Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του ηγέτη. Τι αρετές πρέπει να έχεις και ποια συμπεριφορά για να σε σέβονται και να σε εκτιμούν.

Φίλες και Φίλοι, αγαπητές Γοργογυρέ'ι'σσες και αγαπητοί Γοργογυραίοι καλησπέρα, προκειμένου να φανώ λίγο χρήσιμος στις υποψήφιες και τους υποψήφιους του χωριού μας, σκέφτηκα να ζητήσω βοήθεια από τον κορυφαίο καθηγητή του managmend και ηγεσίας τον κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΟΥΡΑΝΤΑ, πριν λίγο έλαβα το πιο κάτω κείμενο το οποίο σας αποστέλλω. Επειδή δεν έχω όλα τα τηλέφωνα των υποψηφίων, σας παρακαλώ να τους αποστείλετε εσείς το πιο κάτω κείμενο αν έχετε τη δυνατότητα. Σας ευχαριστώ. 

Είναι σημαντικό εάν έχεις μια ηγετική θέση σε μια εταιρεία, η σε μία κοινότητα να υπάρχει σεβασμός προς το πρόσωπο σου από τους υφιστάμενους σου, η από τους κατοίκους αλλά και γενικότερα από τον κόσμο που συναναστρέφεσαι. Ο σεβασμός όμως όπως ξέρουμε δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται.

Μπορεί ο κοντινοί σου συνεργάτες να σέβονται τον τρόπο που εργάζεσαι και λειτουργείς σαν επαγγελματίας, τον τρόπο που κλείνεις τις συμφωνίες αλλά υπάρχουν άλλα χαρακτηριστικά που καθορίζουν ένα πραγματικό ηγέτη στο σύγχρονο επαγγελματικό και διοικητικό περιβάλλον.

Αν έχεις ήδη τον σεβασμό τους τότε σίγουρα έχεις ήδη κερδίσει το παιχνίδι.

Πιο κάτω μερικοί τρόποι με τους οποίους κερδίζεται ο σεβασμός στο όποιο  περιβάλλον αλλά και την καθημερινή ζωή.

Σύμφωνα λοιπόν με το Entrepreneur.com και την Jacqueline Whitmore, οι πιο κάτω συμπεριφορές μπορούν δημιουργήσουν σεβασμό γύρο από το πρόσωπο σας.

Ευγένεια.

Πρέπει πάντα να είμαστε ευγενικοί καθόλη την διάρκεια της ημέρας, από το σπίτι και την οικογένεια, τους κατοίκους, τους συνεργάτες μας, και τους πωλητές στο ταμείο του γειτονικού φούρνου.

Ακούγετε εύκολο αλλά σκεφτείτε πόσο εύκολα μπορούμε να παρασυρθούμε σε κάποια φάση της ημέρας λόγο έντασης και στρές που προήλθε από κάπου αλλού.

Όπως λοιπόν εμείς απαιτούμε σεβασμό προς το πρόσωπο μας εξού και όλοι οι άλλοι. Οφείλουμε λοιπόν πρώτα εμείς να σεβόμαστε τους γύρω μας και να βοηθούμε όταν μπορούμε με απλές κινήσεις.

Όπως για παράδειγμα να ανοίγουμε την πόρτα ή να παραχωρούμε την σειρά μας σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Πάντα να χαμογελάμε και φυσικά να λέμε ευχαριστώ όπου είναι δυνατόν.

Σεβασμός.

Πρέπει να αποφεύγουμε συμπεριφορές όπως να δυσανασχετούμε όταν μας μιλά άλλος, να κοιτάμε το κινητό μας, ή να μην αφήνουμε τον άλλο να μιλήσει. Αυτές οι πράξεις όχι μόνο δεν δείχνουν σεβασμό αλλά σίγουρα θα προκαλέσουν θέματα για μια υγιή συνεργασία στο μέλλον.

Επενδύστε στο να δημιουργήσετε μια καλή σχέση επικοινωνίας με τους κατοίκους και τους συνεργάτες σας. Πρέπει όλους να ακούγετε η άποψη τους ακόμα και αν δεν συμφωνείτε μαζί τους. Οφείλετε να τους ακούσετε προσεκτικά τι έχουν να πουν, όπως θα θέλατε να σας ακούσουν και εσάς.

Καλός ακροατής.

Σε συνέχεια με το πιο πάνω να τονίσουμε ότι το να είσαι ενεργητικός ακροατής είναι πολύ σημαντικό.

Ακούστε τον συνομιλητή σας με προσοχή για να αντιληφθείτε τι θέλει να σας πει.

Ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα της σωστής επικοινωνία σήμερα είναι ότι ο ακροατής αντί να συγκεντρωθεί στα λεγόμενα του απέναντι του, σκέφτεται τι θα απαντήσει και πως θα πει τα δικά του.

Αντί λοιπόν να πείτε τα δικά σας, ρωτήστε περισσότερα και αφουγκραστείτε το πρόβλημα και τις ανησυχίες του συνομιλητή σας. Όταν είστε καλός ακροατής, οι άλλοι νιώθουν πιο σημαντικοί και ότι η άποψη τους μετρά.

Χρήσιμος και βοηθητικός.

Οι άνθρωποι που έχουν τον σεβασμό του κόσμου είναι συνήθως αυτοί που σε κάθε ευκαιρία προσπαθούν να βοηθούν τους συνανθρώπους τους. Προσπαθείτε να βοηθάτε τον κόσμο και τους συνεργάτες σας, ακόμα και με μικρές κινήσεις χωρίς να πρέπει να σας το ζητήσουν. Πάρτε πρωτοβουλία και βάλτε στόχο να βοηθάτε όποτε μπορείτε τον κόσμο γύρο σας.

Να ξέρετε θα το εκτιμήσουν και αυτό θα σας το επιστρέψουν κάποτε.

Μην δικαιολογήστε.

Η πράξεις μας είναι βασισμένες στις δικές μας επιλογές. Καμιά φορά μπορεί να βρούμε δυσάρεστες καταστάσεις, αλλά δεν υπάρχει λόγος για δικαιολογίες και μοιρολόγια. Αναλάβετε τις ευθύνες των πράξεων σας. Αν αργήσατε να τελειώσετε κάτι ή κάνατε κάποιο λάθος, μάλλον είναι γιατί δεν οργανώσατε σωστά τον χρόνο σας ή δεν είσαστε αρκετά συγκεντρωμένοι. Μπορεί να φέρει και ευθύνη η ομάδα σας αλλά και πάλι πρέπει να πάρετε την ευθύνη εσείς, ως αρχηγός.

Το να παραπονιέστε και να μοιρολογείτε για τα λάθη σας δεν θα σας πάρει πουθενά.

Να σας γίνει μάθημα και να προσπαθήσετε να βρείτε νέες ευκαιρίες μέσα από τα προβλήματα και τα λάθη, και πως θα βελτιωθείτε στο μέλλον.

Αφήστε πίσω τον θυμό και τα μούτρα.

Το να κρατάτε μούτρα και θυμό μόνο εσάς τους ίδιους βλάπτει. Αφήστε αν θέλετε τον εαυτό σας να θυμώσει για λίγο και να εκτονωθεί και μετά αφήστε το πίσω σας. Φυσικά προσπαθήστε να επιλύσετε οποιοδήποτε θέμα αλλά το να παραπονιέστε σίγουρα δεν θα βοηθήσει την κατάσταση.

Επιπλέον το να το τραβήξετε θα προκαλέσει επιπλέον στρες και άσχημα συναισθήματα που δεν ωφελούν την υγεία σας. Κανείς δεν είναι τέλειος και όλοι τα κάνουν μαντάρα καμιά φορά.

Δεχτείτε τα λάθη των άλλων αλλά και του εαυτού σας και αφήστε να επανέλθετε και να συγκεντρωθείτε σε νέους στόχους και προκλήσεις.

Συγχωρέσε και μετά άφησε τα πίσω σου.

Πρόθυμος στην αλλαγή.

Ο εγωισμός δεν θα σας πάει πουθενά. Αντιληφθείτε ότι η διαδικασία για αυτόβελτίωση απαιτεί θυσίες και αλλαγές. Πάντα να προσπαθείτε να βελτιώνεστε σαν άτομο μαθαίνοντας νέες δεξιότητες, ξεκινώντας νέες δραστηριότητες και να εξετάζετε συνεχώς τον εαυτό σας και την συμπεριφορά του σε καταστάσεις. 

Υ.Γ. Επικούρειου Πέπου.  Ελπίζω να μελετήσουν το κείμενο οι υποψήφιες και οι υποψήφιοι, εγώ απλά θα προσθέσω το εξής: καλό θα είναι στη μία τσέπη να έχουν τη ΣΥΓΓΝΩΜΗ και στην άλλη την ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ, ευχής έργον θα είναι να μην χρειαστεί ποτέ να τις χρησιμοποιήσουν αλλά όταν πρέπει θα είναι πρέπον να τις θυμούνται. 

Πηγή: ktc

'Ελενα Γκοβίνα , μια Γοργογυρέ'ι'σσα με Ιαπωνική νοοτροπία!! Συγχαρητήρια!!

Φίλες και φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου της Λογοτεχνικής ομάδας Γοργογυρίου καλησπέρα. Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε μία νέα κοπέλα, την σύμβουλο της κοινότητας Γοργογυρίου που έχω την τιμή να είναι και συγγενής μου, αναφέρομαι στην ΕΛΕΝΑ ΓΚΟΒΙΝΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ. Την ανάρτηση εννοείται πως δεν την κάνω λόγω της συγγένειας αλλά για την κορυφαία πράξη της παραίτησής της. Το να υπάρχει άτομο στην Ελλάδα που με τον α' η τον β' τρόπο ένιωσε την ανάγκη να παραιτηθεί είναι σα να λέμε πως στην Ελλάδα είμαστε όλοι εφοπλιστές, να γιατί λέω πως η πράξη τής Έλενας είναι σπάνιο είδος. Ίσως να είναι και η μοναδική Ελληνίδα της τοπικής αυτοδιοίκησης που έχει παραιτηθεί αναλαμβάνοντας τις ευθύνες που της αναλογούν. Την παραίτησή της την υπέβαλε αμέσως μετά που έλαβε γνώση για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο υδραγωγείο του χωριού μας. 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ να διευκρινίσω πως το νερό στις πηγές μας είναι ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ αν όχι το καλύτερο είναι ανάμεσα στα καλύτερα, το πρόβλημα, το μείζον πρόβλημα είναι στην δεξαμενή, όλες αυτές οι απαράδεκτες εικόνες που είδατε έχουν να κάνουν με την δεξαμενή, αν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα στην δεξαμενή αυτόματα σταματάει και το πρόβλημα, εννοείται πως θα πρέπει να υπάρχει η δέουσα φροντίδα ΠΑΝΤΑ και όχι μια φορά στο χρόνο. Επειδή έχω στείλει σε αρκετές φίλες και αρκετούς φίλους το σχόλιο που έκανα για την παραίτηση τής 'Ελενας έχω δεχθεί διθυραμβικά σχόλια για την πράξη της. Υπήρξε και μία φίλη από Αθήνα που μου έγραψε το εξής: μήπως θα ήταν καλύτερα να έμενε και να έδινε τη μάχη εκ των έσω; Της εξήγησα πως η κοπέλα παραιτήθηκε για όλα αυτά που δεν έγιναν στο υδραγωγείο τα προηγούμενα χρόνια, ένιωσε πως έπρεπε να είχε λάβει γνώση για την κατάσταση του υδραγωγείου, όφειλε ως κοινοτική σύμβουλος να έχει ενημερωθεί, είχε άγνοια και γι' αυτόν τον λόγο παραιτήθηκε. Στην Ελλάδα όταν συμβεί κάτι όλοι εμείς λέμε: ΝΤΡΟΠΗ! Δεν θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί η τάδε η ο τάδε; Τώρα που βρέθηκε μια κοπέλα να βάλει τα γυαλιά σε πολλές και πολλούς, και έπραξε το αυτονόητο βασικά, κάποιοι από εμάς ψάχνουμε να βρούμε γωνία στο δεκάρικο, που λέγαμε παλιά. 'Ελεος βρε Βίκυ, έλεος! Ένυ γουέη που λέει και ο Πλάτωνας η Βίκυ όταν της εξήγησα, το κατάλαβε, όταν κάνεις καλοπροαίρετη κριτική πάντα καταλαβαίνεις το σωστό.

Αυτό το μικρό σχόλιο είχα να κάνω σε σχέση με μια μεγάλη πράξη που θυμίζει Ιαπωνία, μόνο στην Ιαπωνία υπάρχουν τόσο υπεύθυνα άτομα, και μ' αυτό το σχόλιο κάνω πάσα στον φίλο μου τον συγγραφέα Ηλία Γιαννακόπουλο για ένα άρθρο σχετικά με την παραίτηση της Έλενας και γενικότερα με τις μη παραιτήσεις.

'Ελενα μακάρι να σε μιμηθούν κι άλλοι, μακάρι να γίνεις το παράδειγμα προς μίμηση. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ.

ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΠΑΛΑΤΣΟΥΚΑΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΣ Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι 20/08/23

Φίλες και φίλοι καλησπέρα, όλοι θα θυμόσαστε την πιο κάτω φράση «κανένας προφήτης στον τόπο του»,  είναι μια φράση της Καινής Διαθήκης η οποία χρησιμοποιείται για να δηλώσει ότι η αξία ενός ανθρώπου συνήθως δεν αναγνωρίζεται στον τόπο του, αυτή η φράση μου ήρθε σήμερα 20 Αυγούστου 2023 στο μυαλό μου όταν με πληροφόρησε ο συγχωριανός μας Λεωνίδας Κωτούλας για την τιμητική διάκριση που έγινε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο στον επίσης συγχωριανό μας κ. Σωτήρη Μπαλατσούκα. Το τι σημαίνει αυτή η διάκριση μας το λέει ο σοφός διδάσκαλος κ. Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος από την ιστορική Πιάλεια.

Η Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας (ΑΕΑΑ) είναι παραγωγική σχολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος, ανήκει στην Ανώτατη Εκπαίδευση, παρέχει εκπαίδευση και χορηγεί πτυχία ισότιμα με εκείνα των ιδρυμάτων της Ανώτατης Εκπαίδευσης και εποπτεύεται από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σύμφωνα με το Νόμο 3432/2006.

Ο Πρωτονοτάριος ήταν πολιτικό αξίωμα του Βυζαντίου. Ήταν ο πολιτικός άρχοντας του θέματος. Λεγόταν επίσης κριτής και δικαστής.

Φίλες και φίλοι θα ξεκινήσω πρώτα από τον εαυτό μου, λυπάμαι που δεν γνώριζα κάτι για την τιμή που έγινε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο σε ένα τέκνο του χωριού μας, μιλάω για τον κ. Σωτήρη Μπαλατσούκα. Άραγε ο πρόεδρος και οι σύμβουλοι της κοινότητας πρωτίστως και δευτερευόντως η δημοτική αρχή γνώριζαν κάτι; Αν γνώριζαν και δεν έχουν πράξει τα δέοντα είναι λυπηρό, ποτέ δεν είναι αργά, ας το πράξουν τώρα. Επιτέλους ας ξεκινήσουμε εδώ στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι να τιμούμε κάποιες και κάποιους συγχωριανούς μας που το αξίζουν.

Χειροθέτηση του Καθηγητή Σ. Μπαλατσούκα με τον τίτλο του Άρχοντος Πρωτονοταρίου

Ο Καθηγητής Αγιολογίας της ΑΕΑΑ κ. Σωτήριος Μπαλατσούκας χειροθετήθηκε απο τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ κ Βαρθολομαίο με τον τίτλο του Άρχοντος Πρωτονοταρίου.

Η χειροθεσία έλαβε χώρα στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου, αμέσως μετά τον εσπερινό της ημέρας. Παρέστησαν Αρχιερείς του Οικουμενικού Θρόνου και της Εκκλησίας της Ελλάδος, Ηγούμενοι και Μοναστικές αδελφότητες, κληρικοί και λαϊκοί αδελφοί.

Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε πρωτίστως στην τιμή να λαμβάνει κάποιος το οφφίκιο του Άρχοντος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, ενώ έκανε ιδιαίτερη μνεία στην προσωπικότητα και το έργο του κ. Μπαλατσούκα.

Στην αντιφώνηση του ο κ. Καθηγητής ευχαρίστησε τον Παναγιώτατο για τη μεγάλη τιμή που επεφύλαξε στο πρόσωπο του δίδοντας του το υψηλό οφφίκιο του Άρχοντος Πρωτονοταρίου, ενώ αναφέρθηκε σε πρόσωπα που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του με πρώτο τον Ποιμενάρχη μας κ. Ιερώνυμο.

Φίλες και φίλοι όπως καλά γνωρίζετε δεν ανήκω στους θρησκόληπτους, κάνω αυτή την διευκρίνιση για να μην βρεθεί κάποιος και πει πως αυτή την αναφορά - παρουσίαση στον κ. Σωτήρη Μπαλατσούκα την κάνω για ειδικούς λόγους, για να είμαι ειλικρινής ούτε καν τον γνωρίζω. Απλά πληροφορήθηκα την τιμή που του έγινε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και ως Γοργογυραίος ένιωσα μεγάλη χαρά γιατί τελικά το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι δεν βγάζει μόνο καρκατζάλια όπως μας κατηγορούν κάποιοι, έχει μεν την παράδοση αλλά ταυτόχρονα έχει και ανθρώπους που διαπρέπουν σε διάφορους τομείς της κοινωνίας μας και ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι προφανώς και ο κ. Σωτήρης Μπαλατσούκας. Απλά εμείς δεν τους γνωρίζουμε γιατί αυτές οι αξίες δεν προβάλλονται. Θέλω με την ευκαιρία να ρωτήσω τον πρόεδρο και τους συμβούλους του χωριού αν έχουν υπόψιν τους την τιμή που έγινε στον συγχωριανό μας και αν έχουν σκεφτεί με κάποιον τρόπο να τιμήσουμε αυτό το άξιο τέκνο του χωριού μας. Ας μου επιτρέψει όμως ο συγχωριανός μας κ. Σωτήρης Μπαλατσούκας να τον ρωτήσω το εξής: αγαπητέ συγχωριανέ εσύ που είχες τον τρόπο τι έκανες για το χωριό μας ή τι προτίθεσαι να κάνεις; Το αναφέρω αυτό γιατί όλοι μας, και ειδικότερα άτομα με τέτοια προσόντα κάτι θα πρέπει να προσφέρουμε στον γενέθλιο τόπο μας. Αν τυχόν αγαπητέ συγχωριανέ διαβάσεις αυτό το άρθρο ελπίζω να συμφωνήσεις  με το θέμα της προσφοράς μας.

Φίλες και φίλοι εις ότι με αφορά θεώρησα καθήκον μου εδώ στο ιστολόγιο της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου να κάνω αυτή την μικρή αναφορά στον συγχωριανό μας κ. Σωτήρη Μπαλατσούκα, ελπίζω να πράξουν το ίδιο και οι καθ' ύλην αρμόδιοι. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος, κατά κόσμον Σπυρίδωνας Γκοβίνας. 

Τέταρτη ''Συναστρία'' Επικούρειων Φίλων στον Κήπο του Επίκουρου στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.

Φίλες και φίλοι σας χαιρετώ από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι και συγκεκριμένα από τον κήπο του Επίκουρου του Γοργογυραίου. Χθες, 11/08/23 στον κήπο του Επίκουρου έγινε η τέταρτη συναστρία επικούρειων φίλων. Ανάμεσα στους εκλεκτούς καλεσμένους ήταν και ο συγγραφέας Ηλίας Γιαννακόπουλος ο οποίος επιμελήθηκε το πιο κάτω κείμενο. Ηλία σ' ευχαριστούμε. Ευχαριστούμε επίσης τον διδάσκαλο Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο που με την στεντόρεια φωνή του μας χάρισε πολύ όμορφες μελωδικές στιγμές και με δική του προτροπή και καθοδήγηση ακολούθησε όλη η παρέα μαθήματα ορθοφωνίας. Ήταν μία μαγική βραδιά και το παράξενο φυσικό φαινόμενο το οποίο παρατηρήσαμε όλοι στην παρέα, ήταν το γεγονός πως τ' αστέρια συμμετείχαν κι αυτά με τον τρόπο τους, λόγω της συναστρίας. Το παρατηρούσε κάποιος με γυμνό μάτι πως τ' αστέρια πάνω από τον κήπο είχαν κατέβει πιο χαμηλά, ειδικότερα τι στιγμή που ο διδάσκαλος είπε το άσμα Μάρω Μάρω δάκρυσαν και τ' αστέρια. Αυτά και άλλα πολλά συνέβησαν χθες στον κήπο του Επίκουρου. Ακολουθεί το άρθρο του συγγραφέα Ηλία Γιαννακόπουλου. Για τον ιστορικό του μέλλοντος απλά να αναφέρω τα ονόματα των συμμετεχόντων.

Ηλίας Γιαννακόπουλος.

Αφροδίτη της Πιάλειας.

Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος.

Γιώτα Παπαγιαννοπούλου.

Γιαννάκης Αραχωβίτης junior.

Στέλλα Γιαννακόπουλου.

Πάνος Αραχωβίτης.

Mr Alex

Ράνια Γκοβίνα.

Βασίλης Γκουβίνας.

Μελισσάνθη Γκοβίνα.

Λαμπρινή Γκοβίνα.

Πέπος - Επίκουρος - Σπύρος - Πεπέ - Fuji Tomo Kazu Γκοβίνας.

και όλα τ' άστρα που βρέθηκαν πάνω από τον κήπο.

Ο  Ε Π Ι Κ Ο Υ Ρ Ο Σ  στο Γοργογύρι...

Την Ιστορία γράφουν οι Π α ρ έ ε ς.

Τελικά η Ιστορία δεν γράφεται από τους επώνυμους και τους διανοούμενους αλλά και από τους απλούς ανθρώπους που επιμένουν να στοχάζονται και να διαλέγονται με την πραγματικότητα που βασανιστικά επιμένει να θέτει ερωτήματα και διλήμματα για το "Ευ Ζην".

Μία ετερόκλητη παρέα στον Επικούρειο Κήπο του θεωρητικού της Επικούρειας Φιλοσοφίας και ceo της ΟΚΡΑ κ. Σπύρου Γκοβίνα προσπάθησε και προσέγγισε με επιτυχία τα φιλοσοφικά διδάγματα του Επίκουρου.

Τη συζήτηση ξεκίνησε ο Σπύρος - Επίκουρος Γκοβίνας με μία γενική αναφορά στις βασικές αρχές της Επικούρειας Φιλοσοφίας και στα προβλήματα που αυτή αντιμετώπισε τόσο στην εποχή της όσο και μετέπειτα λόγω των ρηξικέλευθων θέσεών της.

Λιτός τρόπος ζωής:

Ο Επίκουρος συνιστούσε ένα λιτό φιλοσοφημένο τρόπο ζωής με γνώμονα τη σωφροσύνη. Υποστήριζε ότι ο απλός τρόπος ζωής, χωρίς πολυτέλειες, βοηθά την υγεία και κάνει τον άνθρωπο ικανό να ανταπεξέρχεται με επιτυχία στις ενασχολήσεις της ζωής. Πρόσθετε όμως ότι και η λιτότητα έχει όρια. Όποιος το παραβλέπει παθαίνει κάτι αντίστοιχο με εκείνον που δεν βάζει φραγμό στις επιθυμίες του.

Αυτάρκεια, ολιγάρκεια: Σύμφωνα με τον Επίκουρο, πραγματικός πλούτος είναι το να αρκείται κανείς στα λίγα. Το λίγο ποτέ δεν λείπει συνήθιζε να λέγει. Η αυτάρκεια είναι ο μεγαλύτερος πλούτος και ο πολυτιμότερος καρπός της είναι η ελευθερία. Το να αρκείται κανείς σε αυτά που έχει είναι πολύ σπουδαίο αγαθό. Όχι γιατί πρέπει να περιορίζεται κανείς σώνει και καλά στα λίγα, αλλά να αρκείται στα λίγα, όταν λείπουν τα πολλά. Υπέρτατο αγαθό η φιλία: Απ’ όλα τα αγαθά που παρέχει η σοφία, το μέγιστο είναι η απόκτηση φίλων.

Ειδικότερα τονίστηκε η θέση του Φιλοσόφου για  το ρόλο της Ηδονής στη ζωή του ανθρώπου. Η Ηδονή, δηλαδή, κατέχει δεσπόζοντα ρόλο στη ζωή μας και αυτό μόνο κάποιοι πουριτανοί δεν το αντιλαμβάνονται. Κανείς, δηλαδή, δεν μπορεί να νιώσει ευτυχής όταν αγνοεί την αδήριτη πραγματικότητα και αναγκαιότητα της Ηδονής...

Σημαντική ήταν και η επισήμανση του κ. Γκοβίνα για το θέμα του θανάτου, όπως το ανέπτυξε ο Επίκουρος. Θεωρούσε, δηλαδή, πως ο θάνατος δεν πρέπει να μας φοβίζει, γιατί όσο είμαστε ζωντανοί δεν τον αντιλαμβανόμαστε, και όταν πεθάνουμε πάλι δεν έχουμε την Γνώση και την εμπειρία του. Άρα "Ο Θάνατος ουδέν προς ημάς. Το γαρ διαλυθεν αναισθητικό. Το δε αναίσθητούν  ουδέν  προς ημάς ".

Τις θέσεις και τις αρχές της Επικούρειας Φιλοσοφίας συνέχισε ο Φιλόλογος Ηλίας Γιαννακόπουλος με την ανάλυση του εμβληματικού "Λάθε Βιώσας " που τόσα σχόλια και αρνητικές κριτικές προκάλεσε. Κι αυτό γιατί προτρέπει την  "ιδώτευση" που αντίκειται στο πρότυπο του Ηomo Politicus της κλασικής και δημοκρατικής Αθήνας. 

Ωστόσο ο Επίκουρος με το "Λάθε Βιώσας" ηθελε να αποκλείσει τις ανούσιες κοινωνικές συναναστροφές που εμποδίζουν την πραγμάτωση της ευδαιμονίας-Ευτυχίας.

Εκείνο, όμως, που προκάλεσε το ενδιαφέρον από την εισήγηση του κ. Ηλία Γιαννακόπουλου ήταν η αναφορά του στη θεωρία του Επίκουρου για την κίνηση των ατόμων. Ειδικότερα τονίστηκε η θέση περί "Παρέγκλισης" που προετοίμασε την θεωρία του Χάιζενμπεργκ για την απροσδιοριστία και την αρχή της αβεβαιότητας που αποδόμησε τις θέσεις του Αϊνστάιν για την απόλυτη αιτιοκρατία του σύμπαντος. Φαίνεται πως και ο Θεός κάπου-κάπου "Παίζει ζάρια ". Η ρευστότητα της παγκοσμιοποίησης το επιβεβαιώνει.

Τις εισηγήσεις των κ. Γκοβίνα και Γιαννακόπουλου ακολούθησε διάλογος μεταξύ των υπολοίπων εκλεκτών μελών της παρέας που εστιάστηκε στο "Άπαξ άνθρωποι γεγόναμεν, δις δε ουκ γενέσθαι.." και στο "Μάταιον πάρα θεών εστί αιτείσθαι α τις εαυτώ χορηγήσαι ικανός εστι..."

Εν τω μεταξύ η συζήτηση συνεχιζόταν παράλληλα με την κατανάλωση των πλουσίων και εύγεστων εδεσμάτων που ετοίμασαν η σύζυγος του κ. Γκοβίνα, Λαμπρινή και η κόρη του Βάσω - Μελισσάνθη. Όλα ήταν ενταγμένα στην κοσμοθεωρία του Επίκουρου σύμφωνα με την οποία η Ύλη βαδίζει παράλληλα με το Πνεύμα χωρίς να ανατρέπεται η αναγκαία ισορροπία που διακονεί τον υπέρτατο στόχο την "Ηδονή" με ό,τι αυτή συνεπάγεται ως αναγκαία προϋπόθεση για την βίωση της ευδαιμονίας.

Ο Φιλοσοφικός οίστρος, τα εδέσματα και το κρασί αναπόφευκτα οδήγησαν και στο τραγούδι, όπου πρωταγωνίστησαν οι φωνές των Δημητρίου Παπαγιαννόπουλου-γνωστού δασκάλου και εκλεκτού τέκνου της Πιαλείας- και του Ιωάννη Γιαννακόπουλου, υποψήφιου μέλους και μέγα χορηγού της ΟΚΡΑ.

Με τη συμμετοχή όλων των συνδαιτημόνων και με την καθοδήγηση του Δημήτρη Παπαγιαννόπουλου ακούστηκαν γνωστά τραγούδια της παλιάς Αθήνας και πολλά Ριζίτικα... Ανάμεσα σε αυτά ακούστηκαν και το "Εγώ θα κόψω το κρασί ","Το γελεκάκι ", ''Το Μάρω Μάρω'' .... και πολλά άλλα. 

Η εκδήλωση τελείωσε με την ευχή και την υπόσχεση πως τέτοιου είδους συναντήσεις θα συνεχιστούν, αφού προάγουν τις ανθρώπινες σχέσεις που επωάζουν τη θέληση και την απόφαση για την διεκδίκηση μιας άλλης ζωής και κοινωνίας.

Εξάλλου η Ιστορία γράφεται και από τέτοιες εκδηλώσεις που αναδεικνύουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ατόμου στην εξέλιξη και την πρόοδο, που συνιστούν και τους θεμελιακούς στόχους του ανθρώπινου και κοινωνικού κινήματος της ΟΚΡΑ.

Εν κατακλείδι επισημάνθηκε πως η πολιτική και η αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών επί το ανθρωπινότερον και το "Ευ Ζην" δεν μπορεί να επιτευχθούν χωρίς το φιλοσοφικό στοχασμό και την πνευματική ανάταση. 

       Ε Π Ι Μ Υ Θ Ι Ο Ν

Συμπερασματικά όλοι συμφωνήσαμε σε αυτή την Επικούρεια συναστρία πως: "Ουκ έστιν ηδέως Ζην άνευ του φρονίμως και καλώς και δικαίως, ουδέ φρονίμως και καλώς και δικαίως άνευ του ηδέως. Ότω δε τούτο μη υπάρχει εξ ου Ζην φρονίμως και καλώς και δικαίως υπάρχει, ουκ έστιν τούτον ηδέως ζην"(Επίκουρος).

Αυτό αποτελεί και την "τετραφάρμακον" της πολιτικής τέχνης και τεχνικής και γι' αυτό προτάθηκε όπως αποσταλεί σε όλους τους αυτοδιοικητικούς συνδυασμούς για να ενταχθεί στο πρόγραμμά τους.

ΥΓ. Επικούρειου Πέπου. Να είμαστε καλά να το επαναλάβουμε.

Θερμές ευχαριστίες από όλη την οικογένεια.

08/08/23 Μία Μαγική Βραδιά στον Κήπο του Ασκληπιού στην ιστορική και πνευματική Πιάλεια.

Φίλες και φίλοι Καλημέρα, Τετάρτη σήμερα και τα καλά νέα έχουν ήδη ξεκινήσει από χθες Τρίτη, η ώρα που ξεκίνησα να γράφω το πιο κάτω κείμενο είναι 02:24 πριν λίγα λεπτά επιστρέψαμε από την Πιάλεια όπου ζήσαμε ανεπανάληπτες - μοναδικές στιγμές γεμάτες εκπλήξεις και μεγάλες συγκινήσεις. Ας ξεκινήσω όμως από την αρχή λίγες μέρες πριν έλαβα μία πρόσκληση από τον εκλεκτό μας φίλο τον διδάσκαλο Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο από την Πιάλεια.

ΠΡΌΣΚΛΗΣΗ

ΑΥΡΙΟ Τρίτη 08/08/23 και ώρα 21.00 σας περιμένουμε στον κήπο του Ασκληπιού στην όμορφη και ιστορική Πιάλεια σε μια φιλική συνάντηση Γιαννακοπουλαίων και επικούρειων φίλων να συνδειπνήσουμε (ελαφρώς) μετά συνοδείας οίνου ή ζύθου και φυσικά να ακούσουμε τα πρόσφατα ποιητικά έργα του Επικούρειου Πέπου και να θαυμάσουμε τις νέες δημιουργίες στην μετώπη της οικίας του οικοδεσπότη. Τις προσφωνήσεις θα κάνει ο μικρός μας φίλος Γιάννης Γιαννακόπουλος τζούνιορ, και στον ρόλο συγκεντρωσιάρχη θα είναι η εύχαρις και  αγαπητή μας Αφροδίτη.

Στις 20:55 περνούσαμε την πύλη του Μεγάρου της οικογένειας Δημήτρη και Γιώτας Παπαγιαννοπούλου, αρχικά μας υποδέχθηκαν οι οικοδεσπότες και στην συνέχεια τα επίτιμα μέλη του κήπου, ο Ασκληπιός, η Νίκη, ο Αχιλλέας, η Αφροδίτη, ο Ηρακλής, ο Αλέξανδρος, και ο Κολοκοτρώνης. Σε λίγα λεπτά κατέφθασαν και τα υπόλοιπα μέλη της συναστρίας, ο μικρός Γιαννάκης, η Στέλλα, ο Πάνος, ο Γιάννης, η Κασσιανή, ο Ηλίας και η Αφροδίτη. Όλοι τους εκλεκτοί φίλοι, φίλοι αληθινοί, φίλοι που γι' αυτούς ο μέγιστος Παπανούτσος είχε γράψει τα πιο κάτω λόγια.

Η φιλίας είναι θησαυρός του ώριμου και άξιου ανθρώπου. 

Συνδέει όσους ξέρουν να εκτιμήσουν και εμπιστευθούν τον άνθρωπο σαν άνθρωπο. 

Τη φιλία διαλύουν ή ιδιοτέλεια, ό φθόνος, η αχαριστία, ή αντιζηλία. 

Μεγάλος εχθρός της: ή καχυποψία.

"Η φιλία, δώρο ακριβό και ευτύχημα σπάνιο, έχει πανάρχαιους τίτλους ευγένειας. 

Την εχάρηκαν άνθρωποι εκλεκτοί, σε όλα τα γεωγραφικά και τα ιστορικά πλάτη της οικουμένης, και την εγκωμίασαν ποιητές, σοφοί, πολιτικοί με τον τρόπο του ο καθ' ένας, αλλά όλοι με την ίδια συγκίνηση.

Η φιλία είναι θησαυρός του ώριμου και άξιου ανθρώπου, όπως προείπα, και προσφέρεται σ' έναν επίσης ώριμο και άξιο άνθρωπο. Παπανούτσος. 

Όταν ο Παπανούτσος έγραφε τα πιο πάνω λόγια για την φιλία σίγουρα είχε στο μυαλό του τα μέλη της χθεσινής συναστρίας. Ας επανέλθω όμως στη χθεσινή βραδιά, μετά την ξενάγηση στον πανέμορφο κήπο που μας έκανε ο οικοδεσπότης ήρθε η ώρα να γευτούμε τα εκλεκτά εδέσματα, και όπως είχε πει και κάποιος σοφός "δεν έχει σημασία τι τρως και τι πίνεις αλλά με ποιους τρως και πίνεις''. Εμείς πετύχαμε και τα δύο, και εκλεκτούς φίλους και εκλεκτά εδέσματα, όπως ταιριάζει σε επικούρειους, απλά και λιτά. Αφού είπαμε πολλά και διάφορα, κυρίως κάναμε πολλά σχέδια για το μέλλον μας, θυμήθηκαμε βέβαια και στιγμές από το παρελθόν, ειδικά ο Γιάννης ο οποίος ετοιμάζει κάτι πολύ προχώ και ελπίζω να το υλοποιήσει κάποια στιγμή, τον λόγο πήρε ο φίλος μας ο Δημήτρης για να μας απαγγείλει δύο ποιήματα του Επικούρειου Πέπου. Το πρώτο ποίημα ήταν αφιερωμένο στην αγαπημένη μας Αφροδίτη της Πιάλειας, ακολουθεί το ποίημα.

" Στην Αφροδίτη της Πιάλειας "

του Επικούρειου Πέπου, με την ευγενική χορηγία - βοήθεια ενός σοφού διδασκάλου.

🌹🌹

Ω!   της ψυχής μου όμορφα, αηδόνια αγαπημένα/

που τις φωλιές σας έχετε στα δέντρα του Κερκετίου όρους/  

αφιερώστε σήμερα όλες τις μελωδίες σας/  

στους φίλους επισκέπτες μας, αγαπημένους ξένους/

που θα ‘ρθουν στο Μαγευτικό  και Πανέμορφο Γοργογύρι./

🎷🎷

Να νοιώσουν όλοι τους το μελωδικό φτερούγισμα, στον απαλό σκοπό σας/

που δίνει φτερά στα όνειρα κι ελπίδα στην ψυχή μας /  

για να πετάξει εκεί ψηλά,   στο τρύπιο το Λιθάρι/  

στην πιο ψηλή του κορφή του Κερκετίου όρους./

 🌲🌲 

Στην Αστραπή την λαμπερή, των κεραυνών λιμέρι που ακουμπά τα σύννεφα με τ’απλωμένο χέρι/

Κι όταν χορτάσεις ουρανό, ψυχή μου έλα πίσω/

στο ένα το Μαγευτικό, Πανέμορφο Γοργογύρι/  

Στον  κήπο του Επίκουρου, τα άνθη του να τρυγήσεις

που τρέμουνε στο θρόισμα του παιχνιδιάρη ανέμου./  

🌹🌹🌹🌹🌹

Κι αν δεις το ρόδο που ανθεί μόνον σ’ αυτόν τον κήπο/

Ν’ απλώνει κατακόκκινο  άρωμα στον αέρα/

Μην κόψεις απ’ τα  πέταλα, μον’ σκύψε και μύρισέ το/

Και πες του, απ’ τον Επίκουρο, γλυκά μια καλημέρα./

Ακολουθεί το δεύτερο ποίημα που ήταν αφιερωμένο σε όλους τους αληθινούς φίλους και είναι από την συλλογή που φέρει τον τίτλο ''εικόνες μιας άλλης εποχής''.

☁️☁️☁️

Επάνω σ' ένα σύννεφο με άσπρα γιασεμιά/ 

Γλυκά ήρθε και μ’ αγκάλιασε ανάλαφρα ο ύπνος/ 

Κι ούτε που το κατάλαβα πως φθάσαμε εκεί/

στου Κερκετίου τις ψηλές κι απάτητες κορφές/.

☁️☁️☁️

Το γέρικο κι αγέρωχο βουνό στο ψήλωμά του/

λίγες σταγόνες έστειλε βροχής να με ξυπνήσει/.

Έπρεπε, λέει, να ιδώ τ’ ολόγιομο  φεγγάρι/ 

που χόρευε για χάρη μου στις κορυφές των δέντρων/.

☁️☁️☁️

Οπου  η αγάπη φώλιασε σ' ένα ζευγάρι αγαπημένο/  

τον μυθικό Κερκέτη μας με την γλυκιά Αηδόνα/

τον έρωτ’  όταν ένοιωσαν ανάμεσα στα δέντρα/,

στο μονοπάτι της ζωής που διαπερνά τις φτέρες/.

☁️☁️☁️

Και φτάνει ως  το σύννεφο αγνάντιο στο φεγγάρι/ 

που παίζει τα παιχνίδια του τα ερωτικά κι εκείνο/  

με την γλυκιά Π ι ά λ ε ι α  του Κερκετίου την νύμφη/,

όταν την βρίσκει ανέμελη στον ίσκιο ξαπλωμένη/.

ΥΓ. Για όσους δεν το γνωρίζουν η Πιάλεια ήταν κόρη του Πίαλου γενάρχη των Πιαλέων, την ερωτεύτηκε σφόδρα ο Ασκληπιός και χάρη σ' αυτή την όμορφη κόρη πήρε το όνομα η ιστορική Πιάλεια, εννοείται με την παρέμβαση του Ασκληπιού. Οι Πιαλειώτες προς τιμήν του Ασκληπιού κάθε χρόνο οργανώνουν τα Ασκληπιεία.

Ρίγη συγκίνησης είχαν συνεπάρει τον Επικούρειο Πέπο, το να απαγγέλλει στίχους ο διδάσκαλος Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος αυτό από μόνο του είναι κάτι ξεχωριστό, το να υπάρχουν στην παρέα τα εκλεκτά μέλη που προανάφερα και να ακούνε αυτούς τους ερασιτεχνικούς στίχους ξεπερνούσε όλα τα όρια της φαντασίας του Επικούρειου Πέπου, ήταν κάτι ασύλληπτο, αυτή τη χαρά μπορούν να την προσφέρουν ΜΟΝΟ Αληθινοί φίλοι. Η χαριστική βολή ήρθε αμέσως μετά την απαγγελία των ποιημάτων όταν ο διδάσκαλος πήρε ξανά τον λόγο. Από μία τσάντα έβγαλε ένα κόσμημα, ένα ιερό κειμήλιο τρόπον τινά!! Όταν ο Επικούρειος Πέπος το αντίκρυσε και διάβασε το περιεχόμενο δεν άντεξε, δακρυσμένος αγκάλιασε τον διδάσκαλο για την μεγάλη τιμή. Αγαπημένε φίλε Δημήτρη, αγαπημένη φίλη Γιώτα, αυτό που έζησα στο σπιτικό σας θα το κουβαλάω μαζί μου όσο η μνήμη μου θα συνεχίσει να λειτουργεί, από τα βάθη της ψυχής μου σας ευχαριστώ για την μεγάλη τιμή που μου κάνατε. Τώρα πια ξέρω τι είναι αυτό που θα πάρω μαζί μου για το μεγάλο ταξίδι. Ευχαριστώ επίσης τον Γιαννάκη, την Στέλλα, τον Πάνο, την Κασσιανή, τον Γιάννη, την Αφροδίτη μας και τον Ηλία. Στην επιστροφή η Λαμπρινή έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση: δηλαδή ο δάσκαλος από την Πιάλεια τίμησε έναν Γοργογυραίο, έναν Γοργογυραίο που έχει κάνει τόσα πολλά για το χωριό του και δεν σκέφτηκε ποτέ κανείς να του πει ένα ευχαριστώ, και ήρθε ο κ. Δημήτρης να κάνει όλα αυτά προς τιμήν σου; Ουδείς προφήτης στον τόπο του. 

Διδάσκαλε σ' ευχαριστώ και πάλι. Φίλες και φίλοι ήδη η ώρα είναι 06:05 και προσπαθώ να διαχειριστώ τα κύματα συγκίνησης που με κατακλύζουν. Συγχωρέστε με για τα λάθη, με τόση συγκίνηση ήταν αναπόφευκτο.

Αυτά τα υπέροχα δρώμενα, και άλλα πολλά συνέβησαν στον φιλόξενο κήπο του Ασκληπιού στην ιστορική Πιάλεια.

Όλα τα έργα είναι του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΙΑΛΕΙΑ στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου.

Πιάλεια 18/06/2023

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου

Παρουσίαση βιβλίου με τίτλο: ΠΙΑΛΕΙΑ "πόλις Θεσσαλική ύπό τό Κερκετικόν όρος" από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Συγγραφέας Γεώργιος Β. Παπαβασιλείου συνταξιούχος δάσκαλος. Φίλες και φίλοι καλημέρα, καλή εβδομάδα και καλό καλοκαίρι μιας και το φετινό καλοκαίρι άργησε να έρθει. Η χθεσινή μέρα έκρυβε πολλές ευχάριστες εκπλήξεις, το μεσημέρι συμφάγαμε με εκλεκτούς φίλους όπου το βασικό μενού ήταν ψάρια τα οποία μας είχε στείλει από την Λήμνο ο πατέρας Ευθύμιος και διάφορα σαλατικά από τον κήπο του Παπανικολή,  μεταξύ οίνου και τσίπουρο Τρικαλιώτη, φιλοσοφήσαμε τρώγοντας Αμβροσία, και πίνοντας Νέκταρ! Η κορυφαία όμως έκπληξη ήρθε το βράδυ στις 19:30 στην παρουσίαση ενός βιβλίου που έγινε άκουσον! άκουσον!  στον εσωτερικό χώρο της εκκλησίας στην πνευματική και ιστορική Πιάλεια, πάντα πρωτοπόροι οι Πιαλειώτες. Προσοχή, Πιάλεια και όχι Πιαλεία, έχει την σημασία του ο τονισμός. 

Πολλά εύγε ανήκουν γι' αυτήν την πρωτοβουλία, δηλαδή για την παραχώρηση του ναού, στον Διδάσκαλο και ιεροψάλτη Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο, φίλτατε Δημήτρη μακάρι αυτό να συμβεί κάποτε και στο κατά τ'άλλα Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι που δυστυχώς σε θέματα πολιτισμού βρίσκεται πίσω έτη φωτός από την Πιάλεια. Ειλικρινά ζήλεψα και θαύμασα όλα αυτά που έζησα χθες βράδυ στην πνευματική και ιστορική Πιάλεια και αναρωτήθηκα γιατί στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι δεν ευδοκιμούν παρόμοιες προσπάθειες; Τι φταίει; Γέρασα και απάντηση δεν πήρα ακόμα. Ας επιστρέψω όμως στην παρουσίαση, η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε τις προσδοκίες των οργανωτών, ήταν συγκλονιστικό να βλέπεις πάνω από 200; άτομα μέσα στην εκκλησία, θα έλεγα πως ήταν η καλύτερη "λειτουργία" που έχω παρακολουθήσει. Ο έχων την ευθύνη της διοργάνωσης Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος είχε συντονίσει τα πάντα με την παραμικρή λεπτομέρεια, με την μαγική του μπακέτα διεύθυνε τη συζήτηση ως δεύτερος Κουρεντζής! Σκέψη της ημέρας, μήπως κάποια στιγμή κάποιος φωτισμένος επίτροπος θα πρέπει να προτείνει να γίνει κάτι ανάλογο και στην δική μας εκκλησία; Πάμε τώρα στους ομιλητές, Ηλίας Γιαννακόπουλος φιλόλογος συγγραφέας, Χρήστος Ζορμπάς μαθηματικός πληροφορικάριος και Νικόλαος Λεμονάς φιλόλογος, η μητέρα του κ. Λεμονά είναι από το Μαγευτικό. 

Η παρουσίαση εξελίχθηκε σε λειτουργία, ειδικότερα όταν τον λόγο πήρε ο Ηλίας Γιαννακόπουλος απογείωσε την συζήτηση με το πάθος του, την ευρυμάθεια του και ειδικότερα με την αναφορά στην σύνδεση που έκανε με τις μνήμες που κουβαλάμε όλοι μας από την παιδική μας ηλικία, προσωπική μεν η αναφορά αλλά μας αφορά όλους γιατί όλοι μας έχουμε παρόμοιες μνήμες, αν μάλιστα ο συντονισμός του ανθρώπου που χειριζόταν τον υπολογιστή - μουσική  ήταν πιο "δεμένος" με το λόγο, θα αφαιρούσε από την Αφροδίτη το ψεγάδι της κριτικής. Ας μην ζητάμε όμως το τεχνολογικό τέλειο αποτέλεσμα γιατί αυτά συμβαίνουν και στις πιο καλύτερα οργανωμένες εκδηλώσεις. Ως αναφορά το βιβλίο το αγόρασα και μόλις το διαβάσω θα αποφανθώ για το περιεχόμενό του. Θα επιστρέψω όμως στην ιεροτελεστία της παρουσίασης αφού πρώτα αναφερθώ στον αγώνα που έδωσε ο σοφός Διδάσκαλος Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος ώστε να καθιερωθεί το σωστό όνομα που είναι Πιάλεια και όχι Πιαλεία. Επί δυόμιση χρόνια έδινε μάχη για να αποδείξει τον λάθος τονισμό. Κάπου είχα διαβάσει πως κάποιοι άνθρωποι σκεπτόμενοι μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο, ένας από αυτούς είναι και το άξιο τέκνο της Πιάλειας ο Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος που έχω την τύχη να με θεωρεί φίλο του. Επίσης πολλά εύγε ανήκουν στον συγγραφέα του βιβλίου που με πολύ κόπο κατάφερε να συλλέξει πολλές πληροφορίες σχετικά με την  ιστορία της Πιάλειας κυρίως στην αρχαιότητα λόγω της σύνδεσης του Ασκληπιού μιας και υπάρχουν στοιχεία που μνημονεύουν την Πιάλεια ως γενέτειρα του Ασκληπιού. Άρα αφού ο Ασκληπιός γεννήθηκε στην Πιάλεια είναι δυνατόν να μην είχε έρθει στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι; Είναι δυνατόν να μην είχε επισκεφθεί τον Κεφαλοπόταμο; Να γιατί το μονοπάτι του Ασκληπιού που υπάρχει στο Μαγευτικό πρέπει να το περπατήσουν όλοι οι Έλληνες, ως Θεός και γιατρός κάτι παραπάνω θα ήξερε που έκανε αυτή την διαδρομή. Πόσο τυχερή είναι η Πιάλεια που έχει πληθώρα πνευματικών τέκνων όπως ο σεμνός συγγραφέας του βιβλίου, και πόσο τυχερά ήταν τα παιδιά που τον είχαν δάσκαλο. Ευχαριστούμε τους φίλους μας από την Πιάλεια, την Αφροδίτη, τον Ηλία και τον Δημήτρη για την τιμή που μας έκαναν να μας καλέσουν να παραστούμε σ' αυτή την μυσταγωγία, ευχόμαστε καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο και κυρίως να διαβαστεί και να διδάξει. Σας χαιρετώ με σεβασμό και επικούρεια διάθεση Επίκουρος ο Γοργογυραίος.

ΥΓ. Με βάση τις δικές μου αξιόπιστες μυθολογικές πληροφορίες από πηγές των Μουσών, το όνομα Πιάλεια δόθηκε προς τιμήν της κόρης του Πίαλου - γενάρχη των Πιαλέων - την ξακουστή και πανέμορφη Πιάλεια την οποία ερωτεύτηκε ο Ασκληπιός και την μύησε στην ευεργετική θεραπεία με τα βότανα γι' αυτό και πολλές γυναίκες στην Πιάλεια, κυρίως της τρίτης ηλικίας συνεχίζουν να κατέχουν την ευεργετική δράση των βοτάνων που συλλέγουν από το Κερκέτιον όρος που κακώς συνεχίζουμε να το αποκαλούμε Κόζιακα που είναι τουρκική ονομασία. Προφανώς για να το λένε αυτό οι Μούσες κάτι παραπάνω θα γνωρίζουν για την κόρη του Πίαλου. Ελπίζω κάποια στιγμή ο φίλος μου ο Δημήτρης που εκτός των άλλων είναι και καλλιτέχνης να φιλοτεχνήσει και την Πιάλεια ώστε δίπλα στον Αχιλλέα, στον Ηρακλή και στα υπόλοιπα έργα που έχει τοποθετήσει στον κήπο του να υπάρχει και η όμορφη Πιάλεια. Σας ευχαριστώ που κάνατε τον κόπο να διαβάσετε το πιο πάνω κείμενο.

Έρρωσθε και Ευδαιμονείτε.

Η EΠΙΜΕΛΕΙΑ  ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΟ ΤΟΝ ΓΟΡΓΟΓΥΡΑΙΟ

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ.

Ένα ποίημα για το Γοργογύρι από τον Δάσκαλο Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο που εμπνεύστηκε από τον Επίκουρο τον Γοργογυραίο. Ευχαριστούμε αγαπητέ φίλε.

Φίλες και φίλοι αγαπητοί Γοργογυραίοι, Φιλογοργογυραίοι, Μεσοχωρίτες, Πιαλειώτες, Ξυλοπαροικιώτες, Κορωπιώτες, Λημνιώτες, Κρητικοί, Αμοργιανοί, Γιαννιώτες, Φλωρινιώτες, Βεροιώτες, Τρικαλινοί, Κερκυραίοι, Ναξιώτες, Λευκαδιώτες, Δονουσιώτες, Ιθακιώτες, Βολιώτες, Κοζανίτες, Μανδραίοι, και απανταχού Γοργογυραίοι καλησπέρα. 

Σήμερα μου συνέβησαν δύο αξιοσημείωτα γεγονότα, το ένα πολύ ευχάριστο και το άλλο πολύ παράξενο. Θα ξεκινήσω από το παράξενο, το πρωί που πήγα για τα καθιερωμένα 5 χιλιόμετρα, άλλα 5 πάω το απόγευμα, προκειμένου να προετοιμαστώ για την ανάβαση που θα συμμετέχω το καλοκαίρι για την τρίτη επίσκεψη στην κορυφή του Κερκετίου όρους, συνάντησα ως διά μαγείας τον Μάντη Κάλχα!! Ο Μάντης με ενημέρωσε πως μπορούσε να μου λύσει μία απορία, όταν τον ρώτησα γιατί μόνο μία με αποκάλεσε πλεονέκτη!! Αντί Επίκουρε να λες δόξα το λαό που έχεις το προνόμιο να πάρεις μια σωστή απάντηση, έστω σε μια απορία, ενώ η πλειονότητα δεν θα έχει ποτέ αυτή την ευκαιρία, εσύ αμέσως να ζητήσεις και δεύτερη! Κατάλαβα το λάθος μου και ζήτησα συγγνώμη από τον Μάντη Κάλχα ο οποίος έδειξε επιείκεια. Αφού σκέφτηκα πολλά και διάφορα θέματα, κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: αν του ζητήσω να μου λύσει μία απορία που να αφορά μόνο εμένα δεν θα είχε και τόσο μεγάλη αξία. Αν όμως του ζητούσα να μου λύσει μία απορία που έχουν πολλά μέλη της κοινωνίας αυτόματα θα είχαν πάρει απάντηση πλήθος κόσμου. Αυτό και έπραξα.

Επίκουρος: Μάντη εσύ που γνωρίζεις τα παρόντα, τα μέλλοντα και τα παρελθόντα μήπως μπορείς να μου πεις ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας;

Κάλχας: Επίκουρε το κατάλαβα πως κι εσύ θα έκανες την ίδια ερώτηση που μου έκαναν και οι υπόλοιποι 9, όπως μου εξήγησε κάθε μέρα έλυνε τις απορίες σε 10 άτομα. Άκου λοιπόν, ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας το 2027 ή το 2028 θα είναι ο πρώην πρωθυπουργός!!

Επίκουρος: δηλαδή; 

Κάλχας: Αν σου έλεγα πως ο επόμενος πρωθυπουργός το 2027 ή το 2028 θα είναι ο πρόσφατος πρωθυπουργός θα με ρωτούσες ποιος; Αφού λοιπόν δεν σου είπα ο πρόσφατος που πάει το μυαλό σου; Ξύπνα Επίκουρε!!

Επίκουρος: Αυτά μου είπε ο Μάντης Κάλχας και ως διά μαγείας εξαφανίστηκε.

Πάμε τώρα στο δεύτερο συμβάν το ευχάριστο, από τον φίλο μου τον δάσκαλο Δημήτρη Παπαγιαννόπουλο έλαβα ένα ποίημα για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι! Άρα μέχρι στιγμής έχουμε 5 ποιήματα για το Μαγευτικό! Ειδικότερα αυτό το πέμπτο έχει ιδιαίτερη αξία γιατί είναι από ένα άξιο και μελίρρυτο τέκνο της ιστορικής Πιάλειας. Φίλες και φίλοι σάς παρουσιάζω πιο κάτω το ποίημα του Επίκουρου, που έγινε η αφορμή να γράψει ο δάσκαλος το δικό του ποίημα για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.

Νάτο, εμπρός σας, ανάμεσα σε δυό 

πλαγιές/ 

Το Μαγευτικό και Πανέμορφο 

Γοργογύρι με της Μούσες και τις Νύμφες/ 

Ντυμένο στ' άσπρα τον χειμώνα να το χαϊδεύουν οι νιφάδες του χιονιά/ 

Και στα πράσινα την άνοιξη με τα 

γάργαρα νερά να κυλαρίζουν διασχίζοντας το/ 

Αριστερά του οι ιεροί βράχοι των Μετεώρων και δεξιά του η ιστορική Πιάλεια/ 

Τέτοια ομορφιά επισκέπτη σε άλλον 

τόπο δεν θα δεις/ 

Παρά μόνο στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι που το έχουν υμνήσει ποιητές και συγγραφείς/ 

Βρίσκεται ξαπλωμένο στην αγκαλιά 

του Κερκέτιου όρους με την "αστραπή" στην κορυφή του/ 

Εκεί, στην κορυφή, σε οδηγεί το 

φημισμένο και ξακουστό σε όλους μονοπάτι, του 

Ασκληπιού/ 

Με τα πολλά γλυπτά, τα εικαστικά 

της φύσης και τον μικρό Κερκέτη, τον βοηθό του Ασκληπιού. 

Εκεί θα συναντήσεις βότανα και μυρωδικά, καλότχιες, ξωτικά, και όμορφες κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά.

ΥΓ. Κάνε κι εσύ κάτι για το ΜκΠΓ 

μπορείς. 

Φίλες και φίλοι αυτό το κείμενο διάβασε ένα άξιο και μελίρρυτο τέκνο της Πιάλειας και προς τιμήν του Γοργογυρίου έγραψε το πιο κάτω ποίημα.

*Αστραπή= Έτσι ονομάζεται η υψηλότερη κορυφή του Κερκετίου όρους.

============================================

Το ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ όπως το είδαν τα μάτια ενός σοφού δασκάλου από την ιστορική Πιάλεια. Είναι σημαντικό να υπάρχουν άνθρωποι που να γράφουν ποιήματα για το Μαγευτικό όπως ο διδάσκαλος Δ. Π.

Να το, εμπρός, ανάμεσα 

σε δυο πλαγιές προβάλει 

Πανέμορφο , Μαγευτικό και

Ονειρικό το Γοργογύρι/

Που τον χειμώνα ντύνεται 

άσπρο μαργαριτάρι. 

Γεμάτο δροσιά την άνοιξη, 

πράσινο βελουδένιο. 

Τα γάργαρα νερά του

φτεροκοπούν στον βράχο 

μ’ αφρούς και ταρταρίσματα 

του ποταμιού τραγούδια. 

Αριστερά του θρόνιασαν 

Μετέωρα δοξασμένα 

και δεξιά η Πιάλεια 

η φημισμένη πόλη 

του θεϊκού Ασκληπιού 

και του Κερκέτη ο θρόνος. 

Τόση ομορφιά γλυκόπλαστη, χωρίς υπερβολή,

στον κόσμο δεν ειν’ άλλη. 

Είναι λουσμένο πάντα με τα γάργαρα 

νερά του Κερκετίου όρους/

'Έτσι που 

το βλέπεις στην αγκάλη του ξαπλωμένο 

να δείχνει προς την κορυφή 

της *Αστραπής, σού έρχεται αυτόματα να πεις: 

έχει δίκιο ο κάθε ποιητής να υμνεί το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.

Εκεί το τέρμα κι η αρχή 

τ’ Ασκληπιού ο δρόμος, 

του ξακουστού μονοπατιού 

σ’ όλη την οικουμένη. 

Μαγευτικό, Πανέμορφο 

γλυκό μου Γοργογύρι, 

θα σ’ έχω πάντα στην καρδιά 

μοναδικό στολίδι.

10/05/2023 

Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος 

(Συνταξιούχος διδάσκαλος) 

Εμπνευσμένος και επηρεασμένος από τον Επίκουρο τον Γοργογυραίο.