Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συναθλητές της ανευθυνότητας, της ωχαδερφότητας, και της δήθεν και τάχα μου κοινωνικής ευαισθησίας καλησπέρα και καλημέρα ταυτόχρονα. Η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στις μεγάλες αγάπες όλων των εποχών και σε όσες και όσους παραμένουν ρομαντικοί και ονειροπόλοι, καθώς επίσης και σε όλα τα μέλη που συμμετείχαν σ' εκείνη τη μαγική βραδιά του Αυγούστου το 2006 που ήταν αφιερωμένη στον Νίκο Καββαδία, και το 2007 στον Ελύτη και τον Ρίτσο στην αυλή των θαυμάτων. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
«Με τρώει η έγνοια ετούτη: να δω, ν’ αγγίξω όσο μπορώ περισσότερη γη και θάλασσα, προτού να πεθάνω.» Ν. Καζαντζάκης
«Ήταν η μέρα καλή καμιά δεν ένιωσα νέα πληγή καμιά δεν κακοφόρμισε παλιά.» Κατερίνα Αγγελάκη-Ρούκ
«Ν’ αγαπιέσαι ή ν’ αγαπάς; Ν’ αγαπώ.» Ν. Εγγονόπουλος.
«Η βλακεία είναι ανίατη. Μυαλό δεν πουλάνε ούτε στα θρανία ούτε στη λαϊκή, ή το ‘χεις ή σου λείπει.» Διονύσης Χαριτόπουλος.
«Αν το καταφύγιο του ανθρώπου είναι η κοινωνία, του βλάκα είναι η ομάδα, η συσπείρωση με άλλους βλάκες.» Διονύσης Χαριτόπουλος.
«Σ’ αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια: σ’ αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ’ άλλον τρόπο.» [Pablo Neruda]
«Ούτε να πεθάνω θέλω ούτε και να γιατρευτώ θέλω απλώς να βολευτώ στην καταστροφή μου.» Ντίνος Χριστιανόπουλος (Επίκαιρο λόγω της κατάστασης)
«Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα. Κι αυτό που θέλω να σου πω το πιο όμορφο απ’ όλα, δε στο ‘χω πει ακόμα.» Nazım Hikmet (Εμάς το χειρότερο δεν μας το είπαν ακόμα.)
«Πώς αφήσαμε τις ώρες μας και χάθηκαν, πασχίζοντας ανόητα να εξασφαλίσουμε μια θέση στην αντίληψη των άλλων.» Γ. Ρίτσος (Αλήθεια πως αφήσαμε τόσους ανίκανους για τόσα χρόνια;)
"Το «κενό» υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του." Οδυσσέας Ελύτης (Είμαστε ήδη μέσα)
"Όταν ακούς «τάξη» ανθρωπινό κρέας μυρίζει." Οδυσσέας Ελύτης (το ίδιο όταν ακούς δανειστές.)
«Σ’ αγαπώ τόσο που το ξεχνώ, όπως το αίμα που κυλά στις φλέβες και είναι τόσο αθόρυβο όσο και αναγκαίο μαζί.» Οδυσσέας Ελύτης.
«Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις, να ‘ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα, και συ να λείπεις.» Γ. Ρίτσος.
«Ήρθα εδώ, έφερα εδώ τη μοίρα μου -δε μ’ έφερε η μοίρα μου, ο άνθρωπος κάνει ό,τι θέλει!» Ν. Καζαντζάκης
«Η ζωή ετούτη είναι μοναδική για τον κάθε άνθρωπο, άλλη δεν έχει, ό,τι μπορείς να το χαρείς, εδώ θα το χαρείς.» Ν. Καζαντζάκης
«Κι ούτε ποτέ θα πιστέψεις πόσο πολύ σ’ αγάπησα. Πόσο παθιασμένα σου δόθηκα. Πόσο βαθιά ωρίμασα δυστυχώντας, για σένα.» Θ. Κωσταβάρας
«Ανθίζω σε άσπρα και κόκκινα άνθη, στολίζομαι μόνο για να σ’ αρέσω και σαν να είμαι γεμάτος αηδόνια σου τραγουδώ.» Θ. Κωσταβάρας
«Σού μιλώ σε μιαν άλλη, άγνωστη γλώσσα, σου στέλνω απ’ τους αστερισμούς του ονείρου, μηνύματα. Σ’ αγγίζω σαν χνούδι.» Θ. Κωσταβάρας
«Εγώ ο δειλός, ο σκοτεινός, ο αμήχανος σου γράφω παθιασμένα ποιήματα.» Θ. Κωσταβάρας.
«Μόνο με την Αγάπη σου. Να χτίσω ένα άλλο πρόσωπο. Να γίνω πάλι ένα μικρό αγόρι. Αθώο σαν το τρεχούμενο νερό.» Θ. Κωσταβάρας
«Πάντα όταν φεύγει η γυναίκα, θα φταίει ο άντρας. Να το γράψετε να μείνει στον αστικό κώδικα.» Δημήτρης Λιαντίνης
«Και κυρίως αυτό.. Ότι αγαπάς τον άνθρωπο. Πώς αλλιώς! Ο άνθρωπος είναι το πιο τραγικό πλάσμα μέσα στο σύμπαν.» Δ. Λιαντίνης
«Έγινε λίμνη η μοναξιά, έγινε λίμνη η στέρηση, ανέγγιχτη κι αχάραχτη.» Γ. Σεφέρης
«Έχασα κι από δω, έχασα κι από κει. Κι από την προσοχή μου μέσα έχασα κι από την απροσεξία μου.» Κ. Δημουλά
«Έρωτα μικρέ της τελευταίας στιγμής ακουμπά σ’ έναν ώμο φανατικά θνητό.» Κ. Αγγελάκη-Ρουκ
«Η σάρκα μου πάντα πονάει στα χτυπήματα πάντοτε χαίρεται στα χάδια. Ακόμα τίποτα δεν έμαθε.» Τίτος Πατρίκιος
«Λοιπόν δοκίμασα και την εκδίκηση. Πάλι εγώ ήμουν ο χαμένος.» Τ. Πατρίκιος
«Δεν την αντέχω αυτή τη μάταια ελπίδα να επιζώ σε μια τυχαία σου σκέψη μα κάθε βράδυ τη ζεσταίνω απ’ την αρχή.» Τ. Πατρίκιος
«Οι νύχτες με στενεύουν στην απουσία σου. Σε αναπνέω.» Γιάννης Ρίτσος
«Η έννοια μου δεν είναι πού ξενοκοιμάσαι αλλά μην τυχόν και μου κρυολογήσεις.» Τάσος Πορφύρης
«Ο έρωτας, όπως ακριβώς ο στίχος, θέλει μια σωστή δόση σκοτάδι για να φεγγοβολήσει.» Νίκος Γρηγοριάδης
«Aν τυχόν και χαθούν όλα τα ποιήματα του κόσμου εσύ να μην ανησυχείς έχω κρυμμένους στίχους που προορίζονται μόνο για σένα…» Νίκος Πενταράς
«Για να ξεχάσω τα μάτια σου πρέπει να στερηθώ τον ουρανό, πρέπει να στερηθώ την θάλασσα.» Κώστας Μόντης
«Αφήνετε πάντα ένα χαμόγελο εκτός των τειχών σας, αφήνετε πάντα ένα χαμόγελο για τους περαστικούς.» Κώστας Μόντης
«Η τύχη σαν γυναίκα που είναι, αγαπάει τους νεαρούς, επειδή είναι λιγότερο επιφυλακτικοί, πιο άγριοι και πιο τολμηροί.» Νικολό Μακιαβέλι
«Τα ποιήματα πρέπει να γράφονται σα τσιγκούνα βρύση στάλα στάλα και να διαβάζονται σαν ποταμός» Δ. Ποταμίτης
«Τόσος πόνος τόση ζωή πήγαν στην άβυσσο για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη.» Γ. Σεφέρης
«Που να πηγαίνω γυρίζοντας σε ξένους τόπους, ένα στρογγυλό λιθάρι. Το θάνατο τον προτιμώ· ποιος πάει για το καλύτερο ο θεός το ξέρει.» [Σεφέρης]
«Κύριε, όχι μ’ αυτούς. Ας γίνει αλλιώς το θέλημά σου.» Γ. Σεφέρης
«Ο άνθρωπος είναι μαλακός, ένα δεμάτι χόρτο· χείλια και δάχτυλα που λαχταρούν ένα άσπρο στήθος.» Γ. Σεφέρης
«Άξιον εστί το αναίτιο δάκρυ ανατέλλοντας αργά στα ωραία μάτια των παιδιών που κρατιούνται χέρι-χέρι.» Οδυσσέας Ελύτης
«Κοντά σου η σιγαλιά σα γέλιο μοιάζει που αντιφεγγίζουν μάτια τρυφερά.» Μ. Πολυδούρη
«Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει· παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες...» Γ. Σεφέρης
«Όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς, μπορούνε με χίλιους τρόπους.» Κ. Καρυωτάκης
«Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια πού φεύγει.» Κωνσταντίνος Καβάφης.
Read more: http://latistor.blogspot.com/2014/08/blog-post_25.html#ixzz3hGlQN2Em
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου