Χα'ι'κού που έγραψε ο Επικούρειος Πέπος για το φιλαράκι του τον FUJI TOMO KAZU στις 23 Μα'ί'ου

Φίλες και Φίλοι καλημέρα από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι! νοερά τώρα, και ελπίζω σε λίγες μέρες να βρεθούμε εκεί πραγματικά επιτέλους. Άραγε το περιβάλλον είναι αυτό που διαμορφώνει τους ανθρώπους, οι οι άνθρωποι διαμορφώνονται από τον περιβάλλοντα χώρο χωρίς την επέμβαση του περιβάλλοντος; Ένυ γουέι που λένε και στο Κορωπί, η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε όσους σήμερα έχουν τα γενέθλιά τους και ειδικότερα στον φιλαράκο μου τον Fuji Tomo Kazu. Φίλε διαχρονικέ και πιστέ είθε τα δίκαια όνειρά σου να τα δεις σύντομα να παίρνουν τη μορφή που εσύ επιθυμείς, και παράλληλα σου εύχομαι καλή και Επικούρεια αντοχή στα δύσκολα που έρχονται. Ειλικρινά δικό σου ο Επικούρειος Πέπος.

Τρία χρόνια απουσίας              Τ' ολόγιομο φεγγάρι 

Μεγάλο το κενό                         κρατάει στα χέρια του ο Πεπέ
Μεγάλος και ο πόνος.               που θα το χαρίσει άραγε;

23 Μαϊου!!!                               Στο ποτάμι του χωριού
Καλώς όρισες                           πέφτει ένα πλατανόφυλλο
Επικούρειε Πέπο.🌷                σεμνά και ταπεινά χωρίς κραβγές.

Μαλλιά λευκά                          Κερκέτιος αγέρας φύσηξε
άρα σοφές σκέψεις                   άρωμα κερασιάς φέρνει
και σοφά λόγια; 🤔                 στα ρουθούνια μας.        

Βροχερή μέρα
στο Γοργογύρι
Χαρά θεού, το ποτάμι γέμισε.

Κύκλους στην άμμο                  Πρωινό καφεδάκι δια χειρός Poof

μα η βροχή που πέφτει              στην αυλή των θαυμάτων
σβήνει τα πάντα.                        μοναχός και γαλήνιος.     

Αχαριστία;                                 Tα άνθη της Μανόλιας
όχι ευχαριστώ                            τον Μα'ί'ο ανθίζουν
δεν θα πάρω.                              προς χάρην του Πεπέ.

Κάτι θες να πεις
Μα δε μπορείς, δε μπορείς
Σ’ αγαπώ να πεις;

Ναι, αλλοπρόσαλλος                 Στάξε στην ψυχή μου
Σαν είδε συμπεριφορές             μια στάλα καλοσύνης
απαράδεκτες..🌷                       κι ανάβει ο ήλιος τα μεσάνυχτα

Σε σκέφτομαι ξανά και ξανά
κι αναρωτιέμαι,
θα’ ρθεις άραγε;🌷

Ατελείωτες                                 Στην καρδιά σου Πεπέ  
οι ώρες μοναξιάς                        τετράφυλλα τριφύλλια ανθίζουν
ανάμεσα σε κόσμο.🌷                που θα τα χαρίσεις;

Στο ραντεβού μας                       Να 'ναι άραγε η ''άτακτη φωνούλα''
Περιμένω να φανείς                   που μας καλεί
Μάταια πια!!!                             σε αόρατους χορούς;

Γράφω χαϊκού                             Τα μαλλιά σου τα πλεγμένα
Για να ξεχνώ πως λείπεις            στου πατέρα μου τα όνειρα
Μiyoko san🌷                              όλα ήταν μαγεμένα.

Κρυφή αγάπη                              Να! τα όνειρα ταράζουν
Δυνατή σαν το βοριά                  του ύπνου τη γαλήνη
πληγή αφήνει🌷                         χωρίς την άδεια μας.

Μέρα όμορφη                             Ήχος και βλέμμα
είναι άραγε                                  οι διαφορές τους λύθηκαν
λύση η φυγή;                               και πάλι φίλοι
Και πού να πάω;🌷                    ως πότε άραγε;

Πέρασε, δεν χαιρέτησε               Οι μνήμες είναι
ξέχασε άραγε;                              οι πιο πολύτιμες αποσκευές μας
κρίμα, δεν έπρεπε.🤔                 φροντίστε τες.

Ομίχλη στα μάτια                        Στ' ανθισμένο βλέμμα σου
πίκρα στην καρδιά μου               λουλούδια μαζεύω
κι όμως θέλω να σε δω.🌷          θα τα χαρίσω στον Πεπέ.

Σε κοιτώ ξανά και ξανά               Ο Poof και ο Fuji Tomo Kazu
Τα μαλλιά σου άσπρισαν             την καλοσύνη μάταια γυρεύουν
κράτα γερά Pepe🌷                     ανταπόκριση δεν θα 'βρουν.

Καθώς μιλάμε                              Η Μέλισσα και το Μερμήγκι
Τρέμω μη φύγεις πάλι                 παράδειγμα προς μίμηση
Αερικό μου🌷🌷                         και όχι προς αποφυγή. 

Αν μ' αγαπάει;                              Ουράνιο πέπλο εχέμυθο
Δεν αμφιβάλλω                             όλα τα μυστικά γνωρίζεις
απλά δεν είμαι σίγουρος.🌷        και τα κρατάς για σένα.

Στροβιλίζεται η ψυχή μου            Ένταση κι απογοήτευση αντικρίζω
Σαν φτερό στον άνεμο                   στα βλέμματα των νέων
Και φεύγει μακριά.                        έχασαν την ελπίδα;

Κόκκινη γραμμή                            Μηδέν Άγαν!
Χωρίζει τις ζωές μας                     Γνώθι σαυτόν!
αυτό είναι το Πεπρωμένο μας.     Τα πάντα ρεί!

Μάτια ελκυστικά                           Τίποτα το υπερβολικό
'Εφεγγαν μόνο για μένα                  απλά φρόντισε να γνωρίσεις τον εαυτό σου
Σκοτάδι γύρω.🌷                           γιατί όλα αλλάζουν

Ανατολής φως                                Συνέβη κι αυτό
Πορτοκαλοκίτρινο                         Έκλαψα σαν άκουσα
Όμορφος κόσμος                            Την πιο κάτω φράση:
γεμάτος ελπίδα.🌷                         Πέπο, θα με θυμάσαι όταν πεθάνω;

Ξυπνώ με αγωνία                           Την πιο πάνω φράση την είπε
κοιτώντας σε                                   η μάνα στο παιδί της
Ευτυχώς είσαι δίπλα μου🌷          και άφησε το στίγμα της.

Όταν ανοίγει
η πόρτα της καρδιάς σου
Ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο🌷

Ένα φιλί σου                                    Ελένη, όσο περνάει
Πυροδοτεί πόλεμο                           ο καιρός
Χωρίς ανάσα.🌷🌷                         όλο και πιο πολύ μας λείπεις.

                             Λάμπεις απόψε                              

Χίλιοι ήλιοι μέσα σου                  
Καίνε τα πάντα🌷🌷                    

Διαβάζω χείλη                              
Ακούω τις σκέψεις σου                
αρκούν όμως αυτά;🤔                  

Σε φαντάζομαι που και που        
Για να δω αν είσαι καλά              
Μα δεν απαντάς.                            

Ελπίζω να δεις                                
Την αλήθεια μέσα σου                  
Και να γυρίσεις.                                

Η φύση χαμογελά                      
Σαν σε κοιτώ στα μάτια            
Αγαπημένη.🌷                             

Λατρεύω το φως                        
Που εκπέμπουν τα μάτια σου  
Όταν με κοιτούν.🌷🌷               

Στα χίλια χρόνια                        
Γεννιέται ένας έρωτας              
Σαν τον δικό μας.                         

Τα γενέθλια μου                        
Θα τα γιορτάσω νοερά μαζί σου
Όπως πάντα.                                   

Η ελπίδα μου                                
μήπως και φανείς ξανά                
Εξανεμίστηκε.                                

θέλω να ζήσω                                Astrotom-Τζιμ Άνταμς
σ’ ένα μικρό νησάκι                      ο μόνος αισιόδοξος
μόνο μαζί σου.                               μήπως κάτι γνωρίζει;

Όμορφη μέρα η 23τη                    Η Dolentsia στο ατελιέ της
Έφυγε η καταχνιά                         ζωγραφίζει ντολμαδάκια, τουρλού τουρλού,
η επόμενη τι θα φέρει;                  κ.ο.μ. χαρά θεού και ουρανίσκου.

Αναρωτιέμαι                                 Φιλοκτήτη, Γιατρέ, Σοφέ,
Αν ακόμα μ’αγαπάς                      Περδίκα, Γιώργο, Αρκά
Έχει νόημα;                                   Welkome στον Επικούρειο κήπο.

Κρατιέμαι σφιχτά                         Πατρίτσια Je taime!
Από ένα όνειρο,                             Peinew d' amoyr perdoues
Αχ! ας μην ξυπνήσω.                    Une femme heureuse en ammor, 
                                                        elle fait bruler son soufflé.
Έτρεξα, έψαξα,
Ανακάλυψα, θυσιάστηκα,            Πέπο, Πουφ, Πεπέ, Fuji Tomo Kazu,
Τώρα πια σε τι να ελπίζω;           Eπίκουρο, Καραβίδα, Ουτοπιστή                                                                                            Ονειροπόλο, Καλλιτέχνη, Ποιητή, Συγγραφέα
Αρχή, μέση, τέλος,                       Σαμουρά'ι', Θεταλλό, Γοργογυραίο,
Ελπίδες, όνειρα, αναμονή,           όπως και να τον αποκαλέσεις θα σ' ακούσει.
Όλα μάταιος κόπος;

Τα χαικού περιγράφουν τα πάντα , αλλά συχνά είναι δυσνόητα ή δύσκολα τα καταλαβαίνει κανείς. Απευθύνονται στις 5 αισθήσεις και όχι στη λογική. Αυτή είναι η μαγεία των χαικού , μια συγκλονιστική μαγεία , ένας ποιητικός ιμπρεσσιονισμός , μια αίσθηση της στιγμής , μια zen αποκάλυψη και ένωση με τη φύση και την πνευματικότητα. Τα χαικού αλλάζουν τον τρόπο που σκεπτόμαστε.
Σαν σήμερα μία μέρα του Μαϊου, ήταν η 23τη, Δευτέρα, αρχή της εβδομάδας ήρθε στον κόσμο ο Fuji Tomo Kazu. 1955-2022 ήδη έχουν περάσει 67!!!!😱😱😱😱😱 χρόνια και αναρωτιέται ο F.T.K. για ποιον λόγο ήρθε; Ποιος είναι; Που θα πάει; Πότε θα πάει; Τι έπρεπε να είχε κάνει; Πως πρέπει να συνεχίσει; Ποιους έπρεπε να συναντήσει; Γιατί έτσι και όχι αλλιώς; Απορίες που μάλλον θα παραμείνουν απορίες. Fuji Tomo Kazu σε χαιρετώ και σου εύχομαι καλή επιτυχία στα δίκαια όνειρα σου. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷