«ΚΙΝΗΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΤΟ ΒΑΣΊΛΕΙΟ ΤΩΝ ΜΗΝΥΜΆΤΩΝ» [Ηλία συγχαρητήρια. Ακόμη ένα κορυφαίο άρθρο από τον σοφό Ηλία Γιαννακόπουλο. Αν κάποιος ρωτήσει, υπέρ; ή κατά; θα είναι σαν να λέει: η κότα ή το αυγό; Παντού υπάρχουν τα υπέρ και τα κατά, το θέμα είναι η υπερβολή.]

«Το πιο σημαντικό στην επικοινωνία είναι να ακούς αυτό που δε λέγεται» (Peter Drucker)

            Εδώ και δυο αιώνες μια παρατεταμένη επανάσταση ξεκίνησε από τη Δύση, πιο καθολική κι από τη Γαλλική (1789), πιο ριζοσπαστική από τη Ρωσική (1917) και πιο μακρόπνοη από τη βιομηχανική (18ος αιών): Η επανάσταση της επικοινωνίας. Αυτή συνοδεύτηκε από θετικά γεγονότα, όπως την υπερνίκηση των αποστάσεων στο χώρο και το χρόνο και την υπέρβαση των γεωγραφικών, εθνικών και φυλετικών ορίων. Δεν έλειψαν, βέβαια, και τα αρνητικά με κορυφαία αυτά της χειραγώγησης, της προπαγάνδας, του εθισμού και της μοναξιάς.

            Στις μέρες μας έκφραση αυτής της επικοινωνίας είναι και η κινητή τηλεφωνία. Η επικοινωνία μέσω μηνυμάτων διχάζει τους επικοινωνιολόγους και ανησυχεί τους ψυχολόγους και γλωσσολόγους για τα θετικά και αρνητικά που ελλοχεύουν σε αυτήν. Μια γενική καταγραφή αυτών θα μάς απελευθερώσει από τους άγονους μανιχαϊσμούς και θα μάς βοηθήσει να επιλέξουμε τον καλύτερο τρόπο χρήσης της «κινητής επικοινωνίας».

Η θετική πλευρά

            Σε ένα πρώτο επίπεδο η θετική παρουσία των ηλεκτρονικών μηνυμάτων διαφαίνεται στο χώρο της επικοινωνίας και ενημέρωσης μεταξύ των ανθρώπων και ιδιαίτερα των νέων. Κι αυτό γιατί τα μηνύματα μέσω κινητών αναβαθμίζουν τις πληροφοριακές δυνατότητες του χρήστη αφού του προσφέρουν ένα μεγάλο πλήθος εξυπηρετήσεων σε ποικίλους τομείς (ψυχαγωγία, οικονομία, εργασία….). Επιπρόσθετα, η επικοινωνία με τη βοήθεια των μηνυμάτων υπερβαίνοντας τις δεσμεύσεις του χώρου και του χρόνου αποκτά ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, στοιχεία που εκλαμβάνονται ως σύγχρονες αξίες. Έτσι το μήνυμα, ως νέος τρόπος επικοινωνίας αλλάζει τους παραδοσιακούς όρους επικοινωνίας και δημιουργεί ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο εξασφαλίζεται η αμεσότητα και η ιδιωτικότητα.

            Το δεύτερο επίπεδο αφορά την ψυχολογική ασφάλεια που παρέχει στους χρήστες η επικοινωνία με μηνύματα. Αυτό επιβεβαιώνεται στο βαθμό που ο πομπός διακατέχεται από ένα αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς, αφού μπορεί να βρίσκεται σε συνεχή επαφή με πρόσωπα οικεία. Ανάλογα συναισθήματα βιώνει ο άνθρωπος και ως δέκτης όταν διαβλέπει πως οι «άλλοι» τον θυμούνται και τον υπολογίζουν. Είναι μια μορφή κοινωνικής αποδοχής που ενισχύει το αίσθημα της αυτοεπιβεβαίωσης.

            Στο τρίτο επίπεδο ανιχνεύονται τα οφέλη στον οικονομικό τομέα. Ειδικότερα τα οικονομικά μεγέθη αυτού του είδους είναι μικρότερα έναντι των συμβατικών μορφών επικοινωνίας (τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, επιστολές….). Εξάλλου το μήνυμα παρέχει τη δυνατότητα στο χρήστη να επικοινωνεί και ταυτόχρονα να εργάζεται χωρίς να σπαταλά ιδιαίτερο χρόνο και χρήμα. Μπορεί να συντονίζει, να διατάζει, να ενθαρρύνει, να διδάσκει, να επιλύει προβλήματα ή ακόμα και να θεραπεύει (ιατρικές συμβουλές) ή να κατευνάζει πάθη.

            Το τέταρτο επίπεδο συμπυκνώνει το αίσθημα της ελευθερίας που βιώνει ο χρήστης κατά το χρόνο της επικοινωνίας. Η οθόνη και το πληκτρολόγιο εξασφαλίζουν μια sui generis ελευθερία, αφού ο χρήστης διασώζει τόσο την ιδιωτικότητά του όσο και την αβίαστη έκφραση και κοινοποίηση των σκέψεων και συναισθημάτων του. Ασκείται σε ένα νέου είδους γλωσσικό κώδικα που δεν υπολείπεται κατ’ ανάγκην του παραδοσιακού. Ο συνδυασμός ήχου και εικόνας καθιστά αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας πιο ενδιαφέροντα και ίσως πιο απαιτητικό.

            Στον κατάλογο των θετικών στοιχείων που συνοδεύουν την επικοινωνία μέσω μηνυμάτων θα μπορούσαν να προστεθούν κι άλλα, όπως: η διευκόλυνση των διαπροσωπικών και κοινωνικών σχέσεων, η έκφραση της κοινωνικότητας και ίσως – ίσως η διάδοση σκέψεων και ιδεών που θα μπορούσαν να γονιμοποιήσουν θετικά άτομα και κοινωνίες (πλανητική συνείδηση…..).

Η αρνητική όψη

            Ωστόσο δεν λείπουν και οι αιτιάσεις για τα αρνητικά παρεπόμενα των ηλεκτρονικών μηνυμάτων που αισθητοποιούνται σε πολλαπλά επίπεδα. Αρνητικά που ανιχνεύονται τόσο στις διάφορες υποστάσεις του χρήστη (πνευματική, κοινωνική, συναισθηματική..) όσο και σε επίπεδο κοινωνικών σχέσεων και κοινωνικών συμπεριφορών – διεργασιών.

            Πρωτίστως η αρνητική παρουσία των μηνυμάτων διαφαίνεται στο επίπεδο της ίδιας της επικοινωνίας. Η αμεσότητα αυτής υποκαθίσταται από τη «μηχανική επικοινωνία» που τη χαρακτηρίζει ο απρόσωπος χαρακτήρας. Η οικειότητα και η ζωντάνια της «πρόσωπο με πρόσωπο» επικοινωνίας απουσιάζουν, αφού το πρόσωπο κρύβεται πίσω από το μήνυμα. Η κοινωνική προσέγγιση υποχωρεί, οι γόνιμες αλληλεπιδράσεις χάνονται και αντί αυτών επιβάλλεται η αποπροσωποποίηση και μια υποκριτική ευγένεια. Ο γνήσιος διάλογος εκλείπει και αντικαθίσταται από παράλληλους γραπτούς μονολόγους. Η επικοινωνία διεξάγεται σε ένα φασματικό περιβάλλον και μοιραία χάνεται ο αυθορμητισμός και η αυθεντικότητα των συνομιλητών. Άτυπα επωάζεται ένας ιδιόμορφος «αυτισμός» εγωκεντρικών ατόμων.

            Ωστόσο η αρνητική λειτουργία των μηνυμάτων ως οργάνου επικοινωνίας αισθητοποιείται και στο ψυχολογικό επίπεδο. Αυτό συμβαίνει γιατί τα άτομα που εθίζονται σε αυτήν τη μορφή επικοινωνίας καθίστανται εσωστρεφή και αγοραφοβικά. Βιώνουν μια περίεργη «μοναξιά» που τους εμποδίζει να ωριμάσουν ψυχολογικά. Επωάζεται, δηλαδή, μια συναισθηματική ρηχότητα ή ατροφία στο βαθμό που αποφεύγεται η «τριβή» της άμεσης επικοινωνίας. Τρέφεται, έτσι, ένα εγωκεντρικό και «φοβικό» Εγώ, που αρέσκεται στην υπερβολή της πληκτρολόγησης και της πολυλογίας των μηνυμάτων. Μια γλωσσική φλυαρία χωρίς περιεχόμενο που φανερώνει την εσωτερική κενότητα και την ανάγκη για αυτοεπιβεβαίωση.

            Κίνδυνοι, επίσης, διαφαίνονται και στη γλωσσική αρτιότητα των χρηστών. Η σύντμηση των λέξεων, τα greeklish και η συνθηματική χρήση του λόγου προλειαίνει το έδαφος της γλωσσικής ένδειας. Σε αυτό το πλαίσιο επικοινωνίας ανθοφορεί και η αργκώ, όπως και οι ξένες λέξεις που εξοστρακίζουν όρους και έννοιες της μητρικής γλώσσας. Έτσι οι χρήστες και ιδιαίτερα οι νέοι εθίζονται σε μια γλώσσα επίπεδη και νοηματικά φτωχή. Κυριαρχεί ένας γλωσσικός ομοιομορφισμός που ισοπεδώνει τις ατομικές ιδιαιτερότητες και καθηλώνει το άτομο σε έναν ιδιόμορφο πνευματικό «νανισμό». Απόρροια όλων των παραπάνω η ανάδυση μιας ατροφικής σκέψης.

Η δαιμονοποίηση και η άλλη πρόταση

            Η καταγραφή των αρνητικών σκέψεων των «κινητών μηνυμάτων» δεν στοχεύει στη δαιμονοποίηση της σχέσης των ανθρώπων με το συγκεκριμένο κώδικα επικοινωνίας αλλά μάς παρακινεί να ανιχνεύσουμε σωστούς τρόπους χρήσης μέσα από μια πραγματικότητα.

            «Τα τρία τέταρτα των Αμερικανών είναι κάτοχοι κινητού τηλεφώνου. Το 2018, αυτά τα 253 εκατομμύρια Αμερικανών ξόδεψαν 1380 δολάρια και 1460 ώρες στα κινητά τους τηλέφωνα και τις υπόλοιπες φορητές συσκευές τους. Αυτό σημαίνει ότι δαπάνησαν 91 μέρες χωρίς ύπνο. Αυτό σημαίνει επίσης ότι έμειναν 370 δις ώρες ξύπνιοι και σπατάλησαν 349 δις δολάρια…. Τα 1380 δολάρια που δαπανάτε στο κινητό σας, μπορούν να σας αγοράσουν μια έκταση δυο στρεμμάτων, όπου θα μπορούσατε να φυτέψετε 150 δέντρα. Κάθε δέντρο αιχμαλωτίζει 24 κιλά άνθρακα το χρόνο… Άρα κάθε Αμερικανός κάτοχος κινητού θα μπορούσε αιχμαλωτίζοντας 886 εκατομμύρια τόνους άνθρακα ετησίως να εξουδετερώσει το 10% των ετήσιων εκπομπών άνθρακα των ΗΠΑ….» (New York Times) (Η αποθέωση του «επιχειρήματος της Ολισθηρής Πλαγιάς»).

            Η παραπάνω πρόταση μπορεί να κινείται στο επίπεδο του ιδεατού αλλά μάς αναγκάζει να δεχτούμε πως «τίποτα δεν μπορεί να είναι φορέας του απόλυτου καλού ή κακού». Επαφίεται στο χρήστη και στον τρόπο χρήσης, αν θα κυριαρχήσουν τα θετικά ή αρνητικά στοιχεία. Τα κινητά και τα μηνύματα, ως νέος τρόπος επικοινωνίας είναι τα εργαλεία μας… Ας μη γίνουν, όμως, οι δυνάστες μας.

            Μπορούμε να βρούμε την ισορροπία ανάμεσα στην πραγματική και στην εικονική ζωή. «Η πλειονότητα των εφήβων δεν σκέφτεται να υποκαταστήσει την πραγματική ζωή με την εικονική. Αντίθετα η εικονική πραγματικότητα τους βοηθά να αποκτήσουν γνώση και αυτοπεποίθηση για να αντιμετωπίσουν τον πραγματικό κόσμο» (Ματέο Λαντσίνι, δρ. Ψυχολογίας).

Πηγή:https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/

ΚΑΡΚΑΤΖΑΛΙΑ 2020!! Ένα διαχρονικό έθιμο στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι

ΚΑΡΚΑΤΖΑΛΙΑ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Το διαχρονικό έθιμο΄΄Καρκατζάλια΄΄ που συνεχίζεται εδώ και χρόνια στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι Τρικάλων έχει βαθιές ρίζες και χάνεται στα βάθη των περασμένων αιώνων. Η προετοιμασία των Καρκατζαλαίων δεν είναι απλή υπόθεση και ξεκινάει αρχές Δεκεμβρίου όταν αυτοί που θα λάβουν μέρος αρχίζουν την ιεροτελεστία της προετοιμασίας, βασικά να ελέγξουν τον εξοπλισμό ο οποίος αποτελείτε από: Κάπες, Κουδούνες, Κυπριά, Μάσκες, Μπουραζάνια, και Κοσιές,  και κορυφώνεται την ημέρα της πρωτοχρονιάς. 
Υπάρχει μια ομάδα νέων που θυσιάζουν χρόνο και χρήμα προκειμένου ο εξοπλισμός κάθε χρόνο να ανανεώνεται, αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους αυτούς που προσπαθούν να διατηρήσουν το έθιμο. Το μόνο πρόβλημα είναι πως οι παλιοσειρές δεν ανανεώνονται με τους ίδιους ρυθμούς από τους νεώτερους λόγω υπογεννητικότητας. 

Το προηγούμενο βράδυ, δηλαδή παραμονή πρωτοχρονιάς, είναι βασική προυπόθεση όλοι, όσοι θα συμμετέχουν στην εκδήλωση να συγκεντρωθούν σε κάποιον χώρο, όλοι μαζί, γιατί αυτό έχει να κάνει με την ψυχολογία της παρέας και με το τελετούργικό. Εκεί τους επισκέπτονται τα πνεύματα των παλιών καρκατζαλαίων, τους δίνουν την ευχή τους, και αφού με τον δικό τους τρόπο ελέγξουν τον εξοπλισμό και το κλίμα της παρέας αναχωρούν με συγκίνηση που αυτοί τώρα πια δεν μπορούν να συμμετέχουν και απλώς παρακολουθούν τα δρώμενα από ψηλά. Ανάμεσα στους νέους καρκατζαλαίους που θα λάβουν μέρος είναι πολλές φορές παιδιά τους και εγγόνια τους.
Για όποιον δεν έχει πάει καρκάτζαλος στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι δεν μπορεί να καταλάβει τον πόνο όλων αυτών, που είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω αναχωρήσεως από τον μάταιο τούτο κόσμο, δεν μπορούν πια να είναι ενεργά μέλη. Μιλάμε για μεγάλη πίκρα. Πιο παλιά η κοσιά ήταν αληθινή, τα τελευταία χρόνια αντικαταστάθηκε από ξύλινο σπαθί το οποίο επιμελείται ο μέγιστος ξυλογλύπτης Φειδίας, που διαμένει πλέον εκεί ως εσωτερικός ερωτικός μετανάστης!! Πιο παλιά τους λέγαμε σώγαμπρους!!!!! Ο υπόλοιπος εξοπλισμός παραμένει ο ίδιος.
Όλη αυτή η διαδικασία έχει μια ιεροτελεστία που περνάει από γενιά σε γενιά, ως επικεφαλής είναι αποδεκτός ο πιο παλιός καρκάτζαλος ο οποίος είναι και ο άτυπος αρχηγός ίσος μεταξύ ίσων. Είναι όπως ο μάγος της φυλής των Ινδιάνων. Φανερώνουν δε με την παρουσία τους, τους καλικάτζαρους που κατά την περίοδο των Χριστουγέννων για να περιπαίξουν με τους ανθρώπους ανέβαιναν πάνω στη γη και κατέβαιναν πάλι στα έγκατα της γης την ημέρα, που φέρνει γύρω ο παπάς, με τον σταυρό πριν τα Φώτα.

Όλοι οι χωριανοί, και όχι μόνο, όπως π.χ. φέτος που στην εκδήλωση θα παραστεί και η βαφτιστήρα του Επικούρειου Πέπου με την οικογένειά της, και πολλοί ακόμα επισκέπτες απ’ όλη την Ελλάδα γιατί το έθιμο έχει ξεπεράσει πλέον τα σύνορα του νομού και όλοι περιμένουν με την άφιξη του νέου έτους τον ερχομό των Καρκατζαλαίων  για το καλή τύχη και καλή υγεία στην καινούρια χρονιά που έρχεται. 
Οι νυκοκυραίοι,  τιμής ένεκεν για το καλό του χρόνου θα τους κεράσουν κάτι, να πιουν και να φάνε και όποιος έχει την ευχαρίστηση τους δίνει και χρήματα τα οποία συλλέγει ο ταμίας για τις όποιες ανάγκες αγοράς εξοπλισμού χρειαστεί για την επόμενη χρονιά.
Κατά τις 14:00 αφού έχουν επισκεφθεί σχεδόν όλα τα σπίτια θα επιστρέψουν στην πλατεία του χωριού όπου εντωμεταξύ έχουν μαζευτεί όλοι οι χωριανοί και οι επισκέπτες κι εκεί γίνεται το καθιερωμένο γλέντι προς τιμήν των Καρκατζαλαίων, των χορηγών και των επισκεπτών.
Το φετινό έθιμο θα εμπλουτισθεί  από τον 4 μέτρα ξυλόγλυπτο καρκάτζαλο που φιλοτέχνησε ο διεθνούς φήμης καλλιτέχνης Άγγελος Πατσιατζής, και είναι το πρώτο ξυλόγλυπτο στην Ευρώπη που παρουσιάζει ένα πιστό αντίγραφο ενός καρκάτζαλου. Ο εν λόγο Καρκάτζαλος έχει μεταφερθεί στην πλατεία του χωριού και πάρα πολλοί επισκέπτες θα έχουν τη χαρά να δουν από κοντά αυτό το κορυφαίο-καταπληκτικό ξυλόγλυπτο.
Αξίζει τον κόπο να επισκεφτείτε το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι στα Τρίκαλα για να θαυμάσετε αυτό το έργο τέχνης, τους Καρκατζαλαίους, την φιλοξενία των κατοίκων, και κυρίως το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι.
ΥΓ. Βάλε το ΜκΠ Γοργογύρι στην ζωή σου, και θα νιώσεις τη χαρά να σε πλημμυρίζει.
Ευχαριστούμε όλους εσάς που θα επισκεφθείτε αυτό το μαγικό και μοναδικό χωριό: 

΄΄όπου η αγάπη φύτρωσε, όπου ανθεί η φιλία,
΄΄όπου της φύσης γίνεται γιορτάσι, πανηγύρι,
΄΄εδώ ‘ναι τ’ όμορφο χωριό, είναι το Γοργογύρι.’’
Επιμέλεια κειμένου: ένας Γοργογυραίος.

Ένα δοξαστικό της σκέψης, του Ηλία Γιαννακόπουλου.

Αγαπητέ Ηλία εύχομαι να συνεχίσεις και τη νέα χρονιά να μας τροφοδοτείς με πνευματική τροφή. Εκ μέρους όλων των φίλων που επισκέπτονται το ιστολόγιο της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου, και διαβάζουν τα υπέροχα και φιλοσοφικά άρθρα σου, θέλω να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Είθε η Μούσα Αφροδίτη να τροφοδοτεί και να ποτίζει τις σκέψεις σου όπως το ποτάμι ποτίζει τα σπαρτά και όχι μόνο, στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Σε χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.

«ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ» του Ηλία Γιαννακόπουλου.

Και ο Λόγος σαρξ εγένετο

            Κάθε λαός στην ιστορική του διαδρομή είναι ταυτισμένος με την πίστη του σε μια ανώτερη δύναμη – θεότητα. Η θρησκεία συνδέεται με εκείνα τα στοιχεία που απευθύνονται στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου και αισθητοποιούν το μέγεθος της δύναμης ή ανασφάλειάς του. Η αναζήτηση του Θεού και η λατρεία του αποκωδικοποιεί τις ανησυχίες, τα ερωτήματα και τις υπαρξιακές ανησυχίες του ανθρώπου. Επίσης, η προσπάθεια γνώσης του Θείου αποτελεί βασική συνιστώσα της ανθρώπινης αυτογνωσίας.

Τα ερωτήματα για τη Γέννηση

            Όλες οι παραπάνω σκέψεις επιβεβαιώνονται από τον τρόπο με τον οποίο οι λαοί βιώνουν σημαντικά γεγονότα – σταθμούς της θρησκείας τους. Στο χριστιανικό εορτολόγιο τα Χριστούγεννα κατέχουν δεσπόζουσα θέση αφού είναι  ταυτισμένα με τη γέννηση του Χριστού. Ίσως αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στις θρησκείες όλου του κόσμου η γέννηση του Θεού με την ανθρώπινη ιδιότητά του, που τον ακολούθησε μέχρι το θάνατό του. Αυτή η ιδιαιτερότητα προκαλεί δέος στους πιστούς, αμφισβητήσεις στους σκεπτικιστές και συνιστά μια πρόκληση στους εραστές του ορθολογισμού. Η γέννηση λοιπόν του θεανθρώπου, πέρα από τις νοσταλγίες των παιδικών μας χρόνων, συνοδεύεται και από ένα πλήθος ερωτημάτων που αποδομούν την πίστη μας και προκαλούν ποικίλες ερμηνείες.

            Το μυστήριο της Γέννησης του Χριστού αποτελεί ένα κομβικό σημείο μετασχηματισμού της ηθικής των κοινωνιών και του αξιακού συστήματος των ανθρώπων. Η έλευση του Κυρίου «επί της γης» άλλαξε ριζικά την πορεία του κόσμου και τον εισήγαγε σε μια νέα εποχή. Οι πιστοί και οι αρνητές του θεανθρώπου συγκλίνουν σε μια βασική θέση: Κανένα άλλο γεγονός – πολιτικό, πνευματικό ή οικονομικό – δεν καθόρισε σε τέτοιο βαθμό την ηθική πορεία του κόσμου και τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Η ίδια η γέννηση ως φυσικό φαινόμενο δεν αμφισβητείται από τους αρνητές του χριστιανισμού αλλά αδυνατούν να αποδεχτούν την ενσάρκωση του Θεού και στέκονται μετέωροι, όπως ο ψαλμωδός, απέναντι στο μυστήριο αυτό «ο αχώρητος παντί πως εχωρήθη εν γαστρί»;

Ο Νίτσε, ο Φρόιντ και ο Μάρξ για τη θρησκεία

            Η απόλυτη όμως άρνηση του μηνύματος της Γέννησης συνδυάζεται και με την απόρριψη θεμελιακών στοιχείων της διδασκαλίας του Χριστού. Ειδικότερα ο Νίτσε ταύτισε την έλευση του Χριστού με την εκδίκηση των αδυνάτων κατά των ισχυρών. Ο Νίτσε, ως θεωρητικός της δύναμης, διείδε στο κήρυγμα του Χριστού μια προσπάθεια των κατατρεγμένων να βρουν δικαίωση εις βάρος των δυνατών. Η θέση του Χριστού «ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται και ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται» βρίσκει αντίθετο το Γερμανό φιλόσοφο που διακήρυξε πως η ζωή ανήκει στους δυνατούς και σε εκείνους που αγωνίζονται με τόλμη, θάρρος και αυτοπεποίθηση χωρίς ίχνος ενοχής και μετριοφροσύνης. 

            Στην άλλη πλευρά ο πατέρας της ψυχολογίας, ο Φρόιντ, καταλογίζει στο χριστιανισμό τη γέννηση του άγχους μέσα από τις ενοχές του προπατορικού αμαρτήματος. Ο άνθρωπος, δηλαδή, ως φυσική οντότητα – και πάντα σύμφωνα με τις θεωρίες του Φρόιντ – πασχίζει να απελευθερωθεί ψυχολογικά από το «άγος» μιας αμαρτίας που ποτέ δεν διέπραξε. Αισθάνεται μόνιμα ένοχος για πράξεις άλλων και αυτή η αυτοενοχοποίηση τρέφει και συντηρεί συμπεριφορές που δεν είναι συμβατές με την εσωτερική ελευθερία. Επιπρόσθετα στο στόχαστρο του Φρόιντ βρίσκεται και η θέση του Χριστού για το ρόλο της αγάπης στη ζωή μας.

            Ο Φρόιντ, δηλαδή, αμφισβητεί το «εφικτό» της προτροπής του Χριστού «εγώ δε λέγω υμίν˙ αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς και προσεύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων υμάς και διωκόντων υμάς». Εκτός όμως από το εφικτό ο Φρόιντ επισημαίνει και το «δέον» μιας τέτοιας συμπεριφοράς από τον άνθρωπο. Η αγάπη, δηλαδή, το μέγιστο των συναισθημάτων, πως μπορεί να αποδίδετε σε αυτούς που μας κατατρέχουν και μισούν; Η ανθρώπινη ιστορία, σύμφωνα με τον Φρόιντ, φαίνεται να δικαιώνει περισσότερο το «homo homini lupus» (χομπς) και λιγότερο το επαναστατικό κήρυγμα αγάπης του Χριστού.

            Στους αρνητές του Χριστιανισμού θα μπορούσε να συμπεριληφθεί και ο Μαρξ που πρέσβευε πως η θρησκεία υποδουλώνει το άτομο και το καθιστά ανενεργό. Οι θρησκείες κατά το Μαρξ λειτουργούν ως διαβρωτικό στην ανθρώπινη σκέψη και διδάσκουν το συμβιβασμό και την παραίτηση. Το χριστιανικό κήρυγμα «εάν τις σε ραπίσει την αριστεράν στρέψουν και την δεξιάν….» φαντάζει στα μάτια του Μαρξ ως στάση εθελοδουλείας και όχι ως μια προσπάθεια ειρηνικής συμβίωσης των ανθρώπων. Εξάλλου η φράση «η θρησκεία είναι το όπιον του λαού» κυριάρχησε για αρκετό διάστημα ως εργαλείο ερμηνείας του κοινωνικού ρόλου της θρησκείας.

Η κυριαρχία της λογικής

            Όσες, όμως, θεωρίες κι αν διατυπώθηκαν από τους εκφραστές του ορθολογισμού η Γέννηση του Χριστού δεν έχασε τίποτε από τη λαμπρότητα και το μυστηριακό της χαρακτήρα. Ίσως, γιατί ο δυτικός ορθολογισμός δεν βρήκε εκείνο το σταθερό σημείο που θα αντικαταστούσε την πίστη στο Θεό.  Οι οπαδοί, επίσης, του κριτικού λόγου στην επιμονή τους να ερμηνεύσουν τα πάντα με τη λογική εξοστράκισαν τους άλλους κώδικες ερμηνείας και βίωσης των μεγάλων γεγονότων. Το θείο, δηλαδή, δεν γίνεται αντικείμενο γνώσης και δεν ερμηνεύεται μόνο μέσω της νόησης. Η συναισθηματική βίωση, η διαίσθηση και η πίστη – εγγενή στοιχεία της ανθρώπινης φύσης - έχουν το δικό τους τρόπο να κάνουν τον άνθρωπο ικανό να προσεγγίζει γεγονότα που βρίσκονται έξω από τους συμβατικούς κώδικες ερμηνείας.

            Επιπρόσθετα η έλευση του Χριστού, ως ανθρώπου αλλά και ως θεού, εμπλούτισε τη σκέψη, τη συνείδηση, την ηθική, τις κοινωνικές σχέσεις και τις αναζητήσεις ανθρώπων και λαών. Η σάρκωση, λοιπόν, του Λόγου «ο Λόγος σαρξ εγένετο» αφύπνισε τις εφησυχασμένες συνειδήσεις, τράνταξε τους παραδοσιακούς τρόπους σκέψης και έδωσε νέο περιεχόμενο και κατευθύνσεις στην ανθρώπινη λογική. Οι παραδοσιακοί κώδικες ερμηνείας της πραγματικότητας αναθεωρήθηκαν και προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα του κηρύγματος του Χριστού. Τα όρια του θεϊκού και του ανθρώπινου γίνονται πλέον πιο ευδιάκριτα, χωρίς το θείο να χάνει κάτι από το μυστηριακό του χαρακτήρα «σήμερον ο άναρχος άρχεται….» και «άσαρκος γαρ ων, ενσαρκώθη εκών». Η κατανόηση, λοιπόν, της γέννησης συνιστά μια δοκιμασία για την ανθρώπινη λογική και απαιτεί μια άλλη ερμηνεία – εξήγηση με βάση την πραγματικότητα των αντιθέσεων: Θεός – άνθρωπος, άναρχος – άρχεται, άσαρκος – ενσαρκώθη.

Ηθικός εμπλουτισμός

            Καταλυτικές επίσης ήταν οι επιπτώσεις της γέννησης του Χριστού και στον ηθικό εμπλουτισμό της ανθρωπότητας. Το ρηξικέλευθο πρόταγμα της ΑΓΑΠΗΣ, όσο κι αν αμφισβητήθηκε, έφερε μια τομή στην πορεία του ανθρώπου για ηθική τελείωση. Η εκδίκηση, το μίσος, η αντιπαλότητα και η απόρριψη του άλλου υποχώρησαν μπροστά στην ανάγκη να αναδειχθούν οι νέες αξίες της αγάπης, της μετριοφροσύνης, της ειρήνης και της ανεκτικότητας.

            Η αλλαγή επομένως του αξιακού συστήματος διαμόρφωσε ένα νέο πλαίσιο αρχών και κανόνων της ακοινωνικής συμπεριφοράς μέσα στο οποίο ορθώνεται ως αξία η ταπεινότητα του ατόμου. Ο άνθρωπος πλέον, στο όνομα της ειρηνικής συμβίωσης, καλείται να «αγαπήσει τον εχθρόν» του, θρυμματίζοντας κάθε παραδοσιακή αντίδραση που αποσκοπούσε στην εκδίκηση και στην ανάδειξη του Εγώ.

            Τέλος, η θεία γέννηση άνοιξε νέα μονοπάτια πνευματικής αυτογνωσίας, έθρεψε τις ελπίδες των κατατρεγμένων, φόβισε τους αλαζόνες της εξουσίας περιγράφοντας με άλλα χρώματα τη «σωτηρία της ψυχής».

            Στο τεχνοκρατικό πνεύμα λοιπόν της εποχής μας και στην παγκοσμιοποιημένη βία, η Γέννηση μπορεί ακόμη να εμπνεύσει και να διδάξει. Οι αρνητές του «δια τούτο προς τούτο επειχθώμεν, ου ετέχθη, παιδίον νέον, ο προ αιώνων θεός» ας σταθούν με ευλάβεια και υπομονή στο θείο μύθο έχοντας ω αρχή το αξίωμα «credo quia absurdum» (το πιστεύω επειδή είναι παράλογο). Οι πιστοί ξεπερνώντας τη δυσπιστία των ορθολογιστών και τον παγκοσμιοποιημένο παραλογισμό μπορούν και επιβάλλεται ακαταπαύστως να διακηρύξουν το:

«ΔΟΞΑ ΕΝ ΥΨΙΣΤΟΙΣ ΘΕΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΙΡΗΝΗ, ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΥΔΟΚΙΑ».

Πηγή: https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/2019

Πώς αντιλαμβανόμαστε λοιπόν τους ανθρώπους που δίνουν ποιότητα στη ζωή μας; της Αναστασίας Νάννου.

Αρμονία..

Πώς αντιλαμβανόμαστε λοιπόν τους ανθρώπους που δίνουν ποιότητα στη ζωή μας;

Το πιο σημαντικό γνώρισμα των ποιοτικών ανθρώπων είναι ότι έχουν μάθει να δίνουν. Η προσφορά στην κάθε της μορφή είναι η πεμπτουσία της ανωτερότητας, της κατάρριψης του εγωισμού, της αγάπης και της αλληλεγγύης. Ο ποιοτικός άνθρωπος σου δίνει γνώση, θέλει να σου μεταλαμπαδεύσει τη φλόγα του για μάθηση για να γίνεις καλύτερος, σου δίνει συμβουλές που πηγάζουν από τις εμπειρίες ζωής του και θέλει  να σε προστατεύσει από τυχόν λάθη, σ’ αγκαλιάζει με πάθος, γιατί σε αγαπά αληθινά και σου το δείχνει χωρίς φόβο. Θέλει να σε βλέπει ευτυχισμένο, γι’ αυτό προσπαθεί οι στιγμές σου να είναι ευχάριστες και να έχεις να θυμάσαι κάτι όμορφο από αυτές.

Ο άνθρωπος που έχει ως ίδιον χάρισμα την ποιότητα, έχει μάθει να επενδύει. Αυτό σημαίνει ότι αφιερώνει χρόνο στους ανθρώπους που τον ενδιαφέρουν γιατί γνωρίζει, ότι οι σχέσεις των ανθρώπων ωριμάζουν με το πέρασμα των ετών, κάποιες εξελίσσονται, κάποιες καταστρέφονται και κάποιες άλλες αλλάζουν. Το σίγουρο είναι ότι τίποτα δεν μένει ίδιο.

Δολέντσια

Η μουσική, η τέχνη, η ποίηση, η μαγειρική και οποιαδήποτε άλλη μορφή έκφρασης αποτελούν στοιχεία του ποιοτικού ανθρώπου. Η εμβάθυνση στις σκέψεις σου, η αναμόχλευση με τα συναισθήματά σου τον εξιτάρουν, του κινούν την περιέργεια να τα φέρει στην επιφάνεια, να τα θεριέψει, να τα σεβαστεί, να τα υμνήσει. Οι ποιοτικοί άνθρωποι σου δίνουν χώρο μέσα τους να αναπτυχθείς και να δεις τη δική τους ψυχή, γιατί έχουν περίσσευμα και δε φοβούνται μήπως το χάσουν. Η ποιότητα της αγάπης τους, διακρίνεται στη συρρίκνωση του εγωισμού τους και στην ανιδιοτέλεια.

Να σου πω και ένα μυστικό; Συνήθως έχουν περάσει ένα διάστημα μοναχικότητας αυτοί οι άνθρωποι, όχι απαραίτητα μοναξιάς, αλλά έχουν συνειδητοποιήσει ποιος είναι ο σκοπός τους στη ζωή και είναι τόσο αποφασισμένοι να ζήσουν όμορφες στιγμές που το μόνο που αποζητούν είναι να τις μοιραστούν. 
Έχουν κι ένα κουσουράκι, είναι συνήθως τελειομανείς και αγωνίζονται να κάνουν και εσένα τέλειο. Ναι, ξέρω… μην τους παρεξηγείς! Κράτησέ τους κοντά σου, γιατί αυτή είναι η απόδειξη της αγάπης τους.
Εσύ αποφασίζεις.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μελισσάνθη..

Η σημασία της κουλτούρας (NUCCIO ORDINE)

Για να κάνω τούς φοιτητές μου να αντιληφθούν τη σημασία της κουλτούρας, τούς διαβάζω κάθε χρόνο ένα ανέκδοτο το όποιο είχε αφηγηθεί ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας David Foster Wallace στους φοιτητές του στο Κένυον Κόλλετζ, στις Ηνωμένες Πολιτείες:

Είναι δύο νεαρά ψάρια που κολυμπάνε. Κάποια στιγμή συναντούν ένα ηλικιωμένο ψάρι πού πηγαίνει στην αντίθετη κατεύθυνση. Τους χαιρέτα και λέει:
«Γεια σας, παιδιά. Πώς είναι το νερό;» Τα δύο νεαρά ψάρια κολυμπάνε ακόμα λίγο, ύστερα κοιτάζει, το ένα το άλλο και λέει: «Μα τι διάολο είναι το νερό;»

Ο ίδιος ο συγγραφέας μας δίνει και την ερμηνεία του αφηγήματός του:

Πόντιος Πιλάτος..

Το ζουμί της ιστορίας των ψαριών είναι απλώς ότι προφανείς, σημαντικές και πανταχού παρούσες πραγματικότητες είναι συχνά οι πιο δυσκολονόητες και οι πιο δύσκολα συζητήσιμες.

Όπως τα δύο νεαρά ψάρια, έτσι κι εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε τι είναι στ’ αλήθεια το νερό μέσα στο όποιο ζούμε κάθε στιγμή τής ύπαρξής μας.
Πράγματι, δεν συνειδητοποιούμε ότι η λογοτεχνία και οι ανθρωπιστικές γνώσεις, η κουλτούρα και η μόρφωση αποτελούν το ιδανικό αμνιακό υγρό μέσα στο όποιο οι ιδέες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, του κοσμικού χαρακτήρα της κοινωνίας, του δικαιώματος στην κριτική, της ανοχής, της αλληλεγγύης, του κοινού καλού μπορούν να αναπτυχθούν δυναμικά.

Ανιχνευτής ο Επικούρειος Πέπος.

Το χρονικό μιας εικαστικής παρέμβασης στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι από εθελοντές που αγαπούν τον τόπο του.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου της Λογοτεχνικής Ομάδας Γοργογυρίου σας καλημερίζω από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι όπου αυτή την περίοδο συμβαίνουν μαγικά πράγματα!!
Ας πάρω όμως τα πράγματα με την σειρά, πριν έναν χρόνο περίπου βλέποντας την άθλια κατάσταση του σχολικού κτηρίου, και τον περιβάλλοντα χώρο έκανα μία πρόταση στον τότε πρόεδρο της κοινότητας να μου επιτρέψουν να επικοινωνήσω με τους CARPE DIEM [είναι μία ομάδα εθελοντών που κάνουν εικαστικές παρεμβάσεις σε σχολικά κτήρια] ώστε να έρθουν να ομορφύνουν και το δικό μας σχολείο. Στην πορεία επικοινώνησα και με τον δάσκαλο, και φυσικά με την σχολική πρωτοβάθμια επιτροπή. Ο δάσκαλος το συζήτησε και με τους γονείς των παιδιών και μου άναψε το πράσινο φως για τις περαιτέρω ενέργειες.

Η επαφή που είχα με την ομάδα των CARPE DIEM δεν ευδοκίμησε λόγω φόρτου εργασίας, στην πορεία σκέφτηκα πως είχα δύο εναλλακτικές, η μία ήταν να απευθυνθώ σε κάποια ταλαντούχα παιδιά του χωριού που έχουν το ταλέντο στη ζωγραφική, και η άλλη ήταν να ζωγραφίσω μόνος μου κάποιες πλευρές του κτηρίου.
Αυτό όταν το ανάφερα στον καλλιτέχνη ξυλογλύπτη Άγγελο - Φειδία ενθουσιάστηκε με την ιδέα γιατί έχει δει έργα μου και του άρεσαν πάρα πολύ. Ειδικά όταν του είπα πως θα ζωγράφιζα τα ίδια θέματα μ' αυτά που είχα παρουσιάσει στην έκθεσή μου που έκανα στο Λονδίνο τον περασμένο Μάρτιο ξετρελάθηκε. Ως καλλιτέχνης που είναι γνωρίζει την αξία των έργων μου.

Ο λόγος που τελικά δεν προκρίθηκε αυτή η πρόταση ήταν το γεγονός πως λόγω της μεγάλης αξίας των έργων,  υπήρχε ο κίνδυνος κάποιο πρωί να πάνε τα παιδιά στο σχολείο και να μην υπήρχαν οι τοίχοι όπου θα είχα ζωγραφίσει!!! Αυτό ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα, η μόνη λύση θα ήταν να προσλάβουμε φύλακες ώστε να φυλάνε το σχολείο σε εικοσιτετράωρη βάση. Αυτή ήταν μία καλή ιδέα αλλά είχε μεγάλο κόστος, γι' αυτό και την απορρίψαμε.
Προκειμένου να βγούμε από το αδιέξοδο ο καλλιτέχνης ξυλογλύπτης πρότεινε να επικοινωνήσουμε με δύο κοπέλες που είχε γνωρίσει όταν φοιτούσε στην σχολή καλών τεχνών, την Αθηνά Αναγνωστοπούλου και την Ελένη Τσιλιλή.

Γνώριζε την αξία τους και θα ήμασταν τυχεροί αν τελικά δεχόντουσαν, φανταστείτε τη χαρά μας όταν τις συναντήσαμε και μας είπαν πως δέχονται να αναλάβουν αυτό το έργο, και μάλιστα χωρίς αμοιβή λόγω της γνωριμίας τους με τον συνάδελφο ξυλογλύπτη, και γιατί ήθελαν να κάνουν κάτι για το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι μιας και είχαν ακούσει τόσα πολλά καλά λόγια γι' αυτό, και για τους κατοίκους του και ειδικότερα για τον πρόεδρο!!!!!!!!

Λίγο πριν κλείσουν τα σχολεία επισκέφτηκα τον δάσκαλο για τις τελευταίες λεπτομέρειες και συμφωνήσαμε πως κάποια στιγμή που εμείς θα ήμασταν έτοιμοι θα ξεκινάγαμε το έργο. Εγώ εκείνη την περίοδο βρισκόμουν σε επικοινωνία με την εταιρεία ΤΥΡΑΣ προκειμένου να αναλάβει το κόστος των χρωμάτων το οποίο θα ήταν περίπου στα 500 - 700 ευρώ. 
Για καλή μας τύχη ο συγχωριανός μας 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ [αντιπεριφερειάρχης] πληροφορήθηκε γι' αυτή μου την ενέργεια και επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει:
Σπύρο, επειδή κι εγώ σ' αυτό το σχολείο έμαθα τα πρώτα μου γράμματα, και επειδή θέλω ως Χρήστος Γακόπουλος να κάνω κάτι για το χωριό, θά αναλάβω εγώ το όποιο κόστος!!!

Ευχαρίστησα τον Χρήστο και του είπα πως όταν θα ήμασταν έτοιμοι θα τον ενημέρωνα.
Και τώρα αρχίζουν τα παρατράγουδα.
Την επόμενη της συνάντησης μου με τον δάσκαλο, δέχομαι το τηλεφώνημά του, όπου, ω! του θαύματος τον ακούω να μου λέει:

Κύριε Γκοβίνα αυτά που σας είπα χθες δεν ισχύουν!! πέρασε ο πρόεδρος πριν λίγο και σε κουβέντα που είχα μαζί του μου είπε πως δεν επιτρέπει να γίνει αυτή η εικαστική παρέμβαση!!
Αρχικά νόμιζα πως μου κάνει πλάκα, όταν συνειδητοποίησα πως μιλούσε σοβαρά του εξήγησα πως λίγες μέρες πριν ο πρόεδρος με είχε επισκεφτεί στο σπίτι μου και δεν μου ανάφερε κάτι τέτοιο, αντιθέτως ήταν ενθουσιασμένος με την ιδέα, τι άλλαξε λοιπόν ξαφνικά και ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΟΥΝΗΣ άλλαξε γνώμη;
ΔΑΣΚΑΛΟΣ: Όχι δεν αναφέρομαι στον ΚΩΣΤΑ ΤΣΙΟΥΝΗ ο Ηλίας Τσιούνης πέρασε και μου είπε αυτά που σου είπα!!

Σε παρατήρησή μου πως ο νέος πρόεδρος αναλαμβάνει τον Σεπτέμβριο και όχι αρχές Ιουνίου, απάντησε πως  ο Ηλίας Τσιούνης μιλούσε εκ μέρους του νυν προέδρου!!!
Απίστευτα πράγματα, αυτά δεν συμβαίνουν ούτε στο θέατρο σκιών.
Αφού έριξα κάτι γαλλικά επικοινώνησα με τον καλλιτέχνη Άγγελο -Φειδία και του εξήγησα όλη την τραγελαφική κατάσταση και του ανακοίνωσα την πρόθεσή μου να παραιτηθώ από όλη αυτή την διαδικασία. 
Αγαπητή φίλη, αγαπητέ φίλε τώρα που γνωρίζεις το αποτέλεσμα σκέψου να μην είχε γίνει αυτή η παρέμβαση και το σχολείο να συνέχιζε να είναι μέσα στη βρομιά.

Ας είναι καλά ο Άγγελος - Φειδίας που με την στω'ι'κη υπομονή του και επιμονή του με παρότρυνε να μην τα εγκαταλείψω και πως αφού ο πρόεδρος που δεν ήταν πρόεδρος αλλά μιλούσε ως πρόεδρος!!! [τρέχα γύρευε δηλαδή,] μας έβαζε εμπόδια εμείς δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να απευθυνθούμε στην αρμόδια σχολική επιτροπή του Δήμου.
Αυτό και κάναμε, απευθυνθήκαμε στον κύριο ΓΙΑΝΝΗ ΚΩΤΟΥΛΑ ο οποίος εξεπλάγην με όλα αυτά που του αναφέραμε.
Μας ενημέρωσε πως ο πρόεδρος δεν είχε καμία αρμοδιότητα στο κτήριο του σχολείου, η αρμοδιότητα του προέδρου σταματούσε στην αυλόπορτα του σχολείου. Μας έδωσε μάλιστα και ένα σχετικό έγγραφο όπου γινόταν αναφορά για την εικαστική παρέμβαση. 

Απλά μας είπε να ενημερώσουμε την επιτροπή για το πότε θα ξεκινήσουμε τις εργασίες, και ποια θα ήταν τα θέματα. Ευτυχώς που συναντήσαμε αυτόν τον φωτισμένο άνθρωπο και μας έλυσε τα χέρια. Εσύ αγαπητή εθελόντρια και αγαπητέ εθελοντή που όλες αυτές τις μέρες έδωσες με την παρουσία σου άλλη ώθηση στο έργο φαντάσου όλη αυτή η διαδικασία να μην είχε ξεκινήσει λόγω βλακείας; ενός ατόμου.
Το ξεκίνημα τελικά έγινε με την επιστροφή των κοριτσιών των εικαστικών από τις διακοπές. Είπαμε στα κορίτσια πως το αργότερο έως τις 04 Σεπτεμβρίου το έργο θα πρέπει να παραδοθεί γιατί λίγες μέρες μετά ανοίγουν τα σχολεία. Τα υπέροχα και ταλαντούχα κορίτσια των εικαστικών τεχνών κράτησαν τον λόγο τους και το έργο παραδόθηκε πράγματι στις 04/09

Την ημέρα που θα ξεκινούσαμε τις εργασίες ενημερώσαμε την σχολική επιτροπή, και παράλληλα εγώ θεώρησα σωστό να ενημερώσω και τον νέο πρόεδρο στα πλαίσια της μεγαλύτερης κοινωνικής συμμετοχής.
Φίλες και Φίλοι όταν ήρθε για λίγο ο πρόεδρος στο σχολείο δέχθηκα τέτοια λεκτική επίθεση που με ανάγκασε να τον καταγράψω ώστε αν χρειαζόταν να υπήρχαν στοιχεία. 
Δεν σου επιτρέπω!!!
Σου απαγορεύω!!!
Δεν θα πειράξεις τίποτα!!! και άλλα πολλά.
Δεν άντεξα κι εγώ, παρ' 'ο,τι επικούρειος και του είπα: εσύ για ό,τι κάνεις πληρώνεσαι ενώ εγώ χρόνια τώρα βάζω βαθιά το χέρι μου στην τσέπη. Επομένως λίγος σεβασμός δεν βλάπτει.
Επίσης αν δεν το γνωρίζεις σε ενημερώνω πως δεν έχεις καμία αρμοδιότητα στο κτήριο του σχολείου, απλά στα πλαίσια της καλής συνεργασίας σκέφτηκα να σε ενημερώσω αλλά τελικά έκανα λάθος.

Φεύγοντας μουρμούριζε πως το κλειδί από το σχολείο δεν πρόκειται να σου το δώσω!!!
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτός ο άνθρωπος έχει τέτοιο μίσος εναντίον μου, οικόπεδα γειτονικά δεν έχουμε, Μπατζιανάκηδες δεν είμαστε για να πεις πως εγώ τρώω τη σύνταξη από τα πεθερικά μας κι αυτός δεν παίρνει τίποτα, αντίπαλοι ομάδων δεν είμαστε γιατί εγώ δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο, εκτός και αν τον ενοχλεί που εδώ και 45 χρόνια τώρα προσφέρω στο χωριό και φοβάται τις συγκρίσεις, σε ηλικία 20 ετών έστειλα την εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ στο σχολείο, αυτή έχουν ακόμα. Οι δύο υπολογιστές στο σχολείο εστάλησαν από μένα και τον αδερφό μου τον Αλέξανδρο, οι δύο υπολογιστές της βιβλιοθήκης εστάλησαν χάρη στις δικές μου ενέργειες, οι 12 καρέκλες που υπάρχουν στο ιατρείο τις έστειλα εγώ από την Αθήνα, σταματάω εδώ γιατί ο κατάλογος είναι μακρύς. Δεν θα έκανα αυτή την αναφορά αλλά με ανάγκασε ο κ. Πρόεδρος. 
Προφανώς έχει κάποιο πρόβλημα μαζί μου, το όποιο πρόβλημα πρόεδρε και αν έχεις μαζί μου φρόντισε όταν πρόκειται για το καλό του χωριού να συμπεριφέρεσαι σωστά γατί πιθανόν να υπάρχουν κι άλλοι που θα ήθελαν να βοηθήσουν και με τις συμπεριφορές σου του απομακρύνεις. 
Ας αφήσουμε τον κ. πρόεδρο στην κοσμάρα του και ας έρθουμε στο έργο και στους εθελοντές.
Για να είμαι ειλικρινής το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου, ο δε δήμαρχος και ο Αντιπεριφερειάρχης που προς τιμήν τους επισκέφθηκαν το σχολείο την Τετάρτη το απόγευμα δεν πίστευαν τα μάτια τους σ' αυτό που έβλεπαν. Έφυγαν και οι δύο ενθουσιασμένοι, αν διαβάσετε τα σχόλια του δημάρχου στο διαδίκτυο τότε θα καταλάβετε.
Όσο για τα παιδιά ήταν ξετρελαμένα, έλαμπαν τα προσωπάκια τους από χαρά.

Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους έλαβαν μέρος σ' αυτή τη δράση, και ευτυχώς ήταν πάρα πολλοί, τους ευχαριστούμε όλους από καρδιάς, ίσως για πρώτη φορά μαζεύτηκαν τόσοι πολλοί συγχωριανοί για κάποια δράση.
Ήταν πολύ όμορφες οι εικόνες το να βλέπεις όλους αυτούς τους εθελοντές να προσπαθούν για το καλύτερο, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες.

Τι κρίμα που ο πρόεδρος τις κοινότητας δεν βρήκε έναν καλό λόγο να πει σε όλον αυτόν τον κόσμο, ενώ στην φωτογράφηση ήταν πρώτη μούρη!! Για φαντάσου τι θαύματα κάνει ο φακός;

Θα μου επιτρέψετε να σταθώ σε κάποια ονόματα που έβαλαν πλάτη ώστε να είναι έτοιμος ο χώρος για την εικαστική παρέμβαση. Όπως θα έχετε δει οι περισσότεροι από τις εικόνες που σας έχω στείλει, ο εξωτερικός χώρος του σχολείου ήταν μέσα στην βρωμιά. Για να μπορέσουμε να υποδεχθούμε τους εθελοντές που θα ζωγράφιζαν, 5 μέρες πριν από το πρωί έως το βράδυ ξεβρομίζαμε τον περιβάλλοντα χώρο. Για να γίνει αυτό τα πιο κάτω άτομα αφιέρωσαν πολλές ώρες και κόπο.
Ευχαριστούμε λοιπόν όλους όσους συμμετείχαν σ' αυτή τη δράση - 🌷🎨🖌️και ήταν αρκετοί που έπιασαν τα πινέλα για να βοηθήσουν στην ζωγραφική 🌷🎨🖌️- και ειδικότερα τους:

🏆ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΡΑΡΡΑ ότι και να πώ για την Νικολέτα θα είναι λίγο. (12 ετών)
🏆ΘΩΜΑ ΜΠΕΗ Τι να πω για τον Θωμάκο; πάντα πιστός στρατιώτης.(12 ετών)
🏆ΓΙΑΝΝΗ ΛΑΜΠΡΟΥ Άλλη μία έκπληξη, μπράβο και πάλι μπράβο.(15 ετών)
🏆ΒΑΣΙΛΑΚΗ Λευτ. ΓΚΟΒΙΝΑ Τι να λέμε τώρα για τον Μπιλάκο; ήρθε με τον Γιαννάκη από τον πάγκο και ανέτρεψαν όλα τα προγνωστικά. (15 ετών) Αυτή η τετράδα από μόνη της ήταν σε θέση να πάρει το πρώτο βραβείο εθελοντισμού.

💐🎨ΑΘΗΝΑ    ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ [Ζωγράφος]
💐🎨ΕΛΕΝΗ ΤΣΙΛΙΛΗ  [Ζωγράφος]

🎖️ΝΤΑΚΟΥΛΑ ΦΩΤΙΟ
🎖️ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΤΣΟΧΡΗΣΤΟ
🎖️ΓΙΩΡΓΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
🎖️ΑΝΔΡΕΑ ΤΣΙΟΥΝΗ
🎖️ΣΤΕΦΑΝΟ ΤΣΙΟΥΝΗ

🌻ΧΡΗΣΤΟ ΓΑΚΟΠΟΥΛΟ (ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ) ο χορηγός μας.

Και τον κατά δήλωσή του: εσωτερικό ερωτικό🎭🎭 μετανάστη!!
καλλιτέχνη, Άγγελο-Φειδία Πατσιατζή που είναι πάντα στην πρώτη γραμμή με τις ιδέες του και την προσφορά του.
Επίσης τον αδερφό μου Βασίλη Γκοβίνα.
Φίλες και Φίλοι άλλη μια δράση έφτασε έστω μετ' εμποδίων στο τέλος της, το αποτέλεσμα κατά την ταπεινή μου άποψη είναι καταπληκτικό, ας φροντίσουμε όλοι μαζί να διατηρήσουμε αυτόν τον χώρο καθαρό γιατί εκεί περνούν την ώρα τους πάρα πολλά παιδιά, και κυρίως τα παιδιά που πάνε σχολείο.
ΥΓ. Κυρία Φώφη σας ευχαριστώ για το τραπέζι που κάνατε στην ομάδα των καλλιτεχνών και όχι μόνο.
Σας χαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος 🎨🎻☯️🤗 ένας απλός εθελοντής.

Τέλος καλό όλα καλά;