Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί συναθλητές της Ουτοπίας και των ρομαντικών ιστοριών καλημέρα-ohayo! σας μιλάει ο Poof!
ένα μεγάλο ευχαριστώ θέλω να πω στον Επικούρειο Πέπο
που δέχθηκε να φιλοξενήσει στο filomatheia.blogspot.com
αυτή την απίστευτη μεν, αλλά αληθινή ιστορία αγάπης που
ο κύκλος της θα κλείσει στις 23/05/23 ανοίγοντας έναν άλλο
κύκλο πιο συναρπαστικό, πιο γοητευτικό και σίγουρα με πολλές όμορφες ανατροπές, σήμερα λοιπόν θα σας διηγηθώ τη δική μου ιστορία, -που θα μπορούσε να είναι και δική σας- θα σας διηγηθώ λοιπόν την ιστορία της Θάλασσας όχι δεν μιλάω για τη γνωστή Θάλασσα, μιλάω για την Θάλασσα της καρδιά μου, μιλάω για την πανέμορφη τρίτη τελικά κόρη που έχω στην Ιαπωνία και το όνομά της το γράφει ακριβώς έτσι ''Θάλασσα'' ήταν επιλογή της μητέρας της. Πριν παντρευτώ την Δολέντσια, είχα ερωτευθεί μια πανέμορφη νεράιδα από την Ιαπωνία, την σαγηνευτική Miyoko-Κέικο san
ήταν ένας έρωτας κεραυνοβόλος, και καρπός αυτής της σχέσης, μιας θεϊκής σχέσης, είναι η νεράιδα που γεννήθηκε στις 18/04/91 Εκείνη την περίοδο είχαμε δύο επιλογές,
α' να πάω εγώ στην Ιαπωνία,
β' να έρθει η Μiyoko san στην Ελλάδα,
οι γονείς της ως μοναχοκόρη δεν της το επέτρεψαν αυτό-και πολύ σωστά έκαναν- εγώ δυστυχώς δεν τόλμησα τότε να πάρω τη μεγάλη απόφαση κι έτσι ένας μεγάλος έρωτας δεν είχε αίσιο τέλος. Η Miyoko san όπως έμαθα πολύ αργότερα -από την κόρη μας- έμαθε άπταιστα Ελληνικά, και ήταν αυτή που επέλεξε να δώσει στην κόρη μας το όνομα Θάλασσα! Δίδαξε επίσης στην κόρη μας τα Ελληνικά, και της διάβαζε Όμηρο, Πλάτωνα, Επίκουρο, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αισχύλο και Σαπφώ.
Λίγο πριν πεθάνει, -πέθανε στις 26/04/2014- ζήτησε από την Θάλασσα να της υποσχεθεί πως τον φάκελο που της παρέδωσε θα τον άνοιγε μετά το θάνατό της, γνώριζε πως σύντομα θα πέθαινε,
ήταν άλλωστε γιατρός και γνώριζε πως η αρρώστια της δεν θα της επέτρεπε να ζήσει για πολύ.
που δέχθηκε να φιλοξενήσει στο filomatheia.blogspot.com
αυτή την απίστευτη μεν, αλλά αληθινή ιστορία αγάπης που
ο κύκλος της θα κλείσει στις 23/05/23 ανοίγοντας έναν άλλο
κύκλο πιο συναρπαστικό, πιο γοητευτικό και σίγουρα με πολλές όμορφες ανατροπές, σήμερα λοιπόν θα σας διηγηθώ τη δική μου ιστορία, -που θα μπορούσε να είναι και δική σας- θα σας διηγηθώ λοιπόν την ιστορία της Θάλασσας όχι δεν μιλάω για τη γνωστή Θάλασσα, μιλάω για την Θάλασσα της καρδιά μου, μιλάω για την πανέμορφη τρίτη τελικά κόρη που έχω στην Ιαπωνία και το όνομά της το γράφει ακριβώς έτσι ''Θάλασσα'' ήταν επιλογή της μητέρας της. Πριν παντρευτώ την Δολέντσια, είχα ερωτευθεί μια πανέμορφη νεράιδα από την Ιαπωνία, την σαγηνευτική Miyoko-Κέικο san
ήταν ένας έρωτας κεραυνοβόλος, και καρπός αυτής της σχέσης, μιας θεϊκής σχέσης, είναι η νεράιδα που γεννήθηκε στις 18/04/91 Εκείνη την περίοδο είχαμε δύο επιλογές,
α' να πάω εγώ στην Ιαπωνία,
β' να έρθει η Μiyoko san στην Ελλάδα,
οι γονείς της ως μοναχοκόρη δεν της το επέτρεψαν αυτό-και πολύ σωστά έκαναν- εγώ δυστυχώς δεν τόλμησα τότε να πάρω τη μεγάλη απόφαση κι έτσι ένας μεγάλος έρωτας δεν είχε αίσιο τέλος. Η Miyoko san όπως έμαθα πολύ αργότερα -από την κόρη μας- έμαθε άπταιστα Ελληνικά, και ήταν αυτή που επέλεξε να δώσει στην κόρη μας το όνομα Θάλασσα! Δίδαξε επίσης στην κόρη μας τα Ελληνικά, και της διάβαζε Όμηρο, Πλάτωνα, Επίκουρο, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αισχύλο και Σαπφώ.
Λίγο πριν πεθάνει, -πέθανε στις 26/04/2014- ζήτησε από την Θάλασσα να της υποσχεθεί πως τον φάκελο που της παρέδωσε θα τον άνοιγε μετά το θάνατό της, γνώριζε πως σύντομα θα πέθαινε,
ήταν άλλωστε γιατρός και γνώριζε πως η αρρώστια της δεν θα της επέτρεπε να ζήσει για πολύ.
Αυτό και έπραξε. Σ' εκείνη την επιστολή είχε ζητήσει από την Θάλασσα να με βρει και να μου παραδώσει την επιστολή, που ήταν για μένα υπό μία προϋπόθεση, να την ανοίξω
24 ώρες μετά τη συνάντησή μας!!!!!!!!!! Αυτή η συνάντηση έγινε στις 23 Μαϊου του 2019 στο καφέ του Μουσείου της Ακρόπολης, η ΚΕ'Ι'ΚΟ έτσι μου είπε τότε πως ήταν τ' όνομά της, μου ζήτησε το άνοιγμα της επιστολής να γίνει στον ίδιο χώρο!!! Και το κυριότερο να είμαι μόνος μου!!!!!!!!!! ήταν τόσο γλυκιά που δεν τόλμησα ν' αντισταθώ, αλλά ούτε και να ρωτήσω πολλά,
άλλωστε ο χρόνος ήταν τόσο λίγος. Σ' εκείνη, τη μιας ώρας συνάντηση είχα μπροστά μου
ένα θεϊκό πλάσμα που είπε πως κάποιοι φίλοι από Ιαπωνία ήθελαν να μου κάνουν μια πολύ μεγάλη έκπληξη!!!!!!!! που να φαντασθώ πως εκείνη τη στιγμή είχα μπροστά μου την
κόρη μου την Θάλασσα και όχι την Κέ'ι'κο που μου είπε;
Πράγματι της έδωσα το λόγο μου πως θ' ανοίξω τον φάκελο την επόμενη της συνάντησης!!!!!!!!!!!! (Γιατί να κρατάω πάντα το λόγο μου;)
Όλα αυτά, και άλλα πολλά, τα έμαθα όταν διάβασα την επιστολή της Miyokο την επόμενη μέρα, και μάλιστα στο ίδιο τραπέζι.
Φαντασθείτε τώρα αγαπητοί μου φίλοι το σοκ που έπαθα όταν άρχισα να διαβάζω την επιστολή. Ήταν μια απίστευτη, αλλά αληθινή ιστορία, η νεράιδα που ήταν κοντά μου πριν 24 ώρες
ήταν κόρη μου!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η επιθυμία της Miyoko san ήταν πως έπρεπε να σεβαστώ αυτά που ζητούσε από μένα, ένα από αυτά ήταν πως δεν έπρεπε πριν την 07/07/19 να ανακοινώσω σε κανέναν το περιεχόμενο της επιστολής, ούτε καν στην οικογένειά μου, ούτε και να προσπαθήσω να βρω την κόρη μας στο μεσοδιάστημα εκτός, και αν η ίδια έπαιρνε την πρωτοβουλία να επικοινωνήσει μαζί μου πιο πριν!!! Καταλαβαίνετε ελπίζω την αναστάτωσή μου, και την αγωνία μου. Τότε ήταν που ξεκίνησα τη ζωγραφική, και την ξυλογλυπτική προκειμένου να ''εξαερώσω'' την αγωνία μου, κανείς δεν μπόρεσε να καταλάβει κάτι -εκτός από τη δίδυμη αδερφή μου- που όταν ήρθε τον Αύγουστο του 2019 κάποια στιγμή που ήμασταν στον κήπο με ρώτησε: ''Spirospero αδερφέ μου, αυτό που σε απασχολεί θα πρέπει να είναι πάρα πολύ σοβαρό, γιατί δεν μου ανοίγεις τη καρδιά σου;''
Αυτό και έκανα, όταν έφυγε της έδωσα αντίγραφο της επιστολής για να της το διαβάσει στο GERMISTON η Ελληνίδα φίλη της. Αν η απόφαση τής Θάλασσας ήταν θετική θα ελάμβανα δύο φωτογραφίες της κόρης μας που θα σήμαινε πως επιθυμούσε να συναντηθούμε, και να ζήσει μαζί μας, αν ήταν αρνητική θα ελάμβανα δύο φωτογραφίες δικές της, δηλαδή της
Miyoko san.
Ποιός μπορούσε εκείνη την περίοδο να καταλάβει γιατί ο Επικούρειος Πέπος επισκεπτόταν τόσο συχνά τη θάλασσα; Ποιός μπορούσε τότε να καταλάβει γιατί ο Pepe ζωγράφιζε πολλά θαλασσινά τοπία; Ποιος μπορούσε εκείνη την περίοδο της μεγάλης αγωνίας να καταλάβει γιατί ο Poof ήταν τακτικός θαμώνας του καφέ στο Μουσείο της Ακρόπολης;
Ελάτε τώρα για λίγο στη θέση μου όταν στις 00.30 ενώ ήμουν συνεπαρμένος από το βιβλίο που διάβαζα με τίτλο ''ΙΑΠΩΝΙΚΗ ΚΛΑΣΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ'' στο πρωτότυπο παρακαλώ!!! με την βοήθεια φυσικά λεξικού, ακούω τον θόρυβο που κάνει το ipad όταν λαμβάνει κάποιο μήνυμα, και ανοίγοντάς το βλέπω τις δύο φωτογραφίες της Θάλασσας!!!!
Εννοείται πως δεν είχα κλείσει μάτι όλη τη νύχτα γιατί δε χώρταινα να θαυμάζω τις δύο φωτογραφίες, και τη χαρά μου για την απόφαση της Θάλασσας.
Φίλες και Φίλοι της μεϊλοπαρέας αυτή τη ΜΕΓΑΛΗ μου χαρά ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας και παρακαλώ να με συγχωρήσετε αν σας ζάλισα.
Όταν με το καλό γίνει το επόμενο βήμα, δηλαδή ο ερχομός της στη Ελλάδα, και η ένταξή της στη οικογένεια, ελπίζω χωρίς προβλήματα, οπότε θα έχω δυο κόρες θα ήθελα να παραστεί τε στη μεγάλη γιορτή που θα κάνουμε για τον ερχομό της Θάλασσας. [αυτό τελικά θα γίνει στις 26 Απριλίου του 2022 εκτός απροόπτου]
Η Miyoko san είχε αποφασίσει από την πρώτη στιγμή να κρατήσει τον καρπό αυτής της ολιγοήμερης σχέσης γιατί μου είχε πει πως έπαιρνε τότε κάποιο χάπι αντισυλληπτικό
γι' αυτό και δεν είχαμε λάβει κάποιο μέτρο προφύλαξης, άρα από την πρώτη στιγμή είχε πάρει μια απόφαση πολύ τολμηρή. Όπως μου είπε η Θάλασσα η μητέρα της δεν ανακοίνωσε ποτέ
σε μένα αυτή της την απόφαση γιατί εφόσον είχα αποφασίσει να μην την ακολουθήσω στην πατρίδα της, δεν ήθελε να αναστατώσει τη ζωή μου.
Miyoko san ήσουν Υπέροχη! ήσουν Μοναδική! ήσουν Ερωτική, και κυρίως ήσουν η τέλεια Μητέρα, η τέλεια Παιδαγωγός. Σ' ευχαριστώ για όλα. Ελπίζω σύντομα, εκτός απροόπτου, να έχουμε κοντά μας την δική μας Θάλασσα για να κολυμπήσουμε στην αγκαλιά της.
Υ.Γ. Poof, Αν γνώριζα πως η συνεύρεση μου με Ιαπωνέζες θα έφερνε στον κόσμο τόσο όμορφα αγγελούδια θα γινόμουν fun αυτού του αθλήματος
Είμαι ερωτευμένος!!!
Παντού κυκλοφορεί!!!
Τούτη εδώ η φήμη...
Μα όταν αγαπώ αληθινά!!
κανείς δεν το μαθαίνει!!!
Στη συνέχεια θα σας παρουσιάσω κάποια πολύ αγαπημένα Χαϊκού της Miyoko san, πριν όμως θα μου επιτρέψετε να σας πω πως, ''την υπερηφάνεια που νιώθουμε στην Ελλάδα για τους
μεγάλους ποιητές μας,-και πολύ καλά κάνουμε- τον Όμηρο, τον Αισχύλο, τον Αριστοφάνη, τον Ευριπίδη, την Σαπφώ τον Σοφοκλή, τον Ρωμανό το Μελωδό, τον Βιτσέντζο Κορνάρο, τον Σολωμό, τον Καβάφη, τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Ρίτσο κ.α., μπορούμε να τη συναντήσουμε και σε άλλους λαούς, που νιώθουν το ίδιο υπερήφανοι για τους δικούς τους μεγάλους ποιητές.
Πρέπει όμως να επισημάνουμε εξαρχής ότι πολλές φορές εδώ στην πατρίδα μας βαυκαλιζόμαστε με περισσή κομπορρημοσύνη και σοβινιστική διάθεση για την ''τεράστια πνευματική συνεισφορά της Ελλάδας στα παγκόσμια πράγματα'' επειδή συνήθως αγνοούμε στην κυριολεξία, τη συμβολή άλλων λαών στον παγκόσμιο πολιτισμό. Αναρωτιόμαστε, για παράδειγμα, πόσα πράγματα γνωρίζουμε για την ιαπωνική ποίηση και τους Ιάπωνες ποιητές, όταν σήμερα η ελληνική και η παγκόσμια αγορά κατακλύζεται από παντός είδους προϊόντα προηγμένης τεχνολογίας της Ιαπωνίας?
Και πρόκειται για ποίηση υψηλής ευαισθησίας, από τις σημαντικότερες της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που ιχνογραφεί περίλαμπρα την ψυχοσύνθεση του Ιάπωνα, του ανθρώπου που με την παιδεία του έκανε τη χώρα του... παγκόσμια οικονομική δύναμη.'' πιο κάτω θα σας διηγηθώ μια ιστορία που διάβασα στο περιοδικό ''ΕΠΙΛΟΓΕΣ''[που δυστυχώς δεν κυκλοφορεί πια] και θα καταλάβετε την ευαισθησία των Ιαπωνέζων, απλά θέλω να σκεφτείτε αν αυτό το γεγονός που περιγράφει το άρθρο αν συνέβαινε στην πατρίδα μας, θα είχε την ίδια αντιμετώπιση;
''Ένα τελευταίο άνθισμα.
Ένα ποιητικό συναπάντημα, κάτω απο τους ανθούς της κερασιάς, κάποιον λογικών ανθρώπων.
ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΤΜΗΜΑ της πόλης Φουκουόκα, [Ιαπωνία] μιας από τις μεγαλύτερες της επαρχίας Κιούσου, και σε έναν δρόμο πλάτους τεσσάρων μέτρων, δίπλα σε μια τεχνητή λίμνη, το μποτιλιάρισμα είχε γίνει μόνιμο φαινόμενο και τ' αυτοκίνητα προχωρούσαν μόνο σημειωτόν. Έτσι, ο δήμος αποφάσισε να διαπλατύνει τον δρόμο στα 12 μέτρα - πράγμα που σήμαινε ότι μια δενδροστοιχία απο Κερασιές στην άκρη της λίμνης θα έπρεπε να κοπούν. Ένα δέντρο, με τα μπουμπούκια του ακόμα σφιχτοκλεισμένα, είχε ήδη πέσει απο το πριόνι των εργατών. Ήταν αρκετά μεγάλο, όπως και οι συντροφοί του, και θα έπρεπε
να ήταν πάνω από 50 χρόνων. Την επόμενη μέρα, μια κάρτα ποιήματος -σαν αυτές όπου πάνω τους τα παλιά χρόνια οι ποιητές έγραφαν στίχους εμπνευσμένους από την ομορφιάτων ανθών της κερασιάς -βρέθηκε κρεμασμένη απο ένα κλαδί του διπλανού δέντρου. Επάνω της ήταν γραμμένο ένα ποίημα που απευθυνόταν στον δήμαρχο της Φουκουόκα:
Προς τον φύλακα των
Δένδρων της Κερασιάς,
τον Εξοχότατο Δήμαρχο Σίντο:
Λυπήσου τα λουλούδια.
Παρακαλώ σε, χάρισέ τους
δεκαπέντε ημερών ζωή,
ώστε ν'ανθίσουν μια
τελευταία άνοιξη.
Η είδηση για το ποίημα διαδόθηκε και πολύ σύντομα η κάρτα με την απάντηση βρέθηκε να τρεμοπαίζει κρεμασμένη σ'ενα διπλανό κλαδί. Στην κάρτα που λικνιζόταν στο δροσερό αεράκι
της άνοιξης που μόλις έμπενε, ήσαν γραμμένοι οι πιο κάτω στίχοι:
H καρδιά που θρηνεί για τους ανθούς
είναι η ευγενής και πιστή
καρδιά του Γιαμάτο [Ιαπωνία]
Είθε αυτό το ευγενικό
πνεύμα πάντα να επικρατεί.
Φύλακας των
Δένδρων Κερασιάς
της επαρχίας Τσικουζέν [Φουκουόκα]
Καζούμα-Σίντο.
Ο δήμαρχος ανέβαλλε το κόψιμο των δένδρων. Ευγνώμονες οι κάτοικοι γέμισαν τα κλαδιά των δένδρων με στίχους που επευφημούσαν τον δήμαρχο για την αποφασή του. Αργότερα, οι κερασιές άνθισαν, και οι ανθοί τους έγινανένα τεράστιο, διάχυτο ροζ σύννεφο στον γαλανό ουρανότης Φουκουόκα, σαν σε μια ύστατη σπατάλη ενέργειας τις τελευταίες μέρες της ζωής τους.
Υ.Γ. Χάρις στην ανταλλαγή ποιημάτων, οι δημοτικές Αρχές της Φουκουόκα επανεξέτασαν τα τεχνικά τους σχέδια. Άλλαξαν τη χάραξει του δρόμου, διαπλάτυναν το πεζοδρόμιο
και η δενδροστοιχία απο κερασιές έμεινε ανέπαφη, όταν το 1990 επισκέφτηκα την Ιαπωνία ζήτησα απο τους φίλους που με φιλοξενούσαν να πάμε στην περιοχή της Φουκουόκα για να δω τις Κερασιές, (εκεί ήταν που αντίκρισα για πρώτη φορά την ΜIYOKO kai o έρωτας ήταν μπαμ και κάτω!!! δεν πίστευαν τα μάτια μου σ' αυτό που έβλεπαν, αρχικά νόμιζα πως ήταν κάποια Νεράϊδα! νόμιζα πως ήταν ένα παιχνίδι του μυαλού μου! αρκεί να σας πω πως και όταν επ;eστρεψα δεν πίστευα πως όλα αυτά που είχα ζήσει με την Μiyoko ήταν στην πραγματικότητα!!! Είχα φθάσει στο σημείο να νομίζω πως όλα αυτά τα είχα φαντασθεί!
Σ'αυτές τις Κερασιές οφείλω τη γνωριμία μου με την πιο όμορφη, την πιο Ελκυστική, την πιο Ερωτική, την πιογλυκολάλητη, την πιο Ποιητική γυναίκα της Ιαπωνίας.)
Όταν μάλιστα τους εξήγησα πως γνώριζα την ιστορία για τις Κερασιές, και πως ήρθα από την Ελλάδα για να επισκεφθώ αυτό το σημείο, έγινε ο χαμός!! δεν πίστευαν στ'αυτιά τους. Τότε ήταν που η Μiyoko με τρόπο μου έβαλε στο χέρι ένα διπλωμένο χαρτάκι -το οποίο θα παραδώσω στη
Θάλασσα όταν συναντηθούμε- μ' αυτό λοιπόν το μικρό χαρτάκι ξεκίνησε η πιο όμορφη, η πιο συναρπαστική, η πιο απρόβλεπτη, η πιο άδολη, η πιο απίστευτη, η πιο ρομαντική, η πιο φλογερή,
ιστορία αγάπης. Αγαπητοί αναγνώστες αν πάτε στην Ιαπωνία την περίοδο που είναι ανθισμένες οι Κερασιές πιθανόν και να γίνετε σόγαμπρος Ιαπωνέζων. Είναι μαγεία!!!
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΧΑΪΚΟΥ ΤΗΣ MIYOKO SAN που είχε γράψει για τον Pepe
Τούτο το βουνό
Δύσκολο να το ανεβείς
Εγώ σαν το διασχίζω
Κρατώντας την αγάπη μου
Το νιώθω κλίνη αναψυχής..
Να γυρίσεις περιμένω
Και μαραίνομαι απο τον πόθο
Η καρδιά μου χτυπάει τρελά
Τρεμοπαίζει σαν σεισμικός παλμογράφος
Κάθε φορά που σε σκέφτομαι
Νύχτα θα 'ρθω σε σένα
Στ' όνειρο να με συναντήσεις
Δεν θα με ιδεί κανείς
Της πόρτας σου το πέπλο
μην τραβήξεις!
Είναι σαν πεύκο ο έρωτας
Και να τον κρύψεις δεν μπορείς
Αυτό που βγαίνει φανερά
Σαν την ολόγιομη σελήνη μοιάζει
Πίσω από κορυφή βουνού!
Και σήμερα όπως και χθές
Στέκομαι και σε περιμένω
Τι περιμένεις? λένε κάποιοι
Βρίσκεται πολλά μίλια μακριά
Βρίσκεται με τα κοχύλια...
Γλυκά μου όνειρα
Μη με φέρνετε πολύ κοντά
Στον άνθρωπο που αγαπώ
Απ' τη στιγμή που θα ξυπνήσω
Πάλι μοναξιά θα νιώσω
Τα πιο πάνω ΧΑ'Ι'ΚΟΥ τα έγραψε η Miyoko san kαι τα παρέδωσε στην κόρη μας για να μου τα
παραδώσει, αν αποφάσιζε να με συναντήσει. Μαζί λοιπόν με το mail των φωτογραφιών που
έλαβα υπήρχαν και τα ΧΑ'Ι'ΚΟΥ της Miyoko.
Y.Γ. Με νέο mail της τελευταίας στιγμής που
έλαβα από την Θάλασσα αποφάσισε πως στις 26/07/22 και ώρα 11.00 θα αφιχθεί στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος με τον συζυγό Θεέ μου! σ' ευχαριστώ! Στις δύο φωτογραφίες είναι η Θάλασσα με το παραδοσιακό Ιαπωνέζικο Κimono!!! Mia ιστορία αγάπης που δεν μπόρεσε τότε να ευδοκιμήσει, έρχεται σήμερα το πλήρωμα του χρόνου, να γεμίσει αυτό το κενό με τον καλύτερο τρόπο. Ίσως ρωτήσει κάποιος και ποια είναι η στάση της γυναίκας σου και της κόρης σου; Θα δείξει ο χρόνος, για την ώρα τηρώ σιγήν ιχθύος, ελπίζω πως θα δείξουν κατανόηση και θα υποδεχθούμε τα νέα μέλη με χαρά ώστε να μεγαλώσει η ευτυχία μας και τα μέλη της οικογένειας.
Ελπίζω να σας ταξίδεψα -έστω για λίγο- στη χώρα του ανατέλλοντος Ηλίου, σας περιμένω στη μεγάλη γιορτή που θα ετοιμάσουμε για την αγαπημένη μας Θάλασσα!!
Με σεβασμό και εκτίμηση, Poof o Mαγεμένος, ο τρισευτυχισμένος!!!!!!!!!! ΥΓ. πρόσφατα στις 01/04/22 η Θάλασσα μας χάρισε και το δεύτερο εγγονάκι που το ονόμασαν Rei!!
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ
WITH LOVE EPIKOURIOS PEPOS-FUJI TOMO KAZU
1 σχόλιο:
Αντίο Μάκο 😥😢😢😥
Δημοσίευση σχολίου