Η Φιλοσοφία του ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ στο filomatheia.blogspot.com

Φίλες και φίλοι καλησπέρα, η περίοδος αυτή έχει τις ιδιαιτερότητες της και ο καθ' ένας από εμάς ψάχνει κάπου να βρει κάποιο στήριγμα είτε στην φιλοσοφία, είτε στην ποίηση, είτε στην λογοτεχνία, είτε στις τέχνες, είτε στην ορειβασία, είτε σε κάποιο άθλημα. Θα έλεγα και πάλι καλά αν παραμείνει μόνο σ' αυτά γιατί δυστυχώς υπάρχουν και άλλα που βλάπτουν σοβαρά την υγεία. Ένας σοφός γέροντας που είχα γνωρίσει στην Συνοικία των Θεών [Πλάκα] ο Πατροκοσμάς, μου είχε πει: Σπύρο παιδί μου να εύχεσαι στη ζωή σου να μην συναντήσεις ούτε τον θεό ούτε τον διάβολο γιατί όποιον και να συναντήσεις σε κακό θα σου βγει!! Όσες φορές το έχω σκεφτεί αυτό πάντα έδινα δίκιο στα λεγόμενα του Πατροκοσμά. Εγώ λοιπόν προτείνω την φιλοσοφία του Επίκουρου γιατί είναι για πάσα νόσο, εσύ που τώρα διαβάζεις αυτό το κείμενο σκέψου πως ίσως σε βοηθήσει η προσέγγιση του αρχαίου φιλοσόφου. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα χάσεις κάτι αν την μελετήσεις.

🤔🤔🤔

Άφοβον ο θεός

Σύμφωνα με τον Επίκουρο και πολλούς άλλους Έλληνες της εποχής του οι Θεοί δεν ήταν όπως οι άνθρωποι, με επιθυμίες και πάθη αλλά τέλεια όντα χωρίς καμία επιθυμία που εξ ορισμού δεν ανακατεύονταν στα ανθρώπινα πράγματα. Αυτό γιατί η όποια ενέργεια των Θεών θα φανέρωνε κάποιο σκοπό και ως εκ τούτου κάποια επιθυμία. Αυτό με τη σειρά του θα φανέρωνε κάποια έλλειψη που αυτομάτως θα καθιστούσε το Θεό λιγότερο από τέλειο. Σύμφωνα με τον Επίκουρο επομένως οι Θεοί υπάρχουν μεν αλλά δεν ασχολούνται εξ ορισμού με τα ανθρώπινα πράγματα.

Ανύποπτον ο θάνατος

Σύμφωνα με τον Επίκουρο «Ο θάνατος δεν σημαίνει τίποτε για εμάς…όταν υπάρχουμε ο θάνατος δεν είναι παρών ενώ όταν ο θάνατος είναι παρών εμείς έχουμε πάψει να υπάρχουμε.» Οι Επικούρειοι δεν συμμερίζονταν την κοινή πεποίθηση της εποχής στην ύπαρξη ζωής μετά θάνατον και θεωρούσαν ότι με τον θάνατο όλα τελειώνουν καθώς δεν έβλεπαν κάποιο αποδεικτικό στοιχεία για την ύπαρξη της υποτιθέμενης μετά θάνατον ζωής. Σύμφωνα με τον Επίκουρο ο θάνατος είναι η μεγαλύτερη από όλες τις αγωνίες, τόσο σε διάρκεια όσο και σε ένταση. Αυτή οδήγησε και στη δημιουργία της θεωρίας περί μετά θάνατον ζωής η οποία όμως με τη σειρά της δημιουργεί αγωνία στους ανθρώπους καθώς συνεπάγεται είτε μια αιωνιότητα ευτυχίας για τους ηθικούς είτε μια αιωνιότητα δυστυχίας για τους ανήθικους. Οι Επικούρειοι διαλύουν αυτή την αγωνία μη πιστεύοντας στη θεωρία περί μετά θάνατον ζωής.

Ταγαθόν μεν εύκτητον

Εδώ ο φιλόσοφος εννοεί ότι τα απολύτως απαραίτητα (τροφή, στέγη, κτλ) είναι πολύ εύκολο να αποκτηθούν από οποιονδήποτε. Όταν κάποιος θέλει περισσότερα από όσα χρειάζεται (λαιμαργία, φιλαργυρία, απληστία, ζήλια, φιληδονία, κτλ) τότε δημιουργεί ανάγκες οι οποίες μένοντας ανεκπλήρωτες οδηγούν στη δυστυχία. Οι ανάγκες όμως αυτές είναι για τον Επίκουρο πλασματικές ενώ αυτά που πραγματικά χρειάζεται κάποιος είναι πολύ εύκολο να αποκτηθούν.

Το δε δεινόν ευκαρτέρητον

Σύμφωνα με τους Επικούρειους, ο πόνος είναι είτε σύντομος και δριμύς είτε χρόνιος και μικρός. Στην πρώτη περίπτωση, ο πόνος θα περάσει σχετικά γρήγορα, ενώ στην δεύτερη, ο πόνος συνηθίζεται σχετικά εύκολα. Ο πόνος που είναι και δριμύς και χρόνιος είναι πολύ σπάνιος, και αναγκαστικά θα πρέπει να τον προσπεράσουμε γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή. Έτσι δεν χρειάζεται κανείς να αγωνιά και να φοβάται τον πόνο και την δυστυχία.

ΥΓ Επικούρειου Πέπου: τις αρρώστιες πρέπει να φοβόμαστε και όχι τον Θάνατο, τους δεινόσαυρους τους φοβάσαι; Όχι γιατί δεν υπάρχουν, έτσι είναι και ο Θάνατος, όταν υπάρχουμε εμείς δεν υπάρχει αυτός.