόμα ταλέντα!
Arkas: ΥΓ:Mr Pepos,να τονίσω πως η αδυναμία του Γιάννη για το ωραίο φύλο, και δη τις τουρίστριες, πάει πακέτο με την ωραία μπάλα, φθάνει να υπάρχει μια ισορροπία πάντοτε!
















Η ''ΜΑΝΑ ΤΗΣ ΦΟΥΚΟΣΙΜΑ'' ΕΝΑ ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟ ΠΕΠΟ - FUJI TOMO KAZU.

 Ημέρα μνήμης για τη Φουκοσίμα. Ο Επικούρειος Πέπος φιλοτέχνησε ένα ξυλόγλυπτο που το ονόμασε ΄΄Η ΜΑΝΑ ΤΗΣ ΦΟΥΚΟΣΙΜΑ΄΄ και το χάρισε στην πρεσβεία της ΙΑΠΩΝΙΑΣ

Φουκουσίμα: 11-03-11
Πρεσβεία Ιαπωνίας: 11-03-14                                                            
Τρία χρόνια μετά την απερίγραπτη τραγωδία στην Φουκουσίμα που άφησε πίσω 19.000 νεκρούς,  350.000 άστεγους, και άφθονη ραδιενέργεια στην περιοχή, με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι άνθρωποι να επιστρέψουν στον τόπο τους. Η μεγάλη ζημιά έγινε από το τσουνάμι και όχι από τον σεισμό, το αναφέρω αυτό απλά για να τονίσω την πρόληψη που έχουν οι Ιάπωνες στο θέμα του σεισμού, φαντασθείτε εκείνος ο σεισμός να είχε γίνει στη δική μας αυλή για πόσους νεκρούς θα μιλάγαμε. Ακόμα και για το τσουνάμι υπήρχε πρόληψη γι’ αυτό είχαν το φράγμα των 7? Μέτρων, αυτό όμως που έγινε ξεπέρασε κάθε όριο, ήταν κάτι απερίγραπτο. Είναι όμως άξιοι πολλών επαίνων, οι πολίτες για τη συμπεριφορά τους, [αυτό βέβαια είναι το αποτέλεσμα της παιδείας τους] και φυσικά τις αρμόδιες αρχές για την άμεση μέριμνα.
 
Με αφορμή εκείνη την τραγωδία τον Ιούλιο του 2013 σκέφτηκα να φιλοτεχνήσω ένα έργο με αναφορά στην οδύνη της Φουκοσιμιώτικης μάνας. Ο λόγος ήταν προφανής γιατί πιστεύω πως την υπέρτατη οδύνη μπορεί να την εκφράσει μόνο η μάνα. Το κομμένο δένδρο της βερικοκιάς απλόχερα μου έδωσε αυτό που ζητούσα, ήταν θέμα οπτικής πια, η δική μου οπτική διέκρινε την οδύνη της μάνας τη στιγμή που αντίκρισε την καταστροφή, εκείνη τη στιγμή σήκωσε απεγνωσμένη τα χέρια της και είπε, μονολογώντας… Θεέ μου!!! καλύτερα να μ’ είχαν βγεί τα μάτια μου για να μην αντίκριζα αυτή την κόλαση. Εγώ ως καλλιτέχνης έτσι φαντάστηκα το ξυλόγλυπτο έργο, και για 10 μήνες περίπου προσπαθούσα να δώσω στο έργο φωνή και έκφραση. Το αν τελικά τα κατάφερα είναι θέμα οπτικής και ευαισθησίας. Αυτό λοιπόν το έργο παρέδωσα  στις 11.03.14 στις 11.00 το πρωί στην πρεσβεία της Ιαπωνίας ως ελάχιστη ένδειξη συμμετοχής στον πόνο αυτών που έμειναν πίσω και στη μνήμη των θυμάτων. Το έργο αναπαριστά την πληγωμένη γη της Φουκουσίμα, το τσουνάμι που ακολούθησε, το πυρηνικό εργοστάσιο τη στιγμή της έκρηξης, τη χαροκαμένη μάνα, και παράλληλα την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. 
Υ.Γ. Μαζί με τις φωτογραφίες από το έργο και την παράδοση στην πρεσβεία θα δείτε και κάποια έργα που έχω ετοιμάσει αυτή την περίοδο και ελπίζω εκτός απροόπτου να ταξιδέψω μαζί τους τον Μάιο στην Ιαπωνία, τον Ιούνιο στη Ν.Υ. και τον Δεκέμβριο στη Ν.Α. Και αν όλα πάνε καλά ίσως τον Αύγουστο στην αυλή των θαυμάτων. 
Με φιλοτεχνικούς χαιρετισμούς,  
Επίκουρος ο Γοργογυριώτης
Επιμέλεια κειμένου: Μr Pepos 
Γραμματειακή υποστήριξη: Μελισσάνθη
Υπεύθυνος ανάρτησης: Τζίμ Άνταμς 
Μεταφραστής: Fugi Tomo Kazu

ΟΤΑΝ Ο ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

 Οι ζωγραφιές του Επικούρειου Πέπου στο filomatheia.blogspot.com ΥΓ. 07/02/21 Δυστυχώς λόγω Covid αναβλήθηκαν όλες οι προγραμματισμένες εκθέσεις και για το 2021

Φίλες και φίλοιαγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου της Λ.Ο.Γ. σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τα πρόσφατα έργα του εκκολαπτόμενου καλλιτέχνη Επικούρειου Πέπου. Είναι ένα μικρό δείγμα από έργα που φιλοτέχνησε από τον περασμένο Αύγουστο έως σήμερα 08.12.13 . Αφορμή αυτής της δραστηριότητας-δημιουργίας ήταν ξανά ο ερωτικός Αύγουστος!!! (όπως η δημιουργία της ΛΟΓ, οι βραδιές ποίησης, η ΟΚΡΑ, η ανάβαση στο τρύπιο λιθάρι κ.ο.μ.) άρα ο Αύγουστος με τα δυο φεγγάρια ασκεί κάποια δημιουργική έξαψη στον πρώην ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ, (λέω πρώην γιατί εδώ και αρκετά χρόνια έχει ξαναβαπτιστεί και επέλεξε το όνομα Επικούρειος Πεπος!!! 
Άρα δεν γιορτάζει πια στις 12-12 αλλά στις 26-04). Έτσι κι αυτή τη φορά το πνεύμα του Αυγούστου επισκέφτηκε τον Επίκουρο για να του πει πως ήταν καιρός ν’ ασχοληθεί με τις κρυφές του αγάπες….. την ζωγραφική, το κολλάζ, την ξυλογλυπτική. Ο Επίκουρος έλαβε το μήνυμα και ξεκίνησε να αποτυπώνει στον καμβά μορφές και σχήματα, ένας μεγάλος έρωτας ξεκίνησε!!! Είναι μια πολύ όμορφη ενασχόληση, είναι αυτό που λέμε βρήκε ο τυφλός το φως του, πράγματι περί αυτού πρόκειται. Τα ευχάριστα για τον καλλιτέχνη ήρθαν στις 26-11 δια στόματος της αγαπητής ΜΟΪΡΑΣ!!! Επισκέφτηκα σήμερα το ατελιέ του Μιτσίγκαν στην Montmartre, του έδειξα φωτογραφίες των έργων σου και ενθουσιάστηκε πάρα πολύ, μίλησε για πρωτοποριακή τέχνη που ανοίγει τον δρόμο σε νέα ρεύματα. Ονόμασε το ρεύμα αυτό Pepoerotismo και φυσικά συμφώνησε να φιλοξενήσει την έκθεση των έργων σου την περίοδο των Χριστουγέννων και συγκεκριμένα από 25-12 έως 7-01.

Στο άκουσμα αυτών των ευχάριστων νέων ο Επίκουρος ένιωσε την ανάγκη να σφίξει στην αγκαλιά του την εκλεκτή του φίλη, λόγω απόστασης  (Παρίσι-Αθήνα) το έκανε νοερά. Μοϊρα σε ευχαριστώ. Το μόνο πρόβλημα που υπήρχε ήταν πως θα έπρεπε στα εγκαίνια της έκθεσης να είναι παρών και ο καλλιτέχνης. Εφόσον αυτό ήταν για το καλό της τέχνης ο Επίκουρος αποδέχθηκε την πρόσκληση και εξουσιοδότησε την Μόϊρα να κανονίσει τα της μεταφοράς των έργων. 
Όσοι από εσάς αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου μας επισκεφθείτε εκείνη την περίοδο το Παρίσι, πεταχτείτε στην οδό rue Lepic στην Montmartre στο ατελιέ το Μίτσιγκαν για να δείτε την έκθεση του Επίκουρου με την ονομασία Pepozinismos 2013.
Θα ξεκινήσουμε την παρουσίαση των έργων με μια συμβολική εικόνα των Χριστουγέννων και με την ευχή για όσους το αξίζουν και το δικαιούνται: Να έχετε καλή υγεία, να είσαστε δημιουργικοί, να είσαστε ερωτευμένοι, να χαμογελάτε, αν είσαστε ανατρεπτικοί και γλυκοβλέμματοι.

Η Galleri όπου θα γινει η εκθεση
Θεσσαλικός κάμπος
Mea culpa
Μορφές του παρελθόντος
Αϊ Βασίλης
 Πλανήτες
Οι γάτες της Μόιρας
Οι Μούσες και ο σκεπτόμενος Poof
Αναβρασμός ψυχής
Η Μελισσάνθη του Λαζάρου
Ο κλόουν
Βροχοχορεύτριες
Ώρες λησμονιάς και μνήμης
φθινοπωρινά φύλλα.

Επιμέλεια κειμένου: Μελισσάνθη
Φωτογράφιση έργων: Art Poof
Επιμέλεια ανάρτησης: Τζιμ Άνταμς - Astrotom

DENICE AND DERRICK WILTON 45 χρόνια μιας ΥΠΕΡΟΧΗΣ - ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ φιλίας [1977 - 2022]

 July 1977 – September 2013, 37 years of blessed friendship! DENISE, DERRICK, EPIKOUROS, LAMPRINI, MYRTO.


Date7th of July 1977
Location: Taverna "Pepos Yard" 

It was the 7th of July 1977 around 2 p.m. Just another ordinary summer say. At the small taverna "Pepos Yard" in Dion. Areopagitou 18 street, next to Acropolis, right across the new Acropolis museum the staff had already prepared different dishes and the yard was almost full. But there was only one empty table at the right side of the garden. At this "blessed table" started the most beautiful friendship story ever. At this table sat a goddess and a demigod. When the couple asked if there was a table available Mr Pepos couldn’t believe his eyes!!! It was the first time a goddess and a demigod would dine in the small restaurant.
The reason that the couple chose that restaurant as Mr Pepos eventually found out was the doctor’s love of old buildings. But Mr Pepos believes it was more than that. The footsteps of this lovely couple were led there by God in order to teach to Mr Pepos the meaning of friendship and love.
The names of these lovely people are Denise & Derrick. From the first moment friendship blossomed between the couple and Mr Pepos. The first meeting happened along with some wine and fruits. 
The couple came from Germiston (South Africa) the goddess was named Denise – (or Dionisia in greek) and the name of the demigod was Thomas-Derrick. He was a descendand of Hippocrates and Asklipios as he was a cardiologist. It was the first time they visited Greece. They were admirers of the greek civilisation (the ancient of course) and that’s why he named his cardiology centre in Germiston "Parthenon". The next day the couple was flying back home. Mr Pepos asked for their address to keep in touch by mail, said goodbye, wished them a safe trip back home and hoped they would visit Greece soon.
The next day Mr Pepos went to the small restaurant and he found in the entrance a potted plant with a letter! It was from Denise and Derrick. In the pot there was the seed of friendship. The seed was so fertile that the friendship tree turned 37 years old.
We welcomed these blessed friends on the 25th of September 2013. The previous visit took place in Germiston when Mr Pepos, Lamprini, Melissanthi and Astro_Tom were hosted by their friends and in Gorgogyri in 2007 when we celebrated 30 years of friendship in a magical night at the yard of wonders.
The relevant pictures are from the dinner in Mr Pepos’s house for the arrival of blessed friends where realtives and friends came along.
All these years we lived magical moments and we saw our friendship grow feeling very proud. Maybe some time with the help of my beloved friend from the army Panagiotis Ladias who is also a philologist, I will decide to write a book about this extraordinary friendship. The english translation of the book will be translated by my niece Iro-Nikoletta who studied English literature or the translator Dimitra (my other niece)
Our friends will fly back home at the 6th of October 2013

Of course we will listen again to the Emperor of Beethoven.

Denise, Derrick welcome to Greece, welcome to our home!

With love Pepos-Spyros


Greek version:

Ιούλιος 1977- Σεπτέμβριος 2013, 37 χρόνια ευλογημένης φιλίας.

Ημερομηνία: 7/7/1977
Τοποθεσία: Ταβέρνα "Pepos Yard" 

Ήταν 07-07-1977 ώρα 14:00 μια ζεστή συνηθισμένη  μέρα του καλοκαιριού. Στο μίνι restaurant Pepos Yard που βρισκόταν στην οδό Διον. Αρεοπαγίτου 18, δίπλα στην Ακρόπολη, απέναντι από το νέο Μουσείο. Το προσωπικό είχε ήδη ετοιμάσει διάφορα σπεσιαλιτέ και η αυλή ήταν σχεδόν γεμάτη, υπήρχε ένα μόνο κενό τραπέζι στη δεξιά πλευρά όπως μπαίναμε στον κήπο. Σε αυτό το ευλογημένο τραπέζι ξεκίνησε η αρχή της πιο όμορφης ιστορίας φιλίας στον πλανήτη Γη. Σε αυτό το τραπέζι κάθισαν μια Θεά και ένας Ημίθεος, όταν το ζευγάρι ρώτησε αν υπάρχει άδειο τραπέζι ο Mr Pepos που ήταν στην υποδοχή των πελατών δεν πίστευε στα μάτια του!!! Ήταν η πρώτη φορά που στο μίνι restaurant θα γευμάτιζαν μια Θεά και ένα Ημίθεος.
Ο λόγος για επιλογής του δικού μας restaurant όπως πληροφορήθηκε αργότερα ο Mr Pepos ήταν η αγάπη του ζευγαριού και ειδικά του γιατρού για τα παλιά κτήρια, τελικά ο Mr Pepos πιστεύει πως δεν ήταν μόνο αυτό, ήταν και κάτι άλλο, τα βήματα αυτού του Υπέροχου ζευγαριού τα οδήγησε εκεί ο Δημιουργός για να μάθουν-διδάξουν στο Mr Pepo το νόημα της φιλίας, της αγάπης κ.ο.μ.
Τα ονόματα αυτών των υπέροχων ανθρώπων είναι Denise & Derrick. Από την πρώτη στιγμή ανάμεσα στο ζευγάρι και στον Mr Pepo βλάστησε ένα κλωνάρι συμπάθειας και φιλίας. Μεταξύ κρασιού και φρούτων έγινε η πρώτη γνωριμία, το ζευγάρι ήταν από το Germiston (South Africa) την θεά την έλεγαν Denise – Διονυσία και το όνομα του Ημίθεου ήταν Thomas-Derrick και ήταν απόγονος του Ιπποκράτη και του Ασκληπιού με την ειδικότητα  του καρδιολόγου. Ήταν η πρώτη φορά που επισκέπτονταν  την Ελλάδα, ήταν λάτρεις του Ελληνικού Πολιτισμού (εννοείται της αρχαιότητας) και γι’ αυτό το όνομα που έδωσε στο διαγνωστικό κέντρο καρδιολογίας που διατηρούσε στο Germiston ήταν ‘’ΠΑΡΘΕΝΩΝ’’. Την επόμενη μέρα επέστρεφαν στην πατρίδα τους. Αντάλλαξε ο Mr Pepos τα στοιχεία για μελλοντική αλληλογραφία και χαιρέτησε το ζευγάρι ευχόμενος να έχουν καλό ταξίδι και να επιστρέψουν σύντομα.
Όταν την επόμενη μέρα πήγε στο μίνι restaurant o Mr Pepos βρήκε στην είσοδο μια γλάστρα με ένα γράμμα!!! Ήταν από την Denise και τον Derrick, μέσα στην γλάστρα είχαν φυτέψει τον σπόρο της φιλίας, μιας φιλίας ευλογημένης. Ο σπόρος ήταν τόσο γόνιμος που το δέντρο της φιλίας αν και έγινε 37 ετών παραμένει νεότατο και με πολύ πλούσιους καρπούς.
Αυτούς τους ευλογημένους φίλους υποδεχθήκαμε στις 25-9-2013. Η προηγούμενη συνάντηση ήταν το 2006 όταν ο Mr Pepos η Lamprini, η Melissanthi και ο Astrotom είχαν επισκεφθεί και φιλοξενηθεί από τους φίλους τους στο Germiston και το 2007 στο Γοργογύρι όταν γιορτάσαμε τα 30 χρόνιας φιλίας σε εκείνη την μαγική βραδιά στην αυλή των θαυμάτων.
Οι σχετικές φωτογραφίες είναι από τον ‘’τράπεζα’’ που έγινε στο σπίτι του Mr Pepou για την άφιξη των ευλογημένων φίλων όπου παρέστησαν συγγενείς και φίλοι.
Όλα αυτά τα χρόνια ζήσαμε μαγικές στιγμές και είδαμε τους κρίκους στη χρυσή αλυσίδα φιλίας να αυξάνουν και να πληθαίνουν, και σαν δημιουργοί νιώθαμε πολύ όμορφα και υπερήφανοι. Ίσως κάποια στιγμή με την βοήθεια του εκλεκτού μου φίλου από τον στρατό και κορυφαίο φιλόλογο Παναγιώτη Λαδιά αποφασίσω να γράψω ένα βιβλίο για αυτή την συναρπαστική ιστορία φιλίας. Τη μετάφραση στην αγγλική έκδοση του βιβλίου θα την κάνει η ανιψιά μου, τελειόφοιτος πια της αγγλικής φιλολογίας Ηρώ-Νικολέτα ή η μεταφράστρια Δήμητρα Γκουβίνα (έτερη ανιψιά μου)

Οι φίλοι μας θα αναχωρήσουν για την πατρίδα τους στις 6-10-2013

Εννοείται πως θα ακούσουμε ξανά το Emperor του Μπετόβεν.

Denise, Derrick welcome to Greece, welcome to our home!


 With love Pepos-Spyros














































Mία ευλογημένη φιλία που άρχισε το 1977 και που σήμερα 2017 εξακολουθεί να ζεσταίνει τις καρδιές μας.