Life for Life
"Το θαύμα δεν είναι πουθενά
παρά κυκλοφορεί μέσα
στις φλέβες του ανθρώπου!!!"


"Στης σκέψης τα γυρίσματα μ’ έκανε να σταθώ
ιδέα περιπλάνησης σε όμορφο βουνό.
Έτσι μια μέρα το ’φερε κι εμέ να γυροφέρει
τ’ άτι το γοργοκίνητο στου Γοργογυριού τα μέρη !!!"


ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ
Εμείς στο χωριό μας έχουμε ακόμα αυλές. Εκεί μαζευόμαστε, αμπελοφιλοσοφούμε,
καλαμπουρίζουμε, ψιλοτσακωνόμαστε μέχρι τις... πρώτες πρωινές ώρες! Κοπιάστε ν' αράξουμε!!!
-Aναζητείστε το"Ποίημα για το Γοργογύρι " στο τέλος της σελίδας.

25.9.22

Ένα γράμμα του Αρκά που έγραψε όταν επισκέφθηκε το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι για μία πρόβα. ''Γάμοι και Αρραβώνες'' στην Αυλή των θαυμάτων. καλοκαίρι 2016

 

ΓΟΡΓΟΓΥΡΙ BEACH 19.07.2016 υπό την προστασία της Ροδιάς!!!!!!!!!!

Φίλες και Φίλοι αγαπητοί συναθλητές της Ουτοπίας, και των γλυκόφθαλμων στιγμών που εκπέμπουν μάτια κουσκουσιάρικα σαν την κυμματίζουσα θάλασσα σας χαιρετώ από το Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι θα κάνω μια δεύτερη προσπάθεια να αντιγράψω το γράμμα του Αρκά που άφησε στο Αρχηγείο της ΟΚΡΑ λίγο πριν την αναχώρησή του και το οποίο βρήκα κάποιες ώρες μετά. Χθες αποχαιρετήσαμε τα εκλεκτά μας φιλαράκια την Έφη-Άλκηστη και τον Αρκάδιο!!!!!! έτσι τον αποκάλεσε ο μπαμπάς της Ζαν Ντ' Άρκ. Για να είμαι ειλικρινής θα ήθελα να παραμείνουν λίγο ακόμα γιατί όταν τα άτομα είναι ποιητικά, ελκυστικά, πνευματώδεις, πολυτάλαντα και κυρίως όταν κατέχουν ένα μεγάλο μέρος της καρδιάς σου, όπως εδώ και 17 χρόνια ο Αρκάς και 13 τουλάχιστον η Έφη-Άλκηστη έ τότε σίγουρα η αναχώρησή τους αφήνει ένα μεγάλο κενό. Κάποια στιγμή κι ενώ είχαμε φθάσει στο σταθμό των υπεραστικών προσποιήθηκα πως είχαμε ξεχάσει τις αποσκευές του Αρκά και ξεκίνησα για να βγώ από το πάρκινγκ, η Άλκηστη τα χρειάστηκε!!!!!!!!! είχαμε όμως στην παρέα μια κοπέλα που λειτουργεί ως ανιχνευτής ψεύδους και μας έπιασε στα πράσα!!! Έστω και λίγο που κράτησε ήταν καλό, λίγη ώρα πριν ο Επικούρειος Πέπος, ο Αρκάδιος και η Ερατώ έπιναν το καπουτσινάκι τους στην καφετέρια BONZUR!!!!!!! περιμένοντας την Άλκηστη και την Τερψιχόρη, η Τερψιχόρη προκειμένου το φιλαράκι της η Άλκηστη να χάσει το λεωφορείο για να παραμείνει κι άλλο στα Τρίκαλα μας πήγε τάχαμου τάχαμου πως δεν θυμόταν από λάθος δρόμο και παρ' ολίγο να το έχαναν το λεωφορείο, το προλάβαμε στο τσακ, εντωμεταξύ ο Επικούρειος Πέπος μ' έναν μαγικό τρόπο έκρυψε τη ζακέτα της Άλκηστης η οποία ήταν έτοιμη να φύγει χωρίς αυτήν αλλά ο ''ρουφιάνος'' της παρέας ξαναχτύπησε πάλι!!!!!! κάπως έτσι φθάσαμε στο πάρα ένα, λίγο πιο πριν στο κουτάκι που είχε η Άλκηστη τα ΥΠΕΡΟΧΑ!!!!! γλυκά από μαρέγκα!!!!!! (ειλικρινά Αρκαδούλι σε σκεφτόμουν την ώρα που θα έτρωγες εκείνο το γλυκό και σε λυπόμουν πάρα πολύ) γράψαμε όλοι η παρέα λίγα λόγια, και κατόπιν είπαμε από λίγα λόγια σαν παρακαταθήκη και αποχαιρετισμό. Σήμερα μια μέρα μετά οφείλω να ομολογήσω πως είμαι λίγο στεναχωρημένος, μου λείπουν τα φιλαράκια μου, έχω όμως κρατήσει τις πολύ όμορφες στιγμές που ζήσαμε και κάθε λίγο επισκέπτομαι τη δεξαμενή των συναισθημάτων απ' όπου και αντλώ υλικό. Αμέσως μετά διαβάστε το γράμμα του Αρκά-Αρκάδιου, σας αποχαιρετώ με σεβασμό και Επικούρεια διάθεση ο Πεπέ-Πούφ.

ΓΟΡΓΟΓΎΡΙ 18/07/2016 ΏΡΑ 07.28 Αρχηγείο της ΟΚΡΑ
Πριν λίγο παρακολούθησα την ανατολή του Ήλιου που στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι γίνετε ακόμα πιο λαμπερή λόγω της καθαρής ατμόσφαιρας και της θετικής αύρας του επιβλητικού Κερκέτιου όρος ονομαζόταν στην αρχαιότητα. Η δροσιά του πρωινού που αναδύεται, το καταπράσινο περιβάλλον, και ο ήχος της αέναης κίνησης των δύο παρακαλώ ποταμών του χωριού με συνεπαίρνουν!!!!
Το τι έχει προηγηθεί τρεις μέρες τώρα που βρίσκομαι στο φιλόξενο Γοργογύρι δεν είναι απολύτως εφικτό να σας το περιγράψω, ίσως μια μικρή γεύση να πάρετε από τις φωτογραφίες και τα βιντεάκια που θα αναρτήσει ο Mr Pepos.
Ένας φίλος μου που του αρέσει η φιλοσοφία επανειλημμένος μου έχει πει: ''Αρκά. . . η καλή παρέα είναι πηγή ζωής!!!!!'' Και δικαιώνεται εννοείται διαχρονικά. Ανεβαίνοντας λοιπόν στ Γοργογύρι, συνδυάζοντας την επίσκεψη με τον γάμο της Λογίτισσας Δήμητρας, συναντώ την Έφη-Άλκηστη, που είχε φθάσει στο χωριό μια μέρα νωρίτερα ως προπομπός!!!! τον Mr Pepo, και την κυρία Λαμπρινή που αυτή την περίοδο βρίσκονται στο χωριό λόγο της κυρίας Βασιλικής ως φύλακες άγγελοι.
Λόγω κάποιας καθυστέρησης του τρένου έφθασα στα Τρίκαλα, (έμαθα από τον ΘΕΟΦΡΑΣΤΟ ποια είναι τα τρια καλά των Τρικάλων) στις 14.14 εκεί με περίμενε υπομονετικά ο Mr Pepos, όταν φθάσαμε στο χωριό η κυρία Λαμπρινή είχε ήδη στρωμένο το τραπέζι όπου το κυρίαρχι πιάτο ήταν ο ΚΟΚΟΡΟΜΕΖΕΣ φυσικά με συνοδεία κι άλλων μεζέδων. Καθισμένοι στη βεράντα του σπιτιού και απολαμβάνοντας τα διάφορα μεζεδάκια ξεκίνησε και η συζήτηση. Μαζί με την Έφη-Άλκηστη, μ' έναν μαγικό τρόπο καταφέραμε να μαγέψουμε τον Mr Pepo ο οποίος αισθανόταν ιδιαίτερα χαρούμενος και ευτυχής που μας είχε κοντά του, που είχε κοντά του τα διαχρονικά του φιλαράκια. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να πάμε στο Αρχηγείο για την μεσημεριανή σιέστα, ο Mr Pepos επέλεξε να μας νανουρίσει με ΜΠΕΤΟΒΕΝ και συγκεκριμένα με το έργο ''ΕMPEROR'' δεν πέρασαν 5 λεπτά και είχαμε ήδη παραδοθεί στην αγκαλιά του ΜΟΡΦΕΑ!!!!!!!!
Απ' ότι μου είπε η Έφη-Άλκηστη πιο μετά, το ίδιο της είχε συμβεί και χθες, μόλις ο Mr Pepos βάζει τις υπέροχες και νανουριστικές μουσικές κλείνουν τα μάτια σου και ταξιδεύει το μυαλό σου σε άλλους γαλαξίες.
Αργά το απόγευμα μαζί με τον Mr Pepo επισκεφθήκαμε την καφετέρια του χωριού για δυο fredo espresso, εντωμεταξύ η Έφη-Άλκηστη είχε κανονίσει να βρεθεί με την Κωνσταντινα και τη Ζωή γα να πάνε στο bachelor της Δήμητρας και θα επέστρεφαν αργά το βράδυ. Εγώ με τον Mr Pepo μετά την καφετέρια κάναμε μια βόλτα στην πάνω γειτονιά όπου μένουν κάποια ξαδέρφια του, εκει συναντήσαμε και τον πατέρα του μικρού ταλαντούχου ποδοσφαιριστή που είχα συναντήσει στην Αθήνα. Στην κάθοδό μας προς το παραδοσιακό ταβερνάκι συναντήσαμε την γλυκύτατη και πάντα χαμογελαστή Βασούλα, την ανιψιά της κυρίας Λαμπρινής όλοι μαζί πια φθάσαμε στο ταβερνάκι όπου και περιμέναμε τον ερχομό της κυρίας Λαμπρινής και του Θεόφραστου, ο θεόφραστος είναι βοτανολόγος και ξεναγός, η Κωνσταντίνα του έχει φτιάξει ειδική ταυτότητα ξεναγού.
Στο ταβερνάκι δοκιμάσαμε διάφορους μεζέδες και μεταξύ οίνου και συζήτησης πέρασε η ώρα και τα κορίτσια από το bachelor ακόμα να φανούν, αποφασίσαμε εγώ με την γλυκύτατη και χαμογελαστή Βασούλα να πάμε για ένα ποτό στο kafe bar και να περιμένουμε εκεί τα κορίτσια, οι υπόλοιποι επέστρεψαν στο σπίτι όπου και μας περίμεναν. Παραγγείλαμε 2 Malibu βύσσινο και αναμέναμε και τ'άλλα κορίτσια
Εγώ εντωμεταξύ είχα κάποια αγωνία γιατί μετά από αρκετά χρόνια θα ξανασυναντούσα και τα υπόλοιπα κορίτσια της Λ.Ο.Γ. ξέχασα να πω πως όταν βρισκόμασταν στο ταβερνάκι συνάντησα ακόμα μια λογίτισσα, ήταν η όμορφη Έλενα η οποία είναι ανιψιά του Mr Pepou.
Επιτέλους κάποια στιγμή φάνηκαν τα κορίτσια, η Κωνσταντίνα, η Ζωή και η Έφη-Άλκηστη ήταν πολύ λαμπερές εκείνο το βράδυ. Η χαρά μου ήταν μεγάλη καθώς επανασυνδέθηκα με δυο κορίτσια της Λ.Ο.Γ. τα οποία είχε ξεχωρίσει ο Mr Pepos για πολλούς και διάφορους λόγους, μεταξύ άλλων είχαν ξεχωρίσει από το παρελθόν για το ήθος τους, τις συμπεριφορές τους και την οξυδέρκειά τους. Συζητώντας μαζί τους διαπίστωσα ότι έχουν πάρει πλέον -μετά από ένα πετυχημένο πανεπιστημιακό διάστημα- την ζωή στα χέρια τους. Παράλληλα διατηρούν τις αξίες τους, δικαιώνοντας και τις προσπάθειες του Mr Pepou  μέσω της Λ.Ο.Γ. Αν και είχα χρόνια να βρεθώ με τα κορίτσια, τελικά ήταν σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα.
Επιστρέψαμε στο σπίτι όπου για αρκετή ώρα ακόμα η συζήτηση συνεχίστηκε μαζί με τον Mr Pepo στην βεράντα του σπιτιού. Κάπως έτσι έφθασε στο τέλος η πρώτη μου μέρα στο Γοργογύρι.
Το επόμενο πρωί η κυρία Λαμπρινή είχε ετοιμάσει ένα καταπληκτικό πρωινό που μόνο αυτή γνωρίζει να φτιάχνει, καθίσαμε όλοι μαζί και απολαύσαμε το πρωινό, στη συνέχεια σχηματίσαμε groupe μεταξύ εμού, της Έφης, της Βασούλας, της κυρίας Λαμπρινής, του Mr Pepou και του Θεόφραστου, προκειμένου να προσεγγίσουμε την Κόρη Τρικάλων χρησιμοποιώντας ένα αυτοκίνητο και μια μηχανή την οποία εννοείται πως πιλοτάριζε ο Mr Pepos, το μίνι ταξίδι μας ξεκίνησε, πρώτος σταθμός τα ''στάλια'' απ' οτι μας εξήγησε ο ξεναγός μας εκεί παλαιότερα ξεκούραζε τα πρόβατά του το μεσημέρι ο μεγαλοτσέλιγκας Φώτης Ντακούλας που αργότερα έμαθα πως είναι ο πατέρας της κυρίας Λαμπρινής. Αμέσως μετά ξεκινάει η ανηφορική διαδρομή η οποία ήταν μαγευτική και ξεχωριστή. Ο Θεόφραστος ο ξεναγός μας αποφάσιζε για τις στάσεις που θα κάναμε, όπου θαυμάζοντας τη φύση παράλληλα μας ενημέρωνε για τις ονομασίες Κεφαλοπόταμος, Τρύπιο Λιθάρι, Γοργοήλιον ή Γοργογύριον, Κερκέτιον-Κοτζάμ γιακάς- Κόζιακας και τους μύθους που περικλείουν αυτές οι ονομασίες. Επόμενη στάση η Κόρη και ειδικότερα η τοποθεσία που την ονομάσαμε ''το παρατηρητήριο της ΟΚΡΑ'' εκεί γεμίσαμε τα πνευμόνια μας με καθαρό αέρα, εύχομαι σύντομα να ξαναβρεθώ σ' αυτά τα φιλόξενα μέρη, επίσης εύχομαι να το ζήσουν αρκετά άτομα γιατί πρόκειται για μοναδική εμπειρία. Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το παραδοσιακό καφενείο του χωριού για τσιπουράκι με γλυκάνισο και γευστικούς μεζέδες, το τσίπουρο προσέδωσε μια ξεχωριστή σπίθα και ενέργεια σε όλους μας και με προτροπή του Mr Pepou τσουγγρίζαμε συνεχώς τα ποτήρια μας με αποτέλεσμα να αναρωτηθούν οι υπόλοιποι θαμώνες και να ρωτήσουν τι γιορτάζουμε.
Ο καθ' ύλην αρμόδιος, δηλαδή ο Mr Pepos ανέλαβε να τους εξηγήσει και τους είπε την αλήθεια!!!!! γιορτάζουμε των αρραβώνα των κοριτσιών!!!!!!!!! της Βασούλας και της Έφης, αυτό ήταν άρχισαν τώρα να τσουγκρίζουν όλοι μαζί.
Η επιστροφή ήταν εξίσου εντυπωσιακή, καθώς εγώ επέλεξα ν' ανέβω στη μηχανή με τον Mr Pepo, σε κάποιο σημείο σταματήσαμε για λίγο για να θαυμάσουμε τις ρίζες της Φιλιουριάς και για να μαζέψουμε λίγη ρίγανη μιας και ο Θεόφραστος γνώριζε πολύ καλά σε ποιο μέρος έπρεπε να πάμε, είχαμε υποσχεθεί στην μητέρα της Λαμπρινής πως θα της πηγαίναμε μια μεγάλη ανθοδέσμη από ρίγανη και κρατήσαμε το λόγο μας.
Όταν επιστρέψαμε στο σπίτι παραδώσαμε την ανθοδέσμη στην κυρία Βασιλική. Ακολούθησε το μεσημεριανό γεύμα με γαυρο στο φούρνο τον οποίο είχε επιμεληθεί η κυρία Λαμπρινή και ήταν νοστιμότατος, είχε γεμίσει τα πιάτα πάρα πολύ με αποτέλεσμα τα κορίτσια τα οποία εκείνη την ημέρα ήταν σε δίαιτα να βάλουν μέρος από τις δικές τους μερίδες στο δικό μου πιάτο, ήταν η πρώτη φορά που έφαγα τόσο πολύ. Μετά το μεσημεριανό ξαναπήγα με στο Αρχηγείο όλοι μαζί για την απαραίτητη σιέστα, αυτή τη φορά ο Mr Pepos είχε επιλέξει μουσικές από τις Άνδεις, ξαναεπαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό με την προηγούμενη μέρα, στα πρώτα λεπτά μας είχε ήδη πάρει ο ύπνος, ως φαίνεται ο Mr Pepos μας είχε υποβάλει με τον τρόπο του πως όταν βάζει τις μουσικές του στο Αρχηγείο μας υπνωτίζει, αυτή τη φορά μάλιστα μας υπνώτισε και χωρίς μουσικές γιατί είχε ξεχάσει να πατήσει το play!!!!!!!!!!! Aυτά και άλλα πολλά μπορούν να συμβούν μόνο στο Αρχηγείο της ΟΚΡΑ.
Το απόγευμα κατά τις 18.00 ετοιμαστήκαμε για τον γάμο της Δήμητρας, ο οποίος θα γινόταν στη Εκκλησία του χωριού, η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη και όλοι οι προσκεκλημένοι ντυμένοι όμορφα με τις γυναίκες να έχουν το προβάδισμα, στο μυστήριο παραβρέθηκα με τον Mr Pepo o οποίος δυστυχώς δεν θα ερχόταν μετά στο γλέντι γιατί έπρεπε να παραμείνει κοντά στη μητέρα του, κοντά μας ήρθε η κυρία Λαμπρινή, κρίμα που δεν ήρθε και ο Mr Pepos γιατί έχασε την ευκαιρία να δει την Έφη-Άλκηστη να τραγουδάει live δυο υπέροχα τραγούδια. 
Πράγματι ξεχωριστή στιγμή στον γάμο ήταν η στιγμή που ο γαμπρός έκανε νόημα στην Έφη-Άλκηστη να πάρει το μικρόφωνο και να τραγουδήσει. Όλοι οι παρευρισκόμενοι μείναμε με το στόμα ανοιχτό!!!!!! Η Έφη-Άλκηστη ήταν φοβερή και τρομερή!!!!!! η εκτέλεση ήταν καταπληκτική, κυρία Μποφίλιου συγχαρητήρια στην υπέροχη μαθήτρια σας, τα τραγούδια που είπε ήταν μελωδικά και η φωνή της ήταν σαν απαλό και δροσερό αεράκι, το πρώτο τραγούδι ήταν το ''πες μου για δεν μ' αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω'' Έφη μας άφησες άφωνους, είσαι μεγάλο ταλέντο, η αυτοπεποίθηση που είχες τη συναντά κανείς μόνο σε φτασμένες τραγουδίστριες...
Ένα ακόμα γεγονός που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν ο εντυπωσιακός χορός ενός πραγματικού χορευταρά, μιλάω για τον πατέρα της Κωνσταντίνας, επειδή για πολλά χρόνια συμμετείχα στον χορευτικό σύλλογο το ''ΧΟΡΟΣΤΑΣΙ'' ξέρω πολύ καλά να κρίνω ποιος χορεύει καλά και ποιος πολύ καλά, ο πατέρας της Κωνσταντίνας ανήκει σ' εκείνους που όταν χορεύουν λες γιατί να μην είχα άλλα δυο μάτια; Mr Pepo επειδή γνωρίζω το μεράκι που έχετε για το χορό λυπήθηκα που δεν είσαστε εκεί για να καμαρώσετε αυτόν τον υπέροχο χορευτή ο οποίος είχε ένα πολύ δικό του στυλ, άριστη τεχνική, με πολλές στροφές και φιγούρες απίστευτα όμορφες, την δε περίφημη τούμπα την έκανε στον τόπο.
Η βραδιά έκλεισε με πολύ κέφι, χορό και τραγούδι. Εύχομαι στην Δήμητρα και στον Βασίλη βίον Ανθόσπαρτων και καλή τύχη. 
Φίλες και Φίλοι σήμερα 20/07/2016 θα σας παρουσιάσω το δεύτερο μέρος από το γράμμα του Αρκά-Αρκάδιου-Πανούλη, εντωμεταξύ είχαμε ένα ευχάριστο νέο, ο Αρκάς παραμένει στην διεκδίκηση μιας θέσης για Ελεγκτής Εναέριας Κυκλοφορίας στην Υ.Π.Α. Στο πρώτο ξεκαθάρισμα που έγινε απέρριψαν 200 υποψήφιους ας ελπίσουμε πως η τελική κατάταξη θα τον βρει εντός, άλλωστε τα προσόντα τα έχει και με το παραπάνω. Το δεύτερο καλό νέο ήρθε από την μητέρα της Έφης-Άλκηστης η οποία τηλεφώνησε στους οικοδεσπότες για να τους ευχαριστήσει για την φιλοξενία της κόρης, μιας κόρης που επέστρεψε ''μαγεμένη'' από αυτά που έζησε το τριήμερο στο Μαγευτικό και Πανέμορφο Γοργογύρι. Το επισημαίνω γιατί στη ζωή μου έχω γνωρίσει πολλές φορές την αχαριστία της φιλοξενίας, της φιλοξενίας που για τον Επικούρειο Πέπο είναι στη ζωή του ό,τι και το αλάτι στο φαγητό, είναι οπαδός του Ξένιου Δία του Θεού της φιλοξενίας της αρχαιότητας. Το γράμμα του Αρκά το παρουσιάζω γιατί εκτός τον άλλων είναι και το χρονικό του τριημέρου, άρα ας το δούμε ως ένα χρονογράφημα και όχι μόνο. 
Συνέχεια: Η Κυριακή μας βρήκε να κοιμόμαστε μέχρι τις πρώτες μεσημεριανές ώρες, στον ύπνο μου συνέχισα να βλέπω την Έφη-Άλκηστη να τραγουδάει, και τον πατέρα της Κωνσταντίνας να χορεύει, αυτά τα δυο συμβάντα με είχαν συνεπάρει. Κάποια στιγμή, θα πρέπει η ώρα να ήταν 14.00; ακούω από το παράθυρο του Αρχηγείου Πανούλη!!!!!!!!!! Ήταν ο Mr Pepos με καλούσε για το μεσημεριανό, η κυρία Λαμπρινή μας είχε ετοιμάσει Φιογκάκια με κιμά. . . . Respect!!!!!!!!! Εγώ και ο Mr Pepos τελειώσαμε πιο αργά γιατί απολαμβάναμε την κάθε πιρουνιά!!!!!!!! αυτό ήταν το κυρίως πιάτο, υπήρχε και σαλάτα χωριάτικη με όλα τα ήδη από το χωριό, υπήρχε επίσης ένα καταπληκτικό σαγανάκι και φυσικά οίνος που τον μετατρέψαμε σε κρασί!!!!!!!!! το οποίο ο οινοχόος μας ο Mr Pepos μας το έβαζε σε σωστή αναλογία, δηλαδή 3 μέρη νερού, και ένα οίνου!!!! με βάση την βιβλιογραφία αυτή είναι η σωστή αναλογία που τηρούσαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Το συμπόσιο έκλεισε με φρούτα εποχής και γαλατόπιτα της μητέρας της κυρίας Λαμπρινής η οποία ήταν καταπληκτική!!!!! Εάν παραμέναμε λίγο ακόμα στο Γοργογύρι εγώ και η Έφη θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα με τα κιλά μας, η κυρία Λαμπρινή είναι άριστη μαγείρισσα και είναι αδύνατον να αντισταθείς στα γευστικότατα φαγητά που ετοιμάζει.
Ακολούθως αράξαμε στο Αρχηγείο της ΟΚΡΑ για μια μίνι σιέστα γιατί το βράδυ θα είχαμε πάλι έξοδο. Αυτή τη φορά ήμουν περίεργος να δω τι θα κάνει ο Mr Pepos με τις μουσικές του, άραγε τι επιλογή θα έκανε; προσπάθησα να αντισταθώ στον όποιο μαγικό τρόπο του Mr Pepou μήπως και καταλάβω το πως πετυχαίνει το παράδοξο να μας κοιμίζει αμέσως λες και κρατάει καποια μπαγκέτα και σαν διευθυντής ορχήστρας με το που την κουνάει να νιώθουμε τα βλέφαρά μας τόσο βαριά που αυτόματα βρισκόμαστε στην αγκαλιά του Μορφέα. 
Είπα μέσα μου, Mr Pepo σήμερα δεν θα μου τη σκάσε τε, και για να αντισταθούμε εγώ και η Έφη-Άλκηστη ξεκινήσαμε να διαβάζουμε, η Έφη Patty Smith ι εγώ Ραφαηλίδη για τους λαούς της Ευρώπης, εντωμεταξύ έριχνα κλεφτές ματιές να δω τι κάνει ο Mr Pepos γιατί σκέφτηκα πως ίσως οι φίλοι του η Ιάπωνες να του έχουν μάθει κάποια μυστικά αυθυποβολής και να μας κοιμίζει μ' αυτό τον τρόπο, δεν παρατήρησα κάτι περίεργο και περίμενα ν' ακούσω τις μουσικές, αυτή τη φορά μας έδειξε το σχετικό c.d. ήταν μουσικές από το Περού!!!!!!!!! βασικά ο Mr Pepos έχει μουσικές απ' όλο τον κόσμο αφού λόγω του ότι του άρέσουν τα ταξίδια έχει επισκεφθεί πάρα πολλές χώρες.
Θα σας φανεί παράξενο αλλά σε λίγο βρισκόμουν ήδη στις αγκαλιές των μουσών!!!!!!!!!! Παίζει να έκανα και τον πιο βαθύ ύπνο της ζωής μου. Όταν ξύπνησα ρώτησα την Έφη-Άλκηστη αν θυμόταν τις μουσικές και μου είπε: Αστειεύεσαι; ούτε καν την εισαγωγή δεν άκουσα, μην ασχολείσαι μου είπε, το θέμα θα το λύσω εγώ αργότερα ως ψυχολόγος, ίσως ο Mr Pepos μας το εξήγηση κάποτε, χθες πάντως που τον ρώτησα μου είπε, είναι η αύρα του Αρχηγείου και η θετική ενέργεια που αναδύεται από την αυλή των θαυμάτων!!!!!!!!!!
Κατά τις έξι το απόγευμα ακούστηκε το κλασικό: Πανούλη!!!!!! ξανά από τον Mr Pepo... ήταν η ώρα να σηκωθούμε,η  δική μου έκκληση για λίγα ακόμα λεπτά σιέστας δεν έγινε αποδεκτή γιατί εντωμεταξύ η Κωνσταντίνα είχε τηλεφωνήσει πως θα πέρναγε να μας πάρει για να πάμε βόλτα στα Τρίκαλα. Εννοείται πως εγώ και η Έφη ενθουσιαστήκαμε και ξεκινήσαμε να ετοιμαζόμαστε, όταν πήγα να δώ το σχετικό c.d. που υποτίθεται πως θα άκουγα διαπίστωσα πως ο ενισχυτής ήταν κλειστός!!!!!!!!!!!!! αφού ο Mr Pepos δεν είχε έρθει ξανά στο Αρχηγείο πως είναι δυνατόν να είχε κλείσει; Μήπως τελικά ο Mr Pepos κάνει πως μας βάζει μουσικές αλλά στην ουσία δεν της βάζει; 
Πράγματι σε λίγο ήρθε η Κωνσταντίνα πολύ όμορφα ντυμένη και ξεκινήσαμε για την πόλη των Τρικάλων η οποία απέχει 18 χιλιόμετρα. Τα Τρίκαλα είναι μια φανταστική πόλη, με το ποτάμι να δίνει μια ξεχωριστή αίγλη και vibe!!! Η Ασκληπιού με τα πολλά και όμορφα kafe και τον κόσμο έξω σε προδιαθέτει θετικά και επιβάλλει επιτακτικά ένα Fredo. Παρέα με τα δυο κορίτσια συζητήσαμε για πολλά και διάφορα θέματα, και απολαύσαμε ιδιαίτερα τις όμορφες στιγμές που ζούσαμε. Η βόλτα που ακολούθησε στο ποτάμι (δυστυχώς δεν έχω τις καταπληκτικές φωτογραφίες απ' αυτή τη βόλτα γιατί ο Αρκάς ξέχασε να μου τις περάσει στον υπολογιστή) με ενθουσίασε ιδιαίτερα καθώς επρόκειτο για ένα σκηνικό ξένο σε 'μας τους Αθηναίους. Ο ιδιαίτερος φωτισμός, σε θαλασσί απόχρωση της γέφυρας του Ληθαίου ποταμού αποτέλεσε και ερέθισμα για φωτογράφηση σε ποικίλες πόζες. Είναι πραγματικά τυχεροί -που λέει και ο ποιητής- οι διαμένοντες σ' αυτή την υπέροχη πόλη αφού πρόκειται για μια ζωντανή πόλη, κινητική και δραστήρια, με όμορφες παρουσίες, και πολλά ποδήλατα. Κάποια στιγμή με βαριά καρδιά αποφασίσαμε πως έπρεπε να επιστρέψουμε, καθ' όλη τη διάρκεια της επιστροφής τόσο η Έφη-Άλκηστη όσο και η οδηγός μας  Κωνσταντίνα επιδόθηκαν στο τραγούδι, έντεχνου κυρίως στυλ, δίδοντας άλλο χρώμα στη διαδρομή. Κάποια στιγμή σκέφτηκα μήπως το προηγούμενο βράδυ θα έπρεπε να έχουν πει και κάποια τραγούδια μαζί; κορίτσια τι λέτε; Έτσι κι αλλιώς πρόκειται για καταπληκτικά κορίτσια!!!!!!!!! Mr Pepo συμφωνείται; 
Η Κωνσταντίνα μεταξύ άλλων μας υποσχέθηκε να μας επισκεφθεί στην Αθήνα τον Αύγουστο!!!!! Ελπίζω να κρατήσει το λόγο της...... Θα γίνει χαμός!!!!!! Κατά τις έντεκα επιστρέψαμε στο σπίτι όπου μας περίμεναν οι Mr Pepos, κυρία Λαμπρινή, και ο Θεόφραστος να έχουν ετοιμάσει δείπνο με καλαμάκια κοτόπουλο, πατάτες, πίτες, σαλάτα, μια ειδική σος που είχε ετοιμάσει ο Mr Pepos και που ελπίζω κάποια στιγμή να μου πει το μυστικό της επιτυχίας, και λίγα μπυρόνια!!!!!!!!!! Η Κωνσταντίνα ως φιλόλογος έδωσε τη δική της χροιά στη συζήτηση και η ώρα πέρασε δημιουργικά και ευχάριστα, με πολλές αναφορές στα αμφιθέατρα των σχολών. Κατά τις 02.30 αποφασίσαμε να το διαλύσουμε γιατί ακουγόμασταν σε όλη τη γειτονιά. Όταν έφυγε η Κωνσταντίνα νομίσαμε πως κάπου εκεί θα έκλεινε και η βραδιά, έλα όμως που η Έφη-Άλκηση είχε άλλη άποψη!!!!! Ίσως αυτό που έγινε μετά να ήταν πράγματι επέμβαση της αυλής των Θαυμάτων!!!!! Ακολούθησε βραδιά ποίησης με Δημουλά, Λειβαδίτη, Ρίτσο και η βραδιά έκλεισε μ ' ένα καταπληκτικό ποίημα της Έφης-Άλκηστης!!!!!!!!!!! Αυτό το τελευταίο σκηνικό ο Mr Pepos το χάρηκε ιδιαίτερα γιατί του θύμησε τις βραδιές ποίησης στην αυλή των Θαυμάτων με τα κορίτσια της Λ.Ο.Γ.
Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα σ' ένα ποίημα της Δημουλά που μιλάει για τη δύση, όταν το βρείτε και το διαβάσετε τότε θα καταλάβετε τι εννοώ. Τελικά το θαύμα συνετελέσθει!!!!! Η Αυλή επιβεβαίωσε τον τίτλο της ως αυλή των Θαυμάτων. Αυτό ήταν ΄΄ενα μικρό οδοιπορικό για το θαυμάσιο τριήμερο που πέρασα στο Γοργογύρι, ευχαριστώ την κυρία Λαμπρινή, τον Mr Pepo, την Έφη-Άλκηστη, τον Θεόφραστο, και όλα τα κορίτσια της Λ.Ο.Γ. Μετά τιμής Αρκάς-Αρκάδιος.

Σημείο Αναγνωρίσεως
άγαλμα γυναίκας με δεμένα χέρια

Όλοι σε λένε κατευθείαν άγαλμα,
εγώ σε προσφωνώ γυναίκα κατευθείαν.

Στολίζεις κάποιο πάρκο.
Από μακριά εξαπατάς.
Θαρρεί κανείς πως έχεις ελαφρά ανακαθήσει
να θυμηθείς ένα ωραίο όνειρο που είδες,
πως παίρνεις φόρα να το ζήσεις.
Από κοντά ξεκαθαρίζει το όνειρο:
δεμένα είναι πισθάγκωνα τα χέρια σου
μ’ ένα σκοινί μαρμάρινο
κι η στάση σου είναι η θέλησή σου
κάτι να σε βοηθήσει να ξεφύγεις
την αγωνία του αιχμαλώτου.
Έτσι σε παραγγείλανε στο γλύπτη:
αιχμάλωτη.
Δεν μπορείς ούτε μια βροχή να ζυγίσεις στο χέρι σου,
ούτε μια ελαφριά μαργαρίτα.
Δεμένα είναι τα χέρια σου.
Και δεν είν’ το μάρμαρο μόνο ο Άργος.
Αν κάτι πήγαινε ν’ αλλάξει
στην πορεία των μαρμάρων,
αν άρχιζαν τ’ αγάλματα αγώνες
για ελευθερίες και ισότητες,
όπως οι δούλοι,
οι νεκροί
και το αίσθημά μας,
εσύ θα πορευόσουνα
μες στην κοσμογονία των μαρμάρων
με δεμένα πάλι τα χέρια, αιχμάλωτη.

Όλοι σε λένε κατευθείαν άγαλμα,
εγώ σε λέω γυναίκα αμέσως.
Όχι γιατί γυναίκα σε παρέδωσε
στο μάρμαρο ο γλύπτης
κι υπόσχονται οι γοφοί σου
ευγονία αγαλμάτων,
καλή σοδειά ακινησίας.
Για τα δεμένα χέρια σου, που έχεις
όσους πολλούς αιώνες σε γνωρίζω,
σε λέω γυναίκα.

Σε λέω γυναίκα
γιατ’ είσ’ αιχμάλωτη.

Πηγή: http://www.himara.gr

Ο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

Ὁ ἔρωτας,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
πολὺ οὐσιαστικόν,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
γένους οὔτε θηλυκοῦ, οὔτε ἀρσενικοῦ,
γένους ἀνυπεράσπιστου.
Πληθυντικὸς ἀριθμὸς
οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες.

Ὁ φόβος,
ὄνομα οὐσιαστικὸν
στὴν ἀρχὴ ἑνικὸς ἀριθμὸς
καὶ μετὰ πληθυντικὸς
οἱ φόβοι.
Οἱ φόβοι
γιὰ ὅλα ἀπὸ δῶ καὶ πέρα.

Ἡ μνήμη,
κύριο ὄνομα τῶν θλίψεων,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
μόνον ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
καὶ ἄκλιτη.
Ἡ μνήμη, ἡ μνήμη, ἡ μνήμη.

Ἡ νύχτα,
Ὄνομα οὐσιαστικόν,
Γένους θηλυκοῦ,
Ἑνικὸς ἀριθμός.
Πληθυντικὸς ἀριθμὸς
Οἱ νύχτες.
Οἱ νύχτες ἀπὸ δῶ καὶ πέρα.

(ἀπὸ τὰ Ποιήματα, Ἴκαρος 1998)










ο γαμπρός περιμένει τη νύφη (αναπαράσταση)
η νύφη έτοιμη ν' ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας (αναπαράσταση)
ο πνευματικός πατέρας συνοδεύει τη νύφη στην εκκλησία (αναπαράσταση)
ο γαμπρός λάμπει από τη χαρά του.

το ζευγάρι υπό το βλέμμα της ''μητέρας'' της νύφης.





αμέσως μετά το γάμο χαμόγελα ευτυχίας.
η νύφη γεμάτη αγωνία ρωτάει αν έφθασε ο γαμπρός στην εκκλησία.


στο χορό η Δολέντσια, η Ζαν ντ' Αρκ και η μητέρα της. να μας ζήσουν, άντε και στα μεγαλύτερα!!



ο mr pepos στον γύρο του θανάτου


Αρκάδιε!!!! τα μακαρόνια να είναι Μίσκο!!!
οι ιπποτες για την Βασούλα






ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΠΗΡΑ ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΜΝΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΚΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΨΗΦΙΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑ (ΕΛΕΓΚΤΗΣ ΕΝΑΕΡΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ) ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ, ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: