Μανούλα.
Εντύθει η μανούλα μας
Με φτερά αγγέλου
Και πάει ν' αρμενίσει
Στα πελάγη τ' ουρανού.
🌻🌻🌻
Πολύ θα θέλαμε μανούλα
Να φτερουγίσεις πίσω
Ν' ακούσουμε ξανά
Τη γλύκα της φωνής σου.
🌻🌻🌻
Άκου γιόκαμ να σου πω,
Αυτό που μου ζητάς
Θα τόθελα κι εγώ!!
Μα όπως ξέρεις δεν μπορώ!
🌻🌻🌻
Αλλά, για πάντα να θυμάσαι
Πως της μάνας η καρδιά
Θα βρίσκεται κοντά σας
Σε σας και στα παιδιά σας.
Πέπος.
ΜΑΝΟΥΛΑ
σ' ευχαριστώ για τις θυσίες που έκανες για να μας μεγαλώσεις,
σ' ευχαριστώ για την προσφορά σου,
σ' ευχαριστώ που είχες μεγαλώσει τα παιδιά μας,
σ' ευχαριστώ που η μόνη σου ασχολία ήταν η οικογένεια σου,
σ' ευχαριστώ που με τις μεγάλες σου φτερούγες μας προστάτευες όλους,
σ' ευχαριστώ για τα κεντήματα - αριστουργήματα που χάρισες στις νύφες, στα εγγόνια, στις ανιψιές σου, στις κόρες των ανιψιών σου, στις αδερφές σου, στην Εκκλησία και όχι μόνο.
Σ' ευχαριστώ που τα τελευταία 4 χρόνια μας χάρισες απίθανες στιγμές που μόνο μία μάνα μπορεί να προσφέρει.
Σ' ευχαριστώ που μου χάρισες τα γονίδια του καλλιτέχνη και έγινα ένας ζωγράφος μελλοντικής φήμης,
σ' ευχαριστώ που μου χάρισες τα γονίδια του ποιητή με αποτέλεσμα να έχω ήδη εκδώσει τις τρεις πρώτες ποιητικές μου συλλογές.
Σ' ευχαριστώ για τα γονίδια του λογοτέχνη που μου χάρισες με αποτέλεσμα να προσδοκώ να εκδώσω κι εγώ κάποια στιγμή το πρώτο μου βιβλίο.
Σ' ευχαριστώ γιατί χάρη στην δική σου επίβλεψη και του πατέρα ολοκληρώθηκε το σπίτι στο χωριό,
σ' ευχαριστώ για την τόση αγάπη που είχες για την Λαμπρινή,
σ' ευχαριστώ που ήσουν βιβλιόφιλη.
Σ' ευχαριστώ που ως καλή χριστιανή έλεγες ως τα βαθιά γεράματα στην Εκκλησία το Πιστεύω και το Πάτερ Ημών. Σ' ευχαριστώ που έκανες πράξη το Αγαπάτε Αλλήλους.
Σ' ευχαριστώ που δεν μας είπες ποτέ κακό λόγο είτε για συγγενείς είτε για γείτονες είτε για γνωστούς και αγνώστους.
Σ' ευχαριστώ!!
Και λίγα στιχάκια που μας έλεγε η Μανουλογιαγιούλα.
🌷🌷🌷
Γαρύφαλλα σαράντα κι ένα κλωνί βασιλικό να με θυμάσαι πάντα!!
🌻🌻🌻
Με το πιστόλι το βαρύ και την χειροβομβίδα εμείς θα ελευθερώσουμε μία μέρα την πατρίδα.
🌹🌹🌹
Ζάκυνθος και Κεφαλονιά Κέρκυρα και Λευκάδα αυτά τα τέσσερα νησιά στολίζουν την Ελλάδα.
🎼🎼🎼
Αν είσαι κι αν δεν είσαι του Δημάρχου αδερφή, εγώ θα σε φιλήσω κι ας πάω φυλακή!
🥀🥀🥀
Τσαχπίνα μαριόλα τα ξέχασες όλα, φιλί δεν μου δίνεις το ψάρι στα χείλη μου ψήνεις λέξεις σκληρές μου πετάς!
⏳⏳⏳
Γεια σου Λιά καραμπουζοκλή με τη φούντα τη χρωματιστή,
Πούνε Λιά τα λεφτά από την πολλή δουλειά;
⛱️⛱️⛱️
Ο ταχυδρόμος πέρασε χωρίς ν' αφήσει γράμμα,
Και μέρα νύχτα ανησυχώ και πνίγομαι στο κλάμα.
🌻🌻🌻
Ένα δύο πέντε δέκα για του Παντελή γυναίκα
Για ζει για πεθαίνει για ο χάρος την επαίρνει
Και φορά μαργαριτάρια στο λαιμό και στο κεφάλι.
🌻🌻🌻
Βασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου κι ανύπαντρος θα μείνω για το χατίρι σου.
Θυμάμαι πολλά και διάφορα που έζησα τα 4 χρόνια που ήμουν ο φύλακας άγγελος της Μανούλας μου 24 ώρες το 24ωρο, σήμερα θα αναφερθώ σε δύο περιστατικά που όταν συνέβησαν με συγκλόνισαν. Το ένα συνέβη τον Απρίλιο του 2016 και το άλλο έναν χρόνο μετά.
-- Μανούλα: Πέπο, τι μήνα έχουμε; Ιούνιο;
-- Πέπος: Μανούλα πριν λίγο σου είπα πως σε λίγες μέρες έχουμε Πάσχα και είναι Απρίλιος. Η Μανούλα με κοίταξε με το πιο γλυκό χαμόγελο που μόνο μία μάνα μπορεί να έχει, και με πρόσωπο ευλαβικής μορφής μου είπε, δείξε κατανόηση γιόγκα μου. Το πιο συγκλονιστικό το είπε λίγα δευτερόλεπτα μετά.
-- Πέπο συγχώρησέ με ζω στον κόσμο μου!!
Το δεύτερο περιστατικό συνέβη έναν χρόνο αργότερα Νοέμβριος του 2017
Αφού πήρε τα χέρια μου και τα χάιδευε με τα δικά της με κοίταξε στα μάτια και είπε:
-- Πέπο, -- έτσι με αποκαλούσε--
να σε ρωτήσω κάτι;
-- Να με ρωτήσεις Μανούλα ό,τι θες.
-- Θα με θυμάσαι όταν θα έχω πεθάνει;
Ήταν δύο χρόνια μετά το εγκεφαλικό, ευτυχώς έζησε ακόμα δύο χρόνια και έως το 2019 ζήσαμε μαγικές στιγμές με την Μανούλα.
Η μαμά μας, είναι ο άνθρωπος που μας αγαπά όσο κανείς. Είναι εκείνη που μας ξέρει πριν ακόμη κάνουμε την εμφάνισή μας στον κόσμο, που φυλάει σαν φυλαχτά τις αναμνήσεις που είναι για ‘μας χαμένες και κρατά την αγάπη της αμείωτη ακόμα κι όταν γινόμαστε οι χειρότεροι άνθρωποι και ξεσπάμε σε εκείνη.
Η μαμά μας, μας αγαπά πολύ. Και ίσως, να την αγαπάμε κι εμείς το ίδιο πολύ (κι ας μην της το λέμε συχνά), γιατί…
1. Γιατί απάντησε χίλιες φορές στις ερωτήσεις που τόσο επίμονα κάναμε κι ας έτρεχε και δεν έφτανε.
2. Γιατί κάθε, μα κάθε φορά που χτυπούσαμε, έκανε «ντα» το ξύλο και «μάκια» το πόδι μας για να περάσει και μας χάριζε το πιο ζεστό και καθησυχαστικό της χαμόγελο. 3. Γιατί έφτιαχνε τα ωραιότερα γεμιστά, το νοστιμότερο παστίτσιο, τα απόλυτα μακαρόνια με κιμά.
4. Και γιατί μας τα σέρβιρε πάντα με σαλατούλα γιατί «Τι; Έτσι σκέτα θα τα φας;»
5. Και γιατί καθόταν στο τραπέζι μαζί μας μέχρι να φάμε, για να μη νιώθουμε μοναξιά.
6. Γιατί ήταν, είναι και θα είναι όσο υπάρχει ο ακούραστος, ακαταπόνητος κυματοθραύστης μας.
7. Γιατί ξέρει πριν από εμάς τι χρειαζόμαστε και πότε και το προσφέρει πριν καν το ζητήσουμε.
8. Γιατί μας έφτιαχνε σουπίτσες και φιδέ όταν ήμαστε άρρωστοι.
9. Γιατί κάνει σαν την μαμά-κουκουβάγια και μας βρίσκει πάντα τους πιο όμορφους στον Γαλαξία –κι ας έχουμε το μαύρο μας το χάλι.
10. Γιατί δεν παραπονιέται ποτέ κι ας είναι πτώμα απ’ την κούραση.
11. Γιατί μας παίρνει τηλέφωνο για να ρωτήσει πώς πήγαν οι εξετάσεις, τι έγινε με τον παιδίατρο του παιδιού, πώς πήγε εκείνη η συνέντευξη για δουλειά, τι έγινε τελικά με το σέρβις του αυτοκινήτου.
12. Γιατί πάντα ξέρει πού είναι αυτό που χάσαμε.
Γιατί απάντησε χίλιες φορές στις ερωτήσεις που τόσο επίμονα κάναμε κι ας έτρεχε και δεν έφτανε.
13. Γιατί ξέρει να δίνει τις πιο ζεστές αγκαλιές στον κόσμο.
14. Και γιατί τις χρωστάμε πολλές τέτοιες, που απερίσκεπτα αρνηθήκαμε.
15. Γιατί ποτέ δεν μας μάλωσε που λερώσαμε το χαλί με κηρομπογιές.
16. Γιατί μας έμαθε να αγαπάμε χωρίς ανταλλάγματα.
17. Και να λέμε «ευχαριστώ» και «παρακαλώ» και «συγγνώμη».
18. Γιατί καμιά φορά μας έκανε ρεζίλι στους φίλους ή το σχολείο μας από την υπερβολική της αγάπη.
19. Γιατί αγαπάει τον μπαμπά μας και μας έμαθε τι σημαίνει «υγιής, αγαπημένη σχέση».
20. Γιατί μας άφησε να παίξουμε τουρτοπόλεμο σε ‘κείνο το πάρτυ.
21. Και μετά καθάρισε ολομόναχη, χωρίς να παραπονεθεί.
22. Γιατί στύβει πορτοκαλάδες και μας πιέζει να τις πιούμε αμέσως, πριν χάσουν τις βιταμίνες τους. Κι ας γίναμε 30 χρονών.
23. Γιατί, μαμά, αν δεν υπήρχες εσύ, δεν θα υπήρχα ούτε εγώ.
24. Γιατί ξέρουμε ότι πολλά βράδια ήθελε να πάει σινεμά ή για ποτό ή μια βόλτα στη θάλασσα, αλλά δεν μπορούσε, γιατί εμείς θηλάζαμε ή είχαμε πυρετό ή δεν υπήρχε κανείς να μας κρατήσει.
25. Γιατί ξέρει να κάνουν τους φόβους να φοβούνται και να φεύγουν.
26. Γιατί μας έλεγε τα πιο ωραία παραμύθια.
27. Γιατί μας δίδαξε να αγαπάμε τον εαυτό μας.
28. Γιατί δεν υπάρχει μέρα που να περνάει χωρίς να μας σκέφτεται.
29. Γιατί μυρίζει σαμπουάν και απορρυπαντικό πιάτων και κεφτεδάκια και μαμά μαζί.
30. Γιατί όταν όλα πάνε στραβά, ξέρεις ότι θα είναι εκεί για να σε κοιτάξει στα μάτια και να σου πει να μην ανησυχείς. Κι εσύ, μαγικά, κάπως, θα την πιστέψεις. Και όλα θα περάσουν.
 |
| Ευχαριστώ Μανούλα. |
ΥΓ. Μανούλα έχε το νου σου, μην επιτρέψεις στον Χαρούλη να μας επισκεφθεί πριν την ώρα μας, το ίδιο να κάνει και ο Πατέρας να τον έχετε από κοντά και άμα χρειαστεί κοπανάτε τον και καμία στο κεφάλι. Σε χαιρετώ Μανούλα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου