Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

19.9.22

ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ένα ποίημα του Θανάση Κωσταβάρα αφιερωμένο στην Δολέντσια. [Ανιχνευτής ο Πεπέ.]

 

ΟΙ μεταμορφώσεις στον Έρωτα.

Και μόνο να σε κοιτάζω.

Κι ας είναι τα μάτια μου
δυο λυπημένα πουλιά.
Κι ας χάνεται η φωνή μου
πίσω από ένα φοβισμένο χαμόγελο.
Έστω και μόνο να μ’ αξιώνεις μ’ ένα σου βλέμμα μου φτάνει.

Μεταμορφώνομαι.

Γίνομαι αέρας να σ’ αγκαλιάζω.

Γίνομαι χάδι και ψίθυρος.

Κι αν δεν πετάω μακριά σου, αν δεν χάνομαι

είναι γιατί δεν μπορώ να φύγω από κοντά σου.

Είμαι βαθιά ριζωμένος στον Έρωτα μας.

Γίνομαι δέντρο, γεμίζω από κλώνους και φύλλα

ανθίζω σε άσπρα και κόκκινα άνθη

στολίζομαι μόνο για να σ’ αρέσω

και σαν να είμαι γεμάτος αηδόνια

σου τραγουδώ.

Σού μιλώ σε μιαν άλλη, άγνωστη γλώσσα

σου στέλνω απ’ τους αστερισμούς του ονείρου, μηνύματα.

Σ’ αγγίζω σαν χνούδι

σαν τρυφερή αύρα, σαν από κάποιο υπερκόσμιο φως.

Εγώ ο δειλός, ο σκοτεινός, ο αμήχανος

σου γράφω παθιασμένα ποιήματα.

--------------------------------------------------

Μόνο με την Αγάπη σου Δολέντσια

μπορώ να επιζήσω.

Να μη χαθώ μέσα στο

μαύρο δάσος.

Ν’ αψηφήσω τον άγριο σκύλο

που μ’ ακολουθεί σα’ να ‘ναι ο ίσκιος μου.  

Μόνο με την Αγάπη σου.

Να χτίσω ένα άλλο πρόσωπο.

Να γίνω πάλι ένα μικρό αγόρι.

Αθώο σαν το τρεχούμενο νερό.

Και να γνωρίζω τον κόσμο

μ’ ένα καινούργιο θάμπωμα.  


Μόνο με την Αγάπη σου

μπορώ να λέω τραγούδια

από άλλους, άγνωστους

τόπους.

Να γίνομαι ένας γρύλος άγρυπνος∙

και να κεντώ τ’ όνομα σου,

με στίχους αέρινους.

Να μιλώ μόνο για σένα.

Να σε καλημερίζω μ’ έναν

φοβισμένο κορυδαλλό

κρυμμένον στο στήθος μου∙

και να μου αποκρίνεσαι μ’

ένα ξεχασμένο μου ποίημα.  


Μόνο για την Αγάπη σου.

Μπορώ να περνάω την κάθε μου μέρα

απαγγέλλοντας τους

πικρούς στεναγμούς

και αγιογραφώντας τους αίνους

απ’ το μέγα θαύμα του Έρωτα.

Να σου λέω τέλος καληνύχτα

και να με παίρνεις μαζί

σου, στον ύπνο σου.

Για να με σεργιανίσεις

μεθυσμένον

στα μαγεμένα σου όνειρα.


Μόνο με και για την Αγάπη σου

μπορώ να γίνομαι όλο και πιο ανθρώπινος.

Να φαίνομαι όλο και

λιγότερο λυπημένος. 

ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ

1 σχόλιο:

Επικούρειος Πέπος. είπε...

Αγαπητή φίλη, αγαπητέ φίλε καλημέρα σε σένα και σε όσες και όσους παραμένουν ερωτευμένοι είτε με δύο ελκυστικούς οφθαλμούς, είτε με το χαμόγελο ενός αγαπημένου προσώπου, είτε με φίλους ευλογημένους, είτε με το ταίρι τους, είτε με όμορφες στιγμές του παρελθόντος, είτε με μία ζεστή αγκαλιά, είτε με το φωτεινό -- αγγελικό πρόσωπο ενός παιδιού που φωτίζει το μέλλον, είτε με το χρήμα, (υπάρχουν και τέτοιοι) είτε τέλος πάντων με ό,τι ο καθένας συνεχίζει να είναι ερωτευμένος, με ό,τι κι αν είσαι κάνε σε παρακαλώ τον κόπο να διαβάσεις τα πιο κάτω λόγια του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, ίσως σε βοηθήσουν να δεις με άλλο μάτι τη ζωή σου. Σε χαιρετώ Επίκουρος ο Γοργογυραίος.
🍇🎨💃🐎💐🎷🎹🍓🦉🎻
🌷Όταν αναπολώ το παρελθόν μου/
Και σκέφτομαι πόσο χρόνο/
Έχω χάσει σε τιποτένια πράγματα/
Πόσο χρόνο έχω σπαταλήσει/
Σε λάθη, τεμπελιά/
Σε ανικανότητα για να ζήσω/
-- Πόσο λίγο εκτιμούσα τη ζωή,/
Πόσες φορές αμάρτησα ενάντια/
Στην καρδιά 💓 και την ψυχή μου/
Τότε η καρδιά 💓 μου ματώνει./
🎹🦉💃😎💕📚🎷💐
🍎Η ζωή είναι δώρο,/
Η ζωή είναι ευτυχία,/
Κάθε λεπτό μπορεί να είναι/
Μία αιωνιότητα ευτυχίας./
Θα συνεχίσω να βρίσκομαι ανάμεσα/
Σε ανθρώπινα πλάσματα/
Θα είμαι ένας άνθρωπος/
Μεταξύ ανθρώπων, κι έτσι/
Θα παραμείνω πάντα./
📚🎷🌷💐🍎💓🎨
🌷Δεν θα χάσω το κουράγιο μου/
Δεν θα αποκαρδιωθώ,/
Και δεν θα τα παρατήσω/
Ό,τι και αν συμβεί.
Αυτό είναι η ζωή/
Αυτό είναι το νόημα της/
Αυτό είναι το καθήκον μας.
😘🌹🎻🎹🦉
💓🍎🌷
Τώρα το αντιλαμβάνομαι/
Και θα το θυμάμαι για πάντα.
Φ.Ν.