Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

20.3.18

21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

21 Μαρτίου 2018
Ποίηση και Ποιητές 21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Ο Τάσος Λειβαδίτης ήταν ένας ποιητής που αποζητούσε την ομορφιά της ζωής, την ευτυχία του κόσμου, άρα δε θα μπορούσε να μη μιλήσει για τον έρωτα. Κι αυτό με όλη τη σημασία της λέξης και μ’ όλο τον πόνο και τη συντριβή που περικλείει ο έρωτας
Αγαπημένη μου… Ερωτικό Ποίημα Τασος Λειβαδιτης (απόσπασμα) 

Δος μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου.
Σ’ εύρισκα, αγαπημένη,
στο χαμόγελο όλων των αυριανών ανθρώπων.
Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου αγαπημένη μου. 
Yστερα έρχόταν η βροχή.
Mα έγραφα σ’ όλα μας τα χνωτισμένα τζάμια τ’ όνομα σου
κι έτσι είχε ξαστεριά στη κάμαρά μας.
Kράταγα τα χέρια σου
κι έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό κι εμπιστοσύνη.
Tα μαλλιά σου είναι μαύρα όπως μια νύχτα,
στο στόμα σου ανασαίνει ολάκερη η άνοιξη…
Oλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο αγάπη μου,
τότε που μου χαμογελούσες.

Στην πιό μικρή στιγμή μαζί σου,
έζησα όλη τη ζωή.
Hξερες να δίνεσαι, αγάπη μου.
Δινόσουνα ολάκερη
και δεν κράταγες για τον εαυτό σου
παρά μόνο την έγνοια αν έχεις ολάκερη δοθεί.
Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα.
Kαι τότε όλα τα βράδια κι όλα τα τραγούδια
θάναι δικά μας.
Θά ’θελα να φωνάξω τ’ όνομά σου,
αγάπη μου, μ’ όλη μου τη δύναμη.
Nα το φωνάξω τόσο δυνατά
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιά ελπίδα πιά να μήν πεθάνει.

Ναι, αγαπημένη μου, πολύ πριν να σε συναντήσω
εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα…
Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά-θυμάσαι;-
μου άπλωσες τα χέρια σου τόσο τρυφερά
σα να με γνώριζες από χρόνια. Μα και βέβαια
με γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου,
αγαπημένη μου…
Αγαπημένη, σου χρωστάω κάτι πιο πολύ απ’ τον έρωτα
εγώ σου χρωστάω το τραγούδι και την ελπίδα, τα δάκρυα
και πάλι την ελπίδα.
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή.
Θάθελα να φωνάξω το όνομά σου, αγάπη, μ’ όλη μου τη δύναμη.

Να τ’ ακούσουν οι χτίστες απ’ τις σκαλωσιές
και να φιλιούνται με τον ήλιο
να το μάθουν στα καράβια οι θερμαστές
και ν’ ανασάνουν όλα τα τριαντάφυλλα
να τ’ ακούσει η άνοιξη και να ‘ρχεται πιο γρήγορα
να το μάθουν τα παιδιά για να μη φοβούνται το σκοτάδι,
να το λένε τα καλάμια στις ακροποταμιές,
τα τρυγόνια στους φράχτες…
Να το φωνάξω τόσο δυνατά
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει.
Να τα’ ακούσει ο χρόνος και να μη σ’ αγγίξει, αγάπη μου, ποτέ.
…Μες στην αγάπη μας είναι ένα δροσερό κλωνάρι
ένα σπουργίτι
μια φυσαρμόνικα…
Καλημέρα γειτόνισσες
να και κει, αγάπη μου, εκεί στη γωνιά,
κοίταξε την άνοιξη που έρχεται
κοίταξε αυτά τα παλικάρια που γνέφουνε με τα δρεπάνια
και τα κορίτσια πίσω τους που δένουν σε δεμάτια τις ακτίνες του ήλιου
κοίταξε μας γνέφουν. Όλα μας γνέφουν. Καλημέρα.
Καλημέρα όλα εσείς κοντινά και μακρινά μου αδέρφια.
Ελάτε να σας γνωρίσω την αγαπημένη μου.
Πέστε μου, δεν είναι όμορφη;
Σαν τη ζωή και το τραγούδι, αδέρφια μου, την αγαπάω.
Και πιο πολύ.
Καλημέρα ουρανέ, καλημέρα ήλιε, καλημέρα άνοιξη.
Ελάτε λοιπόν να σας γνωρίσω την αγαπημένη μου.
Καλημέρα ευτυχία.

🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓

Αγγελική-Αρμονία, μια δασκάλα! μα τι δασκάλα! Από τον Επικούρειο Πέπο.

Αριστερά η Αγγελική-Αρμονία
Φίλες και Φίλοι αγαπητοί μουσικόφιλοι κ.ο.μ. σας καλημερίζω, η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε ένα καταπληκτικό-χαρισματικό πλάσμα που ακούει στο όνομα Αγγελική-Αρμονία και μόνον όταν της μιλήσεις με νότες!!!
Αυτό το υπέροχο κορίτσι έχει σήμερα τα γενέθλιά της και σκέφτηκα να της κάνω αυτό το μικρό αφιέρωμα.
Είχα την τύχη να γνωρίσω την γλυκύτατη Αγγελική-Αρμονία από τότε που ήταν μαθήτρια και συμμετείχε στη Φιλαρμονική του Δήμου Κρωπίας.

Σήμερα είναι καθηγήτρια μουσικής και είναι τυχερά τα παιδάκια που οι γονείς τους έχουν επιλέξει αυτή για δασκάλα τους. Την έχω παρακολουθήσει σε συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής και μαγεύτηκα από το ταλέντο της, το σημαντικό είναι πως όλη αυτή την δημιουργικότητα και την ενέργειά της έχει καταφέρει να τα μεταδώσει στους μαθητές της. Αγγελική-Αρμονία σου εύχομαι να έχεις καλή υγεία και αρμονία στην ψυχή σου. Είσαι ένα σπάνιο πλάσμα και σου αξίζουν πολλές στιγμές ευτυχίας. Είμαι σίγουρος πως στο μέλλον θα μας χαρίσεις πολλές και όμορφες νότες χαράς.
Σε χαιρετώ, με σεβασμό και θαυμασμό ο Επικούρειος Πέπος.
20 Μαρτίου 
Φίλες και Φίλοι καλημέρα, όπως προείπα η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στην Αγγελική-Αρμονία λόγω γενεθλίων, το ποίημα που ακολουθεί είναι του Νικηφόρου Βρεττάκου
Σας εύχομαι καλή ανάγνωση, με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
Υ.Γ. Σου εύχομαι χρόνια καλά, και πολλές χαρές.

🎶🎶🎹🎹🎻🎻🎷🎷
Ὁ ἀγρὸς τῶν λέξεων
Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο
λουλοῦδι, ὅμοια κ᾿ ἐγώ. Τριγυρίζω
διαρκῶς γύρω ἀπ᾿ τὴ λέξη.
Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς
τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή,
τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν
νοήματα, τὴ σφυρηλάτησαν ὅπως
τὸ χρυσάφι οἱ μεταλλουργοὶ κ᾿ ἔγινε
Ὅμηροι, Αἰσχύλοι, Εὐαγγέλια
κι ἄλλα κοσμήματα.
Μὲ τὸ νῆμα
τῶν λέξεων, αὐτὸν τὸ χρυσὸ
τοῦ χρυσοῦ, ποὺ βγαίνει ἀπ᾿ τὰ βάθη
τῆς καρδιᾶς μου, συνδέομαι· συμμετέχω
στὸν κόσμο.
Σκεφτεῖτε:
Εἶπα καὶ ἔγραψα, «Ἀγαπῶ».
Ἂν δὲν μοῦ ῾δινες ποίηση Κύριε
Ἂν δὲ μοῦ ῾δινες τὴν ποίηση, Κύριε,
δὲ θἄχα τίποτα γιὰ νὰ ζήσω.
Αὐτὰ τὰ χωράφια δὲ θἆταν δικά μου.
Ἐνῷ τώρα εὐτύχησα νἄχω μηλιές,
νὰ πετάξουνε κλώνους οἱ πέτρες μου,
νὰ γιομίσουν οἱ φοῦχτες μου ἥλιο,
ἡ ἔρημός μου λαό,
τὰ περιβόλια μου ἀηδόνια.
Λοιπόν; Πῶς σοῦ φαίνονται; Εἶδες
τὰ στάχυά μου, Κύριε; Εἶδες τ᾿ ἀμπέλια μου;
Εἶδες τί ὄμορφα ποὺ πέφτει τὸ φῶς
στὶς γαλήνιες κοιλάδες μου;
Κι᾿ ἔχω ἀκόμη καιρό!
Δὲν ξεχέρσωσα ὅλο τὸ χῶρο μου, Κύριε.
Μ᾿ ἀνασκάφτει ὁ πόνος μου κι᾿ ὁ κλῆρος μου μεγαλώνει.
Ἀσωτεύω τὸ γέλιο μου σὰν ψωμὶ ποὺ μοιράζεται.
Ὅμως,
δὲν ξοδεύω τὸν ἥλιό σου ἄδικα.
Δὲν πετῶ οὔτε ψίχουλο ἀπ᾿ ὅ,τι μοῦ δίνεις.
Γιατί σκέφτομαι τὴν ἐρμιὰ καὶ τὶς κατεβασιὲς τοῦ χειμῶνα.
Γιατί θἄρθει τὸ βράδι μου. Γιατί φτάνει ὅπου νἆναι
τὸ βράδι μου, Κύριε, καὶ πρέπει
νἄχω κάμει πρὶν φύγω τὴν καλύβα μου ἐκκλησιὰ
γιὰ τοὺς τσοπάνηδες τῆς ἀγάπης.
ΥΓ. Στην εκλεκτή μου φίλη Αγγελική-Αρμονία εύχομαι από καρδιάς να παραμείνει δημιουργική δασκάλα προς όφελος των μαθητών της και της κοινωνίας.

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

16.3.18

Αχ Δανία πόσο σε ζηλεύω!!!!!! Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Δανία μια χώρα ευτυχισμένων κατοίκων.
Η Κοπεγχάγη και το μυστικό της ευτυχίας
Σκέφτεται κανείς ότι χρειάζεται αλλαγή τρόπου σκέψης, αλλαγή στις συνήθειες, για να βελτιώσει κανείς την υγεία του. Αλλά πόσο η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη, αλλά και άλλες πόλεις στην Ελλάδα, βοηθούν τον πολίτη να κάνει το βήμα; Η μεγάλη δημοσιότητα που απολαμβάνει η Κοπεγχάγη, με πιο πρόσφατο άρθρο το μεγάλο αφιέρωμα του «Γκάρντιαν» (11.02.18), ως πρωτεύουσα ενός υγιεινού τρόπου ζωής αποκαλύπτει πόσο πολλά μπορούν και πρέπει να γίνουν σε μια πόλη για να εμπνευστεί και ο πολίτης και να αρχίσει να περπατάει, να τρέχει, να κολυμπάει, να κάνει ποδήλατο, να εισπνέει καθαρό αέρα. 
Εκτός από τις έξυπνες πόλεις, με την ψηφιακή τεχνολογία στην υπηρεσία του πολίτη, οι υγιείς πόλεις φιλοδοξούν να βοηθήσουν τους κατοίκους απέναντι στους δύο βασικούς εχθρούς της σύγχρονης ζωής: την παχυσαρκία και την κατάθλιψη. Στην Κοπεγχάγη, το ποδήλατο κυριαρχεί παντού, στα κανάλια και στις πισίνες κολυμπούν, το πλούσιο πράσινο διαρκώς εμπλουτίζεται με νέα δέντρα και η προτροπή είναι «χαρείτε τη ζωή». Αν οι Δανοί εκπαιδευμένοι με αυτόν τον τρόπο απολάμβαναν πιο εύκρατο κλίμα, θα ήταν διαρκώς έξω, καθώς ακόμη και με τις χαμηλές θερμοκρασίες αθλούνται, κινούνται και απολαμβάνουν τη φύση. Παρά τη βελτίωση σε αυτά τα θέματα στις ελληνικές πόλεις, η πραγματικότητα μας δείχνει πως ο μέσος Ελληνας είναι μάλλον μαλθακός και ότι μια έξοδος σε ταβέρνα είναι προτιμότερη από μια βόλτα στη φύση. Αλλά το θέμα είναι ότι οι πόλεις μας είναι προσανατολισμένες στο να αναπαράγουν αυτήν τη νοοτροπία και το βλέπει κανείς ακόμη και σε μικρές πόλεις που θα μπορούσαν πιο εύκολα να καλλιεργήσουν νέα και πιο υγιεινά πρότυπα. Οι εξαιρέσεις σαφώς υπάρχουν και στην Ελλάδα, αλλά ο κανόνας μιλάει για παχυσαρκία και μαλθακότητα. Τελικά, αυτό που διαφημίζει η Κοπεγχάγη δεν είναι μόνον ότι είναι η πρωτεύουσα του υγιεινού τρόπου ζωής, αλλά και η πρωτεύουσα της ευτυχίας. Μπορεί όλα αυτά να είναι υπερβολικά και αυθαίρετα, αλλά ισχύει πως αντικειμενικά είναι κρίμα με το ωραίο και γλυκό κλίμα της Ελλάδα να μην απολαμβάνουμε στο έπακρο τις δυνατότητες παραγωγής της ευτυχίας. Είναι και θέμα εσωτερικής αρμονίας και προσωπικών ιεραρχήσεων και, παρά το γεγονός ότι στη ζωή όλα χρειάζονται, ο τρόπος της καθημερινής ζωής λέει πολλά για όλους μας.

Τί συμβαίνει με τη νέα γεννιά; Εξαιρετικό άρθρο ενος δεκατετράχρονου. Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Τι συμβαίνει με τη νέα γενιά; – Εξαιρετικό άρθρο ενός 14χρονου
Όσο και αν είναι επώδυνο για μένα , δυστυχώς ανήκω σε αυτήν τη γενιά. Αναφέρομαι βεβαίως, βεβαίως στη γενιά ανθρώπων που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα την περίοδο από 1998 και πάνω.

Μια γενιά που μεγάλωσε με σύντροφο την τεχνολογία.
Μία γενιά που πήρε τελείως διαφορετικό δρόμο από την προηγούμενη, μια πορεία που ίσως δεν είναι αναστρέψιμη. Τι συμβαίνει λοιπόν με αυτή τη νέα γενιά; Ποιος η τι ευθύνεται τελικά για αυτήν την κατάληξη;

Ευθύνεται η υπερβολική “δόση” τεχνολογίας που έχουν λάβει τα σημερινά παιδιά ,χωρίς να γνωρίζουν πως να την χειρίζονται και να την αξιοποιούν ώστε να αποκομίσουν τα οφέλη της; Η μήπως ευθύνεται η στάση και η διαπαιδαγώγηση των γονέων προς τα παιδιά; Γιατί σίγουρα δεν φταίει μόνο το διαδίκτυο και το Facebook για αυτήν τη κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Γιατί πραγματικά είναι τρομακτική…
Ας αρχίσουμε λοιπόν…
Τα παιδιά της νέας γενιάς κρίνουν και κρίνονται με βάση την εξωτερική εμφάνιση και ΜΟΝΟ.Έχουν δώσει τεράστια βαρύτητα στο πως φαίνονται και στο πως δείχνουν,όχι στο πως πραγματικά είναι!Δεν ενδιαφέρονται για την καλλιέργεια του ψυχικού τους κόσμου ,της κριτικής τους σκέψης και της δημιουργικότητας τους και δεν δέχονται εύκολα το διαφορετικό.Δεν βάζουν στόχους, δεν έχουν όνειρα και οράματα για τη ζωή τους.Αντιθέτως, επιζητούν μόνο την κοινωνική αποδοχή ,συμμερίζοντας τις απόψεις και ακολουθώντας τα στερεότυπα της μάζας.

Ασχέτως αν αυτές τους εκφράζουν ή όχι! Πάρτε για παράδειγμα …Βλέπεις όλα τα σημερινά παιδιά σαν “μαζικοποιημένα zombie” να ακολουθούν την κάθε ανόητη και ανούσια μόδα(ξέρουν τι κάνουν αυτοί που τις πλασάρουν), προσπαθώντας να το παίξουν κάποιοι που στα αλήθεια δεν είναι! Δεν το φιλτράρουν από τον εγκέφαλο τους και δεν σκέφτονται, αν πράγματι αυτή η μόδα αποτελεί ένα μέσο έκφρασης για αυτούς. Την ακολουθούν επειδή το ίδιο πράττει και η μάζα, και έτσι γνωρίζουν ότι θα λάβουν κοινωνική αποδοχή από τους πολλούς.
Κάτι τέτοιο φυσικά αποτελεί μεγάλη αδυναμία και σοβαρό πλήγμα για την προσωπικότητας τους, σε μια ηλικία όπου μπαίνουν οι βάσεις για την διαμόρφωση της.(εύκολη επιρροή = μια κυβέρνηση αθλίων με πολίτες πρόβατα και έχω και χίλια αλλα παραδείγματα). Όχι πως τώρα δεν είμαστε πρόβατα, αλλά αυτό δεν αφορά το παρόν θέμα. Για όσους θέλουν να πάρουν μία γεύση από αυτήν την κατάσταση, απλά επισκεφτείτε τον δημοφιλή ιστόχωρο κοινωνικής δικτύωσης,Facebook.
Γιατί ΔΕΝ νοείται σημερινό παιδί χωρίς να κατέχει λογαριασμό στο Facebook.Ποζεριά, Καγκουριά, check – in όπου στο γ@μημένο κόσμο βρίσκονται ,με την μόνη τους αγωνία να είναι για τον αριθμό των likes που θα λάβουν.
Δεν προβληματίζονται για τίποτα στη ζωή τους ,και η διανοητική τους κατάσταση έχει φτάσει να είναι ισάξια ενός κούτσουρου.”Η τεχνολογία ξεπέρασε την ανθρώπινη αλληλεπίδραση ” όπως είπε και ο Αϊνστάιν.Τα σημερινά παιδιά δεν μπορούν να συναισθανθούν αληθινά,αφού η ανθρωπιά τους έχει χαθεί.
Δυστυχώς η μέρα που ανέφερε ο Αϊνστάιν έχει φτάσει: “Ο κόσμος θα έχει μία γενιά από ηλίθιους”
Ίσως οι σκέψεις μου για την “ευλογημένη” αυτή γενιά σας φαίνονται σκληρές και απαισιόδοξες. Προσπαθώ απλά να είμαι ρεαλιστής. Μην ξεχνάτε πως εγώ τα ζω καθημερινά. Αλλά όποιο και αν είναι το πρόβλημα μπορούμε να το αλλάξουμε όλοι μαζί, γιατί ποτέ δεν είναι αργά.
Καλώ και τα ίδια τα παιδιά που έχουν λίγο μυαλό, να σκεφτούν και προβληματιστούν για όλη αυτή τη κατάσταση. Μπορεί τώρα να εκφράζω τα παράπονα μου κατ’αυτόν το τρόπο,αλλά θα προσπαθήσω όπως μπορώ να βοηθήσω και να αφυπνίσω τους συνομήλικους μου (τους φίλους μου τουλάχιστον). Το ίδιο να πράξετε και εσείς!
Υ.Γ. Δεν αναφέρομαι σε όλα τα παιδιά της γενιάς, γιατί γνωρίζω ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις. Αναφέρομαι στη μάζα, δηλαδή στους πιο πολλούς. Και ούτε εγώ το παίζω πιο έξυπνος από αυτούς.Ίσως να είμαι λίγο πιο αφυπνισμένος!
Υ.Γ.2 Δεν είμαι ΚΑΤΑ του Facebook. Και εγώ ο ίδιος κατέχω λογαριασμό,αλίμονο.Είμαι κατά όλης αυτής της κατάστασης που επικρατεί εκεί.
Καλή σας ημέρα.
Ανιχνευτής ο Επικούρειος Πέπος.

14.3.18

Ένα αφιέρωμα στην Άλκηστη-Έφη που σήμερα 15 Μαρτίου έχει τα γενεθλιά της.

15 Μαρτίου 2018
Άλκηστη και Διοτίμα
Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συνεξουσιαστές, συνεπικούρειοι, συνάδελφοι: Ζωγράφοι, Ποιητές,  Συγγραφείς, Μουσικοί, Διευθυντές ορχήστρας, Ξυλοτεχνίτες, Κηπουροί, συναθλητές, συνταξιδευτές, συνμετροαστεριστές, (αυτοί που μετρούν τ' αστέρια  συννεφελωθαυμαστές, συνοραματιστές κ.ο.μ. σας καλημερίζω.
Η σημερινή μέρα είναι ξεχωριστή! Είναι ξεχωριστή γιατί σαν σήμερα πριν 20; Χρόνια περίπου στο ερωτικό Κορωπί Αττικής γεννήθηκε ένα χαρισματικό πλάσμα, ένα γλυκύτατο κοριτσάκι .

Οι γονείς Ιωάννα και Γιώργος έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας για το ερχομό του νέου μέλους της οικογένειας, τη χαρά τους άρχισε  να επισκιάζει μια εξέταση αίματος που χρειάστηκε να κάνουν στο μωρό, περίπου 12 μήνες μετά τη γέννηση του. Σ' αυτή την εξέταση ρουτίνας οι γιατροί διαπίστωσαν πως υπήρχε στο αίμα του κοριτσιού ένα " Μ" ενώ το αποτέλεσμα των εξετάσεων ήταν άριστο, δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι ήταν αυτό το "Μ" μετά από πολύωρη σύσκεψη οι γιατροί πρότειναν στους γονείς να πάνε το παιδί τους σ' ένα ειδικό κέντρο που υπήρχε στην Βιέννη, μόνον εκεί θα μπορούσαν να αξιολογήσουν σωστά τι ακριβώς ήταν αυτό το "Μ" στο αίμα του κατά τ' άλλα υγιέστατου κοριτσιού.
Οι γονείς σύντομα ετοίμασαν τα απαραίτητα χαρτιά και ετοιμάστηκαν για την Βιέννη, οι εκεί γιατροί είχαν ήδη ενημερωθεί για την άφιξη τους και τους περίμεναν. Από το αεροδρόμιο τους παρέλαβε αυτοκίνητο του διαγνωστικού και σε μια ώρα περίπου βρισκόντουσαν στο ιατρείο του ειδικού καθηγητή γεμάτοι αγωνία. Όταν συναντήθηκαν με τον γιατρό, έναν ευγενέστατο κύριο, τους καθησύχασε λέγοντας: ηρεμήστε σας παρακαλώ, δεν είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζουμε παρόμοια κατάσταση, είναι βέβαια από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις, ελπίζουμε πως και η δική σας περίπτωση ανήκει σ' αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις, ελπίζουμε πως θα έχουμε τη χαρά σε λίγο να σας ανακοινώσουμε τα ευχάριστα αποτελέσματα!!! Οι γονείς προς στιγμήν τα έχασαν, όση ώρα άκουγαν τον ειδικό καθηγητή να αναφέρει τη φράση σπάνια περίπτωση η ψυχή τους ταξίδευε για την Βλαχάβα!!! Η κοπέλα που ήταν μαζί τους για να μεταφράζει αυτά που τους έλεγε ο γιατρός, προσπαθούσε μάταια να τους ηρεμήσει.
Σε λίγο το αγγελούδι τους το πήραν για την ειδική εξέταση, για περίπου μία ώρα που εξέταζαν το κοριτσάκι τους νόμιζαν πως είχε περάσει ένας χρόνος.
Επιτέλους κάποια στιγμή άνοιξε η πόρτα και εμφανίσθηκε η  νοσηλεύτρια με το μωρό τους και πίσω ο καθηγητής με ένα χαμόγελο μέχρι  τ' αυτιά του. Οι γονείς μόλις είδαν το χαμόγελο του γιατρού ή καρδιά τους επέστρεψε από τη Βλαχάβα στη θέση της  υπέθεσαν πως οι εξετάσεις ήταν καλές και πως εκείνο το "Μ" που έβρισκαν οι γιατροί στην Ελλάδα ήταν απλά ένα λάθος.
Όταν άκουσαν τον καθηγητή να τους λέει πως η εξέταση βγήκε θετική, και πως είχαν μπροστά τους μια σπάνια περίπτωση παιδιού, έχασαν ξανά το χρώμα τους, όταν δε ο καθηγητής συνέχισε να λέει πως χάρη στο "Μ" που υπήρχε στο αίμα του κοριτσιού οι γονείς θα πρέπει να είναι ευτυχισμένοι!!!!!!!! αναρωτήθηκαν αν ο γιατρός ήταν στα καλά του, η μήπως έχανε λάδια 
Πέρασαν περίπου δύο ώρες για να ξαναεπιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη του, και μάλιστα αυτή τη φορά μόνιμα. Τι είχε συμβεί; Απλά ο γιατρός εξήγησε πως χάρη σ' αυτό το "Μ" το οποίο εμφανίζεται σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις,, το κοριτσάκι τους θα διαγράψει μια λαμπρή καριέρα στον χώρο της μουσικής και τελειώνοντας είπε: αυτό το κορίτσι έχει τη  Μουσική στο αίμα του αυτό είναι το "Μ" που σας τρόμαξε!!!!
Η διάγνωση έγινε στο μουσικο-λογ-ικό νοσοκομείο της Βιέννης Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ!!!!
Την επόμενη μέρα οι γονείς επέστρεψαν στην Ελλάδα γεμάτοι χαρά και περηφάνια για το βλαστάρι τους.
Εγώ είχα τη χαρά να συναντήσω αυτό το χαρισματικό πλάσμα πριν 16 χρόνια, από τότε έχω συνδεθεί μαζί της και μάλιστα κάποια στιγμή υπήρξαμε και συνσπουδαστές στο ελεύθερο Πανεπιστήμιο στα μαθήματα του κ. Μπαμπινιώτη. Τώρα πια είναι μια ολοκληρωμένη καθηγήτρια πιάνου, παίζει φλάουτο, τραγουδάει, γράφει ποιήματα, συμμετέχει σε θεατρική ομάδα, είναι στο τρίτο έτος της ψυχολογίας, και φυσικά υπήρξε μέλος της δημιουργικής ομάδας συνεντεύξεων της ΛΟΓ και μάλιστα πολύ δραστήριο.
Ακούει στο όνομα Άλκηστη και καμιά φορά λόγω ευθυμίας και στο Έφη.🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
Φίλες και Φίλοι η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη σ' αυτό το υπέροχο πλάσμα γιατί σήμερα έχει τα γενέθλιά της. Αγαπητή Άλκηστη από καρδιάς  εύχομαι στη ζωή σου να έχεις καλή υγεία, καλή τύχη, να συνεχίσεις να μας εκπλήσσεις, να παραμείνεις δημιουργική και να μην συναντήσεις ούτε τον Θεό, αλλά ούτε και τον διάβολο, παρά να πορευθείς με τη λογική, που εμπεριέχει το θεϊκό ον, και το συναίσθημα που θα σε κάνει να νιώσεις πράγματα ξεχωριστά και ανθρώπους ευλογημένους. 🌹🏵️🌹🏵️
Με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Επικούρειος Πέπος.
ΥΓ. Ειλικρινά ήμουν τυχερός που βρέθηκες στο μονοπάτι της ζωής μου και μοιραστηκαμε πολύ όμορφες στιγμές.
ΥΓ. Πάση θυσία φρόντισε να βρεις το dvd.🙃🙃🙃
🌷🌹🏵️🍓🍒🎶🍓📯🍓🎹👧🎷👧🎻















9.3.18

Μακάρι κάποτε να υιοθετήσουμε το εκπαιδευτικό σύστημα των Ιαπώνων. Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Οι Ιάπωνες είναι γνωστοί για την ευφυΐα τους , την δυνατή τους υγεία, την ευγένεια και την ευεξία τους. Τι είναι, όμως, αυτό που ξεχωρίζει αυτό το έθνος και το κάνει να διαφέρει από τα υπόλοιπα; Δείτε παρακάτω 10 χαρακτηριστικά του Ιαπωνικού εκπαιδευτικού συστήματος, που κάνουν όλες τις υπόλοιπες χώρες να το ζηλεύουν.  Οι μαθητές στην Ιαπωνία δεν γράφουν διαγωνίσματα μέχρι την ηλικία των 10 ετών. Γράφουν απλά μερικά μικρά τεστ. Ο στόχος του σχολείου τα τρία πρώτα χρόνια δεν είναι η γνώση, αλλά η εκμάθηση καλών τρόπων και η ανάπτυξη του χαρακτήρα τους. Τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται τους άλλους ανθρώπους και να είναι ευγενικοί με τα ζώα και την φύση.
Επίσης, μαθαίνουν να είναι γενναιόδωροι, συμπονετικοί και γεμάτοι κατανόηση. Εκτός από αυτά, τα παιδιά διδάσκονται τις έννοιες της δικαιοσύνης και του αυτο-ελέγχου.
Το ακαδημαϊκό έτος ξεκινάει την 1η Απριλίου
Στα περισσότερα σχολεία του κόσμου το ακαδημαϊκό έτος ξεκινάει τον Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Αντίθετα, στην Ιαπωνία ο Απρίλιος σηματοδοτεί την έναρξη του ακαδημαϊκού και επιχειρηματικού έτους. Η πρώτη μέρα του σχολείου, συνήθως, συμπίπτει με τα πιο όμορφα φυσικά φαινόμενα, όπως η άνθιση των κερασιών. Το ακαδημαϊκό έτος χωρίζεται σε 3 τρίμηνα: 1 Απριλίου- 20 Ιουλίου, 1 Σεπτεμβρίου- 26 Δεκεμβρίου, 7 Ιανουαρίου- 25 Μαρτίου. Οι μαθητές στην Ιαπωνία έχουν 6 βδομάδες διακοπές κατά την διάρκεια του καλοκαιριού.
Τα περισσότερα σχολεία στην Ιαπωνία δεν προσλαμβάνουν καθαριστές. Οι ίδιοι οι μαθητές καθαρίζουν το σχολείο τους. Στα σχολεία της Ιαπωνίας, οι μαθητές πρέπει να καθαρίζουν τις τάξεις τους, το κυλικείο και τις τουαλέτες μόνοι τους. Το Ιαπωνικό εκπαιδευτικό σύστημα πιστεύει, ότι καθαρίζοντας οι μαθητές μόνοι τους το σχολείο μαθαίνουν να συνεργάζονται μεταξύ τους και να βοηθούν ο ένας τον άλλον.
Πέρα από αυτό, όταν έχουν κουραστεί οι ίδιοι για να σκουπίσουν και να σφουγγαρίσουν, σέβονται περισσότερο την δουλειά των άλλων. Στα σχολεία της Ιαπωνίας υπάρχει συγκεκριμένο μενού για το μεσημεριανό, το οποίο τρώγεται μέσα στην τάξη.
Τα σχολεία στην Ιαπωνία παρέχουν υγιεινά και ισορροπημένα γεύματα. Το μενού επιμελείται από διαιτολόγους και μαγειρεύεται από σεφ. Όλοι οι μαθητές τρώνε μέσα στην τάξη μαζί με τον καθηγητή. Αυτό βοηθάει στην ανάπτυξη μιας υγιούς σχέση ανάμεσα σε μαθητές και καθηγητές.
Για να καταφέρουν να μπουν σε ένα καλό γυμνάσιο, οι μαθητές στην Ιαπωνία πάνε σε προπαρασκευαστικά σχολεία ή ιδιωτικά εργαστήρια μετά το σχολείο. Οι μαθητές πάνε στο σχολείο 8 ώρες την ημέρα, αλλά εκτός από αυτό μελετούν και κατά την διάρκεια των διακοπών και τα Σαββατοκύριακα.
Η ιαπωνική καλλιγραφία ή αλλιώς Shodo περιλαμβάνει την βύθιση ενός πινέλου από μπαμπού μέσα σε μελάνι και μετά γράφουν ιερογλυφικά πάνω σε ριζόχαρτο. Το Haiku από την άλλη είναι μια μορφή ποίησης, που χρησιμοποιεί απλές εκφράσεις για να εκφράσουν βαθιά συναισθήματα. Και τα δυο αυτά μαθήματα διδάσκουν τους μαθητές να σέβονται τον πολιτισμό τους και μια παράδοση πολλών αιώνων.
Σχεδόν, όλοι οι μαθητές γυμνασίου πρέπει να φοράνε σχολικές στολές. Κάποια σχολεία έχουν τις δικές τους στολές, ενώ η παραδοσιακή ιαπωνική σχολική στολή αποτελείται από ένα στρατιωτικό στυλ για αγόρια και κορίτσια. Η πολιτική της σχολικής στολής έχει ως στόχο να απομακρύνει τις κοινωνικές διαφορές ανάμεσα στους μαθητές και να τους δημιουργήσει μια θετική αίσθηση συνεργασίας.
Οι μαθητές στην Ιαπωνία δεν κάνουν κοπάνες από το σχολείου, ούτε αργούν να πάνε στα μαθήματα. Επιπλέον, το 91% των μαθητών στην Ιαπωνία ανέφεραν, ότι δεν αγνοούν ποτέ όσα τους διδάσκει ο καθηγητής τους την ώρα του μαθήματος.
Στο τέλος του λυκείου, οι μαθητές στην Ιαπωνία πρέπει να δώσουν ένα πολύ σημαντικό διαγώνισμα, που θα καθορίσει το μέλλον τους. Ο φοιτητής μπορεί να επιλέξει το κολέγιο που θέλει να πάει και αυτό το κολέγιο έχει μια συγκεκριμένη απαίτηση στην βαθμολογία. Αν ο φοιτητής δεν έχει την απαιτούμενη βαθμολογία, δεν θα πάει στο κολέγιο.
Ο ανταγωνισμός είναι πολύ υψηλός. Μόνο το 76% των μαθητών συνεχίζουν την εκπαίδευσή τους μετά το λύκειο. Η περίοδος προετοιμασίας για την μετάβαση από το λύκειο στην ανώτερη εκπαίδευση ονομάζεται “εξετάσεις βγαλμένες από την κόλαση.
Έχοντας περάσει από την κόλαση των εξετάσεων για την μετάβαση από το λύκειο στο πανεπιστήμιο, οι φοιτητές στην Ιαπωνία συνήθως κάνουν ένα διάλειμμα.
Στην Ιαπωνία, τα φοιτητικά χρόνια θεωρούνται τα καλύτερα χρόνια στην ζωή ενός ανθρώπου. Μερικές φορές, οι Ιάπωνες αποκαλούν την περίοδο αυτή διακοπές πριν από την δουλειά.

22.2.18

Σαράντος Καργάκος: «Θέλουν τον Έλληνα ραγιά!» Η επιλογή έγινε από τον Επικούρειο Πέπο.

Aνατριχιαστικά επίκαιρη συνέντευξη του Σαράντου Καργάκου από το 2011 για την Ελλάδα με φόντο τις δραματικές διεθνείς εξελίξεις...
Συνέντευξη στο Γιάννη Συμεωνίδη


Η σοφία δεν έχει ανάγκη να καταφεύγει σε φωνές. Ο λόγος της είναι ήρεμος, σταθερός… βασισμένος σε επιχειρήματα και με μια ευγλωττία που «κόκαλα δεν έχει, αλλά κόκαλα τσακίζει». Όπως ακριβώς είναι κι ο λόγος του διακεκριμένου φιλόλογου και συγγραφέα Σαράντου Καργάκου, ο οποίος καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης που παραχώρησε στα «Επίκαιρα» στην οικία του εξέφρασε ανοιχτά τους προβληματισμούς του για το μέλλον της χώρας μας, την Τουρκία, το Ισλάμ, την «κομματοκρατία» και την πολύπαθη εκπαίδευση. Υπό το παγιδευμένο σε ζωγραφικούς πίνακες βλέμμα του Κωστή Παλαμά, του Κωνσταντίνου Καβάφη και άλλων προσωπικοτήτων των γραμμάτων και των τεχνών που ανέδειξε αυτός ο τόπος, ο κ. Καργάκος αγωνιά: «Φοβάμαι πως η Ελλάδα μεταβάλλεται σε ένα πειραματόζωο κι ο ελληνικός λαός προετοιμάζεται να ενστερνιστεί το πνεύμα του ραγιά»…

Ο ίδιος, εξάλλου, δεν διστάζει να τονίσει πως έναντι της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής, όπως αυτή εκφράζεται και μέσα από τα σχολικά βιβλία των γειτόνων, η χώρα μας κρατά την άψογο στάση, η οποία στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από μια άψυχη στάση. Κατά τον κ. Καργάκο, επίσης, η Τουρκία παίρνει ό,τι μπορεί από τη Δύση, αλλά διαβλέπει πως το μέλλον της ανήκει στο Ισλάμ. Για το τελευταίο, μάλιστα, εκτιμά πως θα εξαπλωθεί σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο. «Οι λαοί του Ισλάμ δεν μπορούν να ζήσουν σε δημοκρατία δυτικού τύπου. Για εκείνους νόμος είναι το Κοράνι. Η σύγκρουση του δυτικού ανθρώπου με τον κόσμο του Ισλάμ είναι επί θύραις. Διαβλέπω πως ο δυτικός άνθρωπος θα ηττηθεί, γιατί έχει κατεβάσει τον παράδεισο επί της γης, ενώ ο μουσουλμάνος εξακολουθεί να τον έχει εν τοις ουρανοίς. Εμείς φοβόμαστε το θάνατο, αλλά εκείνοι τον έχουν κάνει σύμμαχό τους», αναφέρει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας.

«Παραμύθια για κουτά παιδιά»

Ο κ. Καργάκος φέρνει το παράδειγμα του Ιράν, το οποίο, μετά την επανάσταση του 1979, μετατράπηκε από το πιο ανοιχτό κράτος στο πιο κλειστό. Ο ίδιος χαρακτηρίζει παραμύθια για κουτά παιδιά το ότι υπάρχουν μουσουλμάνοι με ανοιχτές αντιλήψεις, αφού όλοι τους υπακούουν στο νόμο του Κορανίου. «Ήδη, η σύγκρουση είναι πολεμική. Ο πολιτισμός, όταν είναι πολιτισμός, δεν χωρίζει, αλλά ενώνει. Το Ισλάμ είναι κάτι διαφορετικό. “Μούσλιμ” σημαίνει αυτός που προσκυνά τον Αλλάχ. Όποιος δεν τον προσκυνά είναι αντίπαλος. Από την άλλη, είναι γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι εκμεταλλεύτηκαν τους λαούς του Ισλάμ. Τους πήραν το φυσικό πλούτο κι έκοψαν τις περιοχές τους σε τεμάχια χωρίς να λάβουν υπόψη θρησκευτικές κι άλλες διαφορές. Στη συνέχεια, τους άφησαν να συγκρούονται μεταξύ τους. Τώρα ήρθε η ώρα της εκδίκησης του Ισλάμ. Στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ ζει ένας ολόκληρος ισλαμικός κόσμος. Από εδώ και στο εξής, τα χτυπήματα δεν θα είναι μόνο στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν», προειδοποιεί ο κ. Καργάκος.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο συγγραφέας εκτιμά πως πολύ σύντομα θα υπάρξουν μεγάλες ανατροπές στην Αλβανία, στο Κοσσυφοπέδιο αλλά και σε άλλες περιοχές που ζει συμπαγής μουσουλμανικός πληθυσμός, όπως είναι και η Βουλγαρία. Γι’ αυτό κι ο ίδιος θα πρότεινε, σε μια τέτοια περίπτωση, μια συμμαχία Ελλάδας – Σερβίας – Βουλγαρίας. Προσθέτει, μάλιστα, πως η ιστορική πείρα μάς έχει διδάξει πως οι μουσουλμάνοι δεν ενσωματώνονται, αλλά ενσωματώνουν, πόσω μάλλον όταν η πλειονότητα όσων έρχονται στη χώρα μας είναι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Ο κ. Καργάκος υπενθυμίζει, επίσης, τη ρήση του ιστορικού Έντουαρντ Γκίμπον πως η Ρώμη δεν έπεσε από τους επιδρομείς λαούς, αλλά από τους ξένους που ζούσαν στα όρια της αυτοκρατορίας της.

«Θάψαμε τον πολιτισμό μας»

Γι’ αυτό και το ελληνικό κράτος οφείλει να διαφυλάξει, ως κόρη οφθαλμού, τη θαυμαστή ενότητα που είχε μέχρι πριν από είκοσι χρόνια. Ο συγγραφέας, όμως, είναι απαισιόδοξος: «Η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει, μέσα στην παγκόσμια κρίση, το ρόλο της πρωτοπορίας. Έχει πίσω της μια τεράστια παράδοση, τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, τον οποίο θάψαμε. Γι’ αυτό δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί, αλλά και οι πνευματικοί ηγέτες της χώρας μας, οι οποίοι, αντί να γίνουν Λεωνίδες, έγιναν Εφιάλτες. Τα ελληνικά κόμματα, εξάλλου, είναι σαν να έχουν φορέσει το ένα το σώμα του άλλου. Οι όποιες διαφορές τους είναι περισσότερο λεκτικές και κατ’ ελάχιστο πρακτικές», παρατηρεί δηκτικώς ο κ. Καργάκος.

Ο ίδιος σημειώνει, επίσης, πως οι Έλληνες έχουμε παραμελήσει τον αποκαλούμενο βυζαντινό πολιτισμό αλλά και το χριστιανισμό. «Την ώρα που κατέρρεαν τα κομουνιστικά καθεστώτα και βλέπαμε τη θρησκεία να γίνεται κυρίαρχη ηθική δύναμη εκεί, εμείς αρχίσαμε έναν πόλεμο ανάμεσα στην Εκκλησία και στην Πολιτεία, γιατί οι πολιτικοί μας δεν κατάλαβαν πως όταν κάνεις εξωτερική πολιτική πρέπει να χρησιμοποιείς πολλούς βραχίονες. Περιθωριοποίησαν και χλεύασαν την Εκκλησία, προτάσσοντας μια νέα μορφή εικονομαχίας».

«Φινλανδοποίηση»

Επιπλέον, ο συγγραφέας υποστηρίζει πως επιχειρείται η «φινλανδοποίηση» της Ελλάδας. Τι εννοεί με αυτό; Πως οι ξένες δυνάμεις, με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ, προσπαθούν να της δώσουν έναντι της Τουρκίας το ρόλο που κρατούσε η Φινλανδία απέναντι στη Σοβιετική Ένωση μέχρι την κατάρρευση του κομουνιστικού καθεστώτος: εκείνον του «εξαρτήματος». «Οι Αμερικανοί ξέρουν πάρα πολλές λύσεις, αλλά δεν ξέρουν μία, την καλύτερη», λέει εμφατικώς ο κ. Καργάκος.

Παράλληλα, διατείνεται πως η πολυκαιρισμένη λέξη «πολυπολιτισμός» συγκαλύπτει ύπουλα και πονηρά σχέδια. «Ούτε υπήρξε ποτέ ούτε υπάρχει πουθενά. Εν ονόματί του υπηρετήθηκαν βρόμικα συμφέροντα. Είχα προβλέψει, άλλωστε, πως η παγκοσμιοποίηση θα έφερνε την κινεζοποίηση. Η Κίνα δεν ενδιαφέρεται απλώς να γίνει κυρίαρχος της Γης, αλλά και της Σελήνης! Οι Αμερικανοί πήγαν, είδαν και απήλθαν. Οι Κινέζοι θα πάνε και θα μείνουν. Η παγκοσμιοποίηση ήταν ένα ωραίο παιχνίδι των Αμερικανών, που τους το πήραν οι Κινέζοι. Γίνεται μπούμερανγκ και για τους λαούς που σαν χάνοι τον καταπίνουν», επισημαίνει ο κ. Καργάκος.

«Εξεγέρσεων συνέχεια»

Την ίδια ώρα, κι αφού η συζήτηση έχει μετατοπιστεί στις εξελίξεις στη Βόρεια Αφρική, ο συγγραφέας μάς θυμίζει το, προφητικό όπως αποδείχθηκε, βιβλίο του Μεσόγειος, η Υγρή Μοίρα της Ελλάδος και της Ευρώπης, που είχε κυκλοφορήσει πριν από τέσσερα χρόνια. «Ταξιδεύω εδώ και χρόνια στις αραβικές χώρες κι έχω γνωρίσει τα χαμηλά οικονομικώς στρώματά τους. Είχα προβλέψει την έκρηξη στη Βόρεια Αφρική, η οποία θα εξαπλωθεί νοτιότερα, προς την Κεντρική Αφρική, αλλά και στη Μέση Ανατολή. Μέσα στα καθεστώτα που θα ανατραπούν είναι κι αυτό της Μέκκας, δηλαδή της Σαουδικής Αραβίας. Δεν είναι δυνατό οι πρώην τσελιγκάδες και νυν πετρελαιάδες να ζουν Κροίσου πλουσιότεροι, αλλά οι μουσουλμάνοι να είναι Ίρου (Σ.Σ.: Ζητιάνος που αναφέρεται στην Οδύσσεια) πενέστεροι. Η έκρηξη του Ισλάμ θα έχει συνέπειες και για την Τουρκία. Ελλοχεύει ο κίνδυνος και η Ελλάδα να κατακλυστεί από κύματα ανθρώπων που με σπασμένα φτερά θα φτάνουν στις ελληνικές ακτές με κάθε λογής πλεούμενο. Η μεγαλύτερη επανάσταση, εξάλλου, που θα εκδηλωθεί μέσα στο Ισλάμ θα είναι εκείνη των γυναικών. Έχουν ήδη κυριαρχήσει στο θέμα της πανεπιστημιακής μόρφωσης. Δεν θα αρκούνται για πολύ ακόμα στο ρόλο των πολιτών δεύτερης κατηγορίας», δηλώνει ο συγγραφέας.

«Μεταρρυθμίσεις-απορρυθμίσεις»

Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο κ. Καργάκος ήταν από εκείνους που είχαν εισηγηθεί το περίφημο 15% του προϋπολογισμού για την Παιδεία, καθώς και το προσχέδιο για το πανεπιστημιακό άσυλο. Ακόμα και σήμερα, εξάλλου, θυμάται μια στιχομυθία του 1957 που είχε με τον τότε υπουργό Συντονισμού Δημήτρη Χέλμη, ο οποίος είχε αυξήσει τα πανεπιστημιακά δίδακτρα κι εξέταστρα. «Να καταριόμαστε την ώρα που γεννηθήκαμε φτωχοί;» τον είχε ρωτήσει ως νεαρός φοιτητής κι ο υπουργός απάντησε: «Όχι, να καταριέστε την ώρα που δεν γεννηθήκατε πλούσιοι!».

Ο κ. Καργάκος αποκαλεί τις 13 εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις από τη Μεταπολίτευση και μετά απορρυθμίσεις, ενώ ονοματίζει σκωπτικά το υπουργείο Παιδείας «Υπνοπαιδείας και Διά Βίου Παθήσεως»! Ζητά, μάλιστα, και την κατάργησή του. «Εξ αυτού ερρύουν τα φαύλα. Προτείνω να σχηματιστεί μια επταμελής επιτροπή με πενταετή θητεία, η οποία θα επεξεργαστεί ένα πρόγραμμα για να εφαρμοστεί χωρίς καμιά αλλαγή για μία δεκαετία. Αυτή η επιτροπή θα πρέπει να στηριχτεί σε μια 50μελή γραμματεία και να επανέλθει ο θεσμός των γενικών επιθεωρητών για τα σχολεία της περιφέρειας, έτσι ώστε να μην ανακατεύονται οι τοπικοί άρχοντες. Σκοπός της επιτροπής οφείλει να είναι η εκδίωξη του κομματισμού από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια».

Ο κ. Καργάκος μιλά και για τη σημερινή διάσταση του πανεπιστημιακού ασύλου αλλά και για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια: «Είχα εισηγηθεί το άσυλο σε μια εποχή που ήμασταν επί συνεχή παρακολούθηση από τους μυστικούς αστυνομικούς. Σήμερα ομοιάζει με τον τρόπο που μεταχειρίζεται το νόμο η μαφία στην Ιταλία. Όσο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ήμουν αντίθετος σε αυτή την ιδέα. Ωστόσο, θα έρθουν με το χάλι που έχουν τα κρατικά. Αν ένας ευφυής επιχειρηματίας τοποθετήσει ένα κρουαζιερόπλοιο ανοιχτά του Σαρωνικού και το κάνει πανεπιστήμιο σε συνεργασία με το Χάρβαρντ, πού θα πάνε τα ελληνόπουλα;» αναρωτιέται ρητορικώς ο κ. Καργάκος.

«Λιώνουν στα… κηφηνεία»

Στο μεταξύ, από τα «βέλη» του συγγραφέα δεν ξεφεύγει ούτε η νεολαία. «Ο ρόλος της ήταν πάντα πρωτοποριακός. Σήμερα ο ρόλος της νεολαίας, όμως, έχει γίνει παθητικός. Λιώνει τα νιάτα της στα… κηφηνεία, ωσάν δηλαδή τα προβλήματα να μην είναι πρόβλημά της. Ουσιαστικώς είναι μαμακοδίαιτη και μπαμπακοδίαιτη. Οι παλαιότεροι έχουμε μόνο την προοπτική θανάτου. Οι νέοι έχουν προοπτική ζωής, αλλά ο βίος τους θα είναι αβίωτος. Αν τα παιδιά που κατεβαίνουν στους δρόμους ήταν διαβασμένα, δεν θα είχα κανένα δισταγμό να ήμουν επικεφαλής τους. Μπορεί το κράτος να το έχουν οι μπαμπάδες, αλλά το παρακράτος το έχουν οι βλαστοί τους. Η υποτιθέμενη πρωτοπορία προέρχεται από τους γόνους της οικονομικής αριστοκρατίας. Στις προηγούμενες γενιές βρισκόταν στις φτωχότερες τάξεις. Καταστράφηκε το ιστορικό κέντρο των Αθηνών, η μικρομεσαία τάξη δηλαδή, προς όφελος των πολυκαταστημάτων που έχουν χτιστεί στα προάστια», συμπληρώνει αιχμηρά ο κ. Καργάκος.



Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 17/02/2011