ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ ΣΤΟ filomatheia.blogspot.gr

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συναθλητές της Ουτοπίας, και λάτρεις της ποίησης καλημέρα, το μενού σήμερα έχει ξανά ποίηση. Το πρώτο είναι του Εμπειρίκου, και το άλλο είναι μία συλλογή με Χάϊκου του Βλαβιανού όπου μέσα από τα 100 Χάϊκου διαπερνά την Ιστορία της Δυτικής φιλοσοφίας. Συνεχίζω με λίγα λόγια ποιητών για την ποίηση. 
Α'
Κι ο ποιητής αμπελουργός/φυτεύει σειρές τους στίχους του/ στις χέρσες αυλακιές του χαρτιού/ -τούτο εστί το αίμα μου τους- Το Αμετάληπτο.  
Β' 
''Ποίηση'' Ούτε εντελώς γυμνή/ Ούτε σκεπασμένη/ Αινιγματικά μισόγυμνη/ σαν τη γυναίκα που ενθαρρύνει. Γ' 
Καθώς κλεισμένος μες στην κάμαρα/ Πολεμάω ν'αρθρώσω λέξεις στο χαρτί/ Οι τοίχοι αρχίζουν να γαυγίζουν/ Δείχνοντας δόντια κοφτερά θανατηφόρα/ Τότε κι εγώ για να σωθώ/ Ποιήματα νεογέννητα τους ρίχνω/ Και τους ταϊζω.
Patrick Parker και Γιάννη Κουβαρά. Σαν επιδόρπιο σας έχω μία Αφρικάνικη Παροιμία. Αν θέλεις να πας γρήγορα πήγαινε μόνος σου. Αν θέλεις να πας μακριά τότε θα έρθω μαζί σου.
Καλή ανάγνωση με σε βασμό και εκτίμηση Επικούρειος Πέπος.

Ανδρέας Εμπειρίκος «Τριαντάφυλλα στο Παράθυρο»

«Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Yπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ’ αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας.»

Ο σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια, δεν είναι η μικροπρέπεια∙ καμία επιδίωξη δεν μπορεί να θεωρηθεί τόσο σημαντική, ώστε να ωθεί τους ανθρώπους σε συμπεριφορές που υπονομεύουν την ηθική τους ακεραιότητα και αξιοπρέπεια. Κανένας επαγγελματικός, οικονομικός ή εν γένει προσωπικός σκοπός δε θα πρέπει να φέρνει τους ανθρώπους στην ανάγκη ή ακόμη χειρότερα στην επιλογή μιας μικροπρεπούς στάσης. Είναι προτιμότερο να στερηθούμε προνόμια και άλλες μικρές ή μεγάλες επιτεύξεις απ’ το να δείξουμε έλλειψη σεβασμού απέναντι στους συνανθρώπους μας και κυρίως απέναντι στον εαυτό μας υιοθετώντας συμπεριφορές και τρόπους που μας υποτιμούν.

Συνάμα, δεν υπάρχει λόγος να θέτουμε ως σκοπό μας μεγαλειώδη κατορθώματα, ηρωικές πράξεις και θυσίες, όπως αυτές παρουσιάζονται σε πρότυπα του παρελθόντος, όσο επιβλητικά κι αν είναι αυτά. Υπάρχουν, άλλωστε, πολύ πιο ωραία πράγματα που μπορεί να ζήσει και να κατορθώσει ο άνθρωπος, έστω κι αν αυτά δεν έχουν το στοιχείο του εντυπωσιασμού και το κύρος που αποπνέουν τα ιδανικά πρότυπα παλαιότερων εποχών.

Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη, το πολύτιμο αυτό συναίσθημα που δίνει μεγαλύτερη αξία σε κάθε στιγμή, σε κάθε πράξη και σκέψη. Η αγάπη προς του οικείους μας, η αφοσίωση στους ξεχωριστούς εκείνους ανθρώπους που η ύπαρξή τους πλουτίζει τη ζωή μας, μπορεί να μας προσφέρει όχι μόνο ισχυρότερη ευδαιμονία από κάθε υλικό απόκτημα, αλλά και μια βαθύτερη και ουσιαστικότερη θέαση της ίδιας της ζωής.

Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας∙ η χωρίς τέλος, η πάντα υπό διαμόρφωση, η πάντα πρόσφορη βελτιώσεων και νέων διευρύνσεων υπόστασή μας. Η μάζα του ανθρώπου είτε εκληφθεί ως η σωματική του διάσταση, που είναι εν δυνάμει σε θέση να βιώσει ποικίλες απολαύσεις -ας σημειωθεί πως ο Εμπειρίκος δίνει σταθερά ιδιαίτερη σημασία στις σωματικές απολαύσεις, ως μέσο εξισορρόπησης της ψυχικής κατάστασης του ατόμου- είτε εκληφθεί ως ο συνδυασμός της πνευματικής και σωματικής του διάστασης, κατέχει εξέχουσα σημασία υπό την έννοια πως συνιστά την ίδια του την ύπαρξη. Οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν ως βασική τους σκέψη τη διαφύλαξη του σώματός τους -της ζωής τους- με παράλληλη επιδίωξη τη συνεχή πνευματική καλλιέργεια, αλλά και την ισόρροπη βίωση της σωματικής ηδονής.

Σκοπός της ζωής μας είναι η επωφελής παραδοχή της αυτόνομης αξίας που έχει η ίδια η έννοια της ζωής και της ύπαρξης, καθώς και όλων εκείνων των ευχών και επιθυμιών, των οποίων η πιθανή πραγμάτωση θα μπορούσε να προσφέρει στον άνθρωπο ευτυχία. Οι άνθρωποι θα πρέπει κάθε στιγμή, σε όποιον τόπο και υπό όποιες συνθήκες βρίσκονται να απαντούν θετικά στον εαυτό τους, να αναγνωρίζουν την υπέρτατη αξία του θείου δώρου της ύπαρξης και να μη διστάζουν να ευχηθούν και να ελπίσουν στιγμές ή καταστάσεις που τους είναι επιθυμητές.

Τη στιγμή που πολλοί άνθρωποι αναζητούν κάποιο πιθανό νόημα για την ύπαρξή τους, ο ποιητής υποδεικνύει πως η ίδια η ζωή αποτελεί την ουσιαστικότερη απάντηση. Η ζωή με την πληθώρα των εκφάνσεών της σε επίπεδο πνευματικό, συναισθηματικό, αλλά και σωματικό, ενέχει κάθε πιθανή αξία και δεν απαιτεί περαιτέρω δικαιώσεις ώστε να θεωρηθεί άξια να βιωθεί. Άλλωστε, όπως επισημαίνει κι ο τίτλος του ποιήματος, η ομορφιά της ζωής, το αίσθημα της ευτυχίας και το πάντοτε ευπρόσδεκτο κάλλος της φύσης, μπορούν να βρεθούν στις πιο απλές και στις πιο οικείες εικόνες, όπως είναι αυτή των λουλουδιών που αντικρίζει κανείς απ’ το παράθυρό του. Έτσι, τα τριαντάφυλλα στο παράθυρο συνιστούν μιαν εικόνα που παρά την απλότητά της κρύβει όλη την ουσία της ύπαρξης. Οι στιγμές γαλήνης, οι καθημερινές στιγμές ομορφιάς, τα μικρά της ζωής βαρύνουν πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μακροπρόθεσμη και πιθανώς ανέφικτη ιδανική ευτυχία που μπορεί να σχεδιάζει και να επιδιώκει κανείς για καιρό.

Σκοπός, επομένως, της ζωής μας είναι το ούτως ή άλλως σεσημασμένο δέρας της ύπαρξής μας∙ η ήδη στιγματισμένη απ’ το άφευκτο της φθοράς και του πόνου ύπαρξή μας. Στα περιορισμένα όρια της ανθρώπινης ζωής, όπου η οδύνη και η απόγνωση έχουν κυρίαρχη παρουσία, οι άνθρωποι θα πρέπει να συνειδητοποιούν, να εκτιμούν και να επιδιώκουν την πλέρια βίωση του χρόνου που τους διατίθεται.

ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΣΕ 100 ΧΑ'Ι'ΚΟΥ

η ποίηση νικά. (Αιμιλία Σπηλιάδη, Χαϊκού επ’ αυτού)

Με το πολύ ενδιαφέρον πρόσφατο βιβλίο του, Η ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας σε 100 χαϊκού, ο Χάρης Βλαβιανός κατορθώνει ένα πρωτότυπο και δύσκολο επίτευγμα: να περιλάβει δυόμισι χιλιάδες χρόνια φιλοσοφίας σε εκατό μικρόσχημες σελίδες μιας καλαίσθητης έκδοσης. Το ριψοκίνδυνο εγχείρημα επιτυγχάνει να παραγάγει ως τελικό αποτέλεσμα μια γνήσια αναγνωστική απόλαυση, για κάθε κατηγορία αναγνωστών. Ίσως μάλιστα να προσφέρει περισσότερη τέρψη στους εραστές της φιλοσοφίας απ’ ό,τι σε εκείνους της ποίησης.

Η όλη σύλληψη του πονήματος είναι σίγουρα πρωτότυπη, μιλώντας ακόμη και σε διεθνές επίπεδο, όσο γνωρίζουμε. Μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας, η δυτική φιλοσοφική σκέψη συμπυκνώνεται οριακά, ώστε να ζευγαρωθεί με την ανατολική μινιμαλιστική ποιητική φόρμα. Όσο για τη δυσκολία του εγχειρήματος, αρκεί να σκεφτεί κανείς τον αναγκαστικό περιορισμό των δεκαεπτά συλλαβών του χαϊκού, δομημένων σε τρεις στίχους, σύμφωνα με το μέτρο 5-7-5. Παρά ταύτα, η γοητεία αυτών των μικρών στιχουργημάτων είναι πρόδηλη. Τούτη η γοητεία εν πολλοίς οφείλεται στον ευφυή και συχνά παιγνιώδη τρόπο με τον οποίο ο ποιητής εκμεταλλεύεται και χρησιμοποιεί ορισμένα γνωστά «ορόσημα».

Εννοούνται δηλαδή εδώ κάποιες σημαδιακές φράσεις ή λέξεις-κλειδιά, που αναφέρονται σε έννοιες ή όρους της φιλοσοφίας, αλλά και σε φιλοσοφικές σχολές ή παραδόσεις, σε βιογραφικά δεδομένα ή ανέκδοτα. Με αφορμή τη βασική έννοια ενός φιλοσόφου, ή ένα χαρακτηριστικό στοιχείο του βίου του, ανακύπτει ο κεντρικός πυρήνας τού κάθε μικροποιήματος. Άλλοτε μιλά ο ίδιος ο φιλόσοφος σε πρώτο πρόσωπο (εις εαυτόν;), άλλοτε απευθύνεται σε δεύτερο πρόσωπο (στον αναγνώστη;), ενώ συχνά το ποίημα προβαίνει σε γενικές διαπιστώσεις ή διατυπώνει μια κοινά αποδεκτή αλήθεια (προς όλους;).

Παράδειγμα πρωτοπρόσωπης αφήγησης ή δήλωσης έχουμε με τον Σωκράτη, ο οποίος αποφαίνεται: «Είμ’ ο πιο σοφός, / και ούτε μιαν αράδα / δεν έχω γράψει» (σ. 27). Ή με τον Σπινόζα, ο οποίος αυτοβιογραφείται δηλώνοντας: «Φακούς γυαλίζω / για να μη λογοδοτώ / στη Συναγωγή» (σ. 54). Και με τον Λακάν, που αναλογίζεται όχι δίχως πικρία: «Εγώ τον Φρόυντ / ανέστησα· μαθητές / του με σταύρωσαν» (σ. 89).

Παράδειγμα δευτεροπρόσωπης δήλωσης ή νουθεσίας συναντούμε με τον Ηράκλειτο, που προειδοποιεί: «Δεν ήσουν εσύ / που πάλι στο ποτάμι / βούτηξε. Άλλος» (σ. 19). Ή με τον Κίρκεγκωρ: «Είτε κρεμαστείς / είτε όχι, οικτρά θα / το μετανιώσεις» (σ. 70). Και με τον Χάιντεγκερ: «Δεν είσαι μόνο / άνθρωπος αλλά Dasein. / Αφέσου στο Sein!» (σ. 83).

Τέλος, παράδειγμα τριτοπρόσωπης γενικής απόφανσης προκύπτει σε σχέση με τον Πλάτωνα: «Όλα τα κομφόρ / το σπήλαιο! Έχει και / τηλεόραση!» (σ. 29). Ή με τον Χομπς: «Κίνηση άκρων / η ζωή. Η σύγκρουση / αναπόφευκτη» (σ. 51). Ή, ακόμη, με τον Ντερριντά: «Ωραία γλιστρά / το νόημα. Τσουλήθρα / κάνει στη γλώσσα» (σ. 111).

            Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα 100 χαϊκού (τα οποία στην πραγματικότητα είναι 102, αφού υπάρχει ένα που προτάσσεται ως αφιέρωση και ένα δεύτερο, ευρηματικό και ειρωνικό, που παρεμβάλλεται στο τέλος της σύντομης Εισαγωγής, στη σελίδα 15: «Φιλοσοφία / σε μορφή χαϊκού; Είναι / ποτέ δυνατόν;») δεν αναφέρονται σε 100 φιλοσόφους με την αυστηρή σημασία της λέξης, αλλά σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται ορισμένοι συγγραφείς, των οποίων το έργο πάντως έχει και φιλοσοφική χροιά. Για παράδειγμα, συναντούμε στοχαστές σαν τον Μακιαβέλλι, τον Μονταίνι, τον Πασκάλ, τον Βολταίρο, ή πιο σύγχρονους διανοητές όπως ο Βέμπερ, ο Λακάν, η ντε Μπωβουάρ, ο Λεβί-Στρως, ο Καμύ, ο Τσόμσκυ... Γενικότερα, στην κατανομή των φιλοσόφων ο εικοστός αιώνας κερδίζει τη μερίδα του λέοντος με 42 ονόματα-ποιήματα, ακολουθούν οι Νεότεροι Χρόνοι με 24 και η Αρχαιότητα με 23, ενώ έπονται ο Μεσαίωνας και η Αναγέννηση με 11 συνολικά.

Ο τίτλος του βιβλίου θα μπορούσε να θεωρηθεί εν μέρει καταχρηστικός ή παραπλανητικός, σε ό,τι αφορά την έκφραση «ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας». Σε κάθε περίπτωση, καταβάλλεται εντυπωσιακή προσπάθεια να θυμίζει το έργο όντως ιστορία της φιλοσοφίας, αφού τηρείται με μεγάλη προσήλωση η διαδοχική παρουσίαση των φιλοσόφων και η διάταξή τους με αυστηρή χρονολογική σειρά γέννησης. Εξίσου (εν μέρει) παραπλανητικός θα μπορούσε να ελεγχθεί και ο υπότιτλος, μια που η συλλογή εκκινεί όντως από τους Προσωκρατικούς, αλλά δεν τερματίζει στον Ντερριντά (ο οποίος πιθανότατα είναι διασημότερος, εν τούτοις ακολουθείται από κάποιους μεταγενέστερούς του: Ρόρτυ, Μπαντιού, Νόζικ, Αγκάμπεν και, τέλος, Μάρθα Νουσμπάουμ). Επιπλέον, αξίζει να υπογραμμιστεί ότι ενίοτε προσφέρονται στον αναγνώστη χρήσιμα βιογραφικά ή εργογραφικά στοιχεία, με μεγάλη οικονομία ωστόσο, και ορθώς, για να μη διασπάται η προσοχή του και για να μπορεί να επικεντρώνεται στο ποιητικό αποτέλεσμα.

            Για τους αναγνώστες που ασχολούνται συστηματικά με τη φιλοσοφία, η ποιητική συλλογή των εκατό χαϊκού του Χάρη Βλαβιανού θα αποτελέσει μια όαση αναψυχής, χάρη στο χιούμορ και στην ανάλαφρη διάθεσή της, και ταυτόχρονα ένα πεδίο αναστοχασμού, χάρη στη σοβαρότητα και στη φιλοσοφική ευστοχία της. Από την άλλη, οι αναγνώστες που αγαπούν την ποίηση, και που σίγουρα γνωρίζουν τα προηγούμενα βιβλία του Βλαβιανού, θα συναντήσουν εδώ μιαν άγνωστη πτυχή της ποιητικής του δημιουργίας, θαυμάζοντας εν τέλει τον ωραίο και δύσκολο πειραματισμό, που οδηγεί στην αρμονική σύζευξη της ποιητικής μορφής του χαϊκού με το εννοιακό περιεχόμενο του φιλοσοφικού στοχασμού.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ

13 Ιάπωνες, ένας Βοσκός απο το Γοργογύρι, και ένα Σχολείο στη Σουηδία.

Α'  Θέμα: 13 πράγματα που μάθαμε για τους Ιάπωνες!
1. Τα παιδιά στην Ιαπωνία καθαρίζουν το σχολείο τους κάθε μέρα για 15 λεπτά, μαζί με τους εκπαιδευτικούς. Αυτό οδήγησε τη νέα γενιά να βλέπει με ενθουσιασμό την καθαριότητα.
2. Όποιος Ιαπωνας πολίτης έχει σκύλο, πρέπει να έχει ειδική πάνινη τσάντα για να μαζεύει τα απορρίμματα του σκύλου του. Η επιθυμία να διατηρηθεί η καθαριότητα και η υγιεινή είναι μέρος της ιαπωνικής ηθικής.
3. Ο εργαζόμενος της καθαριότητας στην Ιαπωνία ονομάζεται "μηχανικός υγείας" και μπορεί να αμοίβεται με το ποσό των 5.000-8.000 δολαρίων το μήνα. Επίσης περνάει απο γραπτές και προφορικές εξετάσεις!
4. Αν και η Ιαπωνία δεν έχει φυσικούς πόρους και είναι εκτεθειμένη σε εκατοντάδες σεισμούς το χρόνο, κατάφερε να γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο.
5. Η Χιροσίμα επέστρεψε στην ζωντανή οικονομία μετά την πτώση της ατομικής βόμβας μέσα σε 10 χρόνια.
6. Στην Ιαπωνία δεν επιτρέπεται η χρήση κινητών τηλεφώνων σε εστιατόρια, τρένα, και πλοία.
7. Στην Ιαπωνία οι μαθητές από την πρώτη έως έκτη τάξη του δημοτικού πρέπει να μάθουν τις ηθικές αξίες όσον αφορά την αντιμετώπιση των ανθρώπων.
8. Οι Ιάπωνες αν είναι από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, δεν έχουν προσωπικό. Οι γονείς είναι υπεύθυνοι για το σπίτι και τα παιδιά.
9. Απο την πρώτη έως την τρίτη τάξη δεν υπάρχει καμία εξέταση στο σχολείο. Ο στόχος της εκπαίδευσης είναι τα παιδιά να κατανοήσουν τις έννοιες και να αναπτύξουν τον χαρακτήρα τους, και όχι μόνο να εξετάζονται και να μαθαίνουν θεωρία.
10. Αν πάτε σε ένα εστιατόριο με μπουφέ στην Ιαπωνία θα δείτε ότι οι άνθρωποι βάζουν στο πιάτο τους μόνο το φαγητό που θα φάνε, χωρίς να πετάξουν τίποτα. Κανένα τρόφιμο δεν είναι για σπατάλη.
11. Οι υπερταχείες αμαξοστοιχίες ταξιδεύουν με πολύ υψηλή ταχύτητα και η μέγιστη καθυστέρηση στην Ιαπωνία είναι περίπου 7 δευτερόλεπτα το έτος! Εκτιμούν την αξία του χρόνου, η οποία υπολογίζεται σε λεπτά και δευτερόλεπτα.
12. Τα παιδιά σχολείο πρέπει να βουρτσίζουν και να κάνουν νήμα στα δόντια τους μετά το γεύμα του σχολείου για να μάθουν την υγειηνή απο τη νεαρή ηλικία.
13. Οι μαθητές τελειώνουν το γεύμα τους σε μισή ώρα για να διασφαλιστεί η σωστή πέψη. Οι μαθητές είναι το μέλλον της Ιαπωνίας.
Ας ελπίσουμε ότι μπορούμε να μάθουμε απο όλα τα παραπάνω ένα κομμάτι του πολιτισμού, της ανάπτυξης και της φιλοσοφίας των Ιαπώνων.

 Β'  Θέμα
25 ΣΥΝΒΟΥΛΕΣ ΕΝΟΣ ΣΟΦΟΥ ΒΟΣΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ
 Η διαδρομή προς τον προορισμό δεν είναι ποτέ ευθεία. Για να φτάσουμε στο χειμαδιό  περνάμε στροφές, κακοτράχαλα εδάφη, έχουμε απώλειες. Επιπλέον χρειάζεται να χεις προνοήσει, πάντα να έχεις μαζί σου και λίγο παστό κρέας.
Άσε πίσω το παρελθόν. Αν σου φάει ο λύκος την κατσίκα την έφαγε, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι αυτό. Απλά την επόμενη φορά φρόντισε να είσαι πιο προσεκτικός.
Μην κεφαλαιοποιείς πολλά, μην γίνεσαι σπαγγοραμένος. Μην αναβάλλεις την απόλαυση της χαράς για το μέλλον. Κάντο τώρα, όσο είσαι ακόμα νέος. Κάνε την σκληρή εργασία σου να αξίζει ακόμη περισσότερο.
Αγωνίσου, πάλεψε. Εσύ είσαι ο μοναδικός υπεύθυνος για τον εαυτό σου. Μην είσαι φυγόπονος, μην περιμένεις να κάνουν στο κοπάδι σου όλη τη δουλειά τα σκυλιά.
Διεκδίκησε τον σεβασμό που σου αξίζει, μην αφήνεις τους άλλους να σε πατάνε . Βάλε όρια, βάλε φράχτες, προστάτεψε τα ζώα σου.
Μακάριοι αυτοί που κάνουν λάθη. Σφάλε. Εμπειρίες ονομάζουμε τις καρπαζιές που έχουμε φάει στη ζωή μας, απλά τους δώσαμε ένα πιο εύηχο όνομα. Και μην ξεχνάς ότι δεν έχει μεγάλη σημασία ποιος ήσουν μέχρι χθες. Ξεκίνα σήμερα κι όρισε με τις πράξεις σου,  αυτό που θα γίνεις από δω και πέρα.
Μάθε να συγχωρείς .. τον  εαυτό σου πρώτα.  Άσε τις ενοχές, δεν έχεις χρόνο γι αυτές
Μακάριοι αυτοί που αμφισβητούν. Μην αφήνεις τη ζωή σου να καταδυναστεύεται από δόγματα. Θυμήσου ότι αν κάποιοι δεν αμφισβητούσαν παγιωμένες γνώσεις η ανθρωπότητα θα κατοικούσε ακόμη σε σπηλιές. Φίλτραρε την πληροφορία, γίνε σκεπτικιστής, σκέψου κριτικά, σκέψου ορθολογικά, αναθεώρησε. Δεν είδες νεράιδες και στοιχειά στο δάσος, μόνο λύκους.
Να είσαι προσεκτικός. Να παρατηρείς τους άλλους . Κοίταζε τους στα μάτια. Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της.
Η ζωή είναι το ταξίδι, όχι ο προορισμός. Και είναι πολύτιμη. Η προηγούμενη λέξη που διάβασες είναι ήδη παρελθόν
Μη συμβουλεύεις διαρκώς τους νέους,  είναι χάσιμο χρόνου. Δεν υπάρχει τρόπος να τους διδάξεις τον πόνο και τη δυστυχία, μόνο η εμπειρία θα το κάνει βασανιστικά.
Ταξίδεψε! Τα ταξίδια είναι από τις εμπειρίες που μένουν. Βγες έξω Δοκίμασε! Γεύσου, ρούφηξε άπληστα εικόνες. Άφησε τις αισθήσεις σου ελεύθερες
Εκθέσου, αφέσου, τσαλακώσου, χάσε τον έλεγχο που και που. Κι όχι μόνο τον έλεγχο του εαυτού σου, αλλά και τον έλεγχο σε σχέση με άλλους. Αρκετά απομονώθηκες στην στην καλύβα σου στο χειμαδιό, φτάνει όμως, βγες έξω όταν γυρίσεις. Ξαναβρές τους φίλους και τη συντροφικότητα
Μην προσπαθείς να ελέγξεις τους άλλους. Έτσι θα καταδικάσεις στο άγχος και τη δυστυχία όχι μόνο τον εαυτό σου, αλλά κι αυτούς που προσπαθείς να ελέγξεις. Άσε τους άλλους να ζήσουν και ζήσε για τον εαυτό σου. Άσε τ άλλα κοπάδια στους βοσκούς τους, κοίτα το δικό σου.
Η ζωή δεν είναι δίκαιη - Το σύμπαν δεν σου οφείλει καμιά παρηγοριά και το σίγουρο είναι ότι στο τέλος της διαδρομής εσύ πεθαίνεις. Γρηγορήσαι
Να έχεις ισορροπία. Ν απολαμβάνεις το φαγητό και το ποτό σου. Να μην ξεχνάς ότι οι φτωχοί του πλανήτη περπατούν χιλιόμετρα για την καθημερινή τους  τροφή,  ενώ οι πλούσιοι περπατούν χιλιόμετρα για να τη χωνέψουν.
Απ όλους έχεις να κερδίσεις κάτι. Μάθε από τους γύρω σου. Γίνε παιδί με τα παιδιά, παίξε μαζί τους αλλά πήγαινε και στο καφενείο να μιλήσεις με τους γέρους. Κάτι έχει να σου πει η συσσωρευμένη εμπειρία τους.
Μην τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς. Μην παίρνεις τα πάντα σοβαρά  Πιθανόν υπερβάλλεις στο σήμερα. Αυτό που σε ενοχλεί ή φοβάσαι τώρα, το πιο πιθανό είναι αύριο να το κρίνεις ανούσιο ή χλιαρό. Προσπάθησε να δεις τον εαυτό σου από απόσταση, ρίξε μια ματιά στη θέα του κοπαδιού σου από το λόφο
Έχε υπομονή. Οι κατσίκες δεν γεννούν κάθε μήνα. Αλλά όταν συμβεί πρέπει να σαι παρών και σε χρειάζονται
Μάλωσε καμιά φορά με τη σύντροφό σου αν χρειαστεί, δεν είναι τρομερό, άφησε τα συναισθήματα να εκτονωθούν. Κάνε αποσυμπίεση στο θυμό. Η φωτιά μερικές φορές είναι ευεργετική.  Αν καεί μια περιοχή με πουρνάρια ή ξερόχορτα , η άνοιξη πάλι θα δώσει νεαρή βλάστηση, εκλεκτή τροφή για τις γίδες και τα μικρά τους. Πρόσεχε όμως, τα λόγια που θα ειπωθούν δεν τα ξαναμαζεύεις. Πρόσεχε τι θα φάνε οι γίδες σου, δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν. Αν αυτά που θα φάνε είναι τα βλαστάρια δέντρων, το δάσος δεν ξαναγίνεται, ο τόπος θα μείνει χέρσος.
Πότε δεν θα υπάρξει ιδανική στιγμή, ποτέ οι συνθήκες και οι καταστάσεις δεν θα είναι ιδανικές. Ξεκίνα από εδώ που βρίσκεσαι τώρα! Μην αναβάλλεις.
Να είσαι ευγενικός. Ένα πρόσωπο που χαμογελά καθρεφτίζει ανάλογη συμπεριφορά. Κάνε δώρα. Ακόμη και το δώρο ενός καλού λόγου είναι σημαντικό.  Να φέρεσαι καλά στους ηλικιωμένους, σε λίγο θα σαι σαν αυτούς. Να φέρεσαι καλά και στα ζώα, αυτά δεν κρατάνε κακία, δεν ζηλεύουν, δεν έχουν εμμονές ούτε εγωισμό. Συγχωρούν, και μάλιστα χωρίς όριο.
Αν ξέρεις γράμματα διάβασε! Αυτοί που διαβάζουν ζουν επιπλέον ζωές. Όχι μόνο τη δική τους αλλά κι όλων αυτών που μπήκαν στη θέση τους
Τόλμησε, ο φόβος σε κρατά δεμένο αλλά δεν είναι πραγματικός, απλά προέρχεται από το άγνωστο που δεν βρίσκεται στο κεφάλι σου.
Μην δένεσαι με τα πράγματα. Η ζωή είναι σαν τη διαδρομή του χειμαδιού και το ταγάρι. Όσο περισσότερο το γεμίζεις, τόσο πιο δύσκολα θα περπατάς. Πάρε τ απαραίτητα, το κοπάδι προχωρά, δεν θα σε περιμένει αν καθηλωθείς από πράγματα βαριά κι ασήκωτα. Πέτα τα , αποδεσμεύσου, νιώσε πιο ευέλικτος κι ελεύθερος.
Πηγή: Γιώργος Γιώτης - antikleidi.com
Γ'  Θέμα
Kαι τώρα ως επιδόρπιο διαβάστε και δείτε το σχολείο της Σουηδίας, και προσπαθήστε να το συγκρίνετε με το δικό μας σχολείο, και παράλληλα φέρτε στο μυαλό σας απο τη μεταπολίτευση και μετά όλους τους υπουργούς παιδείας και αρχίστε να τους στέλνετε φάσκελα χ 5.

 

Τα 10 ‘περίεργα’ του Σουηδικού Εκπαιδευτικού Συστήματος

Πόσο αμήχανη είναι εκείνη η στιγμή που πηγαίνεις με τα παιδιά σου και αγοράζεις σχολικά είδη , σάκα , τετράδια , κασετίνες, μολύβια και την επομένη μαθαίνεις ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα χρησιμοποιηθεί. Πόσο περίεργα ακούγεται η άποψη ότι "σημαντικότερο από το να διαβάσει το παιδί ένα σχολικό βιβλίο είναι να το παραδώσει στο τέλος της χρονιάς ανέπαφο όπως ακριβώς το παρέλαβε γιατί απλά αποτελεί δημόσια περιουσία" .Πόσο οικεία μπορεί να είναι η εικόνα όταν πηγαίνεις να παραλάβεις τα παιδιά από το σχολείο περασμένες έξι το απόγευμα και τα βρίσκεις να παίζουν Playstation με τους συμμαθητές τους μέσα στη σχολική τάξη. Πόσο παράξενο το πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου να περιλαμβάνει βόλτα στο σχολείο και παιχνίδι στο γήπεδο ή το παγοδρόμιο τα οποία είναι ανοικτά και προσβάσιμα όλες τις ημέρες.

Είναι αλήθεια ότι η αρχική επαφή ενός ´Έλληνα γονιού με το Σουηδικό σύστημα εκπαίδευσης προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα, κυρίως θα έλεγα συναισθήματα αμηχανίας . Όταν έχεις ανατραφεί και αποφοιτήσει από ένα εκπαιδευτικό σύστημα στο οποίο ο χρόνος παραμονής στην αίθουσα διδασκαλίας αποτελεί υποδιαίρεση του εκπαιδευτικού χρόνου , ο οποίος στη συνέχεια πρέπει να συμπληρωθεί με φροντιστήρια και πολύωρη μελέτη στο σπίτι , πώς μπορείς να αποδεχτείς ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν μέσα στην σχολική αίθουσα και μάλιστα πολύ πριν σημάνει το κουδούνι λήξης της σχολικής ημέρας μιας και οι τελευταίες 2-3 ώρες είναι καθαρά και μόνο για ψυχαγωγία και παιχνίδι.

Πως μπορούν να ηχήσουν στα αυτιά ενός Έλληνα γονιού οι παρακάτω δέκα απόψεις ;

- Τα διαγωνίσματα απαγορεύονται γιατί υπονομεύουν την ομαλή ένταξη του παιδιού στην ομάδα και στην από κοινού προσπάθεια για την επίτευξη ενός στόχου. Όταν αναγκάζουμε το παιδί να κρύβει το γραπτό του από το διπλανό του , πως θα του ζητήσουμε αργότερα ως πολίτη και μέλους της κοινωνίας να συνεργαστεί με το διπλανό του για την επίλυση των κοινών προβλημάτων.

- Η βοήθεια των γονιών προς το παιδί στο σπίτι , το λεγόμενο διάβασμα , είναι η πρωταρχική μορφή της παραπαιδείας . Το παιδί μαθαίνει στην ευαίσθητη νηπιακή ηλικία ότι το σχολείο χρειάζεται συμπλήρωμα αλλά και έλεγχο από τους γονείς και αργότερα από τα φροντιστήρια. Η εμπλοκή των γονέων είναι επιθυμητή αλλά να περιορίζεται σε εξωσχολική θεματολογία.

   - Οι εκδρομές και οι κάθε είδους ψυχαγωγικές δραστηριότητες είναι εξίσου σημαντικές με τα μαθηματικά και τη γλώσσα και προγραμματισμένες σε εβδομαδιαία βάση. Όταν το παιδί μαθαίνει ότι η εκδρομή έρχεται ως επιβράβευση τότε αυτομάτως θέτει στο μυαλό του το μάθημα ως τιμωρία.  Όταν ο διευθυντής του σχολείου αποφασίζει για την εκδρομή με βάση τις διαθέσεις των δασκάλων , την πορεία των μαθημάτων και τις καιρικές συνθήκες τότε το παιδί ανατρέφεται σε ένα περιβάλλον όπου η ψυχαγωγία περιθωριοποιείται και συγκαταλέγεται στις δευτερεύουσες προτεραιότητες της ζωής.

- Μία ημέρα την εβδομάδα η προσέλευση στην  πρώτη σχολική ώρα γίνεται οικιοθελώς και το παιδί αν θέλει επιλέγει να κοιμηθεί παραπάνω ή να δει τηλεόραση , ανάλογα πάντα και με το πρόγραμμα και τις ανάγκες της οικογένειας του.

- Ο γονέας δεν έχει κανένα έλεγχο επί της σίτισης του παιδιού , το οποίο λαμβάνει σχεδόν όλα τα γεύματα της ημέρας στο σχολείο. Δεν υπάρχει κυλικείο , δεν επιτρέπεται το φαγητό από το σπίτι , παρά μόνο φρούτα . (Κάλλιστα μπορείς να παραλάβεις το παιδί σου το απόγευμα νηστικό γιατί δεν του άρεσε το φαγητό του σχολείου)

- Οι "απαγορευμένες" και "επικίνδυνες" αγαπημένες ενασχολήσεις  των παιδιών με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το Ιντερνέτ , προβλέπονται από το σχολείο το οποίο παρέχει και όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό ( οθόνες , υπολογιστές , κονσόλες παιχνιδιών )

- Ένα δίωρο την εβδομάδα, το πρόγραμμα είναι ελεύθερο και επιλέγουν τα παιδιά κάθε φορά με ψηφοφορία τι μάθημα θέλουν να κάνουν . Έτσι η μειοψηφία μαθαίνει να ακολουθεί την απόφαση της πλειοψηφίας και όλοι μαζί αντιλαμβάνονται πως οι αποφάσεις που παίρνουμε επηρεάζουν επί του πρακτέου την καθημερινή μας ζωή . (Όχι , δεν επιλέγουν κάθε φορά γυμναστική)

- Η κάθε σχολική τάξη έχει στη διάθεσή της ένα μικρό χρηματικό ποσό από το μπάτζετ  του σχολικού προϋπολογισμού το οποίο αποφασίζουν οι μαθητές πού θα το διαθέσουν και κάνουν έρευνα αγοράς μόνοι τους .

- Οι σχολικές αίθουσες διατίθενται τα σαββατοκύριακα στους μαθητές για τα σχολικά πάρτυ , οι οποίοι είναι υπεύθυνοι (μαζί με το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων) για την παράδοση τους στην κατάσταση στην οποία παρελήφθησαν.

- Κάθε τρίμηνο οι μαθητές δεν βαθμολογούνται , αλλά βαθμολογούν το σχολείο , τα μαθήματα , τους εκπαιδευτικούς . Απαντούν σε ανάλογα ερωτηματολόγια για τις συνθήκες που επικρατούν στο σχολείο , τις επιδόσεις των εκπαιδευτικών και αναφέρουν τις προτάσεις τους για αλλαγές.

_________
   ~ Ταχταράς Ευάγγελος, Χειρουργός
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ Ο ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ.

Η Όκρα έφερε ξανά ζωντάνια στο σπίτι ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΟΥΡΑ!!

Η Όκρα έφερε ξανά ζωντάνια στο σπίτι

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΟΥΡΑ

Eπιμέλεια Άννα Κωνσταντουλάκη

Οκρα σημαίνει στην αγγλική γλώσσα... μεγαλείο! και είναι αλήθεια πολύ παράξενο όνομα για σκύλο. Η Σοφία Σκραφνάκη, μας την παρουσιάζει και όπως μας γράφει, η Οκρα έφερε ξανά τη ζωντάνια μέσα στο σπίτι, γι' αυτό φροντίστε με κάποιον τρόπο να βάλετε την ΟΚΡΑ στη ζωή σας αν θέλετε να αποκτήσετε αντισώματα απέναντι σε όλους τους κορωνο'ι'ούς. Ζήτω η ΟΚΡΑ!

“Οκρα είναι το όνομά της και ζει μαζί με την οικογένειά μας από τον Μάρτιο του 2010. Την βρήκε ένας φίλος της κόρης μου της Ελευθερίας ένα βράδυ μόνη της, να κλαίει στην ερημιά και μας την έφερε στο σπίτι. 

Η  Ελευθερία είναι ψηλή και αδύνατη και τη φωνάζαμε “OKRA”!!!!!!!! και το σκυλάκι μας ψηλό κι αδύνατο κι αυτό, το ονομάσαμε Οκρα!!!!!!!! που στα αγγλικά, σημαίνει... μεγαλείο.

Είναι ένα σκυλί πολύ αγαπητό που γίνεται εύκολα φίλος του ανθρώπου, καθόλου επιθετικό και χαδιάρικο. Είναι ισπανικός ιχνηλάτης, δηλαδή κυνηγόσκυλο. Στην αρχή ήταν όλο με χνουδωτά αρκουδάκια που τα μασούσε και έπαιζε μ’ αυτά. Επαιρνε τις κάλτσες και τα παπούτσια και τα έκανε χάλια. Οσο για τις καρέκλες του σαλονιού, τις έφαγε σε όλες τις γωνίες. Της αρέσει να παίζει με μπάλες που έχουν μουσική, να τρέχει με άλλα σκυλιά και να τρώει γαλοπούλα. Οσο για τις γάτες, τρελαίνεται να τις κυνηγάει. Νευριάζει πάρα πολύ όταν της παίρνουμε το φαγητό, όταν της φωνάζουμε δυνατά και όταν την κυνηγούν μεγάλα σκυλιά. Οσο για μένα δεν της θυμώνω σχεδόν ποτέ, μόνο όταν δεν με ακούει καθόλου και κάνει τα δικά της. Οταν δε την χαϊδεύουμε στην κοιλιά, ξαπλώνει και γίνεται το πιο ήρεμο σκυλί στον κόσμο. Την χαϊδεύουμε συνέχεια και παίζουμε πολλά παιχνίδια μαζί. Οταν κουράζεται, πέφτει ξερή και όλοι χαιρόμαστε που επιτέλους ηρέμησε...

Η ζωή μας άλλαξε από τότε που η Οκρα ήρθε στο σπίτι μας. Η Ελευθερία η κόρη μου το ήθελε τόσο πολύ από μικρή και εμείς δεν το εγκρίναμε. Ομως όταν την είδαμε την αγαπήσαμε αμέσως και έτσι έμεινε! Οσο για μένα έγινα πολύ ευτυχισμένη μ’ αυτό το σκυλί. Η κόρη μου λείπει λόγω σπουδών, κι εγώ συνταξιοδοτήθηκα. Το σκυλί αυτό έφερε ξανά τη ζωντάνια μέσα στο σπίτι μας. Πάμε καθημερινά για περπάτημα, τρέξιμο, παιχνίδι. Μ’ έκανε να νιώσω ότι απέκτησα ένα παιδί που με χρειάζεται και μ’ αγαπά. Είμαι πολύ ευτυχισμένη που έχω την Οκρα και φυσικά το ίδιο και ο άνδρας μου και η κόρη μου.
Τελικά η ΟΚΡΑ είτε σαν ομάδα, είτε σαν σκύλος αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων γι'αυτό το σύνθημά μας είναι OKRA FOR EVER υπάρχει μια εικασία πως αυτή η ΟΚΡΑ το σκυλάκι δηλαδή είναι ο Πετράκης ο ισόβιος αρχηγός της ΟΚΡΑ μπράβο στη νέα ηγεσία που κατάφερε σε χρόνο ρεκόρ να δώσει νέα πνοή στην ομάδα. Γενικέ-Πρόεδρε με σένα στην ηγεσία η ΟΚΡΑ θ'αποκτήσει πάρα πολλά σκυλιά ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ ΠΕΠΟΣ δείτε τώρα και κάποιες φωτογραφίες απο το παρελθόν τότε που η ΟΚΡΑ ήταν ο φόβος και ο τρόμος των αντιπάλων, ένα απο εκείνα τα παιδιά, μιλάω για τον ογκόλιθο της άμυνας, τον Γίγαντα Γενικό που ο κ. Ρότσα του έχει ''πλέξει'' πολλές φορές το εγκώμιο, είναι σήμερα ο πρόεδρος της ΟΚΡΑ GROUP και φυσικά και ο αντιπρόεδρος Αρκάς, και εκπρόσωπος τύπου ο VAS-VAS και ο οικονομικός διευθυντής Νίκος Χατζής είναι όλοι τους απο τα γενοφάσκια τους στην ΟΚΡΑ.

Αϊ σιχτήρ Καραγκιόζη. Στα τσακίδια και ακόμα παραπέρα, τράβα στους γονείς σου τους τουρκαλάδες.

Φίλες και Φίλοι καλημέρα, το πιο κάτω άρθρο το δανείστηκα απο το ιστολόγιο ΥΔΡΟΧΟΟΣ ΕΑΜ Β' ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑ'Ι'ΑΝΟΥ παρεμπιπτόντως να σας προτείνω να επισκέπτεστε αυτό το ιστολόγιο γιατί θα μάθετε αλήθειες που δεν πρόκειται να της μάθετε απο κάπου αλλού. Διαβάστε λοιπόν το πιο κάτω άρθρο, το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι καταπληκτικό, και πολύ ουσιαστικό, και αναρωτηθείτε μήπως είμαστε Καραγκιόζηδες; Εγώ θα σταθώ στη φράση που έχω επισημάνει με πράσινα γράμματα, εσείς τι λέτε; έχει δίκιο ή άδικο ο ΤΡΑ'Ι'ΑΝΟΥ; για μένα έχει απόλυτο δίκιο, δυστυχώς. Κύριε ΒΑ'Ι'Ο εσείς τι λέτε; Στο Σκεπάρι όταν αποκαλείται κάποιον ''Καραγκιόζη'' τι εννοείται; είναι τίτλος τιμής; ή είναι χλεύη; Αυτόν λοιπόν τον ''Καραγκιόζη'' εμείς τα χαϊβάνια οι Έλληνες θέλαμε να τον διεκδικήσουμε επειδή -άκουσον-άκουσον- ανήκει λένε κάποιοι ανεγκέφαλοι στην παραδοσή μας, τι λέτε μωρέ!!!! είσαστε με τα καλά σας, ή μήπως είσαστε Καραγκιόζηδες; Παναγιώτη ν'αγιάσει το στόμα σου, ευτυχώς που υπάρχεις κι εσύ για να μας ανοίγεις τα μάτια. Όσο σκέφτωμαι πως αυτόν τον γύφτουλα τον Καραγκιόζη τον έβαζαν κάποιοι αφελείς δίπλα στους Άγιους Ήρωες του 1821 ΖΟΥΡΛΕΝΟΜΑΙ
Καλή ανάγνωση, με σεβασμό για σας, και αποτροπιασμό για τον Καραγκιόζη,
και ό,τι αυτός και η γυφτοπαρέα του πρεσβέυουν. Επικούρειος Πέπος.

     

Συγχαρητήρια στους Τούρκους για το απόκτημά τους. Να το χαίρονται.

Μεγαλύτερο κακό στον ελληνισμό από τους ίδιους τους Έλληνες ποτέ και κανένας ξένος δεν έχει καταφέρει να κάνει. Πήραν οι Τούρκοι τον "Καραγκιόζη" και βρέθηκαν Έλληνες να τσαντιστούν και να βγουν να φωνάζουν, διεκδικώντας το δίκιο τους. Αντί να πανηγυρίζουμε όλοι μαζί, που βρέθηκε κάποιος αφελής να πάρει αυτήν τη "λέρα" από πάνω μας, καθόμαστε και διαμαρτυρόμαστε. Με την Τουρκία έπρεπε να έχουμε διαφορές για το ακριβώς αντίθετο από αυτό που σήμερα διαφωνούμε. Θα έπρεπε να προσπαθεί ο ένας να φορτώσει στον άλλο τον Καραγκιόζη, όπως συμβαίνει με τον κάθε "μουντζούρη".

"Μουντζούρης" είναι ο Καραγκιόζης. Ένας κόπρος. Ένα πραγματικό παράσιτο της ζωής και της κοινωνίας. Ένα πραγματικό βδέλυγμα. Ένα θλιβερό ανθρωποειδές, που αποτελεί ντροπή για έναν λαό να υπάρχει στην παράδοσή του. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο λαός είναι ο ελληνικός. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο Καραγκιόζης θα πρέπει να είναι "συγκάτοικος" σε μια παράδοση με ήρωες όπως ο Αχιλλέας ή ο Οδυσσέας. Σήμερα διαμαρτυρόμαστε σε ένα θέμα, στο οποίο έχουμε εκατό τοις εκατό άδικο και μάλιστα εμφανιζόμαστε τόσο γελοίοι, που με τις πρακτικές μας νομιμοποιούμε τις πρακτικές των εχθρών μας.

Με τις βλακώδεις και ανεξήγητες συμπεριφορές μας απειλούμε τα πραγματικά μας δίκια. Μιλάμε για τρομερά πράγματα. Διεκδικώντας αδίκως ξένες πνευματικές κληρονομιές, νομιμοποιούμε αυτούς, που κάνουν τα ίδια εις βάρος μας. Οι ίδιοι οι Έλληνες, οι οποίοι γελάνε με τους σλαβόφωνους Σκοπιανούς, όταν αυτοί διεκδικούν τον Φίλιππο ή τον Αλέξανδρο -των οποίων τα ονόματα δεν τα κατανοούν στη γλώσσα τους- έρχονται και τους μιμούνται στο θέμα του Καραγκιόζη. Ό,τι σχέση έχει η λέξη Φίλιππος με τους Σλάβους, άλλη τόση σχέση έχει η λέξη Καραγκιόζης με τους Έλληνες. "Φωνάζει" από μακριά ..."Καραγκιόζης" .Είναι τούρκικη λέξη .Δεν είναι ούτε Τηλέμαχος ούτε Αριστοτέλης ούτε Νικηφόρος ούτε Φιλοποίμην. Ανήκει στην οθωμανική παράδοση και όχι στην ελληνική. Ανήκει σ' αυτούς που τον "γέννησαν" και τον "βάπτισαν" με όνομα που ανήκε στη γλώσσα τους. 

"Ο Καραγκιόζης είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού μας" .θα μπορούσε να πει o...Βελιγκέκας. Δυστυχώς όμως αυτό το είπε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Γραικίας Γρηγόρης Δελαβέκουρας.!!! Ο εκπρόσωπος του ίδιου υπουργείου, το οποίο μάχεται για να "κρατήσει" τον Καραγκιόζη, αλλά δεν έχει κανένα πρόβλημα -όπως δείχνουν τα πράγματα- να παραδώσει το όνομα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς. Ο εκπρόσωπος του υπουργείου, το οποίο δεν έδειξε τα ίδια αντανακλαστικά τώρα που οι Τούρκοι απειλούν να μας πάρουν το Καστελόριζο ή το μισό Αιγαίο. Τον Καραγκιόζη να μην μας πάρουν. Αυτό μόνον τους νοιάζει. Τον "πατέρα" τους να μην χάσουν και να μην μείνουν "ορφανά" τα "Κολλητήρια" .εκεί στη Βασιλίσσης Σοφίας.

Αυτά σ' ό,τι αφορά το τυπικό μέρος του "ήρωα" των σκιών. Στο ουσιαστικό μέρος τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Τον Καραγκιόζη οι Έλληνες όχι απλά έπρεπε να τον αποφεύγουν όπως έναν "μουντζούρη", αλλά στην κυριολεξία να τον μισούν. Γιατί; Γιατί ο Καραγκιόζης τούς αλλοίωσε τα ελληνικά τους χαρακτηριστικά. Ο Καραγκιόζης είναι ο "πατέρας" του αιώνιου Ραγιά. Του υποταγμένου, κουτοπόνηρου και βρωμερού Ραγιά. Συνεπώς είναι και ο "πατέρας" του άθλιου σημερινού νεοέλληνα της μίζας, του ωχαδερφισμού και της αθλιότητας. Γι' αυτόν τον λόγο "κατασκευάστηκε" από την οθωμανική αυτοκρατορία. "Κατασκευάστηκε", για να διαβρώνει ανθρώπινες ψυχές. "Κατασκευάστηκε", για ν' αποθαρρύνει τους ανθρώπους να γίνονται ισχυροί πολίτες και να τους μετατρέπει σε κουτοπόνηρους και πειθήνιους υπηκόους.

Η επιβίωση του Καραγκιόζη στη σύγχρονη ελληνική παράδοση ήταν αυτή, η οποία διαιώνισε τους Ραγιάδες της οθωμανικής αυτοκρατορίας και στο σύγχρονο ελληνικό κράτος. Ο Καραγκιόζης έκανε μεγάλη ζημιά στον σύγχρονο ελληνισμό. Εξαιτίας του δεν έγινε η Ελλάδα ποτέ ένα σύγχρονο κράτος. Εξαιτίας του μεταφέρθηκε η "παθογένεια" της οθωμανικής αυτοκρατορίας στο ελληνικό εθνικό κράτος. Απλά, για να το καταλάβει κάποιος αυτό, θα πρέπει να γνωρίζει πώς λειτουργεί το σύστημα και οι μηχανισμοί παραγωγής προτύπων.

Το κάθε κοινωνικό σύστημα λειτουργεί με τον τρόπο που επιβάλει η πολιτισμική του επιλογή. Με βάση αυτήν την επιλογή -και άρα με βάση τις "απόψεις" του- διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του. Εξαιτίας των αναγκών της διαπαιδαγώγησης παράγει τα επιθυμητά γι' αυτό πρότυπα. Με τα πρότυπα σου "λέει" από μικρό παιδί τι ακριβώς θέλει από εσένα να κάνεις όταν θα ενηλικιωθείς. Σου εξηγεί τι θεωρεί σωστό και τι λάθος. Σου εξηγεί τι ανέχεται και τι όχι.

Η αρχαία ελληνική κοινωνία δεν ήταν τυχαίο που μεγαλούργησε. Δεν ήταν τυχαίο που νίκησε όλους τους μεγάλους τυράννους. Δεν ήταν τυχαίο που έστησε Θερμοπύλες για να τους σταματήσει και τους νίκησε σε Μαραθώνες. Τίποτε δεν είναι τυχαίο σ' αυτόν τον κόσμο. Από τύχη κανένας δεν βρέθηκε ψηλά στον Όλυμπο. Πρέπει να ξεκινήσεις "σκαρφάλωμα" μιας ολόκληρης ζωής, για να βρεθείς εκεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τις κοινωνίες. Καμία δεν διέπρεψε επειδή έτσι "έτυχε". Οι κοινωνίες αποφασίζουν μόνες τους για τους στόχους τους και στη συνέχεια "παράγουν" τους πολίτες που επιθυμούν, για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί. Η αρχαία ελληνική κοινωνία ήταν διάσημη και λαμπερή, γιατί ήταν φιλόδοξη. Αναγκαστικά λοιπόν φιλόδοξους πολίτες "παρήγαγε". Τέτοια πρότυπα έδινε στα παιδιά της.

Όταν μια κοινωνία μεγαλώνει τα παιδιά της με ήρωα τον Αχιλλέα, ελληνική θα γίνει. Γιατί; Γιατί θα τα κάνει όμοια μ' αυτόν. Θα τα κάνει να σκέφτονται όμοια μ' αυτόν. Θα τα κάνει να επιθυμούν και να εχθρεύονται τα ίδια πράγματα μ' αυτόν. Τι ήταν ο Αχιλλέας; Ένας ισχυρός άνθρωπος. Ένας φιλόδοξος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος, ο οποίος αγωνιζόταν για τη δόξα μέχρι θανάτου. Ένας άνθρωπος, ο οποίος μπορούσε να θυσιαστεί για έναν κοινό στόχο. Ένας άνθρωπος, ο οποίος μπορούσε να θυσιαστεί για τον φίλο του και άρα και για τον συνάνθρωπό του. Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν θα δίσταζε να σηκώσει το ξίφος του ακόμα και απέναντι στην ίδια την εξουσία, αν θεωρούσε ότι αδικούνταν από αυτήν. Ένας άνθρωπος, ο οποίος στεκόταν πάντα "όρθιος" σε όλες τις περιστάσεις. Ένας άνθρωπος, ο οποίος, ως "όρθιος", δικαιούνταν να είναι πανέμορφος και ρωμαλέος ως θεός.

Αυτά τα παιδιά αυτής της κοινωνίας είναι που έστησαν τις Θερμοπύλες και έχτισαν τους Παρθενώνες. Αυτοί ανακάλυψαν τη Δημοκρατία και αυτοί θεμελίωσαν τις επιστήμες. Γιατί; Γιατί ο καθένας από αυτούς σκεφτόταν σαν τον Αχιλλέα και έδινε τη μάχη του στον όποιο τομέα και αν δραστηριοποιούνταν. "Τρωικός Πόλεμος" δεν υπάρχει μόνον στο στρατιωτικό επίπεδο. Υπάρχει και στην επιστήμη. Υπάρχει και στην οικονομία. Υπάρχει και στην κοινωνική λειτουργία. Όπου υπάρχει τέτοιος "πόλεμος", ευδοκιμούν και δοξάζονται οι "Αχιλλείς".

 Άνθρωπος, ο οποίος μεγάλωσε με πρότυπο τον Αχιλλέα, θα σταθεί "όρθιος" ως άνθρωπος όπου κι αν τον τοποθετήσεις. Όποια κι αν είναι η ιδιότητά του. Είτε είναι στρατιώτης είτε επιστήμονας είτε υπάλληλος είτε εργάτης, πάντα θα στέκεται "όρθιος". Θα κάνει το καθήκον του ή θα εκτελέσει την εργασία του στο ακέραιο, για να μην σου δώσει το δικαίωμα να τον κατηγορήσεις. Θα υπερασπιστεί αυτό το οποίο θεωρεί δίκαιο και θα πολεμήσει αυτό το οποίο θεωρεί άδικο .Μέχρι θανάτου .καί στις δύο περιπτώσεις. Αυτός είναι ο ελληνισμός και αυτά είναι τα θεμέλιά του.

Σε μια άλλη χρονική περίοδο και υπό άλλες συνθήκες λειτούργησε η οθωμανική αυτοκρατορία. Αυτή η αυτοκρατορία είχε έναν πολύ απλό τρόπο λειτουργίας. Δεν είχε ανώτερους στόχους, όπως η ελληνική. Δεν ήταν μικρή κοινωνία, η οποία θα έδινε τη μάχη της επιβίωσης, όπως η ελληνική. Ήταν μια τεράστια κοινωνία και δεν κινδύνευε από εξωτερικούς εχθρούς, ώστε να εκπαιδεύσει τους πολίτες της στην αυτοθυσία. Είχε μια οργανωμένη τάξη ισχυρών, οι οποίοι περισσότερο φοβούνταν την εσωτερική αντίδραση παρά οτιδήποτε άλλο. Αυτοί οι κυρίαρχοι Αγάδες φοβούνταν τους φτωχούς δουλοπάροικους και φρόντιζαν για την άμυνά τους. Πώς; Με τη μέθοδο των προτύπων. Κατασκεύασαν τα πρότυπα που τους βόλευαν και τα έδωσαν στην "πλέμπα". Κατασκεύασαν τα πρότυπα και τα έδωσαν στους φτωχούς για μαζική "κατανάλωση". Κατασκεύασαν τον Καραγκιόζη. Κατασκεύασαν τον Καραγκιόζη, για να έχουν Καραγκιόζηδες απέναντί τους.

Τι σου "έλεγε" η αυτοκρατορία μέσω αυτού του προτύπου της; Εφόσον πεινάς, μην αντιδράς βίαια. Μην αμφισβητείς το σύστημα. Μην θυσιάζεσαι για τις απόψεις σου, γιατί δεν αξίζει και θα είσαι κορόιδο αν το κάνεις. Μην καλλιεργείς φιλίες, γιατί κοστίζουν και σου κάνουν ζημιά. Κάνε τα πάντα για να επιβιώσεις. Αυτός, ο οποίος επιβιώνει, χωρίς να δουλεύει, είναι ο "μάγκας". Αυτός είναι ο "πετυχημένος". Όλοι οι άλλοι είναι "θύματα". "Θύματα" είναι τόσο αυτοί, οι οποίοι αδυνατούν να επιβιώσουν όσο κι αυτοί που θυσιάζονται για πράγματα, τα οποία δεν μετρούνται σε μπριζόλες, κεφτέδες και μαρούλια. Οι "επιτυχόντες" είναι πάντα οι "μάγκες". Αυτοί πάντα θα έχουν καλές σχέσεις με τους Αγάδες. Οι "επιτυχόντες", που, χάρη στους Αγάδες, θα γευτούν ακόμα πιο εύκολη "επιτυχία".

Αυτή ήταν η "γραμμή", που περνούσαν στον λαό με τον Καραγκιόζη. Κάνε απατεωνιές, αλλά φρόντισε να μην σε πιάσουν. Πλήρωνε μπαξίσι, για να κάνεις τη δουλειά σου, ακόμα κι αν αυτή η δουλειά είναι παράνομη. Παίρνε μπαξίσι για να κάνεις το καθήκον σου, ακόμα κι αν αυτό είναι παράνομο. Κάνε ό,τι θέλεις, αλλά, όταν έρθεις απέναντι στην εξουσία, να υποταχθείς, γιατί αυτό είναι το "παιχνίδι". Βρες κουτσούς, χαζούς και κουλούς και ξεγέλασέ τους. Μόνον τον Αγά μην προσπαθείς να ξεγελάσεις, γιατί θα τιμωρηθείς. Τον Αγά θα τον "γλείφεις". Τον Αγά θα τον προσκυνάς. Τον Αγά θα τον βοηθάς, χαφιεδίζοντας όλους τους άλλους. Στόχος; "Ναααα φάαααμε, ναααα πιούυυυμε .και νηστικοί να κοιμηθούμε, ναούμε".

Αυτός ήταν ο υπέρτατος στόχος του Καραγκιόζη. Να φάει και να πιεί πάση θυσία. Κανένας άλλος ανώτερος στόχος. Για καμία δόξα δεν αγωνίζεται. Για κανένα κοινωνικό δίκαιο. Για κανέναν κοινό αγώνα δεν θυσιάζεται. Δεν έχει φίλους παρά μόνον ευκαιριακούς συμμάχους σε μια σκληρή "σκυλομαχία" για το πιάτο της ημέρας. Η οικογένειά του δεν είναι μια πραγματική οικογένεια, παρά μια συμμορία συγγενών, που αγωνίζονται για το πιάτο της ημέρας. Ο Καραγκιόζης δεν στέκεται ποτέ όρθιος. Παίρνει το σχήμα που θέλει ο Αγάς. Δεν είναι πανέμορφος σαν τον Αχιλλέα, αλλά πανάσχημος, γιατί η ομορφιά γοητεύει τους ανθρώπους και αυτό απειλεί την εξουσία του Αγά. Δεν είναι ρωμαλέος σαν τον Αχιλλέα, αλλά καμπούρης, γιατί ο Αγάς θέλει να "στρέψει" τους πάντες μακριά από κάθε σκέψη σύγκρουσης.

Η επιλογή του σωματότυπου του Καραγκιόζη δεν είναι τυχαία. Μόνον οι πλούσιοι και οι ισχυροί είναι όμορφοι και ρωμαλέοι και γι' αυτό πρέπει να τους φοβούνται οι φτωχοί. Οι φτωχοί είναι καμπούρηδες, κοντοί και άσχημοι. Οι φτωχοί είναι σαν τον βρομιάρη Καραγκιόζη και τα παιδιά του. Ζέχνουν από τη βρόμα, εφόσον, μόλις κατορθώσουν να φάνε με τις πιο απίθανε γυφτιές και απατεωνιές, θα κρυφτούν, είτε στα κεραμίδια είτε στους βόθρους, για να μην τους βρουν αυτοί τους οποίους ξεγέλασαν.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Ο Καραγκιόζης θέλει να δείχνει στα παιδιά των δουλοπάροικων Ραγιάδων πώς τα αντιλαμβάνεται το οθωμανικό σύστημα. Ο Καραγκιόζης είναι ένα κατασκευασμένο "θολό" είδωλο, για να βλέπουν οι φτωχοί την εικόνα τους όπως βολεύει το σύστημα και όχι όπως πραγματικά είναι. Γι' αυτόν τον λόγο είναι δύσμορφος και σχεδόν σακάτης. Δείχνει "φωναχτά" όχι μόνον ότι δεν θέλει ν' αγωνίζεται, αλλά και ότι δεν μπορεί ν' αγωνιστεί. Δείχνει ότι "συμφέρει" τους φτωχούς, που δήθεν είναι όμοιοί του, να τον μιμηθούν, για να "επιβιώσουν" στην καραγκιόζικη "ζούλα".

Αυτόν τον Καραγκιόζη έσπευσαν να υπερασπιστούν κάποιοι Έλληνες, που σήμερα διαμαρτύρονται. Ανήκει στην παράδοσή μας λένε. Τα παιδιά τους, δηλαδή, με τον Καραγκιόζη σαν πρότυπο θέλουν να τα μεγαλώσουν; Θέλουν να τα κάνουν δειλούς, πονηρούς και διεφθαρμένους Ραγιάδες σαν κι αυτόν; Δεν θέλουν να τα κάνουν Έλληνες; Δεν θέλουν να τα κάνουν σαν τον Αχιλλέα; Δεν τα θέλουν όμορφα, ελεύθερα και ρωμαλέα; Τα θέλουν άσχημα, υποταγμένα και καμπούρικα; Τι ακριβώς υπερασπίζονται τόσο αυτοί οι αφελείς όσο και το υπουργείο των εξωτερικών; Δεν βλέπουν ότι τον Καραγκιόζη "πληρώνουμε" ως λαός ακόμα και σήμερα;

"Παιδιά" του Καραγκιόζη είναι όλοι αυτοί, που σήμερα μας βασανίζουν. Με τον Καραγκιόζη γαλουχήθηκαν αυτοί, που σήμερα μας κυβερνούν. Αυτοί, που τους βάλαμε στον ΟΤΕ να τον διευθύνουν και αυτοί για λίγο "μπαξίσι" τον παρέδωσαν στη Deutsche Telekom. Αυτοί, που τους ψηφίσαμε για να μας κυβερνήσουν και αυτοί το εξέλαβαν σαν ευκαιρία να βολέψουν στο δημόσιο μέχρι και τους σκύλους τους. Αυτοί, που πήγαν στο Πανεπιστήμιο και για να περάσουν ένα μάθημα χωρίς να διαβάσουν ή να διοριστούν σε μια θέση, κολλούσαν αφίσες για το ΚΚΕ. Αυτοί, οι οποίοι παρακαλάνε τον "Αγά" να τους καλέσει σε μια συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, για να γίνουν κάποια μέρα υπουργοί. Αυτοί, οι οποίοι χαφιεδίζουν τους Έλληνες συνταξιούχους στον Στρός Καν του ΔΝΤ. Με τον Καραγκιόζη γαλουχήθηκαν οι "ήρωες" των κοινωνικών αγώνων, που, ."άμα λάχει", αναλαμβάνουν να ηγηθούν και του "αγώνα" του Παναθηναϊκού.

Αυτόν τον "ήρωα" πήραν οι Τούρκοι .Να τον χαίρονται. Εμείς απλά θα τον ξεπροβοδίσουμε. .Αϊ στο διάολο ρε Καραγκιόζη .και ακόμα παραπέρα. Μαζί σου πάρε και το Κολλητήρι και όλα τα αδέρφια του. Όλους όσους αυτήν τη στιγμή κυβερνάνε και λεηλατούνε την Ελλάδα. Δικά σου παιδιά είναι. Ραγιάδες με την αυθεντική καταγωγή. Άσχημοι, καμπούρηδες και για λίγα "γρόσια" δωσίλογοι προδότες. Γλείφτες των "Αγάδων" της Νέας Τάξης. Γιωργάκηδες, Κωστάκηδες, Ντορούλες και το κακό συναπάντημα. Αυτούς γιατί μας τους άφησαν οι Τούρκοι; Δεν γίνεται η Unesco να τους πάρει κι αυτούς; Μήπως να πιέζαμε λίγο για τον Καρατζαφέρη; Μήπως για την Παπαρήγα ή τον Τσιπροκολλητήρη;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Υ.Γ. Τό άρθρο είναι γραμμένο το 2010 και θέλω να ελπίζω ό,τι ως προς το τελευταίο όνομα δεν θα βγει αληθινός ο συγγραφέας. Κάτι αντίστοιχο είχα διαβάσει πιο παλιά σε κάποιο άρθρο του κ. Γιάννη Μαρίνου.