ΜΑΝΟΥΛΑ, ΜΑΝΟΥΛΑ, ΜΑΝΟΥΛΑ. Γοργογύρι 26 Νοεμβρίου 2019 αποχαιρετισμός στην Μανούλα.
🤗🤗🤗Φίλες και φίλοι καλημέρα, σήμερα θα μου επιτρέψετε να αφιερώσω τη σημερινή μου ανάρτηση στην μητέρα μου.
Η μητέρα μου ως Βασιλική Κοτσιαμπασάκου γεννήθηκε στη Μεσοχώρα Τρικάλων το 1928 στις 25 Δεκεμβρίου.
Κόρη της Αλεξάνδρας και του Στυλιανού Κουτσιαμπασάκου.
Είχε ακόμα δύο αδερφές, την Μαρία, η οποία μας αποχαιρέτησε το 2017 και την Ευαγγελία η οποία ζει στο Φλαμούλι.
Η γονείς της λόγω του εμφυλίου αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Μεσοχώρα και βρέθηκαν στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.
Εκεί την συνάντησε ο πατέρας μου, την ερωτεύτηκε και της έκανε πρόταση γάμου την οποία και αποδέχτηκε η μητέρα μου.
Χάρη σ' αυτόν το γάμο γεννήθηκα εγώ ο Επικούρειος Πέπος, ο Καπτάν Αλέξανδρος που από θαλασσόλυκος έγινε βιβλιοπώλης, και ο πρωτότοκος γιός ο Βασίλης.
Η Βασιλική Κουτσιαμπασάκου - Γκοβίνα, σπάνιο πράγμα για εκείνα τα χρόνια, είχε τελειώσει το σχολείο και λόγω του πολέμου, και μετά του εμφυλίου αναγκάστηκε να μην πάει γυμνάσιο.
Κρίμα γιατί ήταν πανέξυπνη και είχε μεγάλη έφεση προς τα γράμματα.
Αφού δεν μπόρεσε να γίνει ζωγράφος αποφάσισε να κάνει τα πιο όμορφα κεντήματα.
Είναι γενικώς αποδεκτό πως τα κεντήματα της μανούλας μου ήταν πίνακες ζωγραφικής με καταπληκτική αισθητική και ποιότητα.
Ελπίζω το ερχόμενο καλοκαίρι να μ' αξιώσει ο Θεός να κάνω στην αυλή των θαυμάτων μια έκθεση κεντημάτων στη μνήμη της.
Το 2015 έπαθε το πρώτο εγκεφαλικό, οι γιατροί, μάς είχαν πει τότε, πως σε λίγες μέρες οι μητέρα μου θα μας αποχαιρετούσε.
Χάρη στον εγγονό της, τον μάγο της φυσικοθεραπείας, και την ανεπανάληπτη φροντίδα που είχε, κατάφερε η μανούλα μου να επανέλθει σε μεγάλο βαθμό και να ζήσει ακόμα 50 μήνες.
50 μαγικοί μήνες, γεμάτοι από αγάπη, στοργή, φροντίδα, παρέα, κουβεντούλα, ταξιδάκια, καλό φαγητό, αγκαλίτσες, τραγουδάκια, ποιήματα και όχι μόνο.
Εκείνο το πρωινό της 10της Νοεμβρίου τίποτα κακό δεν φαινόταν στον ορίζοντα, όλα έγιναν κανονικά και κατά τις 09:30 ξάπλωσε.
Λίγα λεπτά μετά την επισκέφτηκε η Λαμπρινή και είχαν την καθημερινή κουβεντούλα. Η μανούλα μου έλεγε στην Λαμπρινή:
Καρπουστάλι μου!!
Μπουκέτο μου!!!
Μπουμπούκι μου!!!
Τριαντάφλλο μου!!!
Νιτσάκι μου!!!
Στο πρόσωπο της Λαμπρινής αντίκριζε την κόρη που δεν έκανε. Η σχέση της με την Λαμπρινή ήταν ξεχωριστή.
Η Λαμπρινή την αγαπούσε σαν μητέρα της, όταν ήταν μικρή ερχόταν στην αυλή και για την Λαμπρινή η μητέρα μου ήταν η "δασκάλα της" και για την μητέρα μου ήταν η πιο καλή μαθήτρια.
Ας μη ξεχνάμε πως από τις τρεις νύφες επέλεξε την Λαμπρινή για να της παραδώσει την τσάντα όπου είχε τα απαραίτητα για το μεγάλο ταξίδι!!!
Ως γιός οφείλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Μοναδική!! Λαμπρινή πρωτίστως, και στην κόρη μου Βασιλική γιατί αυτά τα τέσσερα χρόνια που η μανουλογιαγιούλα μας ήταν κοντά μας την είχαν στα ώπα ώπα!!!
Την είχαμε σαν βασίλισσα!!
Η μανούλα μου τα αναγνώριζε όλα αυτά και μας φιλούσε τα χέρια, μας γέμιζε με φιλάκια και γλυκόλογα.
Η μανούλα μου είχε ένα κόλλημα με την θρησκεία, και παρ' ό,τι είχε πάθει το εγκεφαλικό επεισόδιο θυμόταν να λέει το πιστεύω και το πάτερ ημών.
Όταν ήταν καλά, πρίν το εγκεφαλικό δηλαδή, η μητέρα μου έλεγε το πιστεύω στην εκκλησία.
Και φυσικά είχε φτιάξει τα καλύτερα κεντήματα, και έφτιαχνε και τα καλύτερα πρόσφορα.
Ήταν μία από τις πιο καλές χριστιανές σύμφωνα με την διδασκαλία του ιδρυτή.
Ας επιστρέψω όμως στην 10τη Νοεμβρίου, η Λαμπρινή μετά την κουβεντούλα που είχε με την πεθερά της βγήκε στον κήπο και επέστρεψε περίπου σε ένα τέταρτο.
Όταν ξαναμπήκε στο δωμάτιο παρατήρησε πως κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά θεώρησε πως η μανούλα μου έβλεπε κάποιο όνειρο.
Όταν σε λίγο μπήκα εγώ στο δωμάτιο πάγωσα!!
Κατάλαβα πως η μανούλα μου δεν ήταν καλά, άμεσα σήμανα συναγερμό, το μυαλό μου πήγε σε επιληπτικό επεισόδιο.
Ήρθε το ασθενοφόρο και καταλήξαμε στο νοσοκομείο Γεννηματά όπου η νευρολόγοι αποφάνθηκαν πως ήταν αιμορραγικό εγκεφαλικό.
Στο νοσοκομείο μείναμε 11 μέρες, και είχαμε 24ωρη βάρδια κοντά της γιατί η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη και υπήρχε ο κίνδυνος να μας αποχαιρετήσει, μετά πήγαμε στο σπίτι όπου για της επόμενες 7 μέρες ήμουν ο φύλακας άγγελος της.
Ήμουν δίπλα της συνέχεια, κοιμόμουν στο διπλανό κρεβάτι, ήθελα ν' ακούω την αναπνοή της.
Η κατάσταση φαινόταν πως ήταν μη αναστρέψιμη, η μανούλα μου είχε αρχίσει να κάνει check in!! για το μεγάλο ταξίδι προς τη χώρα των Μακάρων!!
Φαντάζομαι την έκπληξη τής μητέρας μου όταν θα συναντήσει εκεί την αδερφή της την Μαρούλα και τη νύφη της την Ελένη.
Φθάνουμε στην Δευτέρα 25 Νοεμβρίου και το βράδυ κατά τις 23:00 που ήρθε ο Αλέκος, το στερνοπούλι της καταλάβαμε πως η γιαγιά ήταν σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Όσο πέρναγε η ώρα η κατάσταση χειροτέρευε, μετά τις 02:30 ήταν πασιφανές πως η μανούλα θα άφηνε την τελευταία της πνοή στην αγκαλιά μας.
Ήμασταν εκεί η Λαμπρινή, ο Αλέκος κι εγώ.
Κατά τις 03:00 ξεψύχησε η μανούλα μου στην αγκαλιά μου, της έκλεισα τα ματάκια της με φιλάκια!!!
Το απόγευμα στις 15:00 στο νεκροταφείο του χωριού μας στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι 🎨 έγινε η κηδεία.
Μανούλα σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ για όλα,
σ' ευχαριστώ για τις θυσίες που έκανες για να μας μεγαλώσεις,
σ' ευχαριστώ για την προσφορά σου,
σ' ευχαριστώ που είχες μεγαλώσει τα παιδιά μας,
σ' ευχαριστώ που η μόνη σου ασχολία ήταν η οικογένεια σου,
σ' ευχαριστώ που με τις μεγάλες σου φτερούγες προστάτευες όλους μας,
σ' ευχαριστώ για τα αριστουργήματα που χάρισες στις νύφες, στα εγγόνια, στις ανιψιές σου, στις κόρες των ανιψιών σου, στις αδερφές σου και όχι μόνο.
Σ' ευχαριστώ που τα τελευταία 4 χρόνια μας χάρισες απίθανες στιγμές που μόνο μία μάνα μπορεί να προσφέρει.
Σ' ευχαριστώ που μας παρότρυνες να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι,
σ' ευχαριστώ που μου χάρισες τα γονίδια του καλλιτέχνη και έγινα ένας ζωγράφος μελλοντικής φήμης,
σ' ευχαριστώ που μου χάρισες τα γονίδια του ποιητή με αποτέλεσμα να έχω ήδη εκδόσει τις τρεις πρώτες ποιητικές μου συλλογές.
Σ' ευχαριστώ για τα γονίδια του λογοτέχνη που μου χάρισες με αποτέλεσμα να προσδοκώ να εκδώσω κι εγώ κάποια στιγμή το πρώτο μου βιβλίο.
Σ' ευχαριστώ γιατί χάρη στην δική σου επίβλεψη και του πατέρα ολοκληρώθηκε το σπίτι στο χωριό,
σ' ευχαριστώ για την τόση αγάπη που είχες για την Λαμπρινή,
σ' ευχαριστώ που ήσουν βιβλιόφιλη.
Σ' ευχαριστώ!!
Σ' ευχαριστώ!!
Σ' ευχαριστώ!!
Επίσης θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους παραβρέθηκαν στον αποχαιρετισμό της μανούλας μου και ειδικότερα σ' αυτούς που δεν μένουν στο χωριό και ήρθαν άλλοι από Τρίκαλα, Φάρσαλα και κάποιοι διαχρονικοί φίλοι από Αθήνα.
Μέχρι και ο καιρός συνωμότησε, είχαμε έναν καταπληκτικό καιρό, μέχρι και ο ήλιος αποχαιρέτησε την μανούλα μου.
Κατά γενική ομολογία η μητέρα μου ήταν πολύ όμορφη!!!
Την μανούλα μου την αποχαιρέτησα με ένα κείμενο που είχε γράψει ή ίδια, και με ένα ποίημα που είχα γράψει εγώ στο νοσοκομείο όταν βρισκόμουν δίπλα στο κρεβάτι της.
Πιο κάτω ακολουθούν κάποια κείμενα που είχα αποστείλει σε φίλους, τους οποίους οφείλω να ευχαριστήσω για την συμπαράσταση τους και για τον καλό - παρηγορητικό τους λόγο.
Οι φίλοι είναι το άλας της γης.
Μανούλα σε χαιρετώ με σεβασμό και αγάπη.
Θα συνεχίσεις να υπάρχεις στον παράδεισο της μνήμης μας για όσο ζούμε.
Αντίο γλυκιά μου Μανούλα.
Ο γιόκας σου, ο Επικούρειος Πέπος.
😧😘😧😘😧😘
Αγαπητοί μου φίλοι σας χαιρετώ, δυστυχώς δεν μπόρεσα να λάβω μέρος στον Μαραθώνιο!!
Είχαμε ένα δυσάρεστο-απρόοπτο γεγονός!
Ο Χαρούλης!! Προσπάθησε σήμερα κατά τις 10:00 μέσω ενός εγκεφαλικού επεισοδίου να τερματίσει τη ζωή τής μητέρα μου!!
Η μανούλα μου μετά από έναν Μαραθώνιο που κράτησε 92 χρόνια, δίνει σήμερα ακόμα έναν αγώνα εν μέσω αγάπης, στοργής, φροντίδας, αφοσίωσης, σ' αυτόν τον αγώνα είναι κοντά της όλα τα μέλη της οικογένειάς της.
Όσο για μας μάς έδωσε πάρα πολλά, ειδικότερα αυτά τα 4 χρόνια ήταν για όλους μας η μεγάλη μπέμπα μας!! Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα ..... Ήδη από τις 11:00 βρισκόμαστε στο Νοσοκομείο Γεννηματά
Μανούλα! Μανούλα! Μανούλα!
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος
😧😘😧😘😧😘
Ώρα 03:00 26/11/2019
🌷🌷🌷
🌻🌻🌻
🌹💐🏵️🥀🌺
Τρία παιδιά.
Τρεις νύφες.
Πέντε εγγόνια.
Βασιλική Γκοβίνα ετών 92
😧😧😧
Η μανούλα μου πριν λίγο έγινε άγγελος!!!!
Η φιλόστοργη καρδιά τής μανούλας μου σταμάτησε!!
Η γλυκόμορφη ψυχούλα της οδεύει ήδη προς τη αιώνια γαλήνη. Τώρα πια το γλυκοκοιμούμενο προσωπάκι της θα το συναντούμε στα ονειροπλεχτά μας και στη μνήμη μας.
😧😧😧
Ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι προς τη χώρα των Μακάρων!!
Εκεί την περιμένουν οι γονείς της, ο σύζυγος της, η αδερφή της και η νύφη της κ.ο.μ.
Μανούλα σ' ευχαριστώ.
😘Β😘Π😘Α
😘Λ😘Ρ
😘Ν😘Μ😘Β😘Η😘Δ
+++++++++++++++++
15 Δεκεμβρίου 2006
Γκοβίνα Βασιλική
Θέλω να τηρήσετε αυτά που γράφω
Πρώτον δεν θα βάλετε στεφάνια
Εκτός από τον σταυρό που επιβάλλεται
Ως αναφορά για μάρμαρα
ΟΧΙ!!!
Θα πάτε στο Φλαμούλι και θα δείτε κάγκελα καλής ποιότητας.
Μ' αυτά τα λόγια κλείνω τις επιθυμίες μου.
Θέλω να τηρήσετε αυτά που γράφω, και κάτι ακόμα, θέλω να είσαστε αγαπημένοι.
Το μικρό πετσετάκι με το χρυσαφί θα το βάλετε στα χέρια μου,
Να προσέξετε να είναι ο σταυρός καλά.
Αλλά να μην μου δέσετε τα χέρια μου.
Το μεγαλύτερο πετσετάκι είναι για την οστεοθήκη του παππού αν εγώ δεν υπάρχω ακόμα στην ψεύτικη ζωή.
Γεννήθηκα 25 Δεκεμβρίου το 1928 ώρα μεσάνυχτα μαζί με τον Χριστό.
Συγγνώμη για τα ορθογραφικά μου λάθη, έως εδώ αντιγράφω αυτά που έγραφε η μητέρα μου στο σημείωμα.
Αγαπητή/ε φίλη/ε αυτό το σημείωμα το βρήκαμε στην τσάντα που είχε δώσει η μητέρα μου στην Λαμπρινή όπου μέσα είχε τα απαραίτητα για το μεγάλο ταξίδι όπως έλεγε.
Η μανούλα μου τα είχε φροντίσει όλα, δεν ήθελε ν' αφήσει εκκρεμότητες στα παιδιά της.
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος 😧
ΥΓ. Είμαι πολύ λυπημένος αλλά και πολύ γεμάτος γιατί πράξαμε και πράττουμε το καθήκον μας.
+++++++++++++++
Φίλες και φίλοι καλημέρα από το Μαγευτικό, ηλιόλουστο, και Πανέμορφο Γοργογύρι 🎨
Κατ' αρχήν θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους εκλεκτούς φίλους και συγχωριανούς που παραβρέθηκαν στον χθεσινό αποχαιρετισμό της μητέρας μου, καθώς επίσης και σε όλους εκείνους που θα ήθελαν να παραβρεθούν και για τον Α' ή τον Β' λόγο δεν μπόρεσαν. Ο καιρός συνομώτησε υπέρ της μητέρα μου - ως φαίνεται η μανούλα μου είχε τις επαφές της - και ήταν σχεδόν καλοκαιρινός.
Από χθες μπήκα κι εγώ στο κλάμπ της ομάδας όλων αυτών που είναι πια ορφανοί από πατέρα και μητέρα.
Θέλω να σας εκμυστηρευτώ το εξής: όταν κατάλαβα πως η μανούλα μου άφησε την τελευταία της πνοή στη αγκαλιά μου ένιωσα κάτι μέσα μου να ξεριζώνεται!!
Αυτή είναι η αλήθεια, όταν χάνουμε την μητέρα μας χάνουμε τις ρίζες μας.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια -παρ'αυτά- διάθεση ο Επικούρειος Πέπος 😧😧😧
Πάμε τώρα στα καθ'ημάς, σήμερα με πήρε τηλέφωνο η Περικτιόνη και η Μνημοσύνη για να με ρωτήσουν γιατί ενώ η μανούλα μου έχει τρεις γιους ζήτησε από μένα, τον μεσαίο να της κλείσει τα μάτια όταν έρθει η ώρα της αναχώρησης;
Και επειδή πιθανόν να υπάρχουν και κάποιοι άλλοι με την ίδια απορία, έκανα μια κουβέντα - μ' έναν μαγικό τρόπο - με την μανούλα σχετικά μ' αυτό, και ιδού οι απαντήσεις, σας στέλνω πιο κάτω αυτά που μου είπε:
⏳⏳⏳⏳⏳
Γιόκα μου επέλεξα εσένα γιατί:
Α) θα ήθελα να έχω έναν ποιητικό θάνατο μιας κι εσύ έχεις ήδη εκδόσει τρεις ποιητικές συλλογές.
💐💐💐
Β) γιατί ως ζωγράφος που είσαι ανήκεις στους καλλιτέχνες, ειδικότερα το συμβολικό έργο σου με τις βάρκες του Χάροντα είναι ένα κορυφαίο έργο.
💐💐💐
Γ) γιατί ως φίλος του μέγιστου φιλολόγου, συγγραφέα, φιλοσόφου Ηλία Γιαννακόπουλο ίσως γράψεις κάποια στιγμή ένα βιβλίο για μένα, θυμάσαι που σας έλεγα πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι;
💐💐💐
Δ) γιατί εσύ είσαι δοτικός και μη ξεχνάς πως ήταν και επιθυμία του πατέρα σου, θυμάσαι όταν ζούσε και μας κάλεσε μια μέρα στο μπαλκόνι για να μας πει την ιστορία του ονόματός σου; Θα θυμάσαι πιστεύω πως εκείνη την ημέρα είχε πει επίσης:
"Άκου Επικούρε όταν πεθάνουμε θέλω να μας κλείσεις εσύ τα μάτια."
💐💐💐
Ε) γιατί γιόκα μου έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή μας που πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ΝΑΙ! ή ένα μεγάλο ΟΧΙ! εσύ όταν επρόκειτο για τους γονείς σου ήσουν πάντα στην πρώτη γραμμή για προσφορά λέγοντας ένα μεγάλο ΝΑΙ!
💐💐💐
Ζ) γιατί γιόκα μου τα τελευταία 4 χρόνια που είχα την περιπέτεια της υγείας μου ειδικότερα εσύ και και η Λαμπρινή κάνατε πολλές θυσίες για μένα, αυτό δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
💐💐💐
Εστάλη 19/11/19 βράδυ
Καλησπέρα καλέ μου άνθρωπε!
🚨💐⏳😧😝
Θεέ μου δώσε μου όση ευτυχία δικαιούμαι, όση μπορώ ν' αντέξω και τόση που να μην στερήσω από κάποιον άλλον το
ελάχιστο. Πουφ!
🎵🎵🎵🎵🎵
«Όσο περισσότερο διαλογίζεται ο άνθρωπος πάνω το καλό, τόσο καλύτερος θα γίνεται ο κόσμος του και ο κόσμος όλος». Κομφούκιος
ΥΓ. Πόσοι από μας το εφαρμόζουμε; Και τι είναι αυτό που δεν μας αφήνει να το πράξουμε; Τις πταίει;
🎼🎼🎼🎼🎼
«Το μυστικό της ευτυχίας, βλέπετε, δεν βρίσκεται στο να αναζητάτε περισσότερα, αλλά στο να διαμορφώσετε τη δεξιότητα τού να απολαμβάνετε τα λιγότερα».
Σωκράτης.
ΥΓ. Άμα καλοσκεφτούμε το που μας οδηγεί η απληστία μας θα μπορέσουμε να βρούμε τη λύση πολλών από τα προβλήματα που μας βασανίζουν, συμφωνείς;
🏇🏇🏇🏇🏇
«Η ζωή δεν είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, αλλά μία πραγματικότητα που οφείλουμε να βιώσουμε».
Σόρεν.
ΥΓ. Κάπως έτσι αγαπητέ/ή φίλη/ε βιώνω κι εγώ τη νέα πραγματικότητα με την μητέρα μου, ως μία εμπειρία που θ' αποκτήσω και όχι ως πρόβλημα. Σκέφτομαι μερικές φορές το πόσες φορές βρέθηκαν οι μανάδες μας μπροστά σε δύσκολες καταστάσεις που όμως όχι απλά δεν τις βίωσαν ως πρόβλημα, αλλά αντιθέτως τις διαχειρίστηκαν ως εμπειρία, και μάλιστα χωρίς να βαριαναστενάξουν ποτέ, να γιατί οι μανάδες μας είναι ηρωικές μορφές που χρήζουν τον ανάλογο σεβασμό και φροντίδα.
💞💕💓💜💛😘
«Η ευτυχία είναι σαν μια πεταλούδα. Όσο περισσότερο την κυνηγάς, τόσο σου ξεφεύγει. Αλλά αν στρέψεις την προσοχή σου σε κάτι άλλο, θα έρθει να καθίσει απαλά στον ώμο σου».
Θορώ.🦋🦋🦋🦋🦋
ΥΓ. Τις περισσότερες φορές η ευτυχία βρίσκεται δίπλα μας κι εμείς την αναζητούμε εκεί που νομίζουμε πως υπάρχει γιατί να νομίσματα μας είναι κάλπικα. Εσύ τι λες;
🛵🚲🛵🚲⚓
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος
+++++++++++++++++
Αφροδίτη σε χαιρετώ, νιώθω την ανάγκη να σου εκμυστηρευτώ κάτι.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια θεωρούσα πως η κορυφαία πράξη στη ζωή μου ήταν τότε που έφερα και φιλοξένησα την κοπέλα από την Αυστραλία, σήμερα όμως αν με ρωτήσεις θα σου πω πως η πλέον κορυφαία πράξη της ζωής μου είναι το γεγονός της αφοσίωσης αυτά τα 4 δύσκολα χρόνια στην μητέρα μου. Αυτά τα 4 χρόνια η μητέρα μου έζησε φοβερές στιγμές κοντά μας, το ίδιο κι εμείς, κυριολεκτικά ήταν η μπέμπα μας. Αυτή τη στιγμή της κρατώ το χέρι και μου το σφίγγει λες και θέλει να μου πει ευχαριστώ γιόκα μου! Έτσι συνήθιζε να μου λέει.
Καλό βράδυ.
+++++++++++++++
Άλλη μια βραδιά πέρασε, η κατάσταση της μανούλας μου παραμένει η ίδια, θέλω σήμερα να μοιραστώ μαζί σας κάποια ποιήματα που μας έλεγε η μητέρα μου αυτά χρόνια που την είχαμε κοντά μας. Θα γράψω όσα θυμάμαι.
🚨🚨🚨
Σε κοιτώ κι αναθαρεύω και τα χέρια μου χτυπώ, σαν Αγία σε λατρεύω σαν μητέρα σ' αγαπώ.
🌷🌷🌷
Γαρύφαλλα σαράντα κι ένα κλωνί βασιλικό να με θυμάσαι πάντα!!
🌻🌻🌻
Με το πιστόλι το βαρύ και την χειροβομβίδα εμείς θα ελευθερώσουμε μία μέρα την πατρίδα.
🌹🌹🌹
Ζάκυνθος και Κεφαλονιά Κέρκυρα και Λευκάδα αυτά τα τέσσερα νησιά στολίζουν την Ελλάδα.
🎼🎼🎼
Αν είσαι κι αν δεν είσαι του Δημάρχου αδερφή, εγώ θα σε φιλήσω κι ας πάω φυλακή!
🥀🥀🥀
Τσαχπίνα μαριόλα τα ξέχασες όλα, φιλί δεν μου δίνεις το ψάρι στα χείλη μου ψήνεις λέξεις σκληρές μου πετάς!
⏳⏳⏳
Γεια σου Λιά καραμπουζοκλή με τη φούντα τη χρωματιστή,
Πούνε Λιά τα λεφτά από την πολλή δουλειά;
⛱️⛱️⛱️
Ο ταχυδρόμος πέρασε χωρίς ν' αφήσει γράμμα,
Και μέρα νύχτα ανησυχώ και πνίγομαι στο κλάμα.
🌻🌻🌻
Ένα δύο πέντε δέκα για του Παντελή γυναίκα
Για ζει για πεθαίνει για ο χάρος την επαίρνει
Και φορά μαργαριτάρια στο λαιμό και στο κεφάλι.
🌻🌻🌻
Βασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου κι ανύπαντρος θα μείνω για το χατίρι σου.
🌻🌻🌻
Πριν λίγο της έκαναν και τρίτη αξονική, αναμένουμε το αποτέλεσμα.
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος
ΥΓ. Ευχαριστώ την Αφροδίτη της Πιαλείας που πριν λίγο ήρθε να δει την μανούλα μου και πλημμύρισε το νοσοκομείο με την θετική της αύρα.
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος
+++++++++++++++++
Καλημέρα, ζήτησα από τον γιόκα μου να μου επιτρέψει να σας στείλω τη δική μου καλημέρα, θέλω επίσης να σας ευχαριστήσω για τις ευχές σας και το ενδιαφέρον σας. Ο γιόκας μου μου μεταφέρει κάθε μέρα την αγάπη σας. Εγώ όπως βλέπετε και στην φωτογραφία κοιτάζω ψηλά!! Έζησα μαγικές στιγμές κοντά στις οικογένειες των παιδιών μου, μέσα στην ατυχία μου ήμουν τυχερή που όλα τα μέλη της οικογένειας ήταν και είναι δίπλα μου. Μακάρι όλες οι μανουλογιαγιάδες να είχαν την δική μου τύχη. Νιώθω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα εγγόνια μου, στις νύφες μου και στα παιδιά μου που όλα αυτά τα χρόνια που είχα την ανάγκη τους ήταν δίπλα μου και με φρόντιζαν με τον καλύτερο τρόπο. Να προσέχετε την υγεία σας γιατί είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχετε. Εγώ σιγά σιγά βρίσκομαι σε κατάσταση αναχώρησης, σήμερα ο Πεπέ μου διάβασε ένα ποίημα που έγραψε για μένα, ήταν πολύ συγκινητικό! Σας χαιρετώ και εύχομαι να γίνει το καλύτερο. Οι μανάδες ακόμα και όταν βρισκόμαστε ένα βήμα πριν τον θάνατο σκεφτόμαστε τα παιδιά μας.
Κεριά.Του μέλλοντος ή μέρες στέκοντ’ εμπροστά μαςσα μια σειρά κεράκια αναμένα -χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Ή περασμένες μέρες πίσω μένουν,μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων`τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.
Δεν θέλω να τα βλέπω` με λυπεί ή μορφή των,και με λυπεί το πρώτο φώς των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ’ άναμένα μου κεριά.Δεν θέλω να γυρίσω να μη τα διώ και φρίξωτι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
Τα πιο κάτω Χαϊκού είναι αφιερωμένα στη μνήμη της Μητέρας μου, του Πατέρα μου και της νύφης μου της Ελένης.🚢☯️🈲🔒⚔️⏳🌷🌹💐Βουνίσιο μονοπάτι στον Κόζιακα.Άρωμα από άνθη δαμασκηνιάς και Φλαμουριάς.Ξαφνικά ο Ήλιος ανατέλλει.Θεέ βουνίσιε, θα' σουν καλόςμαζί μου αν θωρούσα το πρόσωπό σου μές απ' τ' άνθη της αυγής;✈️✈️✈️Μάταιοι θνητοί.Γιατί τόσο μίσοςαπό τους οπαδούς τού ''Αγαπάτε Αλλήλους;🌋🌋🌋Φούρου ίκε για.Κάβαζου τόμπικομού μίζου νο οτό.⛱️⛱️⛱️Παλιά λιμνούλα.Ένας βάτραχος βουτά.Ήχος του νερού.🎸🎸🎸Παίρνοντας δανεικότο σπίτι μου απ' τα έντομακοιμήθηκα.🐕🥁🔭Μην το ξεχνάς:βαδίζουμε στην κόλασηκοιτάζοντας λουλούδια.♥️💘🌠Όταν θα φύγω,φύλα καλά τον τάφομου, ακρίδα.🥁🎶🎩Γυναίκα ερωτικήτι ζεστό δέρμαπου κρύβει.🎼🎯🏹Άνθη δαμασκηνιάς!!ο έρωτας, η ματιάη καρδιά, δηλαδή όλα.🌔🦃🍋Φτάρνισμα,O κορυδαλλόςχάθηκε απ' το βλέμμα.🐕🐈🐼Να κλέψω ματιές;το ξέχασα εντελώςμε τη δροσιά.🎭🎭🎭Αρχές του χρόνουκι ακόμα με ψάθινοκαπέλο και σανδάλια;😇😇😇Μια παλιά λιμνούλαπλάτς! ένα βατράχι.Θόρυβος νερού.♥️♥️♥️Σελήνη Αυγούστου.Μαγική νύχτα στην αυλήτων θαυμάτων.💘💘💘Ένας άνθρωπος είμαιπου το ρύζι του τρώειμπρος στη βαλανιδιά.🌠🌠🌠Φεύγει μια μέλισσααπ' το βαθύ κάλυκα μιας παιωνίας.Τι αποχαιρετισμός!🐼🐼🐼Πάνω στη βάρκαέχω εναποθέσει ταΌνειρά μου σ' ένα μπουκάλι.🐈🐈🐈Με φεγγάρι τέτοιοο ερωτευμένοςπαύει το τραγούδι.🐕🐕🐕Χαμένο στα καλάμιαμα όταν βγαίνει το φεγγάριλάμπει το κατάλυμα μου.💡💡💡Στέκομαι εδώκαι σκέφτωμαικαι το χιόνι συνεχίζει.🎩🎩🎩Απόψε ως κι εσύπας βιαστικήστη βραδιά ποίησης.🎼🎼🎼Το μήνυμα του Φωτισμένουλάμπει στη δροσιάενός φύλλου.🎯🎯🎯Μην κλαις Περικτιόνηέντομα, εραστές, αστέριακι αυτά θα φύγουν...🏹🏹🏹Το πρώτο μερμήγκιμας δείχνει το δρόμομ' ένα ραπάνι.🎺🎺🎺Το πρώτο τζιτζίκι:Η ζωή είναισκληρή, σκληρή, σκληρή.🎭🎭🎭Πυγολαμπίδεςμπαίνουν στο σπίτι μουμην τις υποτιμάτε.🎶🎶🎶Να κρατάτε στη μνήμηανοιξιάτικα άνθη κερασιάςαγνά και λαμπερά.🥁🥁🥁Από το πρόσωπο των ανθώννα είναι τρομαγμένηη λεπτή σελήνη;🎸🎸🎸Πως μοιάζει μετην ανάκλασή της στο νερόη ίριδα.🎃🎃🎃Θα τη ρωτήσω για ταποιήματα του Pepe τηνπεταλούδα αυτή που πετάει.🍊🍒🍓Δεν ανήκει ούτεστη νύχτα ούτε στο πρωίο ανθός του πεπονιού.🍋🍋🍋Του κότσυφα τα τιτιβίσματαέγιναν πιο ερωτικάστα μέσα Μαρτίου. 🦃🦃🦃Ούτε καν έναςχαιρετισμός ένα σκιάδιαχ! πόση στεναχώρια.🌔🌔🌔Από το βάθος της παιωνίαςμε κακή διάθεσηπροβάλλει η μέλισσα.🔭🔭🔭Ξύπνα, ξύπνασε παίρνω για φίληπεταλούδα.❣️❣️❣️Μια λαμπερή στιγμήαργεί πάνω στα άνθηη ζήλια της σελήνης. 🥑🥑🥑Θόρυβοι από χειμώναπέφτουν καρποί λωτούπρωινή μπόρα.🍓🍓🍓Τα μαλλιά μου αραίωσαντο πρόσωπο χλόμιασε,άραγε να φταίει ο χειμώνας;🌨️🌨️🌨️Από όλα τα μέρηρίχνονται τα άνθηπάνω στο νερό της λίμνης.🌼🌸🌺Το άρωμα από τις ορχιδέεςστα φτερά των ροδοπετάλων μεταφέρουν οι μέλισσες.🌻🌻🌻Συνέφιασε για τα καλάτα φυλλώματα των δέντρωνκρατούν τη βροχή.🌨️🌨️🌨️Ξεριζώνω άσπρες τρίχεςκάτω από το μαξιλάρι καιγελούν τα όνειρά μου!!🌷🌷🌷`Απόψε τ' άστρατο 'να με τ' άλλο μοιάζεινα ψιθυρίζουν. (Kobayashi Issa)🌹🌹🌹Μόνη στο σπίτικι αυτή θα βλέπει τώρατην πανσέληνο. (Kobayashi Issa)🍇🍇🍇Περπατήσαμε μέσα στα χρυσάνθεμαπίνοντας σάκε. (Kobayashi Issa)🚨🚨🚨Έλα κοντά μου,μαζί με μένα παίξεσπουργίτι ορφανό (Kobayashi Issa)🎹🎹🎹Μια πεταλούδα γλιστρά στα φύλλα τηςιτιάς· Απρίλης. (Matsuo Basho) 🎷🎷🎷Το πεσμένο λουλούδι γυρίζει στο κλαδί!Ήταν πεταλούδα. 💐💐💐«καυχησιάρικο» λέει η χιονονιφάδα στ΄ άσπρο γιασεμί (Martin Berner) 🎨🎨🎨
Μια πεταλούδα στον κήπο.
Το παιδάκι μπουσουλάει, εκείνη πετάει.
Μπουσουλάει-πετάει…
🎻🎻🎻
Νύχτα. Φεγγάρι.
Τα σαλιγκάρια τραγουδούν στο τσουκάλι.
🍒🍒🍒
Στο φρέσκο χορτάρι αφήνει
η μοντέρνα γυναίκα τον τύπο των γλουτών της.
🍒🍓🎷🎻🎺🎨
Καλό ξημέρωμα σε σένα και σ.ο.τ.α.
Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος 🎨
CEO OKRA.
Μανούλα.
Εντύθει η μανούλα μας
Με φτερά αγγέλου
Και πάει ν' αρμενίσει
Στα πελάγη τ' ουρανού.
🌻🌻🌻
Πολύ θα θέλαμε μανούλα
Να φτερουγίσεις πίσω
Ν' ακούσουμε ξανά
Τη γλύκα της φωνής σου.
🌻🌻🌻
Άκου γιόκαμ να σου πω,
Αυτό που μου ζητάς
Θα τόθελα κι εγώ!!
Μα όπως ξέρεις δεν μπορώ!
🌻🌻🌻
Αλλά, για πάντα να θυμάσαι
Πως της μάνας η καρδιά
Θα βρίσκεται κοντά σας
Σε σας και στα παιδιά σας.
Πέπος.
Της Μανούλας η καρδιά/
Είναι πάντα πιο πλατιά/
Κρύβει μέσα θυσαυρούς/
Κόρες, γιους, εγγονές και εγγονούς.
Πούφ.
Αντίο γλυκιά μου Μανούλα.
Eπικούρειος Πέπος.
Φίλες και Φίλοι, αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου μας σας καλησπερίζω, η σημερινή ανάρτηση, είναι, τρόπος τινά ένα ""μνημόσυνο"" σε μια αγαπημένη γιαγιούλα, σε μια λατρεμένη Μανούλα, σε μια ταλαντούχα καλλιτέχνιδα που με τον πλούτο των μοναδικών της κεντημάτων άφησε ένα μεγάλο στίγμα στην τέχνη του κεντήματος, ήταν ο θηλυκός Πικάσο στην τέχνη του κεντήματος. Αν υπήρχε Μουσείο Κεντημάτων τα έργα της Βασιλικής Γκουβίνα θα ήταν κορυφαία, όπως Μόνα Λίζα και η Αφροδίτη της Μήλου στο Λούβρο. 
