Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

1.12.14

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ 14-08-2014 ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ευτυχώς που το 2019 στις 11 Αυγούστου ξαναζήσαμε μαγικές στιγμές στην αυλή των θαυμάτων.

ΕΝΑΣ ΥΣΤΕΡΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΩΣΑΝ ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΤΗΣ ΛΟΓ
ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ
ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΥΣΚΟΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΑΥΤΟΒΥΘΙΣΤΗΚΕ
ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΘΕΛΚΥΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΘΕΝΙΚΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙ
ΣΤΟΥΣ ΩΚΕΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ.

Στην πορεία με άλλο πλήρωμα, και νέο σκάφος, ξεκινήσαμε ένα καινούριο ταξίδι ως νέοι Δον Κιχώτες
στους ανεμόμυλους της ποιητικολογοτέχνιας και όχι μόνο. Το νέο πλήρωμα αποτελούσαν οι 9 Μούσες
ΑΛΚΗΣΤΗ, ΜΥΡΤΩ, ΔΙΩΝΗ, ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ, ΗΡΩ, ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ-ΔΗΜΗΤΡΑ, ΔΑΝΑΗ, ΔΙΟΤΙΜΑ, ΛΑ'Ι'ΔΑ ΚΑΙ
ΟΙ ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΖΙΜ ΑΝΤΑΜΣ, ΑΡΚΑΣ, ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ και στα λίγα υπόλοιπα ο Επικούρειος Πέπος. Σημαντική

βοήθεια είχαμε ως προς τις αναρτήσεις απο τον γκουρού  της πληροφορικής τον μέγιστο ΓΕΝΙΚΟ.
Στο πρώτο πλήρωμα συμετείχαν οι πιο κάτω ΝΥΜΦΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ, ΑΜΑΖΟΝΕΣ,
ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ. Όλα έλαβαν χώρα στην αυλή των θαυμάτων-κήπο του Επικούρειου Πέπου.

ΤΕΡΨΙΧΟΡΗ, ΖΑΝ ΝΤ ΑΡΚ, ΕΡΑΤΩ, ΣΥΛΒΙΑ, ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ, ΚΟΡΝΗΛΙΑ-ΡΙΑ, ΑΝΤΙΟΠΗ,                    ΜΟΝΜΑΡΤΗ, ΑΛΚΗΣΤΗ-ΕΦΗ, ΜΑΡΙΑΝΝΑ,ΘΑΛΕΙΑ,ΚΛΕΙΩ ΚΑΙ ΝΑΥΣΙΚΑ.

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ 14-08-2006 όλα ήταν μαγικά!!!!!!!

Τιμώμενος Ποιητής, ο Ποιητής των θαλασσών ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ. Τότε λοιπόν:

Στοχάστηκα: μια δημιουργική ομάδα με πολλές δραστηριότητες.
Στοχάστηκα: έναν πυρήνα ατόμων που στην πορεία θα μπορούσαν
να παρασύρουν και άλλα άτομα με στόχο τις πολλαπλές πολιτιστικές
εκδηλώσεις της ΛΟΓ.
Στοχάστηκα: πως ανάμεσα στ 'άλλα ενδιαφέροντα υπήρχε χώρος για ποίηση,
για λογοτεχνία, για ζωγραφική, για θέατρο, για μουσικές βραδιές μαζί με
τις καλλότχιες, για ορειβασία στο τρύπιο λιθάρι, για βραδιές κινηματογράφου
 για συνομιλίες, συναντήσεις και όχι μόνο.
Στοχάστηκα: πως αυτή η ομάδα μπορούσε να δημιουργήσει τις προυποθέσεις
ώστε το μαγευτικό και πανέμορφο  Γοργογύρι  να γινόταν σημείο αναφοράς
πολιτισμού, και πολιτιστικών εκδηλώσεων για πνευματική τροφή.
Στοχάστηκα: πως αυτή η υπέροχη ομάδα, παρ' όλα τα εμπόδια θα είχε τα κότσια
να τα ξεπεράσει γιατί ήταν ''ντοπαρισμένη'' με πείσμα δημιουργικότητας και
δεσμούς φιλίας.
Στοχάστηκα: πως η ομάδα των ιδρυτικών μελών που ήταν μια όμορφη παρέα
συν το χρόνο θα γινόταν μια γροθιά, και θα απογείωναν τη συνεργασία τους
παραμερίζοντας το μικρόβιο του ΕΓΩ.

Στοχάστηκα: πως αυτή η ομάδα με το πάθος που την διέκρινε θα χάραζε
καινούρια δεδομένα για την ευρύτερη περιοχή, και θα προκαλούσε ένα ντόμινο
καλλιτεχνοπολιτιστικολογοτεχνικής πανδαισίας.
Στοχάστηκα: πως κάποια στιγμή και οι γονείς των μελών θα γινόταν ένθερμοι
οπαδοί αυτής της προσπάθειας των παιδιών τους, συμμετέχοντας στα δρώμενα
και στις όποιες πρωτοβουλίες αναβάθμισης της βιβλιοθήκης.
Στοχάστηκα: πως κάθε καλοκαίρι στο  Μ.κ Π. Γοργογύρι  θα υπήρχε η δροσιά
της ΛΟΓ και το δροσερό αεράκι θα έπαιρνε  μαζί του τις μελωδικές φωνές
των γλυκολάλητων κοριτσιών-μουσών-νυμφών-αμαζόνων για να τις
μεταφέρει στ' αγαπημένα μας πρόσωπα που δεν ήταν κοντά μας.
Στοχάστηκα: πως η βραδιά ποίησης θα ήταν κι ένα προσκλητήριο γι αυτούς
που αναχώρησαν από τη ζωή και που τώρα θα μας παρατηρούσαν
 με τον δικό τους τρόπο, πότε ως αστέρια στον ουρανό,  και πότε ως πεταλούδες,
και φυσικά τον ανεπανάληπτο ΤΣΙΓΑΡΙΔΑ πάντα να σκαρώνει κάτι.
Στοχάστηκα: πως η πνευματική τροφή που υπήρχε ήταν πλούσια σε βιταμίνες
ευρέως φάσματος και πως στο αντιντόπινγκ κοντρόλ!  δε θα είχαμε πρόβλημα
 γιατί η λογοτεχνικοποιητική '' ντοπαμίνη'' δεν ήταν ανιχνεύσιμη από τους
 μηχανισμούς της νωχέλειας, και της χαβούζας.

Στοχάστηκα: πως λέξεις όπως, ανευθυνότητα, αδράνεια, ραστώνη, ωχαδερφισμός
καθώς και τα ξαδέρφια τους δε θα χτυπούσαν τη δική μας πόρτα γιατί νόμιζα
πως τις είχαμε ξεριζώσει από το μυαλό μας μια για πάντα, ενώ  όπως αποδείχθηκε
απλά τις είχαμε κλαδέψει με αποτέλεσμα να ξαναφουντώσουν πιο δυναμικές.
Στοχάστηκα: επίσης πως οι: Ευριπίδης, Αισχύλος, Αριστοφάνης, Σοφοκλής,
 Ελύτης, Σεφέρης, Ρίτσος, Καβάφης, Παλαμάς, Σολωμός, Βάρναλης, Καρυωτάκης,
Πολυδούρη, Δημουλά, Καμπανέλης,  Σκούρτης,  Καζαντζάκης, Γκάτσος, Παπαδόπουλος Λ.
Χατζηδάκις, Θεοδωράκης,  Μαρκόπουλος,  Ξαρχάκος, Τσιτσάνης, Καββαδίας, Λειβαδίτης,
 Μάνος Ελευθερίου, Σαραντάρης, Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Μόραλης, Λύτρας, Γύζης, κ.π.α.
θα ήταν πιο σημαντικά πρόσωπα από τις περσόνες, και τους χαζοαστέρες της τουβούλας.
Στοχάστηκα: πως οι δάσκαλοι του χωριού κατά  περιόδους θα πήγαιναν τα παιδιά
του σχολείου στη βιβλιοθήκη που ήταν μόλις πέντε λεπτά απόσταση, είτε για δανεισμό
βιβλίων, είτε για άλλες δραστηριότητες. Αμ δε!!!!!!!

Στοχάστηκα: πως κάποια άτομα, και ειδικότερα το άλλο μισό του φεγγαριού, το πιο
φωτεινό, θα διέθετε  λίγο χρόνο, ειδικά τις μεγάλες νύχτες του χειμώνα, για την

ανάγνωση κάποιων βιβλίων, ώστε να ήταν το παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά τους.
Στοχάστηκα: πως ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού μου θ 'αγκάλιαζε ουσιαστικά,
και με στοργή το χώρο της βιβλιοθήκης και θα μεριμνούσε για την ανάπτυξή της,
και για τη σωστή λειτουργία της. Αμ δε!!!!!!!
Στοχάστηκα: πως τα μορφωμένα άτομα του χωριού θα πρωτοστατούσαν ώστε
η βιβλιοθήκη να είναι ο φάρος του πνευματικού μας λιμανιού, και κυρίως το
αραξοβόλι των παιδιών. Αμ δε!!!!!!!!!!!! Μορφωμένε του χωριού εσύ τί έκανες?
Στοχάστηκα: πως έστω και ένα παιδί να συμμετείχε σ' αυτό το όραμα αυτό θα
ήταν πολύ μεγάλο κέρδος, ήταν πράγματι πολύ Ουτοπικό, αλλά χωρίς όνειρα,
και όραμα έχει αξία η ζωή?

Στοχάστηκα: πως η Ιθάκη του Καβάφη θ' αργούσε να φανεί και πως στην πορεία
του ταξιδιού όλοι μας θα γινόμασταν πιο σοφοί, ή έστω λίγο πιο ποιητικοί.
Στοχάστηκα: πως μόνον οι στρατιά των απανταχού ηλιθίων, και μόνον αυτοί
 είναι που απορρίπτουν ως δυσνόητο οτιδήποτε δεν είναι βλακώδες, τουλάχιστον
 αυτό αναφέρουν τα εγχειρίδια της βλακείας.
Στοχάστηκα: πως η ποίηση διδάσκεται βήμα- βήμα  ανάμεσα στα πράγματα
 και στις υπάρξεις, χωρίς να τα χωρίσουμε, αλλά ενώνοντας τα με ανιδιοτελή
απλωσιά αγάπης, όπως έλεγε και ο Π.Ν.
Στοχάστηκα: πως τα πιο κάτω λόγια του  Μπέρτραντ Ράσελ δεν είχαν συνεπάρει
 μόνον εμένα: ''Τρία πάθη, απλά αλλά εξαιρετικά δυνατά, έχουν εξουσιάσει
 τη ζωή μου, η λαχτάρα για έρωτα, η αναζήτηση για  γνώση
 και η αβάσταχτη λύπη για τα δείνα του κόσμου''.


Στοχάστηκα: πως τον πιο κάτω στίχο του Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς θα τον άκουγα από
τα χείλη των μελών της ΛΟΓ  να τον απαγγέλουν στην αυλή των θαυμάτων,
και τα 'αστέρια να κρυφακούν  γεμάτα από ζήλια.
''Αλλά  εγώ όμως που σ' αγαπώ
δεν έχω παρά μόνο τα όνειρα μου,
τα έχω απλώσει κάτω από τα πόδια σου,
να περπατάς προσεκτικά
γιατί βαδίζεις πάνω στα όνειρα μου''.

Στοχάστηκα: πως όλες οι λέξεις που αναπνέω, κι όλες οι λέξεις που γράφω,
πρέπει ν' απλώσουν ακούραστα φτερά, και ποτέ να μη σταματήσουν την πτήση τους,
ώσπου να φτάσουν στη καρδιά των υπέροχων φίλων μου, και να τους τραγουδήσουν
μες στη νύχτα, πέρα από  κει που τρέχουν  τα νερά του Κεφαλοπόταμου, η κάτω από
τα φωτεινά  αστέρια του Δία και της Αφροδίτης. W.B.Y.''.
Tο  πιο κάτω ποίημα είναι αφιερωμένο  στις Μούσες και τις Νύμφες [μέλη της ΛΟΓ]
που κατά  περιόδους έλαβαν μέρος στα δρώμενα στη Αυλή των Θαυμάτων, και στις
μοναδικές  συναντήσεις-συνεντεύξεις  είτε στο Μουσείο της Ακρόπολης, είτε στο
Νομισματικό Μουσείο, είτε στο Μέγαρο Μουσικής είτε κάπου αλλού. Σας ευχαριστώ.

''Στις μεσονύχτιες στράτες περπατάνε
περήφανα με χάρη οι έρωτες
και από  τις γρίλιες των παραθύρων
τα κορίτσια με πόνο κρατάνε
τους κρυφούς καημούς αναστενάζοντας.
Στις στέγες κρεμάστηκε
απόψε το φεγγάρι
σκυμμένο πάνω
απ' την αυλή των θαυμάτων
και οι Μούσες καμαρώνουν τις Λογίτισες
που θ' απαγγείλουν ποιήματα
θα χορέψουν, θα τραγουδήσουν
και η ζωή το δρόμο της θα πάρει
στη λίμνη της καρδιάς μας για να φθάσει.
Στις μεγάλες μου αγάπες έφτιαξα μια πανοπλία
από παλιές μυθολογίες βγαλμένη
με στολίδια καλυμμένη
από τη φτέρνα ως το λαιμό''.
Αυτά και άλλα πολλά στοχάστηκα-ίσως θα πει κάποιος μάταια-
εξαρτάται από την οπτική του καθ' ενός, ως στοχαστής  συνεχίζω
να στοχάζομαι, συνεχίζω να ερωτεύομαι, συνεχίζω να κάνω λάθη,
αλλά όμως παράλληλα συνεχίζω να ''ζωγραφίζω'' να γράφω, να ονειρεύομαι,
 ν' ακούω υπέροχες μουσικές, να απολαμβάνω τ' αγαπημένα μου πρόσωπα'
και κυρίως να χαμογελώ στη ζωή. Κάντε το κι εσείς, είναι μεταδοτικό.
Υ.Γ.
ΟΙ ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΕΣ πάνε ομπρός
και βλέπουνε ως την άκρη
του κονταριού που εκρέμασαν
σημαία τους την ιδέα.
 Μ' εκτίμηση Επικούρειος Πέπος-Poof-Pepe-Fuji Tomo Kazu.
Το έργο ''ο ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ'' είναι του κορυφαίου γλύπτη ΡΟΝΤΕΝ και βρίσκεται στο Παρίσι.

11.10.14

Όταν η τέχνη συνάντησε τον επικούρειο Pepo... Γιά περισσότερες φωτογραφίες κάντε κλίκ εδώ...


ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ   ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2014
ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ,  ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ  ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ  ΥΛΙΚΩΝ
ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ-ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ 24/08     20.30
ΝΕΟ ΡΕΥΜΑ ΠΕΠΟΖΙΝΙΣΜΟΣ-PEPOZINISMOS!!!
Mόνο για συλλέκτες, γκαλερίστες, και λίγους εκλεκτούς φιλότεχνους.
Τιμώμενο πρόσωπο ο ανεπανάληπτος ΟΡΦΕΑΣ. Μετά την εκδήλωση ακολούθησε ομιλία του καλλιτέχνη και μικρή ‘’τράπεζα’’. Την παράσταση ‘’έκλεψε’’ ο διεθνούς φήμης γκαλερίστας από την ιστορική πόλη των Φαρσάλων ο οποίος παράγγειλε στον καλλιτέχνη
7 έργα με θέματα της περιοχής Φαρσάλων και Μεσοχώρας, και πορτραίτα των μελών της οικογενείας του. Μεγάλη τιμή για τον καλλιτέχνη αποτέλεσε το γεγονός της παρουσίας
των τριών Χαρίτων  οι οποίες με την παρουσία τους ομόρφναν  τη βραδιά, γιατί εκτός
των άλλων οι 3 Χάριτες ως φιλόμουσες και φιλότεχνες αξιολόγησαν τα έργα με τον δικό τους τρόπο. Για την συμβολή του καλλιτέχνη στο ρεύμα του PEPOSINISMOU μίλησαν διακεκριμένοι άνθρωποι της τέχνης όπως ο GRADE Λαμπρακιάς, η Ιστορικός της τέχνης Διοτίμα η τσαούσα, και ο NIC THE GREEK.
Tην σκηνοθεσία είχε αναλάβει ο POOF KAI O PEPE.
Στο κλείσιμο της βραδιάς ο καλλιτέχνης έπαιξε στο Ακκορντεόν ερωτικά τραγούδια
Αφιερωμένα στη Θεά του έρωτα και στις μούσες της περιοχής. Υ.Γ. Δυστυχώς η  βραδιά
Ποίησης για μια ακόμη χρονιά αναβλήθηκε, ας ελπίσουμε ο,τι του χρόνου θα έχουμε
Καλύτερα νέα και πως στην αυλή  των  θαυμάτων θα ξαναζήσουμε στιγμές μαγικές.
Υ.Γ. Κάντε κλίκ στον τίτλο του άρθρου για να δείτε όλες τις φωτογραφίες
Καλλιτεχνικό Ρεπορτάζ
Fuji Tomo Kazu

O Kαλλιτέχνης λίγο πριν την παρουσίαση.
Το έργο που προκάλεσαι πολλές απορίες.
Η φιλότεχνη κ. Σταθοπύλου η μεγάλη χορηγός.



16.8.14

Οι φίλοι της καρδιάς μας 1977-2014... DENICE, DERRICK WILTON FROM SOUTH AFRICA WELCOME


Wiltons welcome to your home again!

Όλα έγιναν ξαφνικά, την Τρίτη το βράδυ δεχθήκαμε ένα τηλεφώνημα από South Africa ήταν η Denise,
-Hello Spyro! We are coming!!!
Ήταν θαυμάσιο να ακούμε από την ευλογημένη Denise αυτό το ευχάριστο νέο, αυτή τη φορά θα ερχόταν μαζί με την Christine, την οποία είχαμε να Wiltons welcome to your home again!
Όλα έγιναν ξαφνικά, την Τρίτη το βράδυ δεχθήκαμε ένα τηλεφώνημα από South Africa ήταν η Denise,
-Hello Spyro! We are coming!!!
Ήταν θαυμάσιο να ακούμε από την ευλογημένη Denise αυτό το ευχάριστο νέο, αυτή τη φορά θα ερχόταν μαζί με την Christine, την οποία είχαμε να δούμε από το 2006 όταν είχαμε επισκεφθεί εμείς την Νότιο Αφρική και η ίδια είχε να έρθει στην Ελλάδα από το 2001!!! 13 χρόνια!! μετά

Στις 09.08.14 06.30 το πρωί ανοίξαμε την αγκαλιά μας για να υποδεχθούμε δύο υπέροχους κρίκους από την χρυσή αλυσίδα φιλίας, μιας ευλογημένης φιλίας που ξεκίνησε το 1977 και που συνεχίζει να μας συναρπάζει. Αγαπητοί μας φίλοι ευχαριστούμε που ήρθατε. 


Το βράδυ θα έχουμε την καθιερωμένη  ''τράπεζα''  με πολλούς μεζέδες και πολλούς συγγενείς και φίλους. Πιο κάτω ακολουθούν φωτογραφίες από την υποδοχή, την τράπεζα κλπ ...
Ελπίζω η επόμενη άφιξη να είναι από Ιαπωνία και Φιλανδία. Η Denise και η Christine την Κυριακή θα αναχωρήσουν για την Σκιάθο και θα επιστρέψουν το ερχόμενο Σάββατο 16/8 και στις 19 αναχωρούν για την πατρίδα τους.
Υ.γ. η Christine μου είπε σήμερα το εξής:
Στο Γιοχάνεσμπουργκ έχει πάρα πολλούς έλληνες αλλά ο μεγαλύτερος Έλληνας είναι ο πατέρας μου!!!!
Ίσως γι' αυτό λέει πως ονομάζεται Wiltonakis!!!!!
δούμε από το 2006 όταν είχαμε επισκεφθεί εμείς την Νότιο Αφρική και η ίδια είχε να έρθει στην Ελλάδα από το 2001!!! 13 χρόνια!! μετά...



With love Spyros-Pepos-Poof-Pepe-Epikouros-Fuji Tomo Kazu

Πιο κάτω ακολουθούν οι υπόλοιπες φωτογραφίες!

English version


Wilton's welcome home again!! It all happened suddenly! On Tuesday evening we received a call from South Africa, it was Denise. - Hello Spyro! We are coming!! It was great hearing blessed Denise announcing these wonderful news. This time she is coming with Christine, we had not seen her since 2006, when we had visited South Africa. She had not visited Greece since 2001, 13 years ago!!!! On 09.08.14, at 06.30 am, we opened our hug in order to welcome two <> from the golden chain of our friendship, of a blessed friendship, which started on 1977 and which continues to fascinate us.

Dear friends, thanks for visiting us! In the evening it will take place the established "big trapezi" with many delicacies and many relatives and friends. Below this are photos from the welcoming, the "trapezi" etc. I hope the next arrival will be from Japan and Finland. On Sunday, Denise and Christine will depart for Skiathos and they will come back on Saturday on 16/8, and on 19/8 they leave for their homeland.

P.S: Today Christine told me the following: At Johannesburg there are many Greek people but the greatest Greek is my father!! Maybe that's why he want's to call him Wiltonakis!!! 


With love , 
Spyros-Pepos-Poof-Pepe-Epikouros-Fuji Tomo Kazu

 Scroll downwards to see the rest of the photos from the "trapezi" and the arrival !





























Επιμέλεια ανάρτησης : Γενικός
Editor : Genikos 

25.6.14

Η Ο.ΚΡ.Α της καρδιάς μας! 1999 έτος ιδρύσεως της ΟΚΡΑ στο εξωτικό Κορωπάκι.

Ας ξεκινήσουμε...

Εκ του manager και πρώην αντιπροέδρου Mr Πέπου :  Περί φιλίας.. Ζήσαμε μαγικές στιγμές, ήταν μία όμορφη παρέα που στην πορεία τα περισσότερα παιδιά συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να είναι φιλαράκια. Ήταν μεγάλη η συγκίνηση μου όταν κάποια παιδιά, όπως ο πόντιος ΜΑΡΑΝΤΌΝΑ, ο μέγιστος αμυντικός ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΒΛΑΧΟΣ, η ΝΑΤΑΣΑ ΚΑΛΑΜΠΟΥΚΑ ο ΜΕΡΚ  με κάλεσαν στον γάμο τους. Όλα τα παιδιά που συμμετείχαν σ' εκείνη την ομάδα έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις. Χρωστάμε πάρα πολλά στον εκπληκτικό άνθρωπο ΧΟΥΑΝ ΡΑΜΟΝ ΡΟΤΣΑ.

Είναι ένα από τα ποιήματα για τη φιλία που απολαμβάνω να διαβάζω..
Ξανά και ξανά, λέξη τη λέξη, μου θυμίζει τον εαυτό μου.. 
Έχει κάτι μοναδικό, ξεχωριστό..
Και θέτει ένα βαθύ ερώτημα.. θα είμαστε φίλοι;;
Απολαύστε το! 
Η φιλία είναι αξίωμα, όπως μου είχε γράψει κάποτε μια φίλη..

Θα είμαστε φίλοι;
Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι

Πως ξεκινήσαμε άραγε : 

Το 1999 δημιουργήθηκε μια ομάδα - παρέα παιδιών με στόχο την φιλία και την πολύχρονη παρέα!

Το όνομα εκείνης : Ο.ΚΡ.Α

ΟΜΑΔΑ ΚΡΟΥΣΗΣ ΑΣΤΡΑΠΗ
"Καθώς συγκρούονται μεταξύ τους 
οι κρύσταλλοι πάγου και οι 
σταγόνες νερού του νέφους
ηλεκτρίζονται όλο και πιο πολύ
σύντομα ο ηλεκτρισμός
γίνεται πολύ δυνατός
ξαφνικά μια ηλεκτρική
εκκένωση διαπερνά όλο
το σύννεφο και το φωτίζει
από πάνω ως κάτω.
Αυτή η θεόρατη σπίθα είναι η Ο.ΚΡ.Α!"
Γέννηση - Έδρα: Κορωπί Αττικής
Ιστορικό: Προπομπός της Λ.Ο.Γ.
Σκοπός: Μη κυβερνητική οργάνωση προς διάσωση της φιλίας 
Ιδρυτικά Μέλη:
Μr. Pepos ως MANAGER,
Αρκάς, Γενικός, Μίμης, Θάνος, Σκουρλής, Πετράκης (Αρχηγός), Λε-Αρ, Γ. Σεχίδης, Ν&Χ Παύλου, Ορέστης, Χατζούλης, Bilakos, Τσίου Τσίου, Νατάσα, Βάγγη, Κατερίνα, Μαρία, Πέπη, Κοσμίχ, Kamakotsi, Ninikoski, Pepito, Tsipiripo.
Χορηγοί: Κος Βάγιος, Κος Ρότσα
Σύμβουλος: Dr Θωμάς
Προπονητής: Θ. Σεχίδης
Φυσιοθεραπευτής: Ο Θαυματοποιός
Εκ του Manager
Τα μέλη πολλά που ακόμα και σήμερα βρίσκονται και τα λένε... Παίζουν και αγώνες ποδοσφαίρου... Εμ τι? Εσείς τι νομίζατε? Τόσες νίκες εναντίον στις ακαδημίες του Κυρίου Χουάν Ραμόν Ρότσα πως έγιναν?
Που φτάσαμε?
15 Χρόνια μετά είμαστε ακόμα εδώ δίνοντας το στίγμα μας...
Μπορεί τότε να είμασταν 12-15 χρονών και να μην καταλαβαίναμε τι μας γίνοταν
αλλά τώρα ξέρουμε πολύ καλά τι κάναμε εν άγνοια μας...

Η Ο.ΚΡ.Α στη Πνύκα!


Άφιξη της Ο.ΚΡ.Α στου Φιλοπάππου και ομιλία προέδρου



Όμιλίες μελών Ο.ΚΡ.Α 























Εκ του manager και πρώην αντιπροέδρου Mr Πέπου 

Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις
για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου ˙
όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.
Δεν μπορώ ν’ αλλάξω
το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι
θα είμαι εκεί μαζί σου.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μη πέσεις.
Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου
δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.
Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.
Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ' αγαπώ όπως είσαι
και να είμαι φίλος σου.
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.
Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.
Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.
Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος
στη λίστα σου.
Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι.
Το ποίημα είναι του Λουίς Μπόρχες
Εκ μέρους του συντάκτη Γενικού : Ένα τεράστιο ευχαριστώ στα παιδιά που μας τίμησαν με την παρουσία τους αλλά προπάντων στους πνευματικούς μου πατεράδες Mr Alex και Mr Pepo. Ευχαριστώ πολύ για τις υπεροχές στιγμές που έζησα σαν πιτσιρικάς , τα γέλια , τα κλάμματα , τους αγώνες , τις συμβουλές και πάνω από όλα τον χρόνο και την υπομονή που διάθεσαν για εμένα προσωπικα... Όπως και για τα υπόλοιπα παιδιά...
Ο.ΚΡ.Α forever!
Επιμέλεια ανάρτησης : Γενικός
Πηγή βίντεο : www.youtube.com

29.3.14

Ημέρα μνήμης για τη Φουκοσίμα. Ο Επικούρειος Πέπος φιλοτέχνησε ένα ξυλόγλυπτο που το ονόμασε ΄΄Η ΜΑΝΑ ΤΗΣ ΦΟΥΚΟΣΙΜΑ΄΄ και το χάρισε στην πρεσβεία της ΙΑΠΩΝΙΑΣ

Φουκουσίμα: 11-03-11
Πρεσβεία Ιαπωνίας: 11-03-14                                                            
Τρία χρόνια μετά την απερίγραπτη τραγωδία στην Φουκουσίμα που άφησε πίσω 19.000 νεκρούς,  350.000 άστεγους, και άφθονη ραδιενέργεια στην περιοχή, με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι άνθρωποι να επιστρέψουν στον τόπο τους. Η μεγάλη ζημιά έγινε από το τσουνάμι και όχι από τον σεισμό, το αναφέρω αυτό απλά για να τονίσω την πρόληψη που έχουν οι Ιάπωνες στο θέμα του σεισμού, φαντασθείτε εκείνος ο σεισμός να είχε γίνει στη δική μας αυλή για πόσους νεκρούς θα μιλάγαμε. Ακόμα και για το τσουνάμι υπήρχε πρόληψη γι’ αυτό είχαν το φράγμα των 7? Μέτρων, αυτό όμως που έγινε ξεπέρασε κάθε όριο, ήταν κάτι απερίγραπτο. Είναι όμως άξιοι πολλών επαίνων, οι πολίτες για τη συμπεριφορά τους, [αυτό βέβαια είναι το αποτέλεσμα της παιδείας τους] και φυσικά τις αρμόδιες αρχές για την άμεση μέριμνα.
 
Με αφορμή εκείνη την τραγωδία τον Ιούλιο του 2013 σκέφτηκα να φιλοτεχνήσω ένα έργο με αναφορά στην οδύνη της Φουκοσιμιώτικης μάνας. Ο λόγος ήταν προφανής γιατί πιστεύω πως την υπέρτατη οδύνη μπορεί να την εκφράσει μόνο η μάνα. Το κομμένο δένδρο της βερικοκιάς απλόχερα μου έδωσε αυτό που ζητούσα, ήταν θέμα οπτικής πια, η δική μου οπτική διέκρινε την οδύνη της μάνας τη στιγμή που αντίκρισε την καταστροφή, εκείνη τη στιγμή σήκωσε απεγνωσμένη τα χέρια της και είπε, μονολογώντας… Θεέ μου!!! καλύτερα να μ’ είχαν βγεί τα μάτια μου για να μην αντίκριζα αυτή την κόλαση. Εγώ ως καλλιτέχνης έτσι φαντάστηκα το ξυλόγλυπτο έργο, και για 10 μήνες περίπου προσπαθούσα να δώσω στο έργο φωνή και έκφραση. Το αν τελικά τα κατάφερα είναι θέμα οπτικής και ευαισθησίας. Αυτό λοιπόν το έργο παρέδωσα  στις 11.03.14 στις 11.00 το πρωί στην πρεσβεία της Ιαπωνίας ως ελάχιστη ένδειξη συμμετοχής στον πόνο αυτών που έμειναν πίσω και στη μνήμη των θυμάτων. Το έργο αναπαριστά την πληγωμένη γη της Φουκουσίμα, το τσουνάμι που ακολούθησε, το πυρηνικό εργοστάσιο τη στιγμή της έκρηξης, τη χαροκαμένη μάνα, και παράλληλα την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. 
Υ.Γ. Μαζί με τις φωτογραφίες από το έργο και την παράδοση στην πρεσβεία θα δείτε και κάποια έργα που έχω ετοιμάσει αυτή την περίοδο και ελπίζω εκτός απροόπτου να ταξιδέψω μαζί τους τον Μάιο στην Ιαπωνία, τον Ιούνιο στη Ν.Υ. και τον Δεκέμβριο στη Ν.Α. Και αν όλα πάνε καλά ίσως τον Αύγουστο στην αυλή των θαυμάτων. 
Με φιλοτεχνικούς χαιρετισμούς,  
Επίκουρος ο Γοργογυριώτης
Επιμέλεια κειμένου: Μr Pepos 
Γραμματειακή υποστήριξη: Μελισσάνθη
Υπεύθυνος ανάρτησης: Τζίμ Άνταμς 
Μεταφραστής: Fugi Tomo Kazu