Ένα νέο βιβλίο από την Ζακλιν ντε Ρομιγύ με τίτλο ''Τι Πιστεύω'' Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συνέλληνες, ελληνοέλληνες, φιλέλληνες, ολίγον φιλέλληνες σας καλησπερίζω. Συνεχίζω σήμερα με τα αποσπάσματα από το βιβλίο της ελληνίστριας καθηγήτριας Ζακλίν ντε Ρομιγύ με τίτλο ''τι πιστεύω''. Σας χαιρετώ και σας εύχομαι καλή υγεία και δικαιοσύνη. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Τα ελληνικά κείμενα είχαν μεγάλη ποικιλία και επέδρασαν βαθιά σε όλο εύρος της κοσμοαντίληψής μου. Ο διάλογος μαζί τους, με την απόσταση των είκοσι πέντε αιώνων που μας χωρίζουν, συνεπαγόταν μια επιστροφή στο ουσιώδες. Στην πορεία της ιστορίας υπήρξαν κάμποσες μορφές ανθρωπισμού: μελετώντας ελληνικά ερχόμαστε σε επαφή με μια απ' αυτές που έπαιξε ρόλο στον σχηματισμό του σύμπαντος μας και της εποχής μας. Σελίδα 13
Νομίζω πως οι Έλληνες με βοήθησαν να διατηρήσω την ισορροπία μου. Είχαν το θάρρος ν' αγαπούν τη ζωή και την ευτυχία χωρίς να ωραιοποιούν τα πράγματα και χωρίς να αγνοούν τη σκληρότητα της ύπαρξης. Είκοσι πέντε αιώνες αργότερα τους οφείλουμε την επινόηση της τραγωδίας; Στον χώρο του τραγικού δεν μπορούμε να προχωρήσουμε περισσότερο από τους Έλληνες του 5ου αιώνα. Σελίδα 18.
Η τραγωδία είναι προπάντων ο χώρος του ηρωισμού, αλλά εγώ δεν έχω τίποτα ηρωικό, ομολογώ μάλιστα ό,τι δεν είμαι και πολύ γενναία. Ούτε είμαι έτοιμη να πεθάνω -ει μη μόνον για να υπερασπιστώ τους Έλληνες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Σελίδα 34 ΄(φίλες και φίλοι θα ήθελα να σας παρακαλέσω να σταθείτε για λίγο σ' αυτή την παράγραφο, αυτά τα λέει μια Κυρία που δεν είναι Ελληνίδα, ή μήπως τελικά αυτή είναι μια πραγματική Ελληνίδα;)
Το πρώτο θαύμα είναι να βλέπουμε το φως. Έτσι όριζαν οι Έλληνες τη ζωή. Και οι ίδιες οι λέξεις περιέχουν κάτι σαν φως. 
Σ' αυτή την προσπάθεια για κατανόηση συντελούν όλες οι ελληνικές αρετές: οι έννοιες ''μαθαίνω'' και ''κατανοώ'' σηματοδοτούνταν από την ίδια λέξη, το ίδιο και έννοιες της ''κατανόησης'' και της συγχώρεσης'' . Στα ελληνικά, στη χώρα που ξέρει να μας υπενθυμίζει να ''κοιτάμε το φως'', το να ''κοιτάς το φως'' σήμαινε επίσης να ΄΄΄βλέπεις καθαρά''. Σελίδα 33
 Αυτή η πυρετώδης αναζήτηση των Ελλήνων σε όλους τους τομείς εξηγεί τη λάμψη του πολιτισμού τους στην οποία πιστεύω και η οποία, με ταπεινό αλλά πεισματικό τρόπο, γεμίζει τη ζωή μου. Σελίδα 35
Κάνω έκκληση για τη μελέτη των ελληνικών: τα ελληνικά κείμενα, που έρχονται από τα βάθη του χρόνου, μεταγγίζονται στην εποχή μας και αποδεσμεύονται από το μακρινό παρελθόν, κομίζοντας ευαισθησία και σκέψη. Σελίδα 98
Φίλες και Φίλοι σταχυολόγησα ελάχιστα απ' αυτό το καταπληκτικό βιβλίο, όσοι από εσάς επιθυμήτε να διαβάσετε κάτι αξιόλογο, η να κάνετε ένα πολύ όμορφο δώρο αγοράστε το βιβλίο της Ζακλίν ντε Ρομιγύ. Τελικά υπάρχουν Έλληνες που αγαπούν τους Έλληνες και την Ελλάδα, απλά αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες που λένε και στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι με τα πιο όμορφα και ζωηρά κορίτσια της Θεσσαλίας.
Ανιχνευτής ο Επικούρειος Πέπος. 

Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ

Στον απόηχο της μετονομασίας της πλατείας Θησείου στη μνήμη της μεγάλης Γαλλίδας ελληνίστριας Ζακλίν ντε Ρομιγί (1913-2010), κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο της «Τι πιστεύω» (μετάφραση Σώτης Τριανταφύλλου, εκδόσεις Πατάκη, σελίδες 184, τιμή: 9,50 ευρώ).

Συν τοις άλλοις συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τη γέννηση της Ζακλίν ντε Ρομιγί, αλλά ο λόγος της παραμένει διαχρονικός και δεν έχει την ανάγκη μίας επετείου για να τον φέρει στο προσκήνιο.
Το σύντομο αυτό βιβλίο αποτελεί ένα ανιδιοτελές εγκώμιο στη σκέψη και την τέχνη της αρχαίας Ελλάδας, χωρίς ίχνος ακαδημαϊκού μυστικισμού και εξοπλισμένο με τη σαφήνεια του επιστημονικού λόγου, όταν δεν απευθύνεται σ' έναν κύκλο ειδικών. Κι όταν ανοίγεται στο ευρύ κοινό, δεν προσπαθεί να το φέρει κοντά του μέσω του λαϊκιστικού δρόμου για να δημιουργήσει οπαδούς.
Γράφτηκε το 1974, έξι χρόνια μετά την εξέγερση του γαλλικού Μάη του '68, και εκδόθηκε το 2010, μετά το θάνατο της Ζακλίν ντε Ρομιγί. Ετσι, λοιπόν, τα τέσσερα κεφάλαια αυτού του δοκιμίου πρέπει να διαβαστούν στα συμφραζόμενα μιας εποχής στην οποία διαρκώς επανερχόμαστε. Τα παρακάτω, λες και γράφτηκαν σήμερα κι ας έχουν περάσει κοντά σαράντα χρόνια! Επικαιροποιούνται κι ας μην είχε ακόμη τότε εγκαθιδρυθεί η παγκοσμιοποίηση:
«Ισως νομίζουμε ότι τα απότομα τινάγματα της Ιστορίας είναι λιγότερο συχνά στην εποχή μας όπου η πολιτική ολόκληρης της υφηλίου συνυφαίνεται σ' ένα ενιαίο παιχνίδι. Οι εισβολές δεν γίνονται από άγνωστες φυλές -εκτός αν φανταστούμε εισβολή εξωγήινων!- και τα παθιασμένα γκρουπούσκουλα, όσο ισχυρό κι αν είναι το ιδεώδες τους, συντρίβονται, στις περισσότερες περιπτώσεις, απ' όσους κατέχουν την παγκόσμια εξουσία.

»Και παρ' όλα αυτά, χάρη στα σύγχρονα ΜΜΕ, ποτέ ο προσωπικός τόνος και οι προσωπικές προτιμήσεις δεν έπαιζαν μεγαλύτερο ρόλο. Περιέργως, η εποχή που θεωρείται, λανθασμένα κατά τη γνώμη μου, απαλλαγμένη από το βάρος των προσωπικοτήτων, είναι η εποχή του Χίτλερ, του Στάλιν, του Τσόρτσιλ, του Μάο και του Φιντέλ Κάστρο. Ο καθένας απ' αυτούς άλλαξε την Ιστορία. Με όλα αυτά θέλω να πω ότι οι κινήσεις της Ιστορίας οφείλονται τόσο στις μάζες όσο και στις εξέχουσες προσωπικότητες: η πορεία της Ιστορίας είναι ανοιχτή στη συλλογική και στην ατομική δράση των ανθρώπων και καθορίζεται μέρα με τη μέρα.
»Οι δημοσκοπήσεις αναγγέλλουν συχνά την "τάση" της μελλοντικής ψήφου αλλά διαφέρουν από μέρα σε μέρα: γι' αυτό είναι πιο αξιόπιστες όταν διενεργούνται λίγο πριν, και όχι πολύ πριν, από τις εκλογές. Η ψήφος είναι το αποτέλεσμα αρκετά προβλέψιμων αλλά ελεύθερων αποφάσεων, οι οποίες ωστόσο ωριμάζουν και εγκυμονούν εκπλήξεις: έτσι προχωρεί και η Ιστορία.
»Μας αρέσει να προβλέπουμε τα πάντα, όπως το τι καιρό θα κάνει αύριο. Οι ειδήσεις αφορούν συχνά περισσότερο το μέλλον παρά το παρόν και το παρελθόν. Όμως πρόκειται για ένα εγγύς μέλλον. Οι δημοσκοπήσεις αφορούν μια συγκεκριμένη ημερομηνία και η πορεία της Ιστορίας έχει ισχύ μέχρι την επόμενη στροφή».
Και πώς εξηγείται η πορεία της Ιστορίας μέσα από τα αρχαιοελληνικά κείμενα;
«Και σ' αυτά υπάρχει η τάση να εξηγείται η πορεία της Ιστορίας ανάγοντας την ποικιλία της σε ένα και μοναδικό σύστημα αποκομμένο από τη δράση των ανθρώπων, οι αιτίες του οποίου αναλύονται εκ των υστέρων. Σε μερικά κείμενα, γίνεται αναφορά σε μια θεϊκή βούληση, η οποία, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις είναι εύλογη, σε άλλες είναι σκέτη ιδιοτροπία. Επίσης ανακαλύπτουμε νόμους που διέπουν το μέλλον των ανδρών -όπως εκείνον που θέλει τους θεούς να τιμωρούν πάντα, αργά ή γρήγορα, τον εγωισμό και το θράσος, που θεωρούνται ασέβεια. Σε άλλα κείμενα, γίνεται αναφορά σε μια εσωτερική ανάγκη, η οποία, από έναν συνδυασμό παραγόντων, οικονομικών και ψυχολογικών, παρουσιάζει μια δεδομένη κατάσταση που καθορίζει την πολιτική. Και, με τη σειρά της η πολιτική αυτή παράγει, αναγκαστικά, ένα Α ή Β αποτέλεσμα» 

Ποιοι είναι οι 8 λόγοι που τα παιδιά στην Ολλανδία είναι τα πιο ευτυχισμένα. Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Η μελέτη έγινε από τη Unicef και σύμφωνα με αυτή, στις πρώτες θέσεις μετά την Ολλανδία βρίσκονται η Σουηδία, η Δανία και η Φινλανδία. Η Ελλάδα καταλαμβάνει τη 13η θέση.

Ποιοι είναι όμως οι λόγοι που τα Ολλανδάκια είναι πιο ευτυχισμένα από τα υπόλοιπα παιδιά της Ευρώπης;

1. Ευτυχισμένοι γονείς = ευτυχισμένα παιδιά

Οι Ολλανδοί κατέχουν την 4η θέση των πιο ευτυχισμένων ανθρώπων παγκοσμίως. Σε ένα περιβάλλον ψυχικής ευφορίας και ευτυχίας, όπου οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι, προφανώς και τα παιδιά τους είναι χαρούμενα.

2. Μαμάδες χωρίς κατάθλιψη

Ένα άλλο γεγονός είναι ότι στην Ολλανδία δύσκολα συναντάς μητέρες οι οποίες να υποφέρουν από κατάθλιψη. Η πληθώρα των επιλογών που προσφέρει η χώρα σε συνδυασμό με τις πολλές ελευθερίες, λειτουργούν ευεργετικά για τις γυναίκες. Έτσι, οι Ολλανδέζες νιώθουν ότι μπορούν πρακτικά να κάνουν ό,τι θέλουν, να πουν ό,τι θέλουν και να φορέσουν ό,τι θέλουν. Η αυξημένη χρήση του ποδηλάτου μάλιστα, τις έχει απελευθερώσει από την καταπίεση της εμφάνισης, καθώς ενδιαφέρονται μόνο για πρακτικά ρούχα που δεν τις δυσκολεύουν στην ποδηλασία. Η εμφάνιση είναι ένα ζήτημα που απασχολεί ελάχιστα τις Ολλανδέζες.

3. Μαμάδες χωρίς εργασιακό στρες

Επίσης, ισορροπούν άψογα μεταξύ καριέρας και οικογένειας, επιλέγοντας σε ποσοστό που ξεπερνά το 60% εργασία μερικής απασχόλησης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να μοιράζουν το χρόνο τους όπως αυτές επιθυμούν, αφού οι ώρες εργασίας τους δεν ξεπερνούν τις 25 εβδομαδιαίως. Μια ευτυχισμένη μητέρα, απαλλαγμένη από άγχος και ανασφάλειες, χωρίς εργασιακό στρες και καταπίεση, είναι σε θέση να κάνει πιο ευτυχισμένο το παιδάκι της.

4. Συμμετοχικοί μπαμπάδες

Όπως οι γυναίκες τους, έτσι και οι Ολλανδοί δείχνουν να προτιμούν πιο ευέλικτα ωράρια εργασίας ώστε να περνούν πιο πολύ χρόνο με τα παιδιά τους. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, έχει θεσπιστεί η «ημέρα του μπαμπά» (papa dag), μια ημέρα μέσα στην εβδομάδα κατά την οποία ο μπαμπάς έχει φροντίσει να πάρει άδεια, συμπυκνώνοντας το χρόνο του κατάλληλα και την οποία αφιερώνει εξ’ ολοκλήρου στα παιδιά του.

5. Ελάχιστες σχολικές υποχρεώσεις

Το ολλανδικό εκπαιδευτικό μοντέλο βασίζεται στο δικαίωμα του παιδιού να έχει ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι. Έτσι, μέχρι τα 10 τους χρόνια, τα παιδιά έχουν από ελάχιστες έως καθόλου εργασίες για το σπίτι, με το σύνολο της μαθησιακής διαδικασίας να επιτυγχάνεται εντός σχολείου. Παράλληλα, το σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια δε στηρίζεται σε μεμονωμένες εξετάσεις που αγχώνουν και εξουθενώνουν το παιδί, αλλά αντίθετα το κατευθύνει στη σωστή επιλογή, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις δεξιότητές του από την ηλικία των 12 ετών.

6. Οικογενειακό πρόγευμα

Στην Ολλανδία αποτελεί κανόνα η οικογένεια να παίρνει μαζί, στο ίδιο τραπέζι, το πρωινό. Έτσι, όχι μόνο ξεκινά η ημέρα με το σωστό τρόπο, αλλά τα μέλη της οικογένειας έρχονται κοντά, βελτιώνονται οι σχέσεις και νιώθουν όλοι καλύτερα.

7. Ημέρα της γιαγιάς

Οι γιαγιάδες στην Ολλανδία απολαμβάνουν το προνόμιο να περνούν μία ολόκληρη μέρα την εβδομάδα με τα εγγόνια τους (oma day). Η «ημέρα της γιαγιάς» αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους γονείς να οργανώσουν το πρόγραμμά τους και να φροντίσουν για τις επαγγελματικές και όποιες άλλες υποχρεώσεις. Για τα παιδιά τα οφέλη είναι εξίσου σημαντικά, καθώς μαθαίνουν την αξία της οικογένειας και περνούν ποιοτικό χρόνο με άτομα που τα αγαπούν πραγματικά και τα κάνουν να νιώθουν ξεχωριστά.

8. Δημοκρατική οικογένεια

Στην Ολλανδία τα παιδιά έχουν άποψη και βήμα λόγου από μικρή ηλικία. Η γνώμη τους μετράει και οι γονείς έχουν μάθει να τα ακούν και να τα λαμβάνουν υπόψη. Έτσι τα παιδιά ωριμάζουν σωστά, μαθαίνουν και τα ίδια να σέβονται τις απόψεις των άλλων και διαμορφώνουν ισορροπημένη προσωπικότητα.

Πηγή  Ελένη Χαδιαράκου

ΟΙ Έλληνες, ΟΙ Φιλέλληνες, ΟΙ Ολίγον Φιλέλληνες κι εμείς. Αφιερωμένο στην Ιστορικό-Φιλόλογο Διοτίμα-Ζαν ντ Άρκ.

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συνέλληνες!!! Αγαπητοί φιλέλληνες!! Αγαπητοί ολίγον φιλέλληνες! αυτό το τελευταίο νομίζω πως μας εκφράζει καλύτερα, εσείς τι λέτε; Ο σοφός Σωκράτης ο Δραμινός λέει πως στην καλύτερη των περιπτώσεων -όσοι λέμε πως είμαστε Έλληνες- να είμαστε ολίγον φιλέλληνες, έχει καταλήξει σ' αυτό το συμπέρασμα από διάφορες συμπεριφορές των νεοελλήνων που δεν συνάδουν με την εν γένει συμπεριφορά μας και την παιδεία μας. Προκειμένου να μελετήσω το κατά πόσο είχε δίκιο ο Σοφός Δραμινός διάβασα διάφορα βιβλία και κατέληξα σε δυο όπου οι συγγραφείς δεν είναι Έλληνες κατά την δική μας λογική, και κατά τη δική μου θα μπορούσαν να είναι δυο πραγματικοί και γνήσιοι Έλληνες. 

Αναφέρομαι στην Jacqueline de Romilly και στον H.D.F. Kitto. Μιας και πρώτα διάβασα το βιβλίο του καθηγητή Kitto θα σας παρουσιάσω πρώτα τον κ. Καθηγητή.  O H.D.F. Kitto γεννήθηκε το 1897 στο Στράουντ της κομητείας του Γκλόστερ, στην περιοχή Κορνουάλης στη Μ. Βρετανία. Το 1944 έγινε καθηγητής των Ελληνικών στο πανεπιστήμιο του Μπρίστολ. Πέθανε τον Γενάρη του 1982 το βιβλίο του με τίτλο ''οι Έλληνες'' είναι ένα βιβλίο που ασκούσε και εξακολουθεί να ασκεί σαγηνευτική επίδραση στους σπουδαστές που έρχονται για πρώτη φορά σ' επαφή με την κλασική Ελλάδα. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ''ΚΑΚΤΟΣ''
Θα σας παρουσιάσω ένα απόσπασμα από το βιβλίο σελίδα 12 και 13.
''Μπορούμε να επισημάνουμε, παρεμπιπτόντως, πως και μια άλλη επίσης φυλή προχώρησε στην ίδια έντονη διαφοροποίηση μεταξύ του εαυτού της και των άλλων ξένων, συγκεκριμένα οι Εβραίοι. Υπήρχαν δηλαδή δυο φυλές, και οι δυο με βαθιά επίγνωση διαφοράς τους από τους γείτονες τους, οι οποίες δεν έζησαν πολύ μακριά η μία από την άλλη, ως επί το πλείστον όμως με πλήρη άγνοια η μία της άλλης και χωρίς καμία μεταξύ τους αλληλεπίδραση μέχρι την περίοδο μετά τις κατακτήσεις του Αλέξανδρου, όταν η ελληνική σκέψη επηρέασε την εβραϊκή σημαντικά - όπως στον Εκκλησιαστή. Πάντως ο συνδυασμός των βασικών χαρακτηριστικών αυτών των δυο πολιτισμών  -η θρησκευτική προσήλωση των Εβραίων με τον ορθολογισμό και τον ανθρωπισμό των Ελλήνων - ήταν αυτός που επρόκειτο να αποτελέσει τη βάση του κατοπινού πολιτισμού, δηλαδή της χριστιανικής θρησκείας.

Αλλά ο εθνικός των Εβραίων και ο βάρβαρος των Ελλήνων ήταν δυο πολύ διαφορετικές έννοιες, η μία καθαρά φυλετική και θρησκευτική, η άλλη μόνο παρεμπιπτόντως φυλετική και ούτε στο ελάχιστο θρησκευτική. Τι οδήγησε λοιπόν τους Έλληνες να κάνουν αυτόν τον έντονο διαχωρισμό; Και ήταν δικαιολογημένος;
Μια αληθινή και ικανοποιητική απάντηση θα ήταν να πούμε πως, ενώ οι παλαιότεροι πολιτισμοί της Ανατολής ήταν συχνά εξαιρετικά αποτελεσματικοί σε πρακτικά ζητήματα και, μερικές φορές, στην τέχνη όχι κατώτεροι από τους Έλληνες, ωστόσο ήταν πνευματικοί φτωχοί. Για αιώνες, εκατομμύρια ανθρώπων είχαν την εμπειρία της ζωής και τι την έκαναν; Τίποτα. Η εμπειρία κάθε γενιάς (εκτός από συγκεκριμένα απολύτως πρακτικά θέματα) πέθανε μαζί τους, ούτε καν σαν τα φύλλα του δάσους, γιατί αυτά τουλάχιστον λιπαίνουν το έδαφος. Εκείνο που διυλίζει, διασώζει και πλαταίνει  την εμπειρία ενός λαού είναι η λογοτεχνία.

Η λογοτεχνία σε όλες τις γνωστές μορφές της (εκτός από το μυθιστόρημα) επινοήθηκε και τελειοποιήθηκε από τους Έλληνες. Επική ποίηση, ιστορία και δράμα, φιλοσοφία σε όλους τους κλάδους της, από τη μεταφυσική ως τα οικονομικά μαθηματικά και πολλές από τις φυσικές επιστήμες - όλα αυτά άρχισαν με τους Έλληνες''.
Και τώρα ένα μικρό απόσπασμα από τις σελίδες 14 και 15 του ίδιου βιβλίου.
''Η αυθαίρετη διακυβέρνηση προσέβαλλε τον Έλληνα βαθιά στην ψυχή του. Και, όταν έβλεπε τις πλουσιότερες και πιο πολιτισμένες χώρες της Ανατολής, έβλεπε ακριβώς αυτό: ανακτορική διακυβέρνηση , κυριαρχία ενός βασιλιά που ήταν απόλυτος μονάρχης όχι μια διακυβέρνηση, όπως της πρώιμης ελληνικής μοναρχίας, με βάση τη Θέμιδα ή έναν Νόμο προερχόμενο από τον ουρανό, αλλά μια διακυβέρνηση με βάση την προσωπική βούληση του μονάρχη και μόνο, χωρίς ευθύνη απέναντι στους θεούς, αφού ο ίδιος ο μονάρχης ήταν θεός. Ο υπήκοος ενός τέτοιου αφέντη ήταν δούλος. Η δουλεία και ο δεσποτισμός είναι πράγματα που ακρωτηριάζουν την ψυχή, γιατί, όπως λέει ο Όμηρος, ''ο Δίας αφαιρεί από τον άνδρα τη μισή του αντρειοσύνη, όταν τον βρει η μέρα της δουλείας''.

Η Ανατολίτικη συνήθεια  της υπόκλισις χτυπούσε στα μάτια των Ελλήνων ως ανελεύθερη, στα μάτια του ήταν μια προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ακόμα και προς τους Θεούς ο Έλληνας προσευχόταν σαν άνθρωπος, όρθιος, παρόλο που γνώριζε σαν όλους τους άλλους τη διαφορά μεταξύ ανθρώπινου και θείου. Το ό,τι δεν ήταν Θεός το ήξερε μα ήταν τουλάχιστον άνθρωπος. ή ξερε πως οι Θεοί μπορούσαν γρήγορα να καταστρέψουν χωρίς έλεος έναν άνθρωπο που προσπαθούσε να φτάσει το Θείο, και πως από όλες τις ανθρώπινες αρετές εκτιμούσαν περισσότερο τη μετριοφροσύνη και την ευσέβεια. Ωστόσο θυμόταν πως ο θεός και ο άνθρωπος είχαν κοινή καταγωγή:
Ένα το γένος των θνητών, ένα και των θεών
τη ζωή μας χρωστάμε και οι δύο στην ίδια 
μητέρα όμως αλλιώτικη δύναμη μας ξεχωρίζει
εμείς είμαστε ένα τίποτα, μα εκείνοι έχουν
αιώνια κατοικία απρόσβλητη τον χάλκινο ουρανό.
Πίνδαρος.

Φίλες και Φίλοι τα συμπεράσματα δικά σας, απλά με βάση αυτά που γράφει ο κ. καθηγητής θα πρέπει να σκεφτούμε κάποια πράγματα σε σχέση με μας, και τους προγόνους μας, προσοχή μίλησα για τους δικούς μας προγόνους και όχι μιας άλλης φυλής. 
Αύριο θα συνεχίσω με αποσπάσματα από το άλλο βιβλίο που φέρει τον τίτλο ''ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ'' και είναι της καθηγήτριας των ελληνικών στο Coollege de France της Zακλίν ντε Ρομιγύ.
Ανιχνευτής ο Επικούρειος Πέπος.                                                                 

Εγώ προσπαθώ να μάθω, αν κάνεις κι εσύ το ίδιο ίσως και να συναντηθούμε στα μισά της διαδρομής. Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Έμαθα –
ότι παίρνει χρόνια να οικοδομήσεις εμπιστοσύνη, και αρκούν μερικά δευτερόλεπτα για να την καταστρέψεις.

Έμαθα –
ότι δεν μπορείς να κάνεις κάποιον να σε αγαπήσει. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι άξιος να αγαπηθείς. Τα υπόλοιπα επαφύονται σ’ αυτόν.

Έμαθα –
ότι ανεξαρτήτως πόσο καλός φίλος είναι κάποιος, κάποιες φορές θα σε πληγώσει, και εσύ θα πρέπει να τον συγχωρήσεις.

Έμαθα –
ότι δεν έχει σημασία τι έχεις στη ζωή σου, αυτό που μετράει είναι ποιους έχεις στη ζωή σου.

Έμαθα –
ότι δεν πρέπει ποτέ να καταστρέφεις  μια συγγνώμη με μία δικαιολογία.

Έμαθα –
ότι δεν πρέπει να συγκρίνεις τον εαυτό σου, με ότι καλύτερο μπορούν οι άλλοι να κάνουν.

Έμαθα –
ότι αρκεί μια στιγμή για να κάνεις κάτι που θα σε στενοχωρεί όλη σου τη  ζωή.

Έμαθα –
ότι χρειάζεται πολύς χρόνος για να γίνεις αυτός που θέλεις να είσαι.

Έμαθα –
ότι θα πρέπει πάντα να αποχωρίζεσαι τα αγαπημένα πρόσωπα με λόγια αγάπης. Μπορεί να είναι η τελευταία φορά που τα βλέπεις.

Έμαθα –
ότι είμαστε υπεύθυνοι για αυτό που κάνουμε, δεν έχει σημασία το πώς αισθανόμαστε για αυτό που κάνουμε.

Έμαθα –
ότι  είτε μπορείς να ελέγχεις τη συμπεριφορά σου είτε  θα σ’ ελέγχει αυτή.

Έμαθα –
ότι ανεξάρτητα από το πόσο θερμή είναι μια σχέση στην αρχή, το πάθος εξασθενίζει και πρέπει να υπάρχει κάτι άλλο να πάρει τη θέση του.

Έμαθα –
ότι ήρωες είναι αυτοί που κάνουν αυτό που πρέπει να γίνει, όταν χρειάζεται να γίνει, ανεξάρτητα από τις συνέπειες.

Έμαθα –
ότι τα χρήματα είναι ένας άθλιος τρόπος να αξιολογείς την ζωή σου.

Έμαθα –
ότι μερικές φορές οι άνθρωποι που περιμένεις να σε κλωτσήσουν όταν είσαι στα κάτω σου, είναι αυτοί που θα σε βοηθήσουν να πάρεις τα πάνω σου.

Έμαθα –
ότι  όταν είμαι θυμωμένος έχω το δικαίωμα να το δείχνω, αλλά αυτό δεν μου δίνει το δικαίωμα να γίνομαι σκληρός με τους άλλους.

Έμαθα –
ότι η αληθινή φιλία διατηρείται ακόμα και όταν υπάρχει μεγάλη απόσταση. Το ίδιο ισχύει και για την αληθινή αγάπη.

Έμαθα –
ότι μόνο και μόνο επειδή κάποιος δεν σε αγαπάει με τον τρόπο που θέλεις, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπάει όσο περισσότερο μπορεί.

Έμαθα –
ότι η ωριμότητα σχετίζεται περισσότερο με τις εμπειρίες που είχες καθώς και από τι έχεις μάθει από αυτές,  και λιγότερο από το πόσα γενέθλια γιόρτασες.

Έμαθα –
ότι δεν πρέπει ποτέ να λες σ’ ένα παιδί ότι τα όνειρά του είναι  εξωπραγματικά. Τι τραγωδία θα ήταν αν σε πίστευε.

Έμαθα –
ότι δεν είναι πάντα αρκετό να σε συγχωρέσουν οι άλλοι. Αρκετές φορές πρέπει να μπορούμε να συγχωρούμε οι ίδιοι τον εαυτό μας.

Έμαθα –
ότι δεν έχει σημασία πόσο άσχημα ράγισε η καρδιά σου, η ζωή  δεν σταματά για να ξεπεράσεις τη θλίψη σου.

Έμαθα –
ότι οι περιστάσεις και οι συνθήκες μπορεί να έχουν επηρεάσει το ποιοι είμαστε, όμως είμαστε υπεύθυνοι για αυτό που έχουμε γίνει.

Έμαθα –
ότι πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει τα περισσότερα, αλλά αυτός που χρειάζεται τα λιγότερα.

Έμαθα –
ότι μόνο και μόνο επειδή δύο άτομα μαλώνουν, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπούν ο ένας τον άλλο. Ισχύει και το αντίθετο, επειδή δεν μαλώνουν δεν σημαίνει ότι αγαπούν ο ένας τον άλλο.

Έμαθα –
ότι δεν πρέπει να είμαστε τόσο πρόθυμοι να μάθουμε ένα μυστικό. Θα μπορούσε να αλλάξει τη ζωή μας για πάντα.

Έμαθα –
ότι δύο άνθρωποι μπορούν να κοιτούν ακριβώς το ίδιο πράγμα και να βλέπουν κάτι εντελώς διαφορετικό.

Έμαθα –
ότι τα διαπιστευτήρια στον τοίχο, δεν σε κάνουν αξιοπρεπή άνθρωπο.

Έμαθα –
ότι οι άλλοι θα ξεχάσουν τι τους είπες,  θα ξεχάσουν τι τους έκανες, αλλά  δεν θα ξεχάσουν ποτέ πώς τους έκανες να αισθάνονται.

Έμαθα-

ό,τι στην Ελλάδα αρκετοί έχουμε ξεχάσει τις λέξεις συνέπεια, σεβασμός, νόμος, λόγος, εμπιστοσύνη, παιδεία, φιλοσοφία, ποίηση, λογοτεχνία, καλημέρα, καλησπέρα, ήθος, φιλοξενία.

Omer Washington, Παλαιστίνιος δημοσιογράφος Βραβευμένος το 2007 με το «Martha Gellhorn Prize for Journalism»

Οι δέκα πιο διάσημοι πίνακες στην ιστορία αφιέρωμα στην Διοτίμα, στην Άλκηστη, στην Ναυσικά, στην Άρτεμη, στον Πυθαγόρα, στον Αρκά, στον Αλέξανδρο στην Κορνηλία, και στην Καλλιρρόη.

Δεκάδες ειδικοί μαζεύτηκαν και ψήφισαν ώστε να αναδείξουν τους 10 σπουδαιότερους πίνακες στην ιστορία.  Η ζωγραφική ήταν από τα πρώτα πράγματα που έκανε το ανθρώπινο γένος. Από τα πρωτόγονα σχέδια στους βράχους μιας σπηλιάς μέχρι τα αριστουργήματα της αναγέννησης και των τελευταίων αιώνων, η ζωγραφική εξελίχθηκε σε μια σπάνια και μοναδική τέχνη.

10. Η Γέννηση τη Αφροδίτης

Το αριστούργημα του Σάντρο Μποτιτσέλι ολοκληρώθηκε το 1846 και φιλοξενείται στην διάσημη πινακοθήκη Ουφίτσι της Φλωρεντίας.
9. Το πορτρέτο της κυρίας Ρεκαμιέ.

Η εν λόγω μαντάμ ήταν διάσημη στους κοσμικούς κύκλους των Παρισίων στια αρχές του 19^ου αιώνα. Ο ζωγράφος Ζακ Λουί Νταβίντ ξεκίνησε να την απεικονίζει το 1800 και όταν τελείωσε το έργο του κατέληξε στο Λούβρο.
8. Η σφαγή των αθώων

Ο Ρούμπενς εμπνεύστηκε από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο και την βιβλική σφαγή των αθώων στη Βηθλεέμ για να φιλοτεχνήσει αυτό το αριστούργημα.
7. Η νυχτερινή φρουρά

Έργο του σπουδαίου Ρέμπραντ που ολοκληρώθηκε το 1642 και απεικονίζει την νυχτερινή περίπολο των αρχών στο Άμστερνταμ.
6. Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι

Το αριστούργημα του Γιοχάνες Φερμέερ βρίσκεται σήμερα στη γκαλερί Μορίτσχουις στη Χάγη και θεωρείται η «Μόνα Λίζα του Βορρά».
5. Γκουέρνικα

Ο Πάμπλο Πικάσο απεικόνισε τον βομβαρδισμό της ομώνυμης βασκικής πόλης από τις δυνάμεις του Άξονα το 1937 και ποτέ δεν φτιάχτηκε κάτι τόσο όμορφο για κάτι τόσο άσχημο.
4. Η δημιουργία του Αδάμ.

Ο Μικελάντζελο έχει δώσει την ευκαιρία σε όσους επισκέπτονται την Καπέλα Σιστίνα θαυμάσουν το απαράμιλλο ταλέντο του. Ο συγκεκριμένος πίνακας δημιουργήθηκε μεταξύ 1508 και 1512 κατά παραγγελία του Πάπα Ιουλίου του Β΄ και αποτελεί το κλασσικότερο παράδειγμα αναγεννησιακής  ζωγραφικής.
3. O Mυστικός Δείπνος.

Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι σε στιγμές θεϊκής έμπνευσης.
2. Ο γάμος των Αρνολφίνι.

Απεικονίζει τον Ιταλό έμπορο Τζιοβάνι Αρνολφίνι και την γυναίκα του στο σπίτι τους στην Μπριζ. Φιλοτεχνήθηκε το 1434 από τον Γιαν φαν Έϊκ και βρίσκεται πλέον στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου.
1. Μόνα Λίζα.

Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ξεκίνησε τον πιο διάσημο πίνακα όλων των εποχών το 1503 και τον ολοκλήρωσε λίγο πριν από το θάνατό του το 1519. Σήμερα ο πίνακας βρίσκεται στο Λούβρο και τον βλέπουν περίπου 6 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο
πηγή: wordpress.com

Οι έξι «εμμονές» που πρέπει να εγκαταλείψεις, ένα αφιέρωμα στον Αρκά.

Κανείς δεν μπορεί να πάει πίσω το χρόνο και να ξεκινήσει  από την αρχή, αλλά ο καθένας μπορεί να αρχίσει σήμερα προχωρώντας σε παρεμβατικές & διορθωτικές κινήσεις κομβικής σημασίας για να δημιουργήσει και να θέσει τις βάσεις και τις προϋποθέσεις για ένα πολλά υποσχόμενο και ευοίωνο μέλλον, για μια αρχή με προοπτικές ανέλιξης και  προόδου και ένα αίσιο αλλά και ευτυχές τέλος.

Σταμάτα να επενδύεις σε ανθρώπους που δεν αξίζουν!

Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να ξοδεύεις τον λίγο και πολύτιμο χρόνο σου  με άτομα που σου διαταράσσουν την ηρεμία σου & στην κυριολεξία σου "κλέβουν" και την ευδιαθεσία(το κέφι σου)  και το χρόνο σου (όπως χαρακτηριστικά μας λέει ο σπουδαίος Γερμανός ποιητής & φιλόσοφος Γκαίτε) και που δεν σου συμπεριφέρονται όπως σου αξίζει! Αν θέλουν να είναι στη ζωή σου και εσύ στην δική τους θα προσπαθήσουν να προσαρμοστούν όλοι σε κάποιο από κοινού συμφωνηθέντα άτυπο – ηθικό κώδικα φιλίας έτσι ώστε να είστε όλοι χαρούμενοι! Δεν θα νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους και δεν θα σε επικρίνουν! Θα σε υπολογίζουν, θα σε σέβονται και θα πρέπει να έχεις την αξίωση να σε λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν, δίχως να δίνεις περιθώρια στο να σε θεωρούν αμελητέα ποσότητα ή υποδεέστερο, δεδομένο & διαθέσιμο, υποχείριο τους, ζητιάνο της προσοχής & της φιλίας τους! Αν τα κάνουν αυτά…. Θα πρέπει να σκεφτείς βρεις καλύτερους συνοδοιπόρους ζωής!

Σταμάτα να αγνοείς τα προβλήματα σου!

Αν συσσωρεύεις όλα τα προβλήματα και προσπαθείς να αγνοήσεις την αμείλικτη πραγματικότητα της ύπαρξης τους, κάποια στιγμή θα έρθεις αντιμέτωπος με ευθύνες τόσο πελώριες που η σκέψη σου θα σταματά στην προσπάθεια σου να λύσεις γόρδιους δεσμούς ή αινίγματα της Σφίγγας! Κανένας δεν είναι τέλειος και κανένας δεν έχει μια ζωή χωρίς προβλήματα, απλώς πρέπει να μάθεις να τα αντιμετωπίζεις έγκαιρα ώστε να τα λύσεις όσο είναι εύκολα!

Σταμάτα να εξαπατάς στον εαυτό σου!

Μπορείς να πεις όσα ψέματα θέλεις στον εαυτό σου, να εθελοτυφλείς, να τρέφεις αυταπάτες ή πιο απλά να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλό σου αλλά κατά βάθος να ξέρεις την αλήθεια! Η ζωή σου όμως θα βελτιωθεί μόνο αν πάρεις ρίσκα, αν αντιμετωπίσεις τις καταστάσεις με θάρρος, με όραμα, με σχέδιο…κατά πρόσωπο. Από το να ξοδεύεις μάταια το χρόνο σου και άδοξα τον εαυτό σου καλύτερα ακολούθησε μια ακόμη συμβουλή του  Γκαίτε, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να αρχίσεις  ότι μπορείς να κάνεις ή ότι ονειρεύεσαι πως θα ήθελες να κάνεις, γιατί η τόλμη του να αποφασίσεις να γίνεις αυτό που οραματίζεσαι εμπλουτίζει τη ζωή σου με μαγεία, ευφυΐα και δύναμη και το βασικότερο αν μάθεις να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου θα δεις πως και όλοι οι άλλοι θα είναι πιο ειλικρινείς μαζί σου!

Σταμάτα να έχεις ως προτεραιότητα τις ανάγκες των άλλων!

Είναι πολύ όμορφο να νοιάζεσαι για τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου, αλλά όταν οι ανάγκες τους μπαίνουν σε προτεραιότητα και οι δικές σου "δεύτερη" μοίρα, κάτι κάνεις λάθος! Το πιο επώδυνο πράγμα που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου είναι να υπονομεύσεις και να θέσεις στο περιθώριο τον εαυτό σου στην προσπάθεια σου να βοηθήσεις κάποιον άλλον! Και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι. Πρέπει δηλαδή να βρεις τη χρυσή τομή και να συγκεράσεις αντιθέσεις, να συμβιβάσεις αρμονικά, αμερόληπτα και ακριβοδίκαια καταστάσεις, αντικρουόμενες απόψεις,  δίχως να αδικείς τους άλλους και πρωτίστως τον εαυτό σου.

Σταμάτα να έχεις το βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν!

Μπορεί το παρελθόν να σου επιφύλαξε δυσάρεστες εκπλήξεις, μια σχέση που ναυάγησε ή  ευκαιρίες που χάθηκαν ή προσδοκίες που διαψεύστηκαν ή σχέδια που ματαιώθηκαν! Το βασικό σε αυτήν την ομολογουμένως δυσάρεστη και τραυματική  κατάσταση είναι να αντιπαρέρχεσαι, να ανασυγκροτείς τις δυνάμεις σου, να αναθεωρείς απόψεις και τακτικές αλλά κυρίως απαιτείται ψυχραιμία, υπομονή & επιμονή στο όραμα, στο όνειρο, στο στόχο. Να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, να συμβουλευόμαστε πρόσωπα "εμπιστοσύνης" , καλοπροαίρετα και υποστηρικτικά, να βάζεις πλώρη για νέα "ταξίδια ζωής" ατενίζοντας το ορίζοντα του μέλλοντος σου με αισιοδοξία δίχως να κοιτάς "πίσω" με θυμό, ούτε "μπροστά¨με φόβο αλλά γύρω με περίσκεψη. Αυτή η τακτική θα σε σώσει από τη δαπάνη της οργής, το κόστος του μίσους, τη σπατάλη του πνεύματος, επισημαίνει η Βρετανίδα συγγραφέας Μορ Χάνα.

Όσο μένεις προσκολλημένος στο παρελθόν κλείνεις την πόρτα σε όσα πρόκειται να έρθουν τη ζωή σου στο μέλλον και που πιθανώς να  επιφύλασσαν κάτι πολύ καλύτερο στο παρόν σου!

Σταμάτα να φοβάσαι το λάθος!

Πολλές φορές αρνιόμαστε να κάνουμε κάτι ή φοβόμαστε να πάρουμε μία απόφαση καθώς η ιδέα της αποτυχίας μας προκαλεί ρίγος, φόβο, αγωνία! Αν δεν κάνεις λάθη όμως δεν πρόκειται να μάθεις και δεν πρόκειται να αποκτήσεις εμπειρίες! Σίγουρα οι δυσκολίες μεγαλώνουν όσο ερχόμαστε πιο κοντά στο στόχο, στο ποθούμενο. Μην ξεχνάς πως κάθε επιτυχία κρύβει μέσα της ένα μονοπάτι στρωμένο από αποτυχίες και κάθε αποτυχία αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο στην εξελικτική σου πορεία που σε βοηθάει από "μικρός" και ευάλωτος να γίνεις "μεγάλος" και ανθεκτικός και αυτή η πορεία σαν ντόμινο και μέσα από αυτήν την  αλληλουχία γεγονότων & συγκυρίων θα σε οδηγήσει στο απόγειο της επιτυχίας.

Να θυμάσαι ότι…

Σε είκοσι χρόνια από τώρα θα είσαι πιο απογοητευμένος για τα πράγματα που δεν έκανες παρά για τα πράγματα που έκανες. Γι’ αυτό, λύσε τους κάβους. Σαλπάρισε μακριά από το σίγουρο λιμάνι. Εξερεύνησε, ονειρέψου, ανακάλυψε.

Και το βασικότερο…

Να είσαι ρεαλιστής. Προγραμμάτισε ένα Θαύμα!

Πηγή  Οι έξι «εμμονές» που πρέπει να εγκαταλείψεις

13 άριστες Γιαπωνέζικες νοοτροπίες, και ένας βοσκός από το Γοργογύρι. Η επιλογή έγινε από τον FUJI TOMO KAZU

Α'  Θέμα: 13 πράγματα που μάθαμε για τους Ιάπωνες!

1. Τα παιδιά στην Ιαπωνία καθαρίζουν το σχολείο τους κάθε μέρα για 15 λεπτά, μαζί με τους εκπαιδευτικούς. Αυτό οδήγησε τη νέα γενιά να βλέπει με ενθουσιασμό την καθαριότητα.
2. Όποιος Ιαπωνας πολίτης έχει σκύλο, πρέπει να έχει ειδική πάνινη τσάντα για να μαζεύει τα απορρίμματα του σκύλου του. Η επιθυμία να διατηρηθεί η καθαριότητα και η υγιεινή είναι μέρος της ιαπωνικής ηθικής.
3. Ο εργαζόμενος της καθαριότητας στην Ιαπωνία ονομάζεται "μηχανικός υγείας" και μπορεί να αμοίβεται με το ποσό των 5.000-8.000 δολαρίων το μήνα. Επίσης περνάει απο γραπτές και προφορικές εξετάσεις!
4. Αν και η Ιαπωνία δεν έχει φυσικούς πόρους και είναι εκτεθειμένη σε εκατοντάδες σεισμούς το χρόνο, κατάφερε να γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο.
5. Η Χιροσίμα επέστρεψε στην ζωντανή οικονομία μετά την πτώση της ατομικής βόμβας μέσα σε 10 χρόνια.

6. Στην Ιαπωνία δεν επιτρέπεται η χρήση κινητών τηλεφώνων σε εστιατόρια, τρένα, και πλοία.
7. Στην Ιαπωνία οι μαθητές από την πρώτη έως έκτη τάξη του δημοτικού πρέπει να μάθουν τις ηθικές αξίες όσον αφορά την αντιμετώπιση των ανθρώπων.
8. Οι Ιάπωνες αν και είναι από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, δεν έχουν προσωπικό. Οι γονείς είναι υπεύθυνοι για το σπίτι και τα παιδιά.
9. Απο την πρώτη έως την τρίτη τάξη δεν υπάρχει καμία εξέταση στο σχολείο. Ο στόχος της εκπαίδευσης είναι τα παιδιά να κατανοήσουν τις έννοιες και να αναπτύξουν τον χαρακτήρα τους, και όχι μόνο να εξετάζονται και να μαθαίνουν θεωρία.
10. Αν πάτε σε ένα εστιατόριο με μπουφέ στην Ιαπωνία θα δείτε ότι οι άνθρωποι βάζουν στο πιάτο τους μόνο το φαγητό που θα φάνε, χωρίς να πετάξουν τίποτα. Κανένα τρόφιμο δεν είναι για σπατάλη.

11. Οι υπερταχείες αμαξοστοιχίες ταξιδεύουν με πολύ υψηλή ταχύτητα και η μέγιστη καθυστέρηση στην Ιαπωνία είναι περίπου 7 δευτερόλεπτα το έτος! Εκτιμούν την αξία του χρόνου, η οποία υπολογίζεται σε λεπτά και δευτερόλεπτα.
12. Τα παιδιά σχολείο πρέπει να βουρτσίζουν και να κάνουν νήμα στα δόντια τους μετά το γεύμα του σχολείου για να μάθουν την υγειηνή απο τη νεαρή ηλικία.
13. Οι μαθητές τελειώνουν το γεύμα τους σε μισή ώρα για να διασφαλιστεί η σωστή πέψη. Οι μαθητές είναι το μέλλον της Ιαπωνίας.
Ας ελπίσουμε ότι μπορούμε να μάθουμε απο όλα τα παραπάνω ένα κομμάτι του πολιτισμού, της ανάπτυξης και της φιλοσοφίας των Ιαπώνων.

 Β'  Θέμα
ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΥΝΒΟΥΛΕΣ ΕΝΟΣ ΣΟΦΟΥ ΒΟΣΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ

  1)Η διαδρομή προς τον προορισμό δεν είναι ποτέ ευθεία. Για να φτάσουμε στο χειμαδιό  περνάμε στροφές, κακοτράχαλα εδάφη, έχουμε απώλειες. Επιπλέον χρειάζεται να χεις προνοήσει, πάντα να έχεις μαζί σου και λίγο παστό κρέας.
2)Άσε πίσω το παρελθόν. Αν σου φάει ο λύκος την κατσίκα την έφαγε, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι αυτό. Απλά την επόμενη φορά φρόντισε να είσαι πιο προσεκτικός.
3)Μην κεφαλαιοποιείς πολλά, μην γίνεσαι σπαγγοραμένος. Μην αναβάλλεις την απόλαυση της χαράς για το μέλλον. Κάντο τώρα, όσο είσαι ακόμα νέος. Κάνε την σκληρή εργασία σου να αξίζει ακόμη περισσότερο.
4)Αγωνίσου, πάλεψε. Εσύ είσαι ο μοναδικός υπεύθυνος για τον εαυτό σου. Μην είσαι φυγόπονος, μην περιμένεις να κάνουν στο κοπάδι σου όλη τη δουλειά τα σκυλιά.
5)Διεκδίκησε τον σεβασμό που σου αξίζει, μην αφήνεις τους άλλους να σε πατάνε . Βάλε όρια, βάλε φράχτες, προστάτεψε τα ζώα σου.

6)Μακάριοι αυτοί που κάνουν λάθη. Σφάλε. Εμπειρίες ονομάζουμε τις καρπαζιές που έχουμε φάει στη ζωή μας, απλά τους δώσαμε ένα πιο εύηχο όνομα. Και μην ξεχνάς ότι δεν έχει μεγάλη σημασία ποιος ήσουν μέχρι χθες. Ξεκίνα σήμερα κι όρισε με τις πράξεις σου,  αυτό που θα γίνεις από δω και πέρα.
7)Μάθε να συγχωρείς .. τον  εαυτό σου πρώτα.  Άσε τις ενοχές, δεν έχεις χρόνο γι αυτές
8)Μακάριοι αυτοί που αμφισβητούν. Μην αφήνεις τη ζωή σου να καταδυναστεύεται από δόγματα. Θυμήσου ότι αν κάποιοι δεν αμφισβητούσαν παγιωμένες γνώσεις η ανθρωπότητα θα κατοικούσε ακόμη σε σπηλιές. Φίλτραρε την πληροφορία, γίνε σκεπτικιστής, σκέψου κριτικά, σκέψου ορθολογικά, αναθεώρησε. Δεν είδες νεράιδες και στοιχειά στο δάσος, μόνο λύκους.
10)Να είσαι προσεκτικός. Να παρατηρείς τους άλλους . Κοίταζε τους στα μάτια. Αν δεν το δείχνει η γίδα, το δείχνει το κέρατό της.
11)Η ζωή είναι το ταξίδι, όχι ο προορισμός. Και είναι πολύτιμη. Η προηγούμενη λέξη που διάβασες είναι ήδη παρελθόν

12)Μη συμβουλεύεις διαρκώς τους αδιάφορους νέους , είναι χάσιμο χρόνου, εφόσον δεν τους ενδιαφέρει. Δεν υπάρχει τρόπος να τους διδάξεις τον πόνο και τη δυστυχία, δυστυχώς μόνο η εμπειρία θα το κάνει βασανιστικά.
13)Ταξίδεψε! Τα ταξίδια είναι από τις εμπειρίες που μένουν. Βγες έξω Δοκίμασε! Γεύσου, ρούφηξε άπληστα εικόνες. Άφησε τις αισθήσεις σου ελεύθερες.
14)Εκθέσου, αφέσου, τσαλακώσου, χάσε τον έλεγχο που και που. Κι όχι μόνο τον έλεγχο του εαυτού σου, αλλά και τον έλεγχο σε σχέση με άλλους. Αρκετά απομονώθηκες στην καλύβα σου στο χειμαδιό, φτάνει όμως, βγες έξω όταν γυρίσεις. 15)Ξαναβρές τους φίλους και τη συντροφικότητα.
16)Να έχεις ισορροπία. Να απολαμβάνεις το φαγητό και το ποτό σου. Να μην ξεχνάς ότι οι φτωχοί του πλανήτη περπατούν χιλιόμετρα για την καθημερινή τους  τροφή,  ενώ οι πλούσιοι περπατούν χιλιόμετρα για να τη χωνέψουν.
17)Απ όλους έχεις να κερδίσεις κάτι. Μάθε από τους γύρω σου. Γίνε παιδί με τα παιδιά, παίξε μαζί τους αλλά πήγαινε και στο καφενείο να μιλήσεις με αξιόλογους γέρους. Κάτι έχει να σου πει η συσσωρευμένη εμπειρία τους.

18)Μην τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς. Μην παίρνεις τα πάντα σοβαρά  Πιθανόν υπερβάλλεις στο σήμερα. Αυτό που σε ενοχλεί ή φοβάσαι τώρα, το πιο πιθανό είναι αύριο να το κρίνεις ανούσιο ή χλιαρό. Προσπάθησε να δεις τον εαυτό σου από απόσταση, ρίξε μια ματιά στη θέα του κοπαδιού σου από το λόφο.
19)Έχε υπομονή. Οι κατσίκες δεν γεννούν κάθε μήνα. Αλλά όταν συμβεί πρέπει να σαι παρών και σε χρειάζονται
20)Μάλωσε καμιά φορά με τη σύντροφό σου αν χρειαστεί, δεν είναι τρομερό, άφησε τα συναισθήματα να εκτονωθούν. Κάνε αποσυμπίεση στο θυμό. Η φωτιά μερικές φορές είναι ευεργετική.  Αν καεί μια περιοχή με πουρνάρια ή ξερόχορτα , η άνοιξη πάλι θα δώσει νεαρή βλάστηση, εκλεκτή τροφή για τις γίδες και τα μικρά τους. Πρόσεχε όμως, τα λόγια που θα ειπωθούν δεν τα ξαναμαζεύεις. Πρόσεχε τι θα φάνε οι γίδες σου, δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν. Αν αυτά που θα φάνε είναι τα βλαστάρια δέντρων, το δάσος δεν ξαναγίνεται, ο τόπος θα μείνει χέρσος.
21)Μην αναβάλλεις για αύριο μια συνάντηση, ζήσε το σήμερα, ποτέ δεν θα υπάρξει ιδανική στιγμή, ποτέ οι συνθήκες και οι καταστάσεις δεν θα είναι ιδανικές. Ξεξίνα από το σημείο που βρίσκεσαι τώρα.
22)Να είσαι ευγενικός. Ένα πρόσωπο που χαμογελά καθρεφτίζει ανάλογη συμπεριφορά. Κάνε δώρα. Ακόμη και το δώρο ενός καλού λόγου είναι σημαντικό.  Να φέρεσαι καλά στους ηλικιωμένους, σε λίγο θα σαι σαν αυτούς. Να φέρεσαι καλά και στα ζώα, αυτά δεν κρατάνε κακία, δεν ζηλεύουν, δεν έχουν εμμονές ούτε εγωισμό. Συγχωρούν, και μάλιστα χωρίς όριο. 23)Αν ξέρεις γράμματα διάβασε! Αυτοί που διαβάζουν ζουν επιπλέον ζωές. Όχι μόνο τη δική τους αλλά κι όλων αυτών που μπήκαν στη θέση τους
Τόλμησε, ο φόβος σε κρατά δεμένο αλλά δεν είναι πραγματικός, απλά προέρχεται από το άγνωστο που δεν βρίσκεται στο κεφάλι σου.
WLP.

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗς ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΘΠΥΡΟΣ ΣΕ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ. 14/08/2006

ΟΤΑΝ Ο ΘΠΥΡΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΕΠΙΚΟΥΡΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΣ!!!! 

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συναθλητές και συν-Επικούρειοι μέρα καλή!!!!
26/04/2016 σήμερα και φυσικά γνωρίζετε όσοι ασχολείστε με τα επικούρεια αθλήματα πως σαν σήμερα στην αρχαιότητα ήταν μια ξεχωριστή μέρα γιατί γιόρταζε ο Επίκουρος ο οποίος είχε γεννηθεί σαν σήμερα. Στον κήπο του Επίκουρου όπως καλά γνωρίζετε μαζευόντουσαν όλοι οι εκλεκτοί φίλοι του για να γιορτάσουν μαζί του απλά και λιτά όπως ήταν άλλωστε και ο Δάσκαλος απλός και λιτός. Εκεί λοιπόν στον κήπο του Επίκουρου η συζήτηση γύρω από την αγωγή της ψυχής κρατούσε μέχρι τις πρωινές ώρες και πάντα τη συζήτηση την ''έκλεινε'' ο δάσκαλος λέγοντας: Nα μη ξεχνάτε τα δόγματα!!!  

Κάποια στιγμή πολλούς αιώνες αργότερα σ' ένα χωριό των Τρικάλων, το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι μιλάω για το 1955 γεννήθηκε ένα αγόρι που από παραξενιά? του πατέρα την πρώτη στιγμή που το αντίκρισε είπε, αυτός είναι ο Επίκουρος!!!!
η μητέρα του μωρού και οι παραβρισκόμενες εκεί γυναίκες τον κοίταξαν παράξενα γιατί τους φάνηκε πάρα πολύ παράξενο το όνομα γιατί όλοι περίμεναν πως το αγόρι θα έπαιρνε το όνομα του παππού του που ήταν Θπύρος!!! Όταν αργότερα τον ρώτησαν πως και ανάφερε αυτό το όνομα η απάντηση που πήραν τους μπέρδεψε πιο πολύ, είπε: 
Δεν γνωρίζω γιατί και πως, αλλά αυτό το όνομα μου ήρθε εκείνη τη στιγμή να πω!!!!!!! όλοι οι παριστάμενοι σταυροκοπήθηκαν και του θύμισαν πως τον πατέρα του τον έλεγαν Θπύρο και όχι Επίκουρο!!!!!!!!!! Γνώριζε πάρα πολύ καλά ποιο ήταν το όνομα του πατέρα του αλλά δεν μπορούσε και να ξεχάσει πως, οι οιωνοί ήταν αυτοί που τον παρακίνησαν να να πει αυτό το όνομα, και αυτό έπρεπε να το σεβαστεί. Μόλις ο παππούς του νεογέννητου αγοριού έμαθε από την κυρά Μαμή το τι είχε συμβεί έγινε θηρίο!!! κάλεσε κοντά του τον γιο του και του είπε σε αυστηρό τόνο, δε μου λες τι μασκαραλίκια είναι αυτά που άκουσα? Πως να εξηγήσει στον εξαγριωμένο πατέρα του ο πατέρας του αγοριού το τι είχε συμβεί? σάμπως και θα τον πίστευε?

Εκείνη λοιπόν τη δύσκολη στιγμή ο πατέρας του μωρού πήρε τη μεγάλη απόφαση, θα ονόμαζε το αγόρι Θπύρο, αλλά ο Νονός του την ώρα που θα το βάπτιζε θα του έδινε δυο ονόματα, το ένα φωναχτά και το άλλο ψιθυριστά ώστε να το ακούσουν ελάχιστοι. Αυτό και έγινε, το μυστικό το γνώριζαν τρία άτομα, ο Νονός, ο Πατέρας, και o Παπάς, ο παπάς μάλιστα ζήτησε από τον πατέρα του αγοριού να του υποσχεθεί πως θα του έλεγε την αληθινή ιστορία των δύο ονομάτων μετά τον τον δικό του, θάνατό δηλαδή του παπά.  Ο πατέρας πράγματι έδωσε στον παπά τον λόγο του, σκεπτόμενος βέβαια πως έτσι κι αλλιώς ο παπάς λόγω προχωρημένης ηλικίας, άντε να ζούσε καμιά δεκαριά χρόνια ακόμα οπότε όταν το αγόρι θα ήταν 10 χρονών θα μπορούσε να του πει την αλήθεια. Έλα όμως που ο Παπάς ήταν καλοζωισμένος και τα χρόνια πέρναγαν και ο Παπάς δεν πέθαινε!!!! Κάπως έτσι φθάνουμε στο 2006 και το αγόρι δεν έχει μάθει ακόμα πως έχει δυο ονόματα ώσπου επεμβαίνει ο από μηχανής Θεός!!!!!!!! Ο Θπύρος το 2006 στις 14 Αυγούστου έχει προγραμματίσει στην Αυλή των Θαυμάτων, όπως την είχε ονομάσει, να διοργανώσει μια βραδιά ποίησης στη μνήμη του Ποιητή των Θαλασσών Νίκου Καββαδία. Λίγο πριν ξεκινήσει η γιορτή πήρε τον λόγο ο Θπύρος και είπε: Φίλες και φίλοι σας καλωσορίζω στον όμορφο κήπο μας-αυλή μας και ελπίζω να περάσετε καλά, με τα μέλη της Λογοτεχνικής Ομάδας έχουμε ετοιμάσει για σας διάφορα δρώμενα, πριν προχωρήσουμε θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σ' έναν φιλόσοφο της αρχαιότητας που κατά τη γνώμη μου είναι πάρα πολύ αδικημένος από την ιστορία, και μιλάω φυσικά για τον Επίκουρο, ο Επίκουρος έκανε κάτι αντίστοιχο μ' αυτό που κάνουμε εμείς απόψε...... εκείνη τη στιγμή το βλέμμα τού Θπύρου έπεσε στον πατέρα του και πρόσεξε πως ήταν δακρυσμένος!!! 

Σοκαρίστηκε μ' αυτή την εικόνα αλλά δεν ήθελε  εκείνη τη στιγμή να διακόψει και να τον ρωτήσει γιατί δάκρυσε, υπέθεσε πως ήταν από τη συγκίνησή του λόγω της βραδιάς, και λόγω του ό,τι ο μικρός ο γιος του ήταν κάποτε ανθυποπλοίαρχος και ίσως έφερε στη μνήμη του τα ταξίδια στους ωκεανούς, και στις αγριεμένες θάλασσες. Όταν αργά το βράδυ μετά τη γιορτή τον αναζήτησε για να του εξηγήσει το λόγο του είπε η μητέρα του πως είχε ήδη κοιμηθεί. Την επόμενη μέρα 15 Αυγούστου κατά τις 11.00 ρώτησε την μητέρα του αν ο φάδερ επέστρεψε από την Εκκλησία και του είπε πως είχε μεταβεί στο διπλανό χωριό προκειμένου να παραστεί στην κηδεία του Παπά που είχαμε πιο παλιά στο χωριό γιατί ως επίτροπος είχε μια ξεχωριστή σχέση με τον Παπά. Που να φανταστεί ο Θπύρος εκείνη τη στιγμή πως αυτόν το Παπά περίμενε ο πατέρας του να πεθάνει ώστε να μπορεί πια να πει στον γιο του το μεγάλο μυστικό; Ευτυχώς που ο Παπάς πέθανε εκείνη την περίοδο γιατί λίγο μετά ο πατέρας του Θπύρου έπαθε ένα εγκεφαλικό με αποτέλεσμα να μη μπορεί πλέον να μιλάει, οπότε δεν θα μπορούσε να εξηγήσει στον γιο του τι ακριβώς είχε συμβεί τότε. Όταν επέστρεψε στο σπίτι μετά την κηδεία αναζήτησε τον Θπύρο και ζήτησε να μείνουμε δυο τους γιατί ήθελε να του πει κάτι πολύ σοβαρό. Ήταν πάρα πολύ αναστατωμένος ο πατέρας και προς στιγμήν ο Θπύρος φοβήθηκε πως κάποιο πρόβλημα υγείας τον απασχολούσε. Η πρώτη του ερώτηση ήταν αν η χθεσινή αναφορά στον Επίκουρο ήταν τυχαία, η αν γνώριζε κάτι!!!!!!!!!!!!! 

Έπεσε από τα σύννεφα ο Θπύρος όταν τον άκουσε αυτά τα λόγια από τον πατέρα του, το μυαλό του πήγε στο κακό, αναρωτήθηκε αν ο πατέρας του ήταν καλά στα λογικά του!!!!!!!! Ο πατέρας του κατάλαβε την αγωνία του και τον προβληματισμό του και έσπευσε να τον καθησυχάσει λέγοντας, μην ανησυχείς τα έχω τετρακόσια απλά απάντησε μου σ' αυτό που σε ρώτησα. Όταν του είπε πως ήταν τυχαία η αναφορά του στον Επίκουρο, και πως απλά του αρέσει η φιλοσοφική προσέγγιση για τη ζωή που εξέφραζε ο εν λόγο φιλόσοφος, ο πατέρας άρχισε να σταυροκοπιέται και να λέει... μα είναι δυνατόν!!! μα είναι δυνατόν!!!!!!!!!!!!!! Παρακάλεσε τη γυναίκα του Θπύρου  να τους φτιάξει δυο καφεδάκια και άρχισε να του εξιστορεί όλα τα συμβάντα. Φαντασθείτε τώρα τη δική του έκπληξη όταν έμαθε πως είχε και ένα ακόμα όνομα αυτό του Επίκουρου!!!!!!!!!!!! για φαντάσου σκέφτηκε ο Θπύρος ενώ ήμουν ήδη Επικούρειος, χωρίς να το ξέρω ήμουν και  Επίκουρος!!!!!!! Απίστευτα πράγματα, αρκετές φορές η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία.

Επίλογος, όταν το 2008 ο πατέρας τού Θπύρου αναχώρησε σωματικά από τον μάταιο τούτο κόσμο και επειδή είχε ένα όπλο (δίκαννο) χρειάστηκε ο μεγάλος του αδερφός να πάει να δηλώσει το όπλο στην αστυνομία, βγάζοντας τη δερμάτινη θήκη προκειμένου να βρει τον αριθμό του όπλου βρήκε μέσα στη θήκη ένα γράμμα όπου απ' έξω έγραφε να το διαβάσει πρώτα ο Θπύρος.......... ο μεγάλος αδερφός σεβάστηκε την επιθυμία του πατέρα και παρέδωσε το γράμμα στον Θπύρο, όταν ο Θπύρος άνοιξε το γράμμα, διάβασε μεταξύ άλλων τα εξής:  επειδή ο Παπάς δεν έχει σκοπό να πεθάνει, (όταν έγραφε το γράμμα ο πατέρας του ο Παπάς ήταν ήδη 99 ετών το γράμμα είχε χρονολογία 26/04/2005) και επειδή φοβάμαι μήπως πεθάνω εγώ πρώτος και δεν μάθει ποτέ ο γιος μου πως έχει δυο ονόματα ας διαβάσει αυτό το γράμμα για να μάθει την πραγματική ιστορία, γιε μου σου ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά είχα δώσει τον λόγο μου στον παπά και έπρεπε να τον κρατήσω, απλά δεν πίστευα πως ο μπαγάσας θα ζούσε τόσα πολλά χρόνια. Είχε φροντίσει ο φάδερ τού Επίκουρου για κάθε ενδεχόμενο. Φίλες και Φίλοι αυτή είναι εν ολίγοις η ιστορία του Επικούρειου Πέπου-Θπύρου που φαντάζει σαν ένα καλό μυθιστόρημα γραμμένο από τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Poof-Pepe-Fuji Tomo Kazu

Γιατί κάλυπταν οι πειρατές το ένα τους μάτι; Αφιερωμένο στον πειρατή Poof!!

Συνοικία των Θεών 12/12/2016

Το γεγονός ότι κάποιοι πειρατές είχαν καλυμμένο το ένα τους μάτι , είχε να κάνει μάλλον με το ότι ήθελαν να… βλέπουν καλύτερα πάνω από τις γέφυρες των πλοίων και κάτω από αυτές, παρά με το ότι… τους έλειπε ένα μάτι! Σύμφωνα με τον επιστήμονα και διευθυντή του Ινστιτούτου Vision Performance του πανεπιστημίου Pacific του Όρεγκον, Jim Sheedy, ο οποίος μίλησε στη Wall Street Journal, ενώ τα μάτια προσαρμόζονται γρήγορα όταν περνούν από το σκοτάδι στο φως, έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να πάρει μέχρι και 25 λεπτά προκειμένου να συμβεί το αντίθετο, δηλαδή από το δυνατό φως στο σκοτάδι.
Οι πειρατές αναγκάζονταν συχνά να κινούνται πάνω και κάτω στα διάφορα καταστρώματα, από το φως της ημέρας στο σκοτάδι και όπως υποστηρίζει ο Sheedy, “Οι πιο έξυπνοι κάλυπταν το ένα τους μάτι, προκειμένου να το κρατούν στο σκοτάδι. Έτσι όταν έπρεπε να πάνε στα κάτω καταστρώματα, μπορούσαν να το ανοίγουν και να βλέπουν με αυτό”. Κι ενώ δεν υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες που να το αναφέρουν ως γεγονός, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πρακτική του να κρατά κανείς το ένα μάτι… στο σκοτάδι, λειτουργεί.

Μάλιστα, ένα στρατιωτικό εγχειρίδιο για πιλότους γράφει ότι: “Ακόμη κι αν δυνατό φως ενοχλήσει το ένα μάτι, το άλλο θα διατηρήσει την προσαρμοστικότητά του στο σκοτάδι, αν προστατεύεται από το φως. Είναι μια χρήσιμη πληροφορία, που ένας πιλότος μπορεί αν εφαρμόσει απλά καλύπτοντας το ένα του μάτι”…
 Ανιχνευτής ο Επικούρειος Πέπος, πρώην Σ-πυρ-ηδωνας, (πυρ και ηδονή).

Aφιερωμένο στην SANNA του βοριά. Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Φίλες και Φίλοι, συναθλητές της Ουτοπίας OHAYO, Πάμε τώρα στην ουσία της ανάρτησης, μιας ανάρτησης που θα είναι και πάλι αφιερωμένη στην ποίηση, ίσως κάποια/ος πει, γιατί πάλι ποίηση?  Φίλη/ε εσύ που το σκέφτηκες είσαι σε λάθος ιστολόγιο! βγες γρήγορα γιατί υπάρχει κίνδυνος να ''μολυνθείς''. Θα κάνω λοιπόν και σήμερα ό,τι κάνω στις τελευταίες αναρτήσεις, δηλαδή να συνοδεύω το κείμενο, με φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων. ''Τότε η ανθρώπινη καρδιά άρχισε να βρίσκει πολυποίκιλες εκφράσεις για τη χαρά που προκαλεί η ομορφιά των λουλουδιών, για το θαυμασμό που προκαλεί το κελάηδημα των πουλιών, για την απαλή χαρμολύπη όταν διαβάζουμε ποίηση, και για τη λυπηρή συμπάθεια  που προκαλεί η σύντομη ζωή της πρωινής δροσιάς. Έτσι όπως είναι αναγκαίο να κάνουμε το πρώτο βήμα για ένα μακρινό μας στόχο κι ύστερα να πάμε μήνες και χρόνια μακριά, έτσι όπως από το μόριο της σκόνης βαλμένο σε άλλο και σε άλλο μόριο γίνονται τα ψηλά βουνά, τόσο ψηλά που οι κορφές τους χάνονται μέσα στα σύννεφα, που κινούνται στον ουρανό, έτσι σιγά-σιγά πλήθυναν και οι στίχοι μας. Ριγούσαν πάντα οι καρδιές των ποιητών, όταν την ώρα των ανοιξιάτικων πρωινών θαύμαζαν τα κύματα των λουλουδιών, ή όταν τα φθινοπωριάτικα βράδια άκουγαν τον ψίθυρο των φύλλων που έπεφταν, ή όταν αντίκριζαν μελιστάλαχτους κι ερωτικούς οφθαλμούς.

Σήμερα θα ξεκινήσω με ΕΜΙΛΥ ΝΤΙΚΙΝΣΟΝ.
Tο νερό, μαθαίνεται απ' τη δίψα.
Η στεριά-από το αρμένισμα στα Πέλαγα.
Η Έκσταση-απ' την οδύνη.
Η Ειρήνη, απ' των πολέμων της το χρονικό.
Η Αγάπη, απ' του τάφου το ανάγλυφο.
Ο Έρωτας από τις κρυφές ματιές.
Να έχεις του νούφαρου τα πόδια
Να έχεις το φτέρωμα πουλιού
Γιατί είσαι από μέρη ξακουσμένα
Που δεν τα έχω καν στο νου.
Διαλέγει τη δική της συντροφιά η ζωή-
Μετά- κλείνει την πόρτα-
Κανένας άλλος μην προβάλει-
κι αλλοίμονο  αν έχει κάνει λάθος.
Της έδειξα τα μυστικά-φιλιά του πρωινού-
και το σκοινί, τις νύχτες ν' ανεβαίνεις-
Από τότε τα χείλη της συνέχεια νοσταλγώ-
Και τώρα κομμάτια έχω κάνει τη ζωή μου.
Όταν χαμογελάς, εγκάρδιο φέγγος
Επάνω στην Κοιλάδα απλώνει-
Θαρρείς η φλόγα ενός βεζούβιου
που αφήνει τη χαρά του να φανεί.
Τέσσερα Μάτια- σ' ένα έρημο χωράφι-
Δίχως Τάξη
Η σκοπό, ή δράση φανερή-
στην ίδια θέση!
Ερωτευμένα.
Αν εμποδίσω να ραγίσει μια Καρδιά./ Μάταια δε θα ζω
Αν στάξω λάδι στην πληγή./ Η αν θα σβήσω έναν Καημό
Η αν συντρέξω ένα αδύναμο πουλάκι./ Για τη φωλιά να βρει τον γυρισμό
Μάταια δε θα ζω.
Μελισσάνθη! 

Περιμένω να φανείς!
Έλεγα μόλις χθες/ Σε κάποιον γνώριμό σου
Πως ήταν για να 'ρθεις./  Δε σπάζει με την πέτρα η καρδιά
Ούτε και με Ραβδί-/ Παρά, με της ματιά σου το μαστίγιο
Που μόνο εγώ έχω δει.
ΕΜΙΛΥ ΝΤΙΚΙΝΣΟΝ

Και τώρα συνεχίζω με  WALT WHITMAN
Mη ταράζεσαι-να νοιώθεις άνετα μαζί μου-/ είμαι ο Γουόλτ Γουϊτμαν, ερωτικός και
λάγνος όπως η φύση./ Όσο ο ήλιος δεν σε αποκλείει δεν θα σε
αποκλείσω ούτε εγώ./ Όσο τα νερά δεν θα αρνούνται να λάμπουνε
για σένα οι φυλλωσιές να σου ψιθυρίζουν,/ ούτε τα λόγια μου θα αρνηθούν να λάμπουνε
και να σου ψιθυρίζουν./ Κορίτσι μου σου δίνω ένα ραντεβού
και σου ζητώ να ετοιμαστείς ώστε να είσαι/  αντάξια για να με συναντήσεις.
Και σου ζητώ να μη με ξεχάσεις μέχρι να έρθω./ Μέχρι τότε σε χαιρετώ με μια ματιά
γεμάτη σημασία ώστε να μη με ξεχάσεις/  Ιδού τα πιο εύθραυστά μου φύλλα κι 
ωστόσο τα πιο ανθεκτικά/ Ιδού μέσα στη σκιά τους κρύβω τις σκέψεις μου,
ούτε κι εγώ ο ίδιος τις εκθέτω/ Κι ωστόσο αυτές οι ίδιες με εκθέτουν
περισσότερο απ' όλα τα αισθήματά μου.
Αυτή τη στιγμή γεμάτος πόθο και σκέψεις/ σκέφτομαι αγαπημένα πρόσωπα
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν κι άλλοι/ άνθρωποι σε πολλές χώρες
γεμάτοι πόθο και σκέψεις/ Έχω την πεποίθηση ότι το βλέμμα μου
μπορεί να πάει και να τους φτάσει/ στη Γαλλία, στη Φινλανδία, στην Ιταλία,
στη Νορβηγία, στο Γοργογύρι./ στην Ιαπωνία, στη Νότια Αφρική,

Προς εσένα παλιά αγάπη!/Εσύ ασύγκριτη, παθιασμένη, 
παλιά αγάπη/ Εσύ αυστηρή, ανελέητη, 
γλυκιά αιτία
Αξέχαστη στο διάβα του χρόνου/  Για σένα αυτές οι ωδές
Για σένα όλες οι απαγγελίες/  των ποιημάτων στην Αυλή των
θαυμάτων. Όλα περιστρέφονται γύρω από 'σένα.
WALT WHITMAN

Και τώρα λίγα Ιαπωνικά Ποιήματα./ Το φεγγαρόφωτο στα πόδια 
του κρεβατιού/ μοιάζει παγωνιά που έπεσε 
στο πάτωμα/ Σηκώνω το κεφάλι κι αντικρίζω
το λαμπρό φεγγάρι/ Το χαμηλώνω κι ονειρεύομαι πως
είμαι στην αγκαλιά σου.
 (ΛΙ ΠΟ)

 Αν ήξερα πως θα 'κρουαν/ τα γεράματα
Θα σφάλιζα την πόρτα/ Και θα φώναζα
Κανείς!
Θα 'θελα να τον έκρυβα/ Όμως τόσο ξάστερος
Δείχνει στην όψη μου ο έρωτας/ Που με ρωτούν οι άνθρωποι
Μα, δε σκέφτεσαι τον κόσμο?
ΤΑ'Ι'ΡΑ-ΝΟ ΚΑΜΕΜΟΡΙ

Φέγγος αστραπής/ Στο ζόφο λάμπει/
Φωνή ερωδιού/ Κορυδαλλός
Ολημέρα τραγουδάει/ Και δε σώνεται η μέρα
Κοπελούδα/ Τόσο λιγνή/ Με χυλό κι έρωτα
Όταν ένα πουλί περνά/ Σαν το φεγγάρι/ Ένας έρωτας σβήνει στο νερό.
MATSOUO MPASAOO

Απόψε φέγγει το φεγγάρι/ όπως εκείνη τη βραδιά
όπως και τότε είναι/ Αύγουστος ξανά.
Μονάχα εγώ δεν είμαι/ αυτό που ήμουν τότε,
μονάχα εγώ δεν είμαι/ όπως ήμουν εκείνη τη φορά.
Αριουάρε-Νο-Ναριχίρα 

Οι άνθρωποι μιλούν για μας/ λένε κρυφά, πως σ' αγαπώ,
κρυφά πως μ' αγαπάς/ Δεν ξέρω για σένα-
μα εγώ έχω καημό στα στήθια
Αριουάρα-Νο-Μοτοκάτα

Στις όχθες του Κεφαλοπόταμου/ έσκυψα να πιω νερό
ένας αέρας με μανία αρπάζει τη ματιά σου
Δεν θα χαθεί έτσι κι η αγάπη ξαφνικά?
Pepe-Poof

Για σένα και μόνο πήγα/ στο ανοιξιάτικο λιβάδι
για να συνάξω των πρώτων/ μπουμπουκιών το χάδι
Νίνα-Νο-Μικάντο

Ψηλά μέσα στα σύννεφα/ ένα χρυσάνθεμο άσπρο.
Η μήπως έλαμψε με άσπρο/ φως ένα άστρο?
Φ-Νο-Τοσιηγιούκι

Μου είπε: Θα 'ρθω/ αμέσως μόλις θα μπορώ/ Κι εγώ ακόμα περιμένω/
 σήμερα πια δεν απορώ για το πόσο/ μακρές είναι οι νύχτες του Αυγούστου.
Μοναχός Σοσέϊ

Είναι μάταιο να γράφεις πάνω στο νερό που ρέει./ Τα γράμματα θ' αρχίσουν το
χορό. Κι ακόμα ματαιότερο να γράφεις/ πάνω σε μια καρδιά που δεν θέλει πια
να σ' αγαπά. Fuji Tomo Kazu

Eσένα τόσο πολύ σε σκέφτομαι/ που στον ύπνο μου έβλεπα τη μορφή σου.
Αν το 'ξερα πως ήταν όνειρο/ δεν θα 'θελα ποτέ να με ξυπνήσουν.
Όνο-Νο-Κοματσιή

Αν τύχει και κάποιος σας ρωτήσει/  που είμαι τώρα, να του πείτε την αλήθεια.
Στον Κεφαλοπόταμο κάνει τον ψαρά,/ μαζεύει αλάτι, βγάζει φύκια, και
γράφει ποιήματα πάνω στο νερό.
Pepe-Poof-Fuji Tomo Kazu.
Επιμέλεια Ανάρτησης: Επικούρειος Πέπος.